Immersive Space De O PDRACHTEN....
Inhoud
- Inspiratie - Mindmap - Idee schetsen - 40 vragen - 5 stijlen - Shoebox - Foto’s - Schetsen - Uiteindelijk Ontwerp.
Inspiratie
De inspiratie voor mijn Immersive Space. Ik had voordat we de eerste lessen kregen als een beetje nagedacht over een project wat ik graag wilde doen. Toen ik ging kijken op internet of ik iets over Immsersive spaces kon vinden kwam ik er achter dat het idee wat ik in eerste instantie bedacht had al bestond. Dat was het idee om iets met Alien vs. Predator te doen. Dus begon ik maar weer opnieuw met brainstormen en besloot iets met een seriemoordenaar te willen maken. Dit omdat ik als hobby boeken en dingen verzamel die met seriemoord te maken hebben. Het is eigenlijk voort gekomen uit mijn voorliefde voor horrorfilms.. ik denk dat ik daardoor een soort van fascinatie ben gaan ontwikkelen voor de onmenselijke mens. Ik ben nog een beetje zoekende over hoe ik mijn immersive space wil weergeven, maar ik denk dat het wel semi-realistische ruimtes gaan worden. Omdat het toch een serieus onderwerp is, en ik ook gebruik ga maken van foto’s, ruimtes en misschien wel methoden die echt gebruikt/gemaakt zijn op de crimescene. Deze informatie die ik ga gebruiken komt uit boeken en misschien ga ik ook nog wel wat via internet opzoeken.
Mindmap
Schetsen
40 vragen 1. In welke, wat voor een, wereld zijn we? In de wereld van een seriemoordenaar, zijn huis. 2. Wat zien we? Het op het oog normale flat, totdat je wat dieper naar dingen gaat kijken. 3. Is het een wereld die ik herken? Nee 4. Is het een wereld die me vertrouwd is? Nee, al hoewel ik er veel over gelezen heb. Kan ik me er wel een goed beeld bij krijgen. 5. Voel ik me op m’n gemak? Nee, het is de bedoeling om lugubere ruimtes te creëren. 6. Komt de wereld mij vreemd voor? Nee, maar dat komt omdat ik heel veel boeken en documentaires heb gelezen en bekeken. 7. Denk ik dat het echt is? Dit is gebaseerd op iets “echts” 8. Is het een wereld die ik nu heel anders zie dan anders? Ja 9. Vind ik het hier leuk? Ik denk niet dat het iets is wat je als leuk wil en kunt omschrijven. 10. Van waaruit kijk ik, wat is mijn standpunt? Ik kijk vanuit mezelf, die in het verkeerde huis terecht gekomen is. 11. Wie ben ik? Ik ben op dit moment de persoon die het huis binnen gaat, dit zou een toekomstig slachtoffer kunnen zijn, de moordenaar zelf of de politieagent die de crime scene bekijkt. 12. Wat voor stemming krijg ik door hier te zijn? Dit kan vanuit verschillende punten gezien worden. Zie vraag 11. 13. Welke objecten kan ik onderscheiden? Een fotocamera, de koelkast, de schaar, het glas, de schedels op de kast. 14. Welke zijn dichtbij en welke verder weg? De objecten die je aan gaat kunnen klikken, zullen op de een of andere manier de aandacht gaan trekken. 15. Hoe zien die objecten er uit? Zie vraag 14. 16. Welk moment van de dag is het? ‘s avonds/ ‘s nachts 17. Waar komt het licht vandaan, welke lichtbronnen zijn er? De lampen in huis..
18. Zie ik schaduwen? 19. Hebben de objecten een schaduw en een lichtkant? 20. Kan ik ver kijken? Nee. 21. Kan ik me bewegen (panorama)? Je kunt rond kijken in de kamer en op bepaalde objecten klikken 22. Zie ik dingen die mijn aandacht trekken? Ja, de objecten die je verwijzen naar bepaalde beelden. 23. Zie ik dingen waar ik op kan klikken? Ja, de objecten die je verwijzen naar bepaalde beelden. 24. Hoe weet ik dat ik daarop kan klikken? Deze objecten gaan op de een of andere manier je aandacht trekken (beweging, bloedvlekken of een bepaalde kleur) 25. Zijn er dingen die er gebeuren, die aan de hand zijn? Ja er ligt een lichaam in de slaapkamer. 26. Zijn er dingen die bewegen? Dat weet ik nog niet 27. Wat hoor ik? Spannende muziek 28. Wat kan ik doen? Van kamer naar kamer lopen en op bepaalde objecten klikken of bepaalde kastjes openen. 29. Denk ik dat ik naar een andere ruimte kan? Ja via de deuren. 30. Hoe weet ik, kom ik erachter dat ik naar een andere ruimte kan? Krakende deuren. 31. Denk ik dat ik dan weer terug kan? Ja, weer via diezelfde deuren. 32. Zijn er dingen die me kunnen verrassen? Ja, verschillende dingen die je niet in een normaal huis verwacht. 33. Heb ik zin om rond te kijken? Ik denk dat de nieuwsgierigheid het wint van de angst. 34. Hoe komt dat? Zie vraag 33. 35. Heb ik het gevoel dat deze wereld door iemand is bedacht? Het zou ook echt zo kunnen zijn.
