Εργασία δημιουργικής γραφής (Ευριπίδη Ελένη / Πρόλογος)

Page 1

Εςριπίδη «Ελέμη» Δργαπία δημιξςργικήο γρασήο (Ορόλξγξο) Γ΄2 Ορόρςπξς Οειραμαρικξύ Γ/πίξς Εφπιμαίαο Στξλήο Θέμαρα   

Οαραμύθι για ρη ζφή ρηο Δλέμηο

Δπιπρξλή ρηο Δλέμηο πρξο ρξμ Λεμέλαξ

Ασήγηπη ρξς Τεύκρξς πτερικά με όπα είδε πρημ Αίγςπρξ Θφάμμιμα 2012-13


Λ

ια σξρά κι έμαμ καιρό, ζξύπε μαζί με ρξςο γξμείο ρηο μια πξλύ όμξρση κξπέλα, η Κήδα. Έμα πρφί, ξ παρέραο ρηο, ασξύ πκέσρηκε καλά, απξσάπιπε μα παμρρέυει ρημ κόρη ρξς με έμαμ πφπρό μέξ, ρξμ Τςμδάρεξ. Ασξύ ρξ απξσάπιπαμ, έπειρα από

λίγεο μέρεο ρελέπρηκε ξ γάμξο και η Κήδα με ρξμ Τςμδάρεξ παμρρεύρηκαμ. Λια μέρα, καθώο η Κήδα καθρεσρίζξμραμ πρα κρςπράλλιμα μερά ρξς Ταΰγερξς, ξ Δίαο, ξ αρτηγόο όλφμ ρφμ θεώμ, ρημ είδε και ρημ ερφρεύρηκε παράσξρα. Έρπι, ζηρώμραο βξήθεια από ρη θεά Ασρξδίρη, η ξπξία πύμσφμα με ρξ πτέδιξ μεραμξρσώθηκε πε αερό, ξ ίδιξο μερέρρευε ρξμ εαςρό ρξς πε κύκμξ και πρξππξιήθηκε ρξμ σξβιπμέμξ, επειδή ρξμ καραδίφκε ξ αερόο. Ζ Κήδα, παμ είδε ρξμ κύκμξ, αιπθάμθηκε πςμπόμια κι έρπι ρξμ πήρε πρημ αγκαλιά ρηο για μα ρξμ κρύυει. Λε αςρόμ ρξμ δόλξ, ξ Δίαο έπμινε με ρη Κήδα. Αςρή λίγξ καιρό μερά γέμμηπε δύξ αβγά, από ρα ξπξία βγήκαμ η Δλέμη και ρα δίδςμα αδέρσια ρηο, ξι Διόπκξςρξι . Λε ρξ πέραπμα ρφμ τρόμφμ η Δλέμη μεγάλφμε και γιμόραμ όλξ και πιξ όμξρση. Σαμ έσραπε πε ηλικία γάμξς, ξ «παρέραο» ρηο, ξ Τςμδάρεξο, ρημ πάμρρευε με έμαμ Αταιό πξλεμιπρή, ρξμ Λεμέλαξ. Ζ Δλέμη και ξ Λεμέλαξο ήραμ πξλύ εςρςτιπμέμξι. Όμφο αςρή η εςρςτία δεμ έμελλε μα κραρήπει για πξλύ. Όλα άρτιπαμ με ρημ κρίπη ρξς Οάρη : Λαζεύρηκαμ ξι ρρειο θεέο, Αθημά, Ήρα, Ασρξδίρη πρξ βξςμό πξς καρξικξύπε ξ Οάρηο και ρξμ έβαλαμ μα διαλένει πξια από αςρέο ήραμ η ξμξρσόρερη, ράζξμράο ρξς η καθεμιά έμα δώρξ. Ξ Οάρηο επέλενε ρημ Ασρξδίρη και ρξ δώρξ ρξς ήραμ … η Ελέμη! Έρπι απξσάπιπε μα πάει μα ρημ πάρει από ρη Σπάρρη. Ζ Ήρα όμφο, επειδή ζήλευε πξς ξ Οάρηο δεμ διάλενε αςρήμ, δημιξύργηπε έμα άυςτξ πλάπμα, είδφλξ ρηο Δλέμηο, για μα πραμαρήπει ρα πτέδια ρξς Οάρη. Δκείμξο, παμ πήγε πρη Σπάρρη, άρπανε ρημ Δλέμη-είδφλξ και επέπρρευε πρημ Τρξία. Έρπι άρτιπε ξ Τρφικόο πόλεμξο. Ξ Λεμέλαξο θςμφμέμξο, πςγκέμρρφπε πρραρό, ώπρε μα σέρει ρη γςμαίκα ρξς πίπφ πρημ παρρίδα ρξςο.


Δμ ρφ μερανύ η αληθιμή Δλέμη δεμ πήγε πξρέ πρημ Τρξία. Τανίδευε πρη θάλαππα και έσραπε πρημ Αίγςπρξ. Δκεί, μόμη και αβξήθηρη όμφο ήραμ, πρξππαθξύπε

μα

νετάπει

και

αγφμιξύπε

για

ρημ

επιπρρξσή

ρξς

πξλςαγαπημέμξς άμδρα ρηο. Έλπιζε μα ρημ πάρει και μα ζήπξςμ όλξι μαζί εςρςτιπμέμξι πίπφ πρξ ππιρικό ρξςο. Ζ ελπίδα ρηο δεμ έπβηπε πξρέ …

Αγαπημέμε μξς Λεμέλαε, έτξςμ γίμει ρόπα πξλλά όλα αςρά ρα τρόμια, πξς δεμ νέρφ από πξύ μα αρτίπφ μα πξς λέφ. Ιαραρτάο, βρίπκξμαι πρημ Αίγςπρξ, πρξ παλάρι ρξς Ορφρέα και ότι πρημ Τρξία. Λε έσερε εδώ ξ Δρμήο μερά από απόσαπη ρηο Ήραο, όραμ με άρπανε από ρξμ Οάρη. Δγώ δεμ ήθελα ξύρε μα σύγφ από ρη Σπάρρη ξύρε μα γίμει πόλεμξο εναιρίαο μξς ξύρε μα βρεθώ πρημ Αίγςπρξ, μακριά από πέμα και ρημ ξικξγέμειά μαο. Ξι θεξί όμφο είταμ άλλεο διαθέπειο και απξσάπιπαμ για μαο. Έρπι

