Gitarist 281

BP

adviesprijs â‚Ź 5,90 augustus 2014 | www.gitarist.nl

AEW21VK AEW22CD AEW23MV

The Art of Tone wood. ibanez.com

CHECK MORE DETAIL OF IBANEZ AEW series AT IBANEZ.COM

As an industry leader in the use of Exotic tonewoods, Ibanez continues to innovate with their new AEW series. This fresh approach merges a classic Spruce top with an elegant exotic tonewood back-and-sides. The thinner, amplification-friendly body of these new acoustic/electrics make them the perfect choice for gigging singer-songwriters.

A "soft" Florentine cutaway provides easy accessibility all the way to the 17th fret. The Fishman Pickup and Ibanez AEQ-SP2 Preamp deliver excellent reproduction and control of tonal characteristics and easy operation, while 1/4" and XLR outputs give you options for a variety of direct plug-in applications. The exotic tonewoods give each respective model a distinctive tone and appearance that will garner attention and inspire the imagination.

Let yourself be captured by the grandeur of the AEW Series.

Fender 60th Strat Ad V3 GER [Eng Dist] Gitarist NL 210x297mm [3mbld].pdf

1

27/06/2014

17:12

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

1954 • THE WORLD’S GREATEST ELECTRIC GUITAR • 2014 Sixty Years, Countless Hits fender.com/strat60 ©2014 Fender®, Stratocaster®, Strat® and the distinctive headstock designs found on these guitars are trademarks of Fender Musical Instruments Corp. All Rights Reserved.

Distribution in Germany, Austria, Switzerland and BENELUX by Fender GmbH, Heerdter Landstr. 191, D-40549 Düsseldorf / Germany. T +49 (0) 211-417030 :: F +49 (0) 211-4792849

ads GIT281.indd 3

17-07-14 14:50

INHOUD NUMMER 281 | AUGUSTUS 2014 Interviews 26 JB Meijers

De samenwerking tussen JB Meijers en Ilse DeLange in The Common Linnets verloopt zo voorspoedig dat beide zelfs gezamenlijk een studio hebben ingericht in de Hilversumse Wisseloord Studio’s. Gitarist sprak er met JB over songschrijven, succes en gitaren.

46 Robert Cray

Robert Cray haalt liever persoonlijke herinneringen op aan illustere bluesmannen als Buddy Guy en Albert Collins dan dat hij toelichting geeft bij zijn podiumset-up. Gelukkig was Crays gitaartech ook in de buurt.

Features 38 De perfecte

pedalenplank

REDACTIONEEL

26

Mark van Schaick

Voor veel gitaristen is een ouderwetse pedalenplank nog steeds dé manier om met de beste geluiden voor de dag te komen. In een tweedelige feature laten we zien hoe je een pedalenplank kunt samenstellen die als een Italiaans maatpak bij je past. Lees alles over pedaalvolgorde, buffers, bevestiging en meer!

Metamorfose

E

indelijk kan ik het zeggen: hij is af! Het zelfbouwproject dat begon met de impulsieve aankoop van een stuk bodyhout is eindelijk afgerond.

Verderop kun je in De werkplaats lezen over de laatste technische handelingen, maar hier wil ik vertellen wat er daarna gebeurt. Je bent een jaar lang alleen bezig met onderdelen, maar op het moment dat je ze hebt samengevoegd is er opeens een gitaar ontstaan – totaal iets anders dan naast elkaar liggende stukken hout en metaal. Nu is het een

instrument met een eigen uniek karakter dat naast je andere gitaren staat en erom vraagt bespeeld te worden.

Ter afsluiting van de reeks artikelen wilden we de gitaar graag beoordelen, maar tegenwoordig mogen zelfs slagers hun eigen vlees niet meer keuren, dus moesten wij dat ook maar niet doen.

Daarom hebben we dat overgelaten aan Henny van Ochten, eigenaar van Texas & Tweed en voorheen zelf gitaarbouwer. En dat is wel even een dingetje. Het instrument waar je met hart en ziel aan hebt

gewerkt moet je – terwijl hij nog geen week af is – inpakken en aan de postbode meegeven. Nee! Achteraf kan ik zeggen dat het niet alleen een leuk en soms spannend project was, maar ook heel nuttig voor mij als testredacteur. Behalve het tot in detail leren kennen van het bouwproces voel je ook eens wat mensen aan de andere kant van die mooie testspullen ervaren.

Steven Faber, steven@gitarist.nl

4 Gitarist augustus 2014

04 GIT281 inhoud.indd 4

17-07-14 14:57

“I really love this guitar. It sounds and feels great – as all my PRS guitars do – and it’s been amazing on tour for songs like ‘White Trash Millionaire’‌â€?

Chris Robertson, Black Stone Cherry PRS S2 Starla 7KH 6 6HULHV GHOLYHU WKH SOD\DELOLW\ VRXQG ÂżQLVK DQG IHHO \RX H[SHFW IURP D 86 356 EXW DW D SULFH \RX GRQÂśW $V &KULV FDQ FRQÂżUPÂŤ

Full details at www.prsguitars.com/s2series

ads GIT281.indd 5

PRS Guitars Europe +44 1223 874301 LQIR#SUVJXLWDUVHXURSH FRP www.prsguitarseurope.com Twitter #SUVJXLWDUVHXUR Facebook.com SUVJXLWDUVHXURSH

17-07-14 14:47

INHOUD NUMMER 281 | AUGUSTUS 2014

34 Tests 30 Fender 60th Anniversary Classic Player 50s Stratocaster

Deze jubileum-Stat is een uitstekende metgezel voor elke bluesrockgitarist.

32 Mozer Standard Revery Met de Standard lijn stapt Michiel Mozer over van handbouw naar serieproductie.

63 Gitaarverhaal Écht vintage: 1952 Gibson Les Paul Goldtop

69 Muziekrecht Artiestennaam en merkrecht.

70 Output Cd-, dvd- en boekrecensies

34 Marshall 1962HW & 2245THW

74 Servicedesk

Terugkeer van de Handwired Bluesbreaker.

Gitarist.nl, Gitarist Digitaal, Events

48 Gibson J-15 dreadnought

81 Mijn gitaarwereld

Gibsons meest betaalbare round shoulder.

Chris Stein

50 Moog Minifoogers De kleine broertjes van de Moogerfoogers.

54 Ibanez SR Crossover & BTB Terra Firma Twee heel verschillende zessnarige basgitaren uit Ibanez’ experimentele Bass Workshop

57 Fender Rumble 500 Krachtige, vederlichte klasse D bascombo.

58 Sneltests TC-Helicon VoiceSolo FX150 & Simble Overdrive

Workshops 64 Thin Lizzy De dubbele gitaarvoorhoede van Scott Gorham en John Sykes

67 In de loop Gebruik je looper om akoestische partijen te stapelen

68 Basnoten: fusion (1) Basriffs bij Miles Davis

Diversen 8 Input o.a. Slash, Indian Askin, Rusty Roots

59 De werkplaats Na ruim een jaar bouwt Steven Faber zijn gitaar af.

60 Stevens Number One Steven Fabers zelfbouwproject begon met een mooie body blank van Texas & Tweed. T&T’s Henny van Ochten voelt als eerste de gitaar aan de tand.

6 Gitarist augustus 2014

04 GIT281 inhoud.indd 6

Sterwaardering bij onze tests

Als we een product testen gaan we eerst een uitgebreide checklist af om de kwaliteit van de constructie en de gebruikte materialen te beoordelen. Hierna volgt een grondige speeltest. Bij het toekennen van de sterren houden we rekening met de doelgroep waarvoor het product is gemaakt en de directe concurrenten. We gaan na voor wie het product bedoeld is en welke gelijksoortige producten in dezelfde prijsklasse verkrijgbaar zijn.

Onze testers zijn gekozen op basis van hun kennis van specifieke producten. Ze hebben over langere periode ervaring opgedaan bij het verkopen, bespelen, repareren, kopen, verzamelen, onderzoeken en beschrijven van instrumenten.

Uitmuntend Overtreft elke verwachting Zeer goed Prima, niets op aan te merken Voldoende Zeer acceptabel Matig Kan beter Slecht Ernstige tekortkomingen

17-07-14 14:57

e z n o j i j d r o W ? r e p o k r nieuwe ve Wij zijn op zoek naar muzikale collega’s

.nl Bax-shgeo| p Studio Sound | Sta

ads GIT281.indd 7

tkennis! ar verkopers met produc Bax-shop is op zoek na kenner icht, en ben je een echte Heb jij commercieel inz bben s, PA of studio? Dan he um dr n, tse toe , en ar git van or jou! wij de perfecte baan vo op onze website: Kijk voor de vacatures

X-SHOP.NL

WWW.WERKENBIJBA

17-07-14 14:47

 INPUT

PRS McCarty Singlecut V eel merken bieden klonen en kopieën van klassieke modellen, die in sommige gevallen grenzen aan het schaamteloos namaken. Daar houdt Paul Reed Smith zich niet mee bezig. Oké, de Singlecut was erg controversieel toen hij in 2000 op de markt kwam, maar het was eerder een model dat ‘geïnspireerd was op’ dan een kloon. Met de hier afgebeelde McCarty Singlecut komt Smith tot nu toe het dichts bij de klank van een ‘burst uit de late jaren ’50. Hij ziet er nog altijd uit als een PRS en niemand zal er iets anders achter zoeken, totdat je ‘m inplugt… Dat is precies wat Paul Reed Smith wilde laten zien: hoe de

steeds doorontwikkelde 57/08 humbuckers van een enkelspoels gefluister tot een klassieke vocale grom kunnen gaan zoals we die kennen van een goede ‘burst.

Deze McCarty Singlecut is onderdeel van een nieuw PRS-concept: kleine productieruns van hoger geprijsde Private Stock instrumenten. Andere gitaren die zo zullen uitkomen zijn de Violin II, een ‘fat back’ McCarty 24, een Tremonti Singlecut en een Santana model.

De McCarty Singlecut heeft een gewelfde top van gevlamd Private Stock esdoorn, een dikke mahonie achterkant en een 22-jumbofrets mahonie hals met een

mensuur van 622 mm (24,5 inch).

De toets met binding is van Madagascar palissander met vogelinleg van mammoetivoor. Op de kop met de Santana-vorm vinden we een arendinleg van hetzelfde materiaal. Overige specificaties omvatten een benen topkam, PRS stemmechanieken met ebben knoppen, een tweedelige PRS brug en vernikkelde hardware. De gitaar wordt geleverd in een paisley koffer.

Behalve het ‘esdoornpakket’, dat naast de esdoorn top bestaat uit esdoorn toetsbinding en gevlamd fineer op de kop, zijn er geen opties. De vraag naar deze ‘onofficiële’ PRS gitaren is ondanks de forse prijs groot. www.prsguitars.com

Dennis Boxem

Scofield op North Sea Jazz John Scofield speelde met zijn groovy Uberjam band vrijdag 11 juli een aanstekelijk concert op North Sea Jazz. Gitarist Avi Bortnick zorgde voor de funky ondergrond van Scofields brede solopaden. Mijke & Co Live nam het concert op en zendt binnenkort delen ervan uit in het Gitarist-uur op Radio 6 (elke maandagnacht van 12 tot 1). Volg Gitarist.nl en onze sociale media voor de uitzenddatum. Op 14 juli zond het programma al een uur lang het NSJ-concert van Wolter ‘Wolfman’ Washington uit, nu ook on demand via Gitarist.nl te beluisteren.

8 Gitarist augustus 2014

08 GIT281 Input.indd 8

17-07-14 14:08

 TUBEMEISTER 18 TWELVE

 DR. NO ONDER SPANNING

Hughes & Kettner heeft onlangs de TubeMeister serie uitgebreid met een 12-inch combo-uitvoering van de TubeMeister 18. Deze verruilt de 10-inch Celestion TEN 30 speaker voor een 12-inch Rockdriver Classic 60. Hughes & Kettner heeft overigens in Hoshino Benelux een nieuwe importeur gevonden voor de Benelux. Hoshino is vooral bekend van het aan het bedrijf gelieerde Ibanez en zal vanaf augustus Hughes & Kettner vertegenwoordigen. www.hughes-and-kettner.com www.hoshinobenelux.eu

De Eindhovense boetiekeffectbouwer Dr. No heeft een power supply uitgebracht. De 9-volts voedingsadapter is klein van stuk, maar levert wel 1,7 ampère stroom, zodat hij makkelijk een aantal pedalen kan voeden. Je krijgt er dan ook een verdeelkabeltje bij voor vijf effecten. Met een ingangsspanning van 100 tot 240 volt kun je ‘m over de hele wereld gebruiken. Maar de grootste troef is de ingebouwde noise-eliminator, die voor een stille werking moet zorgen. Binnenkort getest in Gitarist. www.drno-effects.com

 LANG GEWACHT… Het is nog niet officieel, maar Fractal Audio, bekend van de AxeFx, heeft inmiddels een sneak preview gegeven van het aanstaande pedalboard, iets waar gebruikers al lang om vroegen. Het gaat om de FX8 Multi-effects Pedalboard, dat alleen de effecten uit de 19-inch unit herbergt en niet de versterker- en kabinetsimulaties.

Je kunt twee expressiepedalen aansluiten, de routing (serie/parallel/pre/post) naar wens instellen en je versterker bedienen via vier relaisuitgangen. www.g66.eu

 FENDER MICRO’S Fender heeft vier nieuwe micropedaaltjes uitgebracht met handige functies. De Micro ABY is een A/B/Y-schakelaar, terwijl de Micro DI de mogelijkheid biedt het geluid van je pedalenplank rechtstreeks naar de mengtafel te sturen, al dan niet met boost/cut en speakersimulatie. Daarnaast zijn er ook nog de Micro Compressor en vijfbands grafische Micro EQ. www.fender.com augustus 2014 Gitarist 9

08 GIT281 Input.indd 9

17-07-14 14:09

 INPUT DE BO UW ER S - Marc Vo s Nederland en België zijn rijk aan bouwers van gitaren, versterkers en effecten. Elke maand stelt zich een van deze vaklieden voor. Deze keer is dat Marc Vos. Bouwt: Fox Amplifier Co. versterkers Sinds: 2007 In: Budel Omvang productie: Maximaal 10 versterkers per maand Is gespecialiseerd in: Buizenversterkers voor gitaar en mondharmonica; reparaties, onderhoud en modificatie van alles wat met (vintage) audio te maken heeft.

Eigen modellen? Voor gitaar: Four-Ten; Single Twelve; Junior Eight; Jay Dubya Signature Amp. Voor mondharmonica: Harp Amp Deluxe; Harp Amp Junior; Roadster Mk I; Roadster Mk II Meest bijzondere project tot nu toe: Ik heb recentelijk de backline van de bassist van The Kik gereviseerd, die voor een groot deel bestaat uit

Vox versterkers uit de jaren zestig. Het is altijd heel leuk om vintage versterkers te restaureren, vooral bepaalde exoten en hele oude.

Is nu bezig met: De prototypes van vier nieuwe gitaarversterkermodellen. Het gaat om twee Amerikaans geïnspireerde combo’s en twee tops met een meer Brits geluid, met bijbehorende 1x12 of 2x12 speakerkast. Ze komen uit in september. Ik heb er een compleet nieuwe look en feel voor bedacht, het zijn geen kopieën. Ze zijn herkenbaar, maar toch exclusief.

Zou nog eens willen: De komende vijf jaar wil ik me vooral bezighouden met het laten doorgroeien van mijn bedrijf. Ik wil graag een gevestigde en gerespecteerde naam in de wereld van gitaarversterking worden.

Gebruikt door: Kai Strauss (Duitse bluesgitarist), Willem Vonken (singer-songwriter) Verkrijgbaar bij: Fox Amps zelf, in Budel www.foxamps.com

Gitorgel Met het B9 pedaal van Electro-Harmonix heeft elke gitarist een Hammond onder handbereik.

Iedereen kent wel het geluid van een gitaar door een Leslie speaker, of het nu een echte Leslie is of een simulatie met een pedaal. Maar de B9 Organ Machine is een heel ander verhaal, want dit kastje vormt je geluid echt om tot een orgelklank. En dat klinkt wel even anders.

Van Dr. Lonnie Smith tot Jon Lord, je haalt het uit de B9 Organ Machine (de naam verwijst naar de B serie van Hammond), die negen verschillende orgelsounds bevat. Naast verschillende Hammond-achtige klanken zijn er zelfs een kerkorgel en een orgel gecombineerd met elektrische piano.

Behalve deze voorinstellingen vind je volumeregelaars voor het droge en het orgelgeluid (die je dus

kunt mengen; je kunt ze met de twee uitgangen zelfs naar verschillende versterkers sturen), een modulatieregelaar die afhankelijk van de gekozen preset het Leslie-, tremolo- of vibrato-effect instelt, en een clickknop, waarmee je de aanslag regelt. www.ehx.com

advertentie

08 GIT281 Input.indd 10

17-07-14 14:26

Volumepedaal met omweg Wat doe je als je een volumepedaal wilt gebruiken, maar je vindt er niet een goed genoeg klinken? Dan kies je een omweg. En dat is precies wat sessiegitarist Michael Landau heeft gedaan met zijn signatureboostpedaal van het Amerikaanse boetiekmerk Vertex.

De Landau Boost is om te beginnen een analoog cleanboostpedaal van hoge kwaliteit dat je gitaargeluid met maximaal 16 dB kan versterken en is voorzien van een true bypass-schakeling. Maar daarnaast is er de unieke mogelijkheid een expressiepedaal aan te sluiten voor de bediening van het volume. Zo kun je je volume regelen zonder dat het volumepedaal in de signaalketen zit en daardoor de klank aantast. www.haarguitars.com

‘120’ Gibson modellen Gibson bestaat 120 jaar. Dat was al uitgebreid te zien in de stands op de afgelopen NAMM en Musikmesse, maar er blijven nieuwe ‘120’ modellen uitkomen. Zo zagen we deze maand aankondigingen van de SG Standard 120, Explorer 120, Flying V 120, Les Paul Traditional 120 Flame top en de Les

 NIEUWE EMINENTIES De Amerikaanse luidsprekerfabrikant Eminence heeft drie nieuwe 12-inch gitaarspeakers uitgebracht. De 75-watt CV-75 heeft een sound die teruggrijpt op de jaren tachtig terwijl de EM-12 maar liefst 200 watt aan kan en de klank zo min mogelijk kleurt.

De GA-SC64 is gemaakt door George Allessandro, die ook meewerkte aan de signaturespeaker van ene Eric Johnson. Volgens Allessandro heeft dit ontwerp met zijn uitgesproken balans en dynamiek, nauwkeurige basweergave, warme middentonen en zachte, open hoge frequenties de klank van 1964. www.adamhall.com

Paul Standard 120 Light Flame top. Ze verschillen niet enorm van de modellen die we al kennen, maar hebben wel allemaal een 120th Anniversary inleg in de vorm van een banner op de 12e fret. Ze worden in een gelimiteerde oplage uitgebracht en zijn binnenkort bij de dealers te vinden. www.gibson.com

 BIAS DESKTOP

 EXOTISCHE TANGLEWOODS

In Gitarist 275 testten we de Bias app voor iPad. Nu brengt Positive Grid met Bias Desktop een pluginversie uit voor daw’s, die gelijk een bijzondere extra functie heeft. Want naast de versterkersimulaties van Bias, die ook nog eens naar smaak kunnen worden aangepast, heeft Desktop ook Amp Matching. Hiermee kun je elk gitaargeluid modelen, opslaan en delen – een beetje zoals de Kemper Profiling Amplifier dat ook doet. www.positivegrid.com

Tanglewood breidt zijn Java serie uit met de TWJD en TWJD-CE modellen. De eerste is een akoestisch dreadnoughtmodel, de tweede een dreadnought met cutaway en versterking. De massieve ceder top is al mooi, maar vooral de exotische houtsoorten zijn bijzonder voor deze betaalbare prijsklasse. Het achterblad is opgebouwd uit twee delen amara en een middendeel van spalted mangohout. Ook de zijbladen zijn van amara, een tropische houtsoort met bijzondere kleuren. www.benellyimport.nl

 ROLAND CUBE-10GX Roland heeft de Cube GX serie uitgebreid met een 10-watt combo. Daarmee is het na de M-Cube GX de kleinste telg uit de familie, die verder uit een 20-, 40- en 80-watt model bestaat.

De Cube-10GX is bedoeld voor thuisgebruik en heeft naast verschillende klanken ook de mogelijkheid om via de Cube Kit app de drie ingebouwde versterkertypes te vervangen voor andere. www.rolandce.com

augustus 2014 Gitarist 11

08 GIT281 Input.indd 11

17-07-14 14:10

 INPUT

Kp de plaat

Beluister de single World On Fire van ‘World On Fire’ Bekijk een aantal video's van de opnames van 'World On Fire'

Slash

Album: ‘World On Fire’ Studio: NRG Studios, Los Angeles en Studio Barbarosa, Orlando, Florida Producer: Mike ‘Elvis’ Baskette

Slash vertelt enthousiast hoe hij voor zijn “meer als metal klinkende” nieuwe album, dat hij opnam met Myles Kennedy en The Conspirators, zijn geluid vormgaf en de wah-wah achterwege liet. door Matt Frost De opnamen “We hebben als band samen heel veel werk verricht en daarom zitten we inmiddels op creatief en persoonlijk vlak in een comfortzone. Het is een hele positieve ervaring, waarbij iedereen samenwerkt. Ik wilde dit album niet helemaal live in de studio opnemen. Voor het vorige album hebben we de basistracks die we opnamen erop laten staan en nu wilde ik een meer geproduceerde plaat, zodat we het geluid goed konden vormgeven.

We hebben alles samen ingespeeld in LA en de drumopnames daarvan 12 Gitarist augustus 2014

gehouden, maar toen kwam Todd (Kerns) om alle baslijnen opnieuw te doen met het geluid dat hij wilde hebben en daarna hebben we in de studio van Mike Baskette in Orlando alle gitaren gedaan. Dat heeft echt een paar f*cking vette gitaarsounds opgeleverd.

