maart 2014
41
MAGAZINE VAN DE HAAGSE HOGESCHOOL
P A H C S D N E I R V mis Wat ging er de? bij Bouwkun 24 uur bij de beveiliging uk: Leonard Gele meest d ‘Den Haag is k’ le uitdagende p
Passie
‘Formule 1 rijden is de ultieme droom’
Zijn passie voor autoraces begon op de middelbare school toen Jettro Tjie meegenomen werd naar een race. Tweedejaars student Business IT & Management hoopt dit jaar zijn eerste Grandprix mee te maken. tekst Claire Schouten • beeld Bas Kijzers ‘Ik heb wel aardig wat Formule 1 merchandise: een stuk of vijftien shirts en overhemden, drie truien en een hele stapel petten. Ik ben er elke dag wel mee bezig. Ik lees over nieuwe modellen of ontwikkelingen in de sport. Ook zoek ik oude fragmenten op. Zelf racen gaat niet: het is een hele dure sport. Wel ga ik soms karten met vrienden. En op de PlayStation speel ik af en toe race-spellen. Een uurtje gamen loopt vaak uit naar een
2
LINK • 41
middag, dus dat heb ik voor mijn studie op een lager pitje gezet. Ik ben nog nooit naar een echte Grand Prix geweest, maar als alles volgens plan gaat komt daar verandering in. Ik wil volgend schooljaar in Singapore stage lopen en in september zijn daar de Grand Prix races. Dat kan ik dan mooi meepakken! Het allerliefste zou ik nog een keer in zo’n auto zitten: ik hoef er niet in te rijden, al is dat wel de ultieme droom!’
•
Redactioneel
Inhoud 6 Leven met faalangst Huilbuien en lichamelijke klachten krijgen van een tentamenweek, om uitgeput af te wachten wat je gepresteerd hebt. Twee portretten van studenten met faalangst en tips om het aan te pakken. DE BOUWKUN DOSSIER
8 Dossier Bouwkunde In januari 2013 stapten ontevreden studenten Bouwkunde met hun klachten naar het Landelijk Studenten Rechtsbureau. Een terugblik. Wat kan de hogeschool leren van dit dossier? 12 Vriendschap is… Maximaal zes echte vrienden heeft de gemiddelde HHsstudent. Daarvoor laat je alles vallen als het nodig is. Link presenteert de uitslag van de vriendschapsenquête. 17 Leonard Geluk, de nieuwe collegevoorzitter 20 Een dag waken met de beveiliging 24 Scriptieprijs: mogen Nederlandse schepen knokken tegen piraten? Rubrieken
Geruststellende rimpelingen
Het was op de onderzoeksdag, 13 maart, dat niemand minder dan onze nationale wetenschappelijke mopperkont Maarten van Rossem een mooi verhaal over de toekomst kwam vertellen. Ik had twee goede redenen om daar te zijn: even daarvoor hadden we de Link scriptieprijs 2014 uitgereikt, dus ik was er toch al. En Van Rossem live… yolo! Van Rossem gromde iedereen tegen zich in het harnas, maar hij had wel een punt. De toekomst voorspellen is onbegonnen werk, omdat we naar de verkeerde dingen kijken. We vinden het heel gewoon om de geschiedenis te zien als een aaneenschakeling van incidenten. Die berusten op toeval. Van Rossem claimt dat incidenten maar rimpelingen in het wateroppervlak zijn. ‘Maar,’ zei Van Rossum, ‘over de onderliggende processen kun je wel iets zeggen.’ Bijvoorbeeld: de bevolking in Nederland gaat krimpen, vanaf 2035. Dat kun je voorspellen, omdat je nu al weet dat er vanaf dan meer mensen doodgaan dan er geboren worden. Zo ziet onze bevolkingsopbouw er nu eenmaal uit. Vandaar dat Van Rossem flink uithaalde naar iedereen die nu verbaast constateert dat er zoveel ouderen zijn. Dat was veertig jaar geleden al te voorzien.
4 In beeld: jouw sportieve moment 5 Column Jacco: eert uw manager 23 Onder de hamer 26 Juweeltjes: win de stadsgids 100% Den Haag 28 Melting pot: rouwmaaltijd uit Kenia
OVER LINK
Link wordt uitgegeven en geproduceerd door de dienst Communicatie & Marketing van De Haagse Hogeschool.
Redactieadres Ovaal 0.82/ Poseidon 6 Postadres Postbus 13336, 2501 EH Den Haag e: link@hhs.nl f: 070 445 7554 i: http://link.hhs.nl Redactie Dieuwke de Boer (070 445 8851), Esha Gowricharn (070 445 72 81, stagiaire), Laura Muis (070 445 72 81, stagiaire), René Rector (070 445 8813, hoofdredacteur), Martine Seijffert (070 445 8814), Youri van Vliet (070 445 8796) • Studentredacteuren Mariska van Andel, Ilse van Beest, Esther Bliek, Martin Cok, Patty Elbersen, Kerttu Henriksson, Tim de Jong, Stefan van Klink, Danielle Peterson, Darren Power, Astrid Prins, Yvonne Rijff, Claire Schouten • Medewerkers Cheryl Porcelijn, Jacco van Uden • Strip Margreet de Heer • Beeld Mieke Barendse, Quintin van der Blonk, Thirjeet Gurwara, Bas Kijzers, Michel Mees, Barbara Mulderink, Mireille Schaap, Loek Weijts • Vormgeving Mustafa Özbek, Josean de Pie • Druk OBT bv, Den Haag Advertenties Bureau Nassau, Achterom 100c, Hoorn Postbus 4130, 1620 HC Hoorn e: info@bureaunassau.nl t: 020 623 0905 f: 020 639 0846 i: www.bureaunassau.nl ISSN 2210-7983 Copyright Het is verboden zonder toestemming van de redactie artikelen geheel of gedeeltelijk over te nemen. Aan de inhoud van deze uitgave kunnen geen rechten ontleend worden. Het volgende nummer komt uit op 1 mei. Op 24 april verschijnt een Engelstalig nummer.
Op 12 maart, één dag voordat orakel Van Rossem sprak, stemde de hogeschoolraad in met de reorganisatie. Een incident van belang, dus daar schreven we online over. Maak je een sprong van twintig jaar, dan zijn de diensten voorspellenderwijs weer wat ze zijn, maar niet nadat beleid en uitvoering uit elkaar geharkt zijn geweest, en weer bijeen gevoegd zijn. De school heeft alleen nog maar computerruimtes en colleges worden allemaal online gegeven, en daar is het gebouw door de verbouwing van 2022 ook op ingericht. De onderliggende processen in de hogeschool zijn te vatten in termen van samenvoegen en splitsen: mensen in steeds weer andere groepjes bij elkaar zetten omdat dat op dat moment het beste lijkt. Dat veranderen komt omdat de ideeën over onderwijs, over hoe je dat aanstuurt en de gewoontes van studenten veranderen. Geruststellend dus: op de lange termijn zijn incidenten onbenullig als je, zoals Van Rossem, de toekomst wilt voorspellen. Al kan ik me moeilijk voorstellen dat de arrestatie van Justin Bieber, of gekrakeel over de gemeenteraadsverkiezingen überhaupt de moeite waard zijn, incident of niet.
•
René Rector Hoofdredacteur Link
41 • LINK
3
In beeld Sportief
[1]
[2]
Tussen de Olympische Winterspelen in Sochi en het Braziliaanse WK voetbal gaan studenten en medewerkers van De HHs gewoon door met sporten. Hiernaast zie je ze vrolijk, actief of uitgeput vastgelegd. Nancy van der Burg [1] droomde ooit van een carrière als profwielrenner, maar doet nu de opleiding Voeding en Diëtetiek (V&D). Haar liefde voor wielrennen blijft echter bestaan. Net als de liefde die Saskia Zwaard [2], stagiaire dienst O&Sz, heeft voor hoogspringen. Haar wereld stond letterlijk upside down toen deze foto genomen werd. [3] Mecheline Rutjes gaat liever wekelijks badmintonnen met haar sportieve collega’s. En terwijl Iris de Goede [4], student V&D, zich na de Ladies Run in Leiden alweer klaarstoomt voor een halve marathon, heeft Tamara van der Spek [5], student Commerciële Economie, een schaatswedstrijd achter de rug. Lori Popelier [6] blijft naast haar opleiding V&D graag synchroonzwemmen. Door een blessure is dit helaas niet mogelijk. Gelukkig heeft Lori deze foto nog als een herinnering. Boulderen is niet echt een bekende sport, maar docent halo Michiel Krijger [7] beklom met plezier de rotsen in Frankrijk. Dion Troumpas [8] deed echter mee aan de onbekendste sportieve activiteit: ‘kruiwagen lopen.’ Lianne Bijl [9] doet aan teamwork met een grote groep meiden bij het Showballet in Schiedam. Karin Vreeken [10] beklom de ‘top’ in Spanje juist alleen. [11] Yin Wong moest haar tegenstander flink van zich afschudden toen ze aan het voetballen was. De winnaar [12] van deze maand hoefde zich geen zorgen te maken over andere sporters. Eva van Groningen (opleidingscoördinator MPC): ‘Deze foto is een van mijn beste selfies ever! De blauwe lucht, witte sneeuw en onze kleurige skikleding maakt deze foto extra vrolijk.’ Eva wint de waardebon van vijftig euro.
