objawów nikotynowych. Narasta ogólne pobudzenie, pojawia się hipertonia, drżenia mięśni twarzy, rąk i głowy, występują trudności koordynacji ruchów, pojawia się uczucie lęku. W drugim etapie zaobserwowano oczopląs, ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu, sinicę błon śluzowych. Zahamowanie aktywności esterazy w takich przypadkach wynosiło 60-90%. Postać ciężką zatrucia charakteryzują objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (o.u.n.), takie jak drgawki napadowe, zaburzenia psychiczne, obrzęk płuc, śpiączka (zahamowanie cholinoesterazy wynosi 90-100%). Bezpośrednią przyczyną zgonu jest porażenie układu oddechowego i uduszenie. Insektycydy fosforoorganiczne nie kumulują się w organizmie, wiadomo jednak, że dłuższe narażenie na małe dawki tych związków wywołuje stopniowo narastające hamowanie aktywności acetylocholinoesterazy i rozwój zatrucia związany z tzw. kumulacją skutku biologicznego. 3.3.1.2. Insektycydy karbaminowe Pierwsze insektycydy z grupy pochodnej kwasu karbaminowego (karbaminiany) zostały zsyntetyzowane w 1954 r. i od tego czasu liczba związków karbaminowych o własnościach szkodnikobójczych znacznie wzrosła. Podobnie jak związki fosforoorganiczne, pochodne kwasu karbaminowego mogą być wykorzystywane jako insektycydy (głównie), herbicydy
oraz
fungicydy.
Przykładami
preparatów
handlowych
zawierających insektycydy karbaminianowe mogą być: Temik (substancja aktywna – aldikarb), Propotox (propoksur), Primor (pirymikarb) oraz Karbatox (karbaryl).
119