Wybrane zagadnienia z ekologii i ochrony przyrody

drobiu i ryb). To dało początki ekologii stosowanej. Następnie w II połowie XIX wieku badania prowadzone nad niszami ekologicznymi w Morzu Śródziemnomorskim pozwoliły na pojawienie się pojęcia biocenozy. Dopiero 1869 Ernst Haeckel wprowadził termin: ekologia, a od początków XX wieku ekologia zaczęła się rozwijać jako samodzielna nauka.

1.6. Ekologia jako nauka Ekologia (z greckiego oikos + logia, czyli dom + nauka) jest nauką o strukturze i funkcjonowaniu przyrody, działem biologii zajmującym się związkami między organizmami a środowiskiem, a także zależności pomiędzy samymi organizmami.

Słowo ekologia często pojawia się w języku potocznym, przyjmując różne znaczenia, np. jako: • sposób produkcji – bezpieczny lub zagrażający w małym stopniu dla środowiska naturalnego, np. ekologiczny papier toaletowy, które to określenie nie ma nic wspólnego z ekologią jako nauką, • postawa życiowa, doktryna filozoficzna czy nawet ideologia dotycząca reprezentowania poglądów i/lub podejmowania działania z zakresu ochrony środowiska: od (przykładowo) nieszkodzenia zwierzętom, kupowania produktów ekologicznych do organizacji podejmujących radykalne działania np. medialnie głośne przykuwanie się do drzew.

Ekologia często w potocznym rozumieniu utożsamiana jest z ochroną środowiska, ale nie są to pojęcia jednoznaczne.

Ekologia jest nauką przyrodniczą, która zajmuje się wszystkimi procesami związanymi ze zjawiskiem życia na Ziemi. Natomiast ochrona środowiska jest całokształtem działań podejmowanych przez człowieka związanym z właściwym dla środowiska naturalnego wykorzystaniem i odbudowywaniem jego zasobów.

Nauka zajmująca się ochroną środowiska to sozologia.

Ekologię ze względu na szeroki zakres wiedzy, jaką się zajmuje, podzielono na różne działy.

Synekologia to nauka zajmująca się związkami między zbiorowiskami organizmów a środowiskiem (ekologia ekosystemów).

Autekologia jest nauką zajmująca się życiem poszczególnych organizmów (ekologia organizmów).

- 10 -