Ιππικό - Τεθωρακισμένα Νο 74 by Liverios Petridis

4492

ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 5666 ΕΝΤΥΠΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΑΡ. ΑΔΕΙΑΣ 1960/05 ΚΕΜΠΑ

ΤΡΙΜΗNΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΙΠΠΙΚΟΥ - ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ • ΤΕΥΧΟΣ 74 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2012 • ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 30, Τ.Κ. 104 32

Το Δ.Σ. του Συνδέσμου εύχεται στα μέλη και τους φίλους

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ 21 Φεβρουαρίου 1913 - Απελευθεύρωση των Ιωαννίνων "Τα πήραμε τα Γιάννενα, μάτια πολλά το λένε, μάτια πολλά το λένε όπου γελούν και κλαίνε. Το λεν' τα πουλιά των Γρεβενών κι αηδόνια του Μετσόβου, όπου τα σκίαζεν η παγωνιά κι ανατριχίλα φόβου. Το λεν' οι χτύποι και οι βροντές, το λένε και οι καμπάνες, το λένε κι οι χαρούμενες κι οι μαυροφόρες μάνες. Το λένε κι οι Γιαννιώτισσες που ζούσαν χρόνια βόγγου, το λένε και οι Σουλιώτισσες κι οι βράχοι του Ζαλόγγου". Γεώργιος Σουρής

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΧXI TΘΤ

Μνημείο Μετσόβου

Τιμή στο όπλο μας Τιμή στους ήρωές του Τιμή στην Ελλάδα μας Τιμή στους εν ενεργεία και αποστράτους συναδέλφους.

ΙΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Περιεχόμενα τεύχους 74

Σελ. 4-5

Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας

Σελ. 6-7

Βερανζέρου 30

Θαλάσσια ισχύς, Τουρκία και Αιγαίο

Σελ. 8

ΤΚ 104 32 Αθήνα

Η Ελλάδα και η Κοινοτική Ευρώπη

Σελ. 9-12

Γραφείο:

Τηλέφωνο και Fax: 210 5226351

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων

Αμερικανός καθηγη τής προς Ε.Ε.

Δικτυακή τοποθεσία:

για το Καστελόριζο: "Συνετίστε την Άγκυρα"

Σελ. 12-13

http://www.saith.gr

Έλληνες vs Γερμανών

Σελ. 14

Περιοχή ΑΟΖ

Σελ. 15-17

Εθνικοί κίνδυνοι

Σελ. 18-20

e-mail: info@saith.gr Tεύχος Νο 74 Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

Οι ελληνικές μηχανοκίνητες δυνάμεις κατά τον ελληνοϊταλικό και ελληνογερμανικό πόλεμο

Σελ. 21-24

Το αρματικό ισοζύγιο Ελλάδας - Τουρκίας

Ιδιοκτήτης:

βαίνει προς ανατροπή

Σελ. 25

Σύνδεσμος Αποστράτων

Παρουσίαση XXI ΤΘΤ

Σελ. 27

Αξιωματικών

Τα νέα του Όπλου

Σελ. 29

Τα νέα του Συνδέσμου

Σελ. 30

Ιππικού Τεθωρακισμένων Εκδότης - Διευθυντής: Υποστράτηγος ε.α. Χρ. Παπαδογεωργόπουλος Συντακτική Επιτροπή: Πρόεδρος Αντιστράτηγος ε. α. Ευστάθιος Κολιοκώτσης Μέλη: Αντιστράτηγος ε.α. Ε. Γεωργαντάς Αντιστράτηγος ε.α. Μεντεσίδης Χαράλαμπος Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Λιβέριος Πετρίδης

Ανακοίνωση Ο Σύνδεσμος καταβάλλει προσπάθεια ολοκληρώσεως της κατασκευής του Μνημείου του Ιππικού στο Μέτσοβο, στόχος δύσκολος, αλλά με τη δική σας συνδρομή είναι δυνατόν να υλοποιηθεί. Για το σκοπό αυτό παρακαλούμε τα μέλη και τους φίλους μας να τακτοποιήσουν την ετήσια συνδρομή τους και κατά την κρίση τους την ενίσχυση του Συνδέσμου. Επίσης και οι αποδέκτες του περιοδικού ας μας αποστείλουν την συνδρομή των, των είκοσι (20) ευρώ. Είναι επιτακτική ανάγκη για τη συνέχιση της εκδόσεώς του. Το Διοικητικό Συμβούλιο

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 1. Στο τεύχος 69 του περιοδικού μας είχαμε παρουσιάσει το αξιόλογο βιβλίου του εκλεκτού μας μέλους Υποστρατήγου ε.α κ. Αντωνογιαννάκη Μιχαήλ με τίτλο "Ο ΒΡΥΣΙΝΑΣ το βουνό του ΡΕΘΙΜΝΟΥΣ". Ο Στρατηγός είχε την ευγενική καλοσύνη να δωρήσει στο Σύνδεσμο 100 αντίτυπα του βιβλίου του, τα έσοδα από την πώληση του οποίου να διατεθούν για την ανέγερση του Μνημείου Ιππικού. Το Βιβλίο διατίθεται στο Γραφείο του Συνδέ-

σμου προς 10 ΕΥΡΩ το αντίτυπο. Το Δ.Σ του Συνδέσμου ευχαριστεί θερμά τον κ. Αντωνογιαννάκη για την προσφορά του. 2. Λόγω επίκαιρης ύλης και ελλείψεως χώρου οι παρακάτω δημοσιεύσεις θα περιληφθούν στο επόμενο τεύχος του περιοδικού : α. Τα άρθρα των μελών μας κ.κ Μπαλτζώη Ιω. , Κωστούλα Κων. και Παρίση Ιω. β. Τα ονοματεπώνυμα των μελών και φίλων που κατέθεσαν χρηματικά ποσά για την ανέγερση του Μνημείου Ιππικού.

Στους Αναγνώστες μας Εδώ και μισό αιώνα πλέον, η Τουρκία συνιστά τη μεγαλύτερη πηγή προβλημάτων για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, αλλά και για την ίδια την ασφάλειά της. Μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, τον αφανισμό των εναπομεινάντων στην Κωνσταντινούπολη (1941, 1955 και 1963-4), η Τουρκία εισέβαλε το 1974 και έκτοτε κατέχει παρανόμως το βόρειο τμήμα της Κύπρου, κωλυσιεργεί από το 1975 στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, αμφισβητεί την καθιερωθείσα από το 1931 έκταση ελληνικού εναερίου χώρου 10 ναυτικών μιλίων και το υπό ελληνικό έλεγχο FIR και διατηρεί το casus belli σε περίπτωση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια. Κατά την τελευταία δεκαπενταετία η Τουρκία αύξησε τον αριθμό των διαφορών ή ενέτεινε τις αμφισβητήσεις. Αρχικά μέσω της κρίσης των Υμίων (31.1.1996) αμφισβήτησε την ελληνική κυριαρχία στις βραχονησίδες. Εν συνεχεία αμφισβήτησε την κυριαρχία επί της Γαύδου και άλλων βραχονησίδων περί την Κρήτη (30.05.1996). Πέτυχε, το «Κοινό Ανακοινωθέν της Μαδρίτης» (8.7.1997), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα αναγνωρίζει το «σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο». Τέλος, κατά την τελευταία τριακονταετία καλλιεργεί συστηματικά ένα «ψυχρό» εναέριο πόλεμο στο Αιγαίο, με συστηματικές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου από μαχητικά της, συχνά οπλισμένα, αεροσκάφη. Επιπλέον, γιγάντιες είναι οι προσπάθειες της Τουρκίας για αύξηση του στρατηγικού της οπλοστασίου. Από εικοσαετίας τουλάχιστον ο τύπος τής Τουρκίας αναφέρεται στο πυρηνικό πρόγραμμά της, το οποίο εξαρχής υποστηρίχθηκε από το κυβερνών κόμμα, μάλιστα ως προεκλογική του δέσμευση. Το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας, κατά παράβαση διεθνών συνθηκών, ενισχύθηκε από το Πακιστάν και πιθανά ενισχύεται πλέον από το Ιράν. Σήμερα εκτιμάται ότι η Τουρκία έχει τη δυνατότητα να παράγει εμπλουτισμένο ουράνιο U-235 που εί-

ναι το προαπαιτούμενο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων, ενώ η συμφωνία με τη Ρωσία (2011) για την κατασκευή τριών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική, συνιστά βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ακόμη, προχωρά με το πρόγραμμα κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων, καθώς από το 2001 δοκίμασε με επιτυχία βαλλιστικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς. Σε αυτά τα εξοπλιστικά προγράμματα πρέπει να προστεθεί η κατοχή από το 1995 δύο τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων, η προσεχής εκτόξευση στρατιωτικού δορυφόρου παρακολούθησης, καθώς και τα σχέδια ενίσχυσης του στόλου τής Μεσογείου με την κατασκευή αεροπλανοφόρου. Όλα τα παραπάνω έχουν περιβληθεί από την τριάδα Ερντογάν, Γκιούλ και Νταβούτογλου με τον ιδεολογικό μανδύα του νέο-οθωμανισμού και της πίστης ότι η Τουρκία μπορεί και πρέπει να παίξει έναν σημαντικό ρόλο, όχι μόνο σε περιφερειακό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αδιάψευστος μάρτυρας των εν λόγω φιλοδοξιών είναι το βιβλίο του νυν Υπουργού των Εξωτερικών και Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Αχμέτ Νταβούτογλου "Το στρατηγικό βάθος", το οποίο οφείλει να μελετήσει όποιος επιθυμεί να κατανοήσει την τουρκική εξωτερική πολιτική. Χαρακτηριστικό όχι για τη στάση τής Τουρκίας στο Κυπριακό, στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή ή τις σχέσεις της με το Ισραήλ και την Ελλάδα, αλλά για την θέση της στο διεθνές σύστημα και τις παγκοσμίων διαστάσεων φιλοδοξίες της, είναι ένα από τα σχόλια του Νταβούτογλου ως προς τη συμμετοχή τής Τουρκίας στους G-20: «Κάθε μεγάλη δύναμη, η οποία έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει παγκόσμιες στρατηγικές, τρέφει προσδοκίες αναφορικά με την ιδιότητα (του μέλους) του οργανισμού». Το Διοικητικό Συμβούλιο

ΑΡΘΡΟ

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων Γράφει Ειδικός Συνεργάτης

" Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, έχει περισσότερο να κάνει με την υπονόμευση της εξουσίας και της αυτονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών από τα Ηνωμένα Έθνη, παρά την εκμετάλλευση των Ηνωμένων Εθνών από τις Ηνωμένες Πολιτείες με σκοπό την επίτευξη της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αυτή η τελευταία είναι μία θεωρία που για ρεαλιστές της πολιτικής μοιάζει να πλησιάζει εξαιρετικά επικίνδυνα την αλήθεια" 4

Είναι αναρίθμητες οι θεωρίες συνωμοσίας μέσα στις οποίες εμφανίζεται αυτό που αποκαλείται Νέα Τάξη Πραγμάτων – New World Order. Το πιο δύσκολο απ’ όλα είναι να αποκαλύψει κανείς ποίοι ακριβώς οργανισμοί ή άτομα εμπλέκονται σε αυτήν και ποίοι είναι οι στόχοι της. Παρ’ όλα αυτά, το βασικό θέμα παραμένει το ίδιο, ότι δηλαδή μία ομάδα ανθρώπων ή πολλοί άνθρωποι μαζί κινούνται, είτε υπογείως είτε δημοσίως, προκειμένου να εγκαθιδρύσουν μία και μόνο παντοδύναμη και παγκόσμια κυβέρνηση – για το λόγο αυτό, το άλλο παρατσούκλι της θεωρίας αυτής είναι «Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση». Σύμφωνα με θεωρητικούς της συνωμοσίας και κυρίως σύμφωνα με τον δρ. Τζον Κόλμαν, η Νέα Τάξη Πραγμάτων καθοδηγείται από «μόνιμους αιρετικούς, κληρονομικούς ολιγαρχικούς», που έχουν επιλεγεί από ένα "φεουδαρχικό σύστημα", προκειμένου να επιβάλουν νόμους παγκόσμιας εμβέλειας μέσω δικαστικών και στρατιωτικών δυνάμεων. Η σκέψη λοιπόν διαμορφώνεται ως εξής και έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον : Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, ως ένα εκλεγμένο ίδρυμα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης αποτελεί στόχο για πολλούς συνομοσιολόγους των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτοί το ταυτίζουν με την απώτατη έκφραση της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Έτσι λοιπόν, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, επιβεβαιώνοντας την παραπάνω πρόταση, προωθεί τα οικονομικά της αιτήματα μέσω των οργάνων της, δηλαδή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, και τους νόμους της μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και επιβάλλει τους νόμους της μέσω των βομβιστικών επιθέσεων του ΝΑΤΟ και εκείνων των ατόμων των Ηνωμένων Εθνών, που διαφυλάττουν την ειρήνη. Κάποια άλλα ιδρύματα, που μετέχουν στη συγκεκριμένη συνωμοσία, υποτίθεται ότι είναι η Λέσχη Μπίτερμπεργκ, η Τριμερής Επιτροπή Και το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. Οι άνθρωποι της Νέας Τάξης Πραγμάτων λέγεται ότι είναι υπεύθυνοι σχεδόν για όλους τους μεγάλους πολέμους, τις οικονομικές επιτυχίες και τις περιπέτειες του

περασμένου αιώνα και, μάλιστα, θεωρείται ότι έχουν κερδίσει πολλά, τόσο υλικά όσο ηθικά, από το καθ’ ένα απ’ αυτά. Το οικονομικό Κραχ των αρχών της δεκαετίας του 1930, η επανάσταση των Μπολσεβίκων, ο Α’ και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Ψυχρός Πόλεμος, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όλα όπως δείχνουν τα πράγματα, ήταν σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Φαινόταν να είναι μία συνωμοσία όπου οι Κομμουνιστές και οι ακροδεξιοί Ρεμπουμπλικάνοι των Ηνωμένων Πολιτειών συμμετείχαν όλοι μαζί. Ο υποσιτισμός του Τρίτου Κόσμου, οι μεγάλες επιδημικές νόσοι και το AIDS θεωρήθηκαν όλα ως όπλα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αυτό σημαίνει πως χρησιμοποιούνται προκειμένου να ελέγχεται ο παγκόσμιος πληθυσμός και βρίσκεται πάντα σε τέτοιο επίπεδο, που οι διαρκώς μειούμενοι οικονομικοί πόροι να επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών του. Στην Αμερική, όπου όλα μεγενθύνονται, κάποιες από τις μεγάλες καταστροφές, όπως για παράδειγμα, το χάος που υποτίθεται ότι θα προκαλούσε η «αλλαγή της χιλιετίας»-κάτι που τελικά δεν έγινε-ή τα τρομοκρατικά κτυπήματα, όπως η τρομοκρατική επίθεση της Οκλαχόμα και τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, κατασκευάστηκαν για να δικαιολογήσουν την κατάχρηση που γινόταν στον πολεμικό νόμο από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Περιστατικών. Αυτό θα έφερνε την ειρήνη σε όσους δεν μπορούν να υποστούν πλύση εγκεφάλου μέσω μεθόδων ελέγχου του νου, όπως αυτή του MK-ULTRA.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

ΑΡΘΡΟ Η ιδέα για μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση ταυτίζεται συχνά με τον καθηγητή Καρολ Κουίγκλι, έναν ειδικό του εικοστού αιώνα σε θέματα αμερικανικής Ιστορίας, τον οποίο μάλιστα, είχε επιδοκιμάσει και ο Μπιλ Κλίντον σε έναν από τους λόγους του. Το βιβλίο του του Κουίγκλι Τραγωδία και Ελπίδα, ένας τόμος 1300 σελίδων, κάτι σαν αναφορά ή απολογία για τη διακυβέρνηση μέσω μιας ελιτ ανθρώπων, συνηγορεί υπέρ ενός μόνο οργανισμού για την παγκόσμια διακυβέρνησηφαίνεται τελείως ειρωνικό, αλλά το βιβλίο υποστηρίζει την αντίδραση στην Ιστορία και όχι τη συνωμοσία ενάντια σε αυτή. Σήμερα, η ζωντανή απόδειξη ενός τέτοιου οργανισμού είναι, φυσικά, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Για κάποιους όμως συνωμοσιολόγους, οι ρίζες της Νέας Τάξης Πραγμάτων χάνονται πίσω στις μυστικιστικές ομάδες, όπως είναι οι illuminati και οι Ελευθεροτέκτονες, που, όπως λέγεται, ακόμα και σήμερα είναι αυτοί που ελέγχουν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ένας θεωρητικός των συνωμοσιών, χριστιανός, ο Πατ Ρόμπερτσον, εντοπίζει τα ίχνη της Νέας Τάξης Πραγμάτων στα χρόνια πριν από τον Πύργο της Βαβέλ, τότε που μία κυβέρνηση και μία γλώσσα ένωναν όλον τον κόσμο – ή τουλάχιστον έτσι αναφέρεται στις Ιερές Γραφές. Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση. Ακόμα και η Αποκάλυψη του Ιωάννη έχει προβλέψει τη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Έτσι λοιπόν, ο Ρόμπερτσον ισχυρίζεται ότι η σημερινή Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι έργο του Σατανά, μία εκδοχή που υποστηρίζεται – λόγω των πολέμων που μαίνονται, του λοιμού, της χολέρας και του θανάτου – και στο Οι Τέσσερες Ιππότες της Αποκάλυψης. Κάποιοι άλλοι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν ότι η έκφραση «Νέα Τάξη Πραγμάτων» είναι κομμάτι

Σήμερα, η ζωντανή απόδειξη ενός τέτοιου οργανισμού είναι, φυσικά, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Για κάποιους όμως συνωμοσιολόγους, οι ρίζες της Νέας Τάξης Πραγμάτων χάνονται πίσω στις μυστικιστικές ομάδες, όπως είναι οι illuminati και οι Ελευθεροτέκτονες, του συναλλάγματος – και αυτό κυριολεκτικά περιγράφεται στη λατινική γλώσσα στο χαρτονόμισμα του ενός αμερικανικού δολαρίου, περικλείοντας μασονικούς συμβολισμούς. Όπως επίσης, περιγράφεται στο Nouus Ordo Seculorum – έκφραση η οποία, στην πραγματικότητα, σημαίνει «η νέα τάξη των αιώνων». Έγινε επίσης η έκφραση του Τζορτζ Γ. Μπους, ο οποίος τον Ιανουάριο του 1991 είπε στο Κογκρέσο ότι αυτό που διακυβεύονταν στον επικείμενο Πόλεμο του Κόλπου ήταν «μία μεγάλη ιδέα. Μία νέα τάξη πραγμάτων, όπου διαφορετικά έθνη θα έλθουν σε επαφή με κοινούς στόχους, Να επιτύχουν τα παγκόσμια όνειρα της ανθρωπότητας για ειρήνη και ασφάλεια, ελευθερία και κυριαρχία του νόμου». Ο Πόλεμος του Κόλπου, με την

έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, εξαπολύθηκε με συμμετέχοντες τα κύρια μέλη των Ηνωμένων Εθνών. Βέβαια, κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήταν ο πρώτος φανερός πόλεμος που διεξήγαγε η Νέα Τάξη Πραγμάτων, έχοντας στην πρώτη γραμμή την κυβέρνηση των ΗΠΑ και σύσσωμη την οικογένεια Μπους. Μέσα από αυτή την οπτική, Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, έχει περισσότερο να κάνει με την υπονόμευση της εξουσίας και της αυτονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών από τα Ηνωμένα Έθνη, παρά την εκμετάλλευση των Ηνωμένων Εθνών από τις Ηνωμένες Πολιτείες με σκοπό την επίτευξη της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αυτή η τελευταία είναι μία θεωρία που για ρεαλιστές της πολιτικής μοιάζει να πλησιάζει εξαιρετικά επικίνδυνα την αλήθεια.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας Η εξωτερική πολιτική που εφαρμόζει το AKP του Ερντογάν, από τότε που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, χαρακτηρίζεται από έντονη κινητικότητα και έχει ως κύριο στόχο να καταστήσει την χώρα μια ισχυρή περιφερειακή δύναμη. Ο βασικός διαμορφωτής της εξωτερικής πολιτικής της χώρας Αχμέτ Νταβούτογλου, αν και πιστεύει πως η Τουρκία πρέπει να έχει μια πιο αυτόνομη παρουσία, δεν επιθυμεί να αμφισβητήσει ανοιχτά την βασική θέση των κεμαλικών για σύνδεση με την Δύση. Η διατήρηση μιας μετριοπαθούς στάσης έναντι της Δύσης και οι διακηρύξεις πως η ένταξη στην ΕΕ παραμένει, έστω και σε ρητορικό επίπεδο, βασικός στόχος της εξωτερικής πολιτικής της χώρας εξασφαλίζουν στο AKP την εικόνα ενός σύγχρονου φιλοδυτικού κόμματος. του Ευστάθιου Κουτσουράκη*

"Το δόγμα του «Στρατηγικού Βάθους» που είναι ουσιαστικά απόρροια των νέο-οθωμανικών αντιλήψεων στην εξωτερική πολιτική της χώρας, αντιλαμβάνεται την χώρα ως γέφυρα ανάμεσα στον Δυτικό και τον Ισλαμικό κόσμο. Αν και αρκετοί ερμηνεύουν αυτήν την πολιτική ως συμβατή με μια Τουρκία ενταγμένη στην ένωση, υπάρχει και η άποψη πως αύτη είναι ουσιαστικά μια εναλλακτική στρατηγική που έρχεται σε αντίθεση με την κεμαλική αντίληψη για το ποιος θα πρέπει να είναι ο εξωτερικός προσανατολισμός της χώρας". 6