[5]
[9]
[6]
[10]
•
[12] 4
LINK • 41
Jacco [3]
[4]
[7]
[8]
Eert uw manager
Een opstootje tussen stichting Alpe d’Huzes en KWF Kankerbestrijding. De eerste haalt veel geld op bij veertigers op fietsen in de verwachting dat de tweede er belangrijke dingen mee doet. De NOS bericht erover: ‘Uit het onderzoek van Nieuwsuur bleek dat pas 200.000 euro van het geld aan wetenschappelijk onderzoek is besteed. Wel is er minstens 686.000 euro uitgegeven aan managementfees, reis- en verblijfskosten. Dat geld is gedeclareerd door drie niet-wetenschappers.’ 1 De NOS weet dat het de kwestie niet zwaarder hoeft aan te zetten. De nietwetenschappers, dat zijn de managers, dat is het Kwaad. Managementfees? Een laf eufemisme voor wat de gekrijtstreepte geldwolven zich toe-eigenen, liefst ten koste van minderjarige kankerpatiëntjes. Ik neem niet eens meer de moeite om de lezersreacties te bekijken bij dit soort berichten. Noord-Koreaanse showprocessen zijn het. De schuldige manager is een pleonasme. De managers zelf kiezen intussen eieren voor hun geld. Ze doen iets in marketing of werken gewoon bij de bank. Alles om dat ene woord maar te vermijden. Ik zeg: manager, herpak jezelf en word weer trots op je vak. Over management wordt vaak gezegd dat het geen rocket science is. Terecht natuurlijk, want managen is een stuk lastiger dan een raket in elkaar sleutelen. Ten eerste. Ik ken meer goede raketwetenschappers dan goede managers. En dat terwijl ik nauwelijks raketwetenschappers ken, en veel managers. Dat moet wel iets over de zwaarte van het managementvak zeggen. Ten tweede. De beelden van een goed functionerende raket zijn scherp en breed gedeeld. Managers kunnen het nooit goed doen. Denk je je medewerkers fijn in hun eigen kracht te hebben gezet, dan missen ze toch dat stukje richting en kaders.
[11]
Ook 50 euro?
De lente staat voor de deur met haar bloemetjes, lammetjes en mooie weer. Naar buiten dus, voor quality time met moeder natuur. Stuur een foto van jezelf in de natuur, dat koddige lammetje of de eerste bloesems. Mail ’m uiterlijk dinsdag 22 april naar link@hhs.nl. Zet je naam en studie of dienst in de mail en vertel waar/wanneer/ waarom je deze foto maakte. De winnaar krijgt een tegoedbon van 50 euro.
Ten slotte. Raketwetenschappers werken met heerlijk willoze materie. Managers moeten het stellen met (zelfverklaarde) professionals die zich hebben laten aanpraten dat zij, en niemand anders, het primaire proces zijn. De handen aan het bed, het blauw op straat, de inspirators voor de klas. Hoe goed ook de relatie, als het erop aankomt zullen ze niet nalaten de ophefbaarheid van je managementfunctie te benadrukken. Da’s niet lekker naar je werk fietsen ’s ochtends. Toegegeven, het was best leuk, dat management bashing van de afgelopen jaren. Maar nu is het klaar. We gaan aan het werk. Onder leiding van onze managers.
•
Jacco van Uden is Lector Change Management aan De Haagse Hogeschool
1 http://nos.nl/artikel/585380-ruzie-tussen-kwf-en-alpe-dhuzes.html
41 • LINK
5
Faalangst
6
LINK • 41
Als falen GEEN OPTIE is Spanning voor een belangrijk tentamen, wie heeft hier geen last van? Voor de een blijft dit bij gezonde spanning, maar voor de ander gaat het veel verder. Alles moet altijd meer dan perfect en het is nooit goed genoeg. Faalangst. ‘Ik hield het mentaal niet vol.’ tekst Astrid Prins • beeld Barbara Mulderink
J
e hebt hard geleerd, goed gepland en je bent op alles voorbereid. Toch ben je bang om te mislukken. Of erger: je krijgt midden in een tentamen een black-out en je kunt geen enkele vraag meer beantwoorden. Dat is faalangst. Uit een onderzoek van hogeronderwijsbladen over studieresultaten op vijf hogescholen en tien universiteiten (zie ook Link 17, pagina 10) blijkt dat landelijk gezien vier op de tien studenten last heeft van zeer grote stress over hun studie. Op De Haagse Hogeschool zijn dat zelfs zes op de tien studenten. Haagse studenten ervaren dus meer stress tijdens hun studie dan landelijke studiegenoten. Bij 51 procent van deze stress-studenten
ontaardt de zeer grote stress in faalangst. Iets waar vrouwen overigens vaker last van hebben dan mannen. Maar wat is faalangst eigenlijk?
Vluchten of vechten Faalangst begint bij stress. Stress zet een proces in de hersenen in gang. Bij het ervaren van spanning komen er stresshormonen in het bloed. Deze stresshormonen maken het lichaam klaar om te vluchten of om te vechten: deze flight-or-fightresponse is een oerinstinct van de mens. Hierdoor verhoogt de hartslag en bloeddruk, het lichaam begint te zweten en bij langdurige stress neemt de
‘Ik was geobsedeerd door school’
Sanne* faalde nooit op school, want dat stond ze zichzelf niet toe. Ze betaalde er wel een prijs voor: klasgenoten begrepen haar niet en ze kreeg lichamelijke klachten.
meer door mijn keel en ik moest bijna elke les huilen. Op een gegeven moment dachten klasgenoten zelfs dat ik thuis mishandeld werd, wat totaal niet het geval was.
‘Zo lang ik mij kan herinneren heb ik faalangst. Op de basisschool viel het nog mee. Pas toen ik in de eerste klas van het vmbo zat, werd mijn faalangst problematisch. Ik deed het goed op school en ik haalde heel goede cijfers. Niks om bang voor te zijn, zou je zeggen. Blijkbaar wilde ik altijd negens en tienen blijven halen, maar dat hield ik mentaal niet vol. Ik mocht van mezelf geen fouten maken en mijn hele wereld draaide nog alleen om school. Alles wat ik deed, moest perfect zijn. ’s Morgens kreeg ik niks
Nachten voor een toets kwam ik bijna niet in slaap door het gepieker en ik werd uren voor mijn wekker wakker met buikpijn van de zenuwen. Mijn mentor kreeg door dat er iets mis was en heeft me op een faalangsttraining gezet. Daar leerde ik ermee omgaan en sindsdien gaat het beter met me. Nu heb ik vooral last van faalangst als ik in een nieuwe omgeving kom.
Sanne studeert aan de Academie voor European Studies & Communication Management.
Zo was de overgang naar het hbo weer groot gevecht met mijn faalangst. Ik was
* De namen in dit verhaal zijn op verzoek gefingeerd.
weer zo geobsedeerd door school dat ik mijn propedeuse in één jaar heb gehaald, zonder herkansingen. In de zomer na het tweede studiejaar stortte ik in. Ik kreeg veel steun van mijn studieloopbaanbegeleider en ouders en ik heb hulp bezocht bij een mental coach buiten school, die me hielp om situaties beter te visualiseren. Het gaat nu goed met me, ook al blijft faalangst altijd een deel van mij.’
41 • LINK
7
‘Wil ik zo tachtig worden of zoek ik hulp?’ Door zijn onzekerheid en extreme perfectionisme is alles wat Daniël* doet nooit goed genoeg voor hem. Uiteindelijk brak dit hem mentaal en fysiek op.
van het non-stop leren, dat ik bijna niet meer kon lopen. Uiteindelijk moest ik hiervoor een aantal weken naar de fysiotherapeut en heb ik daarnaast veel bedrust moeten houden.
‘Ik ben altijd al perfectionistisch en onzeker geweest. Tijdens mijn havo-examen begon ik te merken dat er iets met mij aan de hand was. Ik had vaak negatieve gedachten zoals: wat als ik het als enige niet haal en wat als ik moet herkansen? Ik was heel bang om mezelf en mijn omgeving teleur te stellen.
Aan het begin van mijn huidige opleiding kwam ik weer dezelfde belemmeringen tegen. In de eerste weken wilde ik overal waar ik was leren. In de trein richting school las ik alles nog een keer door en zelfs tijdens het koken stond ik met een studieboek in mijn hand. Ik was alleen maar met school bezig. Ik lag nachten wakker, omdat ik het gevoel had dat ik het niet kon. Door dit gevoel bleef ik het maken van verslagen maar uitstellen tot het allerlaatste moment.
Toen mijn eindexamens er eenmaal op zaten, kon ik niet meer uit mijn bed komen. Ik was helemaal gesloopt. Mijn rug zat zo vast
weerstand af. Al het zuurstofrijke bloed gaat naar het lichaam, waardoor de hersenen minder zuurstof krijgen. Normaliter zakt die lichamelijke reactie snel af, bij faalangst versterkt dit proces zich juist. Je blijft constant alert en de spanning blijft onafgebroken. Hierdoor raak je uiteindelijk mentaal uitgeput en krijg je fysieke klachten.
Mijn moeder werkt in de zorg en ze herkende bij mij de klassieke symptomen van faalangst. In twee nachten sliep ik maar één uur en ik had het non-stop over school. Toen ik na mijn eerste tentamenweek weer mentaal en fysiek was uitgeput, heb ik het besproken op school. Ik dacht: wil ik zo tachtig jaar worden of zoek ik hulp? Na een gesprek met mijn loopbaancoach en de decaan ben ik bij de studentpsycholoog terecht gekomen. Ik krijg nog maar kort hulp, maar ik heb nu al meer rust en vertrouwen in mezelf.’
Daniël studeert aan de Academie voor Bestuur, Recht en Veiligheid.
studentpsycholoog aan De HHs. Sociale faalangst heeft te maken met het optreden in het openbaar. ‘Het stellen van een vraag in een volle collegezaal of een presentatie houden is een grote drempel voor de student. Maar bijvoorbeeld een gezellig avondje karaoke in de kroeg is ook een nachtmerrie.’ Motorische faalangst ten slotte heeft te maken met de angst om het lichaam te gebruiken. Lambeek: ‘Bijvoorbeeld tijdens een belangrijke sportwedstrijd. Vaak voelt het lichaam dan verstijfd of verdoofd aan.’
Piekeren Lambeek krijgt met veel faalangstige studenten te maken. ‘Om eerlijk te zijn kom ik nooit echt pure faalangst tegen. Meestal is het een mix van meerdere situaties samen, waardoor er stress is en faalangst ontstaat.’
