ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ

Ζητείται Χριστιανός

ΤΕΥΧΟΣ 153 ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012

« ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ » • ΒΙΒΛΙΑ • ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ • ΦΥΛΛΑΔΙΑ • ΚΑΣΕΤΕΣ • CD • DVD • ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ • ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΓΑΠΗΣ • ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ • Είναι μια υπηρεσία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα αφιερωμένη στη διάδοση της Αλήθειας του Ευαγγελίου στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο.

• Είναι μια υπηρεσία ηλικίας πάνω από 30 ετών στα χέρια πιστών ανθρώπων του Ευαγγελίου.

• Οι εκδόσεις μας και οι δραστηριότητές μας καλύπτουν μια μεγάλη περιοχή θεμάτων, αναλύσεων, μελετών, επίκαιρων στοιχείων της εποχής μας.

•

Υπηρετούμε τον ζωντανό Θεό τής Βίβλου, τα σχέδια της Βασιλείας Του, το θαύμα τής προσφοράς τού Ιησού Χριστού στους αμαρτωλούς ανθρώπους.

•

Τα έντυπά μας και τα μηνύματά μας έχουν πάντα ποικίλο ευαγγελιστικό, αγιαστικό, οικοδομητικό περιεχόμενο.

• Τα έξοδά μας καλύπτονται αποκλειστικά από προσφορές αγάπης πιστών τού Χριστού, που ενισχύουν οι ίδιοι τη γνήσια υπηρεσία τής διάδοσης της αγάπης τού Θεού στον κόσμο μας.

• Γράψτε μας για περισσότερες πληροφο-

ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΩΝ ΕΤΟΣ: 24ο • ΠΕΡΙΟΔΟΣ Δ΄ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 Αρ. 153 ΣΥΜΒΟΛ. ΤΙΜΗ ΤΕΥΧ. 0,30 ευρώ ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ” (ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ) ΑΡΚΑΔΙΟΥ 47, 121 32 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΤΗΛ: 210 28 25 126 ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ - ΦΩΤΟΜΟΝΤΑΖ

ΕΚΤΥΠΩΣΗ - ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑ: ALTA GRAFICO Α.Ε. ΡΑΒΕΝΙΩΝ 9, 136 71 Κ. ΑΧΑΡΝΕΣ ΤΗΛ: 210 23 14 359 e-mail: ofragopoulos@gmail.com Η σελίδα μας στο internet: http://www.logiazois.gr ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ – ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΕ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:

ρίες και για πλήρη ενημέρωσή σας ΔΩΡΕΑΝ με καταλόγους και δείγματα από τις εκδόσεις μας.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Τ.Θ. 50438 141 10 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - HELLAS

Η νέα μας διεύθυνση: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Τ.Θ. 50438 – Τ.Κ. 141 10 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ ΄Ή ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Σ’ αυτό το τεύχος...

- Κοιτάζουμε γύρω μας. Περνάμε δύσκολα, σκληρά. Να βρούμε τον ένοχο, τον ή τους υπεύθυνους. Κάποιος, κάποιοι φταίνε. Άλλο όμως θα έπρεπε να ψάχνουμε. Δεν φαίνεται στην αρχή, αλλά έχει άμεση σχέση με τα όσα περνάμε. Ζητείται χριστιανός. Αν είχαμε χριστιανούς, αν είχαμε πιστούς, αν είχαμε πραγματικούς ανθρώπους του Θεού… (Σελίδα 2) - Οι παγκόσμιες εξελίξεις. Ίσως δεν πάει το μυαλό μας και δεν το συνδυάζουμε εύκολα. Πιστεύουμε ότι τα γεγονότα γύρω μας ανήκουν σε ένα ειδικό κεφάλαιο και περιμένουμε να υποχωρήσουν. Ετοιμάζεται με γρήγορους ρυθμούς ο ερχομός του. Όλα, σε παγκόσμια κλίμακα υπηρετούν το ερχομό του Ενός. Ας διαβάσουμε ξανά τα γεγονότα και τις εξελίξεις, που τρέχουν γύρω μας, με αυτό το μάτι και αυτό το σκεπτικό. Έτσι θα είμαστε πολύ πιο κοντά στην αλήθεια. (Σελίδα 8) - Εξεύρομεν, Γνωρίζομεν, Έχομεν. Δεν είναι τυχαίες λέξεις αυτές. Δεν τις χρησιμοποιούμε εύκολα και απλά. Ακόμα και στις μεταξύ μας σχέσεις. Πόσο μάλλον, φαντάζεται κανείς, όταν πρόκειται για τη σχέση μας με τον Θεό. Είναι δυνατόν να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο; Να μιλάμε με τόση σιγουριά, βεβαιότητα και πίστη για την αγάπη Του, το θέλημά Του, το πρόσωπό Του; Και πώς μπορούμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο; (Σελίδα 13) - Ο Νοσταλγικός Ψαλμωδός του Ισραήλ (Β). Όλος ο λαός κατά οικογένειες και κατά φυλές ανέβαινε στην Ιερουσαλήμ ιδιαίτερα στη γιορτή του Πάσχα, για την κοινή λατρεία του Κυρίου. Σ’ αυτή την ανάβαση μας φέρνει ο Λόγος του Θεού με τη δεύτερη στροφή του πδ΄ Ψαλμού. Μια πορεία, της οποίας στόχος και κατάληξη ήταν οι αυλές της παρουσίας του Υψίστου. Η ανάβαση αυτή είναι συμβολική…. (Σελίδα 22) - Ο κάθε άνθρωπος για τον Θεό είναι αυτό που επέλεξε, που πρόκρινε, που έβαλε στην καρδιά του για να αποκτήσει και να ζήσει. Το σέβεται απόλυτα Θεός. Ενώ είναι παντοδύναμος, πανίσχυρος, Θεός και Κύριος, τελικά θα γίνει αυτό που έβαλε στην καρδιά του ο άνθρωπος. Είμαστε ό, τι είναι το πρόκριμά μας. Πώς μπορούμε να χειριστούμε σωστά αυτή τη μεγάλη αλήθεια με τις αιώνιες προεκτάσεις και συνέπειες; (Σελίδα 31) - Τρομοκρατημένοι χριστιανοί. Υπάρχουν και είναι μία πολύ κοντά σε μας πραγματικότητα. Αλλά στη σχέση μας με τον Κύριο, χρειάζεται να τρέμει το όρος Σινά της παρουσίας και των εντολών του Κυρίου μπροστά μας, η φωτιά που κατακαίει τα πάντα στο πέρασμά της, ο ανεμοστρόβιλος, ο ήχος της σάλπιγγας της αφύπνισης, της εγρήγορσης, της σύνταξης σε μάχη; (Σελίδα 38) - Ζητούνται Περήφανοι Χριστιανοί! Ζητούνται χριστιανοί με αρχοντιά και δύναμη πίστης, να μπορούν να πουν στο Σατανά, «εξεύρω εις τίνα επίστευσα». Ζητούνται οι χριστιανοί της διαμαρτύρησης της άγιας και καθαρής ζωής μέσα στον κόσμο. Ζητούνται χριστιανοί που καμαρώνουν για τον Βασιλιά τους και Σωτήρα τους. Ζητούνται ασυμβίβαστοι χριστιανοί, γιατί εξαφανίζονται στις μέρες μας. (Σελίδα 44) - Έχουμε ανάγκη από Ευαγγέλια. Ευαγγέλια αυτής ιδιαίτερα της κατηγορίας. Το Ευαγγέλιο που το παίρνουν μερικοί άνθρωποι, και αφού το βάλουν βαθιά στην καρδιά τους το κάνουν ζωή, ζωή τους, μια ζωή που μιλά, μια ζωή που φανερώνει τον Χριστό. Αυτό είναι το σωστό νόημα της Επιστολής Χριστού. (Σελίδα 48) - ΗΛΙΑΣ ο κορυφαίος και ο ανθρώπινος. Μεγάλο θέμα, σοβαρό, αποφασιστικό να γνωρίσει ο άνθρωπος τι σημαίνει ο ίδιος για τον Θεό, την πραγματική αξία που του δίνει ο Κύριος, πώς τον βλέπει, για πού τον προορίζει, τι σχέδια δοξασμένα έχει για τον δικό Του πιστό, τον αναγεννημένο άνθρωπο. Χρειάζεται όμως προσοχή, μήπως κάποτε ξεπεράσουμε κάποια όρια. (Σελίδα 51) - Υποπλοίαρχος στη Νιγηρία. Ήταν μια δύσκολη εποχή για τη Νιγηρία. Το δεξαμενόπλοιο, στο οποίο εργαζόμουν, πήρε εντολή να κάνει συνεχόμενα ταξίδια μεταξύ Νιγηρίας και Β. Ευρώπης. Ποτέ δεν μας άρεσαν τα ταξίδια της Νιγηρίας, διότι πολύ συχνά γίνονταν πειρατείες, που κάποτε κόστιζαν και ανθρώπινες ζωές. (Σελίδα 59) Ιούλιος - Αύγουστος 2012

1

ΑΡΘΡΟΝ ΠΡΩΤΟΝ

Ζητείται Χριστιανός

Ν

α ζητάς χριστιανό σε μια χριστιανική χώρα, ανάμεσα σε χριστιανούς, φαντάζει κάπως υπερβολικό και περίεργο. Πιστεύω ότι δικαιολογημένα το μυαλό σας πηγαίνει, αυτόματα σχεδόν, στον Διογένη, που ζητούσε άνθρωπο ανάμεσα στους ανθρώπους, μέρα μεσημέρι, με το φανάρι του αναμμένο… Εκτός και αν, με τον τρόπο αυτό, κάτι ιδιαίτερο θέλουμε να πούμε, κάτι ξεχωριστό, σοβαρό, και βρήκαμε αυτόν τον τρόπο για να προσελκύσουμε την προσοχή κάποιων, λίγων έστω. Υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο. Ένα από τα θλιβερά χαρακτηριστικά της εποχής που διανύουμε είναι η αλλοίωση των λέξεων, των εννοιών, των νοημάτων, και βέβαια και των αξιών. Λέμε κάτι, αλλά ούτε εμείς γνωρίζουμε το βαθύ, πραγματικό του νόημα, ούτε και οι δέκτες γύρω μας αντιλαμβάνονται αυτό που τους λέμε και τη βαρύτητα που πιθανώς να έχει. Ο όμορφος κώδικας της επικοινωνίας των ανθρώπων έχει αλλοιωθεί και καταρρέει επικίνδυνα. Σημάδι και 2

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Ζητείται Χριστιανός

αυτό των καιρών, θα πει κάποιος και θα πάει παρακάτω. Όταν όμως αναφερόμαστε σε έννοιες σαν και αυτήν του χριστιανού, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά ούτε είναι εύκολο να τα προσπερνούμε. Μέσα στη λέξη χριστιανός υπάρχει ένας κόσμος ολόκληρος, μια θεϊκή προσφορά ανεκτίμητης αξίας, προεκτάσεις και συνέπειες αιώνιες και αμετάκλητες. Το να λες χριστιανός, χριστιανή, χριστιανοί εύκολα και απλά, δείχνεις πόσο λίγο έχεις καταλάβει το βάθος και την αξία αυτού του ξεχωριστού τίτλου, που είναι για λίγους και εκλεκτούς.

Ο πραγματικός χριστιανός ξεκινάει από την πραγματική αναγέννηση Πάλι στα γνωστά πέσαμε, θα σκεφτεί κάποιος. Γνωστή η αναγέννηση, γνωστή και η σωτηρία του Ιησού Χριστού. Δεν θα το έλεγα. Μην κοιτάτε αυτά που κυκλοφορούν γύρω μας παραποιημένα, φτηνές απομιμήσεις για ευρεία κατανάλωση. Η αναγέννηση είναι η πραγματική στροφή της ζωής του ανθρώπου προς άλλη κατεύθυνση, άλλη ζωή, με άλλες αρχές, άλλους νόμους, άλλο σκεπτικό, Μέσα στη λέξη άλλες αξίες. Είναι σαν να αρχίζει να ζει από την χριστιανός υπάραρχή μία εντελώς διαφορετική ζωή. Δεν μοιάζει χει ένας κόσμος με την προηγούμενη ζωή του, δεν έχει κοινά σηολόκληρος, μια μεία. Αυτή η σοβαρή, αποφασιστική στροφή και η θεϊκή προσφορά αλλαγή πορείας γίνεται με τη μετάνοια, όταν είναι ανεκτίμητης αξίας, ειλικρινής και με πίστη. Τότε είναι που «συλλαμπροεκτάσεις και βάνεται, κυοφορείται και γεννιέται» ο γνήσιος χρισυνέπειες αιώνιες στιανός. Γιατί πρέπει να το τονίσουμε πολλές-πολκαι αμετάκλητες. λές φορές, ότι άλλο πράγμα είναι η συγχώρηση και η ξανασυγχώρηση παλαιών και νέων αμαρτιών και τελείως διαφορετική πραγματικότητα είναι η αναγέννηση του ανθρώπου.

Να προσπαθήσουμε να προσπεράσουμε την αναγέννηση, να «φτιάξουμε» χριστιανούς χωρίς αναγέννηση ή με μία αναγέννηση ιμιτασιόν… Το προσπαθήσαμε, μη νομίσετε. Το προσπαθήσαμε και το προσπαθούμε. Τους περνάμε απανωτά χέρια λαδομπογιά, ριπολίνα, πλαστικό χρώμα, για να φαίνονται αναγεννημένοι, καινούργιοι, χριστιανοί. Αλλά μας διαφεύγει κάτι πολύ σοβαρό. Ο Ουρανός, ο Θεός του Ουρανού, ο Κύριος λέει όχι. Δεν τους δέχεται. Να γιατί πρέπει να βγούμε στους δρόμους να ψάχνουμε για χριστιανούς Ιούλιος - Αύγουστος 2012

3

Ζητείται...

ανάμεσα στους χριστιανούς. Στις μέρες μας οι αναγεννήσεις δεν κρατάνε πολύ.., γιατί η μετάνοια δεν είναι πραγματική στροφή, αλλαγή πορείας ζωής. Μετά αρχίζει άλλος σκληρός αγώνας, να αναγεννηθούν οι αναγεννημένοι, να πιστέψουν οι πιστοί. Ζητείται χριστιανός που ξεκίνησε σωστά με αναγέννηση, έζησε και ζει την αναγεννημένη ζωή και προοδεύει, ωριμάζει, αυξάνει, έχει καρπό.

Ο πραγματικός χριστιανός ζει τη ζωή του Ιησού Χριστού Η αναγέννηση είναι μία μετάθεση, μεταφορά από τον κόσμο της σάρκας του φυσικού ανθρώπου στον κόσμο του Θεού, στη ζωή του Ιησού Χριστού, την οποία καλούμαστε όχι μόνο να θαυμάζουμε, να κηρύττουμε, να παραδειγματιζόμαστε, αλλά να ζήσουμε. Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι κήρυγμα. Έγινε κήρυγμα από εμάς. Όσα είπε, έκανε, έζησε, δίδαξε, μάς τα άφησε για να τα ζήσουμε. Ίσως είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να δώσουμε τον πιο σωστό και πλήρη ορισμό του τι είναι χριστιανός. Είναι αυτός που ζει τη ζωή του Χριστού κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε κάθε περίσταση. Ζει σα να βλέπεις τον Ιησού Χριστό, αντιδρά όπως θα αντιδρούσε ο Ιησούς Χριστός. Περπατάει στα ίχνη του Ιησού Χριστού, αναδίδει το άρωμα της ζωής Του, εκπέμπει την ομορφιά, την αρχοντιά της δόξας Του. Πράος και ταπεινός στην καρδιά ο Κύριος, πράος και ταπεινός και αυτός. Συγχωρητικός ο Κύριος, συγχωρητικός και αυτός. Μακρόθυμος, υποταγμένος στο θέλημα του Πατέρα Θεού, ακριβώς όπως Εκείνος. Δώσαμε στη λέξη χριστιανός το δικό μας φτηνό και εύκολο περιεχόμενο. Φτιάξαμε τον χριστιανό με τον δικό μας βολικό τρόπο. Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη. Ο γνήσιος χριστιανός σταμάτησε να ζει ο ίδιος τη δική του ζωή, την αμαρτωλή ζωή του και ζει τη ζωή του Χριστού κάθε μέρα, ανάμεσα στους ανθρώπους. Να γιατί βγήκαμε στους δρόμους και ζητάμε να βρούμε χριστιανούς. Να μοιάζουν του Ιησού Χριστού, να μας Τον θυμίζουν, να είναι σα να Τον έχουμε μπροστά μας ζωντανό. Οι εκφράσεις της Καινής Διαθήκης επάνω στο θέμα αυτό είναι χαρακτηριστικές: να 4

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Χριστιανός

ντυθούμε τον Χριστό, να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας (Γαλάτας 4:19), να κατοικήσει ο Χριστός δια της πίστεως στην καρδιά μας, (Εφεσίους 3:17).

Ο πραγματικός χριστιανός είναι πνευματικός άνθρωπος Δεν έχουμε δώσει σ’ αυτήν την έννοια τη βαρύτητα που πρέπει. Την προσπερνούμε όπως και πολλά μέσα στην Αγία Γραφή. Πνευματικός άνθρωπος! Διοικείται η ζωή του ολόκληρη από το Άγιο Πνεύμα. Το Πνεύμα του Θεού είναι ο διοικητής του στην κάθε μέρα. Ο Κύριος λέει και γίνεται στη ζωή του χωρίς αργοπορία, δισταγμό, αμφισβήτηση. Πνευματικός άνθρωπος είναι το αντίθετο του φυσικού ανθρώπου, του σαρκικού, του αμαρτωλού. Στον παλιό άνθρωπο το πρόσταγμα στη ζωή του το είχε ο εγωισμός, η σάρκα, τα είδωλα, ο κόσμος των επιθυμιών. Στη ζωή του χριστιανού Πνευματικός άνγίνεται αυτή η μεγάλη στροφή. Δεν ζει πλέον αυθρωπος είναι το τός, δεν ζει πλέον για τον εαυτό του, αλλά ζει ο αντίθετο του φυΧριστός μέσα του και αυτός ζει τη ζωή του Ιησού σικού ανθρώπου, Χριστού. Η ζωή του Πνεύματος δεν είναι απλώς του σαρκικού, του μία καλή, ηθική ζωή με συγχωρημένες τις αμαρτίαμαρτωλού. Η ες μας, αλλά είναι μία αλλιώτικη ζωή κοινωνίας με αναγέννηση είναι τον Θεό, ένωσης με τον Θεό, αφομοίωσης με τον μόνο το ξεκίνημα Θεό. Η αναγέννηση είναι μόνο το ξεκίνημα του του πνευματικού πνευματικού ανθρώπου. Θα περάσει καιρός, θα ανθρώπου. Η ζωή γίνει δουλειά πολλή, σοβαρή και σε βάθος, ώστε του Πνεύματος δεν το πρόσταγμα τώρα της ζωής μας δεν θα το έχει είναι απλώς μία πλέον ο παλιός αμαρτωλός εαυτός μας, αλλά το καλή, ηθική ζωή Πνεύμα του Κυρίου και αυτό που θα ζούμε θα είμε συγχωρημένες ναι αληθινός, πραγματικός, γνήσιος, αναγνωρίσιτις αμαρτίες μας, μος Ιησούς Χριστός. αλλά είναι μία αλλιώτικη ζωή κοιΟ χριστιανός, όταν είναι γνήσιος, είναι άνθρωνωνίας με τον Θεό, πος πίστης. Και πίστη στον Θεό θα πει, στηρίζομαι ένωσης με τον στην αγάπη του Ιησού Χριστού μου και ησυχάζω, Θεό, αφομοίωσης αναπαύομαι, ελπίζω. με τον Θεό. Ο χριστιανός όταν είναι γνήσιος ωριμάζει, αυξάνει, προοδεύει, μεταμορφώνεται «στην εικόνα του Ιησού Χριστού». Ιούλιος - Αύγουστος 2012

5

Ζητείται...

Ο χριστιανός έχει δύναμη νίκης. Οι νίκες του ξεκινούν πρώτα απ’ όλα από τις μάχες μέσα του, στον εσωτερικό άνθρωπο. Ο παλιός άνθρωπος υποχωρεί μέρα με τη μέρα, τα πάθη, οι επιθυμίες, έναένα φεύγουν από τη ζωή του, ανανεώνεται. Νίκες και στον κόσμο της αμαρτίας γύρω του. Μάχες και νίκες με τις δυνάμεις της ζωής του Ιησού Χριστού μέσα του. Ο χριστιανός έχει μία ζωή με πλούσιο καρπό Ο χριστιανός όταν είναι γνήσιος ωριμάζει, αυξάνει, προοδεύει, μεταμορφώνεται «στην εικόνα του Ιησού Χριστού».

Eίναι άνθρωπος πίστης. Έχει δύναμη νίκης. Οι νίκες του ξεκινούν πρώτα απ’ όλα από τις μάχες μέσα του, στον εσωτερικό άνθρωπο. Έχει μία ζωή με πλούσιο καρπό που μένει. Η καρποφορία είναι η απόδειξη ότι μέσα μας υπάρχει ζωή και δύναμη Ιησού Χριστού.

που μένει. Η ζωή του στρέφει τις ψυχές που διψούν στον Ιησού Χριστό με μετάνοια και πίστη. Η καρποφορία είναι η απόδειξη ότι μέσα μας υπάρχει ζωή και δύναμη Ιησού Χριστού, που ενεργεί και επάνω μας, αλλά και εκπέμπεται στους γύρω σαν σπόρος ζωντανός. Γνώρισα χριστιανούς που δεν μπορούσαν να συγχωρήσουν, και είπα, όχι δεν είναι αυτό χριστιανός. Συνάντησα χριστιανούς που δεν μπορούσαν να ζητήσουν οι ίδιοι συγνώμη από τους άλλους και έφυγα τρέχοντας. Δεν είναι αυτός ο χριστιανός. Γνώρισα χριστιανούς χωρίς αγάπη, χωρίς πίστη, χωρίς υπομονή, χωρίς γλυκύτητα, καλοσύνη, χωρίς ανοχές και άλλαξα δρόμο... Δεν είναι αυτό χριστιανός, δεν εννοεί αυτό η Καινή Διαθήκη, δεν μπορεί να μοιάζει του Ιησού Χριστού και δεν θέλω να ζήσω κάτι τέτοιο.

Μετά από αυτά που αναφέραμε πιο πάνω εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί «Ζητείται Χριστιανός» ανάμεσα στους χριστιανούς, στις χριστιανικές εκκλησίες μας, στη χριστιανική κοινωνία μας. Ζητείται άνθρωπος που ζει τη ζωή του Ιησού Χριστού, το παράδειγμά Του που μας άφησε, το πρότυπό Του. Δυστυχώς τέτοιοι δεν υπάρχουν, όχι γιατί το λέω εγώ, αλλά γιατί αν είχαμε έστω και λίγους θα ήταν πολύ διαφορετικός ο κόσμος μας, οι εκκλησίες μας, η Κοινωνία μας, οι οικογένειές μας, οι νεολαία μας, η ίδια μας η ζωή. Βλέπεις ένα δεντράκι που φύτεψε στο πεζοδρόμιο ο τοπικός Δήμος και σε λίγα χρόνια έχει σπάσει τα τσιμέντα στο πεζοδρόμιο, έχει τινάξει τις πλάκες προς τα έξω. Δεν κρατιέται με τίποτα.

6

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Χριστιανός

Πού είναι η δύναμη των χριστιανών των ημερών μας; Πού είναι η δυνατή μαρτυρία τους που ενοχλεί, που προβληματίζει, που στρέφει τις ψυχές με εκζήτηση στον Αναστημένο και Ερχόμενο Ιησού Χριστό; Ο Διογένης βρήκε άνθρωπο ανάμεσα στους ανθρώπους που έψαχνε; Εμείς θα βρούμε χριστιανό ανάμεσα στους τόσους χριστιανούς; Δυσκολότερο, ευκολότερο; Δεν γνωρίζω. Ο Κύριος βλέπει, διαβάζει καρδιές και ενεργεί ανάλογα. Το βέβαιο είναι ότι με τόσο λιγοστούς και δυσεύρετους χριστιανούς ζυγώνουμε με γρήγορους ρυθμούς στο Τέλος. Στο Τέλος όλων και στην αρχή όλων, τη Νέα δοξασμένη αρχή στη Βασιλεία Του, τη δόξα του Ουρανού, στην Αιωνιότητα. Ίσως αυτή να είναι η μόνη παρήγορη πτυχή του «Ζητείται Χριστιανός» των ημερών μας.

