RÓBTOBEZPIECZNIEJRÓBTOBEZPIE 40 Magazyn MNB
METKATYNON Używanie tzw. przeróbek czyli metkatynonu otrzymywanego z leków na przeziębienie zawierających pseudoefedrynę prowadzi do powikłań neurologicznych, podobnych do tych, które towarzyszą chorobie Parkinsona. Te ciężkie uszkodzenia układu nerwowego są wynikiem stosowania nadmanganianu potasu w trakcie syntezy mającej na celu zmianę pseudoefedryny w metkatynon. Encefalopatia pomanganowa to zespół objawów występujących z różnym natężeniem i w różnym czasie. Wśród objawów, które dotykają osoby stosujące „przeróbki” najczęściej pojawiają się zaburzenia równowagi i utrzymywania prawidłowej postawy ciała. Dość powszechne są problemy z poruszaniem się (mają one związek z utrzymywaniem niewłaściwego napięcia mięśniowego) oraz problemy z mówieniem (wysławieniem się i artykulacją). Wzmożone napięcie mięsni powoduje sztywność i drżenie kończyn. Biorąc pod uwagę to, że zmiany te mają charakter raczej nieodwracalny – jest to wysoka cena, jaką użytkownicy „metki”. Podajemy obok kilka rad mogących ograniczyć ilość toksycznych substancji uwalnianych w trakcie syntezy metkatynonu. Zdajemy sobie sprawę z tego, że stosowanie się do nich wymaga o wiele więcej fatygi i czasu, mało tego nie wyeliminuje zagrożeń związanych z toksycznością, ale może je znacznie ograniczyć.
SZKLANE NACZYNIA Sugerujemy stosowanie szklanych naczyń (np. kieliszków) zamiast plastikowych kubeczków. Reakcja otrzymywania metkatynonu jest silnie egzotermiczna – wydzielane są znaczne ilości energii w postaci ciepła. Wysoka temperatura może spowodować wydzielanie się z plastiku szkodliwych związków, które przenikną do reagującego roztworu (nawet jeśli tego nie widać gołym okiem). To trochę jakby piec kiełbaskę nad ogniskiem rozpalonym z opon samochodowych. Szklane naczynia są powszechnie stosowane przy przeprowadzaniu reakcji chemicznych dlatego, że są odporne na wyższe temperatury. Szklane kieliszki wydają się odpowiednie. Drugą korzyścią będzie to, że małe ilości roztworu można dokładniej wymieszać w mniejszych objętościowo naczyniach. Poza tym też ew. straty substancji będą mniejsze.
WODA Wskazane byłoby używanie przegotowanej wody. Woda z kranu bądź woda butelkowa zawiera zazwyczaj znaczne ilości różnych minerałów, jonów pierwiastków, itp. Mogą one wchodzić w reakcje z nadmanganianem potasu w efekcie czego powstaną związki o nie wiadomym działaniu na organizm. Woda z kranu dodatkowo może zawierać bakterie i brud. Najlepiej byłoby używać specjalnej wody do iniekcji lub wody demineralizowanej, lecz zdobycie wymaga pewnej fatygi, na którą nie zawsze jest stać kogoś, kto właśnie teraz musi wziąć. Woda przegotowana, choć nie tak dobra jak iniekcyjna czy demineralizowana jest o wiele bezpieczniejsza i lepsza niż zwykła kranówa.