Εξασφαλίζει έτσι την υποστήριξη των δυτικών και των μετριοπαθών στοιχείων της τουρκικής κοινωνίας που βλέπουν το AKP ως ένα κόμμα το οποίο έχει να κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και την πρόθεση να φέρει κοντά την χώρα στην Ευρώπη. Το ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας που εφαρμόζεται με βάση το «Στρατηγικό Βάθος» είναι συμβατή με την ανάπτυξη της ΚΕΠΠΑ και ΕΠΑΑ; Η ένταξη της Τουρκίας στους παραπάνω μηχανισμούς θα διευκολύνει την εφαρμογή αυτού του δόγματος; Είναι βέβαιο πως η συμμετοχή της Τουρκίας στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας αναβαθμίζει την γεωπολιτική της εικόνα. Μέσα από την συμμετοχή στο Συμβούλιο αποκτά την δυνατότητα να συνδιαμορφώνει την στάση της ΕΕ σε ζητήματα του άμεσου ενδιαφέροντός της. Είναι όμως οι βασικές επιδιώξεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής συμβατές με αυτές των άλλων κρατών μελών ώστε να μπορέσει να διαμορφωθεί μια κοινή εξωτερική πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Η κυβέρνηση του AKP τα τελευταία χρόνια έχει προβεί σε μια σειρά από ενέργειες που δεν βρίσκουν σύμφωνους τους περισσότερους ευρωπαίους. Το 2006 η ηγεσία του ΑΚΡ, κάλεσε στην Τουρκία, τον ηγέτη της Χαμάς, Χαλέμ Μεσάαλ, διαφοροποιώντας σαφώς την στάση της από τα υπόλοιπα Δυτικά κράτη που δεν αναγνωρίζαν το αποτέλεσμα των παλαιστινιακών εκλογών. Επίσης εξέφρασε με πολύ έντονο τρόπο την αντίθεσή του από τις πρακτικές των ΗΠΑ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής . Όμως το πιο χαρακτηριστικό σημείο της διαφοροποίησης της εξωτερικής πολιτικής του ΑΚΡ είναι η σύσφιξη των σχέσεων με το ισλαμικό Ιράν την στιγμή μάλιστα που οι ανησυχίες

για το πυρηνικό του πρόγραμμα εντείνονται . Ο ίδιος ο Νταβούτογλου έχει άλλωστε αναγνωρίσει πως οι διαφοροποιήσεις στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας μπορεί να θέσει σοβαρές δυσκολίες στην διαδικασία ένταξης . Ως γνωστό και στις τάξεις της ΕΕ υπάρχουν πολλά διαφορετικά συμφέροντα και απόψεις που έχουν εμποδίσει τους ευρωπαίους να διαμορφώσουν κοινές θέσεις για πολύ σημαντικά ζητήματα όπως ο πόλεμος στο Ιράκ. Η ύπαρξη αυτών των αντιθέσεων αλλά και η αντίληψη πως η εξωτερική πολιτική βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας έχουν περιορίσει την ολοκλήρωση σε αυτόν τον τομέα. Θα μπορούσε λοιπόν, κάποιος να ισχυριστεί πως η ένταξη της χώρας στην ΕΕ δεν την υποχρεώνει να ακολουθήσει τις επιλογές των άλλων κρατών-μελών. Αν και κάτι τέτοιο ως ένα βαθμό ισχύει, πρέπει να ληφθούν υπ όψιν δύο βασικοί παράμετροι αυτού του δόγματος που δεν ευνοούν την εφαρμογή τους εντός της ΚΕΠΠΑ. Πρώτον η Τουρκία πρέπει να έχει μια αυτόνομη παρουσία στην περιοχή που θα την καθιστά ευέλικτη στην διαμόρφωση συμμαχιών. Δεύτερον, η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την πολιτισμική της συγγένεια με τις χώρες της γεωπολιτικού χώρου της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής Η Τουρκία είναι πλέον ένας δυναμικός παίχτης στην περιοχή που επιδιώκει να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό του ρόλο και σύμφωνα με τον Αχμέτ Νταβούτογλου δεν πρέπει να διστάζει «την αναδιαμόρφωση των σχέσεων ισχύος κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές, και στη δημιουργία μιας ενδοχώρας (Hinterland) με την οποία θα ενισχυθούν οι μακροπρόθεσμοι πολιτισμικοί, οικονομικοί και πολιτικοί

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ο Νταβούτογλου πιστεύει στην ενοποίηση του γεωπολιτικού χώρου της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής δεσμοί». Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία μπορεί να προβεί στην δημιουργία πολλαπλών συμμαχιών που θα της επιτρέψουν να ανεξαρτητοποιηθεί από την Δύση εφαρμόζοντας μια πολιτική ισορροπιών στην περιοχή. Μια τέτοια εξέλιξη θα αναβαθμίσει την γεωπολιτική της θέση επιτρέποντας να παίξει τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης στην περιοχή. Όπως μας επισημαίνει ο Στέλιος Αλειφαντής το δόγμα του “στρατηγικού βάθους” θέλει την Τουρκία χειραφετημένη από δυτικές εξαρτήσεις διαχωρίζοντας την θέση της από πολιτικές επιλογές και διπλωματικούς χειρισμούς που δεν εξυπηρετούν την περιφερική της πολιτική . Το δόγμα του «Στρατηγικού Βάθους» που είναι ουσιαστικά απόρροια των νέο-οθωμανικών αντιλήψεων στην εξωτερική πολιτική της χώρας, αντιλαμβάνεται την χώρα ως γέφυρα ανάμεσα στον Δυτικό και τον Ισλαμικό κόσμο. Αν και αρκετοί ερμηνεύουν αυτήν την πολιτική ως συμβατή με μια Τουρκία ενταγμένη στην ένωση, υπάρχει και η άποψη πως αύτη είναι ουσιαστικά μια εναλλακτική στρατηγική που έρχεται σε αντίθεση με την κεμαλική αντίληψη για το ποιός θα πρέπει να

είναι ο εξωτερικός προσανατολισμός της χώρας . Ο Νταβούτογλου στα κείμενά του κάνει μια σαφή σύνδεση των πολιτισμικών στοιχείων με τον εξωτερικό προσανατολισμό της χώρας. Αν και ως ρεαλιστής δεν παραβλέπει την σημασία άλλων μεταβλητών όπως η γεωγραφία και οι άλλοι παράμετροι που διαμορφώνουν τους συσχετισμούς ισχύος σε μια περιοχή, δίνει έμφαση στον τρόπο με τον οποίο οι πολιτικές ελίτ προσλαμβάνουν τα πολιτισμικά στοιχεία και τις ακόλουθές συνέπιες στον εξωτερικό προσανατολισμό μιας χώρας. Η αποποίηση της κληρονομίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από τους κεμαλιστές, και η περιχαράκωσή τους στην προσπάθεια δημιουργίας ενός δυτικού τύπου έθνους-κράτους, περιόρισε την τουρκική εξωτερική πολιτική σε μια συνεχή προσπάθεια υπεράσπισης των συνόρων, ενώ την ώθησε να ταυτιστεί με τον Δυτικό άξονα . Η επιλογή αυτή οδήγησε σε περιορισμό των σχέσεων με τον μουσουλμανικό κόσμο. Η διάλυση όμως της Σοβιετικής Ένωσης, δίνει μια σημαντική ευκαιρία στην Τουρκία. Μπορεί πλέον με όχημα την ισλαμική θρησκεία και πολιτισμό να επεκτείνει την

Ως γνωστό και στις τάξεις της ΕΕ υπάρχουν πολλά διαφορετικά συμφέροντα και απόψεις που έχουν εμποδίσει τους ευρωπαίους να διαμορφώσουν κοινές θέσεις για πολύ σημαντικά ζητήματα όπως ο πόλεμος στο Ιράκ. Η ύπαρξη αυτών των αντιθέσεων αλλά και η αντίληψη πως η εξωτερική πολιτική βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας έχουν περιορίσει την ολοκλήρωση σε αυτόν τον τομέα. Θα μπορούσε λοιπόν, κάποιος να ισχυριστεί πως η ένταξη της χώρας στην ΕΕ δεν την υποχρεώνει να ακολουθήσει τις επιλογές των άλλων κρατώνμελών. επιρροή της στις μουσουλμανικές χώρες της Ευρασίας σε μια περιοχή με πολύ μεγάλη γεωπολιτική και γεωοικονομική αξία . Ο Νταβούτογλου πιστεύει στην ενοποίηση του γεωπολιτικού χώρου της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, με κύριο στοιχείο τον κοινό ισλαμικό πολιτισμό. Όπως και στην περίπτωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος όπου δίνεται έμφαση στον ρόλο που παίζει ο ευρωπαϊκός πολιτισμός ως ενοποιητικό στοιχείο, έτσι και στην περίπτωση των μουσουλμανικών κρατών ο ισλαμικός πολιτισμός σύμφωνα με τον Νταβούτογλου δημιουργεί «...μια οντολογική συναίσθηση, η οποία διεισδύει άμεσα στο νου κάθε ατόμου, ανεξαρτήτως από την εθνική ή την τοπική του καταγωγή». Είναι πλέον σαφές πως εντός της Τουρκίας υπάρχουν δύο διαφορετικές ιδεολογικές τάσεις γύρω από την φύση της τουρκικής δημοκρατίας, που έχουν επιπτώσεις στην διαμόρφωση των γεωπολιτικών επιλογών της χώρας. *Ο Ευστάθιος Κουτσουράκης είναι Πολιτικός επιστήμων, διεθνολόγος, συνεργάτης ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Θαλάσσια Ισχύς, Τουρκία και Αιγαίο του Χρήστου Ιακώβου* Οι πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου μέσα στην τουρκική εθνοσυνέλευση, με τις οποίες αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία επί των νήσων Αγαθονησίου και Φαρμακονησίου, δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ούτε ως αποσπασματικές ούτε ως προϊόν στιγμιαίας έξαρσης. Πρόκειται για δηλώσεις που εγγράφονται και ερμηνεύονται στη βάση της συγκροτημένης στρατηγικής του στρατηγικού βάθους, όπως άλλωστε πολύ ευκρινώς ανέλυσε ο ίδιος στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος». Παρατηρούμε ότι η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει την ένταση σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις της στους θαλασσίους χώρους του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή η συμπεριφορά υπαγορεύεται από την στρατηγική προτεραιότητα της Τουρκίας να αυξήσει τη θαλασσία της ισχύ, κάτι που θα της επιτρέψει να διευρύνει ακόμη περισσότερο την θεμελιακή έννοια για την εξωτερική της πολιτική, αυτή δηλαδή του στρατηγικού βάθους. Η πολυσύνθετη έννοια της θαλασσίας ισχύος αναλύθηκε για πρώτη φορά από τον κορυφαίο θεωρητικό της γεωπολιτικής του θαλασσίου χώρου, τον αμερικανό Άλφρεντ Μάχαν (18401914), από τον οποίο επηρεάστηκε και ο Νταβούτογλου και ο οποίος προσδιορίζει τη θαλασσία ισχύ ως τη δυνατότητα ελέγχου των θαλασσίων οδών καθώς επίσης και της νομής και κατοχής των θαλασσίων πόρων, οι οποίοι προσδίδουν πολιτική δύναμη και οικονομική ευρωστία στα κράτη. Ο Μάχαν, αφού αφιέρωσε χρόνια μελέτης στην ιστορία της ανόδου της Μεγάλης Βρετανίας ως μεγάλης ευρωπαϊκής δυνάμεως, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θαλασσία ισχύς μπορεί να παί8

ξει καθοριστικό ρόλο στην μετατροπή ενός κράτους σε ισχυρό, αν συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: Αν διαθέτει κατάλληλη γεωγραφική θέση, όπως για παράδειγμα να γειτνιάζει με σημαντικές θαλάσσιες διόδους. Αν η φυσική διαμόρφωση των ακτογραμμών του τού παρέχει πρόσθετα πλεονεκτήματα όπως νησιά και φυσικά λιμάνια. Αν διαθέτει μεγάλη έκταση ακτογραμμής σε σχέση με τον πληθυσμό του. Αν έχει ψηλό ποσοστό πληθυσμού το οποίο στρέφεται προς τη θάλασσα (αλιεία, εμπορικό ναυτικό, ισχυρό πολεμικό ναυτικό) Αν η πολιτική της κυβέρνησης παρέχει συστηματική και ευφυή καθοδήγηση με στόχο την ανάπτυξη της θαλασσίας ισχύος. Αυτό που σήμερα περιορίζει την ανάπτυξη της τουρκικής θαλασσίας ισχύος, σε σχέση με τις πέντε προαναφερθείσες προϋποθέσεις, είναι το μειονέκτημα που προσδιορίζεται από την ανισορροπία που προκαλείται από την ύπαρξη σε μεγάλη έκταση ακτογραμμής της χώρας χωρίς όμως να έχει ελεύθερη πρόσβαση σε ανοικτή θάλασσα, τόσο στο Αιγαίο, λόγω του ελλαδικού πλεονεκτήματος, όσο στην Α. Μεσόγειο, λόγω της ύπαρξης της Κύπρου. Αυτή η πραγματικότητα επιβάλει στην Τουρκία το «σύνδρομο της Συνθήκης των Σεβρών», τη μειο-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

νεκτική γεωπολιτική θέση δηλαδή ότι είναι εγκλωβισμένη στα δικά της χωρικά ύδατα λόγω του ότι τρία βασικά της λιμάνια (Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης και Μερσίνας) είναι από θαλάσσης αποκλεισμένα καθώς επίσης παραμένει χωρίς πρόσβαση στις ναυτικές οδούς που εξασφαλίζουν διασύνδεση της Τουρκίας με το δυτικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου η Τουρκία παραμένει κράτος ξηράς, όπως επέβαλαν οι δυτικές δυνάμεις με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920. Με το νέο στρατηγικό σχεδιασμό των ισλαμιστών όπου η Τουρκία θα πρέπει να αναδυθεί, μέχρι τα μέσα του τρέχοντος αιώνος, με πλανητικούς όρους, σε δύναμη διεθνούς εμβέλειας, το «σύνδρομο της Συνθήκης των Σεβρών» περιορίζει την Τουρκία από το ζωτικό χώρο της εγγύς θαλασσίας λεκάνης (Μαύρη Θάλασσα, Αν. Μεσόγειο, Ερυθρά Θάλασσα και Περσικός Κόλπος) ο οποίος είναι κομβικής σημασίας, κατά το Νταβούτογλου, για τα μακροχρόνια σχέδια της χώρας του. Επιπλέον παράγοντες οι οποίοι αναγκάζουν την Τουρκία να κινηθεί προς την κατεύθυνση απόκτησης θαλασσίας ισχύος είναι: α) Η επιτάχυνση της παγκοσμιοποίησης, η οποία αυξάνει τις προϋποθέσεις του διεθνούς εμπορίου, και μάλιστα διά θαλάσσης, β) Η ραγδαία αύξηση των παγκοσμίων ενεργειακών αναγκών γεγονός που καθιστά τόσο τις υποθαλάσσι-

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ες ενεργειακές πηγές όσο και τις θαλάσσιες ενεργειακές οδούς του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου σε μείζονος σημασίας γεωστρατηγικά εργαλεία, ιδιαίτερα αν δει κάποιος αυτό τον παράγοντα σε σχέση με τις ευρωπαϊκές προσπάθειες απεξάρτησης της Ευρώπης από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα. Επομένως, θα ήταν παιδαριώδες σφάλμα στρατηγικής προσπέλασης και εκτίμησης να μη θεωρείται ως πηγή των τουρκικών διεκδικήσεων και ηγεμονικών αξιώσεων επί του Αιγαίου και των θαλασσίων χώρων της Κύπρου ο γεωπολιτικός αναθεωρητισμός της Τουρκίας καθώς επίσης και η συνεχής διεύρυνση του χάσματος στο γεωπολιτικό δυναμικό των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά να εκλαμβάνεται ως πηγή του τουρκικού επεκτατισμού ο τριτοκοσμικός και αυταρχικός χαρακτήρας του κεμαλικού κράτους. Σε περίπτωση που κάποιος υιοθετήσει το δεύτερο οδηγεί στο παραπλανητικό και αφελές συμπέρασμα ότι η ενσωμάτωση της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς θα την εκδημοκρατικοποιήσει και θα την αναγκάσει να εγκαταλείψει τις στρατιωτικές απειλές και την καταναγκαστική διπλωματία υποκαθιστώντας τις με οικονομικές δραστηριότητες, οπότε εκ των πραγμάτων θα εξαλειφθούν και οι απειλές εκ μέρους της (sic!). Συνεπώς, οι διεκδικήσεις της Τουρκίας επί των θαλασσίων χώρων του Αιγαίου και της Α. Μεσογείου είναι συγκροτημένες και δομημένες και μπορούν να υλοποιηθούν μέσω της απόκτησης θαλασσίας ισχύος, και υπηρετούν το φιλόδοξο στρατηγικό στόχο της διεύρυνσης του στρατηγικού βάθους της χώρας και της μετατροπής της σε περιφερειακό ηγεμόνα. * Ο Χρ. Ιακώβου είναι διευθυντής Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Η Ελλάδα και η Κοινoτική Ευρώπη

Γράφει ο Γεώργιος Σέκερης Πρέσβης ε.τ. Η λέξη Ευρώπη – ελληνικής ως γνωστόν προελεύσεως – προσφέρεται σε πολλαπλούς ορισμούς. Υπάρχει η γεωγραφική Ευρώπη που περιλαμβάνει και το Καζακστάν και την τουρκική Θράκη. Υπάρχει η πολιτιστική Ευρώπη στην οποία ασφαλώς ανήκει και ο εκτεταμένος σλαβόφωνος ορθόδοξος χριστιανικός κόσμος που εκτείνεται έως και πέραν των Ουραλίων. Και από το τέλος του Β! Π.Π συγκροτείται μια στενότερη, θεσμική Ευρώπη, που αρχικώς προσέλαβε την μορφή μιας προωθημένης οικονομικής σύμπραξης και συν τω χρόνω μετεξελίχθη στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για την Κοινοτική Ευρώπη – οι σχέσεις της χώρας μας με την οποία είναι το αντικείμενο της αποψινής μας επικοινωνίας. Κατά την οποία θα προσπαθήσω να απαντήσω συνοπτικώς στα εξής τέσσερα ερωτήματα: • Γιατί οι αρχιτέκτονες του ευρωκοινοτι-

κού οικοδομήματος δέχθηκαν να θέσουν υπό τη σκέπη του τη χώρα μας. • Γιατί η ίδια η Ελλάδα επεδίωξε να ενταχθεί στους υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκούς θεσμούς. • Ποιος ο απολογισμός της κοινοτικής παρουσίας της χώρας μας. • Και, τέλος, ποιες οι προοπτικές μας στο μεταλλασσόμενο ευρωπαϊκό τοπίο.

Α. Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Την απάντηση στο πρώτο ερώτημα μας έδωσε μερικώς ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, ο οποίος εξηγώντας την ένθερμη υποστήριξη που παρέσχε στην κοινοτική μας ένταξη, εις πείσμα ουκ ολίγων τότε αντιρρήσεων, δήλωνε πρόσφατα στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» τα ακόλουθα: «Όπως και οι υπόλοιποι της γενιάς μου, ανατράφηκα με την ιδέα ότι η δημοκρατία, η πολιτική, όλα αυτά προήρχοντο από τη χώρα αυτή [την Ελλάδα]. Για εμάς, η Ελλάδα ήταν συνώνυμη με πολιτισμό. Ως εκ τούτου, η σκέψη ότι θα εγκατελείπετο στην πόρτα της Ευ-

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ρώπης μάς ήταν ανυπόφορη.» Ο Γάλλος ηγέτης ανεγνώριζε έτσι μια αδιαμφισβήτητη ιστορική πραγματικότητα. Η Ευρώπη αποτελεί τη σύνθεση τριών κυρίαρχων πολιτισμικών δυνάμεων. Ήτοι, για να τις απαριθμήσω σε αντίστροφη χρονική αλληλουχία: του Διαφωτισμού, του Χριστιανισμού, και του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού – το ελληνικό σκέλος του οποίου έχει, κατά γενική αντίληψη, ασκήσει καθοριστική επιρροή και επί του ρωμαϊκού. Και υπό το πρίσμα αυτό, η παρουσία της χώρας μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι προσλάμβανε ισχυρό συμβολισμό. Το πολιτισμικό δε αυτό κίνητρο ενισχύθηκε, ενδεχομένως καθοριστικά, από γεωπολιτικές σκοπιμότητες. Σε μια στιγμή κατά την οποία, η μεν Ευρώπη, όπως άλλωστε και η Δύση γενικότερα, αντιμετώπιζε θανάσιμη απειλή από τη σοβιετική αυτοκρατορία, η δε Ελλάδα ήταν εκ των πραγμάτων τοποθετημένη στη ζώνη των πρόσω, φυσικό ήταν οι Κοινοτικοί Ευρωπαίοι να θελήσουν να συμβάλουν στη σταθεροποίηση του ρευστού και αβέβαιου ελληνικού μεταπολιτευτικού καθεστώτος, εντάσσοντας τη χώρα μας στο ευρωκοινοτικό θεσμικό πλέγμα.

