Nog lang niet uitgeblust: Brandweer blaast 125 kaarsjes uit

Zij zijn bij de brandweer. Als het brandt dan blussen zij het vuur. Naar aanleiding van de 125e verjaardag van de Merelbeekse brandweer graven zes vrijwillige brandweermannen in het collectieve geheugen en diepen ze hun meest ingrijpende, ontroerende, maar ook grappige interventies op.

Eerste sergeant Eric Hennaux: “Wat ik zo bijzonder vind aan ons korps is dat we een team zijn dat goed samenwerkt. Ook al worden we vaak geconfronteerd met de zwaarte van het leven, er zijn ook veel speelse en lichte momenten waarop we met elkaar kunnen lachen.”

BRANDWEERMAN MARC ROUAN (65 JAAR)

is de ouderdomsdeken van de kazerne. Samen met zijn broer Dirk maakt hij al sinds begin de jaren 80 deel uit van het brandweerkorps in Merelbeke.

“Normaal ging ik op 65 jaar met pensioen, maar ik slaagde voor de fysieke paraatheidsproeven dus blijf ik twee jaar langer aan de slag. Toen ik in de jaren 80 begon als vrijwillig brandweerman, waren het andere tijden. Er bestonden nog geen gsm’s of moderne communicatiemiddelen. Als mijn collega een oproep kreeg, reed hij eerst naar mijn huis, trok aan de koebel aan het raam en dan vertrokken we samen met de ambulance. Op een dag brak een hels onweer los. Mijn dochter was pas geboren. De regen viel met bakken uit de lucht en tal van kelders waren ondergelopen. Zonder dat ik het wist, liet ik vrouw en kind achter met een ondergelopen kelder. Door een blikseminslag kon ze me niet bereiken. Uiteindelijk heeft een collega onze kelder leeggepompt.”

BRANDWEERMAN HANNES DE BAERE (27 JAAR)

startte zijn opleiding op 19-jarige leeftijd en is nog altijd bijzonder gelukkig als vrijwillig brandweerman.

“Eigenlijk is vrijwillig brandweerman zijn een uit de hand gelopen hobby. Ik was al actief bij het Rode Kruis toen ik op een avond in het jeugdhuis aan de praat raakte met iemand bij de brandweer. Diezelfde nacht heb ik nog een mail gestuurd om deel te nemen aan de brandweerproeven. Nu nog steeds vind ik het een zeer aangename vrijetijdsbesteding. Mensen denken vaak dat we alleen maar branden blussen, maar ernstige branden komen gelukkig heel weinig voor. In Merelbeke hebben we ook een paardentrailer waarmee we samen met andere brandweerposten grote dieren redden. Het eerste en grappigste dier dat ik ooit moest redden was een wallaby, een kleine kangoeroe. Het dier stampte, beet en krabde. Met drie mensen moesten we het beest in bedwang houden. Geef toe, een wallaby in Merelbeke, dat kom je toch niet elke dag tegen!”

LUITENANT DONALD DE BOCK (62 JAAR)

heeft al een lange staat van dienst bij de brandweer: hij vervoegde het korps in 1983, in 2000 werd hij er officier.

“Die ene garagebrand herinner ik me nog levendig. Er stond een mazouttank van 2.000 liter en onder het zadeldak lagen autobanden. Plots hoorden we luide knallen. Bleek dat de eigenaar een amateurjager was en alle munitie was afgegaan. Ook de dag dat we onze nieuwe snelle hulpwagen kregen, zal ik niet snel vergeten. Er was een ongeval gebeurd met een busje in Oosterzele. Onderweg merkte ik plots dat ze in de Aalmoezenierstraat vluchtheuvels hadden aangelegd. Ik had de keuze: remmen en in de gracht belanden of gas bijgeven. Ik koos dat laatste. De Gentse preventie-officier die naast me zat, zag lijkbleek en zei: “ik ga toch mijn helm opzetten.” Want ondanks de ernstige situaties krijg je bij de brandweer ook een portie humor. Maar de dood van jonge mensen tijdens interventies, zelfs na zoveel jaren dienst, krijg ik niet snel uit mijn gedachten.

EERSTE SERGEANT ERIC HENNAUX (59 JAAR)

vervoegde al op 19-jarige leeftijd het brandweerkorps. Beroepshalve is Eric begrafenisondernemer en hij is ook de trotse voorzitter van de Vriendenkring vzw van de brandweer.