ρώρα

είμαι

μόμη

και

απρξπράρεςρη

εδώ,

αμαγκαπμέμη

μα

παμρρεςρώ ρξμ Ηεξκλύμεμξ, τφρίο μα νέρφ αμ ζειο ή έτειο πεθάμει. Γμφρίζφ όμφο όρι όλξι πτεδόμ πρημ Δλλάδα με μιπξύμ για ρξμ πόλεμξ πρημ Τρξία και ρξ θάμαρξ ρφμ αγαπημέμφμ ρξςο αμθρώπφμ. Δεμ ρη θέλφ ρη ζφή μξς πια, αλλά αςρό πξς με πραμαράει απ’ ρξ θάμαρξ και μξς δίμει κξςράγιξ είμαι η ελπίδα όρι ζειο και κάπξια μέρα θα έρθειο μα με βρειο. Λε αγάπη, Δλέμη


Αγαπημέμε μξς Λεμέλαε, πξς γράσφ αςρό ρξ γράμμα με ρημ ελπίδα όρι θα σράπει πρα τέρια πξς! Αμ και η μξίρα μαο θέληπε τώρια, η πκέυη μξς είμαι πςμέτεια πε πέμα! Τα βάπαμά μξς άρτιπαμ όραμ ξι θεέο, Ασρξδίρη, Ήρα, Αθημά έραναμ πρξμ Οάρη η καθεμιά κάρι διασξρερικό. Ιαι αςρόο διάλενε ρημ Ασρξδίρη, πξς ρξς ’ρανε κρςσά όρι θα ρξς ταρίπει φο πύζςγό ρξς … εμέμα! Σρημ Ήρα όμφο δεμ άρεπε αςρό. Έρπι λξιπόμ έβαλε ρξμ Δρμή μα με μερασέρει πρημ Αίγςπρξ, κξμρά πρξμ βαπιλιά Ορφρέα. Ιαι πρξμ Οάρη έπρειλε ρξ είδφλό μξς! Δδώ ρξ μόμξ πξς με κραράει πρη ζφή είμαι η ςπόπτεπη ρξς Δρμή όρι η αλήθεια θα μαθεςρεί και όρι κάπξια μέρα θα ’μαπρε πάλι μ α ζ ί πρημ παρρίδα μαο. Όπξ ζξύπε ξ Ορφρέαο ρα πράγμαρα κςλξύπαμ ξμαλά. Αλλά με βρήκαμ καιμξύρια δειμά. Ξ Ορφρέαο πέθαμε και ξ γιξο ρξς Ηεξκλύμεμξο με πιέζει μα παμρρεςρξύμε. Για αςρό καρέσςγα ικέριππα πρξμ ράσξ ρξς Ορφρέα, για μα διασςλάνφ ρημ ριμή μξς. Ορόπσαρα έμαο νέμξο, ξ Τεύκρξο, ήρθε εδώ από ρημ παρρίδα. Διφγμέμξο, λέει, από ρξμ παρέρα ρξς, επειδή δεμ πήρε εκδίκηπη για ρξμ αδελσό ρξς πρξμ πόλεμξ πξς αςρξκρόμηπε. Άπτημα μέα και από αςρόμ! Έπειρα από πξλλέο ερφρήπειο, έμαθα όρι η Τρξία μερά από μεγάλη πρξππάθεια καρακρήθηκε! Έμαθα όρι η μηρέρα μξς, Κήδα, αςρξκρόμηπε από μρρξπή και ρα δςξ αδέλσια μξς είμαι άσαμρα. Ιαι επύ … τάθηκεο πρη θάλαππα μαζί με ρξ «είδφλό» μξς! Λεμέλαε! Νέρφ, πξς σαίμξμραι αλλόκξρα όλα αςρά, μα είμαι η αλήθεια! Μιώθφ μρρξπιαπμέμη, γιαρί τάθηκε η ριμή μξς! Σρεματφρημέμη, γιαρί εναιρίαο μξς τάθηκαμ ρόπξι άμθρφπξι! Δ ε μ ρ η θ έ λ φ ρ η ζ φ ή μ ξ ς ! Ξ μόμξο λόγξο πξς ζφ είπαι επύ! Δλπίζφ όρι θα διαβάπειο ρξ γράμμα και θα ’ρθειο μα με πάρειο και μα σύγξςμε μαζί. Μα ρελειώπξςμ ρα βάπαμά μξς! Σ’ αγαπάφ και η πκέυη μξς είμαι μαζί πξς! Λε πξλλή αγάπη, η Δλέμη


Λια ασήγηπη ρξς Τεύκρξς για ρξ ρανίδι ρξς πρημ Αίγςπρξ

. . . «Ιαρεςθςμόμξςμ πρξο ρη Ηεξμόη, για μα λάβφ μαμρεία πε πτέπη με ρξ ρανίδι μξς (δηλαδή αμ θα σράπφ πρημ Ιύπρξ ή ότι). Δκεί πξς βριπκόμξςμ ένφ από ρξ παλάρι, αμρικρίζφ μια γςμαίκα με ρημ ίδια σςπιξγμφμία ρηο κακξύργαο Δλέμηο, γςμαίκαο ρξς Λεμελάξς. Χφρίο πκέυη και με ρημ ιδέα όρι ήραμ η ίδια άρτιπα μα ρημ κακξρςτίζφ και μα ρηο ρίτμφ καράρεο. Τόρε αςρή μξς ενήγηπε όρι πρόκειραι για ξμξιόρηρα και όρι δεμ είτε καμία πτέπη με εκείμη. Ασξύ καράλαβα ρξ λάθξο μξς, ρηο ζήρηπα ραπειμά πςγγμώμη και ρημ άσηπα μα με ρφρήπει ό,ρι ήθελε. Τηο ενήγηπα πώο βρέθηκα εκεί: όρι με έδιφνε ξ παρέραο μξς. Δπίπηο ρηο ενιπρόρηπα ό,ρι πςμέβη πρημ Τρξία, πρξςο πρφραγφμιπρέο ρξς πξλέμξς. Τέλξο, ασξύ ρημ καλξρύτιπα ναμά, έσςγα τφρίο ρελικά μα πάρφ μαμρεία. Ιι όμφο πιπρεύφ πφο αςρή η γςμαίκα κάρι έκρςβε..!»


•Ορξο ρξμ Λεμέλαξ. •Για ρξμ κόπμξ είμαι η αληθιμή αιρία ρξς Τρφικξύ πξλέμξς. Ξ λόγξο πξς πξς γράσφ είμαι επειδή δεμ αμρέτφ άλλξ. Δπύ είπαι η μόμη ελπίδα πξς μξς έτει απξμείμει, μιαο πξς όλξι πξς αγαπώ έτξςμ πεθάμει.

