ΕΙΔΗ ΑΝΑΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ (Παρακείμενος) σε ρήματα που αρχίζουν από 1 σύμφωνο ή συνδυασμό 2 συμφώνων: άφωνο+υγρό/ένρινο άφωνα: κ,γ,χ π,β,φ τ,δ,θ υγρά: λ,ρ ένρινα: μ,ν
επανάληψη του αρχικού συμφώνου μαζί με ένα -ε-
σε ρήματα που αρχίζουν από 2 σύμφωνα
ΠΡΟΣΟΧΗ χ-, φ-, θ-, στον αναδιπλασιασμό τρέπεται σε κ-, π-, τ- αντίστοιχα, για λόγους ευφωνίας, π.χ. χορεύω κεχόρευκα (χεχόρευκα) φυτεύω πεφύτευκα (φεφύτευκα) θύω τέθυκα (θέθυκα)
σε ρήματα σύνθετα με α΄ συνθετικό πρόθεση
(όχι: άφωνο + υγρό/ένρινο)
ή 3 σύμφωνα ή διπλό σύμφωνο (ζ,ξ,ψ) ή ῥ-*
ἐ- στην αρχή του ρήματος (= συλλαβική αύξηση)
π.χ. παύω πέπαυκα κλείω κέκλεικα γράφω γέγραφα
σε ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν
π.χ. σκευάζω στρατεύω ψηφίζω ῥίπτω
ἐσκεύακα ἐστράτευκα ἐψήφικα ἔρριφα*
* Το ρ τόσο στον αναδιπλασιασμό όσο και στην αύξηση διπλασιάζεται.
α/ε η αι(ᾳ)/ει ῃ οω οι ῳ αυ/ευ ηυ (= χρονική αύξηση) π.χ. ἀλλάττω ἐλπίζω ὀνομάζω οἰκίζω ὑβρίζω
ἤλλαχα ἤλπικα ὠνόμακα ᾤκικα ὕβρικα
εσωτερικός ανάμεσα στην πρόθεση και το ρήμα (όπως η αύξηση)
π.χ. καταλύω συγγράφω συσκευάζω ἀπελπίζω ἐφυβρίζω
κατα-λέλυκα συγ-γέγραφα συν-εσκεύακα ἀπ-ήλπικα ἐφ-ύβρικα
ΕΙΔΗ ΑΝΑΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ (Υπερσυντέλικος) σε ρήματα που αρχίζουν από 1 σύμφωνο ή συνδυασμό 2 συμφώνων: άφωνο+υγρό/ένρινο άφωνα: κ,γ,χ π,β,φ τ,δ,θ υγρά: λ,ρ ένρινα: μ,ν
επανάληψη του αρχικού συμφώνου μαζί με ένα -ε-
+ αύξηση π.χ. παύω ἐ-πεπαύκειν κλείω ἐ-κεκλείκειν γράφω ἐ-γεγράφειν ΠΡΟΣΟΧΗ χ-, φ-, θ-, στον αναδιπλασιασμό τρέπεται σε κ-, π-, τ- αντίστοιχα, για λόγους ευφωνίας, π.χ. χορεύω ἐ-κεχορεύκειν (- χεχ -) φυτεύω ἐ-πεφυτεύκειν (- φεφ -) θύω ἐ-τεθύκειν (- θέθ -)
σε ρήματα που αρχίζουν από 2 σύμφωνα
σε ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν
σε ρήματα σύνθετα με α΄ συνθετικό πρόθεση
(όχι: άφωνο + υγρό/ένρινο)
ή 3 σύμφωνα ή διπλό σύμφωνο (ζ,ξ,ψ) ή ῥ-*
ἐ- στην αρχή του ρήματος (= συλλαβική αύξηση) π.χ. σκευάζω στρατεύω ψηφίζω ῥίπτω
ἐσκευάκειν ἐστρατεύκειν ἐψηφίκειν ἐρρίφειν*
* Το ρ τόσο στον αναδιπλασιασμό όσο και στην αύξηση διπλασιάζεται.
α/ε η αι(ᾳ)/ει ῃ οω οι ῳ αυ/ευ ηυ (= χρονική αύξηση) π.χ. ἀλλάττω ἐλπίζω ὀνομάζω οἰκίζω ὑβρίζω
ἠλλάχειν ἠλπίκειν ὠνομάκειν ᾠκίκειν ὑβρίκειν
εσωτερικός ανάμεσα στην πρόθεση και το ρήμα
(μετά την αύξηση, εφόσον υπάρχει)
π.χ. καταλύω κατ-ε-λελύκειν συγγράφω συν-ε-γεγράφειν συσκευάζω συν-εσκευάκειν ἀπελπίζω ἀπ-ηλπίκειν ἐφυβρίζω ἐφ-υβρίκειν