Β. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ

Αλλά και εμείς από την πλευρά μας είχαμε επιτακτικούς λόγους να γίνουμε δεκτοί στην υπό οικοδόμηση Κοινοτική Ευρώπη. Συχνά λησμονούμε ότι το νεότερο ελληνικό κράτος ιδρύθηκε και ανδρώθηκε υπό τον αστερισμό της Ευρώπης. Οι ηγέτες του επαναστατημένου Γένους αντελήφθησαν εγκαίρως ότι η αναγεννώμενη Ελλάδα όφειλε να στραφεί προς τον ευρωπαϊκό κόσμο, προκειμένου να επιτύχει τους κύριους εθνικούς στόχους της: Την εδραίωση της διεθνούς θέσης της. Την επέκταση των συνόρων της, έτσι ώστε να αγκαλιάσουν τους ακόμη υπόδουλους ελληνικούς πληθυσμούς. Και τον εκσυγχρονισμό – εξευρωπαϊσμός απεκαλείτο τότε και για πολύ ακόμη διάστημα – των διοικητι10

κών, κοινωνικών και οικονομικών της θεσμών και δομών. Η επιλογή δε αυτή αποτέλεσε βασικό γνώμονα της εξωτερικής μας πολιτικής και στη συνέχεια. Με εντυπωσιακά συνολικώς αποτελέσματα: Το ασθενές κρατίδιο των αρχών του δέκατου ένατου αιώνα αναδείχθηκε κατά τον εικοστό σε σημαντικό περιφερειακό παράγοντα, με υπολογίσιμη συμμετοχή και στα παγκόσμια δρώμενα. Με δεδομένες επομένως τις γεωπολιτικές και πολιτισμικές αυτές καταβολές μας, φυσικό ήταν η ευρωπαϊκή ενωτική ιδέα να βρει ενωρίς στην Ελλάδα πρόθυμη ανταπόκριση. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ των προπολεμικών θιασωτών της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ειδικότερα της Πανευρώπης του Κουντενχόβε-Καλλέργη συγκαταλεγόταν και ένας Έλλην ηγέτης του εθναρχικού αναστήματος του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ενώ την επαύριον του Β! Παγκόσμιου Πολέμου η ελληνική κοινή γνώμη, με μόνη ουσιαστική εξαίρεση τους εγκλωβισμένους σε ανεδαφικές ιδεοληψίες και εθνικώς επιζήμιες διεθνοπολιτικές δεσμεύσεις κομμουνιστές, επένδυσε υψηλές προσδοκίες στην ευρωπαϊκή μας προοπτική.

Γ. ΕΝΤΑΞΙΑΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Οι κύριοι σταθμοί της κοινοτικής μας

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

πορείας είναι γνωστοί: Το 1961 συνήψαμε Συμφωνία Σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, στην οποία δέκα οκτώ χρόνια αργότερα, το 1979 ενταχθήκαμε ως πλήρες μέλος. Το 1992 υπήρξαμε συνιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – του θεσμικού σχήματος που διαδέχθηκε την ΕΟΚ. Και το 2001 προσχωρήσαμε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση – ευρύτερα γνωστή ως Ευρωζώνη. Πρόκειται για μια διαδρομή που προσέφερε τεράστιες δυνατότητες στην Ελλάδα: οικονομικές, θεσμικές, και διεθνοπολιτικές. Δυνατότητες που δυστυχώς οι πολιτικές μας ηγεσίες απέτυχαν να αξιοποιήσουν, καθ’ όν τρόπο όφειλαν και μπορούσαν. Αυταπατώμεθα δε όταν την αποτυχία αυτή την χρεώνουμε στους άλλους και όχι στον εαυτό μας. • Εν πρώτοις, στη χώρα εισέρευσε με ελληνικά μέτρα πακτωλός, υπό μορφή δωρεάν βοήθειας ή χαμηλότοκων δανείων. Η διασπάθιση των ποσών αυτών βαρύνει εμάς τους αποδέκτες τους και όχι τους δότες – όπως συχνά μας βολεύει να ισχυριζόμαστε. • Κατά δεύτερο λόγο, μας παρασχέθηκαν, τόσο πρότυπα, όσο και κίνητρα για τη ριζική αναδιοργάνωση των κρατικών μας υπηρεσιών. Το ότι η δημόσια διοίκηση παρουσιάζει το γνωστό σημερινό της χάλι οφείλεται αποκλειστικώς σε δικές μας πράξεις και παραλείψεις. • Τέλος, για να περιορισθώ στα κυριότερα, η συμμετοχή στην κλειστή λέσχη μερικών από τα πλέον ανεπτυγμένα και πολιτισμένα κράτη του κόσμου – κράτη με τεράστια επιρροή επί των διεθνών δρωμένων – προσέφερε δυνητικώς στην Ελλάδα μείζονα προσαύξηση του διεθνούς βάρους της και συνακόλουθα και της διαπραγματευτικής της δύναμης, ιδιαίτατα στο εγγύς γεωπολιτικό της περιβάλλον. Για το ότι η χώρα μας δεν επωφελήθηκε επαρκώς αυτής της εν δυνάμει ενίσχυσης της διεθνούς θέσης της φταίμε και πάλι εμείς και μόνο εμείς.

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Εδώ όμως επιβάλλεται μια διευκρίνιση: Η ένταξή μας στην Κοινοτική Ευρώπη ουδέποτε αποτέλεσε – και ούτε σήμερα αποτελεί – πανάκεια. Είναι δε αποκαλυπτικό στρατηγικής αφέλειας το ότι, εις πείσμα της, εμφανούς εν τούτοις, πραγματικότητας, πάρα πολλοί μεταξύ μας – διαβουκολούμενοι και από ένα ιδιοτελώς ενεργούν πολιτικο-κομματικό κατεστημένο – θεωρήσαμε ότι η κοινοτική ένταξη θα κατοχύρωνε ως δια μαγείας και την ασφάλεια των συνόρων μας, μεταλλαγμένων υποτίθεται σε «ευρωπαϊκά» – ειδικότερα έναντι της Τουρκίας. Και ότι θα εξασφάλιζε την ευτυχή επίλυση των μεγάλων εθνικών μας θεμάτων, και, κατ’ εξοχήν, του Κυπριακού, δια των Βρυξελλών. Έτσι, στο πολύτιμο όντως εθνικό κεφάλαιο που ήταν και είναι η συμμετοχή μας στο ευρωκοινοτικό γίγνεσθαι, προσδώσαμε διαστάσεις εξωπραγματικές. Η διάψευση σημειωτέον των οποίων είχε ως φυσικό επακόλουθο να αναπτυχθεί εξ αντιδράσεως στους κόλπους της κοινής γνώμης ένας παράλογος και εθνικώς επιζήμιος αντιευρωπαϊσμός. Και έτσι, αντί να εστιάσουμε προσοχή και προσπάθειες στην αξιοποίηση των πολλαπλών υπαρκτών πλεονεκτημάτων της κοινοτικής μας ένταξης, κατατριβόμαστε σε φιλιππικούς κατά της Κοινοτικής Ευρώπης μας διότι δεν μας παρέχει το ανέφικτο. Και λέγω το ανέφικτο, διότι, υπό την παρούσα θεσμική συγκρότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξωτερική πολιτική και άμυνα παραμένουν ουσιαστικά υπό τον αποκλειστικό έλεγχο των εθνικών κυβερνήσεων – και συνακόλουθα η «Κοινή Εξωτερική και Αμυντική Πολιτική» αποτελεί σχήμα λόγου μάλλον παρά πραγματικότητα.

Δ. ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ

Είναι αλήθεια ότι, την επαύριον του Β! Παγκόσμιου Πολέμου, τους πρωτεργάτες της Κοινοτικής Ευρώπης οιστρηλάτησε το όραμα της δημιουργίας

μιας Ευρωπαϊκής Συμπολιτείας κατά το πρότυπο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ήδη ωστόσο από τη δεκαετία του πενήντα, οι ομοσπονδιακές αυτές φιλοδοξίες παραχωρούσαν όλο και περισσότερο τη θέση τους σε μια συνεργασία διακρατικής μορφής. Η ακριβής μάλιστα έκταση της οποίας αποτέλεσε αντικείμενο καίριων διαφοροποιήσεων μεταξύ των κοινοτικών εταίρων. Καθώς, ενώ οι Βρετανοί επιμένουν διαχρονικά σε μια χαλαρή συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών-εθνών, εστιασμένη στις εμπορικές ανταλλαγές και τις χρηματιστηριακές δραστηριότητες – δηλαδή στη διαμόρφωση μιας κλασσικής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών –, οι κύριοι ηπειρωτικοί εταίροι με προεξάρχοντα τον «γαλλογερμανικό άξονα», χωρίς να επιστρέφουν στην αρχική ομοσπονδιακή ιδέα, έχουν ταχθεί υπέρ μιας στενότερης, οργανικής σύμπραξης, τόσο στον οικονομικό, όσο και στον πολιτικό τομέα. Και συνακόλουθα, στους κόλπους της ΕΕ προέκυψε το φαινόμενο των «πολλαπλών ταχυτήτων». Με κυριότερη μέχρι στιγμής εκδήλωση την Οικονομική και Νομισματική Ένωση, τη γνωστή και ως Ευρωζώνη – στην οποία συμμετέχουν μόνο δέκα επτά από τα είκοσι επτά κράτη-μέλη της ΕΕ. Και η οποία, όπως γνωρίζουμε, δοκιμάζεται αυτή τη στιγμή δεινώς. Καθώς, υπό την πίεση της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης, γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι, για να διασωθεί, οι εταίροι οφείλουν, αφ’ ενός, να υιοθετήσουν ένα μίνιμουμ κοινών δημοσιονομικών και οικονομικών κανόνων, και, αφ’ ετέρου, να εκδηλώσουν εμπράκτως τη μεταξύ τους αλληλεγγύη, με τους ισχυρότερους να στηρίζουν τους ασθενέστερους. Με άλλες λέξεις, να δώσουν σάρκα και οστά στη λεγόμενη οικονομική διακυβέρνηση - η οποία από την ίδια τη φύση της εμπεριέχει ισχυρή πολιτική διάσταση. Πρέπει δε να τονισθεί ότι το κοινοτικό διακύβευμα είναι πολύ ευρύτερο από την ΟΝΕ. Όπως έχει δημοσία ανα-

γνωρίσει και η Γερμανίδα Καγκελάριος, «η αποτυχία του ευρώ θα σημάνει την αποτυχία της Ευρώπης» γενικότερα. Εξ ου και οι αγωνιώδεις προσπάθειες που οι ηγέτες της Ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταβάλλουν για τη σωτηρία του κοινού νομίσματος. Από τη μια, στηρίζοντας τα υπερχρεωμένα κράτη-μέλη με τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Μάιος 2010) και με τη δειλή έστω, διεύρυνση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Και, από την άλλη, επιχειρώντας να αποτρέψουν τη μελλοντική υπερχρέωση των εταίρων με τη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας. Η επιτυχία ωστόσο των προσπαθειών αυτών κάθε άλλο παρά δεδομένη μπορεί να θεωρηθεί. Η αλήθεια μάλιστα είναι ότι το ευρωπαϊκό μέλλον εμφανίζεται σήμερα πολύ πιο αβέβαιο παρά οποιαδήποτε στιγμή κατά το σχετικώς πρόσφατο παρελθόν.

Ε. ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

Οι ευρωπαϊκές δε αυτές αβεβαιότητες έχουν άμεσες επιπτώσεις σε μείζονα ελληνικά συμφέροντα και τις εθνικές μας προοπτικές γενικότερα. Βέβαια, το βάρος μας στην πλάστιγγα των κοινοτικών αποφάσεων τυγχάνει εκ των πραγμάτων περιορισμένο – όχι μόνο λόγω δημογραφικών μεγεθών, αλλά και συνεπεία του θλιβερού καταντήματος της χώρας και της απαξίωσης της διεθνούς της εικόνας, με ευθύνη των ταγών της. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει άποψη για τα ευρωκοινοτικά δρώμενα και δη διαχρονική: Επιδιώκουμε την όσο το δυνατόν πληρέστερη ευρωπαϊκή συσσωμάτωση. Ορθότατα δε – υπό μία βασική προϋπόθεση: Ότι θα ανασυντάξουμε το εσωτερικό μας μέτωπο. Διότι μόνο έτσι θα είμαστε σε θέση, όχι μόνο να επωφεληθούμε των πολλαπλών πλεονεκτημάτων μιας συνεκτικότερης Ευρώπης, αλλά και να αποφύγουμε τις παγίδες που, ειδικό-

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Για μια σχετικώς μικρή χώρα όπως η δική μας, η συμμετοχή στο ευρωενωσιακό εγχείρημα είναι δίκοπο μαχαίρι. Εάν βάλουμε τάξη στα του οίκου μας, θα αποδειχθεί πηγή εθνικής ισχύος και ευημερίας. Εάν όμως συνεχίσουμε την αυτοκαταστροφική μας κατολίσθηση, ορατός είναι ο κίνδυνος, είτε να συνθλιβούμε από τον συλλογικό οδοστρωτήρα, είτε να υποστούμε τις καταστροφικές συνέπειες της έξωσης. τερα, το απαιτητικό περιβάλλον της Ευρωζώνης εμπερικλείει για τους απερίσκεπτους επιμηθείς. Μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόμεθα δυστυχώς και εμείς. Διότι δεν υπάρχει, πιστεύω, σκεπτόμενος Έλληνας που να μην αναγνωρίζει πλέον ότι οι πρακτικές των κυβερνήσεών μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες σφραγίσθηκαν από άκρα απερισκεψία: Ζήσαμε υπεράνω των μέσων μας – με δωρεάν κονδύλια και δανεικά. Διογκώσαμε αλόγιστα, με ταπεινά κομματικά κίνητρα, μια ήδη αναποτελεσματική και εν πολλοίς διεφθαρμένη κρατική μηχανή – με τους κυβερνώντες μας μάλιστα να επαγγέλλονται την «επανίδρυσή» της. Και αποδυναμώσαμε, αντί να τονώσουμε, τον ασθενή παραγωγικό μας ιστό. Φθάσαμε έτσι στο χείλος του γκρεμού. Για να αποφύγουμε δε τη μοιραία πτώση, απαιτείται τεράστια προσπάθεια ανόρθωσης κράτους και οικονομίας. Μια προσπάθεια που επιβάλλεται να καταβληθεί ανεξάρτητα από το όποιο «μνημόνιο» ή έξωθεν παρότρυνση γενικότερα, αφού πρόκειται για επιτακτική, υπαρξιακή θα μπορούσε να πει κανείς, εθνική αναγκαιότητα. Προσωπικώς ασπάζομαι τη γνώμη των περισσότερων έγκυρων παρατηρητών ότι η έξοδός μας από την ευρωζώνη θα αποτελούσε εθνική συμφορά, τόσο οικονομική, όσο και γεωπολιτική. Η εγκατάλειψη του ευρώ, ειδικότερα, χωρίς να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας – τα οποία παράγονται κυρίως με εισαγόμενες εισροές, οι οποίες φυσικά θα ακριβύνουν – θα έχει ως επακόλουθο: • Την αποθάρρυνση, αν όχι πλήρη αποτροπή, των επενδύσεων. 12

• Τη δραματική αύξηση των δαπανών για την εξυπηρέτηση του χρέους. • Τη δραστική μείωση μισθών και εισοδημάτων, • Την άνοδο του πληθωρισμού, • Και συνακόλουθα τη διόγκωση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων. Ακόμη όμως και αν οι συνθήκες μας ωθήσουν εκτός ευρώ – ένα απευκταίο, επαναλαμβάνω, ενδεχόμενο, το οποίο, ωστόσο, δεν μπορεί πλέον να αποκλεισθεί – η εθνική ανασυγκρότηση θα παραμείνει μονόδρομος για την Ελλάδα. Απλώς το κόστος της θα είναι πολλαπλάσιο. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΩΣ: Για μια σχετικώς μικρή χώρα όπως η δική μας, η συμμετοχή στο ευρωενωσιακό εγχείρημα είναι δίκοπο μαχαίρι. Εάν βάλουμε τάξη στα του οίκου μας, θα αποδειχθεί πηγή εθνικής ισχύος και ευημερίας. Εάν όμως συνεχίσουμε την

αυτοκαταστροφική μας κατολί-

σθηση, ορατός είναι ο κίνδυνος, είτε να συνθλιβούμε από τον συλλογικό οδοστρωτήρα, είτε να υποστούμε τις καταστροφικές συνέπειες της έξωσης. Το καίριο επομένως ερώτημα είναι: Ποιον από τους δύο αυτούς δρόμους θα επιλέξουμε τελικώς. Εννοώ εμπράκτως, όχι στα λόγια. Θα θελήσουμε να ανασυνταχθούμε – διότι ζήτημα θέλησης είναι – και να συγκαταλεχθούμε στην ομάδα των μαχίμων Ευρωπαίων; Ή όχι; Εάν όχι, θα είμεθα άξιοι της τύχης μας. Και τα ανεύθυνα θύματά μας – οι επερχόμενες ελληνικές γενεές – δικαίως θα μας καταρώνται.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

Αμερικανός καθηγητ Στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος μετακινείται σταδιακά το Καστελόριζο, αφού όλο και περισσότεροι ανακαλύπτουν την δυσανάλογη με το μέγεθός του σημασία, στον τομέα της εκμετάλλευσης των αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Μεσογείου. Με μια παρουσίαση του ζητήματος στο National Review Online, ο διακεκριμένος Αμερικανός αναλυτής, Ντάνιελ Πάιπς, αναδεικνύει τη σημασία του Καστελορίζου, περιγράφει με μελανά χρώματα την «διπλωματία των κανονιοφόρων» της Τουρκίας, ενώ καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να υποστηρίξει την Ελλάδα στην ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Ο τίτλος του άρθρου είναι «Kastelorizo – Mediterranean Flashpoint?» (Καστελόριζο – Μεσογειακό σημείο έκρηξης;) το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του Φόρουμ Μέσης Ανατολής (Middle East Forum), διευθυντής του οποίου είναι ο Πάιπς, ο οποίος είναι και συνεργάτης του Ινστιτούτου «Hoover» στο φημισμένο αμερικανικό πανεπιστήμιο του Stanford. Εντύπωση προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάει το άρθρο του ο αναλυτής: «Θυμηθείτε το όνομα Καστελόριζο, το ακούτε εδώ για πρώτη φορά»! Για να συνεχίσει παραθέτοντας γεωγραφικά στοιχεία, ότι δηλαδή απέχει μόλις ένα μίλι από τις τουρκικές ακτές, 80 μίλια από τη Ρόδο και 170 από την Κύπρο. Μιλάει για τους 430 κατοίκους του στα μόλις πέντε τετραγωνικά μίλια έκταση και αναφέρει ότι η περιοχή θεωρείται από το «Lonely Planet Travel Guide» από τις τέσσερις κορυφαίες σε ελληνικά νησιά για καταδύσεις. Στη συνέχεια εξηγεί τη γεωστρατηγική του σημασία, το πως αποκόπτει τη δυνατότητα στην Τουρκία να… βάλει χέρι σε μεγάλα θαλάσσια τμήματα που ενδεχομένως περιέχουν πλούσια

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ής προς Ε.Ε. για το Καστελόριζο: "Συνετίστε την Άγκυρα" Καστελόριζο Σαν αγκαλιά ξανοίγεται μάνας που λαχταράει του Καστελόριζου η θωριά, της Ρω η προσμονή. Σ’ αδράχνει μεσοπέλαγα και σε σφιχταγκαλιάζει. Οι βράχοι του έχουν καρδιά, τα σπίτια του ψυχή.