Faalangst uit zich op drie verschillende manieren. Cognitieve faalangst is de angst om te falen tijdens denkwerk. ‘Het gaat hierbij vooral om het maken van tentamens of verslagen,’ vertelt Marieke Lambeek,
8
LINK • 41
Lambeek zet een aantal tips om met faalangst om te gaan op een rijtje: ‘Zorg voor een goede planning waarin je rust en ruimte creëert, zodat je op de avond voor het tentamen niet meer hoeft te leren. Maak tijd om goed te eten en te sporten. Door te sporten maak je je hoofd leeg en hou je minder energie over om te piekeren. Vergeet daarnaast niet te ontspannen! Probeer de ontspanningsoefeningen eens op www. psycholoog.net/ontspanningsoefeningen. Heb het er ook op school over met klasgenoten, docenten, je decaan en je studiecoach, zodat ze er rekening mee kunnen houden. Kom je er zelf niet uit? Maak een afspraak met de studentpsycholoog via studentpsycholoog@hhs.nl.’
•
Bouwkunde
E D N U K W U O B R E I S S DO
‘We zijn hardhandig wakker geschud’ In februari 2013 werd de opleiding Bouwkunde opgeschrikt door een serie klachten van verschillende studenten. Twee onafhankelijke onderzoeken moesten de ernst en omvang van de problemen in kaart brengen. Nu, ruim een jaar later, maakt Bouwkunde de balans op. Wat was er mis, hoe gaat het nu en wat kunnen andere opleidingen van de casus Bouwkunde leren? tekst René Rector en Youri van Vliet • beeld Shutterstock
41 • LINK
9
eld wern gebund t le klachte e u id ok dat he iv o d ijkt, zie je toen de in k s g a ru n. w e te g is g. ‘Als je opleidin tureel m Den Haa ij andere iets struc b r IS e T n t a n t a d a e d r v r m e r oo directeu , veel me kt samen as echt d cademie orm was Jager kij a n ‘Ik had p e e r, D e ie n g .’ s e a n g J is e e n bewo oppakk encomm elt Ton d rug op ee r moeten - en exam te te den,’ vert ts n a e e u q to ts e e e in d d d er en a uur bij lid Jan L chten bij n college en de cult enlijk eerd aantal kla lesgeven r Vroom e en we eig d n te d a e a v P 2013. h r e n ri ie d le de man 24 janua Bouwkun Die signa rug naar aar ook in ider van te m le , e m m w a lu e n u -t spoele et curric de interim begrijpen ngen in h Om dat te veranderi ? t ig e d m o r n a t ja was da . Waarom opleiding blemen r hun pro ar om ove a lk e ij r. b a koppen e ook na licht enten de e onvred d d tu is s r e a d a nten verp n d e Bouwku rna stud op, maar a ig a g rt o w e o d t, h ij n ’n e ken kw aar de ties lop teken zo t kastje n toetsen ra . De emo Die dag s f ze van he mmelen: te praten t g ra a d in n l e id e en geen o d o le u jg v p o in: ze kri nisatie z met de o en het ge m a b n b rg a e e o v n h e r n n e n fe t hun cij unicatie . Studente olgens he De comm aardig da te maken n deugt v w g le rk e in e s : rd s m n o t g a o an be an lan en herk en ze he manier v krijgt er v worden e Ook vind n, orden. De ntenteam rachten. w e d c p o rd o d u nderinge t o te tu e z k s h it a eel van muur ge lectief u op gema d e s k n c t e a k e a b n a d e E e d m inden ijdige fe rdelen, r uitvalt. praken, v tegenstr van beoo back lage e wijzen aan de afs van feed d t n n ie e le n s, stelt de il rk h le e h ic c il houdt z het verw e en vers r represa n o e jk o l li v e e t e s id n n een g u io n ert ond profess en uit a eschrijve het hante denten b ageert on en te kom tu d re s rf r, 3 u a 5 d a t b t: k bereik nten nie gemaak is moeilij ige stude balans op dat somm wordt de m ri a O . ru n b te n. In fe studen dres ope lachten n e-maila SR). De k n. groep ee te h bureau (L c ts la h k c g e LSR n R li rzame denten tion. Het bonte ve sseerd sta delijke Stu a n p a e L g t e van e n g h e e Het Coll den ze e eks naar cteur vin derwijs). rechtstre e n n ir O e d p g ie te p s in m e ta n e nten s het me de acad nstverle De stude e partijen leider of ische Die ll d m a a ri t u a te witte d (J r e e d n ie n aan bij Judio p 8 mei is e conclus aanbiede and is. O rsterking gen tot d h e g v e e rl LSR d rt e t u n v e e a o h a b haar aantal r wat er rleg met zoekt op en na een goed ove rzoek naa m e n o llen. d k ‘I n : te R o s n S L te jk te n de issie in stuur we afhankeli m e n B m o o , n c k Bestuur e a s ij v k rl e e en ee geschool onderzo et Colleg ben bij e aagse Ho ng laat h n om een H li te e e d lo D baat heb e s r e d o e b o le m e SO) is twee d en officië jke, extern Overleg (I t LSR, en rook. In e afhankeli e door he tudenten n e S o jk tw van de n li r e g e e e n d n n ti a terste staan va de inrich n, waarv , g e g in d in en het In id le id r le le r ie uit v de op zal onde bestaan en. isatie van mmissie Deze zal nderzoek de organ . Deze co n o n é e z b e gepast o o e H w e to u g t a n rd re a o a u b n w s e e vie word p dez ast zal ad ijze waaro r.’ Daarna g en de w n li e voorzitte g re n me s- en Exa Onderwij
KLACHTEN
ehad ik liever g urlijk had tu a ‘N len gaan . a e n missie to et die sig m m o t c a e w rn e dat w and is.’ een exte grijkste is idee van r aan de h het belan tijds het en wat e r s k a e a a d m m r te , rkelijk e h n e e ld juic nier he sie, opm n gekom De Jager utrale ma scommis af, mij ware e k r e n a o n a e rz n e e m n d p m issie n o nte ijst de co h bij de o ie kan je s ic w dat stude z is n n m te te m h raak o n c c n stude Drie kla een uitsp met zo’n februari. mmissie ts’ achttie o h in doen. En c c n e le d te ‘s t h a n n c de 53 kla elen va g voord lijk meld originele aat hand e opleidin Uiteinde ie g met de r inadequ ng met d o in li o d e d u g o e re commiss d rh e e n e e v viseert d sie dat ‘m nt treft e d e is a weinig in d m n tu m te s o n c n e é uning e stud teert de eltelijk, é onderste edupeerd en consta één gede van extra Voor de g rtien zak ’. e rm n o d a denten v ij ta e b tu d s ts n t e n). Ach nsatie in tand is on e te kan doen p n rs e m te d o h c c tu ttien n s a e g (twee e van ach r (CvB) e ing studie vergoedin en period n Bestuu de opleid e a le t v ië e to c g p n e o a ll er. een fin oeding an het Co missie ov enten) of t die verg daarop a oekscom eval loop (drie stud rz g n e l d e re n k e o n d e e tu d en van s – in een bij het afs lle adviez pensatie nemen a eide com e b d n n e u k jg ri w k en Bou . Het CvB maanden
ONDERZOEK
10
LINK • 41
‘We zijn hardhandig wakker geschud,’ zegt Jan Lintsen, terugkijkend op het proces. ‘In principe hoop je dat de klachten al eerder gehoord waren, want er zijn in het hele proces natuurlijk al eerder studenten geweest die via toets- en examencommissies dingen aan de kaak hebben gesteld, maar die zijn toen niet goed genoeg opgepakt. Ik ben ervan overtuigd dat iedere kwalitatief hoogwaardige opleiding met een goed kwaliteitsproces ook Bouwkundeachtige klachten kan hebben, maar zo’n opleiding doet daar wel eerder zelf wat mee. Helaas was het zuiverend vermogen van Bouwkunde vorig jaar niet groot genoeg. Door dit proces hebben we daar door schade en schande lering uit getrokken. Nu zitten we in de fase dat we het juist heel goed proberen te doen.’ Met die verbeterfase houdt vooral Peter Vroom zich bezig, de nieuwe interim-teamleider die in juni op De Haagse begon. ‘Ik zag al vrij snel, mede dankzij Hobéon, dat er patronen waren die niet productief waren, zowel op het gebied van de basiskwaliteit als het curriculum en de cultuur. En daar hebben we sinds de zomer grote stappen in gezet,’ aldus Vroom. Zo heeft de opleiding bijvoorbeeld de beruchte in 2008 ingevoerde OverAll-Toets afgeschaft, een toets van acht onderdelen. Haalde je een onderdeel niet – en dat kwam nog wel eens voor – dan moest je de hele toets overdoen. Ook zijn er concrete plannen om het curriculum te vereenvoudigen. Zo zijn er volgend jaar niet meer dertien modules (met dertien verschillende inschrijfmomenten), maar slechts twee. Waren er voorheen nog drie afstudeercoördinatoren, is dat er nu nog één (dat maakt het makkelijker om de afstudeereisen te bewaken en voorkomt verwarring bij studenten) en het zogeheten Plan van Aanpak moeten studenten nu direct aan het begin van het vierde jaar maken. Vroom: ‘Als studenten dan in januari aan hun afstudeerperiode beginnen, kunnen ze zich helemaal daarop focussen. Deze verandering vinden ze geweldig.’ En was er in het verleden nog wel eens sprake van koehandel waarbij docenten aparte afspraken maakten met studenten, maakt Vroom daar nu korte metten mee. ‘Ik hou de docenten, maar ook de studenten aan de afspraken die we maken. Als je te laat bent voor het inschrijven voor een module, dan ben je echt te laat. Dat doet even pijn, maar daar moeten we duidelijk in zijn.’
