good life
jak uniknąć wypalenia
Bez obaw: nie tylko formalna władza chroni nas przed wypaleniem. Wystarczy nam władza wewnętrzna polegająca na poczuciu sprawstwa – chodzi o wiarę w swoje kompetencje i przekonanie, że coś jednak od nas zależy i swoimi działaniami możemy wpływać na rzeczywistość. Wniosek: jeśli to możliwe, trzymajmy się daleko od rutynowych, bezowocnych zajęć i szefów, którzy tłamszą naszą swobodę i inwencję. Napęd hybrydowy Żeby się wypalić, trzeba płonąć – słusznie powiadają znawcy. Tylko krok dzieli człowieka od entuzjazmu
Co piąty mieszkaniec metropolii przekracza kodeksowe limity czasu pracy, co bynajmniej nie przekłada się na większą wydajność. one in five citizens living in large cities spends more time at work than the statutory limit, which does not translate into higher productivity at all.
do depresji, od nadmiaru energii do bezsilności i od hiper aktywności do marazmu. Byle rozczarowanie może zmienić idealistę w cynika. Wypalony pracownik jest jak wulkan – kiedyś aktywny, gorący i tryskający ogniem, dzisiaj wystygły i martwy, tylko od czasu do czasu zamiast lawy wypluwa popioły: zobojętnienie, apatię, pesymizm. Wulkaniczna metafora doskonale oddaje przypadek pewnej niemieckiej psycholog – znanej z profesjonalizmu i zaangażowania, odnoszącej sukcesy, pomagającej wielu pacjentom. Inny kierowca nie wyhamował na światłach i uderzył w tył jej auta. Niegroźna stłuczka uruchomiła lawinę – kobieta nazajutrz postanowiła nie wychodzić z domu, a później coraz trudniej było jej zmobilizować się do pracy. Uciekli od niej chorzy, bo kto chce leczyć się u kogoś, kto sam ma problemy z sobą. W ciągu dwóch lat straciła pracę, ładny dom i przyznane jej po rozwodzie prawo opieki nad dzieckiem. To częsty los altruistów. Pracują na zdwojonych obrotach, poświęcają się dla innych, odmawiając sobie przyjemności, odpoczynku, relaksu. Uważają, że troszczenie się o siebie jest samolubne. Nie przyjmują do wiadomości, że firma nie odpłaci im miłością bez względu na to, ile wysiłku w nią zainwestowali. Aż spotyka ich zawód podobny do tego, który stał się udziałem Roberta Macka. Dla tzw. dawców jest też dobra wiadomość: wcale nie jesteście skazani na grupę wysokiego ryzyka. Powinniście tylko wykorzystać napęd hybrydowy, by użyć określenia Billa Gates’a. Polega to na połączeniu dwóch potężnych mechanizmów – interesu własnego i troski o innych. Przykład: wykonywanie nudnych obowiązków można potraktować jako niezbędny element rozwoju. Jeśli pogodzimy altruizm z dobrze pojętym egoizmem, ochronimy się przed wypaleniem. Ale nie tylko: zużywając mniej energii, będziemy pracowali szybciej, lepiej i z większymi sukcesami. ■
that taking care of themselves is selfish. They simply cannot accept that theie employer will never repay them in kind, no matter how much effort they put in. At least not until they are faced with a letdown like the one Robert Mack experienced. Finally, there is some good news for the “givers” – you need not be assigned to the high-risk group. Just use your “hybrid drive”, as Bill Gates puts it. This approach entails combining two forces – your own self-interest and your concern for others. You can treat boring work duties as an element of self-growth. Give your altruism a healthy dose of egoism and you can protect yourself from burnout. Also, less is more, i.e. you can work faster, and be better and be more successful by using less energy. ■
68