J – jądro, B – zaadsorbowane jony [8] Rys. 39. Schematycznie przedstawiona budowa miceli koloidu liofobowego [ 8 ] Liofilowe – gdy cząsteczki substancji rozproszonej solwatowane są przez cząsteczki substancji rozpraszającej, co nadaje im trwałość uniemożliwiając się ich łączenie. Gdy substancją rozpraszającą jest woda mówimy o hydratacji, a koloidy nazywamy – hydrofilowe. Rys. 40.
J – jądro miceli A – zaadsorbowane cząsteczki wody Rys. 40. Schematycznie przedstawiona micela koloidu liofilowego [8] Koloidy hydrofilowe tworzą miedzy innymi, białka, klej, żelatyna. Białka wykazują jednak pewien ładunek przyczyniając się dodatkowo do ich trwałości. Zachowują się podobnie jak związki amfoteryczne zmieniając ładunek w zależności od środowiska. Cząsteczki rozproszone w zolach są niewidoczne gołym okiem. Jeżeli przez zol przepuścimy wiązkę światła, to w roztworze nastąpi jej rozproszenie, czego nie zauważa się w roztworze rzeczywistym. Zjawisko to nosi nazwę efektu Tyndala. 146