TOEKOMST Ten slotte heeft Vroom nog met wat hulp een win-winsituatie gecreëerd voor de grote groep docenten die hij onder zijn hoede heeft en de noodzaak om het curriculum te actualiseren. ‘Binnen Bouwkunde zijn veel docenten met kleine aanstellingen. Het gevolg is dat verbindingen snel verwateren, maar je hebt ze wel nodig om een consistente lijn uit te zetten. Toen ik in juni vroeg waar we onze studenten precies voor opleiden, kreeg ik twintig verschillende antwoorden. Dat kan natuurlijk niet.’ Om dit probleem te tackelen, blies Vroom zes kennisclusters in het leven: een groep relatief autonome docenten die een bepaalde specialisatie hebben, die in staat zijn te anticiperen op wat in het werkveld gebeurt en die voorstellen kunnen doen voor de inhoud van het onderwijs. Vroom, gepassioneerd: ‘De verbeteringen die we nu bedenken, hebben alleen zin als je weet waarvoor je het doet en dat was bij Bouwkunde verdwenen. We hebben nu gezegd: we verbinden onze opleiding met Civiele Techniek en Climate & Management voor de toekomstige bachelor of Built Environment, en wij kiezen waar we onze ingenieurs voor willen opleiden: voornamelijk voor de herbestemming van bestaande gebouwen in een stedelijke omgeving. Op deze manier weet ik zeker dat we een betere opleiding worden, en ook een unieke.’ Rest de vraag: wat kunnen andere opleidingen van Bouwkunde leren? Volgens Lintsen moet De Haagse Hogeschool sneller ‘op schaal’ durven te communiceren. ‘Wat je wilt hebben is een situatie waarbij mensen ook met hun probleem naar voren komen. En wat je vaak ziet - en daar is De Haagse niet uniek in - is dat mensen zich verantwoordelijk voelen voor een probleem en dat ze hun leidinggevende daar niet mee willen lastigvallen. Maar het is juist wél de bedoeling om je baas daarmee lastig te vallen. Het hoeft niet te betekenen dat die dan direct ingrijpt - vaak is luisteren voldoende - maar dan is hij wel bekend met het probleem en mocht het dan toch escaleren, dan kan die altijd nog inspringen. Het melden van een probleem is geen zwakte, het is juist een teken van kracht en die mentaliteit moeten we hier versterken.’
•
41 • LINK
11
Enquête
één vriend aan tafel, dan tien op het web Liever
Met een klik is het gebeurd: een nieuwe vriend erbij. Zo makkelijk kan het op Facebook althans. Maar is zo’n vriendschap ook iets waard? We vroegen HHs’ers in een enquête wat zij vinden van vriendschap. Wat blijkt? Echte vrienden tel je nog steeds op één hand. tekst Laura Muis en Martine Seijffert • beeld Bas Kijzers en Loek Weijts
D
e cijfers liegen er niet om: in Nederland besteden we wekelijks een uur of veertien aan sociale media, aldus onderzoeksbureau Multiscope. En wees eerlijk, die smartphone is stiekem ook best verslavend. Intussen wordt het hebben van een sociaal leven ook steeds belangrijker. En heb je naast je studie ook vaak een bijbaantje, sportvereniging, misschien een studentenvereniging. En dan moet er natuurlijk ook nog tijd zijn om te chillen. Er is dus een overvloed aan keuzes waarin je je moet zien te handhaven, zeker als student, stelt ook lector Filosofie en Beroepspraktijk Marli Huijer in haar boek Discipline waarover ze vertelt in Link 39. Hoe kijken studenten tegenwoordig tegen vriendschap aan in dit drukke leven? Link voelde 275 studenten aan de tand met een vriendschapsenquête. Allereerst vroegen we de HHs’ers naar hun definitie van vriendschap. Wanneer noem je iemand nou je vriend? Uit de verschillende keuzeopties werd ‘Dingen delen die je niet zomaar met anderen bespreekt’ het meest aangeklikt (72 procent). Maar ook het gevoel bij iemand op je gemak te zijn telt flink mee (60 procent), en het gevoel dat
12
LINK • 41
iemand voor jou door het vuur zou gaan (51 procent). Een deelnemer aan de enquête vat het zo samen: ‘Een vriend is iemand die je accepteert, ook met je minder goede eigenschappen.’ Er zijn slechts drie respondenten die een Facebookvriendschap als voorwaarde zien voor een echte vriendschap. Dat we best kieskeurig zijn als het om onze vrienden gaat, zie je aan het aantal ‘echte’ vrienden dat een HHs’er zegt te hebben: zeventig procent van de HHs’ers heeft er tussen de één en zes. Daar wordt ook regelmatig mee afgesproken. Dertig procent doet dat meerdere keren per week, ruim zestig procent ziet zijn vrienden minimaal eens in de week. Een grote meerderheid (86 procent) vindt faceto-face afspreken een van de belangrijkste manieren om contact te houden met vrienden. Tijdens deze afspraken ondernemen studenten van De Haagse van alles: sporten bijvoorbeeld (12 procent), winkelen (26 procent) of samen een hapje koken (23 procent). De top drie activiteiten met vrienden vind je op de pagina hiernaast terug. Opvallend is dat samen studeren (op culturele activiteiten na) de minst
Wat doe je met je vrienden? populaire manier is om je sociale leven in te richten. Face-to-face afspreken gebeurt vaak, maar dat betekent overigens niet dat Facebook helemaal geen rol speelt in vriendschappen, want er worden een hoop berichtjes over en weer gestuurd via het medium. Ook WhatsApp is bij vrijwel iedereen populair (zie infographic op pagina 14).
Ontspannen
48%
Thee/koffie drinken
41%
HHs-vriendschap Naar de kroeg gaan
35%
Al is samen studeren niet echt een prioriteit in vriendschappen, toch is de studie voor 88 procent van de respondenten de makkelijkste manier om vrienden te vinden. Dat gemak levert niet de meeste vrienden op: veertig procent van de studenten zegt minder dan een kwart van zijn of haar vrienden ontmoet te
‘Ze kwam toen ik dacht dat mijn konijn doodging’ Demi Kok (17 jaar), midden op de foto Eerstejaars Pedagogiek Aantal echte vrienden: 5 Aantal Facebookvrienden: zo’n 320 Langste vriendschap: 4 jaar
Vriendschap is… dat je aan iemand net zo makkelijk een heel serieus verhaal kwijt kunt als dat je met iemand kunt lachen. Twee van mijn vijf vrienden, Michelle en Emma (zie foto), ken ik van De Haagse Hogeschool. We gaan buiten school met elkaar naar de stad, sporten, winkelen en uit eten. We leren ook samen en dat wisselen we dan af met een kopje thee drinken of even elkaars nagels doen. Mijn andere drie vrienden zijn wel weer heel anders. Daar zou ik niet zo snel thee mee gaan drinken, eerder gewoon bankhangen of uitgaan. Het liefste wat een vriendin ooit voor me heeft gedaan? Het is misschien een beetje een raar voorbeeld, maar dat was toen mijn konijn heel ziek was. Zij was bij een verjaardag van haar oma met haar vriend, met wie ze normaal onafscheidelijk was. Ik belde haar op en zei: ‘Mijn konijn gaat dood!’ En toen kwam ze, zonder haar vriend. Mijn konijn bleek een dubbele longontsteking te hebben. Hij leeft gelukkig nog steeds. Om contact te houden met mijn vrienden vind ik Whatsapp het makkelijkst, maar het liefst spreek ik af. Je kunt in een berichtje iemand nu eenmaal geen echte knuffel geven of zien hoe hard iemand ergens om moet lachen.
41 • LINK
13
Face-toface
Er zijn ook HHs’ers die zeggen helemaal geen echte vrienden te hebben. Da’s bij elkaar drie procent van de respondenten. De voornaamste reden van dit groepje is dat ze ‘er geen behoefte aan hebben’. Van deze zevenkoppige groep zeggen vier geen vrienden te willen. Een paar hebben die behoefte überhaupt nooit gehad, de rest is vooral teleurgesteld in vorige vriendschappen.
Bellen
15% Anders
3%
Derdejaars Werktuigbouwkunde in Delft Aantal echte vrienden: 3 Aantal Facebookvrienden: geen Facebook Langste vriendschap: 11 jaar
Als één van mijn vrienden een probleem heeft, laat ik alles vallen. Zo woont een vriend van mij bij z’n ma en dat gaat niet goed. Ik leef erg met hem mee en help hem zoeken naar een andere plek om te wonen. Desnoods komt hij bij mij op de bank. Andersom krijg ik ook wat uit mijn vriendschappen terug. Die vriend die ik al heel lang ken, geeft me vaak inzichten waar ik wat aan heb. Als ik een projectgenoot niet begrijp, dan ziet hij de beweegredenen in van zo’n persoon. Ik denk wel dat als ik een relatie zou hebben, dat ik dan minder tijd heb om af te spreken. Maar ik krijg denk ik niet zo snel een vriendin. Er is namelijk heel wat voor nodig wil zij meer voor mij betekenen dan mijn vrienden.
LINK • 41
75%
Pascal Rombout (24 jaar), rechts op de foto
Vriendschap is… wederzijds klaarstaan voor elkaar. Ik heb drie echte vrienden. Eentje ken ik al sinds mijn dertiende. Inmiddels heb ik elke dag contact met hem, het liefst persoonlijk. Ik vind het heel belangrijk dat ik iemand zijn emoties en lichaamstaal kan zien, want zestig tot zeventig procent van je gesprek voer je zonder woorden. Met Facebook heb ik dan ook niks. Ik heb ooit een account aangemaakt zodat ik van Spotify gebruik kon maken en dat heb ik meteen op slot gegooid. Je moet vrienden niet op die manier in een systeem zetten.
14
Via welke kanalen houd jij je vrienden up-to-date?
What’sapp
Binnen De HHs zijn per studierichting wat sociale uitschieters. In de enquête deelden we alle studies in bij
‘Als een vriend een probleem heeft, laat ik alles vallen’
86% f
hebben op De Haagse. Wie wel een vriend vindt op De Haagse, ziet daar toekomst in: bijna veertig procent van de respondenten denkt in elk geval de helft van die vrienden ook na zijn studie nog te zien.