αποθέματα, ενώ επιτρέπει σε Ισραήλ, Κύπρο και Ελλάδα να δημιουργήσουν έναν νοητό θαλάσσιο «διάδρομο» για τη μεταφορά των υδρογονανθράκων στην Ευρώπη, χωρίς να απαιτείται τουρκική άδεια. Η «λεπτομέρεια» αυτή είναι πολύ σημαντική για τον αναλυτή, καθώς η Τουρκία έχει δηλώσει ότι δεν θα επιτρέψει τη διέλευση του ισραηλινού φυσικού αερίου από το έδαφός της. Στη συνέχεια μιλάει ανοικτά για την πολιτική εκφοβισμού του Ερντογάν και της κυβέρνησης του τουρκικού AKP απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, τις υπερπτήσεις πάνω από το Καστελόριζο, κάτι που αποκαλύπτει ότι η ελληνική νήσος θα μπορούσε να αποτελέσει «θερμό σημείο», ενώ εκτιμά ότι η κατάληψή του από στρατιωτικής απόψεως θα χρειαζόταν «όσο χρόνο χρειάζεστε για να διαβάσετε αυτό το άρθρο»… Ο Πάιπς αναφέρεται και στις δηλώσεις του Ισραηλινού αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, Ντάνι Αγιαλόν, ο οποίος ότι η ασφάλεια των περιοχών εξόρυξης υδρογονανθράκων και της Κύπρου αποτελεί προτεραιότητα για τη χώρα του και πως κάθε απειλή δεν θα μείνει αναπάντητη. Για να καταλήξει το άρθρο – παρου-

σίαση του προβλήματος, λέγοντας ότι «τέτοια ξεκάθαρα σημάδια αποφασιστικότητας είναι ευπρόσδεκτα. Καθόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει την Ελλάδα να κάνει γεωτρήσεις για να εξασφαλίσει νέες πηγές εισοδήματος, θα πρέπει να υποστηρίξει την Αθήνα να ανακηρύξει ΑΟΖ, να απορρίψει τη δημιουργία προβλημάτων από το AKP αναφορικά με το Καστελόριζο και ξεκάθαρα να εννοήσει ότι οποιαδήποτε έγερση προβλημάτων από την Τουρκία θα έχει σοβαρότατα αποτελέσματα»… Ας ελπίσουμε ότι η έγερση του ζητήματος ενός πασίγνωστου διεθνώς αναλυτή με τεράστιες διασυνδέσεις στο «κατεστημένο» της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής σε Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ, στέλνει τα κατάλληλα μηνύματα, όχι τόσο στην Τουρκία και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στην Ελλάδα, επειδή το να κατανοήσουν οι Έλληνες το τεράστιο γεω-

Σ’ αυτά τα βράχια τα τραχιά η Ελλάδα ξαγρυπνάει και στις ρυτίδες τις βαθιές ήλιος λαμποκοπά, μ’ απάνω στα χαμόγελα μια πίκρα ξεγλιστράει και μοιάζει με της ξενιτιάς την άχαρη αγκαλιά. Σπίτια φιλούν τη θάλασσα, στα παραθύρια οι γλάροι Τα’ αρχοντικά αγέρωχα για παρελθόν θα πουν η προκυμαία. οι εκκλησιές, το ευρύχωρο λιμάνι τα τρεχαντήρια κι οι σπηλιές μες στην ψυχή μιλούν. Όμορφο Καστελόριζο του Αιγαίου μας καμάρι, σμαράγδι της ανατολής σ’ απόμακρη αγκαλιά! Τις Θερμοπύλες διαφυλάς και με περίσσια χάρη υψώνεις γαλανόλευκη σ’ αλαργινά νερά. (Από τη νέα ποιητική συλλογή του Αντιστρατήγου Ι ε.α. Άρη Χαραλαμπάκη «Σταλαγματιές Αιγαίου»)

στρατηγικό «παίγνιο» που εξελίσσεται πλέον στην ευρύτερη περιοχή, είναι σαφέστατα το πρώτο βήμα για την αποφασιστική έξοδο της χώρας από την κρίση… Η Συντακτική Επιτροπή

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΑΡΘΡΟ

"Έλληνες vs Γερμανών" Άρθρο Βρετανού ιστορικού Το θέμα της εχθρότητας μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, που ξέσπασε όταν η χώρα μας ζήτησε τη βοήθεια των εταίρων και του ΔΝΤ για να αντιμετωπίσει τα οικονομικά της προβλήματα, επιχειρεί να αναλύσει σε άρθρο του ο Βρετανός ιστορικός, Mark Mazower. Όπως σημειώνει ο καθηγητής στο άρθρο του, η κόντρα αυτή μεταξύ των Γερμανών και των Ελλήνων, ξυπνάει μνήμες από το παρελθόν και την περίοδο της Κατοχής. Δεν παραβλέπει να σημειώσει ότι το φιτίλι άναψαν άρθρα και γελοιογραφίες του γερμανικού Τύπου που προέτρεπαν τους Έλληνες να πουλήσουν νησιά και μνημεία. Καθώς η ελληνική κουλτούρα στηρίζεται στις αξίες του φιλότιμου και της τιμής, τα δημοσιεύματα αυτά, όπως παρατηρεί, «ατίμασαν την ελληνική εθνική τιμή». Ακολουθούν αποσπάσματα του εν λόγω άρθρου με τίτλο «Έλληνες εναντίον Γερμανών». «Καθώς η λιτότητα χτυπάει την Ευρωζώνη, ο γερμανικός Τύπος απεικονίζει την Ελλάδα ως μία ανήθικη χώρα - ενώ οι Έλληνες είναι τρομοκρατημένοι ότι η χώρα που τους κατέλαβε τη δεκαετία του 1940, αποτελεί ξανά μία απειλή για την αυτονομία τους. Η κρίση της Ευρωζώνης έχει ξυπνήσει τα παλιά φαντάσματα - συγκεκριμένα, το φάντασμα της γερμανικής δεσποτείας στην Ευρώπη. Στην Αθήνα, τα αντιγερμανικά αισθήματα οξύνονται, και δεν είναι μόνο αυτοί που διαδηλώνουν που αναφέρονται στην εποχή της ναζιστικής κατοχής, επιχειρώντας συγκρίσεις με το παρόν. Οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. στην Ελλάδα παρομοιάζονται με την Γκεστάπο (από πολλούς Έλληνες). Οι Έλληνες υπουργοί κατηγορούνται ως συνερ14

γάτες τους. Είναι αυτή μία προσωρινή αναλαμπή ή ένα σημάδι βαθύτερης στρέβλωσης; Ο ναζισμός και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έσπασε τις πλούσιες ρίζες και δεσμούς του παρελθόντος, και αντικατέστησε τις ποικιλόμορφες σχέσεις του παρελθόντος με τη βία και το τραύμα της Κατοχής. Καμία κρίση από τις πολλές που έχουν συμβεί στη σύντομη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, δεν θα μπορούσε να συγκριθεί σε όρους θνησιμότητας ή και ακόμη πιο σημαντικούς, με το σοκ εκείνων των ετών (της Κατοχής). Το κράτος κατέρρευσε, η λιμοκτονία θέρισε χιλιάδες, και η ακολουθούμενη κοινωνική αποδόμηση και το πολιτικό κενό άνοιξε το δρόμο στην αναδυόμενη αριστερά να αναλάβει τα ηνία της αντίστασης έναντι του κατακτητή. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε, η Γερμανία έγινε προορισμός των Ελλήνων που έψαχναν για δουλειά. Η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα, μετά την Ιταλία, που υπόγραψε μία συμφωνία για προϋποθέσεις εργασίας με τη Βόννη, το 1960, και περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες εργάτες μετανάστευσαν εκεί. Μία συνέπεια του γερμανικού οικονομικού θαύματος ήταν ότι έκανε τον πόλεμο να ξεχα-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

στεί, συχνά με κάποιους δίκαιους τρόπους σκοπιμότητας. Όταν τα αντιγερμανικά αισθήματα επανεμφανίστηκαν στην Ελλάδα το προηγούμενο έτος, με την έναρξη της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, δεν υπήρχαν πολλά σημάδια που να φανέρωναν ότι θα συμβεί. Αυτό δεν σημαίνει πως ότι αυτή η επανάκαμψη ήταν ιδιαιτέρως ξαφνική. Ο ελληνικός θυμός ξέσπασε ξανά, κυρίως εξαιτίας μιας σειράς άρθρων γερμανικών εφημερίδων, όπως επίσης και γελοιογραφιών, που απεικόνιζαν τους Έλληνες ως ανήθικους και προέτρεπαν την Ελλάδα να πουλήσει τα νησιά της και αρχαιότητες, ώστε να συγκεντρώσει χρήματα. Οι ανθρωπολόγοι θα υποστήριζαν ότι η Ελλάδα έχει μία κουλτούρα, που οικοδομήθηκε πάνω στην αξία του φιλότιμου (περηφάνιας) και στην αίσθηση της τιμής. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν απλώς και μόνο το γεγονός ότι η εθνική τιμή είχε ατιμαστεί. Ήταν κυρίως, όπως συμβαίνει και με τα αντιμαχόμενα ζευγάρια, το γεγονός ότι οι διαφωνίες για τα χρήματα στεκόντουσαν αφορμή και για την ανάδειξη άλλων προβλημάτων και θεμάτων».

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Περιοχή ΑΟΖ - Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Της Συντακτικής Επιτροπής Οταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου μιλούσαν για την ελληνοτουρκική διένεξη στο Αιγαίο Πέλαγος, ορθώς υποστήριζαν ότι η διαφορά μας με τους Τούρκους είναι νομικής φύσης και αφορά μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Όμως με την ψήφιση της νέας Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας από τα Ηνωμένα Εθνη το 1982, η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκεραστεί από την ΑΟΖ εδώ και δεκαετίες! Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μεχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας. Παράλληλα, η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (Αρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Ο παρακάτω χάρτης δείχνει ξεκάθαρα την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Η πρόβλεψη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης απαγορεύει στην Τουρκία να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέ-

τουν υφαλοκρηπίδα ή ότι "κάθονται" πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας. Στη σχετική ψηφοφορία που έγινε στις 30 Απριλίου 1982 στη Νέα Υόρκη για τη νέα Σύμβαση, 130 κράτη ψήφισαν υπέρ, τέσσερα κατά και 17 τήρησαν αποχή. Μέχρι το τέλος του 2008 επικύρωσαν τη Σύμβαση 157 χώρες, μεταξύ των οποίων η Κύπρος (12 Δεκεμβρίου 1988) και η Ελλάδα (21 Ιουλίου 1995). Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία και η Βενεζουέλα αρνήθηκαν να υπογράψουν τη Σύμβαση λόγω της ΑΟΖ, επειδή και τα δύο αυτά κράτη έχουν μπροστά τους νησιά που δεν τους ανήκουν και έτσι εκ των πραγμάτων έχουν περιορισμένη ΑΟΖ.

Η ΑΟΖ στο Αιγαίο

Στις 12 Δεκεμβρίου 1988, η Κύπρος προχώρησε στην επικύρωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το Φεβρουάριο του 2003 και τον Ιανουάριο του 2007, η Κύπρος υπέγραψε συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο και το Λίβανο, αντίστοιχα. Η συμφωνία βασίζεται στη διεθνώς αποδεκτή αρχή

της μέσης γραμμής και τους όρους της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Τον Δεκέμβριο του 2010 ακολούθησε η υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Ισραήλ για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών. Παράλληλα, η Κύπρος εγκαινίασε στις 16 Φεβρουαρίου 2007 τον πρώτο γύρο υποβολής αιτήσεων αδειών έρευνας και αδειών εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ο οποίος έληξε στις 16 Ιουλίου 2007. Αριθμός εταιρειών επέδειξε ενδιαφέρον και δόθηκαν σε αυτές σχετικές πληροφορίες. Η Τουρκία, αν και δεν υπέγραψε αλλά και ούτε επικύρωσε τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, υιοθέτησε περί το τέλος του 1986 ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα και ήρθε σε συμφωνία με την τότε Σοβιετική Ένωση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Αργότερα άρχισε συνομιλίες με την Βουλγαρία και την Ρουμανία για το ίδιο θέμα και ήρθε σε παρόμοια συμφωνία που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς. Έτσι, ενώ η Τουρκία έχει προχωρήσει σε συνεργασία με παρευξείνια κράτη στην οριοθέτηση της ΑΟΖ στη Μαύρη Θάλασσα – μιας

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ "κλειστής ή ημίκλειστης θάλασσας", όπως και η Μεσόγειος – αρνείται να πράξει το ίδιο και στη Μεσόγειο, τη στιγμή που η ίδια δημιούργησε προηγούμενο στη Μαύρη Θάλασσα. Παράλληλα, η Τουρκία είναι έτοιμη να δημιουργήσει μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στην Μεσόγειο αγνοώντας τις διατάξεις της Διεθνούς Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να δημοσιεύσει έναν εντελώς απαράδεκτο χάρτη, που δείχνει ότι η Κύπρος αποτελείται από δύο κράτη και η αποκαλούμενη "νότιος" Κύπρος έχει μια περιορισμένη ΑΟΖ. Επιπλέον αρνούνται να δώσουν δικαιώματα ΑΟΖ στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και με αυτή την οριοθέτηση παριστάνουν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο! Ακόμη χειρότερα, η Τουρκία φαίνεται να έχει πλησιάσει τους Αιγυπτίους που μπορεί να αποδεχθούν μια τέτοια οριοθέτηση, η οποία δεν δίνει δικαιώματα ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά Καστελόριζο και Στρογγύλη.

Οι κινήσεις της Ελλάδας

Κλειδί στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Με βάση την αρχή της μέσης γραμμής, το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου εξασφαλίζει την επαφή της ελληνικής με την κυπριακή ΑΟΖ. Οι δύο αυτές παρεμβάλλονται μεταξύ τουρκικής και αιγυπτιακής, γεγονός που περιορίζει σημαντικά την τουρκική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Προς το παρόν, όμως, ελληνική ΑΟΖ δεν υπάρχει, επειδή η Αθήνα δεν την έχει ανακηρύξει. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ένα παράκτιο κράτος αποκτάει ΑΟΖ με μονομερή δήλωση ανακήρυξης. Στη συνέχεια, συνάπτει συμφωνίες οριοθέτησης με τα γειτονικά κράτη. Εάν δεν καταστεί δυνατή η συμφωνία οριοθέτησης, ο τρόπος με τον οποίο οι γειτονικές χώρες λύνουν τη διαφορά τους είναι με παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο. 16

Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία προσπαθεί να δημοσιεύσει έναν εντελώς απαράδεκτο χάρτη, που δείχνει ότι η Κύπρος αποτελείται από δύο κράτη και η αποκαλούμενη "νότιος" Κύπρος έχει μια περιορισμένη ΑΟΖ. Επιπλέον αρνούνται να δώσουν δικαιώματα ΑΟΖ στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και με αυτή την οριοθέτηση παριστάνουν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο! Ακόμη χειρότερα, η Τουρκία φαίνεται να έχει πλησιάσει τους Αιγυπτίους που μπορεί να αποδεχθούν μια τέτοια οριοθέτηση, η οποία δεν δίνει δικαιώματα ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά Καστελόριζο και Στρογγύλη. Δυστυχώς, ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει ξεκινήσει επαφές με την Λιβύη και την Αίγυπτο, παράβλεψε να ζητήσει διαβεβαίωσεις από την τελευταία ότι η οριοθέτηση θα γίνει βάσει των όρων της Συνηθήκης που προβλέπουν ότι τα νησιά διαθέτουν την δική τους ΑΟΖ. Η κατάσταση περιπλέχτηκε ακόμη περισσότερο, όταν οι Αιγύπτιοι ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά πως θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία, τη στιγμή που οι δύο χώρες δεν διαθέτουν κοινά θαλάσσια σύνορα! Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!. Πριν μερικά χρόνια η κυπριακή πλευρά προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο όχι μόνο για το Καστελόριζο αλλά και θα δημιουργούσε μόνιμα θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο! Σε συζητήσεις βρίσκεται επίσης η Ελλάδα με την Λιβύη, με την τελευταία να μην φαίνεται ότι θα προβάλλει ιδιαίτερες αντιρρήσεις. Μοναδικό αγκάθι είναι ένας μεγάλος κόλπος στη Λιβύη, τον οποίο η κυβέρνηση της χώρας θέλει να τον κλείσει και ν' αρχίσει να μετράει την οριοθέτηση έξω από

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

αυτόν τον κόλπο. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα μπορεί να συμφωνήσει σε αυτό, λαμβάνοντας ελάχιστα μικρότερη ΑΟΖ από ότι με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Ως προς την ΑΟΖ με την Ιταλία, υπάρχει ήδη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στις δύο χώρες και θα είναι πολύ εύκολο να υπάρξει και οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ τους. Στις 20 Μαρτίου 2009, μονογραφήθηκε στα Τίρανα η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Προηγήθηκε ένας χρόνος διαπραγματεύσεων (από τον Απρίλιο του 2008), που πραγματοποιήθηκαν σε τέσσερις γύρους από εκπροσώπους του ΥΠΕΞ με επικεφαλής τον πρέσβη Γιώργο Σαββαΐδη. Βάση της συμφωνίας είναι η "αναγνώριση πλήρων δικαιωμάτων στο συνολικό έδαφος των δύο χωρών, δηλαδή σε όλα τα χερσαία και νησιωτικά εδάφη, σε νήσους, νησίδες, βράχους και υφάλους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας". Με άλλα λόγια, η οριοθέτηση με την Αλβανία έγινε "με βάση την αρχή της μέσης γραμμής", δηλαδή της ίσης απόστασης ανάμεσα στις δύο χώρες. Δυστυχώς, στις 27 Ιανουαρίου 2010 το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας αποφάσισε να ακυρώσει τη συμφωνία. Σύμφωνα με τα αλβανικά ΜΜΕ, η συμφωνία ακυρώθηκε ομόφωνα από το 9μελές Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, με το επιχείρημα ότι η κατάρτισή της έγινε βάσει λανθασμένων διαδικασιών, για αυτό και προτείνεται η επαναδιαπραγμάτευσή της.

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Yφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στη Χάγη;

Από την ύπαρξη της νέας Σύμβασης του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά πάντα ζητά και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Πράγματι, όλες οι αποφάσεις του Δικαστηρίου μέχρι σήμερα λαμβάνουν υπόψη την οριοθέτηση και των δύο ζωνών που πάντα συμπίπτουν. Δυστυχώς, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχίζουν, από το 1982, το τροπάριο της υφαλοκρηπίδας αγνοώντας ή αποφεύγοντας συστηματικά για ανεξήγητους λόγους να φέρουν το θέμα στις συνομιλίες τους με τους Τούρκους. Θα ήταν μεγάλο λάθος η προσφυγή στη Χάγη με τουρκικούς όρους και ακόμα χειρότερο χωρίς το θέμα της ΑΟΖ. Στις 3 Φεβρουαρίου 2009, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε μια καθοριστική απόφαση για την ταυτόχρονη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρουμανία, σε μία διαμάχη που αφορά άμεσα στην Ελλάδα. Το μήλο της Εριδος μεταξύ των δύο χωρών ήταν ένα νησί της Ουκρανίας, το νησί Serpent ("Φίδι") στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι αρκετά μικρό νησί το οποίο δεν είχε κατοικηθεί, παρά μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια, χωρίς βέβαια να θεωρείται βραχονησίδα. Η Ρουμανία είχε αντίθετη γνώμη και επέμενε ότι το συγκεκριμένο νησί δεν δικαιούται ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε και ΑΟΖ. Ετσι, οι δύο χώρες υπέγραψαν ένα συνυποσχετικό και ζήτησαν από το Διεθνές Δικαστήριο να οριοθετήσει εκείνο τις δύο θαλάσσιες ζώνες με την ταυτόχρονη δέσμευση ότι η απόφαση θα γινόταν σεβαστή και από τις δύο χώρες. Η απόφαση της 3ης Φεβρουαρίου παρουσιάζει συμαντικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, καθώς η θέση της Ουκρανίας προ-

Το Δικαστήριο της Χάγης δεν έλαβε υπόψη καθόλου ότι η Μαύρη Θάλασσα είναι μια κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα. Αυτό συμφέρει την Ελλάδα, καθώς είναι γνωστή η θέση της Τουρκίας που επιμένει ότι το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα.

σομοιάζει με τη στάση και τα συμφέροντα της Αθήνας στο Αιγαίο, ενώ τα επιχειρήματα της Ρουμανίας θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε αυτά της Αγκυρας. Η απόφαση του Δικαστηρίου ήταν, μέχρι ενός ορίου, υπέρ της Ρουμανίας και έτσι αξίζει να μελετηθεί ιδιαιτέρως, καθώς φαίνεται να αποτελεί προηγούμενο το οποίο θα μπορούσε να δυσχεραίνει κάπως τη θέση της Ελλάδας στη διαφορά της με την Τουρκία στο δρόμο προς τη Χάγη. Ο χάρτης της απόφασης δείχνει ότι το Δικαστήριο οριοθέτησε τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, κυρίως, με τη μέθοδο της μέσης γραμμής, κάτι που υποστηρίζει και η Ελλάδα στην περίπτωση του Αιγαίου. Δυστυχώς, όμως, δεν έδωσε στο νησί της Ουκρανίας δικαιώματα υφαλοκρηπίδας ή Οικονομικής Ζώνης. Ταυτόχρονα, ωστόσο, το δικαστήριο δεν πήρε θέση αν το συγκεκριμένο νησί αποτελεί βραχονησίδα ή όχι. Δικαιολόγησε, μάλιστα, αυτή την απόφαση με το σκεπτικό ότι το νησί ήδη είχε αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων, την οποία πάντως δεν αμφισβητούσε η Ρουμανία. Ετσι, από τον χάρτη φαίνεται ότι η Ρουμανία κέρδισε το 79,3% της θαλάσσιας ζώνης που διεκδικούσε. Δυστυχώς, η απόφαση του Δικαστηρίου αγνοεί εντελώς τα δικαιώματα του νησιού, που ως κατοικήσιμο

δικαιούται να έχει και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, πέρα βεβαίως από τα κυριαρχικά δικαιώματα που πηγάζουν από την (αδιαμφισβήτητα) αιγιαλίτιδα ζώνη του. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Serpernt απέχει 35 χιλιόμετρα από το Δέλτα του Δούναβη ποταμού και το μέγεθός του είναι 0,17 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με μήκος 662 μέτρα και πλάτος 440 μέτρα. Διαθέτει περίπου 100 κατοίκους, ταχυδρομείο, τράπεζα, ηλεκτρικό σταθμό και τηλεπικοινωνίες. Πρέπει, από την άλλη, να τονίσουμε ότι το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη καθόλου ότι η Μαύρη Θάλασσα είναι μια κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα. Αυτό συμφέρει την Ελλάδα, καθώς είναι γνωστή η θέση της Τουρκίας που επιμένει ότι το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα. Αν το Δικαστήριο δεν θεωρεί τη Μαύρη Θάλασσα ως κλειστή, σίγουρα δεν θα μπορούσε ποτέ να θεωρήσει ούτε το Αιγαίο ως κλειστή θάλασσα. Επιπλέον, στη συγκεκριμένη περίπτωση το Δικαστήριο ασχολήθηκε με ένα και μόνο μικρό νησί στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι προφανώς διαφορετικό να ασχοληθεί με εκατοντάδες νησιά διάσπαρτα στο Αιγαίο τα περισσότερα εκ των οποίων είναι μεγάλα και κατοικημένα.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ !!!

