Bruinrotters: Bruinrot zorgt uitsluitend, danwel hoofdzakelijk, voor de afbraak van (hemi)cellulose. Door het verdwijnen van de (hemi)cellulose verliest de boom zijn vermogen om trekkrachten op te vangen. Het hout wordt bros, maar behoudt wel enige starheid. De boom heeft daardoor niet in de gaten dat zijn stevigheid verloren gaat en reageert niet op de aantasting. De boom verliest daarnaast zeer snel zijn buigsterkte. Ook kenmerkt bruinrot zich door, wanneer een tak of stam afbreekt, geblokt af te breken, ook wel kubiekrot genoemd. Daarnaast kan bruinrot niet herkent worden bij een BVC, buiten de zichtbare vruchtlichamen van bekende bruinrotters. Wanneer men met een houten hamer op een boom klopt met bruinrot klinkt deze gezond. Daarom is deze vorm van rot gevaarlijker dat witrot, omdat bruinrot onvoorspelbaar is. Bekende voorbeelden van bruinrotters zijn de zwavelzwam, berkenzwam en de dennenvoetzwam. Zie afbeelding B3.22
Afb. B3.22 Bruinrot
Zachtrotters: Zachtrotters zijn schimmels die via de verhouten secundaire celwand groeien en daar holtes in het hout vreten. In tegenstelling tot bruinrot, maar in overeenstemming met simultaanrot wordt het hout in de directe omgeving van de hyfen afgebroken. Over het algemeen kan gesteld worden dat de zachtrotters eerst de cellulose afbreken en daarna de lignine binnen de boom. Het aangetaste hout is hard, maar zeer bros. Een bekend voorbeeld van een zachtrotter is de korsthoutkoolzwam. Overigens zijn de namen witrot en bruinrot misleidend. De kleur van het aangetaste hout ligt niet alleen aan de soort rot, maar ook aan de kleur van het oorspronkelijke hout. Het verschil is te zien in de structuur van het aangetaste hout. Witrot maakt het hout week. Bruinrot maakt het hout bros. Zie afbeelding B3.23.
Afb. B3.23 Zachtrot