elektronowym mediatorem pomiędzy -elektronowymi orbitalami molekularnymi dwu sąsiadujących płytek (Rys. 5). Interkalacji powinno towarzyszyć pęcznienie grafitu wywołane rozpychaniem się interkalującej cząsteczki w przestrzeni międzypłytkowej. Istotnie, takie kompleksy interkalacyjne jak i zjawisko pęcznienia interkalowanego grafitu są znane. Interkalację wykorzystuje się w celu zmiany wielu właściwości fizycznych grafenu (np. przewodnictwo, właściwości magnetyczne, barwa) jak i jako zabieg ułatwiający rozdrabnianie grafitu wzdłuż osi równoległej do płaszczyzn grafenowych (tzw. eksfoliację). Eksfoliację można przeprowadzić utleniając grafit do tlenku grafenu, w którym płaszczyzny grafenowe są od siebie bardziej oddalone, a po defoliacji tlenek grafenu redukuje się do czystego grafenu.
Rys. 5 Kompleks interkalacyjny grafitu (http://en.wikipedia.org/wiki/Graphite_intercalation_compound) Grafen ma rozliczne zastosowania, a to: - elektrody w superkondensatorach i ogniwach słonecznych, - kontener na wodór w ogniwach paliwowych, - katalizator, - absorbent mikrofal - składnik kompozytów z innymi nanocząsteczkami. Z grafenu można konstruować sensory chemiczne i biologiczne, a ich przeznaczenie zależy od grup funkcyjnych, które umieszcza się na krawędziach tego nanoobiektu metodami chemicznymi.
14