ประมวลนิ พนธ์ของสมเด็จพระวันรัต (ทับ พุทธสิริ) วัดโสมนัสวิหาร
อภิชฺฌา วิสมฺโลโภ ความโลภเพ่งเล็งอยากได้ของเขา เป็ นเครื่ องเศร้า หมองจิตต์อย่างหนึ่ง โทโส ความคิดประทุษร้ายเขา โกโธ ความโกรธเคืองเขา อุปนาโห ความผูกเวรหมายมัน่ กัน มกฺโข ความลบหลู่ดูถูกเขาที่มีคุณแก่ตวั ปลาโส ความยกย่องตัวขึ้นเทียมเขา อิสฺสา ความอิจฉาริ ษยาเขา มจฺฉริย ความตระหนี่เหนียวแน่นเกียจกัน หวงเข้าของและวิชชา ความรู้และที่อยูอ่ าศัย มายา ความปกปิ ดบังความชัว่ ที่ตวั ทาไว้ สาเถยฺย ความโอ่อวดตัวให้ยงิ่ กว่าคุณที่มีอยู่ ถมฺโภ ความแข็งกระด้างดื้อดึงเมื่อเขาสัง่ สอนว่ากล่าวโดยชอบ สารมฺโภ ความปรารภไม่ยอมตาม ชักเหตุผลมาอ้างทุ่มเถียงต่าง ๆ เมื่อเขาว่ากล่าวโดยธรรมโดยชอบ มาโน ความเย่อหยิง่ ถือเราถือเขาถือตัวถือตน อติมาโน มานะดูถูกล่วงเกินผูอ้ ื่น มโท ความเมาหลงในร่ างกายที่ทรุ ดโทรมด้วยความชราอยูท่ ุกวัน มา สาคัญว่ายังหนุ่มยังสาวอยู่ ประมาทไป และมาหลงในร่ างกายที่ป่วยไข้อยูเ่ ป็ นนิตย์ ต้องกินยาคือข้าวน้ าทุกเช้าค่า มาสาคัญว่าไม่มีโรคเป็ นสุขสบาย ประมาทไป และมา
๕๒