IMgF2 = [Mg+2][F-]2 6,510-9 = n(2n)2 6,510-9 = 4n3 6,5 10 9 n 1,18 10 3 mol dm-3 4 odpowiada to stężeniu molowemu jonu Mg+2 i również MgF2 3) Obliczyć iloczyn rozpuszczalności Ag2CrO4, jeżeli w 250 cm3 roztworu nasyconego tego związku w temperaturze 20oC znajduje się 0,007 g. MAg2CrO4 = 331.74 gmol-1. Z proporcji obliczamy, jaka ilość Ag2CrO4 znajduje się w 1000 cm-3; 250 cm3 ---------- 0,007 g 1000 cm3------------x g x = 0,028 g po podzieleniu przez masę molową = 331,74 gmol-1,otrzymujemy stężenie molowe – n Ag2CrO4 = 8,4410-5 moldm-3 . Po dysocjacji powstaną dwa jony Ag+ . Stężenie każdego będzie równe stężeniu związku – n, stężenie obydwu wyniesie – 2n tj. 28,4410-5 molj dm-3, łącznie 16,8810-5molj dm-3.Stężenie jonu CrO4-2 równe jest stężeniu Ag2CrO4, n = 8,4410-5 molj dm-3. Wstawiając do wzoru (57) otrzymane wartości stężeń i podnosząc stężenie jonów Ag+ do drugiej potęgi otrzymujemy iloczyn rozpuszczalności Ag2CrO4 ; IrAg2CrO4 = [Ag+]2[CrO4-2] IrAg2CrO4 = [16,8810-5]2 [8,4410-5] = 2,410-12 Jeżeli do nienasyconego elektrolitu trudno rozpuszczalnego (np. AgCl, CaCO3 i innych) będziemy dodawać elektrolit (dobrze rozpuszczalny) posiadający z trudno rozpuszczalnym związkiem wspólny jon (np. gdy do roztworu AgCl wprowadzimy NaCl, a do Na2CO3 dodamy CaCO3 i tp.), to po ich dodaniu zwiększa stężenie wspólnego jonu i zacznie wytrącać się osad. Ilość osadu będzie się zwiększać w miarę dalszego dodawania, co pociąga za sobą jeszcze bardziej zmniejszanie się rozpuszczalności związku trudno rozpuszczalnego. Pomimo zmian stężeń jonów w roztworze tworzących związek trudno rozpuszczalny, przy niezmienionej temperaturze, iloczyn rozpuszczalności po ustaleniu się równowagi będzie posiadał 3
82