Αποστέλλουμε μια Καινή Διαθήκη δωρεάν στη Νεοελληνική γλώσσα, σε όποιον μας την ζητήσει με γράμμα του.

Ιούλιος - Αύγουστος 2012

7

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΝΑ

Παγκόσμιες εξελίξεις (Συνέχεια από το προηγούμενο)

Ο

αντίχριστος θα παρουσιαστεί στο προσκήνιο και θα παραμείνει, αφού στο δεύτερο μέρος αλλάξει μορφή και συμπεριφορά, σαν ένας προικισμένος πολιτικός ηγέτης μέσα στην πολιτική διάρθρωση που θα επακολουθήσει. Βέβαια χρησιμοποιώντας τις τεράστιες δυνάμεις από την επιστήμη και την τεχνολογία, καθώς και δυνάμεις υπερφυσικές από τον πάτρωνά του, το διάβολο, θα κατορθώσει να κυριαρχήσει ψυχολογικά, συναισθηματικά και ιδεολογικά πάνω στα πλήθη των ανθρώπων. Θα τον συνδράμει στο έργο του αυτό ο θαυμασμός των ανθρώπων, που θα δούνε στο πρόσωπό του τον σωτήρα, που τόσο λαχταρούσαν και με τόση προσδοκία περίμεναν, τον σωτήρα τους, που είναι η ενσάρκωση των ονείρων μιας αποστάτιδας ανθρωπότητας.

8

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Παγκόσμιες εξελίξεις

Μαζί με τους συνεργάτες του, που αποτελούν την τριάδα της ανομίας, θα επιδιώξουν τη συσπείρωση του κόσμου, την καθυπόταξή του σαν σύνολο, και στην τελική φάση, όταν θα αποτινάξουν το προσωπείο, θα στραφούν εναντίον του Θεού, ανοιχτά και απροκάλυπτα. Η άνοδός του και η προβολή του θα γίνουν σταδιακά και με προσοχή. Θα ξεκινήσει σαν ένας από τους ηγέτες της αναβιούμενης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που θα προκύψει από τη συνεργασία, όχι όμως και συγχώνευση, λατινογενών εθνών της Ευρώπης, με κέντρο τη Ρώμη. Η διαδικασία αυτή έχει αρχίσει από καιρό και περνά από διάφορα στάδια, για να φτάσει στην τελική της μορφή. Αργότερα ο αντίχριστος θα υποσκελίσει τους τρεις ηγέτες, για να εμφανιστεί επί κεφαλής μιας επτάδας, εξαρτημένων πλέον ηγετών, που θα υπακούουν σ’ αυτόν. Σ’ αυτό το πρώτο στάδιο, αν και η βία δεν αποκλείεται, - πότε έλειψε από την ανθρώπινη Ιστορία; - εν τούτοις φαίνεται πως η αναρρίχησή του θα είναι ομαλή, ειρηνική, με βάση τις ικανότητές ταυ και το θαυμασμό που θα προκαλεί. Η επί τόσα χρόνια στερημένη ανθρώπινη ψυχή σε εκδηλώσεις θαυμασμού και λατρείας θα βρει ένα μοναδικό πρόσωπο και θα ξεσπάσει με θαυμασμό προς αυτό φωνάζοντας «Τις όμοιος με αυτόν;» (Αποκάλυψη Ιωάννου ιγ΄4).

Η επί τόσα χρόνια στερημένη ανθρώπινη ψυχή σε εκδηλώσεις θαυμασμού και λατρείας θα βρει ένα μοναδικό πρόσωπο και θα ξεσπάσει με θαυμασμό προς αυτό φωνάζοντας «Τις όμοιος με αυτόν;»

Oι τέσσερις συνασπισμοί Δε θα ήταν άσκοπο να αναφέρουμε, πως την εποχή που θα ξετυλίγονται τα γεγονότα αυτά, και μη φαντάζεστε πως είναι μια απόμακρη εποχή, γιατί ήδη έχουμε μπει, από όλες τις ενδείξεις σύμφωνα με το Λόγο του Θεού, τα έθνη του κόσμου θα αποτελούνται από τέσσερις μεγάλους συνασπισμούς. Ο ένας θα είναι ο Βορράς, ο δεύτερος ο Νότος, ο τρίτος η Ανατολή και ο τέταρτος η Δύση, δηλαδή η αναβιούμενη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με δέκα αρχικά ηγέτες. Οι ερμηνευτές, κατά καιρούς, έπεσαν πολύ έξω. Θυμάμαι δε σε ένα ξένο περιοδικό του 1935, κάποιος ερμηνευτής, έβλεπε στη θέση του Βορρά τη Ρωσία, Ιούλιος - Αύγουστος 2012

9

Παγκόσμιες εξελίξεις

μα που τότε δεν ήταν τόσο ενισχυμένη. Στο Νότο έβλεπε τη Μ. Βρετανία, με την κυριαρχία τη θαλασσινή στις νότιες θάλασσες. Στη Ρώμη έβλεπε την Ιταλία, και διάφορες άστοχες τέτοιες ερμηνείες. Σήμερα είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα. Υπάρχουν τέσσερις δυνατοί συνασπισμοί. Ο Βορράς με τη Ρωσία και τους δορυφόρους της, στο Νότο τα Αφρικανικά κράτη, που αφυπνίζονται και συσπειρώνονται κάτω από ένα δυνατό εθνικισμό, στην Ανατολή ο κολοσσός της Κίνας, ίσως με σύμπραξη της Ιαπωνίας, και στη Δύση η πανίσχυρη Ευρώπη, που τώρα περνάει κρίση. Μεγαλύτερος από όλους τους συνασπισμούς σε δύναμη θα καταστεί η Ευρώπη. Πράγματι κατά τη μέρα της ανακήρυξης της «Ενωμένης Ευρώπης » όλες οι εφημερίδες έγραφαν, συγκρίνοντας με Αμερική και Ρωσία, πόσο πολύ πλεονεκτικότερη ήταν η θέση της Ευρώπης σε άνθρακα, χάλυβα και τόσα στοιχεία απαραίτητα για τον εξοπλισμό ενός σύγχρονου κράτους. (Συνεχίζεται στο επόμενο τεύχος)

ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ

Μεγάλη ποικιλία από καλογραμμένες

ΚΑΣΕΤΕΣ ΗΧΟΥ διάρκειας μίας ώρας με ομιλίες από την Αγία Γραφή να τις ακούτε - να τις χαρίσετε Γράψτε μας πόσες θέλετε να σας τις στείλουμε ταχυδρομικώς ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ» Ταχ. Θυρίς 50438, ΤΚ 141 10 Ν. Ηράκλειο - HELLAS 10

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Εξεύρομεν - Γνωρίζομεν - Έχομεν «Και εν τούτω γνωρίζομεν, ότι εγνωρίσαμεν Αυτόν, εάν τας εντολάς Αυτού φυλάττωμεν…, όστις φυλάττη τον Λόγον Αυτού, αληθώς εν τούτω η αγάπη του Θεού είναι τετελειωμένη. Εν τούτω γνωρίζομεν, ότι είμεθα εν Αυτώ. Όστις λέγει ότι μένει εν Αυτώ, χρεωστεί, καθώς εκείνος περιεπάτησε, και αυτός ούτω να περιπατή. Ημείς εξεύρομεν ότι μετέβημεν εκ του θανάτου εις την ζωήν, διότι αγαπώμεν τους αδελφούς.» (Α΄ Ιωάννου β΄ 3-7, γ΄ 14)

Είναι βέβαιο ότι αυτό που μας χαρίζει ο Κύριος να ζήσου-

με και να απολαύσουμε εδώ κάτω στη γη, τα λόγια Του, τα έργα Του, οι αποκαλύψεις Του, ο κόσμος ο καινούργιος ο δικός Του είναι ασύλληπτος, είναι πολύ μεγάλος, είναι θεϊκός, είναι μοναδικός. Δεν μπορούμε να τον φτάσουμε με την ανθρώπινη φύση μας την πεσμένη, την περιορισμένη. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ιησούς Χριστός εξήγησε στον Νικόδημο, όταν πήγε και Τον συνάντησε (Ιωάννης γ΄1-9), ότι αυτό που γεννήθηκε από τη σάρκα, είναι σάρκα και δεν μπορεί να καταλάβει και να αξιοποιήσει τα πράγματα του Θεού. Μόνο αυτό που γεννήθηκε από το Πνεύμα, μπορεί να καταλάβει και να αξιοποιήσει, να τα ζήσει. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

11

Εξεύρομεν - Γνωρίζομεν...

Χρειάζεται μία καινούργια γέννηση, για να μπορέσει ο άνθρωπος να γίνει κοινωνός αυτής της καινούργιας ζωής, του κόσμου του Θεού. Αυτή η καινούργια ζωή, που έρχεται μέσα μας με την αναγέννηση του Θεού, είναι η Σωτηρία του ανθρώπου από την αμαρτία, από τον αιώνιο θάνατο.

Δεν μας καλεί ο Κύριος να βαδίζουμε όλη μας τη ζωή στην ομίχλη και στο σκοτάδι, χωρίς να ξέρουμε πού θα μας βγάλει αυτός ο δρόμος. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Ο Κύριος μάς δίνει φως και στοιχεία για την πορεία μας μαζί Του. Ο Κύριος μάς καλεί να προχωρήσουμε μαζί Του ριζωμένοι, θεμελιωμένοι και μη μετακινούμενοι.

Ακριβώς σε αυτό το σημείο, που είναι πέρα για πέρα σωστό και αληθινό, βρίσκεται ή μπορεί να υπάρχει μία παγίδα. Να νιώσουμε ότι όλα αυτά τα μεγάλα και θαυμαστά δώρα του Θεού στον άνθρωπο τα σκεπάζει ένα πέπλο μυστηρίου, να τα νιώθουμε απόμακρα και να αποτραβιόμαστε λέγοντας … μόνο ο Κύριος ξέρει…, μόνο ο Κύριος γνωρίζει…, τι ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι; … είμαστε σάρκα, είμαστε χώμα…, άφησέ τα στον Κύριο…, μια μέρα θα μάθουμε στον Ουρανό όταν θα πάμε…, δεν είναι δική μας δουλειά, ο Κύριος θα κρίνει… Μπορεί να περιέχουν κάποια στοιχεία αληθινά και σωστά οι παραπάνω σκέψεις, αλλά ο κίνδυνος βρίσκεται στο ότι μπορεί να μας βολεύει η πρόθυμη αποδοχή αυτής μας της ανεπάρκειας, να μας εξυπηρετεί το να καλλιεργούμε αυτή την απόσταση και τη διάθεση της παραίτησης. Ο Κύριος είναι μεγάλος, εμείς μικροί, τι ξέρουμε, τι μπορούμε; …εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε καλύτερο, θα προσπαθούμε, και ο Κύριος θα μας καλύψει με έλεος και χάρη εκείνη την ημέρα… Αυτή η εικόνα του μικρού και ανήμπορου, πεπερασμένου ανθρώπου δείχνει να μας προσφέρει κάποια κάλυψη και εξασφάλιση από μελλοντικές ευθύνες…, αν και όταν μας ζητηθούν… εμείς Κύριε ό, τι μπορούσαμε κάναμε, ξέρεις τη φύση μας, την πλάση μας, άνθρωποι είμαστε, Εσύ ο Άγιος, ο ασύλληπτος,… εμείς τόσο μπορούσαμε… Αν δεν είχαμε την Αγία Γραφή, τον Λόγο του Θεού στη διάθεσή μας, αλλά και την υπηρεσία του Αγίου Πνεύματος να μας φωτίζει, να μας διδάσκει, να μας υπενθυμίζει, θα μπορούσαμε να τα θεωρήσουμε όλα αυτά λογικά και σωστά. Αλλά όταν σκύψουμε στον άγιο Λόγο Του, καταλαβαίνουμε πως αυτή η θέση είναι εντελώς λάθος. Μπορεί ο Θεός μας να είναι άπειρος, ασύλληπτος, αλλά το παιδί Του δεν ζει στην άγνοια, δεν πορεύεται ψηλαφητά και στην απορία. Δεν μας καλεί ο Κύριος να βαδίζουμε όλη μας τη ζωή στην ομίχλη και στο σκοτάδι, χωρίς να ξέρουμε πού θα μας βγάλει αυτός ο δρόμος.

12

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Έχομεν

Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Ο Κύριος μάς δίνει φως και στοιχεία για την πορεία μας μαζί Του. Ο Κύριος μάς καλεί να προχωρήσουμε μαζί Του ριζωμένοι, θεμελιωμένοι και μη μετακινούμενοι. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα του Θεού και μας καλεί και εμείς να χρησιμοποιήσουμε είναι εξεύρομεν, γνωρίζομεν, έχομεν, γνωρίσαμε. Αναφέρεται σε κάτι χειροπιαστό, που μπορούμε να το βεβαιώσουμε και να το ελέγξουμε κάθε στιγμή στην πορεία μας. «Και εν τούτω γνωρίζομεν ότι εγνωρίσαμεν Αυτόν, εάν τας εντολάς αυτού φυλάττωμεν.» Είναι ξεχωριστός ο τρόπος που δένει ο Κύριος τα νοήματα μεταξύ τους. Τελείως διαφορετικό το σκεπτικό Του από το δικό μας. Σε τελείως άλλο επίπεδο κινείται ο Κύριος από εμάς. Εμείς θα πηγαίναμε πίσω σε κάποιες ημερομηνίες στο παρελθόν τότε που μετανοήσαμε, που κλάψαμε για τις αμαρτίες μας, που επιστρέψαμε σαν τον Άσωτο Γιο στο σπίτι του Πατέρα. Ο Θεός όμως τοποθετεί τη σχέση μας μαζί Του σε τελείως διαφορετική βάση: Θέλεις να γνωρίζεις αν Τον έχεις γνωρίσει προσωπικά, αν είσαι παιδί Του και είναι Κύριός σου; Πρώτα από όλα μάθε ότι μπορείς να το γνωρίζεις! Και μετά κοίταξε αν τηρείς τις εντολές Του, αν είσαι πιστός στις υποσχέσεις που Του έδωσες. Κανένας δεν μπορεί να φυλάξει τις εντολές Του, αν προηγουμένως δεν Τον γνωρίσει και δεν Τον αποκτήσει. Για τον Θεό ισχύουν άλλα μέτρα και διαφορετικές αρχές. Γνωρίζω ότι γνώρισα τον Θεό όταν φυλάω, τηρώ, είμαι πιστός στις εντολές Του. Αυτό σημαίνει ότι τις πρόκρινα, τις αγάπησα, τις έχω στην καρδιά μου και τις βιώνω κάθε μέρα. Και κυρίως αυτό σημαίνει ότι έχω τον Ίδιο μέσα μου και κατοικεί και αναπαράγει τον εαυτό Του επάνω μου. Δεν γίνεται να γνωρίσουμε τον Κύριο και να μην τηρούμε τις εντολές Του, όπως δεν γίνεται να τηρούμε τις εντολές Του χωρίς να γνωρίσουμε σωστά, αληθινά, γνήσια τον Κύριο. Και είναι πέρα για πέρα λογική αυτή η τοποθέτηση του Κυρίου. Αν θυμηθούμε ότι η κοινωνία ημών είναι μετά του Πατρός και μετά του Υιού Αυτού Ιησού Χριστού, καταλαβαίνουμε γιατί είναι τόσο σοβαρή υπόθεση για τον Θεό η γνωριμία μας μαζί Του. Θα έχουμε πλέον κοινά μαζί Του την αγάπη Του, τα σχέδιά Του, τις αποκαλύψεις Του, τα μυστήριά Του. Η τήρηση των εντολών του Θεού δεν γίνεται με προσπάθειες, με καλές προθέσεις, με συναισθήματα, ούτε με υποσχέσεις, Ιούλιος - Αύγουστος 2012

13

Εξεύρομεν - Γνωρίζομεν...

αλλά με την απόκτηση, τη στενή σχέση, την αληθινή γνωριμία με τον Θεό. Γιατί η τήρηση των εντολών του Κυρίου χρειάζεται δύναμη υπερφυσική μέσα μας και αυτή είναι ο Ιησούς Χριστός δια της πίστεως όταν κατοικεί στην καρδιά μας. Μόνο τότε έρχεται η πιστή τήρηση, η νίκη, η αύξηση, η ανάπτυξη στη ζωή του πιστού. Μιλήσαμε προηγουμένως για ομίχλη, για αβεβαιότητα, για αδυναμία, για τους υψηλούς ορίζοντες των θεϊκών πραγμάτων που δεν μπορούμε να τους φτάσουμε. Λάθος όλα αυτά και επικίνδυνα. Θέλεις να γνωρίζεις αν Τον γνώρισες, αν Τον έχεις Κύριό σου και Θεό σου, αν είσαι δικός Του και είναι δικός σου; Πάρε τις εντολές Του και βάλε τις δίπλα στη ζωή σου, στην κάθε σου μέρα. Εκεί αν θέλεις μπορείς να καταλάβεις τα πάντα. Μπορούμε να ξέρουμε αν θέλουμε, να έχουμε βεβαιότητα, να πατάμε γερά στα πόδια μας. Μόλις κοιτάξουμε την τήρηση των εντολών Του στη ζωή μας, τα καταλαβαίνουμε όλα. Το πιστό παιδί του Κυρίου μπορεί να εξετάσει τον εαυτό του και να μιλήσει στον Κύριο: ξέρω, Κύριε, έχω νίκη στη ζωή μου, τηρώ τις εντολές Σου, έχω δίψα για τις εντολές Σου και τις αγαπώ, έχω αύξηση, με χαρά προκρίνω το θέλημά Σου. Και όταν βλέπεις στη ζωή σου, στη συμπεριφορά σου, στη σκέψη σου ότι υπάρχουν ακόμα ξένα στοιχεία, σαρκικά, ανθρώπινα, αμαρτωλά, που πρέπει να φύγουν, τα καταδικάζεις, πηγαίνεις στον Κύριο με θάρρος, με παρρησία, με εξουσία, τα λες με το όνομά τους, χωρίς να κρύβεσαι ή να φοβάσαι, και τα καταδικάζεις με όλη σου την καρδιά και χωρίς καθυστέρηση. Κάποτε μπορείς να βοηθήσεις και τον αδελφό σου στο σημείο αυτό. Να τον στηρίξεις, να παλέψετε μαζί, σαν μέλη αλλήλων, και να χαρείτε τη ευλογία από την τήρηση των εντολών του Κυρίου πάλι μαζί.

14

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Έχομεν

«Ημείς εξεύρομεν ότι μετέβημεν εκ του θανάτου εις την ζωήν, διότι αγαπώμεν τους αδελφούς.» Είμαστε άνθρωποι και θέλουμε να γνωρίζουμε. Πού βρισκόμαστε, πού πηγαίνουμε, ποιον ακολουθούμε, πού θα καταλήξουμε; Φυσιολογικό αυτό. Μπορώ να ξέρω αν έχω λυτρωθεί από το θάνατο της αμαρτωλής ζωής, της αδικίας, και έχω την αληθινή, την αιώνια ζωή μέσα μου; Και βέβαια, είναι η απάντηση. Όμως η απάντηση που ο Κύριος μας δίνει στο Λόγο Του είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που θα σκεφτόμαστε εμείς. Η αγάπη η Δεν γίνεται να αληθινή, όταν υπάρχει, όπου υπάρχει, είναι ο Ίδιος ο γνωρίσουμε τον Θεός μέσα μας. «Όστις δεν αγαπά, δεν εγνώρισε τον Κύριο και να μην Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη.» Δεν μπορεί ο φυσιτηρούμε τις εντοκός άνθρωπος να αγαπήσει. Δεν είναι αγάπη αυτό λές Του, όπως δεν που έχει ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο χωρίς λύτρωση γίνεται να τηρούμε άνθρωπος. Μόνο όταν μετανοήσει, συγχωρηθεί και τις εντολές Του λυτρωθεί από την αμαρτία του, μπορεί να αγαπήσει χωρίς να γνωπραγματικά και γνήσια, γιατί έχει μεταβεί από τον ρίσουμε σωστά, θάνατο στη ζωή. αληθινά, γνήσια τον Κύριο. Γιατί η Θέλεις να ελέγξεις, να σιγουρευτείς, να βεβαιωθείς τήρηση των εντοότι είσαι του Κυρίου, ότι είσαι παιδί Του, λυτρωμέλών του Κυρίου νος του Ιησού Χριστού; Κοίταξε κατάματα την αγάπη χρειάζεται δύναμη που έχεις στην καρδιά σου. Μίλησε στον Κύριο για υπερφυσική μέσα την αγάπη σου. Δεν μπορεί ο άνθρωπος να αγαπήμας και αυτή είναι σει χωρίς τον Θεό στη ζωή του, ούτε μπορεί να είναι ο Ιησούς Χριστός παιδί του Θεού και να μην αγαπάει με όλα εκείνα δια της πίστεως τα χαρακτηριστικά της γνήσιας και ζωντανής αγάόταν κατοικεί στην πης. Αλλά και όταν διαπιστώσει ότι έχει έλλειψη και καρδιά μας. Μόνο έλλειμμα αγάπης, πάλι πηγαίνει στον Θεό να ζητήσει τότε έρχεται η ενίσχυση και δύναμη, ώστε να πληρωθεί από αγάπη πιστή τήρηση, η και να προχωρήσει. νίκη, η αύξηση, η ανάπτυξη στη ζωή Εμείς το ξέρουμε ότι βγήκαμε από το θάνατο και του πιστού. ήρθαμε στη ζωή, όχι στηριγμένοι σε μία άψυχη ημερομηνία στο παρελθόν, αλλά γιατί βλέπουμε στην καρδιά μας, στη ζωή μας, στην κάθε μας μέρα την αγάπη στο πρόβλημα, στην αδικία, στη σκληρή μεταχείριση. Και αυτή η αγάπη, που εγώ την έχω και τη δείχνω προς τους γύρω, με γεμίζει εμένα πρώτον με χαρά και ειρήνη. Αυτή η αγάπη είναι υπερφυσικό, θεϊκό στοιχείο στη ζωή του ανθρώπου, που του χαρίζεται όταν μεταβαίνει από το θάνατο στη ζωή και από το σκοτάδι στο φως. Η αγάπη του Θεού στην καρδιά μας είναι απόδειξη ότι βγήκαμε από Ιούλιος - Αύγουστος 2012

15

Εξεύρομεν - Γνωρίζομεν...