ΗΠΕΙΡΟΣ – Αιγαίο – Θράκη – Μακεδονία – Κρήτη... Γράφει ο Μιχ. Σταματογιαννάκης, μέλος του ΔΣ Σε περασμένα περιοδικά του Συνδέσμου έχουν αναπτυχθεί οι κίνδυνοι που προέρχονται από ξένα κέντρα και εξαιτίας αυτού του φαινομένου χρειάζεται το ξύπνημα του Ελληνικού κράτους και άμεσα ένα μεγάλο, τολμηρό και ουσιαστικό ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ για όλους τους κινδύνουν. Ταυτόχρονα να πολεμήσουμε τους σημερινούς εφιάλτες που οδηγούν την Ελλάδα στην περιθωριοποίηση. Είναι απαραίτητο σαν Ελληνες να ξυπνήσουμε για να προφυλάξουμε την Πατρίδα, για την οποία αγωνίσθηκαν οι πρόγονοι μας, προκειμένου να παραμείνει αλώβητη, ακέραια και δική μας. Επειδή πολλά από τα συμβαίνοντα είναι άγνωστα γιατί δυστυχώς ο λαός στερείται της σωστής και πλήρους ενημέρωσης θα καταγράψω μερικά γεγονότα που συμβαίνουν σε περιοχές μας που βρίσκονται στη μέγκενη των ξένων συμφερόντων και χρειάζονται προστασία και όχι ξεπούλημα. Μετά τη Θράκη, το Αιγαίο και τη Μακεδονία συνεχίζω με τον κίνδυνο που κρύβεται στην ΗΠΕΙΡΟ και φυσικά και στην ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ περιοχές για τις οποίες υπάρχει εγκατάλειψη και δεν λαμβάνονται μέτρα κατοχύρωσης της εθνικής μας ιστορίας, του πολιτισμού και των κατοίκων της Ηπείρου και της Βόρειας Ηπείρου. Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ Η Ηπειρος είναι Ελληνική από αρχαιοτάτων χρόνων και αυτό αποδεικνύεται από πλήθος ευρημάτων τα οποία έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με των Μυκηναϊκών. Ενα από 18

αυτά είναι η σημαντική περιοχή της Δωδώνης. ΟΙ Ηπειρώτες ήταν αποδεδειγμένα Ελληνες ανεξάρτητα από τις διαφορές μεταξύ αρχαίων Ελλήνων. Απόδειξη της Ελληνικότητας τους είναι η προέλευση της Ολυμπιάδας, μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία έγινε η σύζυγος του Μακεδόνα Βασιλιά Φιλίππου του Β΄. Αν δεν ήταν Ελληνίδα δεν θα γινόταν γυναίκα του Ελληνα Βασιλιά της Μακεδονίας μας. Αυτά δυστυχώς τα αγνοούν οι κάπηλοι της ιστορίας μας οι σκοπιανοί. Παρά την καταστροφή που υπέστη η Ηπειρος από τους Ρωμαίους η Ελληνικότητα τους δεν χάθηκε, αργότερα ενσωματώθηκε στο Βυζάντιο και κάποια στιγμή ιδρύθηκε και το γνωστό Δεσποτάτο της Ηπείρου. Μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης η Ηπειρος κατακτήθηκε από του οθωμανούς και οι κάτοικοι της, όπως σε όλη την Ελλάδα έζησαν μια δύσκολη και βασανιστική ζωή. Η πρώτη ομάδα αρματωλών ιδρύθηκε στην Ηπειρο με επίκεντρο τα Αγραφα και από αυτό προέρχεται ο ήρωας Καραϊσκάκης που ανέλαβε από μόνος του τη ηγεσία και συνέχισε με τον αγώνα του την επανάσταση του 1821. Κάποια στιγμή ανέλαβε την εξουσία της Ηπείρου ο αλβανός μουσουλμάνος Αλής Πασάς που συγκρούστηκε κυρίως με τους Σουλιώτες που άφησαν αξέχαστη την εποχή του αγώνα τους για την Πατρίδα. Από την Ηπειρο προέρχονται πολλοί εθνικοί ευεργέτες που συνέβαλαν πάρα πολύ στην ανάκαμψη της Πατρίδας μας όπως είναι ο Αρσάκης, ο Τοσίτσας, ο Ριζάρης, ο Ζάππας, ο Σίνας κλπ αλλά και άλλοι που βοήθησαν πολύ και προώθησαν την ιδέα του Ελληνισμού όπως ο Ψαλλίδας,

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

ο Δούκας κλπ. Στην επανάσταση του 1821 οι Ηπειρώτες συμμετείχαν με μεγάλη ενέργεια και πείσμα για την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας συμμετείχαν ο Σκουφάς και ο Τσακάλωφ από την Ηπειρο. Επίσης Ηπειρώτες ενίσχυσαν το νεοσύστατο κράτος όπως ο Αβέρωφ που ίδρυσε την Εθνική Τράπεζα, ο Κωλέτης που ανέλαβε πρώτος πρωθυπουργός της Ελλάδας και άλλοι. Το 1881 με την συνθήκη του Βερολίνου παραχωρήθηκε στην Ελλάδα η περιοχή της Αρτας και με τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 ενσωματώθηκε και η υπόλοιπη Ηπειρος. Ομως την ίδια περίοδο προέκυψε το πρώτο χτύπημα με την παραχώρηση στην Αλβανία της Βορείου Ηπείρου μετά από Ιταλική πίεση. Το 1940 η Ηπειρος ήταν η ταφόπλακα της Ιταλίας η οποία άκουσε το ΟΧΙ του αείμνηστου Ιωάννη Μεταξά και υπέστη συνταρακτική ήττα στα Ηπειρώτικα Βουνά και στη συνέχεια και στην Βόρειο Ηπειρο. Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν φαίνεται καθαρά ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ελληνικότητα της Ηπείρου γεγονός όμως που οι αλβανοί συνεχίζουν να τη διεκδικούν και επισήμως. Στα βουνά της Ηπείρου μετά από σκληρές μάχες ανατράπηκαν οι επιδιώξεις των συμμοριτών σε ότι αφορά τη Μακεδονία και τη Θράκη. Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ Η Βόρειος Ηπειρος αποτελεί ένα ενιαίο χώρο μαζί με τη σημερινή Ηπειρο από αρχαιοτάτων χρόνων και αυτό αποδεικνύεται από τους επιφανείς

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Από την Ηπειρο προέρχονται πολλοί εθνικοί ευεργέτες που συνέβαλαν πάρα πολύ στην ανάκαμψη της Πατρίδας μας όπως είναι ο Αρσάκης, ο Τοσίτσας, ο Ριζάρης, ο Ζάππας, ο Σίνας κλπ αλλά και άλλοι που βοήθησαν πολύ και προώθησαν την ιδέα του Ελληνισμού όπως ο Ψαλλίδας, ο Δούκας κλπ.

αρχαίους Ελληνες όπως ο Αριστοτέλης, ο Κλαύδιος, ο Στράβωνας κλπ. Οι κάτοικοι που πέρασαν από ολόκληρη την Ηπειρο ήταν οι Πελασγοί, οι Ιωνες, οι Δωριείς και ακολούθησαν τα Ελληνικά Ηπειρωτικά φύλα. Υπάρχουν πλήθος στοιχείων που αποδεικνύουν την Ελληνικότητα της Βόρειας Ηπείρου όπως Ελληνικό Θέατρο στην περιοχή των Αγίων Σαράντα, αρχαία ευρήματα στο Τεπελένι, στο Δυρράχιο, στη Χειμάρα και σε πλήθος άλλων περιοχών. Είναι όμως γεγονός ότι η πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας υπέστη μεγάλες καταστροφές από την Ρωμαϊκή κατάληψη. Στην ίδια περιοχή αναπτύχθηκε αργότερα και η χριστιανική θρησκεία και υπάρχει πλήθος εκκλησιατικών ευρημάτων σε όλους τους κατοικημένους χώρους της Βόρειας Ηπείρου. Οπου υπάρχουν επιγραφές είναι στην Ελληνική γλώσσα που αποδεικνύει την ενότητα ολόκληρης της Ηπείρου. Το 1449 επέρχεται η τουρκική κατάληψη παρά την μεγάλη αντίσταση του Ηπειρώτη Σκερντέμπεη που οι αλβανοί τον παρουσιάζουν σαν Ιλλυριό ενώ υπάρχει δήλωση του ότι είναι Ελληνας. Ακολουθεί μεγάλη βία για τον εξισλαμισμό των Βορειοηπειρωτών και την εξαφάνιση του Ελληνισμού. Ομως με τη δράση ρασοφόρων αλλά και του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ο Ελληνισμός σώζεται με την ίδρυση σχολεί-

ων, εκκλησιαστικών κέντρων κλπ. Σε αντίποινα οι τουρκαλβανοί τον κρέμασαν το 1779. Στην σύσταση του Ελληνικού κράτους μετά την επανάσταση του 1821 βοήθησαν και ευεργέτες από τη Βόρεια Ηπειρο. Οι αγώνες των Βορειοηπειρωτών δεν σταμάτησαν ποτέ. Ομως μετά τους βαλκανικούς πολέμους οι δήθεν σύμμαχοι παραχώρησαν στο αλβανικό κράτος τη Βόρεια Ηπειρο και από τότε ξεκίνησε ο κίνδυνος και τα προβλήματα που αντιμετωπίζονται σήμερα. Το 1914 ξεσηκώθηκαν και κηρύχθηκε η αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Ζωγράφος. Μετά από έντονο αγώνα, δυστυχώς με την απουσία του Ελληνικού κράτους, υπογράφηκε το πρωτόκολλο της Κέρκυρας από τους συμμάχους και την αλβανία με το οποίο ορίσθηκε η αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου. Ομως η αλβανία ποτέ δεν τήρησε την υπογραφή της και άρχισε από τότε ο αφελληνισμός των Βορειοηπειρωτών με το κλείσιμο των σχολείων και τη δεκαετία του 1920 απέκοψαν την εκκλησία από το Πατριαρχείο. Στην επόμενη δεκαετία συνεχίστηκαν αυτές οι ενέργειες και το 1940 συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς που επετέθηκαν στην Ελλάδα. Για μια ακόμη φορά η Βόρεια Ηπειρος απελευθερώθηκε από τον ένδοξο Ελληνικό Στρα-

τό αλλά και δυστυχώς τα ξένα συμφέροντα παραχώρησαν πάλι την Βόρεια Ηπειρο στην Αλβανία. Ετσι έφτασε το σήμερα και να αντιμετωπίζει η Βόρεια Ηπειρος σοβαρά προβλήματα από τους αλβανούς και να είναι χαρακτηριστική η απουσία του Ελληνικού κράτους. ΠΡΑΞΕΙΣ-ΒΛΕΨΕΙΣ ΑΛΒΑΝΩΝ Η συμπεριφορά των αλβανών κρύβει πολλά γεγονότα τα οποία είναι άγνωστα στους Ελληνες πολίτες καθόσον δεν υπάρχει ενημέρωση για τα εθνικά θέματα. Οι αλβανοί επιδιώκουν την απόκτηση της Ηπείρου μέχρι την Πρέβεζα ακόμη και με διεθνείς πράξεις.Οι λεγόμενοι τσάμηδες τους οποίους μετά τα εγκλήματα που προκάλεσαν με τους Ιταλούς κατώρθωσε και τους έδιωξε ο Ναπολέων Ζέρβας δεν λείπουν σήμερα. Επιδιώκουν την επιστροφή τους με κάθε τρόπο ενώ ταυτόχρονα ο αλβανικός εθνικισμός διεκδικεί την Ηπειρο μας. Τα επίσημα σχολικά βιβλία των αλβανών εκτός από το μίσος ενεντίον της Ελλάδας περιέχουν τον χάρτη τους στον οποίο περιλαμβάνονται οι νομοί Φλώρινας, Γρεβενών, Καστοριάς, Ιωαννίνων, Αρτας, Πρέβεζας,Θεσπρωτίας. Παράλληλα γράφεται ότι είναι αλβανικές περιοχές που είναι υπό την Ελληνική κατοχή. Ταυτόχρονα υπάρχει η ιδέα για τη μεγάλη αλβανία με σκοπό όλοι οι αλ-

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ βανοί των Βαλκανίων όπως το κόσοβο και τμήμα των σκοπίων να γίνουν ένα κράτος. Ξεχνούν όμως ότι πλήθος τσάμηδων έχει καταδικασθεί από δικαστήριο για εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων. Το κυνηγητό τους κατά των Βορειοπειρωτών δεν περιγράφεται. Αρπάζουν τις περιουσίες τους και δεν θέλουν να φαίνεται η Ελληνική τους καταγωγή. Για τον λόγο αυτό στην απογραφή του 2011 δεν επέτρεψαν να γράφεται η καταγωγή στα δελτία. Για να πετύχουν τους στόχους τους ανέπτυξαν τελευταία και συνεργασία με τους τούρκους στους οποίους παραχώρησαν το λιμάνι της Αυλώνας όπου είναι αραγμένα τουρκικά πολεμικά, δημιουργώντας έτσι κλοιό σε βάρος της δικής μας Πατρίδας. Με την ανοχή του πρωθυπουργού της αλβανίας έχει ξεκινήσει η ίδρυση κόμματος με τον τίτλο «ερυθρόμαυρη συμμαχία» το οποίο είναι καθαρά ανθελληνικό γεγονός που προκύπτει από δηλώσεις στελεχών του. Χαρακτηρίζουν του Ελληνες «αιμοσταγείς γιατί έκαναν εθνοκάθαρση των τσάμηδων»!!!, και τα διεκδικούμενα για «αλβανικές περιοχές που αδίκως προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος το 1913...». Οταν συμβαίνουν αυτά για ποιό λόγο οι δικές μας ηγεσίες (;) αποδέχονται την ένταξη της αλβανίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Τον Οκτώβριο του 2011 οι τσάμηδες μαζί με κοσσοβάρους έκαναν παρέλαση στη Νέα Υόρκη στην Πέμπτη λεωφόρο κρατώντας τεράστιο πανό με τίτλο «Chameria is Albanian», η Τσαμουριά είναι αλβανική. Που είναι η αντίδραση της Ελληνικής Πολιτείας, που δεχόταν απειλητικά μηνύματα και από αλβανικό κανάλι που εκπέμπει στην πόλη; Που είσαι Κολοκοτρώνη; Το αλβανικό κόμμα στα σκόπια εκφράζει τη συμπαράσταση του στους τσάμηδες και ταυτόχρονα υπάρχει συνεργασία με την τουρκία η οποία αποσκοπεί στην εγκαθίδρυση των οθωμανικών βαλκανίων σύμφωνα με το όραμα του Νταβούτογλου. Πρόσφατα λειτουργεί και αλβανική ιστοσελίδα, 20

με την έγκριση του Ελληνικού κράτους επειδή λειτουργεί με το gr, στην οποία δημοσιεύεται υλικό προπαγάνδας. Πως είναι δυνατό να ανεχόμαστε τέτοιες κινήσεις που στρέφονται εναντίον μας; Που είσαι Καραϊσκάκη; Οι τσάμηδες έχουν ξεκινήσει να στήσουν ένα μνημείο γενοκτονίας τους στο αλβανικό χωριό Κλογκέρι με τεράστιο κόστος. Το θράσος τους δεν έχει όρια καθόσον ζητούν χρήματα και από Ελληνες της Θεσπρωτίας. Αιδώς Αργείοι!!! ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Οπως είναι αναμενόμενο στην προπαγάνδα αυτή, η οποία ενέχει εχθρικές κατευθύνσεις, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία αντίδραση από το δικό μας κράτος αλλά διώκονται και οι στηρίζοντες τα Ελληνικά συμφέροντα. Υπάρχουν πολλά περιστατικά αλλά δεν είναι δυνατό να αναπτυχθούν όλα. Το έτος του 2011 απομακρύνθηκε από την Κορυτσά ο Ελληνας Πρόξενος κ.Οικονόμου Θεόδωρος παρά το γεγονός ότι η θητεία του δεν είχε λήξει και ήταν πετυχημένη. Γιατί τον έδιωξαν ; Ανέδειξε την Ελληνικότητα των Βορειοηπειρωτών, τους αποκάλεσε Ελληνες, τους συνέστησε στην απογραφή να δηλώσουν την Ελληνική καταγωγή τους και γενικά εξετέλεσε το καθήκον του με έντονη Ελληνικότητα. Τι σημαίνει αυτό ; Είσαι πατριώτης θα τιμωρηθείς, ξυπνάς και ενισχύεις την Ελληνική ταυτότητα των γνήσιων Βορειοηπειρωτών, πρέπει να φύγεις. Ελεος πια, ντροπή στους υπεύθυνους!!! Ο γνήσιος Βορειοηπειρώτης Ναούμ Ντίσος τίμησε τον πρόξενο όταν έφυγε και αργότερα η αλβανική ηγεσία τον κυνήγησε. Τον καταδίκασαν και τον φυλάκισαν επειδή εκτός από την τιμή προς τον Πρόξενο διεκδικούσε και τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών. Αυτό από μόνο του δείχνει την ανθελληνική τακτική και νοοτροπία του αλβανικού καθεστώτος. Οταν το συμβούλιο υπουργών της ΕΕ αποδέχθηκε την ένταξη της αλβανίας στην ΕΕ σε έγγραφο του το αρμόδιο Ελλη-

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

νικό Υπουργείο εξέφρασε την άποψη ότι υπάρχει το ενδεχόμενο οι «τσάμηδες» να διεκδικήσουν περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα. Αυτό άνοιξε μια πρόκληση αλβανικού κόμματος και ζήτησε να συζητηθεί το θέμα στο συμβούλιο της Ευρώπης. Ημαρτον Θεέ μου!!! Πριν από δύο χρόνια το σπίτι όπου γεννήθηκε ο ήρωας του 1821 Οδυσσέας Αντρούτσος που μας άφησε το Χάνι της Γραβιάς, σε ένα χωριό στην Πρέβεζα γκρεμίστηκε!!! Η πράξη αυτή ανεξάρτητα ποιός την έκανε και ποιός την ενέκρινε είναι απαράδεκτη και έχει στοιχεία μη απονομής τιμής στον ήρωα μας. Τα σχολεία στην Βόρειο Ηπειρο μας έχουν εγκαταλειφθεί τόσο από πλευράς χρηματοδότησης όσο και από εκπαιδευτικό προσωπικό !!! Υπάρχουν προκλήσεις και από την πλευρά οργανώσεων στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό οι δηλώσεις οργάνωσης που αποκαλύφθηκαν από Ηπειρώτικη εφημερίδα αλλά δεν διέρρευσαν πανελλαδικά για να υποστεί αυτή η οργάνωση (ΚΕΜΟ) τα δέοντα για τέτοια τακτική. Μπράβο στην εφημερίδα που τις αποκάλυψε και ντροπή σαυτούς που τις απέκρυψαν. Τι δηλώθηκε « ...Η Ελλάδα προσπαθεί να παρουσιάσει μια μεγάλη μειονότητα. Η Χειμάρα είναι απλά ένας χριστιανικός θύλακας...». Αισχος σαυτούς που προωθούν τέτοιες δηλώσεις, Μπράβο σαυτούς που τα γράφουν για να μαθαίνουν οι πολίτες . Απαιτείται όμως αντίδραση και από τους τοπικούς φορείς. «ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΟΧΙ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΕΒΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΑΦΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ. ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΗ ΤΙΜΩΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΝΗΣΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΔΙΑΦΥΛΑΞΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ»

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Οι ελληνικές μηχανοκίνητες δυνάμεις κατά τον ελληνοϊταλικό και ελληνογερμανικό πόλεμο (1940-41) Του Δρ. Δημήτρη Χριστοδούλου Εφ. Ταγματάρχη (ΔΒ)

του έτους 1937, με τον οποίο μετέσχε στον πόλεμο η Ελλάς, δεν προέβλεπε καμία μονάδα αρμάτων μάχης.3 Αντί τεθωρακισμένων μονάδων, λοιπόν, δημιουργήθηκε τότε για πρώτη φορά μία πλήρως μηχανοκίνητη μονάδα, το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα της Μεραρχίας Ιππικού.4

ΜΕΡΟΣ 1ο Εισαγωγή

Ο Ελληνικός Στρατός δοξάστηκε στο έπος του 1940-41 με διάφορους τρόπους: είτε στο πρόσωπο του ακαταπόνητου πεζού μαχητή που επιτίθεται με τη λόγχη μέσα στα χιόνια είτε στο πρόσωπο του ακατάβλητου πολυβολητή των οχυρών της γραμμής Μεταξά. Λίγοι γνωρίζουν, όμως, ότι στον ίδιο πόλεμο έλαβαν το βάπτισμα του πυρός οι τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες ελληνικές μονάδες, οι πρόγονοι, δηλαδή, της σημερινής αιχμής του δόρατος του Στρατού Ξηράς. Στο άρθρο που ακολουθεί θα σκιαγραφηθεί η ιστορία της γέννησης και της άνδρωσης αυτών των μονάδων στον πόλεμο κατά των Ιταλών και Γερμανών.