15%
f
de zes studierichtingen van De HHs, en die verschillen onderling nog best wat in de gegeven antwoorden. De bokaal voor face-to-face-contact gaat naar Onderwijs en Welzijn. In deze sector gaf iedereen aan deze manier van contact op de eerste of tweede plaats te zetten als het gaat om contact met vrienden. De meest intensieve contacten vind je echter bij Recht, Veiligheid en Maatschappij, waar twintig procent dagelijks contact heeft met zijn/haar vrienden. Dat komt misschien ook omdat ze gemiddeld minder vrienden hebben. Bijna de helft van de RVM’ers geeft aan één tot drie vrienden te hebben. Online vriendschappen bestaan overigens ook. Althans, van de afdeling Technology, Innovation & Society (TIS) beweert 2 procent vrienden te hebben die ze nooit zien. De studierichting die zich het liefst in een groep vrienden bevindt is ICT&Media (82 procent). Die samenstelling van groepen verschilt per studierichting: zo gaan de vrouwen van ICTM het liefst met andere vrouwen op stap, maar ook de mannen van Welzijn en Onderwijs hebben overwegend vrouwen in hun vriendengroepen. De kuddes mannen vind je bij Economie en Markt, en TIS.
Verre vriend Een andere bijzondere groep vormen de buitenlandse studenten. Wat opvalt is dat buitenlandse studenten in tien procent van de gevallen dagelijks contact met hun vrienden hebben. Dat is opvallend vaker dan bij de Nederlandse studenten, namelijk 6 procent. Een ander verschil is dat ze bijna allemaal vrienden hebben op De HHs (96 procent), terwijl bijna een derde van de Nederlandse studenten zegt helemaal geen vrienden binnen de hogeschool te hebben. Gek is dit niet: De Haagse Hogeschool is voor internationale studenten meestal hun thuisbasis in Nederland. Wat alle studenten gemeen hebben, is dat de ‘echte’ vriendschappen die zij hebben vaak behoorlijk intensief zijn. Dat geldt zeker op de lange termijn. Volgens de studenten zijn de paar goede vriendschappen die zij opdoen vriendschappen om vast te houden. Of zoals Bedrijfskunde-MER student Alice Vernout (zie kader) het verwoordt: ‘Onbewust maken we vriendschappen voor het leven.’
‘Onbewust maken we vriendschappen voor het leven’ Alice Vernout (24 jaar),
midden op de foto Eerstejaars Bedrijfskunde MERdeeltijd Aantal echte vrienden: 25 Aantal Facebookvrienden: zo’n 1200 Langste vriendschap: 24 jaar
Vriendschap is… dat je elkaar de wereld gunt. Dat gevoel heb ik ook echt bij de mensen uit mijn klas. Zelfs leraren zijn verbaasd over hoe hecht we zijn. Op vrijdag hebben we les en altijd blijven we alle dertien om wat te gaan drinken. Doordeweeks praten we elkaar bij via een Whatsapp-groep, ooit opgezet door een leraar. Hij zit er nog steeds in, en als hij een dag even niet kijkt heeft hij zo 350 appjes gemist. Onbewust maken we vriendschappen voor het leven. Naast mijn klasgenoten heb ik nog meer vriendengroepjes. In totaal heb ik zo’n 25 echte vrienden en hen zie ik als het even kan wekelijks. Mijn broertje is mijn beste vriend. Met hem kan ik alles bespreken en we hoeven elkaar maar aan te kijken, of we weten wat we bedoelen. Ik heb ook een beste vriendin en haar ken ik al sinds mijn geboorte. We hebben dagelijks contact door persoonlijke berichtjes te sturen via Facebook. Dat is voor mij een fijn middel, want ik heb familie in Engeland. Dit jaar word ik op 25 juli 25 jaar en geef ik een groot feest. Normaal nodig ik zo’n honderd mensen uit voor mijn verjaardag, maar ik denk dit jaar wel meer.
•
41 • LINK
15
Wil je weten welke masteropleiding bij je past? www.wageningenuniversity.nl/masteropendag
zoekt Redacteuren | Filmmakers | Editers Als studentredacteur werk je mee aan de productie van Link magazine en Link online, de nieuwsmedia van De Haagse Hogeschool. Je doet dat op basis van eigen inbreng en/of in opdracht. Jij bent… …al enigszins ervaren in (journalistiek) schrijven of film maken. …iemand die zich journalistiek wil ontwikkelen. …initiatiefrijk, en hebt een kritische, open houding. …een goede beheersing van het Nederlands.
“
Wij bieden …een kans een journalistiek of toegepast folio te ontwikkelen ...een progressief leertraject …een progressieve beloning
Kom naar de Master Open Dag op 11 april!” Wageningen University heeft 29 masteropleidingen op het gebied van • Technology • Economics & Social Sciences • Food • Nature & Agriculture • Health • Earth & Environment
Solliciteren? Interesse? Stuur dan je motivatie, cv en een voorbeeld van je eigen werk (voor de filmers: een link naar youtube of vergelijkbaar) naar link@hhs.nl. Met vragen over de vacature kun je terecht bij René Rector, hoofdredacteur Link, tel. 070 - 445 8813
De Hogeschoolbibliotheek feliciteert de winnaars van de Link scriptieprijs… Larissa Gonzalez won de eerste prijs van 1.500 euro, Mirjam Brandsma (2e) 500 euro en Riska Veldhoven (3e) 250 euro. Jij volgend jaar op het podium? Kijk op www.hhs.nl/ linkscriptieprijs
De Hogeschoolbibliotheek, voor niet te missen kennis
Geluk
‘Den Haag is de meest uitdagende plek’ ‘Ik zit hier niet voor het eerst, maar onwennig is het wel.’ De afspraak voor het interview is in zijn toekomstige werkkamer, en die voelt voor Leonard Geluk, vanaf 1 april de voorzitter van het College van Bestuur, nog niet helemaal vertrouwd. tekst René Rector • foto’s Quintin van der Blonk
G
eluk volgt Rob Brons op, die begin februari de school verliet. Brons heeft hem in die kamer in een paar goede gesprekken bijgepraat over De Haagse. ‘Ik wil zoveel mogelijk opzuigen wat er leeft in de organisatie, en daar hoort natuurlijk ook een gesprek met je voorganger bij.’
Ben je daar nu al druk mee bezig? Dat wil ik graag. Bij het ROC Midden Nederland, waar ik nu collegevoorzitter ben, ben ik mijn werkzaamheden aan het afronden. . En ik wil in april direct van
start. Die laatste periode voor de zomervakantie is juist het moment om nog te kunnen bijsturen voor het volgende collegejaar.
Wat zou je willen bijsturen? De Haagse is een bekende school. Gedegen. Sterk. We denken van buiten naar binnen. De wereld om ons heen kent De Haagse ook goed. Bovendien heeft De Haagse haar profiel, zowel in de zwaartepunten als in de lectoraten, goed gekozen. Het past bij deze regio. Dat vormt een goede basis. Mijn eerste indruk is dat de regio ons ziet als de vanzelfsprekende kennispartner. Maar onze verankering in de regio kan denk ik steviger. Het is de rol die de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid het hoger beroepsonderwijs aanbeveelt in dat veelbesproken rapport ‘Naar een lerende economie’. Het onderwijs – met een accent op het hbo – en het Midden en Kleinbedrijf moeten in goede onderlinge samenwerking de motor worden van onze economische groei. Daar ben ik het mee eens. Dát is de stip aan de horizon.
41 • LINK
17
Dus als er een probleem is waar het bedrijfsleven of de regionale overheid door gebrek aan kennis niet zelf uitkomt, dan moet de hogeschool de eerste deur zijn waar ze aanklopt voor hulp. Gebeurt dat ook? We moeten ons niet te klein maken. Wij zijn er voor studenten en voor bedrijven en instellingen in onze regio. Onze focus moet duidelijk zijn. Ik merk, in de beleidsplannen die ik zie, de prestatieafspraken met de staatssecretaris, de jaarverslagen, de gesprekken die ik voer, dat niet iedereen zou kunnen aangeven wat die stip aan de horizon precies inhoudt. Dan krijg je een organisatie die zoekt naar waar ze eigenlijk voor staat. Je moet wel keuzes maken!
Waarvoor zou die keuzes moeten staan? Het is niet alleen aan mij om dat te bepalen. Maar omdat het nergens expliciet wordt wat onze waarden zijn, ben ik er benieuwd naar. We vinden bijvoorbeeld wel dat iedereen een plek moet kunnen krijgen op deze school, maar we willen met z’n allen tegelijkertijd niet inleveren op kwaliteit. Dat laatste vind ik ook. Als je kijkt naar de wereld om ons heen, dan is die het meest gebaat bij een hoge kwaliteit. Ik vind dat je die kwaliteit moet kunnen garanderen, en niet omdat anders iemand uit het parlement protesteert en ‘het hbo weer onder vuur ligt’, maar omdat je mensen opleidt om iets aan de samenleving bij te dragen en je daarom als school die samenleving als uitgangspunt moet nemen.
Die instelling kenmerkt je hele loopbaan. Ook toen je wethouder van Rotterdam was bijvoorbeeld, wilde je iedereen binnen boord houden, zolang die maar bereid waren er zelf ook moeite voor te doen. Ik vind doorzettingsvermogen belangrijk, ja. Daarom heb ik ook zo’n zin in deze school. Kijk, in Amsterdam of in Utrecht – laat staan andere delen van het land – komen de kansen naar binnen gevlogen. Rotterdam en Den Haag zijn prachtige steden, maar de grootstedelijke problematiek is er van een andere orde. Hoger opgeleiden trekken er vaak weg. Het is moeilijker. Die problemen uit de samenleving zie je ook terug in het hoger onderwijs. Daardoor kan een school als De Haagse het verschil maken, juist in Den Haag. Als deze school elders had gestaan, had ik geen interesse gehad in de functie. Den Haag is voor mij een bewuste keuze.
De Haagse Hogeschool kan de motor van Den Haag zijn
In de praktijk is dat een enorm dilemma: geen hoge drempel, wel hoge kwaliteit bij de uitgang. Dan vraag je nogal wat van je docenten. Wat mij dan zo verbaast, is dat we met elkaar afspreken dat je als student geacht wordt 1.600 uur per jaar aan je studie te besteden, maar we het normaal vinden dat er studenten een diploma kunnen halen die er veel minder in gestoken hebben. Dat zie je trouwens in het hele hoger onderwijs. In die tegenstelling zou ik de oplossing zoeken om het studierendement te verhogen. Onderwijs moet veel van studenten vragen, de lat moet hoog zijn. Ik vind dat als je inzet toont, je het moet kunnen halen, maar als je verslonst, heb ik er geen problemen mee dat je vertrekt.