τον αιώνιο θάνατο και είμαστε στην αιώνια ζωή. «Όστις δεν αγαπά τον αδελφόν, μένει εν τω θανάτω.» (Α΄ Ιωάννου γ΄ 14). Αποκλείεται να αγαπήσω σωστά τους γύρω μου, ούτε τον ίδιο μου τον εαυτό, εάν δεν έρθει ο Θεός στη ζωή μου και δεν γίνω κοινωνός θείας φύσεως. Μπορώ να ξέρω, να είμαι βέβαιος, να ελέγξω με ασφάλεια και σιγουριά το πού βρίσκομαι, πού πηγαίνω, πού βαδίζω; Η απάντηση του Θεού, εξεύρομεν, γνωρίζομεν, έχομεν… Πιο σίγουρα, πιο άμεσα δεν γίνεται. «Εκ τούτου γνωρίζομεν, ότι εν Αυτώ μένομεν, και Αυτός εν ημίν, διότι εκ του Πνεύματος Αυτού έδωκεν εις ημάς.» (Α΄ Ιωάννου γ΄ 13) Είναι ιδιαίτερα σημαντικό τούτο το σημείο. Δεν φτάνει που πήγα κάποτε στον Ιησού Χριστό να με λυτρώσει από την αμαρτία. Η σωτηρία του ανθρώπου δεν είναι υπόθεση παλιά, του παρελθόντος. Σωτηρία είναι ζωή πραγματική, καθημερινή, πορεία ζωής με τον Ιησού Χριστό. Πήγα στον Χριστό, μένω στον Χριστό και μένω μέχρι τέλους. Και αυτό το τόσο σοβαρό μένω στον Χριστό με πίστη, με άγια και καθαρή ζωή πρέπει να μπορώ να το ελέγξω, να είμαι σίγουρος, να το διορθώνω όταν χρειάζεται. Μπορώ; Βεβαίως, εκ του Πνεύματος Αυτού έδωκεν εις ημάς. Μας έδωσε το Πνεύμα Του να κατοικεί μέσα μας, να μας φανερώνει την κατάστασή μας, να φωτίζει τα βάθη μας, για να ξέρουμε αν μένουμε μέσα σ’ Αυτό, αν έχουμε ξεφύγει, αν χρειάζεται να διορθώσουμε τη ρότα μας. Το Άγιο Πνεύμα του Θεού μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα, (Ιωάννης ιδ΄ 15-17). Αυτή η ζωντανή και συνεχής παρουσία του Πνεύματος του Θεού μέσα μου με βεβαιώνει, μου θυμίζει, με διορθώνει, μιλάει στην καρδιά μου και με πληροφορεί αν μένω μέσα στον Χριστό. Μπορώ να ξέρω άμεσα πού βρίσκομαι και πού πηγαίνω. Όταν υπάρχει το Πνεύμα το Άγιο μέσα μου, υπάρχει ο Ίδιος ο Θεός στη ζωή μου. Ξέρουμε, γνωρίσαμε, γνωρίζουμε, έχουμε, είμαστε. Αυτός είναι ο κόσμος της στήριξης, της πληροφόρησης, της ασφάλειας, της οδηγίας του πιστού στο δρόμο του θελήματος του Θεού. Δεν ψηλαφούμε, δεν υποθέτουμε, δεν συμπεραίνου16

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Έχομεν

με, αλλά έχουμε καθαρό και πλήρες το στίγμα της σχέσης μας με τον Κύριο. «Παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού, νικά τον κόσμον» (Α΄Ιωάννου ε΄4) Δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τα «εργαλεία» προσανατολισμού και ελέχγου στην πορεία του πιστού το κεφάλαιο της νίκης! Και είναι ίσως το κορυφαίο, γιατί φαίνεται ότι κλείνει μέσα του όλα τα προηγούμενα. Τελικά μπορώ να ξέρω με βεβαιότητα αν γεννήθηκα από τον Θεό, αν είμαι αναγεννημένος, αν είμαι παιδί Του που με αναγνωρίζει και με αποδέχεται; Απάντηση πλήρης και ασφαλής, κοίταξε το κεφάλαιο νίκη, τις νίκες στη ζωή σου, στην κάθε μέρα. Δεν μπορείς να νικήσεις την αμαρτία χωρίς την άνωθεν γέννηση. Δεν μπορείς να κτυπηθείς με την αδικία και να νικήσεις, αν δεν έχεις γεννηθεί από τον Θεό. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον Σατανά με νίκη και θρίαμβο, εάν δεν έχεις γεννηθεί από επάνω. Χρειάζεσαι θεϊκές δυνάμεις για να νικήσεις το ρεύμα του κόσμου της αμαρτίας και να σταθείς πιστός μέχρι τέλους. Απόδειξη ότι είμαστε γνήσια, αναγεννημένα παιδιά του Κυρίου είναι η νίκη της αμαρτίας στη ζωή μας. Μη μου μιλήσεις για την ιστορική μέρα που πήγες στον Ιησού Χριστό με μετάνοια, με πίστη, και Του ζήτησες να σε συγχωρήσει από τις αμαρτίες σου. Πραγματικά ευλογημένη εμπειρία, που την ανακαλούμε με χαρά. Μίλησέ μου όμως και για τις νίκες στη ζωή σου. Μίλησέ μου για την πρόοδο, για την αύξηση, για τις κατακτήσεις της υποσχεμένης γης στη ζωή σου. Είναι αξίωμα αυτό. Νίκη κατά της αμαρτίας χωρίς αναγέννηση, χωρίς Θεό δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά και αναγεννημένη ζωή χωρίς νίκες δεν υπάρχει. Όταν βλέπεις νίκη, να ξέρεις ότι ο Θεός είναι μέσα σου, κατοικεί στην καρδιά σου. Μπορούμε στο σημείο αυτό να συνοψίσουμε όλα τα πολύτιμα που μας χαρίζει ο Κύριος:

Ιούλιος - Αύγουστος 2012

17

Εξεύρομεν - Γνωρίζομεν...

• Όταν μπορείς να πεις φυλάττω τις εντολές Του, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ο Θεός είναι μέσα σου δια της πίστεως.

• Όταν μπορείς να πεις έχω τη φωνή, την οδηγία, την παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα μου, τότε μπορείς να πεις με σιγουριά ο Θεός είναι μέσα μου και εγώ είμαι μέσα στον Θεό με την αναγέννηση που μου χάρισε.

• Μπορείς να πεις νιώθω αγάπη απέραντη για όλους, αγάπη που συγχωρεί, που ταπεινώνεται, που θεωρεί όλους τους άλλους υπερέχοντες; Τότε μπορείς και να πεις ο Θεός είναι μέσα μου, είμαι ενωμένος με τον Κύριο, έχω κοινωνία μαζί Του, Τον ευχαριστώ.

• Έχω νίκη και θρίαμβο κατά της αμαρτίας μέσα μου και γύρω μου, έχω τον Κύριο μέσα μου, γιατί χωρίς τον Κύριο νίκη δεν μπορεί να έρθει στη ζωή μου. Αξίζει όμως να σταθούμε λίγο στο σημείο αυτό και να δούμε τα πράγματα και αντίστροφα. Δεν έχω νίκη στη ζωή μου, δεν έχω πρόοδο και αύξηση, δεν έχω ζωντανή την παρουσία του Πνεύματος Του Θεού στη μέρα μου, μου παρουσιάζει ο Κύριος μάχες και τις χάνω τη μία μετά την άλλη…, πώς μπορώ να είμαι βέβαιος ότι γεννήθηκα από τον Θεό; Δεν έχω αγάπη ανθηρή και γνήσια στην καρδιά μου, αλλά θέλω να σιγουρευτώ ότι είμαι αναγεννημένο παιδί Του και μία μέρα θα κληρονομήσω τη δόξα Του μαζί με τον Χριστό στον Ουρανό… Σύμφωνα με τις αρχές του Λόγου του Θεού δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο. Όλα όσα αναπτύξαμε πιο πάνω μέσα σε πολύ λίγα εδάφια στο τέλος της Α΄επιστολής του Ιωάννη (ε΄18-21) είναι θεμελιωμένα επάνω στη λέξη εξεύρομεν, που κρύβει τόσα πολλά, πολύτιμα και δοξασμένα νοήματα, όταν υπάρχει και όταν λειτουργεί σωστά στη ζωή του πιστού του Χριστού. «Εξεύρομεν ότι πας ο γεννηθείς εκ του Θεού, δεν αμαρτάνει, αλλ’ όστις εγεννήθη εκ του Θεού φυλάττει εαυτόν, και ο πονηρός δεν εγγίζει αυτόν. Εξεύρομεν ότι εκ του Θεού είμεθα, και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται. Εξεύρομεν δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκεν εις ημάς νόησιν, διά να γνωρίζωμεν τον αληθινόν· και είμεθα εν τω αληθινώ, εν τω Υιώ αυτού Ιησού Χριστώ. Ούτος είναι ο αληθινός Θεός, και η ζωή η αιώνιος.Τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων· αμήν.»

18

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Έχομεν

Ρωτιέμαι πιο έντονα αυτή τη φορά πού είναι όλα εκείνα τα ομιχλώδη, τα γεμάτα αβεβαιότητα, αυτά που μας εμποδίζει, όπως λέμε, η άγνοιά μας και η ανθρώπινη αδυναμία μας να φτάσουμε; Μπροστά μας και στη διάθεσή μας έχουμε τόσο δυνατά, διαυγή και στέρεα στοιχεία, ώστε να μπορούμε κι εμείς να λέμε εξεύρομεν, γνωρίζομεν, έχομεν , είμαστε! Όλα αυτά σημαίνουν ότι μπορώ να ξέρω πού υστερώ, μπορώ να ξέρω πόσο δρόμο έχω μπροστά μου να διανύσω, αν έχω νίκες, αν έχω ήττες και πού οφείλονται. Για παράδειγμα, ξέρουμε ή μπορούμε να ξέρουμε αν θέλουμε, ότι πας ο γεννηθείς εκ του Θεού δεν αμαρτάνει. Όχι ότι είναι αναμάρτητος ή για να ανακηρύξει τον εαυτό του αναμάρτητο, αλλά διότι όστις εγεννήθη εκ του Θεού φυλάττει εαυτόν, και ο πονηρός δεν εγγίζει αυτόν. Μπορεί ο διάβολος ως λέων ωρυόμενος να γυρίζει γύρω-γύρω ψάχνοντας αφορμή να τον καταπιεί, αλλά αυτή την αφορμή δεν θα τη βρει, δεν θα του τη δώσει το παιδί του Θεού. Και πώς γίνεται αυτό; Έχει την ερμηνεία του και τη λογική του. Εάν περπατάμε μέσα στο Φως, καθώς Εκείνος είναι μέσα στο Φως, έχουμε κοινωνία με τον Θεό Πατέρα, με τον Γιο Του τον Ιησού Χριστό και με τα γνήσια δικά Του παιδιά, τα αδέλφια μας. Το αίμα του Ιησού Χριστού, που υπάρχει και ενεργεί σε αυτήν την περιοχή, ενεργεί μέσα μας και πάνω μας και μας καθαρίζει. Ταυτόχρονα κι εμείς είμαστε πρόθυμοι να ταπεινωθούμε, να αναγνωρίσουμε, να εξομολογηθούμε, να επανορθώσουμε, να συγχωρήσουμε, να παλέψουμε, αφού γεννηθήκαμε από τον Θεό και περπατάμε μέσα στο Φως Του. Πριν η αμαρτία βγάλει ρίζες και βαθύνουν. Πριν μολύνουν και άλλους γύρω. Με θάρρος, με παρρησία μπροστά στον Κύριο. Αμέσως απλώνεται μέσα μας η ειρήνη, η ανάπαυση, η γαλήνη της αποκατάστασης. Η αμαρτία σ’ αυτήν την περίπτωση είναι ένα γεγονός χωρίς πριν και μετά! Δυστυχώς άρχισε, αλλά δόξα στον Θεό δεν προχώρησε, δεν είχε συνέχεια και έληξε χωρίς να αφήσει ίχνη ούτε μέσα μου, ούτε γύρω μου.

Εμείς γεννηθήκαμε από τον Θεό, έχουμε το Πνεύμα Του μέσα μας και επάνω μας, έχουμε την αγάπη, δηλαδή τον Ίδιο τον Θεό μέσα μας, τηρούμε πρόθυμα και με πιστότητα τις τέλειες εντολές Του, έχουμε νίκη και θρίαμβο στις μάχες κατά της αμαρτίας.

«Εξεύρομεν ότι εκ του Θεού είμεθα, και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος, που μας λέει ο Κύριος όλα τα παραπάνω και μας καλεί να τα αγκαλιάσουμε με πίστη και να τα ζήσουμε. Το ξέρουμε, το ζούμε καθημερινά. Είναι ένας κόσμος γύρω μας, που δεν έχουμε κοινά, ούτε μπορούμε, Ιούλιος - Αύγουστος 2012

19

Εξεύρομεν - Γνωρίζομεν...

Η ζωή του κάθε ανθρώπου συνίσταται από τρία βασικά στοιχεία. Η προέλευσή του, η πορεία του η καθημερινή και η αιώνια κατάληξή του. Η προέλευση του παιδιού του Θεού είναι η γέννησή του από τον Θεό, η λύτρωση από την αμαρτία. Και η αιώνια κατάληξη: «εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ, που Μου στάθηκες πιστός στα λίγα…»

20

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

ούτε θέλουμε. Είναι ένας κόσμος ξένος, είναι ένας κόσμος μακρινός, και πρέπει να μείνει μακρινός και έξω από μας και εμείς ξεχωρισμένοι από αυτόν. Δεν έχουμε κοινά και δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνία. Δεν κοιτάζουμε δίπλα μας, δεν συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, διότι βγάζουμε εντελώς λάθος συμπεράσματα. Εμείς γεννηθήκαμε από τον Θεό, έχουμε το Πνεύμα Του μέσα μας και επάνω μας, έχουμε την αγάπη, δηλαδή τον Ίδιο τον Θεό μέσα μας, τηρούμε πρόθυμα και με πιστότητα τις τέλειες εντολές Του, έχουμε νίκη και θρίαμβο στις μάχες κατά της αμαρτίας. Δεν μπορούμε να κοιτάζουμε γύρω μας και να βγάζουμε συμπεράσματα, που κάποτε μπορεί να μας γεμίζουν θλίψη και παράπονο. Η ζωή του κάθε ανθρώπου συνίσταται από τρία βασικά στοιχεία. Η προέλευσή του, η πορεία του η καθημερινή και η αιώνια κατάληξή του. Η προέλευση του παιδιού του Θεού είναι η γέννησή του από τον Θεό, η λύτρωση από την αμαρτία, κάτι που του το χάρισε ο Θεός και το βλέπει και το γνωρίζει από τα αποτελέσματά του στην πορεία του καθημερινά. Και η αιώνια κατάληξη, εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ, που Μου στάθηκες πιστός στα λίγα… Ακριβώς δίπλα μας, ένας κόσμος ολόκληρος, που η προέλευσή του είναι ο Σατανάς, η αμαρτία, ο κόσμος της αδικίας. Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται. Κάτι πρακτικό και ενδιαφέρον στο τέλος. Όταν εγώ, το πιστό παιδί του Κυρίου, δεν μπορώ να πω με σιγουριά και ανάπαυση αυτά τα ευλογημένα εξεύρω, γνωρίζω, έχω, είμαι για τη ζωή μου, τότε τι κάνω; Πηγαίνω στον Κύριο σοβαρός, με συναίσθηση και ταπείνωση, και Του τα ζητάω από την καρδιά μου. Δείχνω στον Κύριο ότι αναγνωρίζω αυτή την τόσο σοβαρή έλλειψη, ότι τα θέλω και μου λείπουν. Ακριβώς στο σημείο αυτό είναι που φαίνεται καθαρά ποιος είναι γνήσιος και ποιος επιπόλαιος, φυγόπονος, συμβιβασμένος, ελαφρύς. Ο ένας το εντοπίζει και το ζητάει με όλη του την καρδιά. Ο άλλος βολεύεται με τις θεωρίες και τις απόψεις που αναφέραμε στην αρχή της μελέτης μας, …Κύριε είμαστε άνθρωποι ελλιπείς και αδύναμοι, …Κύριε μόνο Εσύ ξέρεις και μπορείς, …Κύριε εμείς προσπαθούμε και Εσύ κάνε πως δεν καταλαβαίνεις,… Κύριε συγχώρησέ μας, βοήθησέ μας ξανά και ξανά… και μάλιστα χωρίς να προβληματίζεται μήπως όλα αυτά δεν είναι ταπείνωση και συναίσθηση, αλλά είναι πονηρή καρδιά, που συνεργάζεται με το διάβολο.

...Έχομεν

Τις αποδείξεις του τι είμαστε, ποια είναι η σχέση μας με τον Θεό, ποια είναι η πραγματική μας πνευματική ηλικία, τις έχουμε μέσα μας και τις ζούμε καθημερινά. Οι σκέψεις μας, οι αντιδράσεις μας, οι νίκες μας, η φωνή του Αγίου Πνεύματος, η πρόθυμη και με χαρά τήρηση των εντολών Του, η αγάπη που φυτρώνει μέσα μας και αγκαλιάζει χωρίς διάκριση κάθε ψυχή, κάθε περίπτωση. Δεν είναι θολό τοπίο αβεβαιότητας, γεμάτο με άγνοια και ανασφάλειες, αλλά είναι ένας πλούσια φωτισμένος κόσμος του Θεού μέσα μας. Δεν μπορεί να νιώσει αυτή τη σιγουριά κάποιος που δεν έχει γεννηθεί από επάνω. Και όσο περνάει ο χρόνος, μέσα από τη ζωντανή κοινωνία μας μαζί Του, η βεβαιότητά μας για το ότι Τού ανήκουμε και μας ανήκει γίνεται ακόμα πιο βαθιά και ακλόνητη, μέχρι την ώρα που θα μας πάρει κοντά Του στη Βασιλεία Του, στην αγκαλιά Του, στην οποία από τώρα ανήκουμε και από τώρα προετοιμαζόμαστε για να ζήσουμε αιώνια. Από την «κοινωνία με τον Θεό» εδώ κάτω, θα φτάσουμε στο δοξασμένο «θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι» εκεί επάνω. Και μέχρι τότε το παιδί του Θεού, όταν είναι γνήσιο, μπορεί να πει κάθε στιγμή ξέρω, γνωρίζω, έχω, είμαι για τη σχέση του με τον αγαπημένο του Πατέρα Θεό και τον Κύριο και Σωτήρα του Ιησού Χριστό.

Πιστεύετε στα Θαύματα; Πρόκειται για μία συλλογή από

πρωτότυπα διηγήματα, που φωτογραφίζουν σύγχρονα βιώματα, προβλήματα, αγωνίες ανθρώπινες, γνωστές, καθημερινές, με μία όμως ουσιαστική διαφορά. Στο βιβλίο αυτό υπάρχει απάντηση, προσφέρεται λύση. Και όταν η απάντηση είναι με το φως και την αλήθεια της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, τότε είναι ένα πραγματικό θαύμα! ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΔΩΡΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΨΥΧΩΝ Ιούλιος - Αύγουστος 2012

21

O Νοσταλγικός Ψαλμωδός του Ισραήλ

Ψαλμ

πδ΄5-8

(2ο μέρος)

Είδαμε στο πρώτο μέρος της ανάλυσης του θαυμάσιου

αυτού ψαλμού τον Δαβίδ απομονωμένο, απορριμμένο και κυνηγημένο απ’ τον αγαπημένο του γιο, τον Αβεσσαλώμ, μακριά απ’ την Ιερουσαλήμ, τον τόπο συνάντησης, παρουσίας και λατρείας του Θεού. Διαπιστώσαμε τη φλογερή αγάπη του δούλου του Θεού για την παρουσία του Κυρίου των δυνάμεων, για τις σκηνές και τα θυσιαστήρια του Θεού. Όλος ο λαός κατά οικογένειες και κατά φυλές ανέβαινε στην Ιερουσαλήμ ιδιαίτερα στη γιορτή του Πάσχα, για την κοινή λατρεία του Κυρίου. Σ’ αυτή την ανάβαση μας φέρνει ο Λόγος του Θεού με τη δεύτερη στροφή του πδ΄ψαλμού. Μια πορεία, της οποίας στόχος και κατάληξη ήταν οι αυλές της παρουσίας του Υψίστου στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ. Η ανάβαση αυτή συμβολίζει και την πορεία της ζωής του καθενός πιστού μαθητή του Ιησού Χριστού. Η χριστιανική 22

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

O Νοσταλγικός Ψαλμωδός

μας ζωή χαρακτηρίζεται από ασθένειες, δοκιμασίες, θλίψεις, συκοφαντίες, ύβρεις και διωγμούς. Ο Λόγος του Θεού μας πληροφορεί ότι διά πολλών θλίψεων θα εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών (Πράξεις Αποστόλων ιδ΄22). Δόκιμος δούλος του Κυρίου είναι αυτός που πέρασε νικηφόρα τις θλίψεις, τις δοκιμασίες, τις ασθένειες και τους διωγμούς, μένοντας σταθερός στη θέση της νίκης του νικητή Ιησού Χριστού, ο Οποίος νίκησε όλα αυτά, καθώς επίσης το θάνατο, τον Άδη και το Διάβολο. Ο δόκιμος δούλος του Κυρίου δοξάζει με τη νικηφόρο πορεία του τον Κύριό του. Η πορεία του πιστού έχει για προορισμό της την επουράνια Σιών. Αυτής της πορείας τη διαδρομή τη σχεδίασε ο Ίδιος ο Κύριος. Είναι δύσκολη και τεθλιμμένη, όμως καθώς ο Κύριός μας την πέρασε πρώτος, είναι Αυτός που μας οδηγεί και μας ενισχύει, καθώς δε προχωρούμε προσθέτει κι άλλους στην πορεία κι έτσι όλοι μαζί ενωμένοι και αγαπημένοι βαδίζουμε για την ουράνια πολιτεία. Στο δρόμο μας συναντούμε την κοιλάδα των Βοκίμ. Ένα δυσκολοδιάβατο και σκοτεινό μέρος, γεμάτο από βαλτότοπους, κακοτοπιές και αποτομιές. Ας δούμε όμως απ’ την παράλληλη πορεία του λαού Ισραήλ προς τη γη της επαγγελίας πώς σηματοδοτείται αυτή η πορεία, καθώς αναφέρεται στα εδάφια 1-5 του 2ου κεφαλαίου του βιβλίου των Κριτών. Ο Κύριος των δυνάμεων έβγαλε με θαυμαστό τρόπο το λαό Ισραήλ απ’ την Αίγυπτο, χώρισε τη θάλασσα και τους πέρασε μέσα απ’ αυτήν χωρίς να βραχούνε, ήταν μαζί τους στην έρημο νύχτα και ημέρα και τους οδηγούσε νικηφόρα στη γη της επαγγελίας. Όμως παράκουσαν στις εντολές του Κυρίου που τους έδωσε, ότι θα πρέπει να εξαφανίζουν τα είδωλα και να εξολοθρεύουν τους ειδωλολατρικούς λαούς.

Ψαλμός πδ΄ ... 5. Μακάριος ο άνθρωπος, του οποίου η δύναμις είναι εν σοί· εν τη καρδία των οποίων είναι αι οδοί σου· 6. οίτινες διαβαίνοντες διά της κοιλάδος του κλαυθμώνος καθιστώσιν αυτήν πηγήν υδάτων· και η βροχή έτι γεμίζει τους λάκκους.

7. Προβαίνουσιν από δυνάμεως εις δύναμιν· έκαστος αυτών φαίνεται ενώπιον του Θεού εν Σιών.

8. Κύριε, Θεέ των δυνάμεων, εισάκουσον της προσευχής μου· Ακροάσθητι, Θεέ του Ιακώβ. Διάψαλμα...

Στην κοιλάδα Βοκίμ ο άγγελος του Κυρίου στέκεται μπροστά τους και με παράπονο τους επιπλήττει, γιατί, ενώ τους έφερε στην υπεσχημένη γη και έκαμε διαθήκη μαζί τους, αυτοί όχι μόνο δεν εξολόθρευσαν τους ειδωλολατρικούς λαούς, αλλά συνθηκολόγησαν μ’ αυτούς. Γι’ αυτό τους λέει ότι αυτοί οι λαοί θα στραφούν εναντίον τους και οι ειδωλολατρικοί θεοί αυτών των λαών θα γίνουν παγίδα γι’ αυτούς. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

23

O Νοσταλγικός...

Όταν άκουσε αυτά τα λόγια ο λαός, έκλαψε πικρά και ονόμασε τον τόπο εκείνο της οδοιπορίας του Βοκίμ ή Βακά, που σημαίνει κλαυθμοί. Σ’ εκείνο τον τόπο μετανοημένοι θυσίασαν στον Κύριο.

Εμείς ακολουθούμε τον Κύριό μας στην πορεία που χάραξε για μας στο χάρτη του Ευαγγελίου. Ο Ίδιος περπάτησε νικηφόρα στο δρόμο προς τη δόξα μέσα από θλίψεις και πειρασμούς, γιατί βασιζόταν ολοκληρωτικά στο θέλημα του Πατέρα και ακολουθούσε πιστά την προσχεδιασμένη πορεία, που είχε σκοπό τη δική μας λύτρωση και οδηγούσε στο Σταυρό και την Ανάσταση.

