Waar het Balthazar bij het debuut nog flink wat moeite kostte om tot een goed resultaat te komen, ontstond Rats juist losjes. En dat hoor je. De ritmesectie swingt en de liedjes zijn melodieuzer. Hiermee toeren ze nu door Europa. Als headliner. En dat maakt de Belgen trots. “Liever headliner in een kleine zaal, dan support in een grote tent.” Tekst Annelies Omvlee, Beeld Athos Burez Hoe is het nu met jullie? “Goed, heel goed. Het is echt spannend wat er gebeurt. We zijn boven onze verwachting uitgestegen met de single The Oldest of Sisters. Het is nog maar het tweede album, maar meteen heel anders dan de vorige. We gaan een trapje hoger met deze Europese release.” Wat vind je er zo anders aan? “Het klinkt natuurlijker en spontaner. We zijn meteen na de eerste plaat gaan schrijven. Die cd was meer met een visie en doel geschreven, deze plaat hebben we het proces meer op zijn beloop gelaten. We hebben helemaal geen struggle gehad om deze af te krijgen. Hij is daardoor veel speelser; er is meer plaats voor melodie. Onze drummer heeft zich er ook veel meer mee bemoeid, waardoor het minder machinaal klinkt, veel meer vanuit de ritmesectie.”
'WE HEBBEN MINDER STRIJD' Waar heeft dat mee te maken denk je? “Misschien wel een stukje zelfvertrouwen. We zijn ook meer op elkaar ingespeeld. Naarmate je verder weg bent van huis, heb je minder houvast en moet je wel je eigen pad bewandelen. Eerst deden we nog dingen omdat we het goed wilden doen voor onze ouders, familie en de producer. Nu hebben we dat kader niet meer en doen we het meer voor onszelf. Je merkt ook dat we ouder worden, we zijn rustiger geworden. Vroeger was het ook niet duidelijk wat we wilden, dus hadden we ook wat meer dat kader nodig. We hebben minder strijd.” Op de cover van Rats zie je in een kind in de badkamer. Kun je de prachtige foto uitleggen? “Dat ademt toch precies de sfeer van ons album uit? Haha, de fotograaf is een vriend van ons. Hij had veel geld van ons geleend in Amerika. In ruil daarvoor hebben we besloten dat hij de foto voor onze cover moest maken. Hij heeft er heel lang over gedaan, plots kwam hij met deze foto van een roodharig kind in een badkamer. Hij is een jonge marinier, gedrild op de zeeschool. Die jochies zijn heel jong al volwassen, maar we zien hem hier in zijn badkamer, op een zwakker moment. Dat beeld is perfect.”
Onbedoeld is Default uitgegroeid tot de zomerculthit van 2012. Hoewel de invloeden uit het verre verleden nadrukkelijk aanwezig zijn, lijkt de Schotse folkgroep Django Django één van de meest vernieuwende bands van het afgelopen jaar te zijn. Tekst Jeroen Bakker, Beeld Pavla Kopecna “Weet je wat echt spannend was?”, stelt drummer Dave Maclean zichzelf een vraag. We zijn op het snikhete Lowlands. Gisterenavond heeft Django Django zijn visitekaartje op Pukkelpop afgegeven. “De optredens op SXSW in Amerika. We speelden daar drie heel korte optredens op één dag op verschillende locaties. Tijd voor een fatsoenlijke soundcheck was er niet en de wetenschap dat er toch belangrijke mensen rondlopen maakten ons, hoewel we al enige ervaring hebben, redelijk nerveus. Tijd om er even lekker in te groeien is er niet. Je moet meteen het publiek bij de kladden pakken en ze niet meer loslaten anders lopen ze weg. Die eerste indruk maak je maar één keer.” Helemaal toevallig is het succes niet. “De voorbereidingen voor ons gelijknamige debuutalbum zijn vier jaar geleden begonnen op de slaapkamer van onze drummer”, aldus zanger/gitarist Vincent Neff. “We spelen de nummers nu al bijna drie jaar live en zijn nog steeds bezig om de set te optimaliseren. We verbeteren elkaar ook nog steeds en proberen zoveel mogelijk variatie aan te brengen in de uitvoering van de nummers tijdens de optredens. Soms ontstaan er spontane jams. We maken gebruik van allerlei percussie-instrumenten. In de jaren zestig was dat de normaalste zaak van de wereld en mensen gingen, al dan niet onder invloed, compleet uit hun bol. We hebben gemerkt dat het publiek dat soort dingen tegenwoordig ook geweldig vindt”.
'WE TRIPPEN OP ELKAARS ZWEETLUCHT' De muziek van Django Django bevat coole gitaarloopjes, vreemdje bliebjes, psychedelische harmonietjes en elektronische truukjes. “Er is veel inspiratie gehaald uit de platenkasten van onze ouders”, vertelt Maclean. Indertijd ontstond muziek als deze uit creatieve momenten vaak versterkt door consumptie van vreemde paddestoelen. Wordt Django Django met deze muziek niet dikwijls beschuldigd van overmatig drugs- of drankgebruik? “We houden wel van een biertje en er wordt wel eens te veel gedronken, maar op een hete dag als vandaag houden we het bij een glas water of jus d’orange”, volgt het politiek correcte antwoord van Jimmy Dixon, de bassist. Hij wordt abrupt onderbroken door Neff: “Wij hebben al die shit niet nodig man. In deze hitte is de zweetgeur van de jongens op het podium al voldoende voor een trip van ruim vierentwintig uur!”
LIVEDATA 2 december Trix, Antwerpen 4 december Effenaar, Eindhoven 6 december Depot, Leuven 7 december De Kreun, Kortrijk 9 december Doornroosje, Nijmegen 11 december Tivoli de Helling, Utrecht 13 december Rotown, Rotterdam 14 december Pias Nites, Luik
20 LIVEXS NOVEMBER 2012
LIVEDATA 15 november AB, Brussel 18 november Melkweg, Amsterdam