Chemia ogólna i nieorganiczna

Większe stężenie w moczu może być objawem powstawania kamienicy nerek lub układu moczowego.

Tlenek krzemu (IV) – SiO2, zwany potocznie krzemionką jest najbardziej rozpowszechnionym związkiem krzemu, może występować w różnych odmianach krystalicznych (polimorfizm). Jedna z odmian kwarc, który z koloidalnymi domieszkami tlenków metali kolorowych stosuje się w biżuterii jako kamienie półszlachetne (agat, ametyst i inne).

Stopiona czysta krzemionka w temperaturze powyżej 2000oC po szybkim schłodzeniu zastyga jako bezpostaciowa masa i nosi nazwę szkła kwarcowego. ponieważ szkło kwarcowe odporne jest na zmiany temperatury oraz działanie związków chemicznych (wyjątek fluorowodór i alkalia) wykorzystuje się do wyrobu przyrządów optycznych i precyzyjnego sprzętu laboratoryjnego.

Podstawowym składnikiem mniej precyzyjnego szkła laboratoryjnego, szyb, butelek jest również tlenek krzemu (IV) w ilościach 50-70% zależności przeznaczenia danego szkła.

W wyniku stapiania krzemionki z wodorotlenkami (węglanami) sodu lub potasu otrzymuje się rozpuszczalne w wodzie krzemiany, np. SiO2 + 2NaOH = Na2SiO3, stosunek sodu do krzemu w tego typu reakcji może być różny a mieszanina tych związków ma nazwę szkła wodnego.

Szkło wodne stosuje się do impregnacji drewna i tkanin oraz różnych dziedzinach w przemysłu.

Właściwości półprzewodnikowe wolnego krzemu wykorzystuje się w produkcji tranzystorów, fotoogniw przetwarzających energię świetlną na elektryczną. Do tych celów otrzymuje się krzem w wyniku redukcji tlenku krzemu (IV) węglem wg. reakcji: SiO2 + 2C = Si + 2CO a następnie doprowadza do wysokiej czystości (pow. 99.9%) przez tzw. strefowe stapianie.

Krzem jak węgiel może utworzyć połączenia łańcuchowe. Pełne podobieństwo wykazują silany, których struktura odpowiada węglowodorom nasyconym wyrażona wzorem SinH2n+2 (n – ilość atomów węgla), łańcuchy są jednak krótsze od węglowodorów i zawierają maksymalnie do sześciu 166