Εμείς ακολουθούμε τον Κύριό μας στην πορεία που χάραξε για μας στο χάρτη του Ευαγγελίου. Ο Ίδιος περπάτησε νικηφόρα στο δρόμο προς τη δόξα μέσα από θλίψεις και πειρασμούς, γιατί βασιζόταν ολοκληρωτικά στο θέλημα του Πατέρα και ακολουθούσε πιστά την προσχεδιασμένη πορεία, που είχε σκοπό τη δική μας λύτρωση και οδηγούσε στο Σταυρό και την Ανάσταση. Στην πορεία Του ήταν πάντα θριαμβευτής και στο Σταυρό όχι απλώς νίκησε το Διάβολο, αλλά τον διαπόμπευσε σ’ όλο τον υπερβατικό κόσμο, ενώ όλους εμάς μας συνανέστησε και μας συνεκάθισε στα επουράνια (Εφεσίους β΄6). Τη στιγμή που Του εμπιστευόμαστε όλη μας τη ζωή, μας καλεί με το Πνεύμα Του, με το Οποίο μας σφράγισε, να συνειδητοποιήσουμε και να ζήσουμε το μεγάλο αυτό γεγονός: καθόμαστε μαζί Του στα επουράνια. Αυτή είναι η θέση της νίκης, στην οποία μας καλεί να σταθούμε αμετακίνητοι και να μη δίνουμε τόπο στο διάβολο. Απ’ αυτή τη θέση μάς καλεί να πορευτούμε με τη δική Του δύναμη και νίκη στην προσχεδιασμένη απ’ Αυτόν ένδοξη για τον καθένα μας και για την Εκκλησία Του πορεία. Ο Ίδιος πέρασε απ’ την κοιλάδα Βοκίμ, όχι εξ αιτίας παρακοής, αλλά ως το προαιώνιο εσφαγμένο Αρνίο υπάκουσε πλήρως στο θέλημα του Πατέρα, που γι’ Αυτόν ήταν Σταυρικός θάνατος, για να μας αντικαταστήσει στο θάνατο που μας έπρεπε για την αμαρτία μας. Τον βλέπουμε εκεί, στη Γεθσημανή, μετά κραυγής δυνατής και δακρύων να δέχεται να πιει το πικρό ποτήρι της δικής μας αμαρτίας. Η αμαρτία που έβλεπε πάνω μας τον πονούσε και του προξενούσε δάκρυα. Γι’ αυτό Τον βλέπουμε να χύνει δάκρυα όταν είδε τη συνέπεια της αμαρτίας, που είναι ο θάνατος, να οδηγεί στον τάφο τον αγαπητό Του φίλο Λάζαρο. Δάκρυα έτρεξαν απ’ τα μάτια Του όταν προείδε το φριχτό τέλος της Ιερουσαλήμ που Τον απέρριψε. Εμείς ως σώμα δικό Του θα έχουμε τη μερίδα μας στα δάκρυα. Με απόλυτη ειλικρίνεια μας διαβεβαιώνει ότι στη

24

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Ψαλμωδός

νικηφόρα πορεία μαζί Του θα περάσουμε απ’ την κοιλάδα των δακρύων, καθώς και απ’ την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου. Στο δρόμο θα συναντήσουμε πολλούς, που θα μας πουν ότι καθώς θα προχωρούμε θα βρούμε ανέσεις, πλούτο, ευημερία. Θα ισχυριστούν ότι έτσι λέει ο Λόγος του Θεού και πως αν δεν τα συναντήσουμε σημαίνει πως δεν είμαστε άνθρωποι πίστεως. Κλείστε τα αυτιά σας σ’ αυτές τις σειρήνες, γιατί θα σας βγάλουν απ’ τη σωστή πορεία. Πλούτος υλικός δεν υπάρχει στο δρόμο μας. Τουναντίον υπάρχει άφθονος πνευματικός πλούτος, επουράνιες πνευματικές ευλογίες. Τα αναγκαία υλικά αγαθά δεν θα τα στερηθούμε, αν πρώτα επιζητούμε την επέκταση και εδραίωση της Βασιλείας Του. Καθώς περνάμε την κοιλάδα Βακά, είναι Αυτός που μας κρατάει. Δεν φοβόμαστε, γιατί μας δίνει το δικό Του θάρρος και τη δική Του χαρά μέσα μας. Το ίδιο θάρρος και την ίδια χαρά, που ο Κύριός μας είχε στην επίγεια πορεία Του προς τον Σταυρό και την Ανάσταση.

(

)

Ένας παλαιός ύμνος της Εκκλησίας πολύ εύστοχα λέει: Χαρά εν λύπη εύρον εν πόνω άνεσιν και εν στενοχωρία τερπνήν ανάπαυσιν. Μετά την τρικυμίαν γαλήνην διαρκή λάμψην φωτός νικώσαν το σκότος το βαθύ.

Στον Κύριό μας, και μόνο μ’ Αυτόν, βρίσκουμε χαρά μέσα στη λύπη, άνεση μέσα στον πόνο, τερπνή ανάπαυση μέσα στη στενοχώρια. Ο δρόμος για τον Ουρανό περνάει απ’ την κοιλάδα Βακά και την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου. Παράκαμψη απ’ αυτόν το δρόμο δεν υπάρχει. Αυτοί που είναι εφοδιασμένοι με το θάρρος και τη χαρά του Χριστού ακολουθούν αγόγγυστα αυτή την πορεία, γιατί είναι η μόνη ευλογημένη, με αιώνιο βάρος δόξας. Ας δούμε μέσα απ’ τον ψαλμό πώς αυτός ο δρόμος μπορεί να μετατραπεί σε οδό ευλογίας. Ποιοι είναι οι αναγκαίοι όροι και οι προϋποθέσεις γι’ αυτό. Ο ψαλμωδός μας λέει: Ιούλιος - Αύγουστος 2012

25

O Νοσταλγικός...

Μακάριος ο άνθρωπος Του οποίου η δύναμις είναι εν σοι Εν τη καρδία των οποίων είναι αι οδοί σου Οίτινες διαβαίνοντες δια της κοιλάδος του κλαυθμώνος, Καθιστώσιν αυτήν πηγήν υδάτων Και η βροχή έτι γεμίζει τους λάκκους. Για να μπεις στο δρόμο για τον Ουρανό και να φτάσεις στο τέρμα, είναι ανάγκη να στηριχτείς στη δύναμη του Θεού. Ακόμα και για να μάθεις να περπατάς μόνο στη δύναμη του Χριστού θα βασιστείς. Ο Κύριος είπε, χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε. Μόνο Αυτός μπορεί να σε εφοδιάσει με τα αναγκαία όπλα που θα χρειαστείς για να αντιμετωπίσεις τους διάφορους εχθρούς που θα συναντήσεις στην πορεία σου. Την πανοπλία που έχει ετοιμάσει ο Θεός για σένα, μόνο ο Χριστός θα σου τη χορηγήσει. Μας καλεί ο Χριστός να σταθούμε στη θέση της δικής Του νίκης και να μην εγκαταλείψουμε αυτή τη θέση, όσες κι αν είναι οι επιθέσεις που θα μας κάνει ο εχθρός, αλλά να αντισταθούμε. Αν τολμήσουμε να φύγουμε απ’ τη θέση της νίκης και να επιτεθούμε στον εχθρό, σίγουρα θα νικηθούμε, γιατί έτσι εγκαταλείπουμε τη σιγουριά της νίκης και προχωρούμε σε άγνωστο για μας δρόμο, όπου ο εχθρός πλεονεκτεί. Ο δικός μας πνευματικός πόλεμος δεν είναι επιθετικός, αλλά αμυντικός. Τον επιθετικό πόλεμο στον εχθρό τον έκανε μόνο ο Κύριος πάνω στον Σταυρό και τον νίκησε κατά κράτος. Πέρα και μακριά απ’ αυτή τη θέση δεν υπάρχει νίκη για μας. Απ’ αυτή τη θέση, ντυμένοι με την πανοπλία του Θεού και κραταιωμένοι με τη δύναμη του Χριστού, αντιστεκόμαστε νικηφόρα στον εχθρό. Η νίκη που νικάει τον κόσμο είναι η πίστη σ’ Αυτόν, στη δική Του δύναμη και στη δική Του νίκη. Για να χρησιμοποιήσουμε την πανοπλία του Θεού, χρειάζεται να εμπιστευτούμε ολοκληρωτικά στη δική Του δύναμη. Πώς θα χρησιμοποιήσεις την περικεφαλαία της σωτηρίας, το θώρακα της δικαιοσύνης, τη ζώνη της αλήθειας, το Ευαγγέλιο της ειρήνης, την ασπίδα της πίστης, τη μάχαιρα του Πνεύματος και την προσευχή χωρίς τη δική Του δύ26

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Ψαλμωδός

ναμη; Πώς θα πιστέψεις ότι οτιδήποτε συναντήσεις στην πορεία σου το νίκησε ο Κύριος, ότι σε καλεί να αντισταθείς στον εχθρό για να φύγει και να του πεις ότι είναι νικημένος, αν δεν βασιστείς στη δύναμη του Κυρίου; Ο Λόγος του Θεού μας λέει: «εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν δια του αγαπήσαντος ημάς» (Ρωμαίους η΄37). Είναι λάθος να επιχειρούμε την οποιαδήποτε θλίψη ή δοκιμασία να την νικήσουμε μόνοι μας και μετά να ζητάμε επικουρικά και τη βοήθεια του Κυρίου, γιατί έτσι χύνουμε δάκρυα στην κοιλάδα των Βοκίμ, που μόνοι μας δημιουργήσαμε. Είναι επικίνδυνη η παγίδα του να στηριζόμαστε στη δύναμη του εαυτού μας ή των άλλων και εν μέρει και στον Κύριο. Αυτή η διχογνωμία δεν ωφελεί, αλλά δημιουργεί αστάθεια και θλίψη. Ντροπιάζει τον Κύριό μας, ο Οποίος δεν ευαρεστείται στη μοιρασμένη καρδιά. Ιδιαίτερα στη διαχείριση των αγίων πραγμάτων, η διχογνωμία είναι δυσπιστία, και οδηγεί σε υποκρισία, που είναι βδέλυγμα στον Κύριο. Αν θέλουμε να μη λυπούμε το Άγιο Πνεύμα με το οποίο χριστήκαμε και κατοικεί μέσα μας , ένας είναι ο δρόμος που καθιστά την πορεία μας προς τον Ουρανό ευλογία: η ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη μας μόνο στη δύναμη του Κυρίου.

Στο δρόμο θα συναντήσουμε πολλούς, που θα μας πουν ότι καθώς θα προχωρούμε θα βρούμε ανέσεις, πλούτο, ευημερία. Θα ισχυριστούν ότι έτσι λέει ο Λόγος του Θεού και πως αν δεν τα συναντήσουμε σημαίνει πως δεν είμαστε άνθρωποι πίστεως. Κλείστε τα αυτιά σας σ’ αυτές τις σειρήνες, γιατί θα σας βγάλουν απ’ τη σωστή πορεία.

Όταν συμβαίνει αυτό, τότε ο αποδημητής για την ουράνια πολιτεία βαδίζει με σιγουριά προς την επουράνια Ιερουσαλήμ, γιατί μέσα στην καρδιά του ο Ιησούς Χριστός χάραξε όλη τη διαδρομή που θα ακολουθήσει με κάθε λεπτομέρεια. Όπως ο σύγχρονος πλοηγός (το γνωστό GPS) σε οδηγεί στην επιθυμητή πορεία γιατί αυτή είναι αποθηκευμένη στη μνήμη του κομπιούτερ, έτσι ο Κύριος, τον Οποίο απόλυτα εμπιστεύεσαι, χαράσσει στην καρδιά σου τους δρόμους Του. Καθώς τα χελιδόνια έχουν απ’ τον Δημιουργό Θεό το σύστημα πλοήγησης που τα οδηγεί στον ασφαλή προορισμό τους, έτσι και ο πιστός του Κυρίου έχει το σύστημα πλοήγησης του Αγίου Πνεύματος που τον οδηγεί στην καθημερινή πορεία με ασφάλεια στον ουράνιο προορισμό, και τότε, καθώς περνάει μέσα απ’ την κοιλάδα του κλαυθμώνος, κάνει τον Θεό πηγή αναψυχής δροσερών υδάτων. Μέσα στην έρημο ο Θεός τον οδηγεί σε όαση αναψυχής. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

27

O Νοσταλγικός...

Στον ύμνο που προανέφερα της υπέροχης χριστιανικής υμνωδίας, στο δεύτερο στίχο αναφέρεται:

(

Ο Ίδιος ο Κύριος επεμβαίνει με θαυμαστό τρόπο ακόμα και όταν το παιδί Του βρίσκεται στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου και το παρηγορεί και το ενισχύει. Τι θαυμάσιο να βασιζόμαστε μόνο στη δύναμη του Κυρίου, να μας κατευθύνει Αυτός στους δρόμους Του, να καθιστά την κοιλάδα των Βοκίμ πηγή ευλογιών, και τότε σίγουρα θα φανερωθούμε μπροστά Του στην επουράνια Σιών.

Ψαλμούς και ύμνους εύρον Τερπνούς εις την ψυχήν Πραΰνοντας την θλίψιν Και πάσαν ταραχήν. Αιώνιον βράχον εύρον Ως στήριγμα ασφαλές Αιλείμ υδάτων πλήρες Άλσος περικαλλές.

)

Όντως ο Κύριος, όχι μόνο μας οδηγεί στο φοινικόδασος με τα άφθονα δροσερά νερά, αλλά μέσα στην έρημο της θλίψης μας ακολουθεί ως ο αιώνιος βράχος, που συνεχώς μας ξεδιψάει, μας ανακουφίζει, μας χαροποιεί και μας διεγείρει σε ύμνους λατρείας και δοξολογίας σ’ Αυτόν. Και η βροχή ακόμη γεμίζει τους λάκκους. Δηλαδή ο Θεός προβλέπει για μας μια πορεία γεμάτη απ’ τις βροχές των ευλογιών του Αγίου Πνεύματος. Όλους τους ξερόλακκους των δοκιμασιών στην κοιλάδα των Βοκίμ τους γεμίζει με το ζωντανό νερό της παρουσίας Του. Ο Ίδιος ο Κύριος επεμβαίνει με θαυμαστό τρόπο ακόμα και όταν το παιδί Του βρίσκεται στην κοιλάδα της σκιάς του θανάτου και το παρηγορεί και το ενισχύει. Έτσι έκαμε με το πολύτιμο παιδί Του τον πρωτομάρτυρα Στέφανο, καθώς την ώρα του μαρτυρίου του ο Κύριός μας σηκώθηκε όρθιος για να το παρηγορήσει και ενισχύσει, ώστε εκείνο να εκφράσει λόγια συγχώρησης και αγάπης προς τους βασανιστές του. Τι θαυμάσιο να βασιζόμαστε μόνο στη δύναμη του Κυρίου, να μας κατευθύνει Αυτός στους δρόμους Του, να καθιστά την κοιλάδα των Βοκίμ πηγή ευλογιών, και τότε σίγουρα θα φανερωθούμε μπροστά Του στην επουράνια Σιών. Προβαίνουσιν από δυνάμεως εις δύναμιν Έκαστος αυτών φαίνεται ενώπιον του Θεού εν Σιών. Στο δρόμο για τον Ουρανό συναντάμε κι άλλους αδελφούς. Αυξανόμαστε καθώς προχωρούμε, όχι μόνο σε αριθμό, αλλά

28

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Ψαλμωδός

και στο ανάστημα του Κυρίου μας, μέχρι τη στιγμή που ο Κύριος προσμένοντας τον καθένα μας θα τον εμφανίσει στην παρουσία του Πατέρα, όπου όλη η στρατευμένη Εκκλησία Του θα οδηγηθεί μια ημέρα απ’ Αυτόν μετά την αρπαγή, για τους γάμους μαζί της. Τώρα περνάμε τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα και ίσως μερικοί να απελπίζονται και να λιποψυχούν. Όμως καθώς είμαστε ενωμένοι και προχωρούμε, ο ένας στηρίζει τον άλλο και ο πιο δυνατός στηρίζει τον αδύναμο, ώστε όλοι μαζί, ως εκλεκτό υπόλοιπο του Κυρίου, να οδηγηθούμε απ’ Αυτόν στον ένδοξο προορισμό μας. Κύριε Θεέ των δυνάμεων, εισάκουσον της προσευχής μου Ακροάσθητι, Θεέ του Ιακώβ. (Διάψαλμα) Στο κλείσιμο αυτής της στροφής ο ψαλμωδός απευθύνεται στον Θεό, ο Οποίος είναι Θεός των ουρανίων στρατευμάτων και συνάμα Θεός του αδύναμου και αμαρτωλού Ιακώβ, για να εισακούσει την προσευχή του. Ο Κύριος, τον Οποίο λατρεύουμε και στον Οποίο προσευχόμαστε, είναι ο παντοδύναμος ένδοξος Ιησούς Χριστός, που κάθεται στα δεξιά του Θεού και μεσιτεύει για μας, αλλά ταυτόχρονα είναι και ο καθ’ όλα ομοιωθείς με ημάς παρεκτός αμαρτίας, άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθενείας, ο Οποίος δύναται να συμπαθήσει στις θλίψεις μας. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε μόνο σ’ Αυτόν, αφού είναι και ο μοναδικός μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, και Τον παρακαλούμε να ακούσει την προσευχή της Εκκλησίας των τελευταίων ημερών, να την ενισχύσει πνευματικά στην πορεία της προς τον Ουρανό και να την αγιάσει με το λουτρό του ύδατος δια του Λόγου, για να την παραστήσει ενώπιον του Ιούλιος - Αύγουστος 2012

29

O Νοσταλγικός Ψαλμωδός

Πατρός μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλά να είναι αγία και άμωμος.

Mε τη λέξη διάψαλμα μας καλεί και πάλι ο γλυκύς ψαλμωδός του Ισραήλ σε πνευματικό διαλογισμό γύρω απ’ τις μεγάλες αλήθειες που αναπτύξαμε. Μακάρι βασιζόμενοι στη δύναμη του αναστημένου και ένδοξου Λυτρωτή μας, καθώς διαβαίνουμε την κοιλάδα των Βοκίμ, να απολαμβάνουμε τις ευλογίες του Αγίου Πνεύματος στην πορεία μας προς τον Ουρανό, για να οδηγηθούμε απ’ τον Κύριό μας ενώπιον του Θεού στην επουράνια Σιών. ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΑΤΣΑΛΟΣ - Αγρίνιο

30

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Ο ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Είμαστε ό, τι είναι το πρόκριμά μας Tα πράγματα είναι απλά, πολύ απλά. Ο Θεός, η

αγάπη Του, οι αποφάσεις Του, οι ενέργειές Του, αλλά και ο άνθρωπος, η ζωή του, η συμπεριφορά του, η πορεία του, οι εξελίξεις στη ζωή του. Εμείς οι άνθρωποι, όταν ασχολούμαστε και τα αναλύουμε ή προσπαθούμε να τα καταλάβουμε, τα κάνουμε περίπλοκα και δύσκολα. Για τον Θεό της Αγίας Γραφής είναι όλα τόσο απλά και είναι εύκολο να τα προσεγγίσεις και να τα κατανοήσεις.

Ο κάθε άνθρωπος για τον Θεό είναι αυτό που επέλεξε, που πρόκρινε, που έβαλε στην καρδιά του για να αποκτήσει και να ζήσει. Το σέβεται απόλυτα ο Θεός. Ενώ είναι παντοδύναμος, πανίσχυρος, Θεός και Κύριος, τελικά θα γίνει αυτό που έβαλε στην καρδιά του ο άνθρωπος. Ο νόμος Του θα συνεχίσει να ισχύει, η αλήθεια Του, η αγιότητά Του, η δόξα Του. Αυτά δεν τα αγγίζει κανείς, ούτε μπορεί να τα αλλοιώσει. Θα λειτουργήσουν οπωσδήποτε και θα αποδώσουν στο ακέραιο. Η επιλογή παραμένει δική μας ευθύνη, που ξεκινά από αυτή τη ζωή και θα μας ακολουθεί αιώνια. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

31

Είμαστε το πρόκριμά μας

Η ιστορία του κάθε ανθρώπου είναι για τον Θεό πρακτικά η ίδια. Ερχόμαστε στη ζωή και έχουμε την ευκαιρία να περιδιαβούμε και να δοκιμάσουμε, να εκτιμήσουμε και να αξιολογήσουμε μόνοι μας τις ποικίλες προσφορές της. Παγκάρια στημένα γύρω μας, στις διαδρομές της ζωής μας υπόσχονται και επαγγέλλονται διάφορα. Η φιλοσοφία, η πολιτική, οι πολιτικοί, η τέχνη, η επιστήμη μάς πολιορκούν με τις προσφορές και τα καλέσματά τους και στοχεύουν να αλώσουν την ψυχή μας, την καρδιά μας. Εμείς απλώνουμε το χέρι, δοκιμάζουμε, επεξεργαζόμαστε, προχωράμε, επιδοκιμάζουμε, απογοητευόμαστε, ξαναπροσπαθούμε. Ερχόμαστε σ’ αυτή τη ζωή για να καταλήξουμε, να αποφασίσουμε, να προκρίνουμε και να ζήσουμε την επιλογή μας. Και θα την ζήσουμε μπροστά στον Θεό, μπροστά στο διάβολο - που κι αυτός παρακολουθεί και ενδιαφέρεται για τις επιλογές μας - και μπροστά στα μάτια των ανθρώπων γύρω μας. Αυτή μας η επιλογή είναι καθοριστική και για το αιώνιο μέλλον μας. Αυτή μας την επιλογή θα πάρουμε μαζί μας όταν θα ταξιδέψουμε για την αιωνιότητα. Μ’ αυτήν θα σταθούμε μπροστά στο άγιο Βήμα του Κυρίου «διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος, καθ’ α έπραξεν, είτε αγαθόν, είτε κακόν.» (Β΄Κορινθίους ε΄10). Ο κάθε άνθρωπος είναι για τον Θεό αυτό που έκλεισε μέσα στην καρδιά του, αυτό που άπλωσε το χέρι του και πήρε, που αγάπησε, που πρόκρινε και έκανε δικό του. Έτσι ερμηνεύεται η ζωή τού κάθε ανθρώπου, αλλά και η στάση του Θεού απέναντί μας. Εμείς βλέπουμε εξωτερικά, επιφανειακά και αποσπασματικά. Προσπαθούμε να καταλάβουμε, αλλά μας λείπουν πολλά στοιχεία, δεν έχουμε πλήρη εικόνα. Ο Κύριος όμως, που διερευνά τις καρδιές των ανθρώπων, βλέπει καθαρά και σε βάθος και μπορεί να γνωρίζει από πολύ ενωρίς προς τα πού θα γείρει η καρδιά μας. Την ώρα που εμείς απορούμε με τα γεγονότα, τις εξελίξεις στη ζωή κάποιων ανθρώπων, ο Κύριος γνωρίζει με ακρίβεια το πραγματικό περιεχόμενο της καρδιάς τους και ενεργεί ανάλογα. Μερικά παραδείγματα μέσα από την Αγία Γραφή είναι ό, τι καλύτερο για να κατανοήσουμε αυτήν την μεγάλη αλήθεια.

32

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Είμαστε το πρόκριμά μας

«Επειδή ο Έσδρας είχεν ετοιμάσει την καρδίαν αυτού εις το να εκζητή τον νόμον του Κυρίου, και να εκτελή, και να διδάσκη εις τον Ισραήλ διατάγματα και κρίσεις.» (Έσδρας ζ΄10) Το εδάφιο αυτό είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για το μέγεθος της ευθύνης μας απέναντι στις επιλογές της καρδιάς μας. Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να αποποιηθεί την ευθύνη και να ισχυριστεί ότι ελάχιστα μπορεί να καταφέρει γύρω από το θέμα αυτό των επιλογών της καρδιάς του. Δυστυχώς δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Ο Έσδρας, ο πιστός αυτός υπηρέτης του Κυρίου, είχε «προγραμματίσει» την καρδιά του να ερευνά και να ακολουθεί τον νόμο του Κυρίου, να εκτελεί του θέλημά Του και να το υπηρετεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτή η επιλογή είναι μία σύνθετη πράξη και έχει πολλά άλλα βήματα πίσω της. Χρειάζεται να απορρίψουμε άλλες επιλογές, να κλείσουμε αυτιά και μάτια σε καλέσματα και προσφορές και να κατευθύνουμε την καρδιά μας στον νόμο του Θεού. Αυτή η επιλογή είναι συνειδητή και έχει κόπο, κόστος και θυσία. Δεν γίνεται από μόνη της, ούτε αυτόματα. Είναι σαν να επιβάλλεις πειθαρχία στην καρδιά σου στο τι θα κάνει και τι θα απορρίψει. Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη όλων μας. Από εκεί και πέρα τα πράγματα της ζωής μας παίρνουν το δρόμο τους με βάση αυτό που στρέψαμε την καρδιά μας να επιλέξει και να προκρίνει. Μετά, εντελώς φυσιολογικά, αυτή την επιλογή την ακολουθεί όλο μας το σώμα, μετατρέπεται σε πράξεις καθημερινές, συγκεκριμένες, γίνεται βίωμα, γίνεται η ζωή μας ολόκληρη. Και βέβαια με βάση αυτή την επιλογή μας εφαρμόζει και ο Θεός το δικό Του το θέλημα, τα δικά Του τα σχέδια στη ζωή μας. Η εξήγηση, το κλειδί της ερμηνείας της ζωής του κάθε ανθρώπου εδώ σ’ αυτή τη ζωή, αλλά και αιώνια, βρίσκεται σε αυτήν την τόσο καθοριστική και αποφασιστική κίνηση, έβαλε εν τη καρδία αυτού, είχε ετοιμάσει την καρδίαν αυτού.