Daarna werd de zang opgenomen, dus het was een heel eenvoudig proces.

We hebben in vijftien dagen zeventien nummers opgenomen, geloof ik.”

De gitaren “Ik ben de studio in gegaan met mijn (Kris) Derrig reissue (Les

Slash werkt weer samen met zijn medesamenzweerder, Myles Kennedy

3 1

Paul) kopie en mijn Goldtop, en ik had ook nog een ES-175 en een ES-135 bij me, die uiteindelijk veel gebruikt zijn. Ik heb ook een paar Juniors gebruikt en ik had nog wat andere Les Pauls meegenomen. Het gaat vaak zo dat het geluid voor de gitaar op het rechterkanaal goed is – dat is in principe mijn eigen geluid – en dat ik dan voor het linkerkanaal iets anders moet verzinnen. We hebben voor het geluid aan die kant veel geëxperimenteerd om een goed contrast te krijgen. Ik heb voor de plaat ook een zessnarige bas gebruikt en een akoestische Collings die echt geweldig klinkt.

Je hoort ook een twaalfsnarige Martin op het album en ik heb laatst een twaalfsnarige SG (1) gekocht, die ik ook gebruikt heb.

Daarnaast heb ik op een twaalfsnarige Gibson Les Paul gespeeld.”

De sound “Elvis (producer Mike Baskette) wilde heel erg graag goede gitaargeluiden krijgen, dus we hebben er nu meer tijd aan besteed dan ik normaal zou doen. Hij heeft zich net zoveel met het geluid bezig gehouden

4

2 als ikzelf, misschien wel meer.

Voor mij was dat heel inspirerend.

Ik had een paar (Marshall JCM) 800's en een versterker die ik had geleend van een sessie die ik met Bernard Fowler in LA gedaan heb. Ze hadden daar een versterker die gewoon fantastisch klonk. Het is een oudere, gemodificeerde 100-watter, maar ik weet niet of het nou een Super Lead was of iets anders. We hebben die versterker als hoofdversterker gebruikt en hem aangevuld met andere Marshalls.

“Voor het tweede gitaargeluid (van het linkerkanaal) hebben we een Orange versterker en een Hiwatt gebruikt en nog wat andere funky spullen. Er staat om een of andere vreemde reden geen wah-wah op dit album. Ik heb ergens een wah gebruikt als toonregelaar, maar dat was alles. Volgens mij heb ik nog nooit een plaat opgenomen waar geen solo met wah-wah op staat! Voor sommige stukken heb ik een (MXR) Phase 90 (2) en een chorus gebruikt.

Verder had ik een geweldig Hammond Leslie pedaal (3), dus je kunt wel concluderen dat ik voor een heel traditioneel gitaargeluid ging. Ik heb ook mijn SF01 Octave Fuzz (4) gebruikt, het

custompedaal dat ik samen met MXR Dunlop ontwikkeld heb.”

De mix “Ik heb nooit echt een muzikale visie. Ik verzamel mijn beste ideeën, ga ervoor zitten met de jongens en dan laten we de nummers al jammend zoveel mogelijk tot bloei komen. We gaan de studio in en proberen het juiste geluid te creëren.

De vorige plaat klonk meer jaren zeventig en ik denk dat deze op veel vlakken iets meer als metal klinkt. Het is moeilijk uit te leggen.

Het is een traditioneel geluid, maar dan wel op een hardrockmanier!”

Geleerde lessen “Het belangrijkste wat ik meegenomen heb van het opnameproces is waarschijnlijk het uithoudingsvermogen, het geduld en de concentratie die je nodig hebt om in de studio het gewenste resultaat te krijgen, en hoe het is om met iemand samen te werken die je helpt je doel te bereiken. Ik ben een rocker met een korte attention span, ik houd er niet van om te lang op iets te blijven hangen. Ik ben nooit het soort gita-

rist geweest dat een hele dag bezig is met het zoeken naar een bepaald geluid, maar voor deze plaat heb ik er meer tijd aan besteed dan anders om te vinden wat ik zocht. Daar heb ik waarschijnlijk het meest van geleerd. Wat ik verder geleerd heb is hoe f*cking makkelijk alles gaat als je met de juiste mensen speelt.

Er is dan zo’n chemie dat het gewoon magisch is wat er gebeurt.”

Het oordeel “Ik ben gewoon heel blij met het album en het was te gek om deze plaat te maken, hoewel we nu nog in het mixstadium zijn. De creatieve flow waar we in zaten bij het maken van deze plaat was echt opmerkelijk; we zijn het hele opnameproces lang bijna moeiteloos heel geconcentreerd bezig geweest. Het ging allemaal heel, heel snel voorbij.

Het lijkt net of het album zichzelf gemaakt heeft en wij alleen maar nodig waren om de tonen samen te voegen!”

‘World On Fire’, met Myles Kennedy en The Conspirators, verschijnt 15 september.

advertentie

59er Tobacco-Burst Chambered body Duesenberg Grand Vintage Humbuckers

THREE STEPS AHEAD

08 GIT281 Input.indd 13

WWW.BENELLYIMPORT.NL

17-07-14 14:10

JACK R

Foto: Anthony Gattine

FOWLE

LTD GUITARS

XTONE SERIES

Sound Service European Music Distribution | info@sound-service.eu | www.sound-service.eu

ads GIT281.indd 14

17-07-14 14:48

 INPUT

Signature voor Michel van Schie Mayones heeft een signaturebasgitaar uitgebracht voor topbassist Michel van Schie. De in zijdeglans sonic blue uitgevoerde viersnaar is gebaseerd op het Jabba model, dat zelf weer is geïnspireerd door de Fender Jazz Bass. Er zijn in totaal tien stuks van deze bas gemaakt, die

exclusief verkrijgbaar zijn bij Paul’s Bassmatters in Nijmegen.

Ieder instrument is uniek genummerd en voorzien van een door Michel persoonlijk ondertekend certificaat. De adviesprijs van 1695 euro lijkt ons heel vriendelijk. En dat is dan inclusief luxegigbag. www.musifacts.com

Johnny Winter overleden Vlak voor het ter perse gaan van deze editie werd bekend dat blueslegende Johnny Winter op 70-jarige leeftijd is overleden. Hij brak internationaal door toen het tijdschrift Rolling Stone hem in 1968 uitriep tot een van de grootste beloftes in de rockmuziek. Dit leverde hem een optreden op Woodstock op en veel belangstelling voor zijn trioalbum ‘The Progressive Blues Experiment’. Johnny Winter bleef tot aan zijn dood muziek maken; zo zou op 2 september zijn

nieuw album ‘Step back’ uitkomen.

Een I.M. op Gitarist Extra.

Maak kans op gratis DiMarzio elementen!

Pick Your Pickup

A

ls je je ooit wel eens hebt afgevraagd of je gitaar niet beter zou klinken met andere elementen, dan heb je nu de kans om dat te ontdekken. Op de site van DiMarzio vind je namelijk de Pickup Picker (www.dimarzio.com/ site/#/pickuppicker/), een programmaatje dat je moeiteloos de weg wijst in het doolhof van de vele elementen die DiMarzio maakt.

Importeur Sound Service stelt een set DiMarzio elementen ter beschikking voor Gitarist-lezers

die de Pickup Picker hebben geprobeerd.

Wat moet je doen?

Kies met de Pickup Picker de set elementen die je zou willen hebben (een set van drie Strat-elementen, twee Tele-elementen of twee humbuckers) en stuur je voorkeur met je naam en adresgegevens naar info@gitarist.nl.

Gitarist trekt uit de inzendingen een winnaar die de elementen thuisgestuurd krijgt. De inzendtermijn sluit op 8 september.

De winnaar van de set uit Gitarist 279 is Wilfred Bron uit DriebergenRijsenburg.

Gitarologie door Eltjo Haselhoff

Geen bas- maar besgitaar Een baritongitaar is een gitaar, meestal elektrisch, die een kwart lager gestemd is dan normaal. De stemming is doorgaans B-E-A-D-Fis-B. Om deze lagere tonen goed te laten klinken, heeft een baritongitaar een wat langere mensuur dan een gewone gitaar. In principe zou je een gewone gitaar, akoestisch of elektrisch, kunnen ‘ombouwen’ tot een baritongitaar door er dikkere snaren op te zetten die je een kwart lager stemt. Maar in de praktijk valt het resultaat dan vaak tegen. Niet alleen door domme probleempjes als snaren die niet meer in de topkam of in de gaatjes van de stemmechanieken passen, maar ook doordat het gewoon lang niet zo lekker klinkt als een echte baritongitaar. Een gewone gitaar is nu eenmaal niet ontworpen voor zulke dikke snaren.

Maar je kunt een dergelijk experiment ook iets bescheidener uitvoeren. Koop dan een set snaren die ongeveer 12 procent dikker is dan je gewend bent. Koop je normaal dus een setje 009-042, neem dan eens een set 010-047. Koop je normaal 011-048 probeer dan eens 012-054. En dan komt de truc: nadat je de snaren op je gitaar hebt gezet, stem je niet op concerthoogte maar een hele toon lager. Daardoor zal de snaarspanning gelijk zijn aan wat je normaal gewend bent. De dikkere snaren kunnen dus absoluut geen kwaad voor je gitaar.

De feel van je gitaar blijft ook hetzelfde, maar hij klinkt nu wel een hele toon lager. Als je een C akkoord aanslaat, hoor je dus een Bes. Dat is interessant als je samenspeelt met blaasinstrumenten, die vaak in Bes gestemd zijn.

Maar ook als je met andere instrumenten samenspeelt gaat je gitaar ineens een wat andere plek innemen in de totale mix, vaak met verassend resultaat. En zelfs als je solo speelt, bijvoorbeeld op akoestische gitaar, kan de tijdelijke ombouw tot ‘besgitaar’ heel inspirerend zijn.

Sommige dure gitaren worden immers met de hand afgestemd zodat de resonanties in het instrument optimaal zijn bij concertstemming. Als dat niet helemaal lukt, zullen de resonanties bij een andere stemming optimaal zijn. In mijn ervaring is dat vaak bij een iets lagere stemming. Simpelweg je snaren lager stemmen is niet voldoende omdat de snaarspanning dan te laag wordt en de gitaar niet meer genoeg ‘werkt’. Dat compenseer je met de dikkere snaren. Probeer het eens.

Misschien heb je dan ineens een heel nieuwe, en zelfs betere gitaar. augustus 2014 Gitarist 15

08 GIT281 Input.indd 15

17-07-14 14:11

 INPUT WELKE SNAREN GEBRUIK JE?

Danny Bryant Elke maand stellen we een bekende gitarist al die vragen waar je altijd al antwoord op had willen hebben.

Deze keer: Danny Bryant.

Heb je een bepaald plectrum dat je niet zou willen missen?

“Ik houd van die Fender-achtige, extra dikke celluloid plectrums. Ik houd van hun attack, maar heb ze ook nodig als ik dikke snaren gebruik: ik vind het vreselijk als het plectrum buigt door de kracht van de aanslag.”

Als je maar drie effectpedalen mocht houden, welke zou je dan kiezen?

“Ik houd me niet heel veel bezig met effecten. Mijn pedalenplank is simpel, dus drie effecten zou geen al te groot probleem zijn. Tijdens een optreden wil ik een wah, een Boss DD-3 delay (die ik af en toe gebruik bij een paar langzamere nummers) en een Boss tuner.”

Beheers je een ander instrument goed genoeg om ermee in een band te spelen?

“Nee, helaas niet. Ik zou wel piano willen kunnen spelen, maar ik werk er nog steeds aan om gitaar te kunnen spelen zoals ik het in mijn hoofd hoor. Ik denk dat dat wel altijd zo zal blijven!”

Als je huis zou afbranden, welke gitaar zou je dan redden?

“Ik denk dat ik eerst mijn vrouw en hond red! Daarna ga ik terug voor mijn prototype Fret-King, die Trev Wilkinson voor mij gebouwd heeft.

Het zou een moeilijk keuze zijn tussen die gitaar en mijn nieuwe signature Fret-King. Toen die op de markt kwam hebben ze er mij een paar gestuurd. Het exemplaar waarmee ik ben gaan optreden is zo goed ingespeeld dat ik eigenlijk niet meer zonder kan.”

Tot slot: welke snaren gebruik je?

“Ik gebruik Elixir snaren, 011049. Ze voelen en klinken echt goed en ik ben trots dat ik ze endorse. Omdat we zoveel shows doen heb ik onlangs een van mijn

Fret-Kings met een setje 010-046 bespannen. Ik gebruik die elke avond voor een paar nummers, om mijn vingers wat rust te geven. Dat werkt erg goed.”

PRS breidt uit en verdiept PRS breidt de S2 serie uit. De reeks werd een jaar geleden gelanceerd en bestaat uit gitaren die volledig in Amerika worden gemaakt, maar door een eenvoudigere constructie en afwerking wel een stuk goedkoper zijn dan de standaard Amerikaanse modellen. De drie nieuwe modellen zijn alle semiakoestisch. Het gaat om de S2 Mira Semi-Hollow, S2 Custom 22 Semi-Hollow (afgebeeld) en de S2 Singlecut Semi-Hollow. Waar de Custom en de Singlecut een body hebben van mahonie met een top van esdoorn, is de Mira volledig van mahonie.

De Mira heeft met zijn eigenwijze slagplaat het meest een rock ‘n’ roll-uiterlijk, vooral in de seafoam green afwerking.

In de Koreaanse SE serie zagen we deze maand ook de eerste basgitaren van PRS verschijnen, de Kingfisher en de Kestrel. De Kestrel is de meest klassieke van de twee, met een mooie, van binding voorziene 22-frets toets, een slagplaat en twee enkelspoelselementen. De Kingfisher oogt moderner met de twee stevige humbuckers en een toets van twee octaven. Overigens zijn beide bassen voorzien van passieve elektronica, die naast de PRS elementen bestaat uit twee volumeregelaars en een mastertoonregelaar. www.prsguitars.com 16 Gitarist augustus 2014

08 GIT281 Input.indd 16

17-07-14 14:11

BEURZEN EN EVENTS Dutch Music Event Op zondag 21 september 2014 vindt de eerste editie van het Dutch Music Event plaats. De organisatie hoopt hiermee de grootste muziekinstrumentenbeurs van Nederland te organiseren. Plaats van handeling zijn de A9 Studio’s in Uitgeest, met bijna 5000 m2 ruimte voor standhouders, speciale clinics en optredens van 10:00 tot 17:30 uur.

Dutch Music Event richt zich op alle muzikanten en muziekliefhebbers. Gitaristen en bassisten kunnen zich verheugen op de aanwezigheid van merken als Line 6, TecAmp, Taylor, Bo-El, D&C, De Gier, Fox Amps, Hevos, Teye, Kool & Elfring, Mozer, Panucci, Vanderkley en nog veel meer! Er zijn clinics van Gitarist-pollwinnaars Joost Vergoossen en Ruben Hoeke alsmede bassisten Jay/Tee Teterissa en Barend Courbois. Daarnaast ook aandacht voor drums, percussie, blaasinstrumenten, accessoires, studioapparatuur, bladmuziek en educatie. ’s Avonds wordt het event afgesloten met een waanzinnig optreden van Bas Paardekooper & The Blew Crue en Tristan; meer acts worden later bekendgemaakt.

September: 21, A9 Studio’s, Uitgeest www.dutchmusicevent.nl Vintage Guitar Show Veenendaal De show van 29 maart staat nog vers in ons geheugen gegrift, zie ook onze reportages online en in de mei-editie, maar Vintage Veenendaal september loeit alweer aan! Op de bekende locatie zal weer een keur aan standhouders bijeenkomen en allerlei moois op het gebied van vintage en niet zo vintage laten zien.

September: 27, Veenendaalhal, Veenendaal www.vintageveenendaal.eu Guitar Matrix Ook dit jaar zullen in aanloop naar Amsterdam Electric Guitar Heaven weer een aantal Guitar Matrix evenementen plaatsvinden.

De eerste is op zondag 28 september in het gebouw van muzyQ in Amsterdam. Naast optredens van winnaars van de Sena Guitar Awards van 2012 en 2013 (o.a Leif de Leeuw) maken ook countrypicker Jerry Donahue (Hellecasters) en Freebo (o.a. Bonnie Raitt) hun opwachting. Tevens zal de Vrienden van Amsterdam Elecric worden opgericht en kan de bezoeker vaste Guitar Matrix-onderdelen verwachten als de gitaarmarkt en testrooms.

September: 28, muzyQ, Amsterdam www.guitarmatrix.nl De Gitaarbouwersmeeting Het jaarlijkse evenement voor en door gitaarbouwers is gepland op 25 oktober in de Veluwehal in Barneveld. Van 10:00 tot 17:00 uur vind je daar een beurs met artikelen en gereedschappen voor de zelfbouw, kun je lezingen en workshops over gitaarbouw en aanverwante onderwerpen bijwonen en tentoongestelde instrumenten van amateurbouwers bekijken (inclusief een verkiezing). Ook zullen er optredens zijn van diverse muzikanten.

Oktober: 25, Veluwehal, Barneveld www.dgbm.nl

Kala komt met tenorgitaar Wie de naam Kala kent, zal gelijk aan de kleine (bas)ukeleles denken. Nu brengt het merk echter een tenorgitaar op de markt, een viersnarig instrument met de stemming CGDA. Hij is dus in kwinten gestemd en niet in voor gitaristen gebruikelijke kwarten. Het instrument, dat van oorsprong vooral in de folkmuziek werd gebruikt, heeft een mensuur van 593 mm en is ideaal voor wie eens een ander geluid aan zijn palet wil toevoegen. De specificaties omvatten een massieve sitka sparren top, palissander zijen achterblad en Grover stemmechanieken. www.warwick-distribution.de

advertentie

08 GIT281 Input.indd 17

17-07-14 14:11

 INPUT

 Maak je eigen

WIN

EEN GOPRO t.w.v. € 449,-

GoPro camera’s ken je misschien van filmpjes van skateboarders en skydivers, maar nu is er ook een Music Edition, bedoeld voor muziekvideo’s. Deze GoPro zit in een lichtgewicht frame met twee ingebouwde plopkappen voor de in de camera aanwezige microfoons en wordt geleverd met een hele reeks accessoires speciaal voor muzikanten. Zo kun je met een wasknijperklem de camera op de gitaarkop bevestigen, voor die klassieke halsclose-ups.

De basis van de Music Edition is de GoPro Hero 3+. Dit zeer kleine cameraatje (gewicht 74 gram!) heeft een beeldresolutie van 4K (hoger dan full HD), maakt foto’s van 12 megapixels (tot wel 30 per seconde) en heeft een extra grote groothoekstand. Dankzij de ingebouwde wifi kun je de GoPro vanaf je smartphone of tablet bedienen, wat handig is bij het positioneren van de camera. Met de meegeleverde software kun je je filmpjes bewerken en monteren en meteen op YouTube zetten Hoe cool is dat?

WIL JE DEZE CAMERA WINNEN? Mail ons, stuur een kaartje of ga naar www.gitarist.nl/prijsvragen.

Geef antwoord op de volgende vraag: Hoe heet de wasknijperklem voor de Hero 3+?

• of stuur een kaartje naar Gitarist, postbus 11497, 1001 GL Amsterdam; vermeld naast je antwoord ook je adresgegevens en telefoonnummer.

Je kunt meedoen tot 8 september 2014.

• surf naar www.gitarist.nl/prijsvragen, vul daar je naam- en adresgegevens in en geef antwoord op bovenstaande vraag.

• of stuur een e-mail naar info@gitarist.nl; vermeld naast je antwoord ook je adresgegevens en telefoonnummer, en zet in het onderwerp ‘Giveaway GoPro’.

Uit de inzendingen met het juiste antwoord wordt een winnaar getrokken. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

De winnaar wordt telefonisch of per e-mail op de hoogte gebracht. De uitslag wordt bekendgemaakt in het oktobernummer van Gitarist.

------------------------------ Uitslag TC Electronic wedstrijd -----------------------------In Gitarist 279 kon je maar liefst twee effectpedalen van TC Electronic winnen: de Hall of Fame reverb en de Ditto Looper X2. Iets waar veel lezers wel oren naar hadden! De vraag die beantwoord moest worden was van welke gitarist het enige signaturepedaal van TC Electronic is. Het goede antwoord is John Petrucci en dat wist onder anderen Barend Visser uit Delft, wiens naam we uit de stapel goede inzendingen trokken. Barend, gefeliciteerd! De pedalen worden zo snel mogelijk naar je toegestuurd. We bedanken distributeur BMI voor het ter beschikking stellen van de prijs. www.bmi.nl

18 Gitarist augustus 2014

gitaarvideo’s! 

HERO 3+ CAMERA!

augustus 2014 Gitarist 19

Dani Da niel el F., pro rodu duct ct mana ana an agger e gu uiitar tar ta

Gitarist.indd 1 ads GIT281.indd 20

07.04.2014 15:19:11 17-07-14 14:48

Gitarist.indd 2 ads GIT281.indd 21

07.04.2014 15:19:59 17-07-14 14:48

FUZZBOX Zelden is zo uitgekeken naar een debuutalbum als dat van het Amsterdamse Indian Askin, dat naar verwachting in oktober zal verschijnen. Manager Dennis van Leeuwen offert er zelfs zijn Kane-sabbatical voor op. door Mike Cachola

Om in de gaten te houden

oofdrolspeler van Indian Askin is onmiskenbaar gitarist/drummer/zanger/songwriter Nelson ‘Chino’ Ayala, die met zijn lofiperformance en alternatieve maar pakkende songs de Nederlandse indie-liefhebbers eindelijk weer eens iets biedt om naar toe te leven.

Chino’s muziek is een eclectische mix van americana, blues, rock, pop, grunge en een vleugje elektronica. Met niet meer dan zijn favoriete Sennheiser microfoon, wat zelfgemaakte gitaren en elke versterker die toevallig in de buurt is, werkt hij de laatste maanden dag en nacht aan het debuutalbum van Indian Askin.