18
LINK • 41
Dat lijkt me wel ingewikkelder besturen dan een regio waar alles voor de wind gaat. Dat is het ook. Maar samen met Rotterdam is Den Haag wel de meest uitdagende plek. Aan het eind van mijn wethouderschap heb ik gezegd: ‘Ik wil een goed bestuurder zijn.’ Ik wil besturen bij organisaties die maatschappelijk relevant zijn. De Haagse kan de motor van Den Haag zijn.
•
Curriculum Vitae Leonard Geluk (43) werd geboren in Dordrecht. Politieke interesse had hij al snel: op zijn zestiende werd hij lid van het CDA. Hij studeerde in 1994 af in Rechtsgeleerdheid aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. In datzelfde jaar werd hij als CDAlijsttrekker raadslid van het Rotterdamse stadsdeel Delfshaven. In de jaren daarna bekleedde hij diverse functies, om in 2004 wethouder van Onderwijs en Jeugd in Rotterdam te worden. Saillant detail: in die functie kwam hij in opspraak toen hij ouders per brief ontraadde hun kind nog langer naar het Ibn Ghaldoun college te laten gaan – iets dat de rechter verbood, waarbij Geluk later van het Hof alsnog gelijk kreeg. In 2009 werd Geluk voorzitter van het College van Bestuur van ROC Midden Nederland in Utrecht. Die functie verruilt hij nu voor De Haagse Hogeschool. Hij woont in Rotterdam, is getrouwd en heeft drie kinderen.
41 • LINK
19
Reportage
20
LINK • 41
De wakers van DE HAAGSE Iedere dag lopen duizenden medewerkers en studenten er langs: de meldkamer van de beveiliging. In het aquarium bij de hoofdingang van de hoofdvestiging waken de beveiligers over de gebouwen van De HHs. ‘Je moet wel weten waar je mee bezig bent.’ tekst Youri van Vliet • beeld Bas Kijzers
‘D
aar komen ze,’ zegt Roy Kalloe (35). Het is 8.30 uur en de waterzebra die kort daarvoor nog leeg was, ziet nu zwart van de mensen. ‘Er is vast weer een trein op Hollands Spoor aangekomen,’ concludeert Roy. Sommigen slaan bij binnenkomst linksaf richting de balie van de meldkamer om een sleutel of pieper op te halen. Voordat ze er om kunnen vragen,
heeft Roy de betreffende sleutel al gepakt. Met een glimlach: ‘Je leert hier een hoop mensen kennen.’ Roy bemant vandaag samen met zijn collega van de ochtenddienst Baris Lirau (36) de meldkamer, het zenuwcentrum van de beveiligers. Op zes schermen flitsen verschillende kamers, lokalen en gangen van de verschillende vestigingen langs.
41 • LINK
21
Ook hun leidinggevende, Jeroen Frieser, is aanwezig. ‘Er gebeurt hier van alles,’ weet Jeroen die de veiligheidscoördinator is van Profi-Sec, het bedrijf dat voor De HHs de beveiliging doet. ‘Onlangs hebben we nog iemand op heterdaad betrapt. Een student probeerde met valse waardebonnen te betalen. Dat had ’ie al een
keer eerder gedaan, dus toen we ’m weer in het vizier kregen, hebben we ‘m met de camera’s gevolgd. Precies op het moment dat ’ie de bon wilde overhandigen, hebben we ’m ter plekke staande gehouden en overgeleverd aan de politie. Zulke gebeurtenissen maakt ons werk wel interessant.’ Intussen komt Baris terug van een rondje computerlokalen openen. ‘Nog bijzonderheden?,’ vraagt Roy. ‘Niet echt,’ antwoordt Baris. ‘Ali, de schoonmaker van de bieb, heeft wat last van zijn ogen. Ik heb gezegd dat hij moet langskomen als het erger wordt.’ Dan gaat de alarmtelefoon. Roy neemt kordaat op: ‘Alarmcentrale… Maar je belt nu met de alarmlijn,’ om vervolgens direct op te hangen. ‘Dat was een collega. Die moet beter weten. De alarmlijn – 8000 – moet altijd vrij blijven voor het geval er echt iets aan de hand is.’ En dat is soms nog best lastig weet Roy, want er zijn altijd studenten die het leuk vinden om een lolletje te trappen.
Calamiteit Profi-Sec doet sinds 2013 de beveiliging van De HHs. Zo’n twaalf mannen en vrouwen houden in drie ploegen, vijf dagen per week, 24 uur per dag het gebouw in de gaten. In het weekend is De HHs helemaal verlaten, maar sommige beveiligers hebben dan wel consignatiedienst; als een alarm afgaat, moet de beveiliger er binnen een half uur zijn. ‘Een weekendje Groningen zit er dan dus niet in,’ grapt Jeroen. Een studente in een rolstoel meldt zich bij de balie. Baris springt op en pakt de sleutel van de rolstoellift waarmee de studente naar de foyer kan. ‘Over service gesproken,’ knipoogt Baris. Kort daarvoor vertelde hij dat Profi-Sec de opdracht heeft om gastvrijheid een ‘prominente plek te geven’. ‘Natuurlijk moeten we ons gastvrij opstellen,’ vult Jeroen aan. Dat betekent dat we dus ook af en toe een deur openen voor een medewerker of de batterijen van sloten vervangen, maar onze kerntaak is het borgen van de veiligheid.’ Hierop geeft Jeroen een hele rits van voorbeelden waar de beveiliging zich zoal mee bezighoudt: ’s ochtends de deuren openen en ’s avonds sluiten, gedurende de dag meerdere keren surveilleren om te zorgen dat je ‘zichtbaar’ bent, checken of de alarmtelefoons in de lift en in het invalidetoilet nog wel werken, de brandblussers controleren en eventueel vervangen, eerste hulp verlenen als iemand onwel is, en als je als roker binnen de lijnen van het rookverbod je sjekkie aansteekt, krijg je dat ook van de beveiliging te horen. Als de rolstoelstudente vijf minuten later is geholpen, mengt Baris zich nog even in het
22
LINK • 41
Onder de hamer Informeer studenten op tijd gesprek. ‘Kijk,’ zegt ie, ‘het werk dat we doen is niet moeilijk, maar je moet wel weten waar je mee bezig bent. En bij een brandmelding moet je er wél staan. Toen ik hier begon heb ik kilometers door het gebouw gelopen om alle gangen te leren kennen. In het geval van een calamiteit wil je echt niet de Slinger met de Strip verwisselen.’
Halve marathon Een paar uur later zijn Richard Jochemsz (30) en Merut Aksu (24) bezig met hun avonddienst en maakt Yücel Nehir (32) zich klaar voor de nachtdienst. Richard heeft net een ‘rondje rugzakken’ gedaan, als hij druk de meldkamer inloopt. ‘Die studenten Bewegingstechnologie kunnen mooie fietsen maken, maar ze moeten wel wat beter op de veiligheid letten. De hele gang staat vol met die dingen. Wat als er nu brand uitbreekt? Moet je kijken!,’ roept Richard stomverbaasd, terwijl hij de foto’s op zijn telefoon aan zijn collega’s laat zien. Zijn collega’s Merut en Yücel kunnen er wel om lachen. ‘Die stuur ik dus door naar Jeroen,’ belooft Richard, ‘en dan mag hij de opleiding aanspreken.’ Het loopt tegen sluitingstijd en de beveiliging doet een laatste ronde om te zorgen dat alle lichten uit en alle deuren en ramen dicht zijn. ‘Het ergste wat ik ooit heb meegemaakt is een vrijpartij,’ verklapt Richard als hij de Slinger controleert. ‘“Broek aan en lekker naar mama toe,” heb ik toen geroepen.’ Het zweet staat op Richards voorhoofd als hij in hoog tempo van kamer naar kamer loopt. ‘Ja, je moet wel van lopen houden als je dit werk doet. Ik neem wel eens een stappenteller mee en op een gemiddelde dag loop je al gauw een halve marathon.’ Plots stopt hij bij een deur: ‘Port 2, centrale post, 7.25 tweemaal.’ Dat blijkt codetaal voor ‘de batterij van het slot moet vervangen worden’, een taakje voor de ochtenddienst. ‘Op beveiligingsgebied is dit het mooiste wat er is,’ vertelt Richard enthousiast. Er wordt niet over je schouders meegekeken en zolang je je werk goed doet, heb je van niemand last.’ Dan gaan de lichten uit. Het is 23.00 uur en De Haagse gaat op slot. Een licht geïrriteerde medewerker meldt zich nog even bij de balie: ‘Krijgen we geen seintje meer, dat de school dicht gaat?’ De beveiligers blikken terug op een rustige dag. ‘Ondanks de duizenden studenten en medewerkers, gebeurt er vrij weinig,’ concludeert Yücel. ‘In de tram lopen ze al met handboeien rond, maar dat hoeven wij niet. Natuurlijk zijn er wel eens opstootjes of studenten die stiekem aan het blowen zijn, maar het merendeel wil hun toekomst gewoon niet verpesten.’
•
Studente S. van de opleiding Voeding en Diëtetiek hoort gedurende het afstudeerjaar dat ze, vanwege organisatorische redenen, in dat jaar geen tweede kans krijgt voor haar scriptie. Ook de examencommissie weigert haar een herkansing, maar S. laat het hier niet bij zitten. tekst Claire Schouten
De feiten Studente S. zit in het afstudeerjaar (2012-2013) van de opleiding Voeding en Diëtetiek. Dit jaar bestaat uit twee onderdelen: een stageperiode en het schrijven van een afstudeerscriptie. Studenten mogen zelf kiezen of zij eerst de scriptie schrijven of eerst stage gaan lopen. In juli 2012 kiest S. ervoor om in september 2012 te beginnen met haar stageperiode en in het tweede semester haar scriptie te schrijven. Omdat ze een onvoldoende haalt, vraagt S. een herkansing aan, zodat ze in het lopende jaar nog kan afstuderen. Dit verzoek wordt geweigerd door de examencommissie. Het is namelijk organisatorisch niet mogelijk een tweede afstudeerronde te organiseren.