36. Heb ik het gevoel dat deze wereld ergens zo bestaat? Ja 37. Als ik naar (een) andere ruimte(s) ben gegaan, snap ik dan wat deze ruimte met de vorige te maken heeft? Ja 38. Heb ik het gevoel dat iemand me iets duidelijk wil maken? Ja 39. Is dat onder woorden te brengen? (Probeer) Niets is wat het lijkt. 40. Als ik wegga, heb ik iets ontdekt, opgestoken? Ben ik ergens anders over gaan denken? Dat weet ik nog niet.
5 Stijlen
ShoeBox
Veranderingen welke veranderingen heb ik gemaakt tijdens de conceptontwikkeling? - Onderwerp - Manier van presentatie - Kleuren - De stijl waarin alles gemaakt is. - De sfeer. Al deze veranderingen zijn tijdens het ontwikkelen van de space ontstaan.. toen pas kwam ik erachter wat een betere optie voor iets zou kunnen zijn. Van het ontwerp wat ik uitgewerkt heb in de shoebox zijn alleen het huis en de koelkast behouden. Ik heb er bewust voor gekozen om geen lichamen in kamers rond te laten slingeren omdat Jeffrey Dahmer ook gewoon bezoek kreeg terwijl hij lichamen verborg in zijn huis. Dit effect wilde ik ook maken.
Uiteindelijkontwerp Hoe mijn Immersive Space tot stand gekomen is. Het idee van mijn Space is vrij snel ontstaan, ik wilde sowieso een semi realistisch Space maken. Veel gebruik van foto’s en waargebeurde elementen gebruik maken. Daarbij ben ik erg gefascineerd door seriemoordenaars en wat er in hun gedachte allemaal omgaat. Dus besloot ik na wat brainstormen het over de wereld van een seriemoordenaar te doen. En dan met name wat deze man of vrouw gedaan heeft en wie deze persoon nou is. Eerst ben ik een opzetje gaan maken met wat ik er graag allemaal in wilde hebben. En aan de hand daarvan ben ik een kijkdoos gaan maken. Deze kijkdoos is op basis van de brainstorm gemaakt. Dus niet accuraat zoals mijn Space nu gaat worden. Ik heb besloten om waargebeurde elementen in mijn space te gaan maken. Ik zat te twijfelen tussen 2 bekende seriemoordenaars namelijk Ted Bundy en Jeffrey Dahmer. Ik heb voor deze laatste gekozen om dat deze man toch afweek van de normale moordmethodes. Deze man was een typische closet – gay. En had het voorzien op jonge gespierde mannen. Hij vermoorde zijn eerste slachtoffer toen hij 18jaar oud was en heeft in totaal 17 mannen en jongens vermoord. Ik heb besloten om een deel van de biografie in mijn space te verwerken, om zo “plezier”, nieuwsgierigheid en informatie te kunnen geven. Hoe ik op de scene’s ben gekomen. Ik heb besloten om mijn Space te beginnen met een filmpje waarin een fragment van het nieuws getoond word. Dit om te kijker alvast een idee te geven waar deze Space over zou kunnen gaan. Als je op de skip button klikt kom je bij een soort boek uit. Dit boek moet een soort van scrapbook voorstellen met krantenknipsel Ik heb ervoor gekozen om na het intro filmpje een boek neer te laten zien met als achterliggend idee dat het al informatief begint op een speelse manier. De scene’s zijn ook weer ontstaan door de feiten die ik weet over deze zaak. Zo was Jeffrey Dahmer een kannibaal en een necrofiel, met andere woorden er zijn lichaamsdelen van mensen in zijn koelkast gewonden. En de koelkast staat in de keuken zo dit was al een ruimte in het huis. Verder wilde ik ook elementen van kranten in de space verwerken omdat er 20 jaar na dato nog steeds nieuwe dingen worden ontdekt over Jeffrey Dahmer. Deze is overigens zelf in 1994 door een medegevangene doodgeslagen in de gevangenis. De buttons zijn ook gemaakt van elementen die ook gerelateerd kunnen worden aan Jeffrey Dahmer. Op deze manier heb ik alles zo veel mogelijk aan elkaar te linken zodat het echt 1 geheel is De blauwe ton, Hier bewaarde Dahmer de torso’s van zijn slachtoffers in. De schedels, dit spreekt natuurlijk voorzich De krant, aangezien er tussen 1987 en 1994 er wekelijks wel iets over Dahmer in de krant stond.