Natuurlijk, er was al eens een onofficiële ep waarvan je als je goed zoekt nog wat resten op internet kunt vinden, met vroege favorieten als Crazy, Bear, het passend getitelde Follow Chino en I Won’t Dance. Maar de nieuwe songs die Gitarist te horen kreeg in de Amsterdamse studio van Dennis van Leeuwen zijn van een heel ander niveau. Zegt Dennis van Leeuwen: “Ik ben al vier jaar een onwijze fan van Indian Askin en bij eerdere songs van Chino moesten we wel eens lang sleutelen om het te laten kloppen. Maar hij zit nu in een flow waarin alles waar hij mee komt helemaal af is. Kwestie van mixen en op naar de volgende.”

Chino zelf zegt als songwriter te profiteren van de betrokkenheid van Dennis en van de kennis van zijn producer. “Soms praten we alleen maar over muziek, uren lang.” Wie zijn producer is moet een geheim blijven – “als ik je meer vertel, moet ik je vermoorden, man” – en hij wil alleen kwijt dat producer ‘Uncle Pete’ op een boot woont, negen katten heeft en bijzonder intelligent en fucking muzikaal is.

Skateboard Chino’s fascinatie voor muziek begon op zijn achtste, toen hij kennis maakte met Nirvana.

“Van mijn achtste tot mijn veertiende draaide 22 Gitarist augustus 2014

ik niets anders dan Nirvana; nog steeds kan ik elke hook van elk nummer op gitaar spelen.

Dave Grohl was mijn held. Ik ben eigenlijk drummer en ben pas later gitaar gaan spelen, op een oude, afgedankte Spaanse gitaar van vrienden van mijn vader. Nirvana duurde tot mijn zus zei: ‘Gast, er is echt meer muziek dan dat; je moet nu echt stoppen.’” En nu? “Dandy Warhols, Secret Machines... die zijn echt vet.”

Zelf denkt Chino dat het kenmerkende gruizige geluid van zijn songs ontstaan is omdat hij nooit geld had om fatsoenlijke spullen te kopen. Dat

“Ik ben eigenlijk drummer, pas later ben ik gitaar gaan spelen” ‘maffe sfeertje’ zoals hij zelf zegt. In de studio staat een oude gitaar – oud, zeker niet vintage – die in alle kleuren van de regenboog is beschilderd en is voorzien van een brug en element van een elektrische gitaar. “Daar hebben we heel wat mee opgenomen. Zelfs een baspartij, maar dan met een Whammy pedaal twee octaven verlaagd”, vertelt Chino. Ook heeft hij twee gitaren gebouwd van skateboards: brug en elementje erop, hals eraan en gaan. “Dat idee komt van een paar Argentijnse gasten; ik vond het erg tof wat ze maakten en heb geprobeerd dat ook te doen. Nu baal ik wel, want ik heb zin om te skaten maar geen board meer.”

Karen Rosetzsky

Indian Askin H

laat vangen zet hij door. Soms is een riff genoeg, soms ook alleen een patroon op de kick om iets bij hem los te maken. “Soms laat ik alles weg omdat de beat zo perfect is; zo’n nummer schrijft zich dan vanzelf. Het komt bijna nooit voor dat ik thuis eerst alles uitzoek.” Aan een klankbord heeft hij geen behoefte. “Het interesseert me geen reet wat anderen ervan vinden, al maak ik soms iets alleen om mijn vrienden te imponeren, zo van: check dit…”

Als zijn album eind van dit jaar uit komt, hoopt hij dat hij veel kan gaan toeren met Indian Askin.

“Toeren is vet. Ik toer in de zomer door Frankrijk in het voorprogramma van vrienden van me, The Afterveins. Dat doe ik alleen, met een gitaartje en misschien niet meer dan een kick. Mijn riffs zijn heel ritmisch, dus dat gaat wel. Misschien ga ik ook alleen maar lawaai maken, kijken hoe ver ik dat kan trekken. Met de Popronde later dit jaar speel ik wel met mijn band.” G

De harde feiten Favoriete gitaristen: Kurt Cobain, Jack White Favoriete spullen: Sennheiser E822S microfoon (“kan niet zonder!”) en verder alles wat toevallig in de buurt ligt Klinkt als: oude Beck, Jack White Laatste album: via iTunes is Crazy te downloaden Meer info: www.indianaskin.com

Klankbord Chino’s songs ontstaan meestal tijdens het opnemen. En alleen als een nummer zich makkelijk

Bekijk een videoplaylist van Indian Askin op Gitarist Extra

ads GIT281.indd 23

17-07-14 14:48

Joan Vanden Bossche

FUZZBOX Voor hun vierde album ‘Your Host’ werkte Rusty Roots samen met Triggerfinger-drummer Mario Goossens. Met hem is de band op zoek geweest naar een nieuw geluid voor de rootsy bluesrock van het Vlaamse kwartet. Zanger en slaggitarist Jan Bas vertelt ons over deze zoektocht. door Kevin Pasman

Geluidsevolutie

Rusty Roots

“H

et was de bedoeling dat we bij Ray Davies in de Konk Studios in Londen zouden gaan opnemen, maar in die periode was Triggerfinger ineens zo in trek met I Follow Rivers dat het qua agenda’s in de soep liep. Voor de pre-producties zaten we in het huis van Mario’s moeder en dat geluid viel zo hard mee dat we dachten: waarom zouden we ons vastpinnen op tien dagen studio in Londen, terwijl we hier op ons gemak kunnen werken? De apparatuur was wel uiterst professioneel en vintage, zoals een Neve tafel uit de jaren zeventig. Topmicrofoons ook.

“In dat opzicht was het niet veel beter geweest in een studio. Misschien dat het daar qua akoestiek beter is afgestemd, maar daar hebben we bij Mario’s moeder ook echt naar gezocht. Vandaar dat er ook bijvoorbeeld een versterker op het toilet stond; de galm klonk daar heel erg goed.

We hebben onze klank daar goed gevonden.

“Als je bedenkt dat we de eerste drie platen enkel met de versterkers hebben opgenomen, zijn we nu heel erg geëvolueerd. Dat is ook door toedoen van Mario. Hij zei dat wij het niet meer zouden kunnen rooien met alleen onze versterkers als we de muziek verder willen uitbouwen.

Bob (Smets, leadgitarist) heeft heel veel ingespeeld met een Colorsound One Knob Fuzz.

Bob heeft inmiddels een kastje of acht op zijn pedalboard staan en ik een stuk of vijf.

“We hebben het geluk gehad dat we met Mario een klein jaar pre-producties hebben kunnen doen. We hebben eraan kunnen wennen en kunnen zoeken alvorens we de opnamen deden.

24 Gitarist augustus 2014

Het is ook heel anders spelen zo. Als Bob vroeger een solo speelde, moest hij voor zijn versterker gaan zitten om die aan het fluiten te krijgen.

Met die One Knob mag hij zijn vingers niet van de snaren halen, anders vliegt de hele versterker in brand! Het heeft wat aanpassing gevergd.”

Fenders en zo. Vaak kwam daarbij toch weer naar boven: pak toch die Airline maar. Sindsdien ben ik er aan verknocht en is het echt mijn merk geworden.”

Airline

“Eigenlijk ben ik nog wel op zoek naar wat extra dingen. Ik zou nog graag een andere Tube Screamer willen. Die groene die ik nu heb, daar ben ik net niet tevreden mee. Ook zou ik nog graag een fuzz vinden, omdat ik hier en daar ook nog wel een themaatje speel. Het is alleen moeilijk om een goede, donkere fuzz te vinden.

De meeste zijn veel te scherp. Ik wil graag een zware hebben. Dan kom je alweer gauw bij die One Knob uit, maar die is iets te heftig. We komen er wel uit. Het moet als modder klinken.

Als een Amerikaanse V8-auto in plaats van een Formule 1-wagen.” G

“Het meeste van de plaat heb ik ingespeeld op mijn Airline DLX. Daar zitten van die Hot Rot humbuckers in. Die vind ik fantastisch. Ze klinken heel warm. Ik heb ook nog een Airline Map, die klinkt wat donkerder.

“Bij Mario’s moeder stond een versterker op het toilet, voor de galm” “Voor het studiowerk had ik nog een DeArmond hollowbody met P90’s, maar dat is een veel te bluesy gitaar. Met de volumes en effecten waar we nu mee spelen was daar geen houden meer aan, dus toen ben ik naar LL in Maaseik gereden.

Eigenlijk was ik op zoek naar een Telecaster met humbuckers. Ze hadden er twee liggen. Die ben ik gaan testen en toen zag ik die Airline DLX. Hij zag er cool uit. Ik heb hem getest en hij klonk fantastisch goed. Die heb ik meegenomen en daarmee heb ik een groot deel van de plaat ingespeeld.

“Mario vond hem ook heel goed. We hadden ook flink wat gitaren geleend van vrienden, daar lag van alles en nog wat tussen. Ook mooie

Modder

De harde feiten Favoriete spullen: Airline 2P DLX, Fender Blues DeVille Favoriete gitaristen: T-Bone Walker, BB King Klinkt als: Triggerfinger, The Black Keys Laatste album: ‘Your Host’ (eigen beheer) Meer info: www.rustyroots.com

Beluister het album ‘Your Host’ op Gitarist Extra

Rhone 40, 2491 AP Den Haag, tel.: +31 (0)70 320 24 25, email: info@bmi.nl, web: www.bmi.nl

ads GIT281.indd Naamloos-1 1 25

17-07-14 04-03-14 14:48 15:10

Go with the flow

JB Meijers

De samenwerking tussen JB Meijers en Ilse DeLange verloopt zo voorspoedig – zie het succes van Calm After The Storm, dat reeds lang het songfestival is ontstegen – dat beide Common Linnets zelfs gezamenlijk een studio hebben ingericht in de Hilversumse Wisseloord Studio’s. Gitarist sprak daar met JB over songschrijven, succes en gitaren. tekst Mike Cachola foto’s Mark van Schaick

H

et voormalig directiekantoor van Universal is door beide zangvogeltjes vol jaloersmakende apparatuur gepropt.

Zo struikelen we bijna over JB’s supercleane Jazzmaster uit 1962 en hangt Ilses vintage Thinline Telecaster aan de muur naast een groene Fender Jazzmaster Reissue, met iets

verderop een prachtige oude Gretsch Chet Atkins. Verspreid over de grond een vintage steelgitaar, wat oude Dobro’s en veel vintage akoestische gitaren. Qua versterkers zien we een Matchless halfstack, een Two-Rock Studio Pro van 22 watt en JB’s favoriet, een door het Gentse FAD (Freeqi Audio Design) gebouwde tweed Deluxe kloon met dubbel vermogen en twee luidsprekers. FAD bouwde voor JB ook

twee fraaie blackface Deluxe modellen, die hij live graag gebruikt. Verder natuurlijk een professionele mengtafel (API 1608) met dito monitoring en in de vensterbank een bonte verzameling effectpedalen. Hier werd en wordt de muziek geschreven die The Common Linnets misschien wel wereldwijde roem zal brengen en die er misschien voor zal zorgen dat bij het volgende Eurovisiesongfestival een goed liedje

26 Gitarist augustus 2014

26 GIT281 jb meijers.indd 26

17-07-14 14:01

Bekijk een selectie van JB Meijers’ omvangrijke gearcollectie op Gitarst Extra

“Na het conservatorium moest ik echt opnieuw de schoonheid van een twee minuten durend G akkoord leren horen” ding doen en dat is go with the flow en ervan genieten.

“We hadden geen idee of Calm After The Storm zou aanslaan bij het songfestival, want het ging de kant op dat je met een clown, twee olifanten en drie vuurspugende lama’s moest aankomen om nog kans te maken. Ik wist alleen dat ik het een heel goed liedje vond, al zei iedereen om ons heen dat dat niet genoeg was.

“Het schrijverscollectief dat achter The Common Linnets zit (behalve JB en Ilse DeLange zijn dit de Amerikanen Rob Crosby, Matthew Crosby en Jake Etheridge) is zo productief dat het niet anders kan of we kunnen daar de rest van ons leven mee doen. Er gaat nog veel meer komen. De rest van de wereld heeft dat ook in de gaten want we krijgen de ene aanvraag voor liedjes na de andere, en ook niet van kleine artiesten...”

Stilleven Je bent als gitarist begonnen op het conservatorium. Wat ging daaraan vooraf?

“Voor mij was punk de aanleiding om gitaar te gaan spelen. Zo van: pak een gitaar en doe mee want iedereen kan dit. Ik had trouwens geen gitaar want mijn ouders vonden het in het begin allemaal maar niks. Wel had ik in een muziekwinkel voor weinig geld de slagplaat van een oude Japanse Strat-kopie op de kop getikt, waar ik later met mijn vader een Telecaster body omheen heb gebouwd, letterlijk uit een boek.

Met een hals van een tientje erbij had ik mijn

eerste gitaar. In die tijd draaide ik Black Flag en Misfits en dat soort hardcorepunk, en dat was met één powerchord allemaal goed te doen. Als kind speelde ik trompet en piano, maar dat had niet de energie van punk. Toen ik ging graven kwam ik uit bij The Jam, en Paul Weller had het over soul en The Beatles. Dat ben ik gaan luisteren en daarna kwam Motown, met dezelfde energie als punk maar dan muzikaler. In Dinosaur JR kwam voor mij alles samen wat ik leuk vond: ruige slordigheid en mooie melodieën.

“Door James Jamerson en zijn baslijnen kreeg ik belangstelling voor bas en toen werd wel duidelijk dat ik iets in muziek wilde gaan doen. Na de middelbare school kon ik kiezen tussen de Rietveld (hogeschool voor beeldende kunst) en het conservatorium. Het werd het laatste, al had ik geen idee van jazz.

“Ik kocht een Gibson ES-335 en een real book en ben er vanaf dag één keihard ingedoken om uit te zoeken hoe het zat met al die akkoorden en lastige schema’s. Ik luisterde naar gitaristen als Wes Montgomery, Grant Green en Pat Martino, maar ook naar (saxofonist) John Coltrane.”

Is nog iets van wat je daar leerde blijven hangen?

“Als je bebop snapt, dan snap je andere muziek ook, zo complex is het. Toen ik na twee jaar het conservatorium verliet en weer naar de radio ging luisteren, vond ik alles hetzelfde klinken. Je moet echt opnieuw leren om de schoonheid van een G akkoord dat twee minuten duurt te gaan horen. Stiekem pas ik wat ik daar heb geleerd tegenwoordig wel toe.”

weer centraal zal staan. Welkom in de wereld van JB Meijers.

Ook jullie zullen het succes van Calm After The Storm niet hebben zien aankomen en er waarschijnlijk ook geen rekening mee hebben gehouden in je planning...

“We hebben de keuze gemaakt om dat onverwachte succes te volgen. Dat Ilse en ik zo’n klik zouden hebben had ik niet voorzien, en het hele Common Linnets-verhaal ook niet. Voor mij is dat geen probleem, want de muziek van The Common Linnets komt dichterbij een JB Meijers-soloalbum dan wat dan ook. Voor Ilse stond in het najaar een nieuw album in de planning, maar dat schuift ze nu ook even door.

We zijn volop bezig met promotie in Europa en zijn aan het kijken naar tourmogelijkheden.

Als er zo veel vraag naar je is, kun je maar één

Verstopt onder een tafel JB's favoriete versterker, een tweed Deluxe-kloon van FAD augustus 2014 Gitarist 27

>>

Overal in de winkel.

Maar downloaden kan ook!

Digitale edities! Gitarist, Slagwerkkrant en Interface.

Boordevol video, audio, slideshows en weblinks.

Download via de App Store Voor iPad, iPodTouch en iPhone.

Download via de AKO app (zoek AKO Magworld) Voor PC en Mac desktops en laptops en voor iPad en Android tablets.

www.gitarist.nl | www.slagwerkkrant.nl | www.interface.nl

ads GIT281.indd 28

17-07-14 14:48

“Ik speel gitaar, piano en bas, maar ben geen uitgesproken gitarist, pianist of bassist.

Ik ben muzikant”

JB is verguld met zijn in zeer goede staat verkerende 1962 Fender Jazzmaster

>>

De keus tussen het conservatorium of de kunstacademie suggereert dat je visueel bent ingesteld…

“Voor mij gaan muziek en kunst hand in hand.

Als ik een liedje schrijf weet ik eerlijk gezegd niet of ik het eerst in mijn hoofd hoor of zie. Als een soort stilleven dat maar heel kort duurt. De volgende stap is dan het ontrafelen van zo’n idee.

“Het leuke van schrijven in een collectief als dit is dat het nooit stopt. Het is makkelijker om met vijf of zes man in een groep een balletje hoog te houden dan alleen. In het begin zag je ook dat mensen ideeën inbrachten die al af waren; nu komt er soms iemand met niet meer dan een zin.”

Nieuwsgierigheid Je bent nu ruim twintig jaar bezig. Zou je kunnen zeggen dat je de eerste tien jaar vooral gitarist was en de laatste tien jaar vooral producer en songschrijver?

“Voor de buitenstaander lijkt dat misschien zo, al gaan beide voor mij altijd samen. Ik vind

mezelf ook niet een uitgesproken ‘...ist’. Ik speel gitaar maar ben geen uitgesproken gitarist, al is gitaar wel het instrument waarop ik het beste uit de voeten kan. Ik speel graag piano maar ben geen uitgesproken pianist. Ik speel bas maar ben geen ... Snap je? Ik ben muzikant. Voor mij is er ook geen verschil tussen muziek maken en produceren. .

“Wat mij drijft is nieuwsgierigheid: hoe werkt iets? Ik had bijvoorbeeld nooit mandoline gespeeld, maar wilde het wel eens proberen.

En plotseling zit je dan in de studio voor een album van De Dijk mandoline te spelen. Met pedalsteel hetzelfde. Dat is dan een gevecht met zo’n instrument. Een leuk gevecht, dat wel.

Zo ben ik in feite ook begonnen met gitaarspelen. Ik worstel net zo lang tot er uitkomt wat ik wil. Zo werkt het in mijn hoofd en ik ben te eigenwijs om iets aan een ander over te laten.”

Je hebt een aantal van ‘s Neerlands succesvolste muzikanten geproduceerd.

De korte lijst is Tröckener Kecks, Frank Boeijen, Daryll-Ann, Carice van Houten,

De Dijk, Acda en de Munnik, Bløf en Go Back To The Zoo. Heb je een specifieke aanpak?.

“Ik heb geen vaste formule als ik ga produceren, heel veel wordt bepaald door de chemie met de band of artiest. En die is steeds anders natuurlijk. Ik weet alleen: als het niet relaxed en leuk is, haak ik af. Ik maak muziek omdat ik het leuk vind en alle andere zaken die erbij komen, zoals eten en kleren kunnen kopen, zijn te gek, maar dat is niet waar het om gaat.

Een creatief proces moet bijna als vanzelf gaan. Er wordt wel gewerkt hoor, en dagen van 14 of 16 uur komen veel voor, maar het moet leuk blijven. Als het een struggle wordt, werkt het niet.”

Bemoei jij je ook met het technische deel?

“Steeds minder. Voor mij is de studio een grote speeltuin, maar we zitten hier wel in Wisseloord. Met The Common Linnets nemen we veel op met Ronald Prent als technicus en dat is gewoon een van de beste technici ter wereld. Ik kom met ideeën, suggesties, maar technisch gezien hoef ik hem niets te vertellen.

Ik vind het ook fijn om die controle los te laten.

“Ik ben engineer genoeg om zelf de techniek te doen, hoor, en vaak doe ik dat ook wel omdat de budgetten in Nederland eigenlijk nooit ruim genoeg zijn voor een producer, assistent en technicus. Voor mezelf heb ik de afgelopen jaren ook wel bewezen dat ik dat technische deel onder de knie heb. Op dit moment bemoei ik me veel liever met de liedjes en de vibe van het opnameproces dan met de draadjes en de plugjes.”

En nu?

“Het is nu The Common Linnets voor en na, en wat dat betreft zitten Ilse en ik allebei tijdelijk in de hemel, want we zitten dichterbij ons muzikale hart dan ooit tevoren. En guess what: de rest van de wereld vindt het ook te gek! Ooit komt er wel weer een soloalbum van mij en van Ilse natuurlijk ook. Nu willen we samen met de andere ‘Linnets’ uit Nashville gewoon zoveel mogelijk muziek maken en opnemen.

Ook omdat er interesse is vanuit Amerika – heel spannend allemaal. Maar het voornaamste is dat we er enorm van genieten, of we nu twee miljoen albums verkopen of vijfhonderd. Ilse en ik hadden allebei al een mooie carrière en dit is een fantastische bonus.” G augustus 2014 Gitarist 29

26 GIT281 jb meijers.indd 29

17-07-14 14:02

FENDER 60TH ANNIVERSARY CLASSIC PLAYER 50S STRATOCASTER ADVIESPRIJS: € 1196,LAND VAN HERKOMST: Mexico TYPE: massieve elektrische gitaar met dubbele cutaway BODY: essen HALS: esdoorn MENSUUR: 648 mm (25,5 inch) TOPKAM: synthetisch been BREEDTE TOPKAM: 42 mm TOETS: esdoorn (samen met de hals uit één stuk), 9,5-inch radius FRETS: 21, medium jumbo HARDWARE: goudkleurig geanodiseerde aluminium slag- en achterplaat, ‘commemorative’ halsplaat en medaillon op de kop, tweepunts vibrato met stalen zadeltjes, lockingstemmechanieken met vintage uiterlijk.

ELEKTRONICA: 3 x Fender American Vintage enkelspoelselement, 1 x volume- en 2 x toonregelaar (toonregelaar werkt ook op brugelement), vijfstandenschakelaar GEWICHT: ong. 3,6 kg AFWERKING: desert sand LINKSHANDIG: nee OPTIES: geen REEKS: 60th Anniversary American Vintage 1954 Stratocaster (€ 2745,-), 60th Anniversary Commemorative Strat (€ 1813,-), 60th Anniversary Squier Classic Vibe ´50 Strat (€ 579,-).