•Δγώ είμαι η αληθιμή Δλέμη και ότι η γςμαίκα πξς έτειο δίπλα πξς. Αςρή είμαι μια πλάμη πξς ρημ έπρειλαμ ξι θεξί, εμώ εγώ είμαι πρημ Αίγςπρξ, πρξ παλάρι ρξς Ορφρέα. Δίμαι έμα ρέτμαπμα ρφμ θεώμ, επειδή θέλξςμ μα απξδείνξςμ πρξςο αμθρώπξςο όρι για ριο μεγάλεο αδικίεο ςπάρτξςμ και ξι μεγάλεο ριμφρίεο. Αμ καρασέρειο μα σράπειο πρη Σπάρρη, πρείλε μα με πάρξςμ από εδώ. Δεμ αμρέτφ άλλξ, γιαρί ξ Ηεξκλύμεμξο θέλει μα με παμρρεςρεί. •Δλπίζφ μα μημ είπαι ρόπξ ξργιπμέμξο μαζί μξς, γιαρί είπαι η ρελεςραία μξς ελπίδα. Δεμ έτφ μερά από επέμα μα πάφ πξςθεμά και καμέμαο δεμ με πςμπαθεί, μερά από όπα έτξςμ πςμβεί πρημ Τρξία. Λξς έτει περάπει από ρξ μςαλό μα δώπφ ρέλξο πρη ζφή μξς, μιαο και έτφ ςπξπρεί ρόπεο δςπρςτίεο.

Νίκξο Γεφργξμίκξο

Άμα δεμ με πιπρεύειο για όπα πξς γράσφ, ρώρηπε ρημ ρφριμή γςμαίκα πξς, αμ μπξρεί μα κιμηθεί ρξ ιερό μαο κρεβάρι. •Ξ Τεύκρξο θα πξς πει όρι ρξ γράμμα ρξ πήρε από μία ςπηρέρρια. Αςρή είμαι εγώ, δεμ ρξς είπα όμφο πξια είμαι

από σόβξ, μήπφο με πκξρώπει, μιαο και έτει ρόπη ξργή (για ρημ Δλέμη). •Ζ αγαπημέμη πξς, Δλέμη


Η Ωραία Ελέμη ΜΙΑ ΦΟΡΑ και έμαμ καιρό ήραμ μια πξλύ όμξρση γςμαίκα, πξς λεγόραμ Κήδα, και ήραμ παμρρεμέμη με ρξμ βαπιλιά Τςμδάρεφ. Λια μέρα η Κήδα πήγε κάρφ πε μια λίμμη και εκεί ρημ είδε ξ Δίαο και ρημ ερφρεύρηκε. Ιαι ζήρηπε από ρημ κόρη ρξς Αθημά μα ρξμ μεραρρέυει πε κύκμξ και ρξμ εαςρό ρηο πε γεράκι. Δμώ η Κήδα κξίραζε ρξμ εαςρό ρηο πρα κρςπράλλιμα μερά ρηο λίμμηο, έμαο καράλεςκξο κύκμξο ρξμ ξπξίξ κςμηγξύπε έμα γεράκι. Ξ κύκμξο ρρξμαγμέμξο καράσερε μα κρςσρεί πρημ αγκαλιά ρηο όμξρσηο γςμαίκαο και αςρή καράσερε μα κρςσρεί πρημ αγκαλιά ρηο όμξρσηο γςμαίκαο και αςρή καράσερε μα μείμει έγκςξο από ρξμ κύκμξ. Από αςρή ρημ «περίεργη πςμεύρεπη» γεμμήθηκαμ ρρία παιδιά : ξ Ιάπρφρ, ξ Οξλςδεύκηο και η Δλέμη. Ζ Δλέμη από μικρή ήραμ πξλύ όμξρση και πε αρκερά μεαρή ηλικία με ρξμ βαπιλιά ρηο Σπάρρηο, ρξμ Λεμέλαξ, και έζηπε κξμρά ρξς πξλλά εςρςτιπμέμα τρόμια και απέκρηπε μια όμξρση κόρη, ρημ Δρμιόμη. Ιάπξια σξρά επιπκέσρηκε ρη Σπάρρη ξ διάδξτξο ρηο Τρξίαο, Αλέναμδρξο, για διπλφμαρικξύο λόγξςο και ρημ ημέρα πξς έσεςγε, ενασαμίπρηκε και η Δλέμη και όλξι πίπρευαμ πφο ξ Αλέναμδρξο ρημ είτε πάρει μαζί ρξς. Οξρέ όμφο η Δλέμη δεμ πήγε πρημ Τρξία αλλά ξι θεξί ρημ

πήραμ

και

ρημ

έπρειλαμ πρημ Αίγςπρξ όπξς ήραμ βαπιλιάο ξ Ορφρέαο,

όμφο

ξι

Έλλημεο δεμ ρξ ήνεραμ αςρό και απξσάπιπαμ μα πάμε πρημ Τρξία και μα ρημ πάρξςμ πίπφ πξλεμώμραο. Ιαι ρώρα δέκα τρόμια πξς διήρκεπε ξ πόλεμξο και άλλα επρά μερά ρη λήνη ρξς. Ζ Δλέμη γεραπμέμη πια περιμέμει πρημ Αίγςπρξ, τφρίο μα νέρει ρίπξρα για ρξμ άμρρα ρηο, ρημ κόρη ρηο και ρξςο άλλξςο Έλλημεο αλλά με ρημ ελπίδα όρι ξ άμρραο ρηο θα έρθει μα ρημ πάρει.


Λεμέλαε, Δίμαι η Δλέμη, η γςμαίκα πξς. Όπξ περίεργα κι αμ πξς σαμξύμ αςρά πξς θα πξς πφ, είμαι η αλήθεια. Ζ

γςμαίκα

με

ρημ

ξπξία

είπαι

μαζί,

μξμίζξμραο όρι είμαι εγώ, είμαι ρξ είδφλξ μξς. Δγώ είμαι πρημ Αίγςπρξ πρξ παλάρι ρξς Ορφρέα. Τα πάθη μξς νεκίμηπαμ με ρημ «κρίπιμ ρηο καλλίπρηο» αμάμεπα πριο θεέο Ήρα, Αθημά και Ασρξδίρη. Ιριρήο είτε ξριπρεί ξ Οάρηο, αλλά αςρόο δεμ έκριμε αμερόληπρα. Ορόπσερε ρξ βραβείξ πρημ Ασρξδίρη, επειδή ρξς έρανε κρςσά ρημ ξμξρσόρερη ρξς κόπμξς, δηλαδή εμέμα. Ζ Ήρα ενξργίπρηκε και μαραίφπε ρξμ γάμξ. Ιαι εμώ ξ Δίαο νεπήκφμε πόλεμξ αμάμεπα πε Τρώεο και Έλλημεο, η Ήρα έδφπε πρξμ Οάρη ρξ είδφλξ μξς και εμέμα πρξμ Δρμή, ξ ξπξίξο με έσερε πρημ Αίγςπρξ. Ξ μόμξο λόγξο πξς με κραράει πρη ζφή είμαι η ςπόπτεπη ρξς Δρμή όρι κάπξρε θα μαθεςρεί

η

αλήθεια και έπειρα θα ζήπξςμε μαζί πρημ παρρίδα μαο. Τξ νέρφ όρι όλα αςρά σαίμξμραι ρρελά, αλλά είμαι

η

πραγμαρικόρηρα.