De brandweermicrobe kreeg ik met de papfles mee. Mijn moeder was verantwoordelijk voor alle oproepen. Daardoor was ik als kleuter al gefascineerd door de brandweer. Een van mijn eerste branden was een cafébrand aan de Plataan. Het was een heel warme dag en ik was op het moment van de oproep chape aan het leggen. Toen ik terug thuis kwam, trof ik een hoop steenpuin aan waar ik nog dagen werk aan had. En toen AVS eens kwam filmen in de kazerne, was ik duiker bij de brandweer. Ik was me toevallig aan het aankleden en kwam poedelnaakt in beeld. Ik ben nog altijd blij dat deze beelden niet uitgezonden zijn. Tegelijkertijd zijn er sommige oproepen die je nooit vergeet: bij een zwaar verkeersongeval op de autostrade was de chauffeur knel komen te zitten in zijn voertuig. De hond van de chauffeur was bijzonder agressief. Het dier wou absoluut zijn baasje verdedigen. Uiteindelijk kon de toenmalige rijkswacht niet anders dan met een revolver het dier afmaken zodat we het slachtoffer konden bevrijden. Het gebeurde jaren geleden, maar dat beeld blijft op mijn netvlies staan.”

ASPIRANT BRANDWEERMAN MICHIEL BOGAERT (32 JAAR)

is nog in opleiding. Tijdens een intensieve opleiding wordt hij klaargestoomd voor het echte brandweerwerk: brandbestrijding, technische hulpverlening en brandgevaarlijke stoffen.

“Mijn allereerste oproep als stagiair was op nieuwjaarsdag 2022. Ik zat rond 22 uur rustig televisie te kijken na een feestelijke oudejaarsavond. Als dan je pager alarm slaat, schiet je hartslag de hoogte in en voel je de adrenaline pompen. Je bent meteen klaar voor de interventie. In de buurt van de kazerne stond een garage in brand en er heerste een enorme drukte. Ik sprong ietwat stuntelig in de auto. Als stagiair mag je namelijk nog niet mee met de echte brandweerwagens. Toch kon ik al meehelpen bij het aansluiten van slangen op de pompwagens en mocht ik bij het nablussen zelf al even de straalpijp bedienen. Ondertussen maakte ik al veel interventies mee. Elke oproep blijft spannend, maar de voldoening is het grootst als je iemand kan helpen. Dus wie op zoek is naar een avontuurlijke hobby, kom bij de brandweer!”

PIETER LEMMENS (33 JAAR)

is naast ICT-consulent al 8 jaar vrijwillig brandweerman.

“Als brandweerman ervaar je unieke momenten. Midden in de nacht een enorme brandende afvalhoop blussen en de zon zien opkomen, is bijzonder. Het apocalyptische beeld aanschouwen van loodsen die op korte tijd één grote vuurzee worden en die proberen bedwingen, voelt een beetje aan als David tegen Goliath. ’s Ochtends vroeg de geur van barbecue ruiken omdat je een brand moet blussen in een vleesverpakkingsbedrijf is onvergelijkelijk. Je komt in contact met een heel grote variatie aan mensen, culturele achtergronden en leefomstandigheden. Dat opent je ogen en verruimt je wereldbeeld. Dankzij onze specialiteit ‘Redden van dieren’ kreeg ik ook al heel wat mogelijkheden om te leren werken met paarden, koeien, lama’s, varkens, slangen, hagedissen en bijtschildpadden. Dat zijn zaken die anderen niet snel zullen meemaken. Dat vind ik uniek en daarom doe ik mijn werk als vrijwillig brandweerman zo graag.”

Zondag 11 september van 10 tot 19 uur Opendeurdag Brandweerpost Merelbeke 125 jaar Brandweer Merelbeke Kloosterstraat 28 Met demo's, food & drinks, rondritten, static show, kinderanimatie, infostanden …

Wil je parttime brandweer worden?

Dan heb je eerst een federaal geschiktheidsattest (FGA) nodig. De brandweerschool organiseert de testen. Alle info vind je op www.ikwordbrandweer.be. vertellen we waar je op moet letten. Je kunt er ook onze ladderwagen eens beklimmen, want dat kun je thuis natuurlijk niet oefenen.