DISTRIBUTIE: Fender Europe GmbH, Düsseldorf (D), tel. 0049 211 417030 WEBSITE: www.fender.com

TESTRESULTATEN FENDER 60TH ANNIVERSARY CLASSIC PLAYER 50S STRATOCASTER

Constructie Bespeelbaarheid Geluid Prijs/kwaliteit OORDEEL

■ WE VONDEN GOED Volle klank, uiterlijk en natuurlijk de prijs!

■ WE VONDEN NIET GOED Niets

Rivalen • Fender Classic 50s Stratocaster Lacquer • Fender Road Worn 50s Stratocaster

30 Gitarist augustus 2014

30 GIT281 fender classic.indd 30

17-07-14 15:09

60 JAAR

Strat

Video van de test op Gitarist Extra Video van de test in de Digitale Editie via AKO app en App Store

Fender 60th Anniversary Classic Player 50s Stratocaster

Hartveroverend Om de zestigste verjaardag van de Stratocaster te vieren brengt Fender nieuwe varianten uit van vier populaire Stratocaster modellen, waaronder een Squier. Wij zullen ze dit jaar alle vier testen. De tweede gitaar die we bekijken is de 60th Anniversary Classic Player 50s Stratocaster. tekst Neville Marten foto’s Joe Branston

I

n Gitarist 279 (juni) bespraken we de 60th Anniversary American Vintage 1954 Strat. Nu is de Classic Player 50s Strat aan de beurt, het meest opvallende en betaalbare 60th Anniversary model waar de naam Fender op staat. Hij komt dan ook niet uit het Californische Corona, maar uit de Mexicaanse fabriek die zo’n 300 km zuidelijker in Ensenada te vinden is.

Classic Player 50s Stratocaster De Classic Player Strat was al een fijne gitaar voordat Fender ‘m de 60th Anniversary makeover gaf. We waren al te spreken over zijn prima bouwkwaliteit, prijs-kwaliteitverhouding, 9,5inch toetsradius, medium jumbofrets, American Vintage elementen en tweepunts vibrato met gebogen zadeltjes. Het leek ons dan ook moeilijk daar verbeteringen in aan te brengen, maar toch zijn die er wel degelijk. Zo is de body nu van essen gemaakt en is hij voorzien van klassiek uitziende lockingmechanieken, goudkleurig geanodiseerde slag- en achterplaat, een 60th Anniversary halsplaat en medaillon op de kop, goudkleurige hardware en hoogglans nitrocellulose lak. Dat laatste zal klankliefhebbers zeker aanspreken. Deze 60th Anniversary uitvoering wordt geleverd in een ‘desert sand’ afwerking, wat een mooie ‘surf’look geeft in combinatie met de goudkleurige aluminium slagplaat en getinte plastic onderdelen.

De bouwkwaliteit van gitaren uit de Mexicaanse Fender-fabriek stelt eigenlijk nooit teleur, sterker nog: het is onmogelijk minpun-

ten te vinden op het gebied van constructie en afwerking. De hals met licht V-profiel is precies goed, niet te dik en niet te dun. De .010-snaren voelen wat lichter aan, maar zijn prima afgesteld voor eigenlijk elke stijl. De gitaar nodigt dan ook uit om er de hele dag op te blijven spelen.

Geluid In de bijbehorende video zetten we drie 60th Anniversary modellen naast elkaar en bespelen ze over een Vox AC15. De settings op de versterker zijn voor elke gitaar hetzelfde, dus de klankverschillen die je hoort zitten echt in de gitaren zelf. Je kunt dan ook goed horen dat deze Classic Player het donkerst klinkt en de meest vette, ronde toon heeft van alle drie.

Die klank blijkt ideaal voor een overstuurd geluid en klinkt daarmee nog voller. Er is dan ook geen enkele noodzaak om deze elementen te vervangen, dus dat bespaart op termijn weer extra uitgaven.

Conclusie De Classic Player heeft een prijs en uiterlijk om harten mee te veroveren. Hij ziet er fantastisch uit en zijn hals zal velen lekker in de hand liggen, met zijn profiel dat tussen klassiek en modern in zit. Zijn grote, vette geluid maken deze Strat een uitstekende metgezel voor elke bluesrockgitarist. Het is bijna onmogelijk kritiek te hebben op deze Strat, de 60th Anniversary Classic Player 50s is dan ook een verbluffend goede gitaar voor zijn prijs. G augustus 2014 Gitarist 31

MOZER REVERY ADVIESPRIJS: € 1499,LAND VAN HERKOMST: Vietnam/Nederland TYPE: elektrische gitaar BODY: essen BRUG: Tone Pros wraparound TOETS: palissander HALS: mahonie/esdoorn/ mahonie FRETS: 22 medium jumbo MENSUUR: 628 mm (24,75 inch) TOPKAM/BREEDTE: been/ 43 mm ELEKTRONICA: 2 x Mozer 4Seasons P-90 element, driestandenschakelaar, 2 x volume- en 2 x toonregelaar GEWICHT: ong. 3 kg HARDWARE: vernikkeld AFWERKING: tobacco sunburst open pores met zijdeglans nitrocelluloselak KOFFER: inclusief gigbag en certificaat van echtheid DISTRIBUTEUR: Mozer Guitars, Wolvega, tel. 06-15646709 WEBSITE: www.mozerguitars.com

Mozer Revery

Veelzijdig z De switch van handbouw naar serieproductie is voor een gitaarbouwer geen sinecure. Michiel Mozer waagde de stap en kwam met de Standard lijn. Gitarist zet zijn tanden in het Revery model. door Gertjan Smit

M

ozer Guitars is het geesteskind van Michiel Mozer, een gitaarbouwer uit het Friese Wolvega.

Mozer bouwt al een aantal jaren gitaren op kleine schaal in zijn eigen werkplaats. Door toeval wist hij een van deze gitaren aan Bill Kelliher van Mastodon aan te bieden. Deze was zo enthousiast over het instrument dat hij de gitaar meteen aan zijn live-arsenaal toevoegde. Dankzij Kelliher werd ook de interesse van Benjamin Weinman van Dillinger Escape Plan gewekt. Inmiddels bespelen beide heren een eigen custommodel dat door Mozer speciaal voor hen gebouwd is.

Gesterkt door dit succes besloot Mozer om de productie uit te breiden en de Standard lijn was een feit: in serie geproduceerde gitaren die geënt zijn op zijn customgebouwde gitaren.

Voor de productielijn werd uitgeweken naar Vietnam. Hier worden de gitaren in

elkaar gezet en vervolgens worden deze halffabricaten in Nederland door Michiel Mozer gelakt en van hardware en elektronica voorzien. De Standard lijn bestaat uit drie modellen: de Chariot, Radiant en Revery. Wij kregen de laatste tot onze beschikking.

Constructie Mozer gaat uit van één basismodel, de ME-I genaamd. Het verschil tussen de modellen zit ‘m in de variatie in houtsoorten, hardware, afwerking en elektronica. Michiel Mozer is een liefhebber van vintage budgetgitaren zoals Mosrite.

Je kunt dan ook duidelijk zien dat de vorm van de ME-I met zijn dubbele cutaway en ‘reverse’-bodystijl hierop gebaseerd is.

De Revery, die in een oplage van acht is gebouwd, is de soberste uitvoering van de drie modellen. De body bestaat uit een dunne plank essen uit één stuk.

De diep in de body verlijmde hals is opgebouwd uit drie lagen, mahonie/ esdoorn/mahonie, waarbij de kop en hals over de gehele lengte uit één stuk bestaan. De hiel is zodanig afgerond dat het bijna lijkt alsof we met een doorlopende hals te maken hebben.

32 Gitarist augustus 2014

32 GIT281 mozer.indd 32

17-07-14 15:11

g zonder opsmuk De hoogste posities zijn dankzij deze constructie erg makkelijk te bereiken.

De palissander toets is voorzien van 22 medium jumbofrets en op de inleg rond de twaalfde fret (de M van Mozer) na is de gitaar vrij van enige opsmuk.

De twee P-90 elementen dragen bij aan het sobere karakter, denk hierbij aan een Les Paul Junior of SG Special.

Net zoals bij de laatste heeft de Revery een volume- en toonregelaar per element en een driestandenschakelaar.

De tobacco burst stain, die is afgewerkt met een dunne nitrocelluloselaklaag, maakt het geheel af.

Geluid Dankzij de constructie en dunne body is de Revery onversterkt al erg resonant.

Versterkt hoor je dit duidelijk terug. Zo op het oog had ik een geluid in de richting van eerder genoemde SG Special of Les Paul Junior verwacht, maar het heeft meer weg van een Tele: helder met veel punch. De essen body is hier waarschijnlijk debet aan, maar ook de P-90’s klinken vrij clean. Ze neigen meer naar een enkelspoelselement dan een humbucker.

Niet slecht, maar voor een P-90 missen ze wat body. Er is wel voldoende grit aanwezig voor een lekkere rocksound.

De volle C-vorm van de hals ligt lekker in de hand en in combinatie met de medium jumbofrets is de bespeelbaarheid van de Revery uitstekend. Wel een klein minpuntje: een aantal freteindjes heeft nog een scherp randje. Je haalt je handen er niet aan open, maar het voelt niet fijn aan als je met je hand over de hals glijdt. Ook hadden de fretjes iets beter gepolijst kunnen worden.

Vooral in het hoge register voelt het nog wat stroef aan. Gelukkig zul je hier na een paar repetities en optredens niets meer van merken, maar voor een met de hand afgewerkt product had hier wel wat beter op gelet mogen worden.

De dunne body maakt de Revery erg resonant

Conclusie Ik vind de Revery een erg fijne en veelzijdige no-nonsense gitaar. Je hebt een breed scala aan geluiden onder je vingers.

Er is voldoende twang voor countryachtige licks en rolls, en genoeg grit voor die klassieke rockgeluiden, denk aan vroege Led Zeppelin. Ook zwaardere stijlen kan de Revery met gemak aan. Dankzij de dunne nitro-afwerking zal de gitaar op een mooie en natuurlijke manier verouderen, zodat je na jaren speelplezier een te gekke gerelicte gitaar zult hebben. De prijs vind ik aan de hoge kant, maar het is wel een gitaar waarmee je je op het podium zult onderscheiden.

En daar is ook wat voor te zeggen! G TESTRESULTATEN MOZER REVERY Constructie Bespeelbaarheid Geluid Prijs/kwaliteit OORDEEL

Rivalen

■ WE VONDEN GOED Bespeelbaarheid; lekkere sound ■ WE VONDEN NIET GOED Afwerking fretjes

• Gibson SG 50’s Tribute • Fender AV ‘72 Custom Telecaster augustus 2014 Gitarist 33

32 GIT281 mozer.indd 33

17-07-14 15:11

Marshall 1962HW & 2245THW

Nog steeds de blues ‘Authentiek’ is het sleutelwoord. De Handwired Bluesbreaker keert terug in de Marshall-catalogus. tekst Nick Guppy foto’s Dave Caudery

M

arshalls 2x12 1962 ‘Bluesbreaker’ combo is misschien wel een van de meest invloedrijke gitaarversterkers aller tijden. De combo heeft een speciale plaats in de geschiedenis van de elektrische gitaar. Verwarrend genoeg kwam de versterker in 1965 op de markt en in maart 1966 nam een jonge Eric Clapton er een mee naar de Decca Studio’s in het Engelse West Hampstead, samen met een Les Paul Standard uit 1960. Hij nam er zijn eerste album met John Mayall mee op.

In die tijd ging het er in een grote opnamestudio heel anders aan toe dan nu. Er werkten technici in witte labora-

toriumjassen, die vaak een achtergrond hadden bij een groot bedrijf uit de telecommunicatie, zoals GEC of Marconi.

Elke vorm van vervorming was een vloek voor ze, dus je kunt je voorstellen hoe geschokt men was toen Clapton zijn beruchte Les Paul aansloot en zijn 1962 combo helemaal opendraaide. Het leverde een geluid op met een zingende sustain en in combinatie met Claptons ongedwongen, vloeiende solostijl werd

deze sound de blauwdruk voor bluesrockgitaar en alle varianten die zouden volgen. Als je er toen niet bij was om dit geluid voor het eerst te horen, kun je je moeilijk voorstellen wat een indruk het maakte.

Marshall heeft wel eens eerder een gelimiteerd aantal handbedrade heruitgaven van de 1962 uitgebracht, maar dit is de nieuwste en meer permanente toevoeging aan de belangrijke Handwired

34 Gitarist augustus 2014

34 GIT281 marshall.indd 34

17-07-14 15:11

Video van de test in de Digitale Editie via AKO app en App Store

serie. Naast de combo is er ook een heruitgave van de zeldzame 2245 Super Tremolo top, in feite dezelfde versterker maar dan zonder de luidsprekers.

Ontwerp Aan de buitenkant zien de 1962HW en de 2245THW er vlekkeloos uit, met keurig afgewerkte behuizingen bedekt met zwart vinyl en goudkleurige biezen, een luidsprekerdoek met horizontale streep op de combo en het kleine, aan de voorkant vergulde Marshall logo. Binnenin ziet het circuit op de handbedrade printplaat eruit als een kunstwerk.

De draden zijn in rechte hoeken gebogen, wisselstroomdubbeldraad is zo gedraaid dat het in de hoekjes van het chassis geduwd kon worden om brom tegen te gaan, en bundeltjes snoer zijn met een nette zwarte draad samengebonden. Het ziet er heel authentiek uit,

hoewel sommige onderdelen zoals de aansluiting voor het netsnoer en de impedantieschakelaars aangepast zijn om aan moderne veiligheidsvoorschriften te voldoen. Het grootste deel van de binnenkant van de 1962 en 2245 komt echter zo dicht bij het origineel als mogelijk is, tot de Drake transformators met originele specificaties aan toe.

In de eindtrap zitten een GZ34 gelijkrichter en een paar KT66 buizen, die samen met de transformator essentieel zijn voor de Bluesbreaker-sound. Interessant om te weten: drie decennia vóór het debuut van de 1962 probeerde de beroemde Marconi-Osram Valve Company een manier te vinden om het patent op eindtrap pentodes van Philips in Europa te omzeilen zodat ze zich op de lucratieve eindbuizenmarkt konden begeven. Ze ontwierpen een tetrode die heel goed bleek te werken. M-OV vreesde echter dat dit nieuwe ontwerp te

duur zou zijn voor massaproductie, dus verkochten ze hun onderzoeksresultaten aan de Radio Corporation of America.

Dit bleek achteraf niet zo’n slimme zet, aangezien RCA aan de hand van dit onderzoek in 1936 de 6L6 uitbracht, die de populairste eindbuis aller tijden is geworden. Een jaar later ging M-OV de strijd aan en kwam het bedrijf met zijn eigen versie, de KT66, waarbij KT voor ‘kinkless tetrode’ staat en verwijst naar het ontbreken van de eigenschappen die tetrodeversterkers dikwijls onbetrouwbaar maakten. De KT66 was een verbeterde versie van de 6L6: hij kan de spanning beter aan, heeft een betere constructie en een betere frequentierespons. Deze buis was een fantastische hifi-component en werd het belangrijkste onderdeel van de legendarische Quad II versterker. De KT66 markeerde voor Marshall de overgang van de moeilijk te verkrijgen 6L6 en 5881 buizentypes, die voor vroegere modellen gebruikt werden, naar de efficiëntere en rijker klinkende EL34, die tegenwoordig nog steeds gebruikt wordt.

Beide versterkers hebben hetzelfde tweekanaalsontwerp als veel andere Marshalls uit de tijd. Er zijn twee voorversterkerkanalen die altijd aanstaan: ‘normal’ en ‘bright’. Elk kanaal heeft twee ingangen en een volumeregelaar, en daarna volgt de bekende Marshall-toonregeling, bestaande uit bass, mid, treble en presence. Er zijn twee extra knoppen voor de snelheid en intensiteit van het tremolo-effect, en met een voetschakelaar kun je het effect aan- of uitzetten.

MARSHALL 1962HW & 2245THW ADVIESPRIJS: 1962HW € 3895,-, 2245THW € 3098,LAND VAN HERKOMST: Groot-Brittannië TYPE: volledige buizenversterker met buizengelijkrichter VERMOGEN: 30 watt, toewijsbaar per kanaal BUIZEN: 4 x 12AX7, 2 x KT66, 1 x GZ34 AFMETINGEN: 1962HW: 625 x 815 x 270 mm (hxbxd).

2245THW: 305 x 695 x 230 mm (hxbxd) GEWICHT: 1962HW: 33 kg, 2245THW: 32,5 kg KAST: multiplex LUIDSPREKERS: 2 x 12-inch Celestion G12 Greenback (alleen 1962HW) KANALEN: 2, normal en bright – altijd aan, niet met voetschakelaar te bedienen REGELAARS: 2 x volume, bass, mid, treble, presence, tremolo intensity en speed VOETSCHAKELAAR: tremolo aan/uit (meegeleverd) EXTRA MOGELIJKHEDEN: geen OPTIES: geen DISTRIBUTIE: Voerman, postbus 321, 3800 AH Amersfoort WEBSITE: www.voerman.nl

Rivalen • Fargen Retro Classic • ToneKing Royalist 45

augustus 2014 Gitarist 35

>>

>>

Over het algemeen zijn zowel de top als de combo perfect afgewerkt en prachtig om te zien. Als potentieel nieuwe eigenaar ben je verzekerd van de volledige vintage Marshall-ervaring en je krijgt een versterker die gebouwd is als een tank.

Gebruik & geluid Je kunt kiezen uit twee manieren om het vintage tweekanaalsontwerp te gebruiken. Je kunt je gitaar aansluiten op het normal- of het bright-kanaal, waarbij slechts één volumeknop actief is, of je kunt de ingangen van beide kanalen met een korte kabel verbinden. Op deze manier zijn alle twee de kanalen actief.

Het normal-kanaal klinkt vrij donker en het bright-kanaal juist erg helder, vooral bij een gitaar met enkelspoelselementen.

Als je beide kanalen gebruikt kun je met de twee volumeregelaars een ideale mix instellen om een goede balans tussen de kanalen te krijgen. Als de volumeknoppen ongeveer voor de helft openstaan, wordt het echt interessant. Vanaf hier beginnen de KT66’s te oversturen en wordt de toon vetter.

De buizen en de luidsprekers werken op een prettige manier samen en de

gelijkrichterbuis zorgt voor een samengeperste dynamiek, die al snel verslavend werkt. Dit klinkt met vrijwel elke gitaar goed, maar voor de klassieke Bluesbreakers-sound heb je de punch en sustain van een goede Les Paul nodig. Onze Standard met PAF’s leverde een geluid op dat Claptons baanbrekende klanken op tracks als All Your Love en Double Crossing Time heel dicht benaderde.

Clapton heeft in verschillende interviews gezegd dat hij zijn versterker altijd helemaal op 10 zette en er gewoon voor ging. Als je de Bluesbreaker zo instelt, krijg je een organische respons en lijkt de versterker echt tot leven te komen.

Voor een cleanere sound bij ondersteunende slagpartijen zet je hem wat zachter, maar voor het soleren draai je alle gruizigheid en sustain er weer in.

baarheid van de vroegere handbedrade versterkers missen. De top en de combo stellen daarin beslist niet teleur en bieden zelfs nog wat meer. Ze zijn natuurlijk niet goedkoop, maar als je bedenkt hoeveel onderhoud een vijftig jaar oude versterker nodig heeft bieden zowel de top als de combo veel waar voor hun geld. Als je wilt ervaren wat deze versterker in 1966 teweeg heeft gebracht, is dit de beste keuze die tegenwoordig op de markt is. G TESTRESULTATEN MARSHALL 1962HW & 2245THW Constructie Mogelijkheden Geluid Prijs/kwaliteit OORDEEL

Conclusie De nieuwe 1962HW en 2245THW zijn vooral gemaakt voor Marshall-puristen die de klank en legendarische betrouw-

■ WE VONDEN GOED Volledige vintage Marshall/ Bluesbreakers-ervaring in zowel uiterlijk als geluid

■ WE VONDEN NIET GOED Duur, maar dan krijg je ook wat

advertentie

Handmade in Chicago from Recycled Seat Belts by

34 GIT281 marshall.indd 36

- with built in straplock

17-07-14 15:11

Richard Is In Tune

VOOR ÉÉN VAN ONZE KLANTEN BIEDEN WIJ HET VOLGENDE TE KOOP AAN: FENDER suNBuRsT sTRAT, 1957 (refretted in 1987, new tuners, one pot replaced)

€ 19.995

----------------------------------------------------------------

FENDER BLONDE TELEcAsTER, 1954

(refretted in 1988, new tuners, 3-way switch and capacitor replaced)

€ 24.995

----------------------------------------------------------------

FENDER OLymPIc WHITE JAGuAR, 1965, ALL ORIGINAL € 3.995

----------------------------------------------------------------

FENDER cAR JAGuAR, 1964

RZK Power Wound Signature Sets 9-50 & 10-46

(gold hardware, one tuner replaced)

€ 3.795

----------------------------------------------------------------

Picture by Paul Brown

FENDER 3-TONE suNBuRsT P-BAss, 1961 (tortoise pickguard, rosewood fingerboard)

€ 9.995

----------------------------------------------------------------

FENDER BLAcK P-BAss, 1963 € 8.995

----------------------------------------------------------------

FENDER OLymPIc WHITE J-BAss, 1973 (maple neck with block inlays)

€ 3.995

TExAs & TWEED | 31 (0) 118 470935 | WWW.TExAsTWEED.NL Sound Service European Music Distribution | www.sound-service.eu | info@sound-service.eu

IF yOu GOT THE LIcKs, WE GOT THE PARTs

Wil jij optreden als één van de twaalf gitaristen op het eerste Guitar Jamz Festival op 8 augustus 2015?

Kijk dan snel op guitarjamz.nl en schrijf je in vóór 30 september 2014

ads GIT281.indd 37

17-07-14 14:48

40 Volgorde van pedalen

41-43 Drive & fuzz

We laten je zien hoe je je pedalen het best achter elkaar plaatst, voor het beste geluid

Vermijd veelgemaakte fouten die je drive- en fuzzgeluiden in de weg zitten

44 Kabels Ze kunnen je geluid maken of breken. Lees hier waarom 38 Gitarist augustus 2014

38 GIT281 pedalenplank.indd 38

17-07-14 15:12

De perfecte

pedalenplank

45 Bevestiging Methodes om je pedalen stevig op je plank vast te maken

De perfecte pedalenplank deel 1

Met deze handleiding kun je een pedalenplank samenstellen die als een Italiaans maatpak bij je past. Ontdek het geheim van de ideale effectenplank!