Δλπίζφ

ξ

Τεύκρξο

μα

καρασέρει μα σέρει ρξ γράμμα μξς πε επέμα και μα έρθειο μα με πάρειο από εδώ. Μα γςρίπξςμε μαζί πίπφ. Σ’ αγαπάφ, αγαπημέμε μξς, και πε περιμέμφ. Δλέμη!


Αγαπηρέ Μεμέλαε, Δεμ μπξρώ ακόμα μα πιπρέυφ πφο πλέξμ ςπάρτει ελπίδα μα λάβειο έμα γράμμα μξς – μέπφ ρξς Σεύκρξς. Αμ και ξ ίδιξο με πληρξσόρηπε όρι δεμ έτειο γςρίπειο ακόμα πίπφ πρημ παρρίδα και όλξι πε θεφρξύμ μεκρό, εγώ είμαι πίγξςρη όρι είπαι καλά. Ξέρφ όρι αγφμίπρηκεο για μα με πάρειο πίπφ, πιπρεύειο λξιπόμ, όπφο όλξι, όρι θα μπόρεπα μα ασήπφ επέμα πξς ρόπξ αγαπώ και μα πάφ πρημ Σρξία με ρξμ Πάρη! Θα αμαρφριέπαι ρι είμαι αςρά πξς λέφ. Γι’ αςρό πξς γράσφ αςρό ρξ γράμμα πε καράπραπη – πλέξμ – απελπιπίαο και απόγμφπηο, ασξύ εγώ, η γςμαίκα πξς, ρώρα βρίπκξμαιπρημ Αίγςπρξ, με εμρξλή ρξς Δία

και

Ερμή μέπα πε πύμμεσξ. Κι

αο πιπρεύξςμ όλξι όρι ήμξςμ

πρημ Σρξία και σςπικά η

αιρία πξς νέππαπε αςρόο ξ

πόλεμξο

Έλλημεο

αμάμεπα

πε

μερασερμέμη

και

από

Σρώεο.

΢ρημ

Σρξία ήραμ ρξ είδφλό μξς,

έμα

σριαγμέμξ από αιθέρα, πξς

έδφπε

Όμφο

θεφρξύμ

ςπαίρια για όλα ρα δειμά, ριο

καραπρρξσέο και ρξμ άδικξ

ταμό ρόπφμ αμθρώπφμ. Και

εκρόο

πημείξ

εμέμα αςρξύ

πιέζξμαι

πε

πλάπμα

ρξμ

η

Ήρα

πξς

δηλαδή πρξμ

μιώθφ

Πάρη.

όρι

πμίγξμαι, από ρξ γιξ ρξς Πρφρέα και βαπιλιά ρηο Αιγύπρξς, Θεξκλύμεμξ, για μα ρξμ παμρρεςρώ. Νιώθφ πλέξμ όρι βρίπκξμαι πε αδιένξδξ και με θλίβει ιδιαίρερα όρι έμαθα για ρημ κακξρςτία ρφμ δικώμ μξς. ΢ε παρακαλώ, αμ λάβειο ρξ γράμμα μξς, κάμε όπξ πιξ γρήγξρα μπξρείο, έλα μα με πάρειο από εδώ και μα γςρίπξςμε μαζί πίπφ πρημ παρρίδα μαο. Αλλά σρόμριπε μα έρθειο πξλύ καλά ξργαμφμέμξο, γιαρί ξ βαπιλιάο πκξρώμει όπξιξμ Έλλημα βρίπκεραι πρη τώρα ρξς, από σόβξ όρι θα με πάρερε πρημ Ελλάδα. Θα πε περιμέμφ όπξ τρειαπρεί … αρκεί μα πρξλάβειο ρξ γάμξ μξς με ρξμ Θεξκλύμεμξ. Η δική πξς, Ελέμη


Ο Σεύκρξο αμαπξλεί ρη πςμάμρηπή ρξς με ρημ Ελέμη Ξ Τεύκρξο, ασξύ έσςγε από ρημ Αίγςπρξ, όπφο ρξμ πςμβξύλευε η Δλέμη, έσραπε ρελικά και μερά από πξλλέο περιπλαμήπειο πρημ Ιύπρξ. Δκεί, όπφο ρξμ είτε πρξπράνει ξ Φξίβξο, ίδρςπε μια πόλη, και ρημ ξμόμαπε Σαλαμίμα για μα ριμήπει ρξ μηπί απ’ όπξς καράγξμραμ. Σε αςρή ρημ πόλη διηγξύμραμ πξλλέο σξρέο όπα είταμ γίμει πρημ Αίγςπρξ με ρημ Δλέμη. Λε κάθε εςκαιρία έλεγε πφο για μα ιδρύπει ρη δεύρερη Σαλαμίμα πέραπε πρώρα από ρημ Αίγςπρξ, για μα ρξμ βξηθήπει η νακξςπρή μάμριππα Ηεξμόη μα βρει ρξ δρόμξ για ρημ Ιύπρξ. Δκεί, όπφο πςμήθιζε μα λέει, πρξ ρεράπριξ και επιβληρικό

παλάρι

πςμάμρηπε

μια

γςμαίκα ίδια με ρημ Δλέμη ρφμ Αταιώμ. Σρημ αρτή πάπριπε αλλά μερά καράλαβε πφο δεμ θα μπξρξύπε μα είμαι η Δλέμη, ασξύ εκείμη είτε ταθεί πρξ Αιγαίξ, μαζί με ρξμ Λεμέλαξ. Τόρε εκείμη η γςμαίκα, μόλιο

καράλαβε

όρι

ξ

Τεύκρξο

είμαι

Έλλημαο, άρτιπε μα ρξς κάμει απραμάρηρα ερφρήπειο για ρξμ Τρφικό πόλεμξ, ρξμ Λεμέλαξ και ρημ ξικξγέμεια ρηο Δλέμηο. Ξ Τεύκρξο μη γμφρίζξμραο όρι μιλάει με ρημ πραγμαρική Δλέμη, απαμρξύπε αμςπξυίαπρξο πε όλεο ριο ερφρήπειο ρηο. Τελικά έσςγε τφρίο μα πςμβξςλεςρεί ρη Ηεξμόη έπειρα από ρημ παρόρρςμπη ρηο άγμφπρηο γςμαίκαο. Ξ Τεύκρξο ρώρα πια ήνερε όρι εκείμη ρη μέρα είτε πςμαμρήπει ρημ Δλέμη, γιαρί η ίδια ρώρα βριπκόραμ μαζί με ρξμ Λεμέλαξ.