De argumenten S. vindt dat zij ongelijk behandeld wordt ten opzichte van de studenten uit het vorige studiejaar. Zij hebben namelijk wel een tweede kans gehad om in augustus hun scriptie in te leveren. Bovendien is pas tijdens het lopende studiejaar bekendgemaakt dat de herkansingsmogelijkheid in augustus zou vervallen. Als zij voor het begin van het studiejaar al van deze wijziging wist, zou zij begonnen zijn met haar scriptie.
De tegenargumenten De examencommissie stelt dat er geen sprake is van ongelijke behandeling, omdat studenten die voor hun stage een onvoldoende hadden behaald in periode 2 de herkansing ook in het volgende jaar moeten doen. Het verschil met het vorige studiejaar is dat de zomervakantie toen een week eerder was afgelopen, waardoor er ruimte was om een volledige tweede afstudeermogelijkheid aan te bieden.
De uitspraak Volgens het College van Beroep behoort het tot de competentie van de opleiding de tijdstippen vast te stellen waarop (her)tentamens en toetsonderdelen kunnen worden afgelegd. De informatie hierover dient tijdig aan studenten bekend te worden gemaakt, zodat de planning van hun studiejaar niet in het gedrang komt. Het College van Beroep verklaart het beroep van de student daarom gegrond.
Niet eens met een beslissing van de examencommissie? Je hoeft je er niet zonder meer bij neer te leggen. Kijk voor regels en procedures op studentennet.hhs.nl/ loketrechtsbescherming
41 • LINK
23
Scriptieprijs Wat is de beste afstudeerscriptie? Link nomineert iedere maand een afstudeerder die niet alleen uitmuntend presteerde, maar nog relevant is ook. Jaarlijks in maart wint de beste 1.500 euro.
‘Nederland moet onze handelsschepen tegen piraten beschermen’
Pieter Rademakers Studie: HBO-Rechten Scriptie: Neerlands Koo pvaardij onder Vuur - Volkenrechte lijke Verplichtingen voor het toestaan van Private Gewapende Bev eiliging Cijfer: 9
Je mag in Nederland niet zomaar een wapen dragen. Dat is voorbehouden aan overheidsfunctionarissen, zoals de politie of militairen. Maar wat nu, als die ‘niet thuis’ geven, en je moet toch iets gevaarlijks doen? Pieter Rademakers belandde voor het beantwoorden van die vraag in een woud van internationale regels en wetgeving. tekst René Rector • beeld Bas Kijzers / Anke Nobel
P
ieter Rademakers ging met studentenorganisatie Jason op studiereis met een marineschip, raakte geïnteresseerd in piraterij en organiseerde een congres over het onderwerp. Daar kwam hij in gesprek met een officier van justitie en die legde de vinger op de zere plek: handelsschepen lopen in de Golf van Aden het risico geënterd te worden door piraten, die dreiging is constant aanwezig. Twintig procent van de wereldhandel wordt door dat gebied vervoerd – door Nederland alleen al jaarlijks zo’n driehonderd schepen. De Nederlandse marine kan niet alle Nederlandse schepen tegen piraterij beschermen. En zelfstandig een gewapend knokploegje aan boord nemen om piraten van je schip te laten
24
LINK • 41
Pieter Rademakers in de bibliotheek van het Vredespaleis met op de achtergrond – hoe kan het anders? – Hugo de Groot, die in de zeventiende eeuw de basis voor het huidige zeerecht legde.
slaan… dat mag niet van de Nederlandse overheid. In steeds meer andere landen mag zo’n ‘knokploegje’, of beter gezegd een particulier beveiligingsbedrijf, wel. Piraterij is zeker voor Nederland dus een enorm probleem. Pieter was meteen geïnteresseerd. Het was een mooi juridisch doolhof: de overheid die haar burgers niet kan beschermen, staat het diezelfde burgers niet toe zichzelf te verdedigen. Hoe kan dat? Gek genoeg is de grootste moeilijkheid dat de zee geen landoppervlak is. Van land is wereldwijd bepaald dat het iemands territorium is. De Nederlandse rechtsgeleerde Hugo de Groot riep in de zeventiende eeuw dat de zee van iedereen was. Dat is handig: geen land kan daardoor een stukje zee claimen en er belasting gaan heffen. ‘Mare liberum’, vond De Groot: de zee is vrij. Schepen in internationale wateren maken via hun vlag kenbaar welke set rechten en regels aan boord gelden, maar toch is het juridisch gezien geen territorium van dat land, waardoor aan boord niet alle regels helder zijn. Juist omdat de zee vrij is, blijven internationale afspraken soms in gebreke over wat er mag of niet mag. In de praktijk zijn er voor reders nu twee ‘oplossingen’: je opent een kantoortje in bijvoorbeeld Groot-Brittan-
Mag een koopvaarder zich verdedigen.....
..of niet?
In Nederland mag je niet zomaar een wapen bij je hebben. Of dat op een handelsschip wèl mag, of dat de staat de plicht heeft schepen tegen piraten te verdedigen, herleid je in zeven stappen.
4 Het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens stelt dat iedereen het recht heeft te mogen leven.
1 Zeerecht. De zee is een vrije plaats. Geen enkele overheid mag er buiten haar territoriale wateren optreden.
berum Aantal aanvallen door piraten in de Hoorn van Afrika 0
2 Vlagstaat. Schepen die de vrije zee opgaan, voeren altijd een vlag van het land waar ze toe behoren. De wetten en regels van dat land gelden aan boord. 3 Regels, geen rechten. Op zo’n schip gelden wel de regels, maar dat maakt het schip nog steeds geen onderdeel van het territorium.
50 100 150 200 250 300
2008
6 Omdat piraterij levensbedreigend is, en schepen en haar bemanning voldoen aan de vereiste ‘plaatsen en personen-mix’, geldt het Verdrag aan boord.
2009 2010 2011
7 Volgens het Europees Verdrag zijn lidstaten verplicht acties te ondernemen wanneer een levensbedreigende situatie zich voordoet.
2012
nië en gaat onder Britse vlag varen. De Britse overheid staat namelijk wèl toe dat je gewapende beveiligers mee aan boord neemt. Of je laat een beveiligingsploeg op volle zee aan boord van je schepen komen. Het eerste is niet goed voor de Nederlandse economie, het tweede brengt de schipper in de problemen zodra er echt iets gebeurt, en daardoor ook de overheid (want dan geldt natuurlijk ineens wel dat het schip waar ongeregeldheden waren onder Nederlandse vlag voer). In de rechtsgeleerdheid bewijs of ontkracht je uitspraken door te kijken hoe in vergelijkbare gevallen het recht heeft gesproken. Rademakers kwam in zijn speurtocht naar vergelijkbare gevallen uit bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Dat verdrag geldt op Europees grondgebied, uiteraard. Maar het geldt ook voor situaties waarin praktisch gezien Europees gezag geldt. Pieter: ‘Je kunt het een beetje vergelijken met militairen van Europese lidstaten die op een vredesmissie patrouilleren. Die militairen hebben zich dan te houden aan het EVRM. Ze mogen bijvoorbeeld krijgsgevangen niet martelen of executeren.’ Ongelukkig genoeg staat in het EVRM niet met zoveel woorden waar en wanneer precies het verdrag van kracht is. Pieter had er pagina’s lange juridische analyse voor nodig om
5 Het Europees Verdrag geldt ook buiten Europa, zolang het maar van toepassing is op plaatsen en personen die op dat moment binnen Europese macht vallen.
Mare li
geslaagde kapingen gefaalde aanvallen afgeweerde aanvallen
erop uit te komen dat het fundamentele recht op leven niet alleen de staat verbiedt om levensbedreigend geweld te gebruiken, maar bovendien verplicht om op te treden tegen mensen die dat recht aantasten, zelfs aan boord van Nederlandse schepen. Rademakers concludeert: ‘Nederland moet onze handelsschepen tegen piraten beschermen.’ En dat is een probleem. ‘Praktisch gezien kan dat niet. Daarvoor is de marine niet groot genoeg,’ stelt Rademakers. ‘Daarom heb ik uitgezocht onder welke voorwaarden je die verdediging kunt overlaten aan particulieren. De angst leeft dat er een trigger happy knokploegje piraten om zeep gaat helpen. Dat kun je ondervangen door alleen gecertificeerde beveiligingsbedrijven toe te staan op zulke schepen, en hen goed te controleren.’
Link scriptieprijs
Ben je (bijna) afgestudeerd en wil je ook kans maken op de hoofdprijs van € 1.500,-? Kijk op www.dehaagsehogeschool.nl/ linkscriptieprijs hoe je mee kunt doen. Scripties zijn terug te vinden in de hbo kennisbank. www.hbo-kennisbank.nl
Inmiddels is het in de Golf van Aden een stuk rustiger, maar de discussie over particuliere beveiligers woedt in politieke kringen volop. Immers: het is er nu rustig, omdàt er veel wordt opgetreden. Piraterij is nu een groter wordend probleem aan de westkust van Afrika. De huidige minister van Defensie, Jeanine HennisPlasschaert, laat nu uitzoeken hoe het inzetten van gewapende particuliere beveiliging toch zou kunnen.
•
41 • LINK
25
Juweeltjes LEZERSACTIE
Win
3x Den Haag stedengids
Of je nu een Hagenaar in hart en nieren bent en stad op je duimpje kent, of als uitwonende student net de eerste stappen zet in de internationale Hofstad, de 100% Den Haag stedengids is voor iedereen handig. Wil jij ook de hotspots van Den Haag (her)ontdekken met behulp van dit boekje? Doe dan mee aan de prijsvraag!