Τα άρματα μάχης και ο Ελληνικός Στρατός κατά τον Μεσοπόλεμο

Ο Ελληνικός Στρατός γνώρισε θεωρητικά τα άρματα μάχης μόλις το 1925, όταν η Γαλλική Στρατιωτική Εκπαιδευτική Αποστολή, που τότε εφτασε στην Ελλάδα για να εκπαιδεύσει τον στρατό, εισήγαγε μεταφρασμένους στην ελληνική τους γαλλικούς κανονισμούς που έκαναν λόγο για τα άρματα μάχης και την τακτική τους, όπλο στο οποίο οι Γάλλοι εθεωρούντο πρωτοπόροι, λόγω της εμπειρίας τους στη χρήση των αρμάτων κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.1 Ομως, η πολιτική και οικονομική αστάθεια που ακολούθησε τη μικρασιατική καταστροφή δεν επέτρεψε τη συγκρότηση μονάδων αρμάτων στον Ελληνικο Στρατό, παρά μόνο «στα χαρτιά». Ετσι, το έτος 1926 προβλέφθηκε η συγκρότηση ενός Συντάγ-

Το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα της Μεραρχίας Ιππικού

ματος Αρμάτων2 που καταργήθηκε, όμως, το επόμενο έτος. Το έτος 1931 αγοράστηκαν από τη Βρετανία δύο άρματα Βίκερς των 6 τόννων (Vickers Mark E), το ένα με δύο πυργίσκους με πολυβόλα (τύπος Α) και το δεύτερο με μεγαλύτερο πύργο με πυροβόλο (τύπος Β), καθώς και δύο μικρά άρματα (tankettes) Κάρντεν Λόυντ (Carden Loyd Mark VI) του 1 ½ τόννου. Τα άρματα αυτά χρησιμοποίθηκαν στην εκπαίδευση των Ευελπίδων και σε παρελάσεις. Το 1935 εντάχθηκαν σε ένα Τάγμα Αρμάτων που συγκροτήθηκε στην Αθήνα. Προφανώς, σε αυτήν τη μονάδα επρόκειτο να ενταχθούν 14 άρματα 6-7 τόννων που παραγγέλθηκαν προπολεμικά σε Αγγλία και Γαλλία, αλλά εν τέλει δεσμεύτηκαν και δεν παραδόθηκαν λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που ξέσπασε στο μεταξύ. Έτσι, ο νέος όργανισμός στρατού

Α. Συγκρότηση Το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα της Μεραρχίας Ιππικού συγκροτήθηκε το 1937 στη Θεσσαλονίκη. Το αποτελούσαν οι ακόλουθες μονάδες:5 1. Η Διοίκηση και το Επιτελείο του Συντάγματος (που περιελάμβανε μία ομάδα διαβιβαστών και μία ομάδα σκαπανέων). 2. Η Διοίκηση της Ιης Επιλαρχίας. 3. Η Διοίκηση της ΙΙης Επιλαρχίας. 4. Μία Ελαφρά Ιλη, αποτελούμενη από έναν «Ουλαμό Δικύκλων και Τρικύκλων» και τρεις «Ουλαμούς Αναγνωρίσεως» επί «αμαξών αναγνωρίσεως». 5. Τρεις «Ιλες Μάχης», με την καθεμία να αποτελείται από δύο Ημιλαρχίες των δύο «Μεταφερομένων Ουλαμών» εκάστη. Η κάθε Ιλη Μάχης (συνολικώς τέσσερις Ουλαμοί) είχε παρατακτή δύναμη 120 ανδρών που ήταν οπλισμένοι με αραβίδες Μάνλιχερ (Mannlicher-Schönauer) των 6,5 χιλ., 8 βομβιδοβόλα Λεμπέλ (τυφέκια Lebel 1886/1893 με χοάνη VivienBessières για την εκτόξευση οπλο-

Βλ., π.χ., στον ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ του 1925, τεύχος Β΄, σελ. 93-94: τα «άρματα». 2 ΔΙΣ/ΓΕΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, σελ. 120. 3 Παρ’ όλα αυτά, τα εγχειρίδια τακτικής συνέχιζαν να προβλέπουν την ύπαρξη και χρήση ελληνικών αρμάτων μάχης. Βλ. Κ. Δαβάκης, ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ, σελ. 39-50, ειδικά για το άρμα Βίκερς. Θ. Πεντζόπουλος, ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ, σελ. 114-127. 4 Μετατρέποντας έτσι τη Μεραρχία Ιππικού σε ημι-μηχανοκίνητο σχηματισμό, κατά τα πρότυπα των τότε γαλλικών Ελαφρών Μεραρχιών Ιππικού (Divisions Légères de Cavalerie) που συνδύαζαν στον ίδιο σχηματισμό τόσο έφιππες όσο και μηχανοκίνητες μονάδες. 1

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ βομβίδων) και 12 οπλοπολυβόλα Χότσκις (Hotchkiss) των 6,5 χιλ. 6. Μία Ιλη Πολυβόλων με 12 πολυβόλα Χότσκις των 7,92 χιλ.6 7. Μία Ιλη Ολμων με 4 όλμους Μπράντ (Brandt) των 81 χιλ.7 8. Μεταγωγικά Σώματος. 9. Δύο Κινητά Συνεργεία για επισκευές. Το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα χρησιμοποιούσε περί τα 165 αυτοκίνητα8 και, παρότι ήταν πλήρως μηχανοκίνητο, όπως προαναφέρθηκε δεν ήταν αρχικά εξοπλισμένο με άρματα ή τεθωρακισμένα αυτοκίνητα. Το πλέον σύγχρονο υλικό του ήταν 44 άμαξες αναγνώρισης «Νταίμπλερ» παντοδαπού εδάφους (πρόκειται για οχήματα Mercedes-Benz 200V G5 [W152], 4x4, 45HP) και 44 φορτηγά «Νταίμπλερ» (πρόκειται για οχήματα MercedesBenz LG 65/3 [ή, αλλιώς, LG 2500], 6x6). Σε αυτά προστίθονταν και 75 κοινά φορτηγά 2 ½ τόννων, πιθανόν Fiat.9 Κατά τις επιχειρήσεις υπήρχε μια σχετική ευκαμψία στην κατανομή των υπομονάδων στις δύο επιλαρχίες του Συντάγματος. Έτσι, μεμονωμένοι Ουλαμοί απεσπώντο από την Ιλη Πολυβόλων και την Ιλη Ολμων και δίδονταν υπό διοίκηση στις Επιλαρχίες προς υποστήριξη των Ιλών Μάχης. Μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, η αρχική οργάνωση του Συντάγματος υπέστη τροποποιήσεις. Την 1511-1940 συγκροτήθηκε ο «Ουλαμός Αντιαρματικών Τυφεκίων» που εξοπλίστηκε με 20 αντιαρματικά τυφέκια τύπου Boys, βρετανικής προέλευσης, των 14 χιλ. (0,55 ιντσών). Την 15-121941 συγκροτήθηκε μία Ιλη Αρμάτων, που την αποτελούσαν αρχικά 35 ελαφρά άρματα τύπου Carro Veloce 35 (ήταν γνωστά και ως L3/35) ιταλικής

προέλευσης. Αυτά ήταν λάφυρα από τη μάχη της Ελαίας/Καλπακίου, στις αρχές Νοεμβρίου 1940, κατά την οποίαν οι Ιταλοί εγκατέλειψαν περίπου 45 τέτοια άρματα μπροστά από την ελληνική αμυντική τοποθεσία, πολλά από τα οποία ήταν εντελώς άθικτα. Το καθένα ήταν οπλισμένο με δίδυμο πολυβόλο Φίατ των 8 χιλ. επί του πήγματος (τα άρματα αυτά δεν είχαν πυργίσκο) και είχε πλήρωμα δύο ανδρών. Τέλος, την 30-12-1940 συγκροτήθηκε και ένας «Ουλαμός Ιταλικών Ολμων», από έναν αριθμό (ίσως 8) καταληφθέντων ιταλικών ολμίσκων των 45 χιλ. τύπου Brixia mod. 35. Β. Επιχειρήσεις Το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα (Αντισυνταγματάρχης Ιππικού Επαμεινώνδας Ασημακόπουλος) επιστρατεύτηκε την 28-10-1940 στην περιοχή Λεμπέτ Θεσσαλονίκης, και συγκεντρώθηκε μαζί με την υπόλοιπη Μεραρχία Ιππικού (Υποστράτηγος Γεώργιος Στανωτάς) στον Λαγκαδά. Η τελευταία, βάσει του εφαρμοζομένου Σχεδίου Επιχειρήσεων ΙΒα ανήκε στην εφεδρεία του Αρχιστρατήγου. Την επομένη, η Μεραρχία Ιππικού διετάχθη να θέσει υπό τις διαταγές της Ταξιαρχίας Ιππικού (Συνταγματάρχης Ιππικού Σωκράτης Δημάρατος), που είχε κι αυτή συγκροτηθεί στον Λαγκαδά, κάποιες από τις μονάδες της, ανάμεσά τους και η Ελαφρά Ιλη του Μηχανοκινήτου Συντάγματος. Το υπόλοιπο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα ανεχώρησε με την Μεραρχία και μέσω Λάρισας συγκεντρώθηκε στην Καλαμπάκα, την 31-10-1940. Κατά την κίνηση, λόγω της απειρίας των οδηγών, έλαβαν χώρα πολλά τροχαία ατυχήματα που στοίχισαν στο Σύνταγμα δεκάδες νεκρούς και τραυματίες. Την επομένη, η Μεραρχία Ιππικού κινήθηκε προς

Αρχείο ΔΙΣ Φ. 715/Ι. Η Ιλη χωριζόταν σε τέσσερις «Ουλαμούς Πολυβόλων». Συνεπώς αντιστοιχούσαν τρία πολυβόλα σε κάθε Ουλαμό Πολυβόλων. Η συγκεκριμένη οργάνωση της Ιλης Πολυβόλων (σε τέσσερις Ουλαμούς) προκύπτει με ασφάλεια για τις αρχές του 1941, όταν το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα απορροφήθηκε από τη νεοσυγκροτούμενη 19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία. Αλλωστε, είναι εύλογο να υποτεθεί ότι κάθε μάχιμη υπομονάδα του Συντάγματος (δηλαδή, η Ελαφρά Ιλη και οι τρεις Ιλες Μάχης) όφειλε να υποστηρίζεται από έναν Ουλαμό Πολυβόλων που κανονικά ετίθετο υπό διοίκησή της κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων. Από την άλλη, όμως, οι Ουλαμοί Πολύβόλων παντού στο υπόλοιπο Ιππικό είχαν δύναμη τεσσάρων πολυβόλων. 7 Στις αρχές του 1941 η Ιλη Ολμων υποδιαιρούνταν σε τέσσερις 5 6

Μέτσοβο και την 3-11-1940 φθάνει και ανακαταλαμβάνει από τους Ιταλούς της 3ης Μεραρχίας Αλπινιστών «Τζούλια» τη Βωβούσα. Αποστολή της Μεραρχίας Ιππικού ήταν να συνδέσει το Β΄ Σώμα Στρατού, που επιχειρούσε στην Πίνδο στα δεξιά της, με την VIII Μ.Π. που επιχειρούσε στην Ηπειρο στα αριστερά της. Η προέλαση της Μεραρχίας είναι επίπονη και επιτυχημένη: μέχρι την 16-11-1940 απελευθερώνει την Κόνιτσα και την 3-12-1940 την Πρεμετή. Τέλος, την 10-12-1940 την αντικαθιστά στο μέτωπο η Ι Μ.Π. Στο μεταξύ, ήδη από 7-11-1940, το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα είχε διατεθεί στην Ηπειρο υπό την VIII Μ.Π. (Α΄ Σ.Σ.). Διαδοχικά, το Σύνταγμα μεταστάθμευσε στα Ιωάννινα, στον Καλαμά και στο Καλπάκι· εκει συγκρότησε και την Ιλη Ιταλικών Αρμάτων εκ λαφύρων. Στη συνέχεια έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις βορείως του Αργυροκάστρου προς Τεπελένι. Κατά τον αγώνα τα ιταλικά άρματα εχρησιμοποιούντο ως βάση πυρός, προκειμένου να εξουδετερώνουν τα εχθρικά πολυβόλα και να διευκολύνουν την επιθετική κίνηση των Ιλών Μάχης του Σύντάγματος. Στην Ιλη Αρμάτων είχε ενταχθεί και ένας μεταφερόμενος Ουλαμός (60 άνδρες, 4 οχήματα «Νταίμπλερ» 6x6, 2 οχήματα «Νταίμπλερ» 4x4 και ένα δίκυκλο), που αποτελούσε το στήριγμα των αρμάτων κατά τον αγώνα. Οπως αναφέρει ο διοικητής του Ουλαμού (μετέπειτα Στρατηγός) Δ. Χονδροκούκης, τα ιταλικά άρματα ήταν χαϊδευτικά γνωστά στα πληρώματά τους ως «μπουζουκάκια», και παρόλη την καταπόνησή τους ήταν σχετικά αξιόπιστα.10 Εν τέλει, την 233-1941, στο πλαίσιο της συγκρότησης της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας, τα ιταλικά άρματα κινήθηκαν οδι-

«Ουλαμούς Ολμων». Συνεπώς αντιστοιχούσε ένας σωλήνας όλμου ανά Ουλαμό Ολμων. Πάντως, οι Ουλαμοί Ολμων παντού στο υπόλοιπο Ιππικό είχαν δύναμη δύο σωλήνων όλμων. Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση στο μεταξύ να αυξήθηκαν οι Ουλαμοί Ολμων της Ιλης, λόγω της ένταξης σε αυτήν ιταλικών ολμίσκων εκ λαφύρων. 8 ΔΙΣ/ΓΕΣ, Η ΠΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΝ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, σελ. 50. ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΙ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΙΣ ΥΛΙΚΑ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΩΝ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΖΙΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ 1940-41, σελ. 208. 9 Κ. Φάρος, ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΟΧΗΜΑ, σελ. 38. Τ. Μετσοβίτης, ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ ’40, σελ. 21. 10 Στο ΑΙΜΑΤΗΡΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, πολλαχού.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ κά από την περιοχή του Τεπελενίου στην Κατερίνη. Παρόλη τη μεγάλη απόσταση (περίπου 600 χλμ.), μόλις δύο άρματα απολέσθηκαν στη διαδρομή (ένα ακινήτησε από μηχανική βλάβη και δεύτερο κατέπεσε σε κρημνό). Αφού συντηρήθηκαν στην περιοχή Κατερίνης, την 29-3-1941 ανεχώρησαν για Κιλκίς. Πάντως, η συνεχής μηχανική καταπόνηση πρέπει να είχε φθείρει αρκετά τα ιταλικά άρματα, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη και η έλλειψη ανταλλακτικών. Στο μεταξύ, η αποσπασθείσα από το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα Ελαφρά Ιλη, υποστηριζόμενη από τη μεταφερόμενη επ’ αυτοκινήτων Πυροβολαρχία Σκόντα των 75 χιλ. της Μεραρχίας Ιππικού,11 μετέσχε στις επιχειρήσεις της Πίνδου υπό την Ταξιαρχία Ιππικού μέχρι της συντριβής της Μεραρχίας Τζούλιας (11-11-1940), οπότε επανήλθε στο Σύνταγμά της. Η Ταξιαρχία Ιππικού διαλύθηκε την 1-1-1941.

Η 19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία12

Α. Συγκρότηση Η 19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία δημιουργήθηκε βάσει διαταγής του Γενικού Στρατηγείου την 15-1-1941, με προσωρινή έδρα την Αθήνα. Ως πυρήνας θα χρησίμευε η Σχολή Αρμάτων Μάχης, που είχε οργανωθεί στην Αθήνα από τον Δεκέμβριο του 1940,

και η αρχική σύνθεση προέβλεπε ένα Τεθωρακισμένο Σύνταγμα και δύο Μηχανοκίνητα Συντάγματα. Η Σχολή Αρμάτων Μάχης είχε κατ’ αρχήν ως αποστολή την εκπαίδευση του Τεθωρακισμένου Συντάγματος που θα συνεκροτείτο από 40 άρματα που θα παραχωρούσαν οι Βρετανοί.13 Επρόκειτο για ελαφρά άρματα Βίκερς (Vickers Carden-Loyd M1936 ή, αλλιώς, Light Tank Mark IIIB) που οι Βρετανοί είχαν κατασκευάσει για λογαριασμό των Ολλανδών· οι τελευταίοι τα προόριζαν για τις αποικίες τους στην Ινδονησία. Οταν η Ολλανδία κατελήφθη από τους Γερμανούς, τον Μάιο του 1940, 49 από τα άρματα αυτά παρέμειναν στην Αγγλία και κατασχέθηκαν από τους Βρετανούς. Αυτοί τα ονόμαζαν πλέον “Dutchmen” (δηλαδή, «Ολλανδούς») και τα χρησιμοποιούσαν για την εκπαίδευση πληρωμάτων. Επειδή, εν τέλει, οι Βρετανοί δεν απέστειλαν εγκαίρως επαρκή αριθμό αρμάτων αυτή η μονάδα ουδέποτε οργανώθηκε. Έτσι, η αποστολή της Σχολής Αρμάτων Μάχης περιορίστηκε στην εκπαίδευση πληρωμάτων για τουλάχιστον 10 ελαφρά άρματα Βίκερς M1936 που όντως αφίχθησαν, καθώς και για 100 «ανοικτά άρματα Μπρεν» (Bren Carriers ή, αλλιώς, Universal Carriers· εδώ θα τα ονομάζω Κάρριερς)14 και 185 τετραθέσια αυτοκίνητα

Φ. Δ. Κόκκινος, ΤΟ ΙΠΠΙΚΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΧΗΝ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ, σελ. 24. Αυτή η πυροβολαρχία μετέπειτα θα εντασσόταν στην 19η Μηχανοκίνητη Μοίρα Πυροβολικού. 12 Στα επίσημα έγγραφα της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η 19η Μ.Μ. αναγράφεται στις περισσότερες περιπτώσεις με αραβικά ψηφία, όπως άλλωστε και η 20ή Μεραρχία Πεζικού και η 21η Ταξιαρχία Πεζικού. Σε πρόσφατες εκδόσεις όμως της ΓΕΣ/ΔΙΣ εμφανίζεται πλέον παντού με λατινικά ψηφία (δηλαδή, ως ΧΙΧ Μ.Μ.). Στο παρόν άρθρο θα ακολουθήσω για λόγους ιστορικής ακρίβειας τον παλαιότερο τρόπο αρίθμησής της. 13 R. Tarnstrom, BALKAN BATTLES, σελ. 216. 14 Δεν επρόκειτο βεβαίως για άρματα, αλλά για ελαφρότατα τεθωρακισμένα μικρά ερπυστριοφόρα οχήματα που χρησίμευαν ως αναγνωριστικές άμαξες ή ως μεταφορείς προσωπικού και υλικού ή ως ελκυστήρες. Μάλιστα, κατά τη μάχη ήταν υποδεέστερα ακόμη και των ελαφρότερων κλειστών αρμάτων γιατί ήταν άνωθεν ανοικτα (χωρίς οροφή) και συνεπώς ευπρόσβλητα σε παντώς είδους βομβίδες ή εκρηκτικά βλήματα με εγκαιροφλεγείς πυροσωλήνες. Τα συγκεκριμένα Κάρριερς, παρόλη την ονομασία τους («Μπρεν») δεν ήταν οπλισμένα με ελαφρά πολυβόλα Μπρεν, αλλά με βρετανικά ελαφρά πολυβόλα Χότσκις (Hotchkiss Mk I) τροποιημένα ώστε να βάλλουν το βρετανικο φυσίγγιο των 0.303 ιντσών (= 7,7 χιλ.). Ιδιου τύπου όπλα εξόπλιζαν και τα αυτοκίνητα Ωστιν. 15 Σύμφωνα με βρετανικά αρχεία, μέχρι την 24-12-1940 είχαν αφιχθεί: α. Με το πλοίο Clan Cummings - 38 Κάρριερς και 3 11

Ωστιν (Austin 8HP 4-seater cars) που απεστάλησαν ταυτοχρόνως.15 Κατά συνέπειαν μετά από νέα διαταγή του Γενικού Στρατηγείου, η 19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία άλλαξε σύνθεση και συγκροτήθηκε από 12-2-1941 στην περιοχή της Λάρισας απορροφώντας το Μηχανοκίνητο Σύνταγμα της Μεραρχίας Ιππικού. Στην πραγματικότητα η Μεραρχία ήταν ένας ταχυκίνητος σχηματισμός επιπέδου Ταξιαρχίας, αποτελούμενος από τις μονάδες του πρώην Μηχανοκινήτου Συντάγματος ενισχυμένες με 77 «ανοικτά άρματα Μπρεν»16 και περί τα 100 τετραθέσια αυτοκίνητα Ωστιν οπλισμένα με πολυβόλα. Προς υποστήριξη του σχηματισμού διετέθησαν και πενιχρές μονάδες πεδινού, αντιαρματικού και αντιεροπορικού πυροβολικού. Η απορρόφηση του Μηχανοκινήτου Συντάγματος από την υπό συγκρότηση 19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία έγινε απο 14 έως 17-3-1941 ως εξής: Η Ελαφρά Ιλη συγκρότησε την 19η Ομάδα Αναγνωρίσεως (Ο.Α.). Η 1η Ιλη Μάχης, μαζί με τον 1ο και 4ο Ουλαμό Πολυβόλων και τον 1ο και 4ο Ουλαμό Ολμων, καθώς και τα Μεταγωγικά Σώματος του συντάγματος, συγκρότησαν το 191ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα. Η 2η Ιλη Μάχης, μαζί με τον 2ο Ου-