Χρειάζεται να απορρίψουμε άλλες επιλογές, να κλείσουμε αυτιά και μάτια σε καλέσματα και προσφορές και να κατευθύνουμε την καρδιά μας στον νόμο του Θεού. Αυτή η επιλογή είναι συνειδητή και έχει κόπο, κόστος και θυσία. Δεν γίνεται από μόνη της, ούτε αυτόματα. Είναι σαν να επιβάλλεις πειθαρχία στην καρδιά σου στο τι θα κάνει και τι θα απορρίψει. Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη όλων μας.

«Και είπεν ο Θεός προς τον Σολομώντα: Επειδή συνέλαβες τούτο εν τη καρδία σου, και δεν εζήτησας πλούτη, αγαθά, και δόξαν, ουδέ την ζωήν των μισούντων σε…» (Β΄Χρονικών α΄11) Ιούλιος - Αύγουστος 2012

33

Είμαστε το πρόκριμά μας

Μία άλλη έκφραση του ίδιου ακριβώς θέματος. Βάζω στην καρδιά μου, ετοιμάζω την καρδιά μου, συλλαμβάνω στην καρδιά μου. Στο εδάφιο αυτό φωτίζεται και μία άλλη αλήθεια. Έχουμε όλες τις επιλογές στη διάθεσή μας. Υπάρχει όμως κάτι που ξεχωρίζει και υπερέχει. Να βάλεις στην καρδιά σου αυτό που ευαρεστεί και δοξάζει τον Θεό τον Κύριο. Να κάνεις στην άκρη τα υπόλοιπα, που μπορεί να είναι λογικά, σωστά, δίκαια, και να ξεχωρίσεις αυτό που αρέσει στον Θεό και ταυτίζεται απόλυτα με το χαρακτήρα Του, το θέλημά Του, τα σχέδιά Του. Εδώ υπάρχει κάτι όμορφο, και άγνωστο ίσως. Αυτά που κλείνουμε μέσα στην καρδιά μας δεν μας τα είπε κάποιος, ούτε είναι υποχρεωτικό να τα βρήκαμε κάπου γραμμένα. Η καρδιά του ανθρώπου συλλαμβάνει, γεννάει από το τίποτα, χαράζει πρωτόγνωρες και πρωτότυπες γραμμές. Συλλαμβάνει και πραγματοποιεί άγνωστα εγχειρήματα. Όταν στην καρδιά κατοικεί ο σεβασμός στον Θεό, η πίστη στο πρόσωπό Του, η ταπείνωση, η αγάπη για το θέλημά Του, τότε έχουμε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που και ο ίδιος ο Θεός μιλά γι’ αυτό επαινετικά και με θαυμασμό και το αμείβει πλουσιοπάροχα, όπως στην περίπτωση του Σολομώντα. Και στην Καινή Διαθήκη έχουμε την περίπτωση της αιμορροούσας, της Συροφοίνισσας, του εκατόνταρχου. Αυτή είναι και η μεγάλη αξία που έχει η επιλογή της καρδιάς μας. Το συλλαμβάνουμε εμείς, μέσα στην καρδιά μας, και το προσφέρουμε καθαρό και άγιο στην παρουσία του Θεού Πατέρα μας για τη δόξα Του. Αυτή η κίνηση είναι η κορυφαία στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. «Ναι, αυτοί έκαμον τας καρδίας αυτών αδάμαντα, ώστε να μη ακούσωσι τον νόμον, και τους λόγους, τους οποίους ο Κύριος των δυνάμεων εξαπέστειλεν...» (Ζαχαρίας ζ΄12) Υπάρχει και αυτή η πλευρά. Την καρδιά μας μπορούμε να την σκληρύνουμε, να την στρέψουμε εναντίον, να την γεμίσουμε άρνηση. Με την καρδιά μας μπορούμε να πούμε όχι στον Θεό και να 34

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Είμαστε το πρόκριμά μας

γίνει το όχι το δικό μας ή να Του πούμε ναι και να ισχύσει το ναι της καρδιάς μας. Και όλα αυτά μπροστά στον άπειρο, τον δοξασμένο, τον υπέρτατο Κύριο, τον μόνο αληθινό Θεό. Με την καρδιά τού ανθρώπου «συνεννοείται» ο Θεός, και υπολογίζει και σέβεται την απόφασή μας. Οι νόμοι Του θα λειτουργήσουν, όπως είπαμε στην αρχή, οι συνέπειες των πράξεών μας θα έρθουν στη ζωή μας, η σπορά πάντα συνοδεύεται από θερισμό, «καθώς Αυτός έκραξε, και αυτοί δεν εισήκουον, ούτως αυτοί έκραξαν, και Εγώ δεν εισήκουον, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων» (εδάφιο 13). Η καρδιά του ανθρώπου είναι η κύρια και η μόνη ευθύνη του μπροστά στον Θεό. Όλα τα υπόλοιπα στη ζωή μας είναι οι συνέπειες, τα επακόλουθα των επιλογών της καρδιάς. Δεν είναι εύκολος ο χειρισμός της καρδιάς, που επί χρόνια ήταν κάστρο της αδικίας, της αμαρτίας, και θρόνος του Σατανά. «Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα, και σφόδρα διεφθαρμένη» (Ιερεμίας ιζ΄9) Μόνον το Άγιο Πνεύμα του Θεού μπορεί να ενεργήσει απελευθερωτικά, λυτρωτικά, σωτηριακά μέσα της με ανακαίνιση, με αναγέννηση. «Θέλω δώσει εις εσάς καρδίαν νέαν, και πνεύμα νέον θέλω εμβάλει εν υμίν, και, αποσπάσας την λιθίνην καρδίαν από της σαρκός σας, θέλω δώσει εις εσάς καρδίαν σαρκίνην. Και θέλω εμβάλει εν υμίν το Πνεύμα Μου, και σας κάμει να περιπατήτε εν τοις διατάγμασί Μου, και να φυλάττητε τας κρίσεις Μου, και να εκτελήτε αυτάς. Και θέλετε κατοικήσει εν τη γη την οποίαν έδωκα εις τους πατέρας σας· και θέλετε είσθαι λαός Μου, και Εγώ θέλω είσθαι Θεός σας.» (Ιεζεκιήλ λς’ 26,27,28) Να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη αξία, που μας έδωσε ο ίδιος ο Κύριος, να μπορούμε να ετοιμάσουμε την καρδιά μας να συναντήσει τον νόμο Του, το θέλημά Του, και να το εκτελούμε πρόθυμα και με πίστη. Μπορεί να έχουμε πόθο να κάνουμε πολλά και μεγάλα για τον Κύριο, όμως αυτή είναι η μοναδική και μεγάλη ευθύνη, που έχουμε απέναντί Του. Τι θα επιλέξουμε, τι θα αγκαλιάσουμε με την καρδιά μας, ποια ζωή θα προκρίνουμε. Και αυτή μας η επιλογή θα μας ακολουθεί αιώνια.

Η καρδιά του ανθρώπου συλλαμβάνει, γεννάει από το τίποτα, χαράζει πρωτόγνωρες και πρωτότυπες γραμμές. Συλλαμβάνει και πραγματοποιεί άγνωστα εγχειρήματα. Όταν στην καρδιά κατοικεί ο σεβασμός στον Θεό, η πίστη στο πρόσωπό Του, η ταπείνωση, η αγάπη για το θέλημά Του, τότε έχουμε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που και ο ίδιος ο Θεός μιλά γι’ αυτό επαινετικά και με θαυμασμό και το αμείβει πλουσιοπάροχα.

Ιούλιος - Αύγουστος 2012

35

Είμαστε το πρόκριμά μας

Και αν ρωτήσει κάποιος μετά από όλα αυτά, εγώ τι μπορώ και τι πρέπει να κάνω με την καρδιά μου και για την καρδιά μου, που είναι μεγάλη αξία, αλλά και μεγάλος κίνδυνος αν δεν προσέξω; Η απάντηση είναι πραγματικά απλή, χαρισμένη από τον ίδιο τον Θεό τον Κύριο. Το μόνο που μας ζητά ο Κύριος είναι να θελήσουμε, να ζητήσουμε και να επιμείνουμε σε αυτήν την προσευχή: «Ας ήναι ευάρεστα τα λόγια του στόματός μου και η μελέτη της καρδίας μου, ενώπιόν Σου, Κύριε, φρούριόν μου, και Λυτρωτά μου.» (Ψαλμός ιθ΄14) Έχεις αυτό το περιεχόμενο στην καρδιά σου, έχεις στρέψει την καρδιά σου προς αυτήν την κατεύθυνση, έχεις αυτή την επιθυμία καθημερινά ζωντανή μέσα σου μπροστά στον Κύριο; Έχεις την τέλεια καρδιά, που οδηγεί σε μια ζωή που αρέσει στον Κύριο και που μπορεί να την εμπιστευθεί και να την ευλογήσει!

CD

---

ΝΕΑ ΘΕΜΑΤΑ

---

21. ΖΩΝΤΑΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

36

CD 30 11

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

CD 31 11

Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

CD 32 11

ΑΓΑΠΗ, ΕΤΣΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

CD 35 11

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Α’ ΙΩΑΝΝΟΥ)

CD 37 11

ΟΤΑΝ ΖΗΤΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ (Α’ ΙΩΑΝΝΟΥ)

CD 38 11

ΕΞΕΥΡΟΥΜΕ, ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, ΕΧΟΥΜΕ (Α’ ΙΩΑΝΝΟΥ)

CD 39 11

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ (Α’ ΙΩΑΝΝΟΥ)

CD 53 11

ΕΤΣΙ ΘΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Ζητείται Χριστιανός ΑΦ

ΙΕ

ΡΩ

Μ

Α

Ιούλιος - Αύγουστος 2012

37

Ζητείται... Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ Τρομοκρατημένοι χριστιανοί Χρειάζεται; (Εβραίους ιβ΄ 18-25)

Α

ν προσεγγίσουμε σωστά το μεγάλο θέμα του φόβου, θα συμφωνήσουμε ότι αν και είναι από τα πλέον δυσάρεστα συναισθήματα στη ζωή μας, κάποιες φορές δρα ευεργετικά και είναι πολύτιμος βοηθός και σύμμαχος. Συνεχίζουμε όμως να θέλουμε με κάθε τρόπο να απαλλαγούμε από τους φόβους στη ζωή μας. Ονειρευόμαστε μια ζωή άνεσης, με φαρδύ δρόμο, ανοιχτά παράθυρα το βράδυ να μπαίνει η φεγγαράδα και ξεκλείδωτες πόρτες… Η δυναστεία του φόβου ή πιο σωστά των φόβων μας ταλαιπωρεί και κάνει τη ζωή μας αβάσταχτη και πικρή. Όταν πηγαίνει κάποια ψυχή στον Ιησού Χριστό με μετάνοια και πίστη, το πρώτο που ελπίζει και αναμένει να ξεφορτωθεί είναι οι φόβοι και η ταραχή που τους συνοδεύουν. Ο Ιησούς Χριστός συγχωρεί τις αμαρτίες μας, εξοφλεί την ενοχή μας, υπόσχεται να είναι μαζί μας, δίπλα μας, φίλος μας, ποιμένας μας, βοηθός μας. Επομένως οι φόβοι, ο τρόμος, η γη που τρέμει κάτω από τα πόδια μας ανήκουν στο παρελθόν. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουμε ή έτσι θα θέλαμε να είναι. Ειδικά όταν διαβάζουμε την Παλαιά Δια38

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

θήκη, χαμογελάμε με ικανοποίηση. Ο τρομερός Θεός της δικαιοσύνης, της αγιότητας, των εντολών, της τιμωρίας..., δεν είναι για μας πλέον. Έτσι πιστεύουμε και ησυχάζουμε. Νιώθουμε ευγνωμοσύνη που ανήκουμε στην Καινή Διαθήκη της χάριτος, του ελέους, της μακροθυμίας του Θεού. Εδώ τα πράγματα είναι πιο χαλαρά, πιστεύουμε, οι ανοχές περισσότερες και μάλλον δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε και να τρομάζουμε, αφού πιστεύουμε στον Θεό της συγχώρησης και της συμφιλίωσης. Ευχαριστούμε τον Κύριο για τη μεγάλη Του ευλογία να έχουμε γραμμένο και διαφυλαγμένο σωστά το θέλημά Του, τη γνώμη Του, την άποψή Του, το θεϊκό θέλημά Του, το νόμο Του. Μπορούμε να πούμε και τη δική μας άποψη και μία και πολλές φορές, αλλά είναι ασφαλές να σκύψουμε μετά στον τέλειο νόμο του Θεού, να δοκιμάσουμε αν αυτά που νομίζουμε, που πιστεύουμε, που συμπεραίνουμε είναι σύμφωνα με το θεϊκό πρότυπο. Έχουμε ένα πολύ δυνατό παράδειγμα πιο κάτω, που όλα όσα είπαμε μέχρι τώρα βρίσκουν τέλεια την εφαρμογή τους.

...Χριστιανός ΚΑΤΑΦΟΒΟΙ ΚΑΙ ΕΝΤΡΟΜΟΙ Ας ξεκινήσουμε από τα εδάφια που περιγράφουν το κλίμα στο λαό του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, (Εβραίους ιβ΄ 18-22) «Διότι δεν προσήλθετε εις όρος ψηλαφώμενον και καιόμενον με πυρ και εις ζόφον και σκότος και ανεμοστρόβιλον και εις σάλπιγγος ήχον και φωνήν λόγων, την οποίαν οι ακούσαντες παρεκάλεσαν να μη λαληθή πλέον προς αυτούς ο λόγος· διότι δεν υπέφερον το προσταττόμενον· Και ζώον εάν εγγίση το όρος, θέλει λιθοβοληθή ή με βέλη θέλει κατατοξευθή· και τόσον φοβερόν ήτο το φαινόμενον, ώστε ο Μωϋσής είπε· Κατάφοβος είμαι και έντρομος…» Η παρουσία του φόβου και του τρόμου είναι έντονη ακόμα και σε μας που τα διαβάζουμε μετά από χιλιάδες χρόνια. Πόσο μάλλον να τα ζεις. Φωτιά, σκοτάδι, ανεμοστρόβιλος, ήχος σάλπιγγας και ένας Μωυσής κατάφοβος και έντρομος. Εικόνες και περιγραφές πραγματικά αλγεινές. Θα σχολιάσει ίσως κάποιος ότι χρειαζόταν να υπάρχει αυτό το κλίμα εκείνη τον εποχή, για να περιστείλει ο Κύριος το κακό και να συγκρατήσει τον σκληρό, πραγματικά, λαό Του, που συνεχώς έπεφτε και λοξοδρομούσε

στην ειδωλολατρία. Τη θέση αυτή ίσως την υποστηρίξει κάποιος ακόμα πιο έντονα, όταν σκεφτεί ότι παρόλο το φόβο και τον τρόμο, τα δεινά, την ταλαιπωρία, η καρδιά αυτού του λαού γύριζε πολύ εύκολα πίσω στα είδωλα, στην Αίγυπτο, με γογγυσμό, ολιγοπιστία ή απιστία απέναντι στον άγιο Θεό τους. Είχαν φτάσει στο σημείο να παρακαλούν να μην τους απευθυνθεί με το Λόγο Του ο Θεός ξανά, γιατί δεν το άντεχαν. Ατμόσφαιρα φόβου, τρόμου, απειλής σε όλο το στρατόπεδο. Ούτε τα ζώα τους δεν έπρεπε να πλησιάσουν το όρος Σινά. Σε αντίθεση περίπτωση θανατώνονταν. Είναι σωστό να συμπεράνουμε ότι τα αποτελέσματα στην καρδιά και στη ζωή του λαού του Θεού εκείνη την εποχή ήταν μάλλον φτωχά και πρόσκαιρα. Το ερώτημα όμως ταξιδεύει από τότε και αγγίζει και τις μέρες μας και τις δικές μας καρδιές και ζωές των πιστών της Καινής Διαθήκης. Έχουμε καλύτερη καρδιά, είμαστε πιο συνεπείς στην υπακοή και στην πίστη; Μήπως κινδυνεύουμε λιγότερο να γλιστρήσουμε στην ειδωλολατρία, στην ολιγοπιστία, στην ανυπακοή, στο γογγυσμό; Εδώ οι γνώμες ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους.

- Κάποιοι υποστηρίζουν ότι χρειάΙούλιος - Αύγουστος 2012

39

Ζητείται... ζεται και σε μας κάτι ανάλογο με είναι πιο φαρδύς και η πόρτα ευτο κλίμα της Παλαιάς Διαθήκης, ρύχωρη. Εδώ, οι πιστοί του Χριστού διότι η ροπή του ανθρώπου στην δεν βρίσκουν κανένα λόγο να ανηαμαρτία είναι καθημερινή και συχούν. Χαμογελούν διαβάζοντας έντονη. Ο Θεός να είναι αυστηρός, για το κλίμα που επικρατούσε στην σκληρός τιμωρός σε κάθε ανυπα- Παλαιά Διαθήκη και προσπερνούν κοή μας, απροσέγγιστος, αδιάλλα- με ανακούφιση, …ευτυχώς που είκτος. Καλό είναι να τρέμει πού και μαστε στην οικονομία της Καινής πού η γη κάτω από τα πόδια μας, Διαθήκης και το αίμα του Ιησού να βλέπουμε τη φωτιά του θυμού Χριστού μας καθαρίζει από κάθε του Θεού να σαρώνει τα πάντα αμαρτία… Έτσι πιστεύουν και συγύρω μας. Τουλάχιστον, υποστηρί- νεχίζουν. Σε πολλές περιπτώσεις, ζουν, έτσι δεν θα κινδυνεύουμε να στο τέλος καταντούν χαλαροί και χάσουμε την ψυχή χλιαροί, μακριά και μας και την αιώνια έξω. ζωή. Αυτή η θέση Το μυστικό βρίπαράγει τρομοκραΛΑΘΗ τημένους χριστιασκεται πάντα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ νούς, φοβισμένους, στο θέμα το ένα ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ κατάφοβους μπροκαι μοναδικό της στά στην αμαρτία σωτηρίας, που Ευχαριστούμε και ή στο ενδεχόμενο πήραμε, που έχουδοξάζουμε τον της αμαρτίας. Όλη με, που βιώνουμε Κύριό μας για το μέρα παλεύουν με δώρο του γραπτού, καθημερινά μπροτον αμαρτωλό εαυαναλλοίωτου άγιου στά στα μάτια του τό τους, τι βλέπουν Λόγου Του. Έχουμε άγιου Θεού μας. τα μάτια τους, τι σημείο αναφοράς Όλα από αυτήν ακούν τα αυτιά ακλόνητο. Θεωρίπηγάζουν και από τους, τι φοράνε, τι ες και θεωρήσεις αυτήν επηρεάζοτρώνε, πού πηγαίυπάρχουν πολλές νται. νουν… και ο καθένας είναι ελεύθερος να - Κάποιοι άλλοι πηπροσεγγίσει την γαίνουν στο ακριβώς αντίθετο άκρο. Μιλούν για αλήθεια του Θεού με το δικό του τη συγχωρητικότητα και τη χάρη τρόπο. Μπορούμε όμως να νιώτου Κυρίου και έχουν πεισθεί ότι θουμε ασφαλείς ότι «στο τέλος της δεν υπάρχει κίνδυνος, δεν πρέπει ημέρας» μέσα στο Λόγο Του θα να ανησυχούμε για τίποτα, αφού βρούμε την άποψη του Θεού, το ο Κύριος συγχωρεί και σκεπάζει δικό Του σκεπτικό, το θέλημά Του με τη χάρη Του αδιαμαρτύρητα χωρίς επεμβάσεις και αλλοίωση, τις πολλές καθημερινές αμαρτίες την ερμηνεία του μόνου αληθινού μας. Οι χριστιανοί εδώ είναι άνε- Θεού. τοι και ευχάριστοι. Ο δρόμος εδώ Και οι δύο θέσεις που αναφέραμε 40

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Χριστιανός πιο πάνω δημιουργούν προβλήματα επικίνδυνα. Οι τρομοκρατημένοι χριστιανοί έχουν μόνιμα μέσα τους ένα παράπονο και μια κατήφεια. …Εγώ πήγα στον Χριστό για να λυτρωθώ από τους φόβους μου. Πού είναι αυτό; Γιατί δεν έχω χαρά, ειρήνη, γαλήνη, ανάπαυση, δύναμη, νίκη;… Έχουν δίκιο απόλυτο στο παράπονό τους αυτό. Δεν νιώθουν να απολαμβάνουν τη σωτηρία τους, αν και ο Θεός τους κάλεσε «εις απόλαυσιν σωτηρίας». Αλλά υπάρχει και μια επικίνδυνη αδικία εδώ, που πρέπει όλους να μας προβληματίσει. Αδικούμε τον Θεό, αδικούμε και τον Ιησού Χριστό, το έργο Του, την προσφορά Του, τη σωτηρία Του. Δεν ήρθε στη γη μας για να φτιάξει τρομοκρατημένους χριστιανούς, κατάφοβους, αξιολύπητους, που συνεχώς βρίσκονται σε μια άνιση πάλη με την αμαρτία τους, τον παλιό αμαρτωλό εαυτό τους, χωρίς να καταφέρνουν και σπουδαία πράγματα. Απέναντι είναι οι άνετοι, οι ενθουσιασμένοι χριστιανοί, που όμως αυτή τους η χαρά έχει πηγή της το λάθος κήρυγμα της διαστρεβλωμένης χάρης του Θεού. …Έλα στον Ιησού Χριστό, δεν έχεις να χάσεις τίποτα, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, όλα τα έχει πληρώσει το αίμα του Ιησού Χριστού, που μας συγχωρεί, μας καθαρίζει, μας αποκαθιστά στα μάτια του δίκαιου και άγιου Θεού… Και εδώ υπάρχει μια πολύ σοβαρή αδικία στο πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού. Επειδή έτρεξε το άγιο αίμα του Ιησού Χριστού στο σταυρό του Γολγοθά για τις αμαρτίες μας, να

υποθέσω ότι χωράνε όλα, ότι δεν αποκλείεται σχεδόν τίποτα, ότι υπάρχει απέραντη και ατελείωτη κατανόηση, μακροθυμία, συγχωρητικότητα από τον Κύριο ό, τι κι αν κάνω, ό, τι κι αν ζω, όποιος κι αν είμαι;… Εδώ έχουμε να κάνουμε με το διαστρεβλωμένο και αλλοιωμένο κήρυγμα της αγάπης και της χάριτος του Θεού, που θα έχει πολλά, πάρα πολλά θύματά του στην αιώνια απώλεια.