Materialen & texturen Kleuren Ik heb ervoor gekozen om mijn space qua kleuren redelijk donker en sober te houden, dit vanwege het onderwerp en ik wilde het realistisch houden. Tekst Ik heb allen tekst gebruikt in mijn space waar nodig, denk hierbij aan de biografie van Jeffrey Dahmer. Hier heb ik voor gekozen omdat ik de lezers/kijkers meer informatie wilde verstrekken dan alleen maar plaatjes. Foto’s Ik heb gebruik gemaakt van echte crimescene foto’s, dit omdat ik de space realistisch wilde houden en hiermee aan wilde tonen met wat voor dader men te maken heeft. Muziek Ik heb gekozen voor 1 bepaalde vaste muziek onder mijn space, dit omdat teveel muziek weer erg af kan leiden van he hele geheel. bij bepaalde scene’s heb ik wel extra geluids effecten toegevoegd. Denk hierbij aan het klapperende raam.
Buttons and used pictures
Ref lectie en verandwoording Reflectie ImmersiveSpace Ik vond het vak Immersivespace erg leuk, maar daarbij ook wel heel lastig. Dit kwam vooral omdat we eigenlijk alles moesten leren via filmpjes die vaak een slechte geluidskwaliteit hadden. Dot zorgde bij mij vaak vooral voor frustratie. Tot ik zelf op de idee kwam om tutorals te gaan zoeken en deze te bekijken. De opdrachten die we wekelijks moesten maken en inleveren zorgden ook voor veel frustratie, hier ben ik veel tijd aan kwijt geweest waardoor ik helaas minder tijd overhad om tijdens de lessen aan de immersivespace te werken, dit resulteerde weer in een hoop zelf opzoeken en veel zelf uitvinden, hierdoor heb ik wel weer de nodige dingen geleerd. Ik ben zeer tevreden geworden met de uitkomst van mijn immsp. Dit komt vooral omdat ik er veel tijd in gestoken heb om dingen zo mooi mogelijk te navigeren en maken binnen de verschillende velden. Er zijn natuurlijk altijd wel dingen die mooier zouden kunnen, maar dat is nu niet mogelijk voor mij om zo te doen anders had ik dat natuurlijk wel meteen gedaan. Qua planning heb ik het wel redelijk goed gedaan, soms hield ik te weinig rekening met het feit dat soms dingen ook niet meteen lukken.. dus dan moest ik ergens weer iets schuiven in de planning, hiermee had ik vaak alleen maar mijzelf te pakken omdat ik dan weer te lang hier mee bezig was. Toen ik eenmaal op gang was ging gelukkig alles wel goed! Dit zijn de enige punten waar ik gewoon meer rekening mee moet leren houden. Want qua ontwerp enzo wist ik al in een vrij vroeg stadium hoe en wat ik precies wilde maken. Ik heb voor het onderwerp huis van een seriemoordenaar gekozen omdat dit mij erg fascineert. Dit is dus geen onderwerp wat vreemd is voor mij, ik heb de space zo gemaakt dat je als het goed is benieuwd gaat worden wat je allemaal vind en te weten komt over Jeffrey Dahmer, en wat hij nou eigenlijk heeft gedaan.