ελαφρά άρματα Βίκερς. β. Με το πλοίο Clan MacDonald - 25 και 4 αντιστοίχως. γ. Με το πλοίο Empire Song - 25 και 3 αντιστοίχως. δ. Με το πλοίο Northern Prince - 12 Κάρριερς. Επιπλέον, φαίνεται ότι τον Φεβρουάριο 1941 τέσσερα άρματα Βίκερς επρόκειτο να σταλούν με άλλο πλοίο. Δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτά περιλαμβάνονται στα αρχικά 10 ή εστάλησαν επιπροσθέτως. Οι πληροφορίες για τις αφίξεις οφείλονται στον Peter Brown που τις ανέσυρε στα Εθνικά (Βρετανικά) Αρχεία (The National Archives) στο Kew Gardens του Surrey. 16 Τα υπόλοιπα 23 Κάρριερς, από τα συνολικά 100 που χορηγήθηκαν, συγκροτήθηκαν στο εσωτερικο, τον Απρίλιο του 1941, σε έναν ανεξάρτητο Λόχο Αρμάτων Μπρεν που δεν έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις. 17 Αρχείο ΔΙΣ Φ. 713/Α/3. 18 Σε κάποιες εκθέσεις πεπραγμένων ο Λόχος Κλειστών Αρμάτων φέρεται υπαγόμενος απευθείας στο Σύνταγμα και όχι στο ΙΙο Τάγμα Αρμάτων. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι οι Λόχοι Κλειστών Αρμάτων των δύο Συνταγμάτων (192ου και 193ου) που έλαβαν ενεργό μέρος στις επιχειρήσεις είχαν αποσπασθεί πριν την έναρξή τους αλλού και δεν πολέμησαν, ενώ τα μικρά ιταλικά άρματά τους εγκαταλείφθηκαν άδοξα. Η ακριβής οργάνωση των διμοιριών κλειστών και ανοικτών αρμάτων δεν είναι γνωστή με ακρίβεια, αλλά πιθανότατα ακολούθησε τα προπολεμικά πρότυπα οργάνωσης αρμάτων μάχης. Βλ. Κ. Δαβάκης, ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ, σελ. 41-42.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ λαμό Πολυβόλων και τον 2ο Ουλαμό Ολμων, συγκρότησαν το 192ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα. Η 3η Ιλη Μάχης, μαζί με τον 3ο Ουλαμό Πολυβόλων και τον 3ο Ουλαμό Ολμων, συγκρότησαν το 193ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα. Τελικά η 19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία απετελέσθη από τις ακόλουθες μονάδες:17 Στρατηγείο της Μεραρχίας 191ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα (= Μ.Σ.): Λόχος Διοίκησης Ιο Τάγμα Πεζομάχων Ιλη Μάχης (όπως στο παλιό Μηχανοκίνητο Σύνταγμα) Ουλαμός Ολμων (4 όλμοι 81 χιλ.) Ουλαμός Πολυβόλων (4 πολυβόλα Χότσκις των 7,92 χιλ.) Λόχος Πολυβόλων επί Ωστιν (12 αυτοκίνητα Ωστιν με ισάριθμα πολυβόλα Χότσκις των 7,7 χιλ., οργανωμένα σε έξι ομάδες των δύο αυτοκινήτων η καθεμία) ΙΙο Τάγμα Αρμάτων 1ος Λόχος Κλειστών Αρμάτων (με 9 άρματα Βίκερς, οργανωμένα σε τρεις διμοιρίες των τριών αρμάτων),18 2ος Λόχος Ανοικτών Αρμάτων Μπρεν (με 11 Κάρριερς, 2 αντιαρματικά τυφέκια των 14 χιλ. και 3 όλμους των 2 ιντσών, οργανωμένα σε τρεις διμοιρίες των τριών Κάρριερς και μία διμοιρία διοικήσεως με τα υπόλοιπα δύο Κάρριερς) 3ος Λόχος Ανοικτών Αρμάτων Μπρεν (όπως ο 2ος Λόχος) 4ο Λόχος Μοτοσυκλεττιστών (48 διθέσιες μοτοσυκλέττες Νόρτον και 6 αυτοκίνητα Ωστιν με ισάριθμα πολυβόλα Χότσκις των 7,7 χιλ. - έξι από τους οπλίτες έφεραν υποπολυβόλα Τόμσον/Thompson των 11 χιλ.) Μεταγωγικά Σώματος (15 φορτηγά, εκ των οποίων τα 10 ήταν Ford των ¾ τόννου καναδικής κατασκευής, που μετέφεραν πυρομαχικά [δύο μονάδες πυρός ειδικής σύνθεσης], καύσι-

μα [μία μονάδα], εφεδρική τροφή δύο ημερών και τα ατομικά είδη των πληρωμάτων των αρμάτων) 192ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα (όπως το 191ο, αλλά ο Λόχος Κλειστών Αρμάτων διέθετε 9 L3/35 ιταλικά άρματα) 193ο Μηχανοκίνητο Σύνταγμα (όπως το 191ο, αλλά ο Λόχος Κλειστών Αρμάτων διέθετε 9 L3/35 ιταλικά άρματα) 19η Ομάδα Αναγνωρίσεως Ελαφρά Ιλη (όπως στο παλιό Μηχανοκίνητο Σύνταγμα) Λόχος Ανοικτών Αρμάτων Μπρεν (με 11 Κάρριερς) 19η Μηχανοκίνητη Μοίρα Πυροβολικού Πυροβολαρχία Σκόντα φορτούμενη επ’ αυτοκινήτων (4 ορειβατικά πυροβόλα Skoda Model 15 των 75 χιλ. μεταφερόμενα επάνω σε αυτοκίνητα) «Αγγλική» πυροβολαρχία των 75 (πρόκειται για αμερικανικά πυροβόλα Μ1917)19 19η Μηχανοκίνητη Μοίρα Αντιαεροπορικού Πυροβολικού 1η Μηχανοκίνητη Α/Α Πυροβολαρχία των 37 (4 πυροβόλα Rheinmetall Flak 36/37) 2η Μηχανοκίνητη Α/Α Πυροβολαρχία των 20 Βαρέος Κιλλίβαντος (4 πυροβόλα Rheinmetall Flak 30) 19ος Λόχος Διαβιβάσεων 19ο Υγειονομικό Απόσπασμα 19ο Απόσπασμα Επιμελητείας 1ος, 2ος, 3ος και 4ος Αντιαρματικοί Μηχανοκίνητοι Ουλαμοί των 47 (σύνολο 8 Α/Αρ πυροβόλων Cannone da 47/32 M35 εξ ιταλικών λαφύρων) 1ος και 2ος Αντιαρματικοί Ουλαμοί των 20 (σύνολο 4 βαρέων Α/Αρ τυφεκίων Solothurn S-18/100 εξ ιταλικών λαφύρων) 1η και 2η Διμοιρίες Αυτοκινήτων 927 Ταχυδρομικός Τομέας Η συνέχεια στο επόμενο τεύχος

19 Πρόκειται για τροποποιημένα βρετανικά πυροβόλα των 18 λιβρών από τον Αμερικανικό Στρατό κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να έχουν κάννη διαμετρήματος 75 χιλ. και να χρησιμοποιούν γαλλικά πυρομαχικά. Μετά τον πόλεμο, οι Αμερικανοί τα αποθήκευσαν και εν τέλει τα χορήγησαν στους Βρετανούς, μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στο πλαίσιο του προγράμματος Lend-Lease. Από αυτά τα αποθέματα, οι Βρετανοί απέστειλαν στους Ελληνες αριθμο πυροβόλων, από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν τα 18. Στην ελληνική υπηρεσία, τα πυροβόλα αυτά σύρονταν από βρετανικούς ελκυστήρες Morris C8 (που ήταν γνωστοί και ως Quad). Βλ. ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΙ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΙΣ ΥΛΙΚΑ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΩΝ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΖΙΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ 1940-41, σελ. 67-68.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

Το αρματικό "ισο Η μεγάλη διαφορά στην φιλοσοφία χρήσης των αρμάτων μάχης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας βρίσκεται παντού, ακόμα και στις παρελάσεις: Οι γείτονες ακολουθούν τα παλαιά πρωσικά και σοβιετικά πρότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι μεγάλοι αριθμοί και οι άψογοι σχηματισμοί των μέσων και των ανδρών προσδίδουν μεγαλοπρέπεια και προκαλούν δέος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα άρματα και τα λοιπά μηχανοκίνητα μέσα παρελαύνουν σε τετράδες (!) ενώ τα αντίστοιχα ελληνικά, σε δυάδες. Και πάντα παρελαύνουν τα τελευταία αποκτήματα. Τον Αύγουστο του 2007, παρήλασαν για πρώτη φορά τα νεοαποκτηθέντα άρματα LEO 2A4 και τα αναβαθμισμένα LEO 1VOLKAN. Επιδείχθηκε επίσης πρωτότυπο του αναβαθμισμένου M60 SABRA. Τον Αύγουστο του 2008 παρήλασαν και πάλι, όπως αναμενόταν, τα LEO 2A4 και LEO 1VOLKAN καθώς και σχηματισμοί των M 60 SABRA, δηλώνοντας έτσι την έναρξη των μαζικών παραδόσεων αλλά και της επιχειρησιακής αξιοποίησής τους. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο τουρκικός Στρατός έχει μέχρι σήμερα παραλάβει περί τα 225 LEO 2A4 και 50 αναβαθμισμένα Μ60 SABRA, ενώ ολοκλήρωσε τις παραλαβές 164 αναβαθμισμένων LEO 1 VOLKAN.Το κρίσιμο στοιχείο που θα αλλάξει υπέρ της Τουρκίας την εικόνα στο αρματικό ισοζύγιο είναι η έναρξη πλήρους παραγωγής του εγχώριας ανάπτυξης άρματος μάχης ALTAY. Το ALTAY δείχνει εφάμιλλο - τουλάχιστον - του LEO2HEL, με την μόνη διαφορά ότι θα παραχθεί σε μεγάλους αριθμούς και θα αντικαταστήσει περί τα 1000 τουρκικά άρματα μάχης Μ48 που είναι εφοδιασμένα με το πυροβόλο των 105 χλστ. Απάντηση στο ALTAY μπορεί να δοθεί μόνο με μαζι-

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

ζύγιο" Ελλάδας - Τουρκίας βαίνει προς ανατροπή κή αναβάθμιση των LEO2A4 και Μ1Α1 Abrams που θα προμηθευτούμε, γιατί για νέο άρμα ούτε λόγος να γίνεται. Πάντως, την τελευταία τριετία περί τα 440 αναβαθμισμένα άρματα εντάχθηκαν στο τουρκικό οπλοστάσιο, βελτιώνοντας σημαντικά τη μαχητική ισχύ των γειτόνων σε άρματα μάχης. Ο συνολικός αριθμός εκτοξεύτηκε στα 673 στα τέλη του 2009! Στο σύνολο αυτό θα περιλαμβάνονται τα ήδη παραδοθέντα 164 LEO 1VOLKAN, τα 170 M 60 SABRA, των οποίων οι παραδόσεις ολοκληρώθηκαν το 2009, αλλά και 339 LEO 2A4. Τα τελευταία θα είναι κατά 41 περισσότερα των 298 που ήδη αναμένονται, αφού οι Τούρκοι βρίσκονται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς για την απόκτηση των επιπλέον αρμάτων. Η κίνηση-«ματ» των Τούρκων ουσιαστικά «σκουπίζει» τα γερμανικά αποθέματα και αναιρεί τη δυνατότητα της Ελλάδας για τυχόν απόκτηση σημαντικού αριθμού αρμάτων του τύπου από τη ίδια πηγή. Με τη σειρά της, η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια έχει απλά μόλις εκφράσει την επιθυμία προμήθειας 13 προσθέτων LEO 2A4 Αντίστοιχα η Ελλάδα φιλοδοξεί να απαντήσει με την προμήθεια των 400 αμερικανικών Μ1Α1 απο τα αποθέματα των ΗΠΑ. Αν τα καταφέρει θα έχει δώσει την καλύτερη απάντηση, αφού θα στείλει στο διαλυτήριο τα "αρχαία" Μ48Α5, και θα πάνε στα νησιά τα LEO1A5, τα οποία βέβαια δεν έχουν σημαντική απόσταση από τα άρματα που αντικαθιστούν (πραγματικά είναι εθνικά και επιχειρησικά οδυνηρό, αν σκεφθεί κανείς ότι αν είχε προχωρήσει η υλοποίηση της διακρατικής σύμβασης, τώρα θα εντάσσονταν στους σχηματισμούς των νησιών τα BMP3HEL με την τεράστια πυραυλική ανρτιαρματική/αντιαποβατική δύναμη πυρός τους). Εν πάση περιπτώσει τα 400 Μ1Α1

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα άρματα και τα λοιπά μηχανοκίνητα μέσα παρελαύνουν σε τετράδες (!) ενώ τα αντίστοιχα ελληνικά, σε δυάδες. Και πάντα παρελαύνουν τα τελευταία αποκτήματα. θα αντικαταστήσουν στους σχηματισμούς της Βόρειας Ελλάδας τα LEO1A5 με το αναιμικό πυροβόλο των 105 χλστ. και αυτό μόνο ως θετικό μπορεί αν εκληφθεί. Οι πρόσφατες μεγάλες εξελίξεις στον τομέα αναβάθμισης του τουρκικού αρματικού δυναμικού χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Οι γείτονες επιχειρούν μεθοδικά να ανατρέψουν την ποιοτική υπεροπλία που οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις απέκτησαν τα τελευταία χρόνια, στον συγκεκριμένο τομέα. Ο τουρκικός Στρατός στέλνει τα LEO 2A4, τα Μ 60 SABRA και τα LEO 1VOLKAN μόνο σε μονάδες της Ανατολικής Θράκης. Με άλλα λόγια, ότι καλύτερο έχει το αναπτύσσει έναντι των ελληνικών συνόρων, ενισχύοντας την επιθετική του διάταξη. Τα πλέον αξιόλογα από τα αντικαθιστάμενα άρματα, δηλαδή τα M48 A5T2 που θεωρούνται τεχνολογικά περίπου ισοδύναμα με τα ελληνικά M48A5 MOLF, στέλνονται στη Κύπρο για να αντικαταστήσουν με τη σει-

ρά τους τα παλιότερα M 48A5 T1. Με άλλα λόγια, και στο μέτωπο της Κύπρου οι Τούρκοι αναβαθμίζουν το αρματικό τους δυναμικό και επιδιώκουν την ομοιοτυπία. Σύντομα, τα περίπου 400 τουρκικά άρματα που είναι ανεπτυγμένα στην Κύπρο, θα ανήκουν μόνο στον τύπο M 48 A5T2, με προφανή οφέλη στον τομέα της συντήρησης και της επιχειρησιακής ικανότητας. Απέναντί τους θα συνεχίσουν να υφίστανται χωρίς καμία αλλαγή τα τελευταία χρόνια μόλις 236 ελληνικά και κυπριακά άρματα, πέντε διαφορετικών τύπων! Συγκεκριμένα, υπάρχουν 82 ελληνικά M48A5 και Μ485 MOLF και 154 κυπριακά άρματα: 61 AMX 30, 52 AMX 30B2 και 41 Τ 80. Οι δύο από τους πέντε τύπους αρμάτων (τα ελληνικά M48A5 και τα κυπριακά AMX-30) θεωρούνται πλέον ηλικιακά και τεχνολογικά ξεπερασμένοι.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ Ίμια, 31 Ιανουαρίου 1996

Μόνο φτερά των αετών βρίσκεις μετά τις μπόρες,γιατί εκείνα τα πουλιά πετούνε τέτοιες ώρες. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ας μείνει η ιερή μνήμη.

Αντιπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης

Αντιπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος

Υπεγράφη η συμφωνία για τα ολλανδικά πυρομαχικά 120mm Στα πλεονάσματα του ολλανδικού, του αμερικανικού και του γερμανικού Στρατού αναζητά πυρομαχικά αρμάτων ο ΕΣ. Υπεγράφη η διακρατική συμφωνία με αντικείμενο την προμήθεια πυρομαχικών αρμάτων διαμετρήματος 120mm από τα ολλανδικά πλεονάσματα, για τα άρματα Leopard 2HEL και 2Α4 του Ελληνικού Στρατού. Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν με επιτυχία, ενώ απέμεναν η εξεύρεση και καταβολή του απαιτούμενου αντιτίμου, καθώς και η ρύθμιση των τεχνικών λεπτομερειών της μεταφοράς. Όπως ανέφεραν αποκλειστικές πληροφορίες του περιοδικού «Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία» (βλ. τ. 21, Οκτώβριος 2011, σελ. 21) πρόκειται για 5.218 βλήματα Διάτρησης Θωράκισης, Σταθεροποιούμενα με Πτερύγια, Απορριπτόμενου Κελύφους-Διατρητικά (APFSDS-T) DM53A1 και περί τα 5.400 Εξάσκησης Στόχου, Σταθεροποιούμενα με Κώνο, Απορριπτόμενου ΚελύφουςΤροχιοδεικτικά (TPCSDS-T) M865. Το τελευταίο είναι έκδοση παραγόμενη στις ΗΠΑ του γερμανικού DM38. Η τιμή μονάδας της αρχικής ολλανδικής προσφοράς ήταν €4.200 για τα DM53A1 και €800 για τα Μ865. Παράλληλα, θετικά αναμένεται να ολοκληρωθεί η διαδικασία δωρεάν παραχώρησης 3.000 βλημάτων Υψηλής Εκρηκτικότητας Αντι-Αρματικών (ΗΕΑΤ) Μ830 από τα αμερικανικά πλεονάσματα. Επισημαίνεται πως δεν πρόκειται για σύγχρονα Μ830Α1 με κοίλο γέμισμα υποδιαμετρήματος, τα οποία χρησιμοποιούνται και θεωρούνται πολύτιμα από τον Στρατό των ΗΠΑ. Τέλος, ο Ελληνικός Στρατός επιδιώκει την προμήθεια περισσότερων από 2.800 βλημάτων ΗΕΑΤ τύπου DM12C από τα γερμανικά αποθέματα, με διακρατική σύμβαση και αρχική τιμή €740. Αντίθετα απομακρύνεται η προοπτική προμήθειας 2.000 βλημάτων APFSDS από τα ισραηλινά αποθέματα, εξαιτίας ανυπέρβλητων επιφυλάξεων πιστοποίησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΣ.

Σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός

ΑΘΑΝΑΤΟΙ! 26

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΧΧΙ ΤΘΤ

XXI ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΗ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ Επιμέλεια : Υποστράτηγος ε.α Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος Η XXΙ ΤΘΤ είναι μία από τις τέσσερες Τεθωρακισμένες Ταξιαρχίες του Ελληνικού Στρατού. Αποτελεί τη σιδερένια γροθιά του Στρατού Ξηράς, ένα σοβαρό όπλο στα χέρια της ΧΧ ΤΘΜ και του Δ' ΣΣ, ισχυρό φόβητρο για τον αντίπαλο και πρότυπο οργανώσεως και λειτουργίας. Με την ετοιμότητά της, το εκπαιδευμένο προσωπικό της, το υπερσύγχρονο υλικό της, την πίστη στο καθήκον και στο χρέος προς την Πατρίδα, αλλά κυρίως με την αποφασιστικότητά της που σε κάθε ευκαιρία τονίζεται από την ηγεσία της, η Ταξιαρχία είναι σήμερα προετοιμασμένη όχι απλά να δράσει, αλλά να ΝΙΚΗΣΕΙ.

Το έμβλημα της Ταξιαρχίας

Στο έμβλημα της Ταξιαρχίας είναι παράσταση της κεφαλής αλόγου μέσα σε κύκλο χρώματος πρασίνου. Συμβολίζει τη δύναμη, την ορμή, την ταχύτητα και την επιθετικότητα, κύρια χαρακτηριστικά των Τεθωρακισμένων. Επάνω είναι γραμμένη η φράση του βασιλιά της αρχαίας Σπάρτης Άγη : "ΟΥ ΠΟΣΟΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ". Το απόφθεγμα προέρχεται από ρήση του Άγη του Γ', Βασιλιά της Σπάρτης : "Ουκ έφη δε τους Λακεδαιμονίους ερωτάν πόσοι ει-

σίν οι πολέμιοι αλλά που εισίν". Οι Σπαρτιάτες δε ρωτούσαν τον αριθμό των εχθρών, αλλά που είναι. Αψηφούσαν την αριθμητική υπεροχή του εχθρού και προκειμένου να πράξουν το καθήκον τους, υπερασπίζοντας την πατρίδα δε νοιάζονταν για πόσους είχαν να αντιμετωπίσουν αλλά πού βρίσκονταν για να τους πολεμήσουν. Μία φράση ενδεικτική του ακμαιότατου ηθικού και αντάξια της φήμης των αρχαίων Σπαρτιατών. Το παραπάνω απόφθεγμα περιέχεται στο έργο του Πλούταρχου ¨ΗΘΙΚΑ".

Αποστολή Ταξιαρχίας Η XXΙ ΤΘΤ υπάγεται επιχειρησιακά στην ΧΧ Τεθωρακισμένη Μεραρχία

και είναι εφοδιασμένη με το σύγχρονο Μέσο Άρμα Μάχης LEOPARD-2Α4. Διοικητής της Ταξιαρχίας είναι ο Ταξίαρχος Πανάς Θεόδωρος. Η αποστολή της Ταξιαρχίας είναι να μετακινηθεί στις προβλεπόμενες θέσεις για ανάληψη ανατεθείσας αποστολής.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ XXI TΘΤ Δόγμα-Όραμα Ταξιαρχίας α. Για να επιτύχουμε το στόχο μας βασιζόμαστε κυρίως στον ανθρώπινο παράγοντα, γιατί αποτελούμε ένα ζωντανό οργανισμό, τον οποίο όλοι μας υπηρετούμε έχοντας ως βάση, την τιμή, το θάρρος, την αφοσίωση και τον επαγγελματισμό. Οι τέσσερις αυτοί πυλώνες αποτελούν φάρο των προσπαθειών μας οι οποίες εστιάζονται στην απόδειξη της δύναμης που κάθε ένας κρύβει μέσα του και στην εμπιστοσύνη στον εαυτό του. β. Το όραμά μας είναι η αύξηση της αποτρεπτικής ικανότητας και μαχητικής ισχύος των Μονάδων της Ταξιαρχίας επιτυχία και νίκη σε όλες τις αποστολές που θα λάβει η Ταξιαρχία ακόμη και με την εν ειρήνη επάνδρωσή της, εκμεταλλευόμενη των μέσων, την επινοητικότητα, την επαγγελματική κατάρτιση και το υψηλό ηθικό του ανθρώπινου δυναμικού της. Παρουσιάζουμε Φωτογραφικό υλικό από τις δραστηριόητες της XXI ΤΘΤ. 28

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

Από τις δραστηριότητες της XXI Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΟΠΛΟΥ

Απονομή πτυχίων στους Δ. E.Α. της 2011 Γ' ΕΣΣΟ Γράφει ο Λιβέριος Πετρίδης Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012 στο Στρατόπεδο “Επιλάρχου Μελίδη” στον Αυλώνα, έγινε η εκδήλωση της απονομής των πτυχίων στους Δόκιμους Έφεδρους Αξιωματικούς της 2011 Γ' ΕΣΣΟ. Τα πτυχία απένειμε ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Ταξίαρχος κ. Θωμαΐδης Δημήτριος, παρουσία και του Διοικητού της Σχολής Τεθωρακισμένων Συνταγματάρχη (ΤΘ) κ. Ντόκου Δημητρίου. Η εκδήλωση ευλογήθηκε από την εκκλησία προεξάρχοντος του Αιδεσιμότατου π. Αθανασίου Χρυσούλα, ενώ ακολούθησε η παράδοση των εμβλημάτων της Σχολής από τους νέους Έφεδρους Αξιωματικούς στους υποψηφίους της επόμενης σειράς. Την εκδήλωση, μεταξύ των γονέων και συγγενών των νέων Αξιωματικών, τίμησε με την παρουσία του ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως της

Κύπρου κ. Λουκάς Λουκά του οποίου και ο γιός ονομάστηκε Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός. Επίσης, στην απονομή παρόν ήταν και ο Διοικητής του ΚΕΤΘ Ταξίαρχος κ. Δοκμετζόγλου Βασίλειος, Αξιωματικοί, συγγενείς και φίλοι των νέων Αξιωματικών.