ΟΤΑΝ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΑ Πάλι χαμογελάμε με ευγνωμοσύνη στον Κύριό μας. Ναι, υπάρχει η αλήθεια, με ακρίβεια δοσμένη από τον Ίδιο μέσα στον άγιο Λόγο Του. «αλλά προσήλθετε εις όρος Σιών, και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, και εις μυριάδας αγγέλων, εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς, και εις Θεόν κριτήν πάντων, και εις πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα, και εις νέας διαθήκης μεσίτην Ιησούν, και εις αίμα καθαρισμού, το οποίον λαλεί καλύτερα παρά το του Άβελ.» (Εβραίους ιβ΄ 22-25) Το μυστικό βρίσκεται πάντα στο θέμα το ένα και μοναδικό της σωτηρίας, που πήραμε, που έχουμε, που βιώνουμε καθημερινά μπροστά στα μάτια του άγιου Θεού μας. Όλα από αυτήν πηγάζουν και από αυτήν επηρεάζονται. Θα τολμήσω να πω ότι ούτε ο τρόμος και ο φόβος της αμαρτίας χρειάζεται, ούτε η γη να τρέμει κάτω απ’ τα πόδια Ιούλιος - Αύγουστος 2012

41

Ζητείται... μας, ούτε η φωτιά, ο ανεμοστρό- ράνια πόλη Του, μαζί με μυριάδες βιλος, ο ζόφος, ούτε η απειλή της αγγέλων και πιστών του Χριστού, τιμωρίας. Αυτό βέβαια δεν σημαί- μέσα στη γιορτή της χαράς και της νει ότι οδηγούμαστε αυτόματα στη ομορφιάς του Ουρανού… Αυτός ο χαλαρή και χλιαρή ζωή του συμβι- άνθρωπος έχει την ανάγκη να είναι βασμού και της αλλοτρίωσης της τρομοκρατημένος και κατάφοβος πίστης στον Θεό. Κάθε άλλο μάλι- για να κάνει το θέλημα του Θεού στα. Υπάρχει περιοχή, που αν μεί- και να μείνει μέσα στις άγιες αρχές νουμε με πίστη και συνέπεια μέσα Του; Έχει ανάγκη το τρομερό πρόσ’ αυτή, δεν διατρέχουμε κανέναν σωπο του Θεού για να μη ξεφύγει απολύτως κίνδυνο από την απατη- δεξιά ή αριστερά; Μήπως κινδυλή και σφόδρα διεφθαρμένη καρ- νεύει από το συμβιβασμό, τη χλιαδιά μας. Κοιτάξτε ρότητα, τη χαλαρή πώς περιγράφει σχέση με τον Κύτη γνήσια σωτηρία ριο, την παραποιητού πραγματικά λυμένη χάρη; Τίποτα Υπάρχει περιοχή, τρωμένου χριστιααπό όλα αυτά δεν που αν μείνουμε νού το κομμάτι του συμβαίνει ούτε είμε πίστη και συνέΛόγου του Θεού ναι πιθανό να συμπεια μέσα σ’ αυτή, που αναφέραμε: βεί. Είναι απόλυτα δεν διατρέχουμε «…εις όρος Σιών, ασφαλής και βέβαικανέναν απολύτως εις πόλιν Θεού ζώος μέσα στο άγιο κίνδυνο από την περιβάλλον της ντος, την επουράαπατηλή και σφόγνήσιας σωτηρίας νιον Ιερουσαλήμ, δρα διεφθαρμένη του Ιησού Χριστού, εις μυριάδας αγγέκαρδιά μας. που ζει καθημερινά λων, εις πανήγυριν και αυξάνεται. Από και εκκλησίαν τώρα ζει καθημεριπρωτοτόκων κανά στην παρουσία ταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς, εις Θεόν κριτήν του Κυρίου, από τώρα έχει την πρόγευση της ουράνιας δόξας δια πάντων, εις πνεύματα δικαίων οίτινες έλαβον την τελειότητα, εις της πίστεως. Αυτό που τον συνδέει νέας διαθήκης μεσίτην Ιησούν, εις καθημερινά με τον Κύριό του είναι μια ζωντανή κοινωνία αγάπης. Και αίμα καθαρισμού…» όπως πολύ καθαρά είναι δοσμένο Μετά από αυτήν την περιγραφή με στην Καινή Διαθήκη: «Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αυτά τα στοιχεία τα γεμάτα φως αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει και δόξα Θεού, ας κλείσουμε τα μάτια μας και ας προσπαθήσουμε τον φόβον, διότι ο φόβος έχει κόνα φανταστούμε έναν τέτοιο πιστό λασιν· και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη.» του Χριστού, που η ζωή του έχει (Α΄ Ιωάννου δ΄18) αυτά τα γνωρίσματα. Μπροστά του το όρος Σιών της δοξασμένης Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά παρουσίας του Κυρίου, στην Ου- ανάμεσα στην Παλαιά και στην 42

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...Χριστιανός Καινή Διαθήκη. Η υπακοή μέσα από την αγάπη, η πιστότητα με αγάπη στο πρόσωπο του Κυρίου, η ζωντανή, καθημερινή κοινωνία με τον Πατέρα Θεό και τον Ιησού Χριστό τον Κύριο. Αυτή η σχέση έχει πρόοδο, έχει θεμέλια στερεά, έχει βάθεμα και άπλωμα της ρίζας. Δεν έχει ανάγκη από τίποτα το εξωτερικό για να σταθεί και να μην καταρρεύσει.

ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ Δυστυχώς, μπροστά μας έρχεται για μια ακόμα φορά, με δυσάρεστο τρόπο, το θέμα της σωτηρίας του αμαρτωλού ανθρώπου. Παλιότερα ο διαχωρισμός ως προς το θέμα αυτό ήταν οι με και οι χωρίς τη σωτηρία του Ιησού Χριστού. Σήμερα τα πράγματα δυσκόλεψαν και έγιναν πολύ πιο απαιτητικά. Χρειάζεται να είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί. Είναι αυτοί που δεν έχουν τη σωτηρία του Ιησού Χριστού γιατί δεν την θέλησαν, είναι αυτοί που έχουν μια σωτηρία όπως τα γενετικά τρόφιμα, μεταλλαγμένη, με πολλές ανθρώπινες παρεμβάσεις στον «κώδικά της» και τέλος είναι και οι γνήσιοι, οι ταυτισμένοι με τον Ιησού Χριστό στο θάνατο και στην ανάστασή Του, αυτοί που από αγάπη και με αγάπη και συναίσθηση υπακούουν, συμμορφώ-

νονται, ακολουθούν και υπηρετούν τον Θεό και Κύριό τους. Αυτοί που θα τους ακούσεις να λένε για τον Σωτήρα τους «ο Κύριός μου και ο Θεός μου» και όχι μόνο «ο συγχωρός των καθημερινών αμαρτιών μου». Αυτοί οι πιστοί του Χριστού δεν έχουν ανάγκη καμία απειλή να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους για να είναι ευάρεστοι στον Θεό. Αντίθετα μάλιστα, δεν μπορούν να ζήσουν διαφορετικά. Δεν μπορούν να μην αρέσουν στον Θεό, δεν μπορούν να προκρίνουν κάτι έξω από το θέλημά Του, δεν μπορούν να μην εκφράζουν καθημερινά την ευγνωμοσύνη και τη λατρεία τους στο πρόσωπο του αγαπημένου τους Σωτήρα. Επομένως είναι λάθος όλο αυτό το πολύωρο και κοπιαστικό κήρυγμα να πείσουμε τους ανθρώπους να μην κοιτάζουν τον κόσμο, να μη γλιστρούν έξω από το θέλημα του Θεού, να μη συμμορφώνονται, να μη συμβιβάζονται, να προσέχουν σε κανόνες και αυστηρά πλαίσια που τους βάζουμε εμείς. Ας τους μιλήσουμε καθαρά και με ευθύτητα για τη σωτηρία τους. Ας τους μιλήσουμε για τη «σωτηρία χωρίς σωτηρία» και την «αναγέννηση χωρίς αναγέννηση»…. Ας τους μιλήσουμε για τη σχέση τους με τον Κύριο που είναι διαταραγμένη ή ανύπαρκτη. Ας τους φέρουΙούλιος - Αύγουστος 2012

43

Ζητείται... με μπροστά στην πραγματική αγάπη που έχουν – αν έχουν – για τον Κύριο. Ας τους παρακινήσουμε να θελήσουν και να αποκτήσουν αυτή τη δοξασμένη κοινωνία με τον Θεό «εις όρος Σιών και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ, και εις μυριάδας αγγέλων, εις πανήγυριν και εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς». Όταν αρχίσουν να βιώνουν έτσι τη σχέση τους με τον Κύριο, δεν θα χρειαστεί ούτε μία φορά να τρέμει το όρος Σινά της παρουσίας και των εντολών του Κυρίου μπροστά τους, ούτε η φωτιά που κατακαίει τα πάντα στο πέρασμά της, ούτε ο ανεμοστρόβιλος, ούτε ο ήχος της σάλπιγγας της αφύπνισης, της εγρήγορσης, της σύνταξης σε μάχη. Αντίθετα, τότε είναι που θα νιώσει για πρώτη φορά στη ζωή του σαν όμορφο χάδι τη γλυκιά αύρα της

άγιας παρουσίας του Κυρίου, που ευωδιάζει αγάπη και πιστότητα. Τότε θα νιώσει πόσο όμορφο είναι να ζεις με τον Χριστό και για τον Χριστό, με ανάπαυση, με ειρήνη, με ελπίδα Ουρανού. Ευχαριστούμε τον Κύριό μας για το: «δεν προσήλθετε εις όρος ψηλαφώμενον και καιόμενον.» Είναι βέβαιο αυτό, δεν μας καλεί ο Κύριος πλέον σε μια τέτοια ζωή, με τρόμο και φόβο και πολύ φτωχά αποτελέσματα. Ευχαριστούμε τον Κύριο και για το: «προσήλθετε εις όρος Σιών και εις πόλιν Θεού ζώντος, την επουράνιον Ιερουσαλήμ.» Αυτή η σωτηρία δεν κινδυνεύει από τις πιο δυνατές επιθέσεις του εχθρού και δεν έχει ανάγκη από φόβο και τρόμο, αλλά ούτε και από συρματοπλέγματα για να διαφυλαχθεί και να επιζήσει.

ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΖΩΗ ΠΙΣΤΗΣ Περήφανοι Χριστιανοί «Εάν ήναι ούτως, ο Θεός ημών, τον οποίον ημείς λατρεύομεν, είναι δυνατός να μας ελευθερώση εκ της καμίνου του πυρός της καιομένης· και εκ της χειρός σου, βασιλεύ, θέλει μας ελευθερώσει. Αλλά και αν ουχί, ας ήναι γνωστόν εις σε, βασιλεύ, ότι τους θεούς σου δεν λατρεύομεν, και την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν έστησας, δεν προσκυνούμεν.» (Δανιήλ γ΄17,18)

Τ

ο λέμε, το ομολογούμε ότι αγαπούμε τον Κύριο, πιστεύουμε σ’ Αυτόν, έχουμε τη σωτηρία του Ιησού Χριστού στη ζωή μας. Όλα αυτά είναι θησαυρός ανεκτίμη44

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

τος, μοναδικός, και το γνωρίζουμε. Υπάρχει όμως κάτι, που φανερώνει μια ανησυχητική ασυμφωνία, μια ασυνέπεια ανάμεσα σ’ αυτά που λέμε και ομολογούμε ότι έχουμε

...Χριστιανός και σ’ αυτά που βιώνουμε, που δείχνουμε με τη ζωή μας ότι έχουμε. Πώς ζει, πώς περπατάει, πώς συμπεριφέρεται ένας δισεκατομμυριούχος; Πώς ζει ο γιος ενός εργοστασιάρχη που έχει εφτά εργοστάσια; Πώς νιώθει, πώς φέρεται ο γιος του Πρωθυπουργού, του Προέδρου της Δημοκρατίας;

Η εικόνα η χρυσή του άρχοντα του κόσμου τούτου είναι υψωμένη στο βάθρο της ειδωλολατρικής εποχής μας και κάθε μέρα χιλιάδες την προσκυνούν, συμμορφώνονται, υπακούουν, συνθηκολογούν, συμβιβάζονται, γονατίζουν μπροστά της με πίστη. Ο Σατανάς δείχνει ικανοποιημένος με τους πιστούς του.

Φυσιολογικά και Μας πήρε από το αναμενόμενα όλα θάνατο της αμαραυτά. Το μεγάλο τίας ο Κύριος, μας Ζητούνται χριπρόβλημα κάνει τύλιξε με τη χάρη στιανοί που επάνω την εμφάνισή του Του, το έλεός Του, τους, στη ζωή όταν πιστοί του και μας χάρισε την τους, στη μέρα Χριστού βρίσκονται αιώνια ζωή. Μας τους θα φαίνεται ανάμεσα σ’ αυτούς πήρε από το βασίη μεγάλη διαφορά που σκύβουν το λειο του σκοταδιού ανάμεσα στο σύκεφάλι και γονακαι μας έφερε να στημα του κόσμου τίζουν λατρευτικά ζούμε στο άπλετο της αμαρτίας και μπροστά στη χρυσή φως στης δοξαεικόνα του κόσμου στη λυτρωμένη σμένης παρουσίας της αμαρτίας, όταν ζωή του ΠνεύμαΤου, στην αλήθεια χριστιανοί βρίσκοΤου, στη ζωή Του. τος του Ιησού Χρινται μπροστά στον Μας προορίζει να στού. εξαγριωμένο Νακληρονομήσουμε βουχοδονόσορα το Βασίλειό Του, τη επειδή παράκουδόξα Του, τον Ουρανό Του, και μάλιστα από τώρα, σαν τις εντολές του, δεν συμμοραπό αυτή τη ζωή, και αιώνια. Ο φώθηκαν με τα προστάγματα του Θεός μας είναι ο Μόνος αληθινός κόσμου του αιώνος τούτου. «Τότε ο Ναβουχοδονόσορ μετά Θεός και Κύριος, αυτός που μπορεί θυμού και οργής προσέταξε να τα πάντα, που κατέχει τα πάντα, φέρωσι τον Σεδράχ, Μισάχ, και που γνωρίζει τα πάντα, γεμάτος Αβδέ-νεγώ. Και έφεραν τους σοφία και δύναμη θεϊκή! Θα μποανθρώπους τούτους ενώπιον ρούσαμε πολλά να πούμε ακόμα. του βασιλέως. Και αποκριθείς Δεν χρειάζεται. Ήδη όσα είπαμε είο Ναβουχοδονόσορ, είπε προς ναι ασύλληπτα και θαυμαστά. αυτούς: Τωόντι, Σεδράχ, Μισάχ, Αν είναι αλήθεια όλα αυτά για και Αβδέ-νεγώ, τους θεούς μου εμάς, τι επιρροή έχουν στη μέρα δεν λατρεύετε, και την εικόνα την μας, στην πορεία μας, στη ζωή χρυσήν, την οποίαν έστησα, δεν μας ανάμεσα στους ανθρώπους; προσκυνείτε;» Ιούλιος - Αύγουστος 2012

45

Ζητείται... ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Χριστιανοί χωρίς περηφάνια γι’ αυτό που πιστεύουν, γι’ αυτό που έχουν, γι’ αυτό που είναι. Χριστιανοί χωρίς αρχοντιά, χωρίς καμάρι για τον Κύριό τους στον Οποίο ανήκουν. Χριστιανοί χωρίς παρρησία μπροστά στις απειλές, στο βλοσυρό βλέμμα του άρχοντα του κόσμου τούτου. Χριστιανοί χωρίς δύναμη μπροστά στο καμίνι, μπροστά στην τιμωρία, στην απειλή. Χριστιανοί φοβισμένοι, έτοιμοι να υποκύψουν, να υπακούσουν, γιατί φοβούνται το κόστος, την απώλεια, τη θυσία που απαιτείται να είσαι γνήσιο παιδί του Θεού. Πού είναι οι «χριστιανοί - πρώτα μπόγια»; Πώς εξαφανίστηκαν οι «αγέρωχοι χριστιανοί»; Πού είναι οι χριστιανοί της δυνατής μαρτυρίας; Πού είναι οι χριστιανοί που θα υψώσουν το ανάστημα της πίστης τους, θα κοιτάξουν άφοβοι τον άρχοντα της αμαρτίας στα μάτια, θα χτυπηθούν μαζί του και θα νικήσουν; «Ας ήναι γνωστόν εις σε, βασιλεύ, ότι τους θεούς σου δεν λατρεύομεν, και την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν έστησας, δεν προσκυνούμεν.» Ζητούνται περήφανοι χριστιανοί! Ζητούνται χριστιανοί με αρχοντιά και δύναμη πίστης, να μπορούν να πουν στο Σατανά, «εξεύρω εις τίνα επίστευσα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός να φυλάξη την παρακαταθήκην μου μέχρις εκείνης της ημέρας.» (Β΄Τιμόθεον α΄12) Ζητούνται χριστιανοί που επάνω 46

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

τους, στη ζωή τους, στη μέρα τους θα φαίνεται η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο σύστημα του κόσμου της αμαρτίας και στη λυτρωμένη ζωή του Πνεύματος του Ιησού Χριστού. Ζητούνται οι χριστιανοί της διαμαρτύρησης της άγιας και καθαρής ζωής μέσα στον κόσμο. Ζητούνται οι χριστιανοί που καμαρώνουν για τον Βασιλιά τους και Σωτήρα τους. Ζητούνται ασυμβίβαστοι χριστιανοί, που θα κάνουν τον «εξαγριωμένο Ναβουχοδονόσορα» να ομολογήσει ταπεινωμένος: «Ευλογητός ο Θεός του Σεδράχ, Μισάχ, και Αβδέ-νεγώ, όστις απέστειλε τον άγγελον αυτού, και ηλευθέρωσε τους δούλους αυτού, οίτινες ήλπισαν επ’ αυτόν, και παρήκουσαν τον λόγον του βασιλέως, και παρέδωκαν τα σώματα αυτών, διά να μη λατρεύσωσι μηδέ να προσκυνήσωσιν άλλον θεόν, εκτός του Θεού αυτών.» (Δανιήλ γ΄28). Πώς εξηγείται η συμπεριφορά του ανθρώπου που έχει εκατομμύρια, αλλά η ζωή του δεν είναι ζωή εκατομμυριούχου; Πώς εξηγείται η ζωή του πρίγκιπα που κανένας δεν καταλαβαίνει ποιος πραγματικά είναι, τι δύναμη έχει, ποια είναι η αξία του; Πώς εξηγείται να είσαι κληρονόμος της δόξας του Ουρανού και να μην καμαρώνεις γι’ αυτό, να μην αντλείς δύναμη και παρρησία από αυτόν το θησαυρό; Η εξήγηση είναι μία. Δεν έχεις, δεν είσαι, δεν το έχεις κάνει δικό σου, δεν σου ανήκει. Πρόκειται για συναισθήματα, διδασκαλίες, για γνώσεις, αλλά όχι για απόκτημα, για βί-

...Χριστιανός ωμα, για επίγνωση. Κάθε μέρα που ξημερώνει, μπροστά στον εξαγριωμένο Ναβουχοδονόσορα γίνεται ο διαχωρισμός, το φιλτράρισμα. Οι γνήσιοι και οι άλλοι. Οι αληθινοί και οι υπόλοιποι. Οι δικοί Του, οι γνήσιοι, οι λυτρωμένοι Του και οι άλλοι,. Οι περήφανοι, οι αγέρωχοι και οι υπόλοιποι. Είτε μακριά είναι είτε κοντά, δεν αλλάζει τίποτα. Είναι οι άλλοι, οι υπόλοιποι, οι χωρίς περηφάνια και δύναμη μαρτυρίας ζωής.

Φαντάζεστε, αυτοί οι χριστιανοί να σταθούν μπροστά στον «οργισμένο βασιλιά του σκοταδιού» και απέναντί τους να καίει απειλητικό το καμίνι, η απειλή, το κόστος της άγιας ζωής; Λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα οι περήφανοι χριστιανοί, οι αξιόπιστοι χριστιανοί, οι χριστιανοί με Χριστό στη ζωή τους, με ανάστημα πίστης και άγιας ζωής, οι χριστιανοί που θα χτυπηθούν με τον Ναβουχοδονόσορα και θα νικήσουν!

Φέρνω στο μυαλό μου και χαμογεΦαντάζομαι λάω πονεμένα, εκείνη την ημέόλους εκείνους ρα μπροστά στο που ισχυρίζονται βήμα του Κυρίου ότι όταν θα ’ρθει η να μας απευθύνει ώρα, που θα τους αυτή την ερώτηζητήσει ο Αντίχριση, καμάρωνες στος να πάρουν που ήσουνα παιδί το χάραγμα 666, Μου, ένιωθες ότι θα αρνηθούν, θα είσαι ξεχωριστός, Ζητούνται περήφαπολεμήσουν, θα ευλογημένος Μου; νοι χριστιανοί! προτιμήσουν να Το ότι ήσουν διΖητούνται ασυμβίπεθάνουν… Κάκός Μου σε γέμιζε βαστοι χριστιανοί. ποιος πρέπει να χαρά και δύναμη; βρεθεί να τους Ήσουν έτοιμος να πει ότι το έχουν τα θυσιάσεις όλα πάρει ήδη το χάγια να γίνεις και ραγμα, όταν αγαπούν τον κόσμο να μείνεις δικός Μου; Μπορείς του Σατανά, όταν συμβιβάζονται, να πεις ότι έζησες με περηφάνια όταν επιθυμούν, όταν απλώνουν και αρχοντιά επειδή ήσουνα παιδί το χέρι των επιθυμιών στον κόσμο Μου και είχες Εμένα Κύριό σου της αμαρτίας, της αδικίας, των ει- και Θεό σου; Από τις απαντήσεις δώλων. Στην πραγματικότητα προ- που θα δώσουμε θα εξαρτηθούν σκυνούν την «εικόνα τη χρυσή» του πολλά, ίσως τα πάντα, και μάλιστα σύγχρονου «Ναβουχοδονόσορα». για την αιωνιότητα. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

47

Ζητείται... ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΧΡΙΣΤΟΥ (Β΄ Κορινθίους γ΄ 2,3)

Υ

πάρχουν τριών ειδών Ευαγγέλια. Μπορεί, όχι πάντοτε, να έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Μα δεν έχουν την ίδια δύναμη.

1. Είναι, πρώτα, το τυπωμένο Ευαγγέλιο. Είναι αυτό που εκδίδουν οι Βιβλικές εταιρείες. Με χαρτί και τυπογραφικό μελάνι. Πρέπει να το πάρει κάποιος στο χέρι του. Να έχει όρεξη να το διαβάσει. Και αν το διαβάσει, να καταλάβει τα όσα λέει μέσα.

2. Είναι ύστερα το «με τα λόγια Ευαγγέλιο». Κάποιος που χώνεψε τα όσα είναι γραμμένα στο τυπωμένο Ευαγγέλιο, τα λέει με απλά λόγια και παραδείγματα. Είναι το κήρυγμα. Είναι πιο ξεκούραστο, πιο αποτελεσματικό, αν γίνεται με Πνεύμα Θεού.

3. Είναι ακόμη το ζωντανό Ευαγγέλιο. Όπως η μέλισσα παίρνει από τα λουλούδια τη γύρη και την αποδίδει σε γλυκό μέλι, έτσι και το Ευαγγέλιο αυτό, το παίρνουν μερικοί άνθρωποι, και αφού το βάλουν βαθιά στην καρδιά τους το κάνουν ζωή, ζωή τους, μια ζωή που μιλά, μια ζωή που φανερώνει τον Χριστό. Μια ζωή που αποκαλύπτει.

τους ανθρώπους. Και από τους αγράμματους. Και από τους τυφλούς.

• Δεν έχει ανάγκη αποδείξεων. Είναι η ίδια μια απόδειξη. Μια πειστική απόδειξη.

Η επιστολή αυτή του Χριστού...

Πολλές φορές χρησιμοποιούμε λέξεις, που δεν τις γνωρίζουμε καλά, αλλά παρόλα αυτά τις καταλαβαίνουμε. Στην κατηγορία αυτή είναι και το βδέλυγμα. Στην Παλαιά

• Κάνει το έργο της και χωρίς μελάνι και χαρτί. Μα και χωρίς λόγια. Μιλάει η ίδια.

• Είναι ευανάγνωστη από όλους 48

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Μοιράζονται πολλά Ευαγγέλια. Γίνονται ακόμη πιο πολλά κηρύγματα. Αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Οι άνθρωποι θέλουν να δουν τον Χριστό. Μα αυτοί, στους οποίους ο Θεός ανέθεσε να φανερώσουν με τη ζωή τους το Ευαγγέλιο, σταματούν μονάχα στα λόγια. Έχουμε ανάγκη από Ευαγγέλια. Ευαγγέλια αυτής ιδιαίτερα της τρίτης κατηγορίας. Αν θέλεις, μπορείς να γίνεις ένα από αυτά. Ο Κύριος θα σε κάνει.

ΛΑΘΟΣ ΚΑΥΧΗΜΑ «Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι, ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.» (Γαλάτας ς΄14) «Τι καυχάσαι ως μη λαβών;» (Α΄Κορινθίους δ΄7)

...Χριστιανός Διαθήκη το συναντούμε. Κάτι το πολύ ακάθαρτο και το απαράδεκτο τελείως από τον Θεό. Κάτι το αποτροπιαστικό. Κάτι που προκαλεί την αποστροφή του Θεού και τη δίκαιη οργή Του.

Καλύτερα να έβαζες δυναμίτη στο σπίτι σου, παρά να καυχιέσαι εσύ γι’ αυτά αντί να δοξάζεις τον Θεό για την πολύτιμη αυτή προσφορά Του.