Ασρξδίρη Ρέπρα ,


Οξλςαγαπημέμε μξς Λεμέλαε, Ηα πε παρακαλξύπα μα μημ πκίπειο αςρό ρξ γράμμα αλλά μα διαβάπειο με πρξπξτή όπα έτφ μα πξς πφ, γιαρί πρέπει μα με καραλάβειο. Καρρεμέμε μξς, νέρφ όρι δε με θέλειο δίπλα πξς για ρξ ςπόλξιπξ ρηο ζφήο πξς αλλά εγώ πε αγαπώ και πε μξιάζξμαι, γι’ αςρό πε παρακαλώ, πςγτώρεπέ με. Νέρφ ρξμ πόμξ πξς αλλά ξ δικόο μξς είμαι μεγαλύρερξο. Όλξι με θεφρξύμ αιρία καραπρρξσήο, με μιπξύμ και με απετθάμξμραι. Ηέλφ μα πιπρεύφ όρι καραλαβαίμειο ρημ άρςτη ζφή πξς έτφ τφρίο επέμα. Δπίπηο, θέλφ μα πξς ζηρήπφ μια μεγάλη πςγγμώμη για όλα αςρά πξς πέραπεο εναιρίαο μξς.

Λξς

λείπειο,

μξς

λείπει

ρξ

ανιξλάρρεςρξ

παιδί

μξς.

Δίμαι

πξλύ

πρεμξτφρημέμη για όπα πςμέβηπαμ μερανύ μαο αλλά περιππόρερξ για όπα ςπξρίθεραι όρι πξς έκαμα. Ζ Δλέμη για ρημ ξπξία πκξρώμξμραμ όλξι ξι Έλλημεο και ρα βάπαμα πξς πρξκάλεπε πε όλξςο δεμ είμαι εγώ αλλά έμα είδφλξ πξς πρξκάλεπε όλεο ριο αμελέηρεο

καραπρρξσέο.

Βρίπκξμαι πρημ Αίγςπρξ, πρξμ

ράσξ ρξς Ορφρέα, αλλά

κιμδςμεύφ από ρξμ γιξ ρξς,

ρξμ

είδφλό μξς ραςρότρξμα είμαι

Ηεξκλύμεμξ.

πρημ αςρό;

Τρξία. Αςρή

Τξ Οώο

είμαι

μπξρείο η

πρώρη

μα

ρξ

πρξππάθεια

ενηγήπειο μα

πε

πείπφ όρι λέφ ρημ αλήθεια. Λόμξ επύ μξς απόμειμεο για μα με πιπρέυειο και καμείο άλλξο – όλξι με θεφρξύμ «καραπρρξσή». Ακόμη θέλφ μα πξς πφ όρι ξ Τεύκρξο δεμ σραίει για ρίπξρα, γι’ αςρό μημ ρξς κραράο κακία. Σε παρακαλώ, άπε με μα γςρίπφ πίπφ και μα έτφ μια σςπιξλξγική ζφή. Χφρίο επέμα και ρξ παιδί μξς είμαι έμα ρίπξρα. Ηςμάμαι όπα πέραπα μαζί πξς, πριμ γίμξςμ όλα αςρά. Ήραμ ρα πιξ όμξρσα τρόμια ρηο ζφήο μξς, και ρώρα; Ιαι ρώρα, από ρόρε πξς πε έταπα τάθηκαμ όλα! Ξι αμαμμήπειο! Όλα! Άμρρα μξς, είπαι ό,ρι

πιξ όμξρσξ μξς

έτει πςμβεί πξρέ. Δώπε μξς

μία εςκαιρία μα πε

ναμακερδίπφ, μα ναμακερδίπφ ρημ αγάπη μαο. Αςρά ήθελα μα πξς πφ. Σε εςταριπρώ για ρξμ πξλύριμξ τρόμξ πξς ασιέρφπεο μα διαβάπειο αςρό ρξ γράμμα. Ηέλφ μα πκεσρείο ρι περμάφ και μα μξς δώπειο άλλη μια εςκαιρία μα πε ναμακερδίπφ. Λε αγάπη, η γςμαίκα πξς, Δλέμη


Η ζφή ρηο Ελέμηο Λια σξρά κι έμαμ καιρό ήραμ μια όμξρση γςμαίκα, η Κήδα, ρημ ξπξία πληπίαπε ξ Δίαο, ξ παρέραο ρφμ θεώμ, μεραμξρσφμέμξο πε κύκμξ, ρημ νεγέλαπε

και

ρημ

γξμιμξπξίηπε.

Ιάπφο

έρπι

γεμμήθηκε

έμα

κξρίρπι

ξμξρσόρερξ από κάθε κύκμξ, η Δλέμη. Αςρό ρξ κξρίρπι πε μεαρή ηλικία παμρρεύρηκε ρξμ Λεμέλαξ, ρξμ αδερσό ρξς βαπιλιά ρηο Σπάρρηο. Όμφο ξ Οάρηο, έμαο από ρξςο διαδότξςο ρηο Τρξίαο ρημ άρπανε και ρημ πήρε μαζί ρξς φο βραβείξ από ρημ Ασρξδίρη για ρημ επιλξγή ρξς, ρηο ξμξρσόρερηο θεάο. Ξ Οάρηο μόμιζε πφο ρημ είτε μαζί ρξς πρημ Τρξία, όμφο πρημ πραγμαρικόρηρα ξ Δίαο ρημ έπρειλε πρημ Αίγςπρξ, για μα ρημ πρξπραρέυει, και έδφπε πρξμ Οάρη έμα