Ορκωμοσία νεοσυλλέκτων Δ' ΕΣΣΟ 2011 στο ΚΕΤΘ Την Παρασκευή 24/2/2012 στο Στρατόπεδο “Επιλάρχου Μελίδη” στον Αυλώνα, έδωσαν τον όρκο στην Πατρίδα οι κληρωτοί στρατιώτες της 2012 Α' ΕΣΣΟ, παρουσία των συγγενών και φίλων τους. Η τελετή της ορκωμοσίας έγινε χοροστατούντος του Μητροπολίτου Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Σεβασμιώτατου κ. Αθηναγόρα και ιερέων. Ημερήσια Διαταγή ανέγνωσαν ο Διευθυντής Διαβιβάσεων Υποστράτηγος κ. Λάμπρος Παπαδήμας, ο οποίος διαβεβαίωσε τους γονείς των στρατευσίμων ότι θα τύχουν πατρικής φροντίδας από τους αξιωματικούς τους, ενώ ο Διοικητής του ΚΕΤΘ Ταξίαρχος κ. Βασίλειος Δοκμετζόγλου, καλωσόρισε τους νέους στρατιώτες ζητώντας τους να κάνουν το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα ως οφείλουν. Μετά την ορκομωσία ακολούθησε παρέλαση των νέων στρατιωτών και δεξιώση πριν φύγουν με την πρώτη άδεια τους. Την ορκωμοσία τίμησαν με την παρουσία τους επίσης, ο ΔΙΤ/ ΓΕΣ Ταξίαρχος κ. Δημήτριος Θωμαΐδης και ο π. Δήμαρχος Οινοφύτων κ. Γεώργιος Θεοδωρόπουλος, ενώ τον Σύνδεσμο μας εκπροσώπησαν ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ Υποστράτηγος ε.α. κ. Χρήστος Παπαδογεωργόπουλος, ο Γεν. Γραμματέας Αντιστράτηγος ε.α. κ. Θεόδωρος Κατσάρης και ο εφ. Ίλαρχος κ. Λιβέριος Πετρίδης. Πρέπει να τονιστεί η λύση ενός μεγάλου προβλήματος, αυτού της προσέλευσης των συγγενών και φίλων των νεοσυλλέκτων, που δεινοπαθούσαν για να έλθουν να δουν τα αγαπημένα τους παιδιά σε μια τόσο ξεχωριστή στιγμή της ζωής τους, λόγω μποτιλιαρίσματος στο στενό δρόμο προς το στρατόπεδο. Το πρόβλημα λύθηκε όταν η Δκση του στρατοπέδου επέτρεψε την στάθμευση των αυτοκινήτων των επισκεπτών σε χώρους εντός του στρατοπέδου και πλησίον του σημείου ορκωμοσίας.

Στο στρατόπεδο του ΚΕΤΘ στον Αυλώνα, εκτός των μαυροσκούφηδων, εκπαιδεύονται άντρες των ειδικών δυνάμεων (πεζοναύτες) και των Διαβιβάσεων. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ο χειρισμός της προσέλευσης ενός πλήθους που έρχεται να δει την ορκωμοσία 1.500 και πάνω στρατιωτών!

Επάνω από αριστερά, ο κ. Κατσάρης Θεόδωρος, ο ΔΙΤ/ΓΕΣ κ. Θωμαϊδης Δημ., ο Σεβασμιώτατος κ. Αθηναγόρας, ο κ. Θεοδωρόπούλος Γεώργιος, ο κ. Παπαδογεωργόπουλος Χρ. , ο ΔΔΒ/ΓΕΣ κ. Παπαδήμας Λάμπρος και ο Δκτης του ΚΕΤΘ κ. Δοκμετζόγλου Βασ. σε αναμνηστική φωτογραφία την ημέρας της ορκωμοσίας. Δεξιά στιγμιότυπο από την ορκωμοσία.

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Η ηγεσία του στρατού στην Βασιλόπιτα του ΣΑΑΙΤΘ στο ΚΕΤΘ Αυλώνα Γράφει ο Λιβέριος Πετρίδης Με ιδιαίτερη υπερηφάνεια υποδέχτηκαν τα μέλη του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού- Τεθωρακισμένων και οι εν ενεργεία Αξιωματικοί του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων και οι οικογένειες τους τον Αρχηγός ΓΕΣ, Αντιστράτηγο κ. Ζιαζιά Κωνσταντίνο προερχόμενο από το Όπλο μας και τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Γεώργιο Γεωργίου, επίσης έφεδρο Αξιωματικό των Τεθωρακισμένων, στην εκδήλωση κοπής της Βασιλόπιτας του Συνδέσμου. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στους χώρους του Στρατοπέδου “Μελίδη” στον Αυλώνα, κάθε χρόνο και έχει εξελιχθεί σε θεσμό, όπου με την ευκαιρία της κοπής της Βασιλόπιτας, οι εν ενεργεία Αξιωματικοί έρχονται σε επαφή με τους εν αποστρατεία πρώην διοικητές τους, θυμούνται όμορφες και δύσκολες στιγμές που πέρασαν μαζί στο παρελθόν, αλλά κυρίως ενημερώνονται για τα τεκταινόμενα στο 'Οπλο από τον αρμόδιο Διευθυντή του Όπλου. Στην φετινή εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε και το μνημόσυνο του μέλους του Δ.Σ. του Συνδέσμου, αξέχαστου καλού φίλου και εκ των πρωτεργατών του περιοδικού μας Κωνσταντίνου Ιω. Τριανταφύλλου που τόσο απροσδόκητα μας άφησε τον περασμένο Οκτώβριο και του Αρχιλοχία Πέτρου Λιάκου, των οποίων οι φωτογραφίες τοποθετήθηκαν στην αίθουσα τιμών του ΚΕΤΘ και απεκάλυψε ο 30

Αναπληρωτής Υπουργός κ. Γεωργίου Γεώργιος. Αφού κατατέθηκε στεφάνι στο ηρώο του στρατοπέδου από τον Αναπληρωτή Υπουργό κ. Γεώργιο Γεωργίου και τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Υποστράτηγο ε.α. κ. Χρήστο Παπαδογεωργόπουλο, ο ΔΙΤ/ΓΕΣ Ταξίαρχος (ΤΘ) κ. Θωμαΐδης Δημήτριος ενημέρωσε την ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία αξιωματικούς για την πορεία του Όπλου, δεχόμενος στο τέλος ερωτήσεις. Στη συνέχεια ο Δκτής του ΚΕΤΘ Ταξίαρχος (ΤΘ) κ. Δοκμετζόγλου Βασίλειος παρέθεσε γεύμα στους φιλοξενούμενους του. Στην κοπή της Βασιλόπιτας τα δύο φλουριά έπεσαν, το ένα στο κομμάτι του Αρχηγού και το άλλο στον Αντιστράτηγο ε.α. Σπύρο Κασελίμη. Την εκδήλωση μεταξύ άλλων τίμησαν και οι ε.ε Υποστράτηγοι Στυλιανίδης Αθανάσιος, Τελίδης Βασίλιος και οι Ταξίαρχοι Χασάπης Δημήτριος, Θωμαϊδης Δημήτριος, Δοκμετζόγλου Βασίλειος και Δαγκόπουλος Κ.

• IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ • Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012

Επάνω, αναμνηστική φωτογραφία έξω από το Διοικητήριο. Κάτω δεξιά, ο Γ.Γ. του ΣΑΑΙΤΘ κ. Κατσάρης Θεόδωρος, και τα μέλη κ.κ. Κασελίμης Σπύρος και Παπαργύρης Γεώργιος με τον Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγο κ. Ζιαζιά Κων/νο. Αριστερά και κάτω ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ κ. Παπαδογεωργόπουλος Χρ. παραδίδει το κομμάτι της Βσσιλόπιτας στον ΔΙΤ/ ΓΕΣ (αριστερά) Ταξίαρχο κ. Θωμαϊδη Δημ. και Δκτη του ΚΕΤΘ Ταξίαρχο κ. Δοκμετζόγλου Βασίλειο (κάτω δεξιά). Φωτογραφικά στιγμιότυπα και στην τελευταία σελίδα

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

Το Τελευταίο αντίο στον Στρατηγό Τσατσούλη Το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012 συνοδεύσαμε στην τελευταία του κατοικία τον εκλεκτό συνάδελφο Αντιστράτηγο ε.α Τσατσούλη Χαρίλαο, ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου μας, ο οποίος έφυγε από κοντά μας ύστερα από μακροχρόνια ανίατο ασθένεια. Η κηδεία του έγινε στο κοιμητήριο Παπάγου. Το πόσο αγαπητός ήταν φάνηκε από την κοσμοσυρροή που παρατηρήσαμε κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής τελετής και της ταφής. Εκ μέρους του ΔΣ του Συνδέσμου παρέστη ο Πρόεδρός του Υποστράτηγος ε.α Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος. Στη μνήμη του εκλιπόντος ο Σύνδεσμος κατέθεσε δάφνινο στεφάνι. Παρέστησαν επίσης τα μέλη του Συνδέσμου : Οι Αντιστράτηγοι Λαμπρίδης Δημήτριος, Σούνδιας Αναστάσιος, Λαζαρίδης Νικόλαος, Λάζαρης Άγγελος, Πετρόπουλος Γρηγόριος, Γιαννακόπουλος Ιωάννης, οι Υποστράτηγοι Παπουτσής Ανδρέας, Αγγελόπουλος Άγγελος, Νικολακόπουλος Κωνσταντίνος, Βελισσαρούλης Βύρων και Γαλιώτος Γεώργιος. Ο συμμαθητής του εκλιπόντος και ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου μας Αντιστράτηγος ε.α Λαμπρίδης Δημήτριος απηύθυνε τον παρακάτω επικήδιο λόγο : Στρατηγέ Τσατσούλη, Αγαπητέ συνάδελφε και συμμαθητά, αλλά πάνω απ’ όλα αγαπημένε μου φίλε. Σε μένα ανατέθηκε το θλιβερό καθήκον να σε αποχαιρετήσω σήμερα. Δεν πρόκειται να εκφωνήσω κανένα μεγάλο πομπώδη επικήδειο. Άλλωστε ποτέ δεν σου άρεσαν τα λόγια τα μεγάλα, τα κούφια. Λίγα λόγια μόνο θα σου πω σαν ένα στερνό αντίο, τώρα που τελειώνει η μακρόχρονη φιλία μας. Ενώ η εκκλησία ανέπεμπε στο Θεό τις δεήσεις της για την ανάπαυση της ψυχής σου εκεί «ένθα ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΑΝΑΠΑΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΝΘΑ ΑΠΕΔΡΑ ΠΑΣΑ ΛΥΠΗ ΟΔΥΝΗ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ», εμείς είμαστε εδώ κοντά στην οικογένειά σου οι συνάδελφοι, οι συμμαθητές και οι φίλοι σου για να εκφράσουμε τη λύπη μας για το θάνατό σου, να τιμήσουμε τη μνήμη σου και να σε αποχαιρετήσουμε στο μεγάλο, το τελευταίο σου ταξίδι.. Γνωριζόμαστε από Ευέλπιδες, όταν και συνδεθήκαμε με στενή φιλία. Τον Μάϊο του 1948, νεαρός Ανθυπολοχαγός Πεζικού, μόλις αποφοίτησες από τη Σχολή Ευελπίδων, βρέθηκες, όπως όλοι μας, στην πρώτη γραμμή του πολέμου, εκείνου του ιερού, δύσκολου και αιματηρού αγώνα που δίναμε για την υπεράσπιση της ελευθερίας, αλλά και της ακεραιότητας της Πατρίδας μας Ελλάδας. Έκανες το καθήκον σου, πολέμησες ηρωϊκά, όπως όλοι μας, και όταν τελείωσε ο καταραμένος εκείνος πόλεμος με τη νίκη μας, αφού σκόρπισε το θάνατο και την καταστροφή στη χώρα, γυρίσαμε στο Όπλο μας τα Τεθωρακισμένα. Υπήρξες λαμπρός Αξιωματικός. Υπηρέτησες σε Μονάδες και Επιτελεία του Όπλου σε θέσεις ανάλογες του εκάστοτε βαθμού σου, αλλά και σε άλλες σπουδαίες θέσεις του Στρατού. Με τις επαγγελματικές

σου ικανότητες, τις γνώσεις σου, την αφοσίωσή σου στο καθήκον και τον χαρακτήρα σου διέπρεψες παντού, ως Διοικητής, ως Επιτελής, ως οργανωτής και ως εκπαιδευτής. Κέρδιζες επάξια την εκτίμηση των ανωτέρων σου και την αγάπη και τον σεβασμό των υφισταμένων σου. Και έφτασες επάξια στο βαθμό του Υποστρατήγου. Ήταν Απρίλιος του 1981, Μεγάλη Εβδομάδα και εβδομάδα κρίσεων-προαγωγών και αποστρατειών. Εσύ Διευθυντής του Δ’ Κλάδου του ΓΕΣ και εγώ θα παρέδιδα τα καθήκοντα του Β’ Υπαρχηγού του ΓΕΣ. Εισηγήθηκα στην τότε Ηγεσία του ΓΕΣ ότι εσύ ήσουν ο καταλληλότερος και ικανότερος να με αντικαταστήσει. Άκουσαν την εισήγησή μου και μου έδωσαν την εντύπωση ότι συμφωνούσαν, Την επομένη μέρα Μεγάλη Τετάρτη το Συμβούλιο αποφάσισε την πρόωρη και άδικη αποσταρατεία σου. Μετά την αποστρατεία μας είχαμε οικογενειακές σχέσεις και κάναμε συχνά παρέα, ποτέ όμως δεν σε άκουσα να παραπονεθείς ή να κατηγορήσεις κάποιους γι’ αυτή την άδικη κρίση και απόφαση. Δείγμα κι’αυτό του λαμπρού χαρακτήρα σου. Είχες την τύχη να ενώσεις τη ζωή σου με μια εξαίρετη γυναίκα, τη Φωτεινή. Υπήρξατε υπόδειγμα ανδρογύνου, φτιάξατε μια ωραία οικογένεια και φέρατε στον κόσμο δύο παιδιά για τα οποία δικαίως νοιώθατε υπερήφανοι. Και ύστερα η σκληρή μοίρα σε χτύπησε ανελέητα με τη βαρειά σου ασθένεια. Η ιατρική επιστήμη προσπάθησε αλλά σήκωσε ανήμπορη τα χέρια. Δυστυχώς η περίπτωσή σου δεν ήταν ιάσιμη και σε καθήλωσε για πολλά χρόνια στο κρεβάτι του πόνου. Η οικογένειά σου συγκλονισμένη σου παραστάθηκε όσον ήταν ανθρωπίνως δυνατόν. Και τώρα φεύγεις! Συντετριμένοι σε αποχαιρετούμε, και ευχόμαστε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου και να χαρίσει στους δικούς σου την παρηγοριά., να τους έχει πάντα καλά για να σε θυμούνται. Εκ μέρους των συμμαθητών σου της Τάξεως 1948 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων καθώς και των συναδέλφων σου Αξιωματικών του Όπλου Ιππικού-Τεθωρακισμένων σε αποχαιρετούμε. Θα σε θυμόμαστε πάντα όσο θα ζούμε. Θα ήταν όμως μεγάλη μου παράλειψη να μην αναφερθώ σε μια ηρωϊκή μορφή που βρίσκεται εδώ μαζί μας, η σύζυγος του Χαρίλαου η Φωτεινή. Στάθηκε στο πλευρό του άνδρα της με απαράμιλλη αγάπη και αφοσίωση. Για περισσότερο από 13 χρόνια δεν έλλειψε μια μέρα από κοντά του. Στη ζωή μου δεν ξέρω άλλη περίπτωση τέτοιας αφοσίωσης. Ο Θεός να σε έχει καλά Φωτεινή για να θυμάσαι πάντα τον αγαπημένο σου σύζυγο.. Εμείς μόνο να σε θαυμάζουμε μπορούμε.

ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ

ΠΕΝΘΗ

Ο Συνάδελφος Καραγιώργος Αντώνιος του Κωνσταντίνου προήχθη στον Βαθμό του Αντιστρατήγου με την υπ' αριθ. 82/28-6-2011 εγκύκλιο του ΥΕΘΑ. Ο Στρατηγός είναι Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Κασσάνδρας(Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου) και Πρόεδρος των Συλλόγων Κασσανδρινών Θεσσαλονίκης και Π.Ε.Τ.Α.Σ. Σίβηρης Κασσανδρίας. Το Δ.Σ του Συνδέσμου, Συγχαίρει τον Στρατηγό για την προαγωγή του και του εύχεται υγεία και οικογενειακή ευτυχία.

Απεβίωσε το ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Αντιστράτηγος ε.α Τσατσούλης Χαρίλαος Τάξεως 1948. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου εκφράζει τα θερμά του Συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος

• Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2012 • IΠΠΙΚΟ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ

Επάνω, από αριστερά: Ο Πρόεδρος του ΣΑΑΙΤΘ κ. Παπαδογεωργόπουλος Χρ. κόβει την Βασιλόπιτα του Συνδέσμου. Στιγμιότυπα από την ενημέρωση και την κατάθεση στεφάνου στο Ηρώον του ΚΕΤΘ. Κάτω δεξιά: ο Α/ΓΕΣ κ. Κ. Ζιαζιάς επισκέφτηκε τα τραπέζια των συναδέλφων και συνομίλησε μαζί τους.

Ετήσια Γενική Συνέλευση Συνδέσμου Τεθωρακισμένων Την 8η Φεβρουαρίου 2012 στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων έγινε η Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου, η οποία έκλεισε τις εργασίες της με τις προβλεπόμενες από το Καταστατικό του αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου για την τριετία 2012-2015. Η συμμετοχή των μελών μας ήταν ικανοποιητική και οι εργασίες διεξήχθησαν με απόλυτο τάξη και ικανοποιητικά αποτελέσματα. Στην αρχή της συνεδράσεως εξελέγη τριμελής Εφορευτική Επιτροπή η οποία διηύθυνε τις εργασίες της Γ.Σ και διεξήγαγε τις εκλογές . Ο απερχόμενος Πρόεδρος του Συνδέσμου Υποστράτηγος ε.α Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος παρουσίασε την Έκθεση πεπραγμένων του έτους 2011, η οποία δημοσιεύεται στην

ιστοσελίδα του Συνδέσμου.: Σύμφωνα με το Καταστατικό του Συνδέσου την 14η Φεβρουαρίου 2012, έπειτα από πρόσκληση του πλειοψηφίσαντος κατά τις αρχαιρεσίες της 8ης Φεβρουαρίου 2012 Υποστρατήγου ε.α Παπαδογεωργόπουλου Χρήστου, με ομοφωνία, ομοψυχία και απόλυτες συναινετικές διαδικασίες, έγινε η συγκρότηση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου ως κατωτέρω : Για το Διοικητικό Συμβούλιο 1. Τακτικά Μέλη α. Πρόεδρος : Υποστράτηγος ε.α Παπαδογεωργόπουλος Χρήστος β. Αντιπρόεδρος : Αντιστράτηγος ε.α Σπυρίδων Δημήτριος γ. Γενικός Γραμματέας : Αντιστράτηγος ε.α Κατσάρης Θεόδωρος

δ. Ειδικός Γραμματέας : Συνταγματάρχης ε.α Σταμματογιαννάκης Μιχαήλ ε. Έφορος : Αντιστράτηγος ε.α Μεντεσίδης Χαράλαμπος ζ. Ταμίας : Ταξίαρχος ε.α Μιχαηλίδης Γεώργιος η. Μέλος : Αντιστράτηγος ε.α Κολιοκώτσης Ευστάθιος 2. Αναπληρωματικά Μέλη α. Έφεδρος Επίλαρχος Μαρκουλής Δημήτριος Για τη Εξελεγκτική Επιτροπή α. Πρόεδρος : Υποστράτηγος ε.α Κασελίμης Σπυρίδων β. Μέλος : Αντιστράτηγος ε.α Γεωργαντάς Ευάγγελος γ. Μέλος :Έφεδρος Ανθυπίλαρχος Καραβίας Χρήστος

Δήλωση-Δέσμευση νέου Προέδρου ΣΑΑΙΤΘ Ευχαριστώ θερμά τα μέλη του Συνδέσμου που με τίμησαν με τη ψήφο τους κατά τις αρχαιρεσίες που έγιναν την 8η Φεβρουαρίου 2012 για την ανάδειξη του νέου διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου. Στη συνέχεια ευχαριστώ και τα νέα μέλη του Δ.Σ που με ανακήρυξαν ομόφωνα ως Πρόεδρος του νέου Δ.Σ. Για την εμπιστοσύνη με την οποία με περιέβαλαν οι συνάδελφοι δεσμεύομαι να καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια για την προώθηση και ευόδωση των στόχων του Συνδέσμου. Στην

προσπάθειά μου αυτή χρειάζομαι την συμπαράσταση όλων των μελών μας, η οποία μεταφράζεται στη συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις μας, στην προσέλκυση νέων μελών, στη συγγραφή άρθρων στο περιοδικό μας και στην υποβολή προτάσεων για την καλύτερη λειτουργία του Συνδέσμου. Χρήστος Β. Παπαδογεωργόπουλος Υποστράτηγος ε.α-Πρόεδρος ΣΑΑΙΤΘ