• Καυχιέσαι για την εκκλησία σου; Για το κτίριο και για τις ψυχές; Και φαντάζεσαι πως απ’ όλη Βδέλυγμα, με αυτό το περιεχόμενο αυτή τη δουλειά κάτι οφείλεται είναι κάθε καύχησή μας, έξω από και σε σένα; Πόσο γελασμένος εκείνο που είχε σαν αντικείμενο είσαι. Είναι το έλεος του Θεού, της καύχησής του ο Παύλος. Τι είπου την κρατά στο σημείο αυτό. ναι αυτό που έχεις και καυχάσαι • Καυχιέσαι για τις και δεν είναι ξένο; υπηρεσίες σου; Δεν είναι από τον Την κάποια καρΘεό; Και με ποιο Κάθε καύχηση ποφορία σου; Και δικαίωμα καυχιέείναι βδέλυγμα είναι από σένα; σαι για κάτι που είενώπιον του ΚυΜπορεί να καυχηναι ξένο; Ό, τι καλό ρίου. Δηλαδή κάτι θεί το κλήμα; Όχι. υπάρχει στη ζωή Δεν κρίνεις σωτο πολύ ακάθαρτο μας είναι άνωθεν, στά. Λάθος έκααπό τον Θεό. και το απαράδεκτο νες. Είναι καρπός τελείως από τον «Πάσα δόσις αγατου Κυρίου και θή και παν δώρηΘεό. Κάτι το απομόνο του Κυρίου. μα τέλειον είναι τροπιαστικό. Κάτι Συ, εγώ είμαστε άνωθεν…» που προκαλεί την σκεύη του ελέους (Ιακώβου α΄17). αποστροφή του του Θεού. Θεού και τη δίκαιη Λοιπόν, πώς να • Καυχιέσαι για τις οργή Του. καυχηθώ για κάτι ψυχές που έσωπου ανήκει σε άλσες; Εσύ τις έσωλον; σες; • Καυχιέσαι για την προσωπικό- Εσύ έκανες, ίσως, τη μεταφορά τητά σου; Την εξυπνάδα, εργατι- της μαρτυρίας. Ο Χριστός σώζει κότητα, γλυκολαλιά; Σε λυπάμαι. διά του Πνεύματος. Θα μπορούσες Αυτά είναι δώρα, που σε προίκι- να μετρήσεις καλύτερα τις ψυχές σε ο Θεός για να Τον υπηρετή- που σκανδάλισες και απόδιωξες σεις και όχι για να καυχιέσαι και από τον Χριστό… καυχώμενος να κλέβεις τη δόξα που ανήκει σ’ Αυτόν. Κάθε καύχηση είναι βδέλυγμα ενώ• Καυχιέσαι για την οικογένειά πιον του Κυρίου. Δεν είναι καύχησου; Τα παιδιά σου, που παίρ- ση μόνο όταν εκφραζόμαστε με τα νουν άριστα; Τη γυναίκα σου, λόγια. Μπορεί να μην πούμε λέξη. που είναι χρυσή; Μεγάλο λάθος. Μα στη σκέψη μας, όταν ο διάβοΙούλιος - Αύγουστος 2012

49

Ζητείται Χριστιανός λος έρχεται και μας βάζει πάνω σ’ ένα ψηλό βάθρο και μας λιβανίζει με τους επαίνους του, αποβλέποντας να μας αποκόψει από τον Θεό, εμείς τι κάνουμε; Καταπίνουμε ευχαρίστως το δόλωμά του και χαμογελούμε με μια εσωτερική καυχησιάρικη διάθεση; Βδέλυγμα.

• Αν συμβαίνει αυτό, δεν μπορεί να μας εμπιστευθεί ο Θεός περισσότερες ευλογίες.

• Αν συμβαίνει αυτό, κινδυνεύουμε να χάσουμε την πνευματική μας ισορροπία και να

συντριβούμε, σαν τον Ναβουχοδονόσορα.

• Αν συμβαίνει αυτό, δεν πάμε καλά. Θα περάσουμε από μεγάλες θλίψεις, για να καταλάβουμε μα και να ομολογήσουμε πως: «… δεν κατοικεί εν εμοί (τουτέστιν εν τη σαρκί μου) αγαθόν.» (Ρωμαίους ζ΄ 18) Σπουδαίο μάθημα, μα οδυνηρό το τίμημα. Και είμαστε εμείς που το προκαλούμε. Αλλά είμαστε και οι μόνοι που μπορούμε να το αλλάξουμε.

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΟ INTERNET ΖΩΝΤΑΝΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ, ΜΑΘΗΜΑΤΑ, ΥΜΝΟΙ, ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ, ΣΧΟΛΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ Με χαρά και ευχαριστία στον Κύριό μας σας ενημερώνουμε ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός

Radio ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ εκπέμπει παγκόσμια όλο το 24ωρο και μπορείτε να τον ακούσετε και να τον συστήσετε. Για να ακούσετε το ραδιόφωνο του Λόγια Ζωής μπείτε στην ιστοσελίδα του Λόγια Ζωής, στη γνωστή σας διευθυνση:

w w w. l o g i a z o i s . g r

50

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΗΛΙΑΣ ο κορυφαίος και ο ανθρώπινος

«Και εισήλθεν εκεί εις σπήλαιον και έκαμεν εκεί κατάλυμα· και ιδού, ήλθε λόγος Κυρίου προς αυτόν και είπε προς αυτόν, Τι κάμνεις ενταύθα, Ηλία; …Εστάθην εις άκρον ζηλωτής υπέρ Κυρίου του Θεού των δυνάμεων· …και εναπελείφθην εγώ μόνος· και ζητούσι την ζωήν μου, διά να αφαιρέσωσιν αυτήν. …και μετά το πυρ, ήχος λεπτού αέρος. Και ως ήκουσεν ο Ηλίας, εσκέπασε το πρόσωπον αυτού με την μηλωτήν αυτού». (Α΄ Βασιλέων ιθ΄ 9-17)

Ιούλιος - Αύγουστος 2012

51

ΗΛΙΑΣ ο κορυφαίος...

Η μεγάλη ανάγκη όλων των ανθρώπων, η μεγάλη έλλειψη όλων των ανθρώπων, ο μεγάλος στόχος, ο υπέρτατος για όλους τους ανθρώπους είναι να γνωρίσουν πραγματικά, βαθιά, ουσιαστικά το αληθινό πρόσωπο του Θεού. Η γνώση του προσώπου του Θεού. Όχι γνώμες, απόψεις, σκόρπιες σκέψεις, υποθέσεις, θεωρίες. Να γνωρίσει την προσωπικότητα, το βάθος, το μεγαλείο, τον χαρακτήρα του Θεού και να έχει προσωπική αποκάλυψη και φανέρωση, καθώς και προσωπική εμπειρική γνώση, του ποιος είναι ο πραγματικός Θεός της Αγίας Γραφής. Πρέπει να το τονίσουμε ότι πολύ λίγοι άνθρωποι είχαν και έχουν μία τέτοια γνώση και σχέση προσωπικής γνωριμίας με τον Θεό. Ακόμα και ανάμεσα σε αυτούς που ονομάζονται χριστιανοί ή πιστοί του Ιησού Χριστού. Η λάθος γνώση του Θεού οδηγεί σε λάθος σχέση μαζί Του, λάθος ζωή. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο στοιχείο, εξίσου σημαντικό και αποφασιστικό. Δεν γνωρίζουμε τι θα πει παιδί Θεού. Τι δυνατότητες και δυνάμεις έχει στη διάθεσή του. Ο Ουρανός ολόκληρος ασχολείται μαζί του, η προσευχή του ακούγεται από τον Ίδιο τον Θεό των θεών, τον Κύριο των κυρίων. Μεγάλο θέμα, σοβαρό, αποφασιστικό να γνωρίσει ο άνθρωπος τι σημαίνει ο ίδιος για τον Θεό, την πραγματική αξία που του δίνει ο Κύριος, πώς τον βλέπει, για πού τον προορίζει, τι σχέδια δοξασμένα έχει για τον δικό Του πιστό, τον αναγεννημένο άνθρωπο. Και αυτό το κεφάλαιο φαίνεται ότι ελάχιστοι το έχουν καλύψει, ελάχιστοι το απολαμβάνουν, το έχουν κάνει δικό τους. Αποτέλεσμα, μάλλον οδυνηρό, είναι μία ζωή φτωχή και στερημένη, πολύ μακριά από αυτό που «ονειρεύεται» και στοχεύει η αγάπη του Θεού να μας χαρίσει. Μία ζωή που δεν αντανακλά τη δόξα και το μεγαλείο, στα οποία μας κάλεσε ο Κύριος να ζήσουμε και να ανήκουμε. Στέλνουμε λάθος και ψεύτικη εικόνα προς τα έξω για το τι είναι ο Θεός και το τι είναι το δικό Του παιδί. Και το πιο σημαντικό ίσως όλων είναι ότι αυτή η μέτρια ζωή και μαρτυρία της έχει συνέπειες αιώνιες, έχει προεκτάσεις, για τις οποίες ελάχιστα δείχνουμε να ενδιαφερόμαστε.

Ο άλλος Ηλίας Ο προφήτης του Θεού ο Ηλίας, δεν είναι τυχαίο ή συνηθισμένο πρόσωπο. Τον αξίωσε να υπηρετήσει τη δόξα Του με μοναδικό τρόπο και τον ανέβασε πολύ ψηλά στη γνώση και την επίγνωση του προσώπου Του. Έδωσε τις μάχες του Κυρίου, του χάρισε νίκες, τον χρησιμοποίησε με ξεχωριστό τρόπο για τα σχέδιά Του. Η πορεία του είναι γεμάτη από ζηλευτές εμπειρίες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός τον ξεχώρισε, τον χρησιμοποίησε πλούσια, τον ευλόγησε, τον δόξασε.

52

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...και ο ανθρώπινος

Όμως η ζωή του Ηλία δεν έχει μόνο αυτή την πλευρά, που όλοι μελετούμε και θαυμάζουμε και παραδειγματιζόμαστε. Το θέμα της πίστης, της πιστότητας, της σχέσης εμπιστοσύνης του ανθρώπου προς τον Θεό είναι σύνθετο και βαθύ. Χρειάζεται πολλή προσοχή, γιατί μπορεί να βρεθούμε από τη δοξασμένη παρουσία του ισχυρού βραχίονα του Κυρίου, που ακούει την προσευχή μας και στέλνει φωτιά από τον ουρανό, (Α΄Βασιλέων ιη΄38), σε ένα έρημο σπήλαιο να στρώνουμε χορτάρι και να το ετοιμάζουμε για κατάλυμα με την καρδιά μας βαριά, γεμάτη παράπονο, πικρία και φόβους. Όπως είναι φυσικό, στο σημείο αυτό ξεκινάει μία μεγάλη ανατροπή. Άλλα θα περιμέναμε να ισχύουν και τελείως διαφορετικά εξελίσσονται τα πράγματα. Και πρώτη η απροσδόκητη απορία του Κυρίου, (μιλάει ο Θεός) τι κάμνεις ενταύθα, Ηλία; Ξέρεις τι είπα μόλις τώρα; Είπα, Ηλία. Ο προφήτης Μου, ο άνθρωπός Μου, ο

δούλος Μου, ο υπηρέτης των σχεδίων Μου, η προέκταση του εαυτού Μου. Είσαι μοναδικός για Μένα, για τα σχέδιά Μου, είσαι ξεχωριστός στην καρδιά Μου, σε στέλνω και δίνεις τις μάχες Μου και πραγματοποιείς τα σχέδιά Μου… και τώρα σε βλέπω να στρώνεις στο σπήλαιο του βράχου για να κοιμηθείς με την ψυχή σου βαριά, γεμάτη παράπονα, πικρία και φόβους; Χτες κοιμήθηκε μια αλεπού σ’ αυτή τη σπηλιά… Δεν το αντέχω αυτό για το δικό Μου το παιδί, τον άνθρωπό Μου… Κάτι ανάλογο θα έλεγε και σε μας ο Κύριος βλέποντας το παιδί Του, τον κληρονόμο της δόξας Του, τον πρίγκιπα της Βασιλείας Του να ζει απομονωμένος, πονεμένος, δυστυχισμένος, στερημένος, να ζει κρυμμένος, με φόβους και πικρίες. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

53

ΗΛΙΑΣ ο κορυφαίος...

Πάρα πολλοί πιστοί, πάρα πολλοί χριστιανοί, πάρα πολλοί καινούργιοι και δυστυχώς πάρα πολλοί παλιοί είναι στην ίδια κατάσταση με τον προφήτη του Θεού τον Ηλία. Μία σπηλιά στο βράχο, στο χώμα, με φόβους, με αγωνίες, με ενοχές, με ολιγοπιστία, με απιστία ίσως. Δύο δρόμοι υπάρχουν. Ή θα βγούμε από τη σπηλιά ή δεν θα είμαστε πια δικοί Του εργάτες, υπηρέτες, πιστοί Του, ίσως ούτε καν παιδιά Του, αν δεν αγκαλιάσουμε με πίστη αυτά που μας υπόσχεται και μας προσφέρει. Όμως ο Κύριος δεν σταματά εκεί που σταματάμε εμείς, ούτε τελειώνει εκεί που η πίστη μας φαίνεται να εξανεμίζεται, να σβήνει. Θέλει να μας βοηθήσει, θέλει να μας πιάσει από το χέρι έτσι πεσμένους όπως μας βλέπει και να μας σηκώσει, να μας υψώσει, να στηρίξει τα πόδια μας στην πέτρα, στο βράχο.

Πού ήταν ο Θεός του Ηλία; Αλήθεια πόσα μπορεί να κάνει για εμάς τα παιδιά Του ο Πατέρας Θεός όταν θέλει να μας ενισχύσει; Μάλλον είναι αδύνατο να τα φτάσουμε Μεγάλο θέμα, και με την πιο δυνατή φαντασία… Είναι γιατί δεν σοβαρό, αποφασιξέρουμε αρκετά τι Θεός αγάπης και μεγαλείου στικό να γνωρίσει είναι ο Θεός μας, τι μπορεί να κάνει για το παιο άνθρωπος τι σηδί Του, αλλά και τι σημαίνει παιδί Θεού, τι αξία μαίνει ο ίδιος για έχουμε στα μάτια Του, στην καρδιά Του που μας τον Θεό, την πραγέχει κλεισμένους με αγάπη. Με την ίδια τη δοματική αξία που ξασμένη παρουσία Του να περνά από μπροστά του δίνει ο Κύριος, του, σκέφτηκε ο Κύριος να σηκώσει, να ενισχύσει πώς τον βλέπει, τον πεσμένο άνθρωπό Του. Όμως μπορεί να το για πού τον προλέμε απλά και να το σκεφτόμαστε απλά, αλλά η ορίζει, τι σχέδια παρουσία της δόξας και της αγιότητας του Κυδοξασμένα έχει για ρίου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Είναι ο τον δικό Του πιστό, τρομερός Θεός της αγάπης. Είναι ο ασύλληπτος τον αναγεννημένο Θεός της δόξας, με την τρυφερή πατρική καράνθρωπο. διά. Δύσκολοι συνδυασμοί αυτοί για εμάς τους ανθρώπους, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. «Βγες έξω από τη σπηλιά Ηλία και στάσου στο βουνό ενώπιον του Κυρίου». Πρώτα ήρθε ο άνεμος που έσχιζε τα βουνά και θρυμμάτιζε τα βράχια. Μετά ήρθε ο σεισμός. Μετά η φωτιά που κατακαίει τα πάντα στο πέρασμά της. Είναι ο Κύριος, είναι η ισχύς, είναι η αγιότητα του Κυρίου, είναι η δόξα Του, η παντοδυναμία Του, η μοναδική κυριότητά Του. Τίποτα και κανένας δεν μπορεί να αντέξει την παρουσία Του, το πέρασμά Του. Αλλά ο Κύριος δεν ήταν στον τρομερό άνεμο, δεν ήταν στο σεισμό, δεν ήταν στη φωτιά.

54

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...και ο ανθρώπινος

Τι είναι ο Θεός; Είναι αυτός ο άνεμος που σχίζει τα βράχια, ο σεισμός, η φωτιά. Δυνατός, τρομερός, δοξασμένος. Αλλά δεν είναι ο σκοπός Του να τελειώσει τον άνθρωπο, να εξαφανίσει τον Ηλία. …Ηλία κατάλαβες ποιος είμαι, Ηλία θυμήθηκες πόσα μπορώ και τι μπορώ να κάνω Εγώ ο Θεός ο Κύριος; Γιατί κάθεσαι κρυμμένος, φοβισμένος στη σπηλιά; Ο δούλος Μου, ο υπηρέτης Μου, ο προφήτης Μου, ο αγαπημένος Μου, ο πολύτιμός Μου; Τι έχεις να φοβηθείς, ποιον τρέμεις; Τι φοβάσαι για τη ζωή σου; Πήγαινε μπροστά σ’ αυτούς που θέλουν τη ζωή σου. Μαζί σου θα είμαι και Εγώ Ηλία, ο Κύριος των δυνάμεων. Μαζί σου και στη διάθεσή σου να σε υπερασπισθεί θα είναι ο τρομερός άνεμος που είδες και άκουσες, ο σεισμός, η φωτιά. Τι έχεις να φοβηθείς Ηλία; Πού είναι η πίστη σου, πού είναι η δύναμή σου;

- Έχω όμως κάτι ακόμα πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό για σένα Ηλία, πιστέ άνθρωπε δικέ Μου... «…και μετά το πυρ, ήχος λεπτού αέρος». Εκεί ήταν η παρουσία του Κυρίου. Γλυκός, ήσυχος, ειρηνικός. Και ο Ηλίας ξεθάρρεψε και βγήκε από τη σπηλιά του και έκρυψε το πρόσωπό του στην άγια παρουσία του Κυρίου. Αυτός ο ήχος λεπτού αέρος της παρουσίας του Κυρίου είναι ένα ιδιαίτερο, ξεχωριστό δώρο στα δικά Του παιδιά. Ιδιαίτερη σχέση, ιδιαίτερη αγάπη, ιδιαίτερη μεταχείριση. Ο ήχος λεπτού αέρος είναι το χάδι της παρουσίας του Κυρίου στη ζωή μας, στην ανάγκη μας. Ταυτόχρονα όμως είναι και ένα δυνατό και ξεχωριστό μήνυμα. Ο Κύριος του λεπτού αέρος μάς καλεί να βγούμε έξω από τη σπηλιά της ταπείνωσης, της ήττας μας, και μαζί Του να πάμε σ’ αυτούς που μας απειλούν, που μας πολεμούν, σ’ αυτούς που συνθηκολόγησαν και Ιούλιος - Αύγουστος 2012

55

ΗΛΙΑΣ ο κορυφαίος...

στράφηκαν πίσω, σε άλλους θεούς. Θα είναι και Εκείνος μαζί μας, άνεμος σαρωτικός, σεισμός απειλητικός, φωτιά που κατακαίει στο πέρασμά της. Δικός Του είναι ο άνεμος, δικός Του ο σεισμός, δική Του η φωτιά, ελέγχει τα πάντα και τα κρατάει στα χέρια Του. Αυτός ο τρομερός Κύριος είναι δικός μας, είναι ο Θεός μας, ο Πατέρας μας. Δεν θα είμαστε μόνοι. Μόνοι είμαστε, όχι γιατί μας εγκαταλείπει ο Κύριος, αλλά γιατί μας εγκαταλείπει η πίστη μας σ’ Αυτόν. Όταν γνωρίσουμε προσωπικά και σε βάθος τον Κύριο όπως πραγματικά είναι, όπως πραγματικά σκέφτεται, όλα όσα πραγματικά μπορεί και θέλει, δεν θα έχουν θέση στην καρδιά μας φόβοι για την υγεία μας, φόβοι από απειλές, φόβοι από ανθρώπους, φόβοι Είναι μεγάλη η από τις εισηγήσεις του Σατανά. ευθύνη μας όταν ο Αυτό ακριβώς είναι το σημαντικότερο όλων. Γύρω Κύριος κάνει από το σημείο της πίστης, της πίστης μας στον ό,τι είναι δυνατόν, Θεό στρέφονται τα πάντα. Από την πίστη μας ό, τι περνάει από στον Θεό εξαρτώνται όλα. Η πίστη είναι που κάτο χέρι Του για να νει κάποιον να είναι ανθρώπινος ή θεϊκός, σαρκισηκώσει την πίστη κός, φυσικός ή πνευματικός. Πιστεύω στη γλώσσα μας, να στηρίξει της Καινής Διαθήκης δεν σημαίνει πιστεύω, αλλά την καρδιά μας. έχω. Απλώνω το χέρι μου και το κάνω δικό μου. Το Περιμένει να μας παράπονο του Θεού, Εγώ σου είμαι πιστός, εσύ δει να βγαίνουμε γιατί δεν μένεις σταθερός στην πίστη σε Μένα; μπροστά στις μάΟ Κύριος της αγάπης και της θαλπωρής, ο Κύχες Του με πίστη ριος της ενίσχυσης, της μακροθυμίας ζητάει μία και θρίαμβο. απάντηση από εμάς, γιατί το παράπονό Του είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένο.

Φύγε Ηλία Υπάρχει όμως και ένα ακόμα σημείο, πολύ αποφασιστικό. Ο Κύριος κάνει το μέρος Του. Φανερώνεται με όλο Του το μεγαλείο, τη δόξα, τη δύναμη, μας πιάνει από το χέρι, μας ενισχύει, ανανεώνει τη δύναμή μας με τη γλυκιά παρουσία Του και μας ξαναρωτά: Τι κάμνεις ενταύθα, Ηλία; (εδάφιο 13). Περιμένει να δει την ανταπόκριση της πίστης μας, τη θέση της καρδιάς μας απέναντι στην αγάπη Του. Περιμένει να καμαρώσει την πρόοδό μας, την αύξησή μας. Γι’ αυτό κάνει τόσα πολλά και ιδιαίτερα για το παιδί Του. Υπάρχει όμως το ενδεχόμενο να μην έχει αλλάξει τίποτα μέσα μας. Παρόλη την προσπάθεια του Κυρίου, να μείνουμε στο ίδιο σημείο απιστίας, ολιγοπιστίας που μας πρωτοβρήκε ο Κύριος. Η ίδια σπηλιά, οι ίδιοι φόβοι, τα ίδια παράπονα, η ίδια πικραμένη και ένοχη καρδιά… Εδώ τα πράγματα αλλάζουν ριζικά. Αν μείνουμε αμετακίνητοι, 56

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...και ο ανθρώπινος

αβοήθητοι παρ’ όλες τις αποκαλύψεις και τα ξεχωριστά δώρα του Κυρίου, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Φύγε Ηλία. Έχω ετοιμάσει και το διάδοχό σου, τον Ελισσαιέ, «θέλεις χρίσει προφήτην αντί σου», (εδάφιο 16). Είναι μεγάλη η ευθύνη μας όταν ο Κύριος κάνει ό,τι είναι δυνατόν, ό, τι περνάει από το χέρι Του για να σηκώσει την πίστη μας, να στηρίξει την καρδιά μας. Περιμένει να μας δει να βγαίνουμε μπροστά στις μάχες Του με πίστη και θρίαμβο, ενώ εμείς γυρίζουμε στην ίδια σπηλιά, στα ίδια παράπονα, στους ίδιους φόβους, στις ίδιες αντιδράσεις, στο ίδιο ανθρώπινο σκεπτικό, στα είδωλα, στις επιθυμίες. Ο ίδιος ο Θεός της αγάπης, της καλοσύνης, ο τρυφερός Πατέρας της ενίσχυσης, ο Κύριος στον ήχο του λεπτού αέρος λέει τέλος! και το εννοεί.

Θα σκεφτεί ίσως κάποιος ότι αυτά συμβαίνουν στην Παλαιά Οικονομία. Στην Καινή Διαθήκη τα πράγματα, το πιστεύω, είναι ακόμα πιο δύσκολα. Γιατί στην Καινή Διαθήκη υπάρχει το αίμα του Ιησού Χριστού, η δύναμη που μεταμορφώνει, που αναγεννά τον άνθρωπο και τον κάνει καινούργιο και κατάλληλο για τη Βασιλεία του Θεού. Να εμφανιστείς μπροστά σε έναν τέτοιο Κύριο και να Του πεις, εγώ θα μείνω στο σπήλαιο, έχω φόβους, έχω πικρίες, έχω παράπονα, ενώ έχεις στη διάθεσή σου μια τέτοια αγάπη θαυμαστή, τέτοια σωτηρία πλήρη, είναι πολύ σκληρό και δεν το δέχεται ο Κύριος. Ηλία, τι κάνεις στη σπηλιά της απιστίας, τι κάνεις στη σπηλιά των ανθρώπινων, σαρκικών αντιδράσεων, τι κάνεις στη σπηλιά των φόβων, του συμβιβασμού, τι κάνεις με τα ψέματα; Είναι πεντακάθαρο στην Καινή Διαθήκη ότι οι δειλοί δεν έχουν θέση στη Βασιλεία του Θεού, (Αποκάλυψη Ιωάννου κα΄8). Πολύ σοβαρό Ιούλιος - Αύγουστος 2012

57

ΗΛΙΑΣ ο κορυφαίος και ο ανθρώπινος

αυτό το σημείο, πολύ πρέπει να το προσέξουμε. Αν ο ήχος λεπτού αέρος της παρουσίας του Κυρίου δεν μας έπεισε για τη ζωντανή παρουσία της αγάπης του Κυρίου και δε μας γεμίζει δύναμη, ειρήνη, ανάπαυση, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη σχέση μας με τον Κύριο και πρέπει να σταματήσουμε αμέσως ό, τι κάνουμε, όπου βρισκόμαστε και να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος.