είδφλξ, πράγμα

ρξ ξπξίξ ξ ίδιξο

δεμ

γμώριζε. Ξι Έλλημεο και ιδίφο ξ πύζςγξο ρηο Δλέμηο, ξ Λεμέλαξο, εμξτλήθηκαμ πξλύ από ρημ απαγφγή ρηο Δλέμηο. Έρπι μάζευαμ πρραρό και πήγαμ μα ρημ πάρξςμ πίπφ. Ιαθώο πρημ Τρξία Έλλημεο και Τρώεο μάτξμραμ και πκξρώμξμραμ, ξ βαπιλιάο ρηο Αιγύπρξς πέθαμε και ξ γιξο ρξς και διάδξτξο ζήρηπε ρημ Δλέμη πε γάμξ. Ζ ίδια δεμ επιθςμξύπε μα ρξμ παμρρεςρεί, και με ρημ ελπίδα όρι ξ πύζςγόο ρηο είμαι ζφμραμόο και θα ρημ βρει και θα ρημ πάρει μαζί ρξς πρη Σπάρρη, καρέσςγε φο ικέριππα πρξμ ράσξ ρξς παρέρα ρξς για μα γλιρώπει. Λερά από πξλύ καιρό η Τρξία έπεπε και ξι Έλλημεο ρημ έκαμαμ πράτρη. Έμαο Έλλημαο πξς βρέθηκε πρημ Αίγςπρξ εμημέρφπε ρημ Δλέμη για ρημ πρώπη ρηο Τρξίαο, εμώ ραςρότρξμα καραριόραμ εκείμημ πξς σραίει για όλα, ρξμ θάμαρξ Δλλήμφμ και Τρώφμ και ρημ καραπρρξσή μιαο πόληο, ρημ Δλέμη, τφρίο ξ ίδιξο μα γμφρίζει όρι βρίπκεραι μπρξπρά ρξς. Δπίπηο εμημέρφπε αςρήμ ρημ γςμαίκα όρι ξ Λεμέλαξο και η Δλέμη τάθηκαμ πρξμ πέλαγξο και πιθαμόραρα είμαι μεκρξί. Δκείμη ρη πριγμή η Δλέμη έταπε ριο ελπίδεο ρηο. Κίγξ καιρό αργόρερα όμφο ξ Λεμέλαξο βρέθηκε πρημ Αίγςπρξ και μαζί καρέπρρφπαμ έμα πτέδιξ για μα νεσύγξςμ από ρξμ βαπιλιά ρξς ρόπξς αςρξύ. Ιαι έρπι γύριπαμ πρη Σπάρρη και ζήπαμ αςρξί καλά κι εμείο καλύρερα.


Αγαπημέμε μξς Λεμέλαε, Οαραμέμφ

ακόμα

πιπρή

και

ασξπιφμέμη

π'

επέμα.

Δε

θέλφ

μα

νασμιαπρείο μ' αςρή ρημ επιπρξλή μξς. Σίγξςρα θα αμαρφριέπαι πώο είμαι δςμαρό από ρη μια πλεςρά μα έτειο δίπλα πξς ρη γςμαίκα πξς και ρημ ίδια πριγμή μα λαμβάμειο μια επιπρξλή πραλμέμη από ρη «γςμαίκα» πξς. Ηα πξς λύπφ όμφο αμέπφο παρακάρφ όλεο ριο απξρίεο πξς. Ιαραρτάο η γςμαίκα πξς έτειο δίπλα πξς δεμ είμαι εγώ, δεμ είμαι η π ρ α γ μ α ρ ι κ ή Δλέμη πξς. Ορόκειραι για ρξ είδφλξ μξς, πξς ξι θεξί όριπαμ μα βρίπκεραι μαζί πξς - και ότι εγώ. Όμφο, εγώ η πραγμαρική Δλέμη, η αληθιμή πύζςγξο πξς, βρίπκξμαι πρημ Αίγςπρξ, πρξ παλάρι ρξς Ορφρέα. Όλα ρα βάπαμά μξς νεκίμηπαμ με ρημ κρίπη για ρημ ξμξρσόρερη θεά. Ζ θεά Αθημά, η θεά Ήρα και η θεά Ασρξδίρη διεκδικξύπαμ ρξμ ρίρλξ ρηο φραιόρερηο θεάο. Ιριρήο ξρίπρηκε γι' αςρό ξ γιξο ρξς Οριάμξς, ρξς βαπιλιά ρηο Τρξίαο, ξ Οάρηο. Αςρόο ρελικά έκριμε όρι η φραιόρερη από ριο ρρειο θεέο ήραμ η Ασρξδίρη. Αςρή ρξς είτε ςπξπτεθεί μφρίρερα όρι θα ρξς έδιμε φο αμράλλαγμα ρημ πιξ όμξρση γςμαίκα - εμμξώμραο εμέμα. Έρπι ξ Οάρηο ήρθε πρη Σπάρρη, για μα με πάρει μακριά από πέμα. Ζ θεά Ήρα όμφο είτε ξργιπρεί πξς ξ Οάρηο δεμ επέλενε αςρή φο ρημ ξμξρσόρερη θεά. Γι' αςρό έδφπε π' αςρόμ ότι εμέμα αλλά ρξ είδφλξ μξς. Δμέμα η ρύτη μξς ήραμ μα με μερασέρει ξ Δρμήο πρημ Αίγςπρξ, πρξ παλάρι ρξς βαπιλιά Ορφρέα. Ξ Δίαο από ρημ άλλη, επειδή ήθελε μα μειώπει ρξμ πληθςπμό ρφμ αμθρώπφμ πρη γη και μα ριμήπει ρξμ Ατιλλέα, πρξκάλεπε ρξμ Τρφικό πόλεμξ. Όπφο καραλαβαίμειο, αγαπημέμε μξς, δεμ είμαι εγώ ςπεύθςμη για ρημ ρόπξ μεγάλη καραπρρξσή πξς πρξκάλεπε ξ πόλεμξο. Ξι θεξί όριπαμ μα γίμξςμ έρπι ρα πράγμαρα. Ηέλφ πξλύ μα με πιπρέυειο και κςρίφο θέλφ μα πιπρέυειο όρι πξρέ δε πε αρμήθηκα για άλλξμ άμρρα. Δίμαι ακόμα πιπρή και ασξπιφμέμη π' επέμα. Κατραρώ μα πε πσίνφ και πάλι πρημ αγκαλιά μξς. Οεριμέμφ ρη πριγμή πξς θα έρθειο εδώ πρημ Αίγςπρξ και θα με πώπειο από ρα βάπαμα


μξς· μα με πώπειο από ρξ γιξ ρξς Ορφρέα, ρξ Ηεξκλύμεμξ, ξ ξπξίξο μερά ρξ θάμαρξ ρξς παρέρα ρξς θέλει μα με κάμει γςμαίκα ρξς. Σε παρακαλώ, πίπρευε όλα ρα παραπάμφ πξς πξς γράσφ. Τελικά όλα έγιμαμ για έμα είδφλξ. Αμςπξμξμώ μα πε αγκαλιάπφ και κςρίφο μα με λςρρώπειο από ρα ρφριμά βάπαμα μξς. Ασξπιφμέμη π' επέμα, Ζ Δλέμη πξς.

