LECZENIE LECZENIE LECZENIE LECZENIE LECZENIE LECZE
SUBSTYTUCJA SUBSTY TUCJA W KAZUNIU Przed rokiem pisaliśmy o tym, że w ośrodku rehabilitacyjnym w Kazuniu-Bielanach powstaje pierwszy w Polsce program łączący społeczność terapeutyczną z leczeniem substytucyjnym. Od początku 2010 roku ośrodek przyjmuje pacjentów leczonych metadonem, którzy zamierzają w ciągu kilku miesięcy łagodnie odstawić lek. O całym przedsięwzięciu rozmawiamy z Katarzyną Puławską-Popielarz, kierowniczką ośrodka w Kazuniu.
Młodzieżowy Ośrodek Rehabilitacyjny Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności KAZUŃ BIELANY, ul. Działkowa 13, 05-152 Czosnów Ośrodek położony jest w pobliżu Puszczy Kampinowskiej, 30 kilometrów od Warszawy. Kontakt telefoniczny dotyczący przyjęcia do programu: 22 794 02 97 (najlepiej dzwonić we wtorki). Kwalifikacjami do programu zajmuje się dr. Karina Steinbarth-Chmielewska, kierownik programu.
42
Pobyt u Was to bardziej detoksykacja z metadonu, czy leczenie substytucyjne w warunkach stacjonarnych? Katarzyna Puławska-Popielarz: Nasz program jest programem terapeutycznym, którego jednym ze składników jest farmakoterapia przy pomocy środka substytucyjnego. Pracujemy metodą społeczności terapeutycznej, stawiamy na dużą ilość zajęć terapeutycznych, zarówno grupowych jak i indywidualnych, grup tematycznych, edukacji… Oferujemy zindywidualizowany program terapeutyczny połączony z szeroko rozumianą pomocą socjalną. Czy metadon jest jedynym substytutem, jaki mogą otrzymywać pacjenci? Nasz program przewiduje leczenie metadonem jak i lekiem Suboxone, choć w chwili obecnej stosujemy jedynie metadon. W Polsce jesteście pierwsi. Skąd czerpiecie pomysły i inspiracje? Tak, prawdopodobnie w Polsce jesteśmy pierwsi. Jednak już kilka lat temu widziałam za granicą podobne programy. Funkcjonowały bez zastrzeżeń i były cenione przez pacjentów. Kierownik programu, dr Karina Chmielewska również spotkała się z podobnymi metodami leczenia na świecie. Jeśli ktoś kończy leczenie substytucyjne, to zazwyczaj ma już pracę i kupę innych obowiązków. Czy sądzisz, że takie osoby mogą pozwolić sobie na zostawienie wszystkiego i wyjazd na kilka ładnych miesięcy do ośrodka? To byłoby rozwiązanie idealne. My zbliżamy pacjenta do ukończenia terapii również poprzez powrót do satysfakcjonujących ról społecznych. Z naszych doświadczeń wynika, że większość pacjentów będących w programach substytucyjnych ma kłopoty z podjęciem regularnej pracy. Pacjenci jeśli pracują to często tylko dorywczo i mało systematycznie. W ramach naszego programu staramy się również, aby nasi pacjenci zdobyli bądź podnieśli swoje kwalifikacje zawodowe, tak aby stali się bardziej atrakcyjni na rynku pracy. Kto decyduje się na leczenie w Waszym programie? Czy możesz powiedzieć coś o tych osobach? Jaka była ich sytuacja, dlaczego zdecydowały się na takie posunięcie? Dwie osoby zdecydowały się na pobyt u nas, ponieważ zasadność terapii substytucyjnej w ich macierzystych programach była mocno wątpliwa. Nagminnie łamały abstynencję, jednocześnie nie wyrażały chęci poddania się detoksykacji w warunkach szpitalnych. Na decyzję trzeciego pacjenta wpłynęła bardzo poważna sytuacja zdrowotna.