V

oor veel gitaristen is een ouderwetse pedalenplank nog steeds dé manier om met de beste geluiden voor de dag te komen. Er zijn tegenwoordig multi-effecten van goede kwaliteit die zo veel waar voor hun geld bieden dat ze in ieder geval het overwegen waard zijn. Met een multi-effect kun je echter niet de exacte sounds die je in je hoofd hebt kiezen of een geluid helemaal aanpassen naar jouw persoonlijke smaak.

Dat kan alleen met pedalen.

De vrijheid om je eigen klanken te kunnen kiezen kan ook moeilijkheden opleveren. Heb je wel eens een fuzzpedaal uitgeprobeerd dat in de winkel fantastisch klonk maar om een of andere reden totaal niet tot zijn recht kwam op je pedalenplank? Of heb je je wel eens afgevraagd waarom je plank voor klankverlies lijkt te zorgen, terwijl hij vol staat met de beste boetiekpedalen?

Welkom in de wereld van de effectplankwetenschap! Effecten kunnen onvoorspelbaar zijn en je kunt er alleen alles uithalen als ze onderdeel zijn van een nauwkeurig samengesteld netwerk van onderdelen, waar ook je gitaar, kabels, versterker en voeding toe behoren. In deze tweedelige feature leggen we je uit hoe je van dit alles een zeer effectief geheel kunt maken.

We hebben de hulp van Daniel Steinhardt ingeroepen om ons de weg te wijzen in het doolhof van geluid. Daniel is oprichter van TheGigRig en heeft met zijn team geweldige pedalenplanken ontworpen voor grote namen als Steve Vai, Guthrie Govan en Steven Wilson. Hij is dus de ideale persoon om alle details over het samenstellen van een effectenplank met ons te delen.

Met een mok koffie in de hand en een keur aan boetiekpedalen voor onze neus bevonden we ons in het walhalla van effecten, waar we langs verschillende geluidsscenario’s werden geleid.

Je leest er in deze feature alles over.

Eerst volgt nog een waarschuwing: niets is helemaal goed of fout, en alleen je oren kunnen uiteindelijk bepalen wat wel en niet werkt. Veel gitaristen die het werken met effecten helemaal beheersen, zoals David Gilmour van Pink Floyd, hebben hun kennis opgedaan door alles uit te proberen. Ook hele afwijkende configuraties horen daarbij, dus het perfectioneren van je pedalenplank is niet alleen een kwestie van precies volgens het boekje werken.

Toch kun je door de belangrijkste vuistregels te leren en wat basiskennis over elektronica op te doen efficiënter gaan experimenteren. Zet je voet dus maar op het pedaal om aan een boeiende geluidsreis te beginnen...

>>

augustus 2014 Gitarist 39

38 GIT281 pedalenplank.indd 39

17-07-14 15:13

De volgorde van je pedalen Er is veel discussie over wat nou de beste volgorde is voor je pedalen. ‘De beste manier’ bestaat niet, er zijn alleen oorzaak en gevolg. Wel bestaan er een paar handige vuistregels. We zullen deze en volgende maand een aantal ontwerpen van pedalenplanken bekijken en uitleggen waarom de ene combinatie beter klinkt dan de andere. In de meeste gevallen hebben we de pedalen niet aangesloten op een voeding of instrumentkabels ingeplugd zodat je duidelijk kunt zien waar we het over hebben.

Daniel Steinhardt

➡

5

4

1 3

UIT

5. Strymon El Capistan

4. Boss CE-2 Chorus

3. Fulltone Full-Drive 2

2

➡ IN

2. Dinosaural OTC-201 Opticompressor

1. Vox V846-HW wah

‘Standaard’ set-up De eerste plank die we bekijken is een goed beginpunt als je een allround effectenplank wilt met een beetje van alles, van wah tot delay, terwijl de klank van elk pedaal goed tot zijn recht komt.

V

oor het begin van onze geluidsreis vroegen we Daniel Steinhardt, pedalengoeroe bij TheGigRig, om een allround set samen te stellen. We hebben een wah, een compressor, drive, modulatie en delay. Waarom zet hij die pedalen in deze volgorde?

“We beginnen met de wah”, legt Daniel uit.

“Dit is een van de oudste effecten en hij werkt als een soort piek in de EQ, die je langs de verschillende frequenties kunt laten gaan. Hij werkt het beste wanneer hij de impedantie van de elementen van je gitaar direct kan ‘zien’. Wahpedalen kunnen het ook fantastisch doen als ze na een buffer geplaatst zijn. Elke wah is anders, maar je kunt er van uitgaan dat het heel goed werkt als je gitaar direct de wah ingaat. Hetzelfde geldt voor envelopefilters. Na de wah hebben we een compressor geplaatst, die als het goed is precies de juiste frequenties oppept. Een com-

pressor is de minst gebruikte vorm van ‘boost’, maar als je hem niet te extreem instelt werkt dit effect fantastisch. We hebben de compressor vóór de overdrive geplaatst omdat andersom dat mooie tophoog en de boventonen van de overdrive door de compressor teniet kunnen worden gedaan. De chorus hebben we hier na de overdrive gezet, maar het is niet zo dat alle modulatie-effecten het best werken als ze achter de overdrives staan. Er zijn geen ‘regels’ voor, maar phasers klinken vóór een overdrive het meest natuurlijk. Als je een phaser na een overdrive zet, kan het effect kunstmatiger en meer uitgesproken klinken. Plaats je hem ervoor, dan laat de overdrive de phaser clippen, waardoor hij warmer klinkt en beter mengt met het algehele geluid. Een chorus kun je beter na de overdrives zetten. Een aangenaam klinkende chorus zoals de Boss CE-2 kan rommelig worden als hij vóór

een overdrive geplaatst wordt. Als je alleen een lichte overdrive gebruikt voor een klein randje, kan een chorus daar perfect achter. Als laatste krijgen we de delays en reverbs, want als je je delay vóór je overdrives zet, worden de herhalingen van de delay overstuurd waardoor alles modderig gaat klinken.

“Dat is ook de reden waarom veel gitaristen hun delay in de effectlus van hun versterker plaatsen. De voorversterker gaat naar de delay, komt er weer uit en gaat dan terug naar de effect return van de versterker. Op deze manier komt de gehele (oversturende) voorversterkersectie van de versterker vóór de delay.

“Dat wil echter niet zeggen dat een delay die naar een overstuurde versterker gaat niet geweldig kan klinken. Steven Wilson gebruikt geen effectlus, maar plugt zijn effecten direct in de versterker in en hij heeft een fantastisch geluid.”

40 Gitarist augustus 2014

38 GIT281 pedalenplank.indd 40

17-07-14 15:16

De perfecte

pedalenplank

➡

5

3 4

UIT

5 Electro-Harmonix Big Muff

1

4 Lovepedal Eternity

2

3 Lazy J Cruiser

➡ IN

2 Dinosaural OTC-201 opticompressor

1 Plosive May treblebooster

Set-up met meerdere overdrives Hoe moet je je plank indelen als je meer dan één overdrivepedaal wilt gebruiken? We bekijken hoe je zonder problemen gain op gain kunt stapelen...

B

ij dit scenario zet ik een treblebooster vóór alle andere pedalen”, legt Daniel uit. “Die booster is een heel interessant pedaal, dat eigenlijk een hoogmidboost genoemd had moeten worden. Veel mensen denken bij de term ‘treblebooster’ dat het niets voor hen is, maar vooral als je met je sologeluid goed door de mix heen wilt komen zijn deze boosters helemaal te gek.

“Daarna volgt een compressor, want een treblebooster die naar een compressor gaat levert een heel interessant geluid op. Ik vind dat deze combinatie heel goed werkt. Sommigen vinden het andersom beter klinken, dus probeer het vooral zelf uit. Je kunt de compressor ook nog apart gebruiken als een soort boost die naar de overdrivepedalen gaat. Hierdoor krijg je meer sustain, helderheid en stevigheid.

“Na de compressor komt een overdrive met weinig gain, hier de Lazy J Cruiser. Dit is een heel dynamisch, lowgain overdrivepedaal. Hij

gaat niet verder dan een gemiddelde oversturing, maar het laag in dat pedaal is echt goddelijk. Dan komt er een originele Lovepedal Eternity, die ik een mediumgain overdrive zou willen noemen. De Eternity heeft een beetje een piek in de middenfrequenties.

Overdrivepedalen hebben verschillende frequentiekarakteristieken en ‘een piek in het midden’ is een van de termen die je daarbij tegenkomt. De Tube Screamer heeft bijvoorbeeld ook een piek in het midden. Als je dat pedaal gebruikt bij Amerikaanse Fender-type versterkers, die van zichzelf juist een klein dal in het midden hebben, komen die middenfrequenties weer terug. Als je echter een pedaal met een piek in het midden gebruikt bij een versterker die ook al erg veel midden heeft, kan het een beetje knoestig gaan klinken. Het hangt dus helemaal af van welke spullen je nog meer gebruikt.

“Als laatste hebben we een oude Big Muff uit de jaren zeventig. Hij heeft een distortion/

fuzzklank, maar blijft erg dynamisch. Je kunt elk van bovengenoemde pedalen vóór de Big Muff aansluiten en het zal geweldig klinken.

“We hebben deze plank zó samengesteld dat we onze overdrivepedalen op een flexibele manier kunnen stapelen”, legt Daniel uit. “Als ik de lowgain Cruiser naar de mediumgain Eternity laat gaan, krijg ik een hele vette combinatie van distortion en overdrive. En als ik de Eternity dan weer naar de Big Muff leid, levert dat een nog grootsere en dikkere klank op. Dat is misschien niet altijd wenselijk en daarom staat de treblebooster vóór alle andere pedalen. De laagste frequenties worden erdoor afgezwakt, zodat je een agressievere, meer gefocuste klank kunt creëren voor solo’s.

Je kunt ook kiezen voor een cleaner overdrivegeluid door alleen de compressor en de Cruiser te selecteren, en zo zijn er nog veel meer mogelijkheden. Het op deze manier stapelen van overdrivepedalen is een fantastische manier om unieke geluiden te ontdekken.”

Oversturen: moet highgain of lowgain eerst?

Wat is nou eigenlijk de beste volgorde voor je overdrivepedalen? Komen de highgain pedalen eerst, of moet lowgain juist eerder in de keten?

Veel gitaristen kiezen voor de traditionele benadering waarbij het pedaal met de meeste gain eerst komt, maar Daniel Steinhardt zegt dat de omgekeerde volgorde ook geweldige resultaten kan opleveren.

“Ik heb het op elke mogelijke manier geprobeerd en blijf uitkomen bij eerst de pedalen met weinig gain en dan de highgain overdrives. Waarom dat is? Als je een overdrivepedaal met heel veel gain neemt en

daar een lowgain pedaal achter plaatst, worden de grote hoeveelheden gain en smerigheid van het eerste pedaal teruggedrongen door de natuurlijke compressie van het lowgain pedaal. Als ik dat omwissel en de warmte en lichte clipping van het lowgain overdrivepedaal naar het highgain pedaal laat gaan, worden de boventonen en de compressie waar het lowgain pedaal reeds voor zorgt nog eens welluidender en uitvergroot.” Waarom probeer je het niet allebei voordat je een beslissing neemt? >> augustus 2014 Gitarist 41

38 GIT281 pedalenplank.indd 41

17-07-14 15:16

1

➡

5

4

UIT

5 Strymon El Capistan Delay

2

➡

3

4 Pro Co RAT silicium fuzz

3 TheGigRig prototype germanium fuzz

IN

2 Analog Man Beano Boost

1 Vox V846-HW wah

Set-up met fuzzpedalen Vergis je niet: fuzz is het enfant terrible van de effectenplank. We leggen je uit hoe je je pedalenplank zo kunt inrichten dat dit krachtige maar temperamentvolle effect je geen last bezorgt...

A

ls je fuzzpedalen in je set-up hebt, is het vooral bij de modellen met germanium transistors enorm van belang waar in de keten je ze plaatst. Daniel Steinhardt van TheGigRig stelt hier een effectieve plank met veel fuzzpedalen samen, waarbij er geen klank verloren gaat door impedantieproblemen.

“Bij fuzzpedalen moet je vooral op de impedantie letten”, legt Daniel uit. “Er zijn in principe twee soorten fuzz: met silicium transistors en met germanium transistors. De eerste fuzzpedalen hadden germanium transistors, zoals de NKT275 Fuzz Face, die een belangrijk deel uitmaakte van Hendrix’ geluid. Deze fuzzpedalen kunnen geweldig klinken, maar ze kunnen ook voor problemen zorgen. Om te beginnen zijn ze erg gevoelig voor temperatuurswisselingen. Ik ken in ieder geval één studio in New York die zijn Fuzz Faces in de koelkast bewaart! Germanium fuzzpedalen zijn echter vooral gevoelig voor veranderingen in impedantie.

“We gebruiken hier een germanium booster voor het hoog, die naar een germanium fuzz toe gaat. De impedantie van de booster is hoog genoeg om goed met de germanium fuzz te kunnen werken, maar laag genoeg om ook met de andere pedalen op de plank samen te

gaan (in ‘Warm en fuzzy’ op de pagina hiernaast wordt uitgelegd waarom dit belangrijk is). Je kunt de booster en de fuzz ook andersom plaatsen, maar ik houd zelf graag deze volgorde aan. In dit geval kun je prima een true bypass-wah vóór de booster en de fuzz zetten, maar ik zou op deze plank geen pedaal met een buffer die altijd actief is, aansluiten vóór de germanium fuzz. De germanium fuzz heeft een te lage ingangsimpedantie om met een buffer te kunnen werken die ervóór staat.

Met een buffer wordt de klank heel schel. Dit probleem komt niet bij alle fuzzpedalen met germanium transistors voor, sommige hebben wel een hogere ingangsimpedantie. In het algemeen kun je echter stellen dat een buffer vóór een germanium fuzz niet zo goed werkt als voor een silicium fuzz. Silicium fuzzpedalen, zoals de Pro Co RAT op deze plank, doen het meestal beter in combinatie met oudere pedalen, maar ze hebben een heel ander klankkarakter dan een germanium fuzz, dus misschien wil je van beide soorten wel een pedaal in je verzameling. Als je een germanium fuzz wilt gebruiken, moet je ervoor zorgen dat hij helemaal vooraan in de keten komt te staan, zodat het pedaal de uitgangsimpedantie van de gitaar direct binnenkrijgt.”

Eric Johnson houdt van de klank van een silicium fuzz van eind jaren zestig, maar er zijn ook genoeg fans van germanium fuzz

“Germanium fuzzpedalen kunnen geweldig klinken, maar hebben ook problemen: ze zijn erg gevoelig voor verandering van temperatuur en impedantie” 42 Gitarist augustus 2014

38 GIT281 pedalenplank.indd 42

17-07-14 15:17

De perfecte

pedalenplank

Warm & fuzzy Opletten, daar achterin! Neem plaats voor een korte les over elektronica waarin je leert hoe bepaalde combinaties van impedantie je vintage fuzzgeluid kunnen maken of breken.

“

I

mpedantie betekent eigenlijk in welke mate het signaal wordt tegengehouden”, legt Daniel Steinhardt uit. “We meten dat in ohms en in principe zorgt een lagere waarde in ohms voor minder weerstand voor het signaal. Gitaristen hoeven maar twee basisregels te onthouden over impedantie. In de eerste plaats moet je begrijpen hoe uitgangsimpedantie in relatie staat tot ingangsimpedantie en daarnaast moet je weten wat impedantie en capaciteit met elkaar te maken hebben.

“Alles waar elektrische spanning uit komt heeft een uitgangsimpedantie, of het nou je versterker is, je fuzzpedaal of de elementen van je gitaar. Als je element een lagere impedantie heeft van 6 kohm, zal de capaciteit van de kabel weinig invloed hebben op het signaal, wat een heldere klank oplevert.

Eenzelfde soort element met een hogere uitgangsimpedantie van 12 kohm zal veel donkerder klinken.

“Hoe dat komt? Je gitaarkabel is eigenlijk een lange condensator, die afhankelijk van zijn eigenschappen een bepaalde hoeveelheid van het hoog uit je geluid naar de aarde zal doen lekken. De toonknop van je gitaar werkt op dezelfde manier: als je daar mee de capaciteit verhoogt, zal je geluid aan hoog verliezen. Kortere kabels hebben een lagere capacitaire waarde dan lange, waardoor ze helderder zullen klinken. Als je de lengte van je kabel verdubbelt, verdubbel je de capaciteit en zal er meer hoog verloren gaan. Hoe lager de uitgangsimpedantie van je element, hoe minder invloed de capaciteit heeft op je geluid, waardoor er meer hoog behouden blijft.

“Je signaal gaat dus via de gitaarkabel naar het pedaal. Het effectpedaal heeft ook een ingangsimpedantie, die als het ware vertelt hoezeer het pedaal het binnenkomende signaal zal belemmeren of belasten. Een standaard Boss pedaal heeft een ingangsimpedantie van 1 megaohm, wat hetzelfde is als een miljoen ohm. Je gitaar kan die impe-

dantie makkelijk aan. Onthoud: een lage uitgangsimpedantie gaat goed samen met een hoge ingangsimpedantie. Veel germanium fuzzpedalen hebben een hele lage ingangsimpedantie van ongeveer 10 kohm (en dat sluit niet goed aan bij je passieve elementen).

In de meeste gevallen zou dit een ramp zijn voor je toon, maar toevallig is het zo dat een zware belasting van het signaal bij sommige soorten germanium fuzzpedalen juist erg belangrijk is voor een goede klank.”

Let op de buffers “Apart genoeg werken germanium fuzzpedalen zoals die op onze modelplank dus heel goed in combinatie met een hoogimpedant gitaarsignaal”, vervolgt Daniel. “Er ontstaat in feite een gelijkwaardige relatie tussen het element en het circuit van de fuzz, wat erg fascinerend is. Wanneer je nu een buffer vóór de germanium fuzz plaatst, daalt de impedantie die de fuzz ‘ziet’ van, laten we zeggen, 7 kohm naar 1 kohm. De warme, dynamische fuzzklank wordt dan erg schel en knetterend. Die interessante gelijkwaardige relatie tussen het element en het pedaal wordt dan ook verstoord, en daarom zou ook een buffer met dezelfde uitgangsimpedantie als het element nog steeds niet goed klinken bij dit soort germanium fuzzpedalen.

“Buffers kunnen heel fijn zijn, maar je moet weten waar ze te plaatsen. Mensen met hele grote effectenplanken vol true bypasspedalen gebruiken buffers om de capaciteit van de keten laag te houden zodat het hoog behouden blijft dat anders door lange kabelverbindingen verloren zou gaan.

De plaats van de buffer op de pedalenplank is echter heel belangrijk. Ik zet ze zelf nooit voor welk soort gainpedaal dan ook, en zeker niet voor een germanium fuzz.

“Dat probleem heb je niet echt met silicium fuzzpedalen. Die kunnen een lage impedantie naar hun ingang gemakkelijk aan. Germanium fuzzpedalen kunnen wel een warme-

Jimi’s toon had helemaal verpest kunnen worden door een buffer. Het idee alleen al!

re klank met meer karakter hebben dan hun silicium broers. Als je beide soorten op je plank wilt, moet je ervoor zorgen dat de germanium fuzz helemaal vooraan staat.”

Uitgangsimpedantie “De uitgangsimpedantie van fuzzpedalen is weer een heel ander verhaal. Als voorbeeld nemen we een Pro Co RAT met silicium transistors. De uitgangsimpedantie van dit pedaal is ongeveer 1 kohm, net als bij een standaard buffer. Bij een germanium transistor kan de uitgangsimpedantie wel 50 kohm of zelfs meer zijn, afhankelijk van hoe je het uitgangsvolume van het pedaal instelt. Wat gebeurt er dus als je een oude germanium fuzz met een uitgangsimpedantie van 50 kohm aansluit op een delaypedaal met een ingangsimpedantie van 500 kohm en een uitgangsimpedantie van 1 kohm? Om te beginnen is het geen goede match, wat al voor problemen kan zorgen.

Als je de delay intrapt, verspringt bovendien het signaal dat door de kabel gaat van een impedantie

van 50 naar 1 kohm, wat een grote volumeboost oplevert en in sommige gevallen het hele geluid verandert door een toename van hoge frequenties.

“Niet alle germanium fuzzpedalen hebben zo’n hoge uitgangsimpedantie. Als je germanium fuzz een uitgangsimpedantie van 5 kohm of minder heeft, kun je het pedaal vooraan in je keten plaatsen en er zonder problemen elk pedaal naar keuze achter zetten. Maar als er in de specificaties van het fuzzpedaal staat dat de uitgangsimpedantie 10 kohm of hoger is, voeg je elke keer dat je een pedaal achter de fuzz intrapt als het ware een buffer toe die de uitgangsimpedantie sterk doet afnemen. Als je een aantal verschillende overdrives en fuzzpedalen hebt, is het geen slecht idee om daar direct een buffer achter te zetten. Zo komt de uitgangsimpedantie op één niveau, waardoor deze niet steeds verandert als je een ander gainpedaal activeert.

Zo werken je overdrives en fuzzpedalen beter in combinatie met andere pedalen verderop in de keten, zoals delays.”

>>

augustus 2014 Gitarist 43

38 GIT281 pedalenplank.indd 43

17-07-14 15:17

Kabels Als je denkt dat elk kabeltje wel voldoet, kun je nog wel eens bedrogen uitkomen.

De manier waarop je kabels samenwerken met je pedalenplank bepaalt namelijk een groot deel van je geluid.

