Latarnie - skarby morskich wybrzeży

Są jednym z najważniejszych zabytków związanych z żeglugą morską. Pierwsze wzmianki o nich pochodzą z 400 roku przed naszą erą – służyły wówczas do oznakowania portów morskich. Z biegiem czasu ich funkcja i wygląd uległy zmianie. Stały się znakiem ostrzegawczym dla statków, chroniąc je przed katastrofą. Szacuje się, że jest ich obecnie ponad 18 tysięcy, a różnią się wyglądem zewnętrznym oraz specyfiką emitowanego światła nawigacyjnego. Kiedyś nie mogły się

obyć bez latarnika, dziś coraz więcej spośród nich zostało zautomatyzowanych. Wciąż jednak stanowią malowniczy element wybrzeża.

Latarnia morska Tokarevsky we Władywostoku, Rosja

Jest jedną z najstarszych i najbardziej rozpoznawalnych latarni morskich zlokalizowanych na dalekim wschodzie. Została wybudowana na sztucznie wzniesionej kamienistej mierzei o długości 796 metrów, rozciągającej się od przylądka Tokarevsky. W 1876 roku w miejscu obecnej latarni, wybudowanej ponad trzydzieści lat później, stanął świetlny znak ostrzegający przed niebezpieczną dla statków ławicą przybrzeżną. Latarnia jest uważana za symboliczną granicę Oceanu Spokojnego, gdzie, wraz ze wschodem słońca, rozpoczyna się najwcześniejszy początek dnia na Ziemi.

Wieża Leandra, Turcja

Jest jednym z najmniejszych, a zarazem najbardziej rozpoznawalnych zabytków dzielnicy Stambułu Üsküdar. To tu, według legendy, była więziona córka pewnego sułtana, stąd nazwa – Wieża Panny (tur. Kız Kulesi). Historia konstrukcji rozpoczyna się w 408 roku przed naszą erą, kiedy starożytny ateński generał Alkibiades zlecił jej budowę na malutkiej wysepce cieśniny Bosfor. Obecnie w wieży mieści się kawiarnia i restauracja oraz stacja kontroli ruchu na Bosforze, a można tu dopłynąć promem np. z portu Ortaköy.

Latarnia morska Sõrve, Estonia

Została zbudowana w 1960 roku na południowo-wschodnim wybrzeżu wyspy Sarema, na półwyspie Sõrve. Dzięki swojej wysokości wynoszącej 52 metry zaliczana jest do najwyższych tego typu latarni morskich w Estonii. Wyróżnia ją prostota, smukłość i sposób zdobienia. Otwarta dla zwiedzających od 1 maja do 15 września, siedem dni w tygodniu. Warto ją odwiedzić, by ze szczytu cieszyć oczy pięknem tutejszej przyrody.

Latarnia morska Andros, Grecja

Jest jedyną w swoim rodzaju latarnią morską w Europie. Została wybudowana w 1897 roku na skale położonej dwieście metrów od wyspy Andros. Jej wygląd przywodzi na myśl skojarzenia z baśniową wieżą czarodzieja. Wszystko to za sprawą wykutych w skale schodów oraz unikatowej formy skały, ukształtowanej przez tysiąclecia niszczącej działalności wody morskiej, wiatru i słońca. Podczas drugiej wojny światowej uległa zniszczeniu. Dopiero w 1994 roku została zrekonstruowana w swojej pierwotnej postaci.

Latarnia morska Punta Palau, Włochy

Jest czynną latarnią morską usytuowaną na północnym krańcu granitowego cypla Sardynii. Została zbudowana w 1960 roku na miejscu poprzedniej latarni, wzniesionej w 1935 roku. Jest w pełni zautomatyzowana i emituje co dziesięć sekund widoczne z odległości czterem mil morskich (7,4 kilometra) dwa zielone błyski. Latarnia stoi na północny zachód od symbolu miasta Palau – skalnego niedźwiedzia (Roccia dell’Orso), liczącego około 300 milionów lat. Podobno jego sylwetka wzbudzała lęk w żeglarzach, którzy wierzyli, że przyciąga on statki niczym wielki magnes.

Stawa Młyny, Polska

Znajduje się u wejścia do portu Świnoujście, przy ujściu cieśniny Świny do Bałtyku. Została zbudowana na przełomie lat 1873-1874 w ramach modernizacji systemu nawigacyjnego. Jej charakterystyczny kształt i estetyka wykonania sprawiły, iż stała się częścią oficjalnego logo miasta Świnoujście. Owiana jest legendą starego młynarza, który za sprawa tylko znanych mu zabiegów przywracał młody wygląd wracającym z wypraw morskich marynarzom. Gdy umarł sekret jego zabiegów przepadł, a mechanizm wiatraka w którym pracował stanął. Mimo to spragnieni odmłodzenia ludzie dalej przybywali i przybywają do dziś, by okładać się błotem, pływać i spacerować.