Ολότητα, ένα σύγχρονο αστικό δράμα
Γιώργος:
Κάτι συνέβη...
Ζωή:
Το έχω καταλάβει...
Γιώργος:
Εχθές που γύρισα σπίτι βρήκα τη Μαρίνα πάλι σε άσχημη κατάσταση.
Ζωή:
Πως είναι δυνατόν ρε Γιώργο, κάθε φορά που είμαστε μαζί, ακόμα και στο κρεβάτι, να συζητάς για την γυναίκα σου... Ειδικά με μένα... Έχω καταντήσει η κουτσομπόλα της γειτονιάς. Μιλάς σαν να είμαι η καλύτερή σου φίλη.
Γιώργος:
Μα είσαι!
Ζωή:
Η καλύτερή σου φίλη; Δεν το θέλω να είμαι. Εγώ φταίω, το ξέρω! Αλλά είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω στην ζωή μου.
Γιώργος:
Εντάξει τότε, δεν σου λέω...
Ζωή:
Ναι, πρώτα πετάς την βόμβα, ότι δηλαδή σκέφτεσαι την γυναίκα σου την ώρα που κάνεις σεξ μαζί μου και μετά μου λες ότι καλύτερα να μην μάθω.
Γιώργος:
Εσύ το θέλησες...
Ζωή:
Μα αν αφήσεις αυτό να μεγαλώσει στην σκέψη μου, θα γιγαντωθεί και μετά δεν μας βλέπω καλά.
Γιώργος:
Γιατί; Απλά σου είπα ότι τσακωθήκαμε...
Ζωή:
Και τί μου το λες αυτό, να χαρώ;
Γιώργος:
Όχι , απλά σου λέω αυτό που με προβληματίζει. Μπορώ;
Ζωή:
Τί σε προβληματίζει δηλαδή; Τσακωθήκατε, είχε πάλι πιει, ήταν λιώμα και στα έχωνε. Το μάθαμε το παραμύθι και απ' ότι φαίνεται δεν θα αλλάξει ποτέ.
Γιώργος:
Νομίζω ότι αυτό το έχουμε ξανασυζητήσει...
Ζωή:
Ακριβώς αυτό λέω! Κάτι καινούριο; 38