E

r zijn twee basissoorten kabels: patchkabels en signaalkabels. Patchkabels zijn korte kabeltjes die bedoeld zijn om je pedalen met elkaar te verbinden. Met signaalkabels sluit je je gitaar aan op je pedalenplank of de plank op je versterker. Niet alle kabels klinken echter hetzelfde en er zijn heel veel kwaliteitsopties om uit te kiezen. Het is belangrijk om je kabels aan te passen aan je effectenplank.

Van gitaar naar pedalenplank “De kabel die van het instrument naar de effectenplank gaat is het belangrijkst”, zegt Daniel Steinhardt van TheGigRig. “In analoge termen gaat er heel veel informatie door die kabel en als je op dat punt al aan toon verliest, voordat het signaal ook maar de effecten of de versterker heeft bereikt, kun je die informatie niet meer terugwinnen. Je instrumentkabel moet dus alle frequenties aankunnen en hij zou normaal gesproken ook een vrij lage elektrische capaciteit moeten hebben.

“Let er wel op dat een kabel met ‘lage capaciteit’ niet per se het beste hoeft te zijn voor jouw specifieke set-up. Er zijn uitzonderingen. Van Brian May is bijvoorbeeld bekend dat hij een lange spiraalkabel gebruikte met een zeer hoge capaciteit. Normaal klinken die altijd erg dof, maar in combinatie met de gitaar en het soort versterker dat Brian gebruikte had een heldere kabel zijn geluid waarschijnlijk veel te schel gemaakt.

“Die spiraalkabel was dus een belangrijk onderdeel van zijn geluid, hij hielp het hoog van de gitaar in toom te houden. Voor een gitaar met een warmere klank werkt een heldere kabel waarschijnlijk beter. Het is dus erg belangrijk om verschillende kabels uit te proberen en te kijken welke het best bij je past.”

Van pedaal naar pedaal “Hoe meer pedalen je op je plank hebt, hoe belangrijker de kwaliteit van de patchkabels. Als je veel geld hebt uitgegeven aan je pedalen en andere kabels, moet je

geen slechte patchkabeltjes kopen om geld te besparen. Dat is het gewoon niet waard. Het is een ramp om tijdens een optreden een probleem met een patchkabel op te moeten lossen en als je een aantal true bypass-pedalen zonder buffer op je effectenplank hebt (zie pag. 43), is de kwaliteit van je patchkabels helemaal belangrijk.

Elke extra kabel die je tussen je instrument en de versterker plaatst verhoogt de capacitaire waarde van de keten, die het tophoog uit je geluid kan zuigen. Om die invloed zo minimaal mogelijk te maken is het vooral bij een plank vol true bypass-pedalen aan te raden voor de best klinkende patchkabels te kiezen. Er bestaan heel veel goede patchkabels.

Gesoldeerde kabels zijn de standaard, maar er bestaat ook een aantal soldeerloze kwaliteitsontwerpen. Ik vind de kabels van Evidence Audio bijvoorbeeld geweldig, maar er zijn ook andere hele goede soldeerloze alternatieven.

“Als je een buffer op je plank hebt, zul je minder last hebben van capaciteitsproblemen. Je

moet je voorstellen dat het signaal van je gitaar net zo door de kabels loopt als water door een tuinslang. Elke extra belasting van je signaal vermindert de druk in de tuinslang. Een buffer fungeert als een pomp in de slang, die het signaal langs elke blokkade pompt.

Ik vind zelf dat een buffer na je overdrivepedalen het best werkt.”

Van pedalenplank naar versterker “Voor deze toepassing kun je een heel specifiek soort signaalkabel kiezen. Het ligt eraan of al je pedalen true bypass zijn of dat je een buffer hebt die altijd actief is en op de goede plek staat.

Ik gebruik hiervoor bijvoorbeeld een Evidence Audio Lyric HG kabel. Het is een vrij donker klinkende kabel, maar ik plaats hem direct na een buffer die het hoog in mijn signaal herstelt en zo komt het geluid weer mooi in balans. Maar nogmaals: het is het beste om zelf een paar kabels uit te proberen, zodat je een idee krijgt van wat het best bij jouw set-up past.”

44 Gitarist augustus 2014

38 GIT281 pedalenplank.indd 44

17-07-14 15:17

De perfecte

pedalenplank

Bevestiging Vijf zaken die je moet weten over vastzetten, plakken en binden. Met andere woorden: hoe maak je je effecten stevig vast op je pedalenplank?

1. Tiewraps zijn je vriend

4. Klittenband is voor watjes

Voor een paar euro koop je ze per honderd bij bouwmarkten en dergelijke, maar dit eenvoudige gereedschap is van onschatbare waarde. Gebruik ze, knip ze door, gebruik er nog meer... geen rommel, geen gedoe. Let op de scherpe randjes als je ze op maat knipt en zorg ervoor dat je ze niet vastmaakt waar ze per ongeluk een knop of schakelaar kunnen raken.

Als je 3M Dual Lock nog niet kent, ga je een heel spannend weekend tegemoet. De eerste paar keer dat je het gebruikt werkt klittenband fantastisch, maar het slijt snel en wordt al gauw minder effectief. Dual Lock en dergelijke zijn steviger. In advertenties wordt het al ‘tape voor je pedalenplank’ genoemd. Het gaat veel langer mee dan klittenband en is ook nog eens supersterk. Het enige nadeel wat hieraan kleeft, en dat geldt ook voor klittenband, is dat het de sticker achterop je pedalen kan beschadigen of los doet laten. Pas op voor klittenbandachtig materiaal met slecht plaksel aan de achterkant. Dit laat misschien nog wel eerder los van de onderkant van het pedaal dan dat je het klittenband zelf uit elkaar kunt trekken.

2. Antislipmatten zijn niet alleen voor in de badkamer Als je de tiewrapmethode gebruikt, kan het zijn dat je pedalen nog steeds een beetje wiebelen op de plank. Dit komt vooral voor bij pedalen die een gladde onderkant en/of geen rubberen pootjes hebben. Hier kun je een stukje rubberen antislipmat voor gebruiken, verkrijgbaar bij de bouwmarkt. Snijd het op maat, leg het tussen je pedalen en de plank en tadaa! Alles staat stevig.

3. Gaffertape laat overal een vreselijke plakzooi achter

Top 5 pedalenplanken Onze keuze uit bestaande planken waar je je geliefde pedalen op kwijt kunt. Ze zijn er in diverse formaten...

Stagg UPC-535 € 56,Deze case heeft een hele goede prijs-kwaliteitverhouding.

Hij bestaat uit een eenvoudige koffer van ABS plastic met een metalen rand en gevoerde binnenkant. De scharnieren, klemmen en dergelijke zijn echter niet te vergelijken met die van de duurdere planken.

Afmetingen plank: 53 x 32 cm T-Rex Tonetrunk 42 € 125,Een metalen plank van hoge kwaliteit met ovale gaten in plaats van de lange sleuven die we bij de Pedaltrain serie zien. Klittenband en een zachte draagtas zitten erbij.

Afmetingen plank: 42 x 32 cm Diago Showman € 185,Een plank-plus-deksel van multiplex met hoekstukken, scharnieren en grendels van hoge kwaliteit. De koffer is bekleed met mooi polyweave en ook bij deze pedalenplank wordt klittenband meegeleverd.

Afmetingen plank: 75 x 35 cm FIX Pedalboards Type 0 € 105,De FIX Pedalboards Type 0 is van aluminium en dus licht van gewicht, maar wel stevig.

Er passen ongeveer zes pedalen op en je kunt ‘m in verschillende kleuren krijgen. Een flightcase kan apart worden aangeschaft.

Afmetingen plank: 41 x 30 cm

Wees er dus voorzichtig mee. Gaffertape is dan misschien wel heel handig voor, nou ja, alles eigenlijk, maar denk even goed na voordat je je pedalenplank ermee bedekt. Gaffertape + bier = plakkerige ellende. Je bent gewaarschuwd!

Je hebt niets aan een plank vol pedalen als er geen ruimte overblijft voor patchkabels

Pedaltrain Grande € 470,Een gigantische plank nodig?

Dit monster in een flightcase met wieltjes bevindt zich aan de top van de serie die de industriestandaard is geworden. Er zitten ook een hoop handige en bruikbare accessoires bij.

Afmetingen plank: 106 x 40 cm

5. Geef me wat ruimte, Jack Als je er na het ontwerpen van je plank klaar voor bent pedalen vast te gaan zetten, moet je eraan denken dat je genoeg ruimte overhoudt voor het aansluiten en loskoppelen van je patchkabels. Het kan gebeuren dat je een pedaal of een kabeltje moet verwisselen. Volgens gitaarsysteemgoeroe Pete Cornish is het goed om eens in de zoveel tijd de aansluitingen schoon te maken, zodat ‘de toon bevrijd wordt’.

Hetzelfde geldt voor voedingskabels.

Volgende maand kijken we in deel 2 naar planken met delay- en modulatiepedalen. Ook gaan we nader in op effectloops en switchers en vertellen een aantal bekende gitaristen wat hun favoriete effectparen zijn.

Met dank aan TheGigRig voor hun hulp bij het samenstellen van deze feature.

augustus 2014 Gitarist 45

38 GIT281 pedalenplank.indd 45

17-07-14 15:18

“Licks vertellen geen verhaal” Robert Cray

Na de release van ‘In My Soul’ speelde de Robert Cray Band een paar concerten in Nederland.

Gitarist deed een poging om met hem te praten over z’n gitaren en versterkers. door Martijn Govers

E

en poging, inderdaad. Het leek zo’n leuk idee: Robert Cray voorafgaand aan z’n optreden in Hedon in Zwolle eens aan de tand voelen over de set die hij meeneemt op tour. Dat blijkt lastiger dan verwacht, want praten over gear is iets wat Cray niet heel makkelijk doet.

Niet omdat hij het niet interessant vindt, maar omdat er gewoon niet zoveel over te zeggen valt.

“Een goed clean geluid, dat is het belangrijkste”, zo vat hij z’n filosofie over z’n apparatuur samen.

“Een Strat is wat dat betreft ook een geweldig werkpaard: betrouwbaar, met een goede cleane sound.” En dus speelt Cray ‘s avonds gewoon op de signature die Fender voor hem bouwde en het moet gezegd: de cleane tussenstandjes sluiten naadloos aan bij de stijlvolle soulblues en soepele solo’s waarmee hij bijna dertig jaar geleden doorbrak.

Spanning “Mijn idee is dat een solo een kort verhaal binnen het raamwerk van een song moet zijn”, vindt hij.

“Veel van mijn favoriete zangers komen uit de gospel en r&b, en daar draait alles om het opbouwen van spanning, zeker in een ballad. Datzelfde probeer ik met een gitaarsolo te doen. Je strekt je hand uit naar iemand. Je trekt een beetje, je begint je verhaal te vertellen. En als je eenmaal de aandacht hebt, kun je de spanning verder opbouwen en afhankelijk van hoe het liedje gaat hou je de spanning zo, of je bouwt weer af naar het begin van je verhaal. Als alles uitpakt zoals het zou moeten, natuurlijk. Op het podium weet je nooit precies waar iets heen gaat, maar dit soort dingen houd ik in m’n achterhoofd. Anders verval je in het spelen van licks, en licks vertellen geen verhaal.

“Dit zijn dingen die je leert van iemand als BB King. Soms speelt hij maar één noot – tingggg.

Soms kun je meer zeggen met minder. En soms kun je dingen beter overbrengen door zachter te spelen. Dat heb ik geleerd van Buddy Guy: bring it down, zegt hij op het podium, en de band gaat zachter spelen. Je trekt de aandacht en zelfs de hardst pratende mensen in het publiek worden stil, en je vertelt waar je verhaal over gaat.”

Bluesverhalen Cray is inmiddels zestig en in z’n ruim veertigjarige carrière raakte hij bevriend met een flink

aantal grootheden uit de blues. Hij begeleidde Muddy Waters, speelde mee op platen van John Lee Hooker en Buddy Guy, en fungeerde met de Robert Cray Band als huisband van Eric Claptons Crossroads festival. En moeizaam als hij praat over z’n apparatuur en gitaren, zo makkelijk dist hij anekdotes op over z’n grote voorbeelden Buddy Guy en Albert Collins.

“Buddy Guy vind ik een genie. Toen ik voor het eerst naar blues luisterde, vond ik z’n stijl en z’n attack heel goed. En hij zingt geweldig, dat is iets wat bijna niemand benoemt”, vertelt Cray enthousiast. “Hij is een uitstekende sessiegitarist; als ze hem destijds bij Chess Records de vrije hand hadden gegeven, had hij net zulke wilde dingen gedaan als Jimi Hendrix. Hij is een showman, maar als je met hem praat is hij heel keurig en bescheiden. Een grappige man en volgens mij hoor je dat ook in z’n spel.

“Begin jaren negentig speelden we in de Royal Albert Hall, tijdens een van de ‘24 Nights’ van Eric Clapton. Albert Collins op de posters, Jimmie Vaughan, Buddy Guy en ikzelf. Een voor

een kwamen we op. Buddy was toentertijd de oudste, dus Eric kondigde hem als laatste aan.

Eric keek achterom naar de coulissen, maar plotseling schenen de spots naar de achterwand, achter het publiek, en daar kwam Buddy heel langzaam naar het podium lopen.

Je had Erics gezicht moeten zien. Boy, was he pissed.”

Na een korte stilte schiet hij in de lach. “Ik herinner me een verhaal over Albert Collins.

We speelden op het San Francisco Blues Festival in 1977 als zijn begeleidingsband. We beginnen met een instrumental en vervolgens loop ik naar de microfoon om Albert aan te kondigen.

Hij komt op, loopt naar z’n versterker, doet z’n leren handschoentjes uit – hij neemt z’n tijd – hangt z’n Telecaster over z’n rechterschouder, en loopt recht het publiek in. Ik denk dat hij verwachtte dat iedereen voor ‘m zou wijken, maar in plaats daarvan wordt hij door een uitzinnig publiek opgeslokt. Het laatste wat ik van ‘m zie is een beangstigd gezicht: help dan toch! En dat was nog maar het eerste liedje.” G

Constante factor Gitaartechnicus Zack Zaccharia is al sinds 1987 de vaste technicus van Robert Cray. In de coulissen van de grote zaal van Hedon staat Zack naast drie Strats (sunburst, zilver en paars), een klein rack, en een stroboscooptuner van Peterson. “Deze signatures zijn identiek aan de exemplaren die in de winkel hangen”, bromt hij. “We kopen ze vaak regelrecht van Fender.

Het is een kopie van een gitaar die hij niet meer meeneemt op tour, met een hals uit ‘62 en een body uit ‘59, of precies andersom. En de elementen zijn Texas Specials, gewoon uit de schappen.”

Zack past de gitaren nauwelijks aan. De draagbandknoppen worden vastgelijmd met superlijm, net als het knopje van de vijfstandenschakelaar, en hij vervangt de standaard brugzadels door exemplaren van Graph Tech. “Die hebben minder frictie, maar het belangrijkste is dat de schroefjes niet uitsteken.”

Midden op het podium staan twee Matchless Clubmans (gebruikt in de songs met stereo delay) aan weerszijden van een Fender Vibro-King, die een minimaal randje oversturing geeft: drie versterkers die Cray al sinds begin jaren negentig gebruikt. Ook qua effecten houdt Cray het sober: een bescheiden rack herbergt een digitale delay van Lexicon, een Line 6 Relay draadloos systeem en een vibrato die Zack zelf bouwt. “De Vibroman heeft een échte vibrato, met variaties in de toonhoogte, net als een Magnatone. Robert gebruikt een gestripte versie, zonder de midregelaar en de veergalm die ik er normaal gesproken in zet.”

Ook de podiumvloer in de buurt van Cray’s microfoon is verrassend leeg: welgeteld één voetschakelaar waarmee hij de vibrato aan- en uitzet. Zack, droogjes: “Maar meestal doe ik dat voor ‘m, op de unit zelf.”

46 Gitarist augustus 2014

46 GIT281 robert cray.indd 46

17-07-14 15:19

Beluister ‘In My Soul’ op Gitarist Extra

augustus 2014 Gitarist 47

Een round shoulder v Met de J-15 brengt Gibson zijn meest betaalbare round shoulder uit. Kan die voldoen aan de verwachtingen? door Steven Faber

D

e Gibson J-45 body is naast de jumbo en (Martin) dreadnought en OM een van de meest iconische akoestische gitaarvormen. Zelf noemt Gibson dit ook een een dreadnought, maar velen zullen bij het horen van dat woord niet aan deze vorm met zijn ronde schouders denken, die daardoor meestal als ‘round shoulder’ of ‘slope shoulder’ wordt aangeduid. Die volronde schouders geven het model een heel eigen elegantie. Vorig jaar bracht Gibson de J-35 opnieuw uit, een meer betaalbare versie van de J-45 met als opvallendste kenmerk de combinatie van een blank gelakte body met een tijgermotief slagplaat. Over de prijs waren veel gitaristen te spreken, maar dat tijgermotief stond niet iedereen aan. En dat leidde tot de introductie van de J-15 op de NAMM show in januari. Nog lager geprijsd en met een goed ogende slagplaat met schildpadmotief, maar wel gemaakt in de Amerikaanse fabriek van Gibson Acoustic in Bozeman, Montana en geleverd met een nette koffer inclusief case candy als een set snaren, sleutelhanger en een setje plectrums. Een complete gitaar dus voor een heel scherpe prijs. Als dat maar niet ten koste gaat van de kwaliteit…

Noten

Rivalen • Gibson J-35 • Eastman E10 SS

Op deze gitaar vind je geen zijkant en achterblad van palissander of mahonie, zoals bij een J-45. Zelfs geen palissander toets, want al deze onderdelen zijn voor de J-15 van notenhout gemaakt. Dat is niet alleen een meer betaalbare keus van Gibson, maar ook een groene, want walnut komt gewoon uit Noord-Amerika en

48 Gitarist augustus 2014

48 GIT281 gibson.indd 48

17-07-14 15:19

Gibson J-15 dreadnought

r voor iedereen! hoeft dus niet van ver gehaald te worden.

Je ziet het trouwens wel, want de kleur is wat lichter dan palissander en minder rood dan mahonie. De hals is opgebouwd uit drie delen: een smalle strip donker hout in het midden – ik gok erop dat ook dit noten is – met aan beide kanten esdoorn. De kop met de standaard Gibson-vorm van een opengeslagen boek heeft aan beide kanten nog een vleugeltje esdoorn erbij om de juiste breedte te krijgen. Aan de voorkant van de kop is de enige versiering het goudkleurige Gibsonlogo, de rest (ook het afdekplaatje van de halsstelpen) is glimmend, doch stemmig zwart. Opvallend zijn de ministemmechanieken van Grover, die vast zijn gekozen om deze lichte gitaar een goede balans te geven.

Het bovenblad is uit twee delen sitka sparren opgebouwd en heeft een nette binding rondom. De brug is ook van notenhout en heeft een eenvoudig rechthoekige vorm, maar ziet er keurig uit.

Ook op het met abelone afgewerkte klankgat is niets aan te merken. De slagplaat is best dik, maar zo netjes afgerond aan de randen dat niemand daar last van zal hebben bij het spelen. Bijna onzichtbaar zit aan de bovenrand van het klankgat een klein wieltje om het volume van het L.R. Baggs piëzo-element te regelen.

Binnenin de klankkast zit nog een batterij in een zakje aan de hielkant weggewerkt, maar verder is er niets te zien van het systeem. Ben je gehecht aan een toonregeling of notchfilter, dan heb je een uitwendige preamp of versterker nodig. Het ontbreken van zo’n lelijk regelpaneeltje draagt wel bij aan de eenvoudige elegantie van deze J-15.

Het lakwerk is netjes, maar alleen op de zwarte kop spiegelglad afgewerkt.

Waarschijnlijk is de gitaar ook gepoetst met een geurig goedje, want zodra je de koffer opent komt een zoetfrisse lucht je tegemoet.

Bespeelbaarheid en geluid Pak je de J-15 op dan voel je een lichte gitaar, niet te groot, die prettig in de hand ligt. Aan de achterkant van de hals

GIBSON J-15 ADVIESPRIJS: € 1299,(inclusief koffer) LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: akoestische gitaar met piëzo-element BOVENBLAD: sitka sparren ZIJ/ACHTERKANT: noten BRUG: rechthoekig, noten TOETS: noten, 12-inch (305-mm) radius HALS: esdoorn FRETS: 20, Gibson Acoustic Standard MENSUUR: 24,75 inch (628 mm) BREEDTE TOPKAM/12E FRET: 44,5/54 mm TOPKAM: Tusq ELEKTRONICA: L.R. Baggs element met volumeregelaar HARDWARE: Mini Grover stemmechanieken, vernikkeld, 14:1 ratio GEWICHT: ong. 2,1 kg LAK: nitrocellulose AFWERKING: antique natural LINKSHANDIG: nee DISTRIBUTIE: Gibson Europe, Vianen, tel. 0347-324010 WEBSITE: www.gibson.com

voel je de overgang tussen het esdoorn en notenhout iets, maar storend vond ik dat niet. Na het stemmen, dat toch wel iets lastiger is met die kleine mechanieken, spreekt de klank gelijk aan. De J-15 heeft een heel directe respons en klinkt mooi gebalanceerd met duidelijke bassen en over het hele bereik een aangename helderheid die als een sprankeling over alles ligt wat je speelt. John Mayer-achtige begeleidingspartijen komen heel mooi uit de verf en ook met een omlaag gestemde zesde snaar kan hij prima overweg. De directe en heldere klank voorkomt dat die lage tonen te wollig worden. De actie is trouwens net hoog genoeg om met een gewone set snaren omlaag te kunnen stemmen zonder dat het gerammel oplevert. Dat betekend dat het brugzadel voor fijnproevers een fractie naar beneden zou kunnen, maar echt nodig is dat niet. De topkam en de hals zijn trouwens uitstekend afgesteld.

Ga je de gitaar uitversterken – ik deed dat via een DI die rechtstreeks op een mengpaneel was aangesloten – dan mis je inderdaad de regelmogelijkheden die een voorversterkertje meestal biedt. Niet voor fingerstylespel, want dat kwam prima uit de verf, maar wel bij slagpartijen. Het sprankelende akoestische geluid werd door de piëzo iets te schel doorgegeven en dan is het fijn als je de hoge tonen wat kunt temperen.