Ο Σεύκρξο ασηγείραι … Σρξ δρόμξ για ρημ Ιύπρξ πέραπα από ρημ Αίγςπρξ, γιαρί ήθελα μα μάθφ κάπξια μαμρεία από ρη Ηεξμόη, ρημ περίσημη μάμριππα. Δκεί, λξιπόμ, μπρξπρά πρξ παλάρι ρξς Ορφρέα, πρεκόραμ μια γςμαίκα, ξλόιδια η Δλέμη. Ζ ξμξιόρηρα ήραμ καραπληκρική. Αμέπφο θςμήθηκα ρξμ πόλεμξ ρηο Τρξίαο,

ριο πςμσξρέο και ρα δειμά πξς πρξκλήθηκαμ εναιρίαο ρηο. Αςρό όμφο πξς μξς έκαμε εμρύπφπη ήραμ ρξ εμδιασέρξμ ρηο για ρξμ πόλεμξ, για ρξμ Λεμέλαξ, για ρη Κήδα, για ρξςο Διόπκξςρξςο, παμ μα ρξςο ήνερε… Δεμ πρόλαβα όμφο μα μάθφ περιππόρερα. Έσςγα γρήγξρα, γιαρί μξς είπε πφο κιμδύμεςα πρη τώρα εκείμη.


Αγαπημέμε μξς Λεμέλαε, έτξςμ περάπει πάρα πξλλά τρόμια από ρόρε πξς πε έτφ δει ή πξς έτφ μιλήπει. Αςρά ρα τρόμια έτξςμ πςμβεί απίπρεςρα πράγμαρα και ρώρα έτφ βρεθεί πρημ Αίγςπρξ. Φςπικά θα μόμιζεο όρι είμαι πρημ Τρξία, όπφο όλξι ξι άλλξι, αλλά ότι· είμαι μόμη και εγκλφβιπμέμη πρξ παλάρι ρξς Ορφρέα. Δγώ δεμ ζήρηπα ξύρε ήθελα πξρέ μα έρθφ εδώ, ξύρε είτα πκξπό μα γίμει πόλεμξο εναιρίαο μξς και μα με μιπήπξςμ όλξι. Όλα αςρά ήραμ ρα πτέδια ρφμ θεώμ και ρηο Ήραο, η ξπξία έδφπε εμρξλέο πρξμ Δρμή και με πήρε από ρξμ Οάρη. Έρπι, βρίπκξμαι εδώ, ενξριπμέμη μακριά από επάο, ρημ ξικξγέμειά μξς. Λεμέλαε, μξς λείπειο, έτφ κξςραπρεί εδώ. Ολέξμ είμαι αμαγκαπμέμη μα παμρρεςρώ ρξμ Ηεξκλύμεμξ, δεμ θέλφ, πκέσρξμαι μα δώπφ ρέλξο πρη ζφή μξς. Όλξι με μιπξύμ και με θεφρξύμ ρημ ασξρμή ρξς πξλέμξς αλλά δεμ έσραινα εγώ. Ξι θεξί σαίμεραι έτξςμ άλλεο διαθέπειο για μέμα.

΢ΤΓΧΡΟΝΕ΢ Π ΑΡΑ΢ΣΑ΢ΕΙ΢ ΣΗ΢ ΕΛΕΝΗΣ ΣΟΤ ΕΤΡΙΠΙΔΗ

(2012, 1990, 1962)

Τξ μόμξ πράγμα πξς με κραράει και μξς δίμει κξςράγιξ είμαι η πκέυη μξς για επέμα και όρι δεμ είπαι μεκρόο, όπφο έτφ μάθει. Δλπίζφ μα έλαβεο αςρό ρξ γράμμα και μα με καραλαβαίμειο. Σε παρακαλώ, βξήθηπέ με! Λε αγάπη, Δλέμη


Αγαπημέμε μξς Λεμέλαε, Σξς πρέλμφ αςρό ρξ γράμμα για μα πξς εκσράπφ ρημ αγάπη μξς και ρη μξπραλγία μα πε πςμαμρήπφ. Νέρφ πφο πιπρεύειο όρι πε άσηπα για κάπξιξμ άλλξ και πςγκεκριμέμα για ρξμ Οάρη. Λέπα πξς ςπάρτει έμα μίπξο για μέμα, καθώο πιπρεύειο όρι πε κξρόιδευα και αρίμαπα ρξ γάμξ μαο. Σξς ζηρώ μα με ακξύπειο κα μα με ασήπειο μα πξς ενηγήπφ. Όλα αςρά πξς έζηπα και έζηπεο ήραμ πτέδιξ ρφμ θεώμ για μα απαλλάνξςμ ρη μηρέρα Γη

από ρξςο αμθρώπξςο. Δεμ εςθύμξμαι για ρξμ πόλεμξ, ξύρε πξρέ πε άσηπα για ρξμ Οάρη. Σρημ Τρξία ήραμ ρξ είδφλό μξς. Λπξρεί μα θεφρείο όρι όλα αςρά πξς πξς γράσφ είμαι υέμαρα, όμφο είμαι η αλήθεια και ρξ πικρό παιτμίδι ρφμ θεώμ αλλά και ρηο μξίραο, πξς μξς τάριπε πόμξ ... Μξπράλγηπα ρημ ρρςσερή πξς αγκαλιά και πξς ζηρώ μα έρθειο μα με πάρειο από ρημ Αίγςπρξ, μα ζήπξςμε μαζί νετμώμραο ρξμ πόμξ, ρη θλίυη και ρα βάπαμα. Ζ αγάπη μξς για πέμα είμαι μεγάλη. Ηα περιμέμφ ρη μέρα πξς θα πε πςμαμρήπφ ναμά, με ρημ ελπίδα μα με αγαπάο και μα με πιπρέυειο. Λε αγάπη, Δλέμη


πρημ

αρταία

Σπάρρη

ζξύπε

μια

παμέμξρση κξπέλα πξς ρξ όμξμά ρηο ήραμ Δλέμη. Ήραμ κόρη ρξς βαπιλιά Τςμδάρεφ και ρηο Κήδαο. Όμφο ςπήρτε μια σήμη πξς ήθελε ρημ Δλέμη μα είμαι κόρη ρξς Δία. Ξ Δίαο κάπξρε ερφρεύρηκε ρη μηρέρα ρηο και πήρε ρη μξρσή ρξς κύκμξς για μα εμφθεί μαζί ρηο. Ζ Δλέμη μεγάλφμε παμ βαπίλιππα πρη Σπάρρη, όραμ νασμικά άρτιπαμ ρα βάπαμά

ρηο.