Treinrit boeit tot laatste minuut Een experiment om de opwarming van de aarde te stoppen mislukt dramatisch: de aarde verandert in een diepvrieskist waarop geen menselijk leven mogelijk is. Slechts enkelen overleven de ramp; de passagiers op de trein Snowpiercer. Deze trein, gebouwd door Mr. Wilford om de mensheid te redden, raast non-stop over de wereld. Diezelfde Wilford besluit om de klassenverschillen tussen mensen in stand te houden: de voorste wagons zijn voor de rijken, de achterste voor de armen. Het wordt de kijker al snel duidelijk dat het leven achterin de trein geen pretje is: de ruimte is klein, er is geen daglicht, voedsel is schaars en de rijken mishandelen met hun wapens de armen. Curtis (Chris Evans), een passagier in één van de achterste wagons, besluit hiertegen in opstand te komen. Samen met zijn goede vrienden Gilliam (John Hurt) en Edgar (Jamie Bell) bedenkt hij een plan om de zwaar beveiligde, voorste wagons te bereiken en een revolutie tot stand te brengen. Hun harde tocht door de trein roept verschillende emoties op. In hun gevecht tegen de ongelijkheid tussen arm en rijk voel je als kijker de band tussen Curtis en zijn vrienden groeien, wat zorgt voor diepgang in de film. De bloederige
26
LINK • 41
actiescènes zijn prima in balans met rustige momenten, zoals wanneer Curtis het middenstuk van de trein bereikt en voor het eerst in jaren weer daglicht en de bevroren wereld ziet. Ook humor ontbreekt niet: probeer je lach maar eens in te houden als Minister Mason, het stuntelige hulpje van Mr. Wilford, in haar truttige witte mantelpakje en turend door haar jampotglazen de armen tot orde roept. Deze afwisseling zorgt ervoor dat de film van begin tot eind boeit. En ondanks het scifi-karakter van de film, sneeuwt de belangrijkste boodschap van de film niet onder. Regisseur Bong Joon-Ho maakt dit in de laatste scène heel duidelijk: een ijsbeer kijkt je lang genoeg aan om te beseffen dat de opwarming van de aarde grote gevolgen kan hebben. • PE
lllll
Snowpiercer Genre: Science fiction Vanaf 3 april in de bios.
De leukste activiteiten van Berlijn, Milaan, Istanbul en vele andere steden staan al opgesomd in de 100% boekjes. Maar nu zijn eindelijk ook de haven van Scheveningen, Noordeinde, Madurodam en andere (verborgen) parels verzameld in 100% Den Haag. Drie wandelingen leiden je langs de mooie plekken van de stad. Zo kan je tijdens een wandeling langs het Binnenhof zo lang het nog bestaat shoppen bij Maison De Bonnetrie of een hapje eten bij een van de restaurants op de Avenue Culinaire. De bijbehorende navigatie app wijst je niet alleen de weg, maar geeft ook aan welke leuke adressen zich in jouw buurt bevinden. Zo leer je in no time de leuke plekjes van de stad kennen. Wil je ook een echte Den Haag kenner worden? Link geeft drie exemplaren van 100% Den Haag weg. Geef aan welke hotspot echt niet kan ontbreken in de reisgids en mail dit voor 14 april naar link@hhs.nl. Vergeet hierbij niet je naam en opleiding/ dienst te vermelden.
Welcome to O’Casey’s Irish Pub
O’Casey’s is the biggest international bar of tm The Hague Come in and enjoy a pint of and some of our traditional Irish food. We offer daily entertainment on 2 floors and in Sarah’s Garden wich used to be part of our Queen’s Royal Gardens
Noordeinde 140 The Haque Holland • www.ocaseys.nl
Pharell Williams maakt ons ‘happy’ Het lijkt wel alsof alles wat hij aanraakt in goud verandert: Robin Thickes Blurred Lines, Get Lucky van Daft Punk en het nieuwe album van Beyoncé. Alleen ging de Oscar – zijn nummer Happy was genomineerd – aan Pharell Williams’ neus voorbij. De verwachtingen voor Girl, het tweede soloalbum van de succesartiest, waren hoe dan ook hoog
gespannen. Met de nummers Come Get It Bae en It Girl weet Pharell het vrolijke ritme en de groove van Happy vast te houden. Misschien te goed, want Pharell zingt dan wel op verschillende toonhoogtes, echt divers is de plaat niet. Het album, dat een ode aan de vrouw moet zijn, gaat vooral over het najagen van vrouwen. Verder beschrijft Pharell hoe hij zijn ‘prooi’ te grazen neemt. Over het instrumentale gedeelte valt echter niks te klagen. Girl bevat vooral veel vrolijke up-tempo nummers die je heel happy maken. • EG
lllll
Girl Pharell Williams Genre: R&B
Verbeter je dancemoves op het Stadsbal Hou je van salsa, bachata, ballroom of doe je toch liever de tango? Op het Stadsbal, zaterdag 5 april in het stadhuis van Den Haag, kan je dansen in deze en meer andere stijlen. Het Atrium wordt dan omgetoverd in een grote dansvloer, waarbij verschillende dj’s voor een feelgood-sfeer zullen zorgen. De dansvloer is onderverdeeld in drie area’s met drie verschillende podia. Zo geniet je in area 1 onder andere van exotische salsa muziek en dans je de Argentijnse tango in area 3. Ben je niet bekend met de dansstijlen of zien jouw dansmoves eruit alsof Bambi zich net op het ijs begeeft? Dan kun je de workshops voor beginners volgen. Als student betaal je € 7,50 voor de entree in plaats van € 15,00. Kijk voor meer informatie op: www.stadsbal.nl.
TIPS VAN...
... Sanne Jansen Hij mag dan wel in Voorburg wonen, als student Bestuurskunde is Sanne Jansen vaak in Den Haag te vinden. Hij zet zijn places to go en must sees voor je op een rij. tekst Esha Gowricharn • foto Michel Mees en Bas Kijzers ETEN > Slagerij Van Muijden (Prinsestraat 12, Den Haag) Mijn lunch haal ik bij slagerij Van Muijden in de Prinsestraat. Niet alleen zijn de broodjes heerlijk, ook de Prinsestraat zelf heeft een gezellige ambiance. Bovendien zit mijn kapper naast de slagerij. Dus na een knipbeurt eet ik er vaak een broodje bal met mayo. WINKEL > Vinyl Grove (Boekhorstraat 97 C, Den Haag) Vorig jaar ontdekte ik in de Boekhorsstraat ‘Vinyl Grove’. Deze platenzaak wordt gerund door een getinte man met lang haar en een lange baard die vaak hardrock draait. Niet echt mijn muzieksmaak, maar dat je daar lp’s kan kopen, vind ik super gaaf. Het liefst luister ik naar platen, omdat je dan echt de tijd neemt om naar muziek te luisteren. KUNST > Keith Haring (1958-1990) Keith Haring vind ik een gave kunstenaar, door zijn niet-commerciële en politieke insteek. Volgens hem was kunst voor iedereen en niet alleen voor de elite. Na mijn geboorte stond er geen ooievaar, maar een schildering van Haring op het raam. Het is dus met de paplepel ingegoten. BIOS > Pathé Buitenhof (gebouwd in 1904) Mijn films kijk ik het liefst in Pathé Buitenhof. Niet alleen om het assortiment, maar ook voor de sfeer. De art deco stijl van het gebouw maakt Buitenhof erg authentiek. Ik heb veel premières in deze bios meegemaakt. Zo werd ik geïnterviewd voor de Haagsche Courant toen ik als tienjarig jochie stond te wachten voor de première van Star Wars. HANGPLEK > Zeeheldenkwartier (Den Haag) Ik vind het Zeeheldenkwartier een hele mooie buurt, omdat het heel authentiek en volks is. Vooral de Piet Heinstraat vind ik gaaf, omdat daar veel gekke winkeltjes zitten. Zo zit er een hipster- en een stripwinkel, maar ook nog steeds een groenteboer. Dat maakt de straat zo apart.
41 • LINK
27
Melting pot
Een Keniaans gerecht om een moord voor te doen Wacht niet tot de eerstvolgende Keniaanse begrafenis om een hapje te proeven van Pilau, een licht pittig eenpansgerecht. Josephine Gommans (22), eerstejaars International and European Law studente, vertelt hoe je deze populaire rijstschotel kunt maken. tekst Danielle
tenslotte een begrafenisgerecht – dus ik heb zelf geleerd hoe ik het moet bereiden. Hier in Den Haag kan je de benodigde kruiden vinden in Afrikaanse supermarkten.
Hoe ziet een begrafenis in Kenia eruit?
Peterson • beeld Mieke Barendse
Wat is dit voor gerecht en wanneer hoor je het te eten? Pilau is een rijstschotel met kruiden, tomaten, ui en vlees. Officieel is het een gerecht dat je eet bij begrafenissen, maar iedereen in Kenia die kan koken weet hoe je dit moet maken. Ik at het voor het eerst bij een uitvaart in Mombasa. Toen ik twaalf was,
28
LINK • 41
RECEPT OP LINK ONLINE Bekijk het recept voor Pilau en een filmpje over hoe het te bereiden op link.hhs.nl verhuisden we naar Canada en mijn broers en ik vonden het zo lekker dat we onze moeder altijd vroegen om het klaar te maken. Dat deed ze niet altijd – het is
We rouwen op traditionele wijze, maar huilen niet want het rouwproces duurt de hele dag en na een uur huilen ben je al hartstikke moe. Mensen die in de stad sterven worden naar hun geboortedorp gebracht en meestal komen dan alle inwoners naar de begrafenis toe. Iedereen van eten voorzien hoort erg bij de Afrikaanse gastvrijheid en het kan in een dorp dus zomaar zijn dat je voor wel duizend mensen moet zorgen.
Waarom is Pilau zo speciaal bij een begrafenis? Vlees is duur en niet een product dat de meeste mensen in Afrika elke dag eten. Dit is weliswaar een vleesgerecht, maar je kunt het makkelijk voor veel mensen maken door de hoeveelheid rijst te verhogen in verhouding met het vlees. Mensen verwachten dit gerecht bij een begrafenis. Als je familie het niet serveert, dan zullen de nabestaanden het later niet zozeer hebben over je leven, maar over dat er geen Pilau werd geserveerd op je begrafenis!
Wil jij Link uitnodigen in jouw keuken en vertellen over je culinaire roots? Stuur dan een mailtje naar link@hhs.nl.