Conclusie Gibson weet elke keer weer te verassen door de grens op te zoeken van betaalbare Amerikaanse productie. Zo ook deze J-15, die als voorbeeld kan dienen van hoe dat tot een heel mooi resultaat kan leiden. De klank is uitstekend, net als de bespeelbaarheid en bouwkwaliteit. Het is ook duidelijk waar op bespaard is: niet al te veel franje in de afwerking, gebruik van iets goedkoper inheems hout en een eenvoudig piëzosysteem. Heel logische keuzes die een nononsense instrument opleveren waar je jarenlang plezier van kunt hebben. G

Niet alleen de zij- en achterkant zijn van het minder gangbare notenhout, maar ook de brug en zelfs de toets TESTRESULTATEN GIBSON J-15 Constructie Bespeelbaarheid Geluid Prijs/kwaliteit OORDEEL

■ WE VONDEN GOED Klank en prijs ■ WE VONDEN NIET GOED Zonder uitwendige preamp mis je toch de gewenste instelmogelijkheden als je uitversterkt speelt

augustus 2014 Gitarist 49

48 GIT281 gibson.indd 49

17-07-14 15:19

Moog

Drive, Trem, Boost, Delay, Ring & EP-3 Expression Pedal

Minifooger pedalen

De kleine broertjes van de Moogerfoogers… tekst Trevor Curwen foto’s James Looker

W

e kennen Moog van zijn iconische synthesizers en meer recent ook van de pedalen uit de Moogerfooger serie (groot, veel functies, knoppen en instelmogelijkheden, en duur). Het merk komt nu met een serie iets

betaalbaardere effecten, die ook beter op je pedalenplank passen. De nieuwe Minifooger reeks omvat vijf pedalen die worden gevoed door een standaard 9-volts batterij of adapter.

Ze zijn true bypass en hebben een aansluiting voor een expressiepedaal (dat we hier ook bekijken), waar je in realtime parameters mee kunt aanpassen.

Moog Minifooger Drive Moog Minifooger Trem

MOOG MINIFOOGER DRIVE PRIJS: € 175,LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: distortionpedaal MOGELIJKHEDEN: true bypass REGELAARS: gain, output, tone, filter, driveschakelaar, peakschakelaar AANSLUITINGEN: in- en uitgang (6,25-mm jack), expressiepedaal VOEDING: 9-volts batterij of netadapter (€ 23,-) AFMETINGEN: 58 x 83 x 144 mm (hxbxd) DISTRIBUTIE: Amptec, Diepenbeek (B), tel. (0032) (0)11 281458 WEBSITE: www.amptec.be Oordeel

De MF Drive maakt voor zijn distortion gebruik van een Moog Ladder Filter, FET versterkers en klassieke OTA’s. Voor het bereik van de gain kun je kiezen uit twee niveaus, zodat de input van het pedaal wordt aangepast aan wat je erop aansluit.

Met de gainknop stel je de hoeveelheid vervorming in. Je hebt hiermee een breed scala aan geluiden tot je beschikking: van de sound van een overstuurde versterker tot een flinke fuzz. De outputregelaar geeft genoeg extra volume om het pedaal ook als booster te kunnen gebruiken.

De klank van de distortion wordt gevormd door de interactie tussen de filter- en toneknop. Er zit lekker veel laag in het geluid. Gitaristen hebben misschien niet zoveel aan de lagere regionen van de filterregelaar, maar voor bassisten is het ideaal.

Er zijn verder genoeg geluidsmogelijkheden voor gitaar, vooral in het hoogmidden en het hoog. Met de peakschakelaar leg je de nadruk op de hoge frequenties: er komt een boost van 15 dB bij op het punt waar het filter ophoudt.

De MF Trem is niet zomaar een eenvoudig tremolopedaal. Bij de meeste tremolo’s stel je het effect in met knoppen voor speed en depth, maar hier werken de regelaars wat complexer. Alle knoppen reageren op elkaar. Met de depthknop stel je bijvoorbeeld eerst de diepte in, maar als hij helemaal openstaat verdubbelt de tremolosnelheid. De shaperegelaar zorgt voor een andere golfvorm die een schevere puls oplevert, en met de toneknop draai je wat hoog uit het geluid.

Door dit alles kan deze Minifooger veel meer geluiden produceren dan een standaard tremolopedaal of de ingebouwde tremolo van een versterker. Zo zitten die klassieke, optische tremolosounds erin, maar kun je ook een hardere, gated percussieve aan/uittremolo krijgen. Met het expressiepedaal bedien je de snelheid, waardoor je de klank van een draaiende luidspreker na kunt bootsen en met de speedknop vol open kun je zelfs geluiden produceren die op een ringmodulator lijken.

Conclusie

Conclusie

Een enorm veelzijdige overdrive/distortion. Met een expressiepedaal erbij krijg je een unieke overstuurde wahsound.

Als je op zoek bent naar veel verschillende tremologeluiden, moet je de MF Trem beslist checken.

MOOG MINIFOOGER TREM PRIJS: € 180,LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: tremolopedaal MOGELIJKHEDEN: true bypass REGELAARS: shape, tone, speed, depth AANSLUITINGEN: in- en uitgang (6,25-mm jack), expressiepedaal VOEDING: 9-volts batterij of netadapter (€ 23,-) AFMETINGEN: 58 x 83 x 144 mm (hxbxd) Oordeel

50 Gitarist augustus 2014

50 GIT281 moog.indd 50

17-07-14 15:23

Video van de test in de Digitale Editie via AKO app en App Store

Moog Minifooger Boost Moog Minifooger Delay

MOOG MINIFOOGER BOOST PRIJS: € 145,LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: boostpedaal MOGELIJKHEDEN: true bypass REGELAARS: gain, level, tone, boostschakelaar AANSLUITINGEN: in- en uitgang (6,25-mm jack), expressiepedaal VOEDING: 9-volts batterij of netadapter (€ 23,-) AFMETINGEN: 58 x 83 x 144 mm (hxbxd) Oordeel

Dit pedaal heeft twee signaalpaden voor een boost.

Je kunt kiezen tussen een cleane boost tot 6 dB via een VCA (Voltage Controlled Amplifier) signaalpad en 12 dB extra via een overstuurde OTA (Operational Transconductance Amplifier), voor meer drive.

Met een expressiepedaal kun je aan beide paden nog eens 6 dB extra toevoegen.

Het VCA-pad geeft een vrij subtiele boost die niet voor veel meer volume zorgt, maar een prettige verandering in de klank teweegbrengt die het geluid en de feel ten goede komt. Het OTA-pad komt dichter in de buurt van een standaard boostpedaal.

Deze optie geeft wat extra midden en een duidelijke compressie. De precieze functie van het expressiepedaal hangt af van de instelling van de gainknop.

Het kan een fullrange volumepedaal worden waarmee je de boost op muzikale wijze kunt laten aanzwellen en afnemen, of je drukt hem gewoon in voor extra gain die je versterker laat oversturen.

Net als alle varianten van de Moogerfooger MF-104 is deze Minifooger een echte analoge delay met vier BBD-chips, die delaytijden tot 700 ms mogelijk maken. Het verschilt bij delaypedalen altijd enorm hoe de fabrikant het geluid van de herhalingen vormgeeft. Moog laat de herhalingen op een analoge manier uitsterven, maar hun geluid verschilt niet veel van het droge signaal. Dit levert een natuurlijke sound op die mooi met de rest mengt.

Er zijn knoppen voor time en feedback, een mixregelaar die van 100% droog tot 100% delay gaat en een driveregelaar die 22 dB kan toevoegen voor een boost of wat kleuring van het geluid. Je kunt een expressiepedaal toewijzen aan de time- of de feedbackparameter. Als je voor time kiest kun je een aantal vreemde effecten creëren. Met feedback kun je herhalingen toevoegen wanneer je ze nodig hebt of het effect in zelfoscillatie sturen.

Conclusie

Conclusie

Deze Boost is eerder subtiel dan bombastisch en heeft een prettige toneknop. Hij kan je signaalketen opfrissen en alles net een tandje harder laten klinken.

Er bestaan veel analoge delays, maar dankzij de aansluiting voor een expressiepedaal en de drivefunctie is deze MF een van de meest veelzijdige.

MOOG MINIFOOGER DELAY PRIJS: € 205,LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: analoog delaypedaal MOGELIJKHEDEN: true bypass REGELAARS: time, feedback, drive, mix AANSLUITINGEN: in- en uitgang (6,25-mm jack), expressiepedaal VOEDING: 9-volts batterij of netadapter (€ 23,-) AFMETINGEN: 58 x 83 x 144 mm (hxbxd) Oordeel

augustus 2014 Gitarist 51

www.faridaguitars.com www.heartmusic.be

JOUW UNIEKE G&L Wij maken geen honderden gitaren per dag.

We bouwen ze één voor één. Precies zoals jij het wilt.

G&L, made in Fullerton, California. www.glguitars.com Importeur voor de Benelux: EMP, info@empmusic.nl, 0162-520011

ads GIT281.indd 52

17-07-14 14:55

Moog Minifooger Ring

MOOG MINIFOOGER RING PRIJS: € 150,LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: ringmodulatorpedaal MOGELIJKHEDEN: true bypass REGELAARS: tone, mix, freq AANSLUITINGEN: in- en uitgang (6,25-mm jack), expressiepedaal VOEDING: 9-volts batterij of netadapter (€ 23,-) AFMETINGEN: 58 x 83 x 144 mm (hxbxd) Oordeel

Ringmodulatie is een beetje het zwarte schaap van de effectfamilie, maar het krijgt hier alle aandacht. De MF Ring is gebaseerd op de Moogerfooger MF-102 (naar verluidt het bestverkopende ringmodulatiepedaal ter wereld). Het instellen van de freq- en toneregelaar levert een groot bereik aan zoemende, rinkelende en metalige klanken op die je muzikaal kunt laten klinken als ze binnen een bepaalde toonsoort blijven terwijl ze dissonant zijn bij tonen buiten die ladder.

Bij de laagste standen van de mixregelaar hoor je bijna onbewust wat extra’s op de achtergrond van je droge geluid, zoals een metalige resonantie. Als je de knop verder opendraait komt er voor die droge klank stukje bij beetje een flinke geluidschaos in de plaats.

De MF Ring wordt extra aantrekkelijk doordat je met een expressiepedaal de freq-functie kunt bedienen voor aanzwellende effecten, of om te wisselen tussen twee toonsoorten.

Conclusie Wie een verzameling (zeer) extreme geluiden aan zijn set-up wil toevoegen moet hier zijn. Als je echt helemaal los wilt gaan met de freq, moet je er wel voor zorgen dat je er een expressiepedaal bij aanschaft.

Moog EP-3 Expression Pedal Het is dan wel geen Minifooger, maar de EP-3 is een essentiële toevoeging voor wie alles uit deze pedalen wil kunnen halen. Het is sowieso een erg handige aanschaf voor de liefhebber van effectpedalen, want je kunt dit universele expressiepedaal gebruiken op elk apparaat dat er een aansluiting voor heeft.

Er zit een twee meter lange kabel aan de EP-3 vast die uitmondt in een jackplug die je in de bijbehorende ingang van de Minifooger stopt. Van je hiel tot je tenen heb je een bepaald bereik voor het instellen van parameters onder je voet, dat je instelt met een knop aan de zijkant. Je kunt het volledige bereik van een functie aan het pedaal toewijzen, maar ook een deel zodat je bijvoorbeeld gecontroleerd van toonhoogte kunt veranderen of tussen twee delaytijden kunt wisselen. De EP-3 bestaat voornamelijk uit plastic en is stevig genoeg voor livegebruik. Het pedaal beweegt prettig onder je voet. G

MOOG EP-3 EXPRESSION PEDAL PRIJS: € 45,LAND VAN HERKOMST: VS TYPE: expressiepedaal MOGELIJKHEDEN: instelbaar bereik REGELAARS: outputregelaar AANSLUITINGEN: kabel met jackplug VOEDING: geen AFMETINGEN: 80 x 90 x 240 mm (hxbxd) Oordeel

augustus 2014 Gitarist 53

50 GIT281 moog.indd 53

17-07-14 15:23

IBANEZ SR CROSSOVER ADVIESPRIJS: € 666,LAND VAN HERKOMST: Indonesië TYPE: zessnarige elektrische basgitaar met dubbele cutaway en gitaarstemming BODY: mahonie HALS: vijfdelig jatoba/ bubinga TOETS: palissander FRETS: 24, medium MENSUUR: 30 inch (762 mm) HARDWARE: Ibanez TightEnd brug, hardwarekleur Cosmo Black ELEKTRONICA: 2 x EMG 35HZ; EQB-IIID driebands EQ GEWICHT: ca. 2 kg KLEUREN: Walnut Flat REEKS: andere modellen uit de Ibanez Bass Workshop naast de BTB Terra Firma zijn de fretloze SR Portamento bassen, de SRF700 (€ 833,-) en SRF705 (€ 888,-) OPTIES: geen LINKSHANDIG: nee DISTRIBUTIE: Hoshino Benelux, Uithoorn, tel. 0297-567788 WEBSITE: www.hoshinobenelux.eu

Ibanez SR Crossover & BTB Terra Firma

Basext r Twee heel verschillende, maar absoluut interessante zessnarige basgitaren uit Ibanez’ experimentele Bass Workshop. door Martine Sipma

D

e Bass Workshop maakt bassen die zijn ontworpen vanuit dezelfde experimenteerdrang die Ibanez door de jaren heen een aantal zeer succesvolle en populaire (bas)gitaarmodellen heeft opgeleverd. We testen de SR Crossover uit de Soundgear lijn en de Terra Firma singlecut uit de BTB serie.

SR Crossover De SRC6 is heel letterlijk een bas-gitaar. Het is net als de Fender Bass VI een basgitaar met zes snaren in gitaarstemming, in het basgitaaroctaaf.

Net als de andere modellen uit Ibanez’ Soundgear lijn heeft deze bas een slanke body met dunne hoorns en een platte, snel spelende hals. Met een mensuur van 30 inch is dit een shortscalebas, net als bijvoorbeeld de Fender Mustang.

De hals bestaat uit vijf delen jatoba en bubinga en is met vier schroeven aan de body bevestigd. Omdat de spanning van zes snaren aanzienlijk is, is er speciaal voor jatoba gekozen omdat dit een stijve, sterke hardhoutsoort is.

Het bubinga zou volgens Ibanez voor een zachte, warme klank moeten

zorgen. De stabiel ogende Tight-End brug is oorspronkelijk voor gitaren ontworpen en de snaren gaan door de body.

Voor basbegrippen staan de snaren dan ook vrij dicht op elkaar: de onderlinge afstand is 10,8 millimeter. Onder het kapje van de passieve EMG 35HZ elementen zitten staafvormige elementpolen die de gehele breedte van de snaren beslaan, van lage tot hoge E. Deze dubbelspoelselementen zijn van EMG’s CS (Ceramic & Steel) ontwerp en volgens de specificaties zo gevoicet dat ze de volle klank en punch van oudere passieve ontwerpen combineren met extra helderheid die meer definitie op moet leveren.

De twee grote zwarte draaiknoppen op de body zijn voor elementbalans en volume, de drie kleine vormen de driebands EQ met hoog, mid en laag.

De balansregelaar en de EQ-knoppen hebben een klikje in de middenpositie.

Voor de jackuitgang is onderaan de body een stukje hout uitgespaard en het ziet er stijlvol uit als de kabel erin zit, die zo meer één met het instrument lijkt te zijn. Sowieso is de SR Crossover met zijn natuurlijke houtkleur en gestroomlijnde vorm een mooi instrument om te zien.

Gebruik & geluid De meeste bassisten hebben waarschijnlijk wel eens een gitaar in handen gehad.

Die ervaring is enigszins te vergelijken

54 Gitarist augustus 2014

54 GIT281 ibanez.indd 54

17-07-14 15:23

t remen met de eerste indruk van de Crossover, hoewel hij wel iets meer als een basgitaar aanvoelt. De snaren staan dichter op elkaar en zijn dunner (.024, .034, .044, .056, .072 en .084) dan je als bassist gewend bent, waardoor fingerstyle spelen niet direct zo vlot gaat als bij de gemiddelde basgitaar. Allemaal een kwestie van wennen, natuurlijk.

Door de gitaarstemming ben je misschien geneigd de bekende kampvuurakkoorden te spelen, maar dit blijft een basgitaar dus voor een duidelijke klank zonder te veel laag zul je die C, Am en G op de hogere snaren moeten zien te vinden.

De Crossover is geen standaard basgitaar en heeft dan ook niet die volle, donkere basklank. Wat je wel hebt, is een heel helder geluid met veel definitie. Een echt vette bastoon maak je op deze bas niet met je vingers, maar door de knoppen op de body en je versterker in te stellen op niet te veel hoog en wat extra laag kun je het geluid al wat meer richting een steviger bassound krijgen.

Natuurlijk heb je wel dezelfde tonen die je op een normale basgitaar hebt (en meer!), dus je kunt zonder problemen op overtuigende wijze fijne baslijnen neerleggen.

De korte mensuur zit tussen die van een gitaar en een bas in, en de snaarafstand leent zich erg goed voor plectrumspel. Slappen gaat niet echt, maar bends gaan dan wel weer gemakkelijk.

Dit is waarschijnlijk eerder een bas voor gitaristen dan voor bassisten. De gitaarstemming kan inspirerend werken voor de creatieve bassist, maar voor een echt, dik basgeluid moet je niet bij deze SRC6 zijn. Voor gitaristen die eindelijk het licht hebben gezien zal de overgang naar basgitaar dankzij de feel en natuur-

lijk de stemming van dit instrument een stuk minder moeilijk zijn.

BTB Terra Firma

IBANEZ BTB TERRA FIRMA ADVIESPRIJS: € 999,LAND VAN HERKOMST: Indonesië TYPE: zessnarige elektrische basgitaar met één cutaway BODY: essen met palissander top HALS: doorlopend, vijfdelig esdoorn/bubinga TOETS: palissander FRETS: 24, medium MENSUUR: 35 inch (889 mm) HARDWARE: Mono-rail II brug; Black Tusq XL topkam; hardwarekleur Cosmo Black ELEKTRONICA: 2 x Bartolini BH1; EQB-IIIS driebands EQ met midfrequentieschakelaar (250/600 Hz) GEWICHT: ca. 3 kg KLEUREN: Natural Flat OPTIES: geen LINKSHANDIG: nee

De zessnarige BTB686SC is een heel ander beestje. Zeg maar gerust ‘beest’, want zeker naast de SRC6 is deze singlecut met zijn 35-inch mensuur een indrukwekkend instrument. De hals bestaat uit vijf delen esdoorn en bubinga en loopt door in de body.

De bodyvleugels aan beide zijden van de hals zijn van essenhout, met een top van palissander.

De opzet van de regelaars is hetzelfde als bij de SR Crossover, alleen heeft de BTB nog een schakelaar waarmee je kiest voor 250 of 600 Hz voor de centrale frequentie van de middenregelaar. De smalle elementen zijn passieve BH1’s van Bartolini en de brug is van het Mono-Rail II-type, waarbij een aparte rail voor elke snaar ervoor zorgt dat de snaar optimaal kan trillen zonder de andere snaren daarbij te beïnvloeden.

Gebruik & geluid Zonder de bas aan te sluiten hoor je bij het aanslaan van de snaren al dat er heel veel toon en sustain in dit instrument zit, waar het extra hout van de bovenste hoorn die aan de hals vastzit ongetwijfeld een bijdrage aan levert. De body is aan de achterkant op de juiste plekken wat uitgehold, zodat de bas prettig tegen je lichaam rust en je gemakkelijk bij de hoogste posities van de G- en C-snaar kan.

>> augustus 2014 Gitarist 55

54 GIT281 ibanez.indd 55

17-07-14 15:23

De elegante Crossover zal ook gitaristen aanspreken

TESTRESULTATEN IBANEZ SR CROSSOVER

Rivalen Ibanez SR Crossover • Fender Pawn Shop Bass VI • Squier Vintage Modified Bass VI

Constructie Bespeelbaarheid Geluid Prijs/kwaliteit

>>

Als je hem aansluit, hoor je dat dit een hele krachtige bas is. Op elke fret knallen de tonen eruit en de uitstekende snaarbalans nodigt uit tot dynamisch spel. Het gebruiken van de midfrequentieschakelaar zorgt al voor een significant ander geluid, waarbij mijn eigen voorkeur bij de 250 Hz ligt voor donkere, warme basklanken. De EQ-regelaars werken over een breed bereik en alle knoppen zijn volledig ruisvrij.

De jackuitgang aan de zijkant is een Neutrik Locking Jack. Hierdoor ben je ervan verzekerd dat je plug stevig in de bas blijft zitten en dat hij er niet uit knalt als je bijvoorbeeld met je kabel blijft haken. Even snel loskoppelen is er echter ook niet bij, want zeker als je de bas om hebt hangen terwijl je staat valt

TESTRESULTATEN IBANEZ BTB TERRA FIRMA

het nog niet mee om precies goed op het rode lipje te drukken zodat je de plug eruit kunt trekken. Dit kleine luxeonderdeel draagt wel weer bij aan de boetiekuitstraling van de Terra Firma.

De bas heeft zowel op het gebied van uiterlijk als qua klank net iets meer dan een gemiddelde basgitaar. Voor een zessnarige singlecut betaal je vaak de hoofdprijs, maar deze bas is met een bruto-adviesprijs van onder de 1000 euro heel scherp geprijsd, terwijl hij toch alles biedt wat je van een serieus instrument mag verwachten.

Conclusie Beide naturel matgelakte bassen zien er uiterst verzorgd uit. Met name de Terra Firma heeft een luxe uitstraling die niet onderdoet voor veel boetiekinstrumenten. De slanke SR Crossover kan een

OORDEEL

■ WE VONDEN GOED Bespeelbaarheid; heldere klank ■ WE VONDEN NIET GOED Geen dik basgeluid

inspiratiebron zijn voor bassisten die eens wat anders willen en voor (ex-)gitaristen maakt hij de overgang naar basgitaar gemakkelijk. Het is een licht bespeelbaar instrument met een heldere klank in het basoctaaf, maar voor een vette, diepe basklank zul je de EQ en je versterker moeten beroeren.

