Chemia ogólna i nieorganiczna

Trwałość układów koloidalnych jest do momentu powstania możliwości łączenia rozproszonych cząsteczek w większe cząsteczki, co powoduje, że następuje ich opadanie . Zjawisko takie nazywamy – koagulacją.

Koloidy liofobowe ulegają koagulacji po dodaniu odpowiedniej ilości elektrolitu zobojętniającego ładunek na powierzchni cząsteczek. Działanie koagulujące jest tym większe im większa jest wartościowość dodanych jonów. Dalszym etapem koagulacji jest sedymentacja czyli osiadanie zgrupowanych cząstek na dnie naczynia.

Koloidy hydrofilowe odznaczają się większą trwałością od hydrofobowych.

Wymagają do koagulacji większej ilości soli. Ich dodatek do koloidów hydrofobowych zwiększa trwałość tych ostatnich, działając jako koloid ochronny. Przejście ponowne do roztworu koloidalnego nazywamy peptyzacją.

Peptyzacja łatwiej przebiega dla koloidów liofobowych. Koloidy hydrofilowe które w wyższej temperaturze są płynne, po jej obniżeniu ulegają zastygnięciu, zastygłą masę nazywamy żelem.

Przemiana żelu w zol w stałej temperaturze pod wpływem bodźców mechanicznych jak mieszanie, wstrząsania nazwane jest – tiksotropią.

Zaprzestanie mieszania powoduje zastygnięcie układu. Np. „gruszka” przewożąca zaprawę cementową musi być w ciągłym w ruchu .

Gdy obie fazy (rozproszona i rozpraszająca) są niemieszającymi się cieczami określa się mianem – emulsja.

Pomimo, że cząsteczki fazy rozproszonej są większe od klasycznych układów koloidalnych (co powoduje mniejszą ich trwałość), ze względu na duże podobieństwo emulsje zaliczane są do układów koloidalnych. Z takimi układami spotykamy się bardzo często. Zaliczamy do nich między innymi mleko, masło, majonez, kremy kosmetyczne, środki farmaceutyczne, farby.

Najczęściej podstawowym składnikiem w emulsjach jest woda, którą oznaczamy symbolem – W, a drugim niemieszający się z wodą olej – O. W zależności który ze składników stanowi poszczególną fazę (rozproszoną czy rozpraszającą) wyodrębniamy w większości przypadków dwa rodzaje emulsji niezależne od stosunku ilościowego poszczególnych faz.

1. Olej w wodzie – O / W fazą rozpraszającą jest woda 2. Woda w oleju – W / O fazą rozpraszającą jest olej 147