Go On #7

Οι συντάκτες μας

παρατηρούν και προτείνουν

Πάθαμε και μάθαμε

Δεύτερο lockdown και οι διαφορές από το πρώτο, αρκετές... Παρόλο που στο δεύτερο κύμα της πανδημίας τα κρούσματα είναι περισσότερα, ο κόσμος φαίνεται πως κουράστηκε και όλοι μοιάζουν πιο άνετοι, ενώ αρκετοί αποφάσισαν να χαρούν τον ελεύθερο χρόνο τους και όχι να ψάχνουν απεγνωσμένα πώς θα τον γεμίσουν...

Αποδείξαμε πως μπορούμε

Μια δοκιμασία για την μικρή Αναστασία αλλά και για όλους εμάς! Αποδείξαμε πως αν θέλουμε μπορούμε. Γίναμε μια γροθιά, Καλαματιανοί, Έλληνες, όλοι, για χάρη της μικρής Αναστασίας, η οποία δίνει αγώνα μαζί με την οικογένειά της, να αντιμετωπίσει τη σοβαρή της ασθένεια. Με θέληση όλα γίνονται! Κων. Δ.

Το πόσο βαθύ είναι το ντεκολτέ μου, δεν αλλάζει το όχι μου σε ναι!

Αυτό αναφέρει ένα πολύ γνωστό σύνθημα κατά του σεξισμού και της βίας κατά των γυναικών που κυκλοφορεί, και σε αυτή την πολύ απλή φράση εμπερικλείεται μια μεγάλη αλήθεια. Αυτή που θέλει τη γυναίκα να επιλέγει το ντύσιμό της, τον σύντροφό της, τον τρόπο που ζει. Πρέπει επιτέλους να πάψουν τα στερεότυπα, τα οποία θέλουν μια γυναίκα να συμπεριφέρεται με τον τάδε ή τον δείνα τρόπο, που πληροί τα λεγόμενα κοινωνικά πρότυπα και περιορίζει την προσωπική ελευθερία και επιλογή.

Πάμε για το 21!

Το νέο έτος να φέρει μόνο χαρές, ευτυχία και πάνω από όλα ΥΓΕΙΑ! Φέτος μάθαμε πόσο σημαντικό είναι να έχεις την υγειά σου και να μην φοβάσαι να κυκλοφορήσεις, να αγκαλιάσεις τους δικούς σου ανθρώπους και να ζεις... κανονικά! Το 2020 ας πάρει μαζί του όλα τ’ αρνητικά, τα στραβά και τα κακά.

Οι στολισμοί μας έλειπαν ή μήπως όχι...;

Όλη η χώρα σε lockdown χωρίς να γνωρίζουμε τι μέλλει γενέσθαι, τι θα ανοίξει, πότε θα ανοίξει και πώς θα κινηθεί η αγορά, η εστίαση, η ψυχαγωγία κτλ. Και οι απόψεις διίστανται για τα λαμπιόνια του Δήμου Καλαμάτας, αφού άλλοι ήθελαν μέχρι και διαδικτυακό γλέντι για το άναμμα του δέντρου και άλλοι δεν ήθελαν ούτε καν δέντρο και λαμπάκια. Τελικά αυτά τα… καραντινάτα Χριστούγεννα, θα μας μείνουν αξέχαστα.

Μαζεύοντας καπάκια,δίνουμε χαρά!

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΣΕΠ "ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΑ ΑΣΤΡΑ"

Πλαστικά καπάκια από μπουκάλια με νερό, αναψυκτικά, χυμούς, γάλα, ακόμα από απορρυπαντικά και σαμπουάν, μπορούν να προσφέρουν χαρά σε συνανθρώπους μας.

Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Παναγόπουλος

Αρκεί να τα συγκεντρώνουμε και να τα προωθούμε εκεί που πρέπει, με στόχο την αγορά αναπηρικών αμαξιδίων, βελτιώνοντας τη ζωή εκείνων που τα έχουν ανάγκη. Η δράση μπορεί κατά τόπους να μην είναι σε ένταση, όμως συνεχίζεται από ορισμένους φορείς, μεταξύ των οποίων και η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση “ Ένα παιδί μετράει τα άστρα”. Έτσι, οι περισσότεροι από εμάς που μπορεί μέχρι τώρα να πετούσαμε τα καπάκια στα σκουπίδια ή στην καλύτερη περίπτωση στον κάδο ανακύκλωσης, έχουμε λόγο να τα συγκεντρώνουμε. Στη συνέχεια, μπορούμε να αναζητήσουμε τα σημεία συλλογής ανά περιοχή και να τα παραδώσουμε. Όταν συγκεντρωθεί μια αρκετά μεγάλη ποσότητα, αυτά παραδίδονται σε εταιρείες πλαστικών ή ανακύκλωσης. Με τα χρήματα αυτά αγοράζεται ένα αναπηρικό αμαξίδιο, το οποίο κατόπιν χαρίζεται σε έναν συνάνθρωπό μας, που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να κάνει αυτή την πολύτιμη αγορά. Πλέον με τη βοήθεια όλων μας, μπορεί να πάψει να είναι καθηλωμένος στο σπίτι και να βγει στον κόσμο για να κοινωνικοποιηθεί. Ας λάβουμε υπόψη πως πολλές οικογένειες αναγκάζονται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για το απαραίτητο αμαξίδιο, αφού τα χρήματα που δίνει η Πολιτεία για αυτό το σκοπό, όταν τα δίνει, είναι λίγα. Η συλλογή καπακιών για την αγορά αμαξιδίων ξεκίνησε από τα Γιαννιτσά το 2010 και από τότε χιλιάδες νοικοκυριά έχουν συγκεντρώσει εκατομμύρια καπάκια, τα οποία έχουν παραδώσει σε φορείς που αναλαμβάνουν δράση και έχουν αγοραστεί δεκάδες ή και εκατοντάδες αμαξίδια τα οποία έχουν αλλάξει τη ζωή αρκετών συνανθρώπων μας. Ένας από αυτούς τους φορείς είναι και το “ Ένα παιδί μετράει τα άστρα”. Μια Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση που εστιάζει στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες για την οικολογία και την περιβαλλοντική ισορροπία, σύμφωνα με την Μαρία Μαυρουδάκη. Η ίδια παρατηρεί πως τον τελευταίο καιρό, λόγω της καραντίνας έχει μειωθεί η συλλογή καπακιών μιας και ο κόσμος δεν έχει τη δυνατότητα να τα παραδώσει στα σημεία συλλογής, πολλά από τα οποία είναι σχολεία, καφετέριες και άλλοι χώροι που δεν λειτουργούν. Εκφράζει ωστόσο τη σιγουριά της πως ο κόσμος επιμένει να τα συγκεντρώνει και θα τα διαθέσει με την πρώτη ευκαιρία. «Εξάλλου» όπως λέει χαρακτηριστικά «με την συγκεκριμένη δράση προσφέρεις χωρίς να δίνεις λεφτά, απλά μαζεύοντας τα καπάκια από τα προϊόντα που καταναλώνεις και τα οποία θα πέταγες στα σκουπίδια». Συνεργαζόμενα σημεία στη Μεσσηνία, είναι μεταξύ άλλων, το Αστυνομικό Τμήμα Κυπαρισσίας, τα Παιδικά Χωριά SOS και το σούπερ μάρκετ «Χριστόπουλος». Επίσης, συλλογή καπακιών γίνεται και σε άλλους χώρους, όπως σε δημαρχεία, στον Σύλλογο Εθελοντών «Γαία Μάνης» και από τον Εμπορικό Σύλλογο Κυπαρισσίας.

Plastic caps from water bottles, soft drinks, juices, milk, even detergents and shampoos, can offer joy to our fellow human beings. As long as we collect them and promote them where they should, in order to buy wheelchairs, improving the lives of those who need them. The action is continued by some organizations, including the Social Cooperative Enterprise “A child counts the stars”.