Ήραμ

ρόρε

πξς

ξι

θεέο

Αθημά,

Ήρα

και

Ασρξδίρη

διαπληκρίζξμραμ για ρξ πξια θα ήραμ η ξμξρσόρερη. Ξ Οάρηο, ξ ξπξίξο είτε ξριπρεί

κριρήο,

πρόπσερε

ρξ

βραβείξ

πρημ

Ασρξδίρη, επειδή εκείμη ρξς είτε ράνει μα ρξς ταρίπει για πύζςγξ ρημ φραιόρερη γςμαίκα ρξς

κόπμξς,

αμακάλςυε

ρημ ρημ

Δλέμη. απάρη

Όραμ

η

Ήρα

ξργίπρηκε

και

μαραίφπε ρξ γάμξ. Ιαι εμώ ξ Δίαο νεπήκφμε πόλεμξ αμάμεπα πρξςο Έλλημεο και ρξςο αθώξςο Τρώεο, η Ήρα έδφπε πρξμ Οάρη, αμρί για ρημ Δλέμη, έμα είδφλξ, σριαγμέμξ από αιθέρα. Τημ πραγμαρική Δλέμη, όμφο, ρημ μερέσερε ξ Δρμήο μέπα πε έμα πύμμεσξ πρημ Αίγςπρξ, κξμρά πρξμ έμριμξ και δίκαιξ βαπιλιά Ορφρέα. Σρξ παλάρι ρξς Ορφρέα η Δλέμη έμεμε αγμή και πιπρή πύζςγξο. Αλλά πρξ διάπρημα αςρό ξ άμδραο ρηο ξ Λεμέλαξο πξλεμξύπε για τάρη ρηο πρημ Τρξία και, μαζί με ρημ ςπόληυή ρηο, τάμξμραμ μςριάδεο αμθρώπιμεο ζφέο. Ζ καημέμη η Δλέμη πώο μα πηκώπει έμα ρόπξ μεγάλξ σξρρίξ! Τξ μόμξ πξς ρημ παρηγξρξύπε ήραμ η ςπόπτεπη ρξς Δρμή πφο κάπξια μέρα η αλήθεια θα μαθεςρεί και θα γςρίπει πρημ παρρίδα ρηο μαζί με ρξμ Λεμέλαξ. Τα βάπαμα ρηο Δλέμηο δεμ έτξςμ ρελειφμό. Ξ Ορφρέαο πέθαμε και ξ γιξο ρξς Ηεξκλύμεμξο, πξς είμαι ρώρα βαπιλιάο, ρημ πιέζει μα ρξμ παμρρεςρεί. Έρπι η Δλέμη σεύγει από ρξ παλάρι και πηγαίμει πρξμ ράσξ ρξς μεκρξύ πρξπράρη ρηο, για μα ρξμ παρακαλέπει μα διασςλάνει ρημ ριμή ρξς πώμαρόο ρηο, ρξςλάτιπρξμ, ασξύ η ριμή ρξς ξμόμαρόο ρηο έτει ταθεί. Τόρε νασμικά μπαίμει μέπα πρξ παλάρι έμαο άμδραο πξς κραρά ρόνξ πρξ τέρι ρξς, βλέπει ρημ Δλέμη και η θέα ρηο ρξμ πςγκλξμίζει. Τξς θςμίζει ρημ


Δλέμη, ρημ πλέξμ μιπηρή γςμαίκα πρημ Δλλάδα. Σκέσρεραι μα ρη πκξρώπει αλλά πρη πςμέτεια πςμέρτεραι. Ζ Δλέμη αρτίζει μα ρξμ ρφρά για ρξ ρι γίμεραι πρημ Δλλάδα και πρημ Τρξία. Ξι ερφρήπειο ρηο ξδηγξύμ πε απξκαλύυειο και νερςλίγξςμ ξλόκληρξ ρξ μήμα ρξς πόμξς. Έρπι ξ άμδραο πξς ρξ όμξμά ρξς είμαι Τεύκρξο αρτίζει μα ρηο διηγείραι ρημ ιπρξρία ρξς. Δίτε ριμφρηθεί από ρξςο πςμπαρριώρεο ρξς, επειδή δεμ είτε πάρει εκδίκηπη για ρξμ άδξνξ θάμαρξ ρξς αδερσξύ ρξς Αίαμρα, και ρώρα ενόριπρξο

ρανιδεύει

πρξο

ρημ

Ιύπρξ,

αμαζηρώμραο

εκεί,

όπφο

ρξς

ςπξπτέθηκε ξ Απόλλφμαο, μια μέα παρρίδα. Ξ Τεύκρξο είτε πάρει μέρξο πρξμ Τρφικό πόλεμξ και γμφρίζει ριο λεπρξμέρειεο πξς θέλει μα μάθει η Δλέμη. Τηο λέει λξιπόμ όρι η Τρξία κςριεύρηκε πριμ από δέκα τρόμια. Ξι Αταιξί ρημ καρέπρρευαμ ξλξπτερώο κι ξ Λεμέλαξο πήρε πίπφ ρημ άπιπρη πύζςγξ, αςρή για ρημ ξπξία πξλέμηπαμ ρόπα τρόμια. Έμαο κύκλξο θαμάρξς ρςλίγει ρώρα ρημ Δλέμη. Αμέρρηρξι Έλλημεο και Τρώεο τάθηκαμ εναιρίαο ρηο. Ξ Λεμέλαξο δεμ έτει γςρίπει ακόμη πρημ παρρίδα και όλξι ρξμ θεφρξύμ μεκρό. Λαθαίμει ακόμα όρι η μηρέρα ρηο αςρξκρόμηπε από μρρξπή και ρα δςξ αδέλσια ρηο, ξ Ιάπρξραο και ξ Οξλςδεύκηο έτξςμ ενασαμιπρεί. Άλλξι λέμε πφο αςρξκρόμηπαμ και άλλξι πφο έγιμαμ απρέρια. Ξ

Τεύκρξο

ρηο

ενηγεί

πφο

βρίπκεραι

πρημ

Αίγςπρξ,

γιαρί

ρξμ

πςμβξύλευε ξ Απόλλφμαο πφο εκεί θα βρει ρη μάμριππα Ηεξμόη, για μα μάθει πώο θα σράπει πρημ Ιύπρξ. Ζ Δλέμη, μόλιο ρξ άκξςπε αςρό, ρξμ διώτμει λέγξμράο ρξς πφο κιμδςμεύει η ζφή ρξς από ρξ βαπιλιά Ηεξκλύμεμξ, ξ ξπξίξο πκξρώμει όπξιξμ Έλλημα έρτεραι πρη τώρα ρξς. Όραμ ρξ άκξςπε αςρό, αρτίζει μα λέει καράρεο για ρημ Δλέμη αλλά και εςτέο για ρημ άγμφπρη Αιγύπρια. Ζ άμξιρη Δλέμη, πώο μα αμριδράπει πε όλα αςρά; Οώο μπξρεί μα κρύυει ρημ αγφμία και ρα πςμαιπθήμαρά ρηο; Τι θα απξγίμει άραγε η ρραγική μαο ηρφίδα;


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.