Aanvulling op de ref lflectie WERKHOUDING?DOEL Welke manieren werken voor jou het beste om op ideeën voor een productie te komen? Ik ben vooral op school veel gaan werken aan de illustraties en het bedenken welke plaatjes/ tekeningen ik wilde gaan gebruiken en waar. Ik kon hierbij gebruik maken van de mening van klasgenoten en natuurlijk ook van de docent. Thuis ben ik deze ideeën gaan perfectioneren, of als nog gaan veranderen. Ik heb last minute nog best veel grote veranderingen gemaakt. Ik vind het erg prettig om aan de slag te gaan in mijn eigen kamer, muziek erbij of als inspiratie een documentaire kijken. Dat laatste heb ik vooral gedaan om deze space te kunnen maken. Hoe ben je tot je uiteindelijke beslissing voor een onderwerp gekomen? Welke argumenten had je daarvoor? Ik wist het idee al in de eerste weken van flash. Ik wist dat ik iets aparts wilde doen. Maar ook iets wat ik boeiend vind om te zien omdat het er volgens mij nog niet is. Ik heb het in ieder geval niet kunnen vinden. Wat was de visie op je onderwerp en waarom heb je deze gekozen? Mijn doel voor deze space was is mensen een kijkje te laten nemen in het voor veel mensen het “onbekende”. Daarom bevat mijn space redelijk veel tekst en door middel van de aanklikbare elementen, krijg je een beter idee van de feiten. Deze man had namelijk lichaamsdelen van zijn slachtoffers in de koelkast liggen, en er stond ook gewoon een schedel op de tafel. Er werd vanuit gegaan door bezoekers van Jeffrey Dahmer in de woning dat deze schedels simpele replica’s waren. Ik denk dat als men de moeite neemt mijn space te bekijken, er toch wel een soort van nieuwsgierigheid getriggerd gaat worden. Om meer te weten te komen over deze man en zijn daden. Als dat inderdaad het geval is, heb ik het doel wat ik voor mezelf gesteld heb, bereikt. Wat zou je de volgende keer anders doen? Als ik ooit weer een immersive space zou maken, zou ik minder tijd “verspillen”aan de conceptontwikkeling. Ik zat steeds te twijfelen welke stijl ik wilde gebruiken in mijn immersive space. Uiteindelijk ben ik voor (semi) realistisch gegaan. Dit vond ik beter bij het thema passen dan alles in een cartoon stijl te maken. Wat ik ook zou veranderen is de manier van werken. Ik ben nu heel veel dingen door elkaar gaan doen. Bijvoorbeeld in verschillende scenes gaan werken, in plaats van eerst te kijken welke plaatjes ik misschien nodig had en welke ik waar neer wilde zetten. Dit was nogal chaotisch.
VORMGEVING Wat is voor jou het moeilijkste bij het vormgeving en hoe overwin je die moeilijkheden. Het lastigste qua vormgeving vond het ik maken van vloeiende overgangen, een goed voorbeeld hiervan in bijvoorbeeld een blad van het boek wat omslaat. En de muziek op een manier in flash zetten dat deze begint en stopt wanneer ik dat wil, dit heb ik opgelost door verschillende how to filmpjes te bekijken en vooral veel proberen!. Hoe heb je ‘immersiveness’ proberen te bereiken en is dat gelukt (waarom wel, waarom niet) Ik denk dat ik deze vraag al goed beantwoord heb in mijn eigen geschreven reflectie en in de vragen hierboven. Maar het gevoel wat ik wilde geven is informatie verstrekken, afschuw en de vraag van “hoe kan iemand dat überhaupt bedenken zulke dingen te doen” Zelf vind ik de sfeer goed weergegeven door het sober te houden zonder allemaal rare poespas en vreemde muziekjes. Ik heb bewust gekozen voor 1 bepaald achtergrond muziekje en de beweging van de ramen natuurlijk. Hoe heb je geprobeerd om je visie over te brengen in je movie en is dat gelukt (waarom wel, waarom niet) Mijn visie heb ik denk ik goed overgebracht, ik bedacht gewoon wat ik zou willen weten van iemand, en door middel van alleen veel plaatjes kom je er niet achter wat iemand nou precies gedaan heeft. Dit omdat je eenvoudig genoeg gewoon veel belangrijke informatie misloopt. Hoe bereik je het effect dat een gebruiker niet het gevoel heeft in een applicatie-interface terecht te zijn gekomen, maar in een omgeving. Ik denk dat ik dit effect deels goed bereikt heb aangezien ik geen standaard buttons heb gemaakt en je toch een beetje moet zoeken waar je op kunt klikken. In het echt wijzen er ook geen rode lichten of pijlen naar iets wat je bv kunt openen op aan kunt raken. Ik heb ervoor gekozen de mensen lekker zelf een beetje te laten rond kijken en klikken, zodat het geen voorgekauwde, vanzelfsprekende space is. Welke aspecten van je vormgeving zijn gelukt en welke niet? Hoe zouden de niet-gelukte aspecten kunnen worden verbeterd? Wat ik misschien toch anders zou doen is nog meer informatie in de keuken verstoppen. Hierbij denk ik over de slachtoffers zelf. Misschien nog een soundeffect erbij. Zoiets denk ik. MOVIE Kan de gebruiker zelf zien/ontdekken welke onderdelen van je ruimte interactief zijn? Ja, ik heb zo min mogelijk lopen rommelen met duidelijk aanwijzingen waarop de gebruiker op kan klikken. Zo gaan ze zelf op onderzoek uit. Is de navigatie naar de andere ruimtes duidelijk? Ja, ik heb een paar mensen laten testen. En deze gebruikers vonden hem heel duidelijk. Welke geluiden/muziek heb je gebruikt en had dit het bedoelde effect? Ik heb gekozen voor een vaste achtergrond muziek, die gewoon de hele tijd doorspeelt en een effect op het raam. Wat zou je de volgende keer anders doen? Minder lopen klungelen met teveel geluiden, en gewoon kijken wat nou realistisch is om zelf te bedenken en te maken.