Juf Rosemarij: ruim 35 jaar een vaste waarde tijdens het middagtoezicht in basisschool Schransdries

Toen ze in 1988 op Den Hout was komen wonen en haar dochter ging inschrijven in basisschool Schransdries, kreeg Rosemarij van de toenmalige directeur Gust De Greef de vraag of ze geen interesse had om middagmoeder te worden. Heel lang moest ze daar niet over nadenken. Ze was huismoeder en leefde voor haar gezin, maar kwam ook altijd graag onder de mensen. Dus vanaf september ‘88 maakte ze steevast vier dagen per week een uurtje vrij voor de middagbewaking op school. Inmiddels zijn we bijna 36 jaar later en trekt Rosemarij de schooldeuren eind mei voorgoed achter zich dicht. Met haar nakende pensioen in het vooruitzicht waren wij heel benieuwd naar hoe ze al die jaren heeft beleefd. Een portret van juf Rosemarij als middagmoeder.

Dag Rosemarij, enorm bedankt dat je voor ons wat vragen wil beantwoorden over je job als middagmoeder. We weten hoe de bal aan het rollen is gegaan, maar kan je eens vertellen waarom je denkt dat je 35 jaar geleden als middagmoeder werd gevraagd? Rosemarij: Vroeger vroegen ze aan vrouwen die al mama waren om middagmoeder te worden, omdat ze er volgens mij toen van uitgingen dat die wel wisten hoe ze met kinderen moesten omgaan. En omdat ik huisvrouw was, kon ik mij makkelijk vier keer per week een uurtje vrijmaken onder de middag. Ik vond dat goed te combineren met mijn huishoudelijke taken en gezinsleven. Sinds september 1988 probeer ik dus de middagpauze van de leerlingen uit het derde en vierde leerjaar in goede banen te leiden.

En wat komt er allemaal bij kijken? Want het is wel meer dan louter zorgen dat de kinderen hun boterhammen opeten?

Rosemarij: Tijden zijn veranderd. Tegenwoordig kan je kinderen niet meer allemaal op dezelfde manier behandelen of benaderen. Sommigen hebben ADHD, nog anderen een vorm van autisme. Er zijn kinderen die uit oorlogsgebied naar hier zijn gevlucht en daar misschien wel trauma’s aan over hebben gehouden. Die hebben allemaal een andere aanpak nodig en daar hebben we ooit wel enkele keren een korte opleiding over gekregen. Verder vind ik het ook belangrijk dat kinderen beleefd zijn. De ene heeft daar al wat meer moeite mee dan de andere, maar ook daar probeer je hen op te wijzen als het nodig is.

Wat is er nu anders dan pakweg 20 à 30 jaar geleden?

Rosemarij: Ik merk wel dat kinderen van nu veel mondiger zijn tegenover vroeger. Ze durven je van tijd tot tijd al eens een antwoord terug te geven. Vroeger had je nog echt gezag, maar dat is de dag van vandaag wel wat anders en soms is dat wel een uitdaging.

Heb je wel het gevoel dat je als middagmoeder iets positief kan bijdragen aan de schooldag van de kinderen?

Rosemarij: Ja, toch wel. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen, maar voor de meeste leerlingen denk ik wel dat ik ’s middags iets voor hen kan betekenen. Al is het maar om een luisterend oor of troost te bieden aan kinderen die er nood aan hebben om een traantje weg te pinken of hun hartje te luchten. Ik vind het belangrijk dat ze zich niet alleen in de klas goed voelen, maar ook tijdens de middag, zowel in de refter als op de speelplaats. Ik sta er soms echt van versteld wat kinderen allemaal komen vertellen. Sommige verhalen brengen me echt aan het lachen. Maar het gaat ook verder dan dat. Bij grote en kleine ruzies op de speelplaats moet je tussenkomen en proberen de kalmte te bewaren en zoeken naar een oplossing. Kinderen die zich pijn gedaan hebben, moet je soms ook verzorgen.

Hoe kijk je terug op al die jaren dat je als middagmoeder gewerkt hebt? Rosemarij: Waar ik me nog het meest aan optrek, zijn de kinderen die me spontaan een knuffel komen geven of dingen komen vertellen. En dat gebeurt gelukkig dikwijls. Ik ben trots dat ik al die jaren middagtoezicht gedaan heb en ik heb echt geluk gehad dat ik altijd omringd ben geweest door toffe collega’s, leerkrachten en directie. Dat ene uurtje, vier keer per week, zorgde ervoor dat ik onder de mensen kwam. Soms gebeurde het dat we een terrasje gingen doen na de middag. Da’s goed voor de sfeer en de teamspirit. Maar er is een tijd van komen en gaan en nu ik eind mei op pensioen ga, wordt het tijd om meer aan mezelf te denken en met mijn man nog zoveel mogelijk samen te genieten. Vanaf 1 juni zullen mijn middagen er helemaal anders uit zien, al zal ik de school, collega’s en leerlingen zeker ook missen!

Tot slot: aan wie zou je deze job aanbevelen?

Rosemarij: Je moet in de eerste plaats iemand zijn die graag met kinderen omgaat en die het niet erg vindt om 4 dagen per week tijdens de middag een uurtje tijd te maken voor het toezicht in de refter en op de speelplaats. Het grote voordeel is ook dat je op schoolvrije dagen en in de vakanties niet hoeft te komen. Nog een groot pluspunt is het toffe team waarin je terecht komt, in een school met een heel bekwame directrice (Inge Van Ammel). Zo’n 3 tot 4 keer per jaar evalueer je samen met haar wat er eventueel anders of beter kan.

Oke, dat lijkt ons duidelijk. Hopelijk vindt de school snel een opvolger voor jou. Eén ding staat vast: ruim 35 jaar lang middagtoezicht doen, dat is een hele knappe prestatie! Bedankt voor je jarenlange inzet en geniet van je pensioen binnenkort!

OPROEP

Wie treedt in de voetsporen van Rosemarij en wordt één van de nieuwe vrijwillige middagmoeders of -vaders?

Ben je zorgzaam van nature, vind je het leuk om met kinderen om te gaan en wil je graag een positieve impact hebben op hun schooldag?

Samen met Rosemarij gaan er nog een aantal andere middagmoeders op pensioen de komende maanden. Daarom zijn wij op zoek naar een aantal vrijwillige middagmoeders- of vaders voor onze verschillende gemeentelijke basisscholen.

Middagtoezicht, wat houdt dat in?

> Leerlingen begeleiden tijdens de lunchpauze en ervoor zorgen dat ze zich goed voelen.

> Ook bij algemene toezichttaken tijdens de middagpauze assisteren.

> Zowel in de refter als op de speelplaats ervoor zorgen dat je een algemeen positief sociaal gedrag stimuleert en helpt bij het oplossen van kleine conflictsituaties.

Kan jij je 4 uur per week tijdens de middag vrijmaken om een oogje in het zeil te houden op de speelplaats en in de refter? Stuur een mail naar jobs@beerse.be