Να εμφανιστείς μπροστά στον Κύριο και να Του πεις, έχω φόβους, έχω πικρίες, έχω παράπονα, ενώ έχεις στη διάθεσή σου μια τέτοια αγάπη θαυμαστή, τέτοια σωτηρία πλήρη, είναι πολύ σκληρό και δεν το δέχεται ο Κύριος. Γιατί στην Καινή Διαθήκη υπάρχει το αίμα του Ιησού Χριστού, η δύναμη που μεταμορφώνει, που αναγεννά τον άνθρωπο και τον κάνει καινούργιο και κατάλληλο για τη Βασιλεία του Θεού.

Αλλά ούτε και συγκρίσεις κάνει το παιδί του Θεού με τους γύρω του. Ανήκουμε σε διαφορετικό βασίλειο. Άλλες αρχές, άλλοι νόμοι, άλλα σχέδια ισχύουν για το παιδί του Θεού. Άλλος Κύριος, τελείως διαφορετική η πορεία μας και η αιώνια κατάληξή μας. Ο λαός του Θεού και οι άνθρωποι της απιστίας, της αδικίας. Όταν βάζουμε δίπλα-δίπλα και συγκρίνουμε δύο τόσο ανόμοια πράγματα, είναι πολύ φυσικό να γεμίζουμε με θλίψη και απορία, αλλά μέσα από λάθος συγκρίσεις και συμπεράσματα. Το αποτέλεσμα είναι να χάνουμε την πίστη μας, την ανάπαυσή μας στο πρόσωπο του Κυρίου, τη δύναμή μας σαν παιδιά του Κυρίου. Μετά από όλα αυτά τι συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε; Δεν καταλάβαμε ίσως ακόμα τι θα πει Θεός Κύριος. Δεν καταλάβαμε τι θα πει παιδί Θεού. Την αξία τη μοναδική, τη δόξα, την αγάπη. Ας προσέξουμε να μην κάνουμε το λάθος να γυρίσουμε πίσω στη σπηλιά των φόβων, της ενοχής, της αμαρτίας. Να γυρίσουμε πίσω εκεί από όπου μας έβγαλε ο Κύριος κυνηγημένους, ολιγόπιστους, δειλούς. Ο Κύριος μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε, να ανοίξει τα μάτια μας, το μυαλό μας, την καρδιά μας, ώστε να ζήσουμε άξια, όπως πρέπει στα γνήσια παιδιού του ζωντανού Θεού και να σταθούμε δίπλα Του στη Βασιλεία Του, στη δόξα του Ουρανού αιώνια.

Συντροφιά Αλήθειας και Αγάπης Θεού από το τηλέφωνο

(210) 57 58 928

Λιγόλεπτα τηλεφωνικά μηνύματα παρηγοριάς, ενίσχυσης, αλήθειας Θεού. Κάθε μέρα - 24 ώρες το 24ωρο!

58

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

Υποπλοίαρχος στη Νιγηρία

«…Άξιος είσαι ...διότι εσφάγης, και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν διά του αίματός Σου, εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους.» (Αποκάλυψη Ιωάννου ε΄ 9)

Ή

ταν μια δύσκολη εποχή για τη Νιγηρία. Βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Μπιάφρα. Το δεξαμενόπλοιο, στο οποίο εργαζόμουν ως Υποπλοίαρχος την περίοδο εκείνη, πήρε εντολή να κάνει συνεχόμενα ταξίδια μεταξύ Νιγηρίας και Β. Ευρώπης. Ποτέ δεν μας άρεσαν τα ταξίδια της Νιγηρίας, διότι πολύ συχνά γίνονταν πειρατείες, που κάποτε κόστιζαν και ανθρώπινες ζωές. Με σκοπό τη ληστεία, Νιγηριανοί κακοποιοί σκαρφάλωναν στα καράβια σαν αίλουροι από τα πιο απίθανα σημεία. Έρχονταν με κωπήλατες βάρκες τη νύχτα και καθώς ήταν νέγροι δεν μπορούσε το πλήρωμα να τους διακρίνει μέσα στο σκοτάδι. Πλησίαζαν αθόρυβα και ήταν εφοδιασμένοι με σχοινιά, που στις άκρες είχαν δεμένους γάντζους φασκιωμένους με κουρελόπανα, για να μην ακούγονται καθώς τους πετούσαν στις κουπαστές του πλοίου. Με επιδεξιότητα καουμπόη τους έριχναν σαν λάσο στις κουπαστές και αναρριχιόνταν με ικανότητα ακροβάτη. Ποτέ δεν ήμουν ήσυχος στη Νιγηρία. Στο καράβι είχαμε κατώτερο πλήρωμα μερικούς νέγρους και φοβόμουν μήπως κατά λάθος Ιούλιος - Αύγουστος 2012

59

Υποπλοίαρχος...

χτυπηθούν μεταξύ τους μέσα στο σκοτάδι. Οι ναύτες έκαναν τη βάρδια τους συνεχώς περιφερόμενοι στο κατάστρωμα κρατώντας ξύλα και ό,τι άλλο μπορούσαν, προκειμένου να φυλαχτούν σε περίπτωση εισβολής. Ο αξιωματικός φυλακής από τη γέφυρα παρακολουθούσε όσο μπορούσε τη γύρω θάλασσα, εντοπίζοντας κάθε ύποπτη κίνηση και επιτηρώντας τους ναύτες του πλοίου, που συνεχώς τριγυρνούσαν. Τα δεξαμενόπλοια λόγω του είδους του φορτίου τους είναι αρκετά επικίνδυνα και λαμβάνονται πάντοτε αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Το κάπνισμα δεν επιτρέπεται στους ανοιχτούς χώρους και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι από υλικό που η χρήση του δεν δημιουργεί σπινθήρες πάνω στο σίδηρο. Μέσα σε όλες λοιπόν αυτές τις προφυλάξεις υπήρχε και ο κίνδυνος των πειρατών. Και σαν να μην έφτανε αυτό, υπήρχε και ο πόλεμος, που ήταν ένας επιπλέον κίνδυνος. Λίγο προτού φτάσουμε στα χωρικά ύδατα της Νιγηρίας, πήραμε τηλεγράφημα που καθόριζε το λιμάνι φόρτωσης. Θα φορτώναμε από BONY TOWN, που βρισκόταν μερικά μίλια μέσα σε ποτάμι. Το τηλεγράφημα έγραφε τα συνηθισμένα περί ασφαλείας και ιδιαίτερης προσοχής για την περίπτωση των πειρατών, αλλά και κάτι άλλο, που ήταν ακόμη πιο δυσάρεστο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο ποτάμι και στο λιμάνι έπρεπε να έχουμε πλήρη συσκότιση λόγω του πολέμου. Αυτό ήταν μια επιπλέον σκοτούρα, που σε έκανε να νιώθεις πιο ανασφαλής. Ευτυχώς δεν μείναμε καθόλου στην ράδα. Αυτό ήταν ευχάριστο, γιατί εκεί συνήθως χτυπούσαν οι κακοποιοί. Ανέβηκε στο πλοίο ο πλοηγός, ένας Άγγλος πλοίαρχος, και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το ποτάμι. Δεξιά και αριστερά βλέπαμε τις κατεστραμμένες από τους βομβαρδισμούς και τις δολιοφθορές δεξαμενές πετρελαίου. Την περιοχή εκείνη την κατείχαν εναλλάξ πότε Νιγηριανοί και πότε Μπιαφρέζοι. Άρχισε η γκρίνια του πληρώματος και η δική μας ανησυχία. Τελικά φτάσαμε στη θέση φόρτωσης 60

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...στη Νιγηρία

και ανέβηκαν ως συνήθως οι τοπικές αρχές για τις τυπικές διατυπώσεις κατάπλου. Λίγο αργότερα ανέβηκε στο πλοίο και ο επιθεωρητής φορτίου, για να ρυθμίσει μαζί μου τα σχετικά με τη φόρτωση. Ήταν ένας φτωχός νέγρος, που μου έκανε εντύπωση η φτωχική περιβολή του. Ήταν ξυπόλυτος και όταν μου είπε ότι ήταν αυτός ο επιθεωρητής φορτίου, μου παραξενοφάνηκε. Εν πάση περιπτώσει τον πήρα στο γραφείο μου και συζητήσαμε τα σχετικά με το φορτίο. Αφού τέλειωσε αυτή η διαδικασία, τον ρώτησα πότε θα άρχιζε η φόρτωση. Με ενδιέφερε πολύ αυτό, γιατί ήθελα να τελειώνουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να φύγουμε από εκείνη την πολύ επικίνδυνη περιοχή. Εκείνος χαμογέλασε και κατάλαβα ότι αντιλήφθηκε την ανησυχία μου. Αυτή η ερώτηση μάλλον θα του ήταν συνηθισμένη και από άλλα καράβια, γιατί όλοι θέλουνε να φεύγουν μια ώρα νωρίτερα από Ποιος είναι τάχα ο τέτοιες περιοχές. κερδισμένος; - Αν θέλει ο Θεός, μου απάντησε, σήμερα το Όχι βέβαια αυτός απόγευμα. Το αν θέλει ο Θεός, μου το είπε με που ζει στην έρημο τέτοιο τρόπο, που αυθόρμητα μια άλλη ερώτητης στενής υποσή μου ακολούθησε. κειμενικής λογικής του με τα εκατομ- Είσαι Χριστιανός; Ρώτησα. μύρια μεταφυσικά - Βεβαίως, απήντησε με σιγουριά. ερωτηματικά και Εγώ προχώρησα. τις απορίες της - Βίβλο έχεις; ματαιότητας, αλλά αυτός που πιστεύει - Όχι, μου απάντησε, και τότε απογοητεύθηκα. στον Χριστό και Αν δεν έχει ο Χριστιανός Βίβλο, είναι σαν το καστο θετικό έργο ράβι που δεν έχει τιμόνι. Αλλά και αν την έχει της αγάπης και και δεν την διαβάζει, είναι σαν το καράβι που έχει μεν τιμόνι, αλλά δεν το χρησιμοποιεί, οπότε της θυσίας του πηγαίνει ακυβέρνητο όπου θέλει ο καιρός. Είδε Σταυρού. ίσως την αμηχανία μου και συνέχισε.

- Δεν έχω Βίβλο, γιατί δεν είναι εύκολο να προμηθευτεί κανείς σε αυτόν τον τόπο, αλλά τη διαβάζω στην εκκλησία. Είχα μια Βίβλο μέχρι πριν από λίγο καιρό. Μου την είχε στείλει ένας Αμερικανός ιεραπόστολος, που είχε έρθει στην πόλη μας. Μάλιστα αυτή η Βίβλος είχε μεγάλη περιπέτεια προτού να έρθει στα χέρια μου. Προ καιρού όμως συνέβη το εξής. Βρισκόμασταν στην εκκλησία για συμπροσευχή. Μόλις άκουσα εκκλησία και συμπροσευχή, το ενδιαφέρον μου ανέβηκε στο ζενίθ. Αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν στα νερά μου.

- Για συνέχισε, του λέω.

- Έχω ένα γαμπρό, ο οποίος είναι πολύ έξυπνος. Είναι αυτό που Ιούλιος - Αύγουστος 2012

61

Υποπλοίαρχος...

λέμε άνθρωπος της αγοράς, αλλά αγράμματος. Δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τον Θεό. Ύστερα από πολλές προσπάθειες τον κατάφερα να έρθει στην εκκλησία. Έγινε μια μικρή εισήγηση και γονατίσαμε για προσευχή. Ο γαμπρός μου βέβαια δεν γονάτισε, αλλά συνέχισε να κάθεται στο διπλανό μου κάθισμα, αδιάφορος, καθώς νόμιζα. Εγώ είχα κλείσει τα μάτια μου ως συνήθως γίνεται στην προσευχή και οι διάφοροι αδελφοί και αδελφές προσεύχονταν. Ξαφνικά ακούω το γαμπρό μου να απαγγέλλει εδάφια από τη Βίβλο. Άνοιξα έκπληκτος τα μάτια μου και τον βλέπω όρθιο να κρατάει τη Βίβλο μου και να διαβάζει από αυτήν. Ύστερα από αυτό το θαύμα της αλλαγής που έγινε μπροστά στα μάτια μου, μου ήταν αδύνατον να κρατήσω τη Βίβλο μου. Του την χάρισα και εγώ διαβάζω στην Εκκλησία. Μετά από αυτή την περιγραφή του αδελφού, όπως την κατάλαβα, έγινε κάτι που το κρατάω ακόμη ζωντανό στη μνήμη μου.

- Περίμενε λίγο, του λέω, να σου προσφέρω κάτι. Εκείνος νόμιζε ότι θα του πρόσφερα καφέ ή κάτι παρόμοιο και με ευχαρίστησε λέγοντας ότι δεν χρειάζεται, γιατί έπρεπε να βγει έξω να ρυθμίσει τα της φόρτωσης.

- Ένα λεπτό, του λέω, δεν θα σε καθυστερήσω. Πήγα στη κρεβατοκάμαρά μου, που είχα μια Βίβλο στην Αγγλική. Στη Νιγηρία μιλούν και διαβάζουν την Αγγλική γλώσσα. Τη Βίβλο εκείνη την είχα αγοράσει από την Αυστραλία, όταν ακόμη ήμουν Ανθυποπλοίαρχος, και την διάβαζα περισσότερο για εξάσκησή μου στην Αγγλική γλώσσα. Την πήρα λοιπόν και καταχαρούμενος πήγα στο γραφείο μου, όπου όρθιος και έτοιμος να φύγει στεκόταν ο αδελφός.

- Έχω αυτό το δώρο για σένα, του είπα. Είναι η Βίβλος, την θέλεις; Η χαρά που ένιωσε εκείνος ο άνθρωπος δεν περιγράφεται. Κάθισε αμέσως και ένωσε τις παλάμες του ανοιχτές προς τον ουρανό και εγώ απέθεσα τη Βίβλο πάνω τους. Άρχισε να προσεύχεται και να ευχαριστεί τον Θεό για το δώρο που τόσο ανεπάντεχα του έστελνε. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της χαράς και της ευγνωμοσύνης. Κατρακυλούσαν γυαλιστερά στα κατάμαυρα σαν έβενο μάγουλά του και με γέμιζαν χαρά και συγκίνηση. Πόση δίψα και πόση επιθυμία για τη Βίβλο, 62

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...στη Νιγηρία

που είναι γραμμένη στη γλώσσα μας και τόσο προσιτή στο κάθε βαλάντιο! Πόσο εύκολο να την βρει κανείς στην κάθε γωνιά της πατρίδας μας, αλλά και πόσο περιφρονημένη! Αμέσως άλλαξε η όλη ψυχολογική μου κατάσταση. Σε κείνο το μέρος το τόσο επικίνδυνο υπήρχαν αδελφοί, υπήρχαν άτομα που γνώριζαν τον αληθινό Θεό, που ήταν αναγεννημένοι Χριστιανοί. Προσευχήθηκα και εγώ μαζί με τον αδελφό μου και τον ρωτούσα ένα σωρό πράγματα. Οι στιγμές εκείνες όμως δεν ήταν για πολλά λόγια, γιατί έπρεπε να ετοιμαστεί το πλοίο για φόρτωση, καθώς και οι αγωγοί της ξηράς. Δεν πλευρίζαμε για τη φόρτωση σε κάποια προβλήτα. Μέναμε αγκυροβολημένοι στη μέση σχεδόν του ποταμού και το πετρέλαιο ερχόταν με τεράστιους εύκαμπτους και βυθισμένους ελαστικούς αγωγούς μέχρι τη θέση του πλοίου.

Εν συνεχεία ανελάμβανε το πλοίο με τα δικά του μέσα την ανέλκυση του αγωγού και τη στερέωσή του στην ειδική θέση εισροής του πετρελαίου πάνω στο κατάστρωμα. Η όλη διαδικασία γινόταν από το πλήρωμα του πλοίου με τις οδηγίες του Άγγλου πλοηγού, που ήταν έμπειρος, υπεύθυνος και ο μόνος εξουσιοδοτημένος από τις εγκαταστάσεις της ξηράς. Το πλοίο από την πλευρά του ετοιμάστηκε και άρχισε η ανέλκυση του αγωγού με ιδιαίτερη προσοχή, για να αποφευχθεί κάθε τριβή του μεταλλικού πώματος και των ενισχυτικών κατά διαστήματα μεταλλικών δακτυλίων πάνω στο πλοίο. Ο αγωγός ήδη είχε ανελκυσθεί και βρισκόταν σχεδόν στη θέση στερέωσής του, όταν ξαφνικά έσπασαν οι σύνδεσμοι από τους οποίους τον είχαμε ανελκύσει και ολόκληρος σύρθηκε με όλα τα μεταλλικά του μέρη πάνω στο κατάστρωμα, δημιουργώντας αυλάκια φωτιάς στο σούρσιμό του και όχι απλά σπινθήρες, πέφτοντας με πάταγο στο νερό. Ιούλιος - Αύγουστος 2012

63

Υποπλοίαρχος...

Εκείνη τη στιγμή βέβαια δεν προλαβαίνεις ούτε να τρομάξεις, ούτε και να αντιδράσεις. Μετά τα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου αρχίζει να χτυπά ή καρδιά και ευχαριστείς τον Θεό που είσαι ζωντανός. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση εκείνη. Ο πλοηγός μίλησε εκνευρισμένος με τις εγκαταστάσεις της ξηράς, ρίχνοντάς τους την ευθύνη της συντήρησης του αγωγού. Εστάλησαν δύτες, οι οποίοι βρήκαν τον αγωγό και άρχισε πάλι η διαδικασία ανέλκυσής του. Το πλοίο φόρτωσε χωρίς κανένα άλλο πρόβλημα και την επομένη το πρωί αναχωρήσαμε. Ο αδελφός με αποχαιρέτησε και ευχαριστήσαμε και οι δυο τον Κύριο για τον κίνδυνο από τον οποίο μας γλίτωσε. Μίλησα και με τον πλοηγό μετά το συμβάν. Στους Άγγλους έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια, επειδή έτυχε σε λιμάνι της Αγγλίας να σοβαρευτώ με τα πράγματα του Θεού.

- Ο Θεός, είπα στον πλοηγό, μας αγαπούσε και σωθήκαμε από το ατύχημά μας. Η απάντησή του ήταν ειλικρινά απελπιστική.

- «Καλά, μου λέει ειρωνικά, αγαπά εμάς και δεν αγαπά αυτούς που σκοτώνονται κάθε μέρα σε τούτο τον πόλεμο;» Πιο πέρα σε κάποια προβλήτα ξεφόρτωνε κάποιο φορτηγό πλοίο με σημαία Γαλλίας, αν την διέκρινα καλά. Είχα ρωτήσει νωρίτερα τι ξεφόρτωνε και μου είπαν πολεμικό υλικό για τις ανάγκες του πολέμου. Εκεί φαινόταν η αδικία του κόσμου τούτου σε όλο της το μεγαλείο. Εμείς τους παίρναμε το πετρέλαιο και άλλοι τους έφερναν όπλα για να σκοτώνονται.

- Ο Θεός μάς αγαπά όλους, απάντησα, αλλά εμείς δεν το καταλαβαίνουμε και Τον στεναχωρούμε. Αυτοί εδώ αλληλοσκοτώνονται και εμείς αντί να τους βοηθήσουμε επιδεινώνουμε τη θέση τους αγοράζοντας τον πλούτο τους με τα όπλα που τους προμηθεύουμε. Ο Θεός λοιπόν σύμφωνα με τη δικαιοσύνη Του 64

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ

...στη Νιγηρία

έπρεπε να μας εξοντώσει όλους, αλλά σύμφωνα με την αγάπη Του κάνει υπομονή, μήπως και μερικοί συνέλθουμε και ανοίξουμε τα μάτια μας και σωθεί κάποιο μικρό υπόλοιπο. Εκείνη την ώρα πλησίαζε ο αδελφός. Τον βλέπεις, λέω στον πλοηγό, αυτόν τον ξυπόλυτο; Θα έρθει κάποια μέρα που αυτόν και κάθε άλλον που πιστεύει στον Θεό θα τον αποκαταστήσει και θα παρελάσει στον Ουρανό μαζί με χιλιάδες άλλους πιστούς Χριστιανούς. Αυτοί δε που σήμερα εμπορεύονται τη φτώχεια του, αλλά και οι φτωχοί που τον πυροβολούν, θα κριθούν κατά τα έργα τους.

- Καλά, μου λέει ειρωνικά, ας πεθάνουν τα εκατομμύρια των Βουδιστών, των Μουσουλμάνων και των Ινδουιστών, για να ζήσουν οι Χριστιανοί.

- Στο χέρι τους είναι, του είπα, να πιστέψουν στον Χριστό και στην αγάπη που Εκείνος δίδαξε και που ο Ίδιος είναι. Και αν δεν προλάβουν να ακούσουν σε τούτο τον κόσμο, ο Θεός και δίκαιος είναι και αγάπη είναι. Το ύφος του πλοηγού έδειχνε ότι με απάλλασσε λόγω πνευματικής μου μυωπίας, όμως ο Θεός ξέρει τι γινόταν μέσα στην καρδιά του. Το φως ήρθε στον κόσμο, αλλά οι άνθρωποι προτίμησαν το σκοτάδι, γιατί τα έργα τους είναι πονηρά. Εδώ στο κάτω-κάτω υπάρχει και μια προσωρινή έστω διασκέδαση του ατυχήματος, αλλά στον άλλο κόσμο δεν θα υπάρχει ούτε αυτή για τους αμετανόητους. Ο αδελφός και εγώ υψώσαμε χέρια και ευχαριστήσαμε τον Θεό που μας έσωσε από τόσο φοβερό κίνδυνο. Αισθανθήκαμε την ανάγκη του ευγενούς αισθήματος της ευγνωμοσύνης. Ο πλοηγός έμεινε στη στέγνα της σύμπτωσης και στην έρημο της κακίας του κόσμου τούτου. Ποιος είναι τάχα ο κερδισμένος; Όχι βέβαια αυτός που ζει στην έρημο της στενής υποκειμενικής λογικής του με τα εκατομμύρια μεταφυσικά ερωτηματικά και τις απορίες της ματαιότητας, αλλά αυτός που πιστεύει στον Χριστό και στο θετικό έργο της αγάπης και της θυσίας του Σταυρού. Αλέξανδρος Δαδάος - ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ

CD

---

ΝΕΑ ΘΕΜΑΤΑ

---

15. ΙΩΝΑΣ, ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

CD 30 09

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΣΕ ΜΑΣ

CD 31 09

Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΝΙΚΙΕΤΑΙ

CD 51 09

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

CD 52 09

ΠΟΣΗ ΚΑΚΙΑ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ Ιούλιος - Αύγουστος 2012

65

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ

Τοίχου κρεμαστό Βιβλιαράκι - τσέπης

Άμεσες παραγγελίες: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ»: ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΘΥΡΙΔΑ 50438/14110 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - HELLAS

ή στο e-mail: ofragopoulos@gmail.com

ΚΩΔΙΚΟΣ: 013145

Παρακαλούμε θερμά να μας στείλετε τις παραγγελίες σας όσο γίνεται πιο σύντομα ώστε να μπορέσουμε να σας το ταχυδρομήσουμε εγκαίρως.

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ Ταχ. Γραφείο

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΔΥΟ ΤΥΠΟΥΣ:

ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΑΤΤ.

Αριθμός Αδείας 84

Θαυμάσιο Δώρο! Θαυμάσιο Μέσο Ευαγγελισμού των Ψυχών!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Είναι έτοιμα και κυκλοφορούν

“ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ”

Ταχ. Θυρ. 50438/141 10 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - HELLAS

2013 μ.Χ.