De BTB heeft wel een hele mooie, lage bassound en de tonen worden van de allerlaagste tot de hoogste heel gebalanceerd weergegeven. Door de platte hals en de uitsparingen aan de achterkant van de body is deze zessnaar prettig te bespelen. De uitstekende prijs-kwaliteitverhouding maakt deze bas een potentieel verkoopsucces! G

Constructie Bespeelbaarheid Geluid Prijs/kwaliteit OORDEEL

■ WE VONDEN GOED Klank; bespeelbaarheid ■ WE VONDEN NIET GOED Neutrik jackuitgang houdt wel érg vast

Rivalen Ibanez BTB Terra Firma • Warwick Thumb SC 6 • De Gier Elevation 6

De machtige Terra Firma heeft een doorlopende hals van esdoorn en bubinga

56 Gitarist augustus 2014

54 GIT281 ibanez.indd 56

17-07-14 15:23

Fender Rumble 500

Lichter & luider geluid wordt zodoende niet volledig getemperd. Rechts van de gain bevinden zich drie preshape-drukknopjes: bright, contour en vintage. Met de eerste twee wordt een vooringestelde EQ-curve geactiveerd volgens de in de specificaties aangegeven waarden, terwijl vintage met compressie een vintage buizengeluid simuleert waardoor de versterker wat warmer klinkt, wat vooral op lager volume goed werkt. Volgt het overdrivecircuit, dat je met een schakelaar uit de signaalketen kunt halen en dat bediend wordt met een drive- en levelregelaar. Het overdrivegeluid is redelijk prominent aanwezig en moet dan ook als een effect gezien worden en niet als een lichte, buizenachtige oversturing.

Het effect kan met een apart verkrijgbare voetschakelaar geschakeld worden.

Een vierbands EQ en mastervolume completeren het paneel.

Gebruik

Met de Rumble serie komt Fender met krachtige klasse D basversterkers en -combo’s die ook nog eens vederlicht zijn. door Martin Zand Scholten

D

e Fender Rumble 500 bascombo behoort tot de al langer bestaande Rumble serie, die inwendig volledig opnieuw ontworpen is en tevens een retro uiterlijk heeft gekregen dat doet denken aan een combinatie van Fenders Bassman combo’s uit de jaren zeventig en versterkers uit de jaren vijftig. Deze combo bestaat uit een luidsprekerkast met twee 10-inch Eminence speakers plus tweeter (beschermd door klassiek zilverkleurig Fender speakerdoek) en een krachtige klasse D versterker, die met een extra 8-ohm extensiekabinet

500 watt levert. De versterker zit à la Polytone aan de bovenkant/achterzijde bevestigd en is uitgerust met acht witte draaiknoppen op een zwart front, een smaakvolle combinatie.

Ik moest na ophalen gelijk met deze combo het podium op, voor een optreden met PA in de buitenlucht. Het beste is met de toonregeling volkomen neutraal van start te gaan en dan eventueel bij te kleuren. Dat was niet nodig: deze combo is een fel bijtertje die zich duidelijk manifesteert en dankzij het vermogen een flinke headroom heeft en dus op zijn donder kan krijgen!

Conclusie Gezien de prijs-vermogenverhouding én het zeer lichte gewicht lijkt de Rumble 500 mij een geduchte concurrent voor wat er verder op de markt is. Een zeer aan te raden werkpaard. G

FENDER RUMBLE 500 PRIJS: € 603,LAND VAN HERKOMST: Indonesië/VS TYPE: klasse D transistorbascombo VERMOGEN: 500 watt op 4 ohm (met externe speaker), 350 watt op 8 ohm (standalone) LUIDSPREKERS: 2 x 10-inch Eminence, piëzotweeter KANALEN: één REGELAARS: frontpaneel: gain; bright (+13 dB op 10 kHz), contour (+1 dB op 80 Hz/-13 dB op 670 Hz/ +2 dB op 8 kHz) en vintage (dynamische compressie -9 dB max met low pass -6 dB op 400 Hz); drive en level met bypasschakelaar; bass (+/-15 dB op 80 Hz), low mid (+/-12 dB op 280 Hz), high mid (+/-12 dB op 1,2 kHz) en treble (+/-15 dB op 10 kHz); master; achterpaneel: horn- en powerschakelaar AANSLUITINGEN: frontpaneel: 6,25-mm jackingang; achterpaneel: effects send en return; aux in en koptelefoon (beide mini-jack), XLR DI met aardeschakelaar; 6,25-mm jack externe speaker VOETSCHAKELAAR: optioneel AFMETINGEN: 584 x 485 355 mm (hxbxd) GEWICHT: 16,56 kg DISTRIBUTIE: Fender Europe GmbH, Düsseldorf (D), tel. 0049 211 417030 WEBSITE: www.fender.com

TESTRESULTATEN FENDER RUMBLE 500

Bediening

Constructie

De Rumble 500 is de krachtigste combo uit een serie van zes (met als lichtste telg een 15-watter) en kan standalone een vermogen van 350 watt voortbrengen. Geheel links op het regelpaneel bevindt zich, naast de instrumentingang, de gain- of ingangsvolumeregelaar. Helemaal naar links gedraaid laat deze nog steeds signaal door en het

Geluid

Mogelijkheden Prijs/kwaliteit OORDEEL

■ WE VONDEN GOED Licht gewicht; krachtig geluid; mooi retro uiterlijk

■ WE VONDEN NIET GOED Liever een tweeterregelaar dan een –schakelaar zoals hier; speakonaansluiting voor extern kabinet was beter geweest

Rivalen • Orange TB500C Terror Bass 500 • Markbass CMD 102P • Ampeg BA-210 augustus 2014 Gitarist 57

57 GIT281 fender rumble.indd 57

17-07-14 15:22

TC-Helicon VoiceSolo FX150 De VoiceSolo FX150 is een mooie aanvulling op TC-Helicons al indrukwekkende productlijn voor singer-songwriters. door Jos Kamphuis

D

e VoiceSolo is een kleine powered monitor die je aan je microfoonstatief kunt bevestigen door middel van rubberen haken. Dit blijft stevig zitten, maar het extra gewicht vereist wel een stevige standaard. Je kunt de VoiceSolo op twee manieren gebruiken.

Om te beginnen als persoonlijke monitor voor zang en gitaar, waarbij de signalen via de twee XLR-uitgangen individueel kunnen worden doorgestuurd naar een mengtafel. De tweede mogelijkheid is een enkele microfoon of gitaar aan te sluiten op kanaal 1 terwijl op kanaal 2 een monitormix uit de mengtafel INFO: TC-HELICON VOICESOLO FX150

binnenkomt. Je kunt dan zelf naar eigen inzicht je zang of gitaar boven die monitormix uitdraaien. De uitgang van kanaal 2 (zonder je extra zang of gitaar) kun je dan gebruiken om de monitormix weer door te lussen naar een andere VoiceSolo waar iemand anders zijn eigen zang of instrument er weer bovenuit kan draaien.

‘More Me’ noemen ze dat bij TC-Helicon en ik moet zeggen: niet gek...

Bediening De bediening van de VoiceSolo is heel makkelijk. Druk op een knop zodat hij oplicht en draai aan de editknop om de waarde van ingangsvolume, high, mid, low en reverb aan te passen. De EQ’s zijn uitermate bruikbaar en van fatsoenlijke kwaliteit, net als de verschillende reverbpresets. Het derde kanaal is bedoeld om bijvoorbeeld een iPod aan te sluiten via de mini-jack aan de achterkant. Dit had

ADVIESPRIJS: € 325,-

naar mijn mening beter een grote jack kunnen zijn voor iets meer flexibiliteit.

Conclusie Ik vind de VoiceSolo een uitgekiend apparaat dat voldoet een vrij uniek soort vraag. Monitoring is niet langer meer iets waarbij je alleen maar afhankelijk hoeft te zijn van een geluidsman. Je kunt in kleinere settings nu je eigen boontjes doppen, zonder geluidskwaliteit in te leveren. En dat is erg prettig! G

TC-HELICON VOICESOLO FX150 OORDEEL

■ WE VONDEN GOED Praktisch in het gebruik; goede klank

■ WE VONDEN NIET GOED Zorg voor een stevige microfoonstandaard

TYPE: POWERED MONITOR MET DRIE KANALEN

WEBSITE: WWW.BMI.NL

Simble Overdrive Als een gerenommeerd pedaalmerk een ontwerp van een derde uitbrengt omdat ze het zo goed vinden, kun je iets bijzonders verwachten. Enter de Simble Overdrive.. door Steven Faber

D

e Simble Overdrive wordt gemaakt door het Finse Mad Professor en via hun kanalen gedistribueerd. Er is een eigen site (www.simbletone. com), maar hij is ook te vinden bij www.mpamp.com van Mad Professor, ook al staat de naam Mad Professor nergens op het pedaal. Zie je vervolgens een filmpje op de eerstgenoemde site van een shoot out tussen een Dumble Overdrive Special en de Simble, dan begrijp je niet alleen dat de naam een woordgrap is, maar is gelijk duidelijk waar het pedaal naar streeft. Namelijk dat vloeiende, warme overdrivegeluid waar elke Larry Carlton- en Robben Ford-fan zo naar snakt.

De Simble kan met vier regelaars worden ingesteld: level, sensitivity, INFO: SIMBLE OVERDRIVE

contour en accent. Dat wordt pas simpel als je weet dat sensitivity staat voor gain, contour een toonregelaar is en accent de attack en brightness verhoogt naarmate je ‘m verder opendraait.

Werking en klank In deze klankhoek is vooral de Zendrive bekend, ook een overdrive met vier knoppen, maar de Simble is hier zeker niet van afgeleid. Ten eerste heeft hij meer oversturing onder de sensitivityregelaar zitten en daarnaast blijkt vooral de accentregelaar een heel handige toevoeging. Je kunt daarmee zelfs een donkere klank die bite aan het begin van elke noot geven om ‘m overal doorheen te laten prikken. De klank kun je trouwens net zo goed helder instellen, maar het warmvloeiende karakter van de overstu-

ADVIESPRIJS: € 240,-

TYPE: OVERDRIVEPEDAAL

ring blijft natuurlijk aanwezig. Overigens kan dat – en dat is dan onze enige kritiek – bij sommige instrumenten wel een wollig laag geven.

Conclusie Een uitzonderlijk fijn overdrivepedaal, deze Simble. Inspirerend ook. Als je wilt kun je op zoek blijven naar steeds nieuwe klanken, waarbij wij geen stand zijn tegengekomen die niet erg goed klinkt. G

SIMBLE OVERDRIVE OORDEEL

■ WE VONDEN GOED

Klank en instelmogelijk-

heden

■ WE VONDEN NIET GOED Niets WEBSITE: WWW.BENELLYIMPORT.NL

58 Gitarist augustus 2014

58 GIT281 sneltest.indd 58

17-07-14 15:21

) DE WERKPLAATS Kosten

r is het financieel Een gitaar bouwen is heel leuk, maa y project is, hoef hobb een het at Omd ig? hand gezien ook we eens kijken laten r maa en, je de uren niet mee te reken n: koste n rdele onde de wat Body blank € 130,hten) Hals € 305,- (incl. € 70,- invoerrec Gotoh stemmechanieken € 67,Topkam € 7,Halsbevestigingsplaat € 9,Slagplaatmateriaal € 25,. verzendkosten) Glendale brug & zadels € 144,- (incl er € 85,buck hum Jazz Seymour Duncan SH-2 k for Tele € 85,Stac Hot -T2 STK can Dun our Seym Regelpaneel € 13,2 CTS potmeters € 14,Schakelaar € 16,Mallory condensator € 2,2 regelaarknoppen € 12,Schakelaarknop € 1,Uitgangsjackbevestiging € 14,Uitgangsjack € 3,Bedrading € 4,KTM-SV lak € 45,Diverse schroeven € 4,Gotoh draagbandknoppen € 4,Totaal: € 989,-

Deel 14: Afbouw

r voor kunt kopen.

Een bedrag waar je een leuke gitaa voor minder kan: ook het Al moet gezegd worden dat opgezocht. erken ekm boeti e beetj een ik heb wel

Ondergetekende testredacteur kocht een jaar geleden een mooie body blank bij Texas & Tweed. Zou het lukken om zelf een gitaar te maken? Afgelopen maand kon ik ‘m afbouwen, bespelen en… laten testen. door Steven Faber

N

u ik alle onderdelen klaar had liggen, was de afbouw vrij eenvoudig. Ik hoefde geen moeite te doen om de hals uit te lijnen met de brug, want de bruggaten en halspocket stonden mooi in lijn. Toen die gemonteerd waren, kon met behulp van de slagplaat de exacte positie van het regelpaneel bepaald worden. Daarna kon ook de slagplaat vastgezet worden. Vervolgens heb ik de elektronica gesoldeerd, de topkam gevijld, snaren gemonteerd en de hoogte van de verstelbare stemmechanieken afgesteld. De hals hoefde ik niet af te stellen, maar de brugzadels wel voor de juiste hoogte en intonatie.

Geleerde lessen Terugkijkend op het hele project is het vooral een kwestie van durf geweest. Natuurlijk moet je je verdiepen in elk stadium van het bouwpro-

ces door boeken te lezen, internet en YouTube af te speuren en vooral met gitaarbouwers te praten, maar daarna komt elke keer het moment dat je de zaag, frees of boor in het hout moet zetten. Er zijn natuurlijk dingen die fout gaan, maar de meeste fouten zijn ook wel weer op te lossen zonder dat de gitaar verprutst is.

Als je een beetje eigenwijs aangelegd bent, wijk je al snel van de standaard af. Pas tijdens het afbouwen leer je of dat goede keuzes zijn geweest. Mijn instelling was steeds om geen hout weg te halen als dat niet nodig is, maar daar ben ik toch wel van teruggekomen. Zo past mijn halshumbucker heel netjes, maar was het gat net te krap voor het nikkelen kapje dat ik had willen gebruiken. De geboorde gaten voor de bedrading waren net aan en ook de keus om het 22-mm jackgat niet tot in de elektronicaruimte door te boren bleek alleen maar onnodig gepriegel op te leveren. Volgende keer doe ik op

De potmeters, klaar voor installatie

deze punten niet te moeilijk en ga ik voor bouwgemak!

Bedankt!

Tot slot wil ik Texas & Tweed bedanken voor nuttige adviezen, tips en de energie die ze in het project en de test (zie volgende pagina) hebben gestoken. Maar ook zonder gitaarbouwer Hans Geerdink was deze gitaar niet geworden wat hij nu is. Naast goede bouwadviezen wist hij mij een paar keer te motiveren om toch vooral zelf door te gaan en niets uit te besteden. G augustus 2014 Gitarist 59

59 GIT281 de werkplaats.indd 59

17-07-14 15:20

Zelfbouwgitaar bij Texas & Tweed op de testbank Op de pagina hiervoor besluit testredacteur Steven Faber zijn verslag van de bouw van zijn allereerste gitaar. Een project waar hij meer dan een jaar geleden mee begon toen hij bij Texas & Tweed een mooie body blank kocht. Wie nu beter te vragen deze eerste poging kritisch tegen het licht te houden dan mister Texas & Tweed himself, Henny van Ochten?

M

et de redactie van Gitarist en testredacteur Steven Faber was overeengekomen dat Texas & Tweed de door Steven gebouwde Telecastertype gitaar na voltooiing zou bespreken. Als oud-gitaarbouwer, en nog steeds gek op dat vak, hoefde ik daar niet lang over na te denken!

Op YouTube hadden we al gezien dat Steven een uiterst bekwaam gitarist is, maar bezit hij ook de handigheid om een (eerste) gitaar te bouwen?

Op 13 juni brak het uur der waarheid aan. Om 11:58 uur belde PostNL aan en leverde de goed verpakte gitaar af. Om 12:03 uur openden we de Fender koffer met daarin het resultaat van ruim bijna een jaar ploeteren, lezen, leren, zagen, frezen, schaven en solderen. Steven had zich in onze vele gesprekken bescheiden opgesteld.

In zijn stem meende ik af en toe twijfel te horen.

Maar die twijfel bleek al snel volkomen onterecht!

Een fonkelnieuwe, mooi ogende en qua gewicht goed uitgebalanceerde Tele-achtige gitaar keek mij uitnodigend aan. Na een allereerst kort speelrondje bleek het akoestisch al snel dik in orde. Ik voelde meteen de resonantie

in mijn buik. Doorgaans belooft dat veel goeds.

En wat was de eerste versterkte kennismaking een aangename, en dat op een budget Line 6. En wat kwam de gitaar tot leven over een forse Marshall en later over een geleende Mesa/Boogie.

Zelfs over een tweedehands afgetrapte Laney gaf Stevens Number One geen krimp. Hoe ik de gitaar ook probeerde te manipuleren, ze bleek – althans in de brugpositie – een eigenwijze dame en bleef onmiskenbaar een Tele. Maar dan wel een héél veelzijdige!

Bouw en specs Pas een paar dagen later nam ik de gitaar eens goed onder de loep. Waar je niet omheen kon was de hals. Steven had namelijk gekozen voor een zogenaamde fat-neck van het Amerikaanse Musikraft en wel met een compoundradius van 7 ¼ tot 9 ½ inch. Ik heb hier weinig ervaring mee, maar snap en voel nu de voordelen van dit type hals.

De Glendale brug vond ik ronduit een verrassing – ik kende dit type bruggen (nog) niet. Op het oog het bekende ‘asbakje’, met daarin drie gecompenseerde messing zadels, maar dan met

uitsparingen bij de hoge- en lage-E. En dat voelt aangenaam voor de rechterhand.

Naar een tweetal zaken was ik erg nieuwsgierig: het lakwerk en de hoek van hals ten opzichte van de body – twee lastige zaken voor gitaarbouwers. Ik vermoed dat Steven zich goed verdiept heeft in het lakproces, want dat ziet er op deze gitaar verrassend goed uit! Zeer netjes hoogglans afgewerkt en nergens een krasje te bekennen. Ook de hoek van de hals was perfect ingesteld en dat verklaart mede de prettige bespeelbaarheid van de gitaar.

Het zwarte slagplaatje was netjes gemonteerd, al had ik er liever een aged white slagplaat op gezien. Maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak.

Een probleem waar veel beginners het nogal eens moeilijk mee hebben, is het uitlijnen van de brug ten opzichte van de hals. Maar Stevens glimmende Glendale-brug was perfect uitgelijnd ten opzichte van de hals.

Verbeterpuntjes?

Is er dan helemaal geen kritiek? Zeker, er zijn een paar puntjes die nog wat aandacht vragen.

60 Gitarist augustus 2014

60 GIT281 sf no. one.indd 60

17-07-14 15:14

Dennis Boxem

Stevens Number One Zo vond ik het gleufje van de hoge E-snaar iets te ruim waardoor de snaar net te weinig energie geeft om lekker briljant te klinken. (Dit kan ook te wijten zijn aan de gebruikte Gotoh tuners met Height Adjustable Posts. Die vereisen géén snaargeleiders en daarom was de druk op topkam mogelijk wat te gering). Verder vertoont diezelfde topkam bij de discant een vreemd uitsteekseltje waar je bij het spelen van open akkoorden telkens met je linker wijsvinger tegen aankomt.

Naar mijn idee had Steven de beide Seymour Duncans (SH-2/neck en Hot Lead Stack/bridge) iets te diep in de gitaar laten zakken, waardoor de gitaar wat aan output verloor. Voordat Steven mij de gitaar had opgestuurd, had hij mij overigens verteld dat hij de hoogte van de pickups nog niet definitief had ingesteld. De potmeterknoppen mogen nog een beetje zakken; dat oogt beter.

Of de combinatie van pickups, brug en hout een weloverwogen keuze van Steven is, weet ik niet; dat het een goede combinatie is weet ik inmiddels – na een paar weken spelen – wel.

Blues, rock en country, Stevens Number One kan het allemaal aan. Als het zijn bedoeling was een allround gitaar te bouwen, dan is hij in deze opzet geslaagd.

Head down, knobs to ten!

Eén keer was ik in de gelegenheid de gitaar live te testen. En dit slechts gedurende vier nummers in een afgelegen Zeeuws jongerencentrum. Voor de gelegenheid nam ik mijn eigen Victoria 20112-T

versterker mee (met NOS buizen en een Celestion G12 M Greenback, geen pedalen en alles op 10).

En ook daar, in die bloedhete ruimte, op dat krakende podium, gedroeg de Tele zich voorbeeldig. Overal beet de Duncan Hot Lead Stack zich moeiteloos en heerlijk vervormd doorheen.

En hoe veelzijdig de SH-2 met zijn romige distortion ook is, ik schakelde toch steeds weer terug naar de Hot Lead Stack. Wat een sustain en de pinched harmonics (geknepen flageoletten) kwamen haast als vanzelf!

Stevens Number One is een ‘gelukkig’ instrument en bevindt zich weer waar hij thuishoort: in de handen van een échte gitarist die ook nog eens over twee rechterhanden beschikt. G Henny van Ochten Texas & Tweed

Henny van Ochten

Gave ragbak Maar eenmaal terug in de ‘kleedkamer’ (een met een laken in tweeën gedeelde stinkende keuken) gebeurde er iets wonderlijks. Tijdens mijn tweede Spa Blauw werd ik ruw op mijn schouder getikt door iemand die mij vaag bekend voorkwam.

Het bleek een oud-klant uit de jaren tachtig voor wie ik ooit twee Tele modellen had gebouwd.

Nadat hij Stevens eersteling nog eens virtuoos, maar luidruchtig en hardhandig aan de tand had gevoeld over een Fender Vibro Champ (en de gitaar daarna tussen twee vlak naast elkaar staande koelkasten wrikte!) merkte mijn voormalig klant op: “Goh joh, ik wist niet dat jij dat bouwen weer had opgepakt. Je bent er anders wel op vooruit gegaan. Gave ragbak, kerel!”

Heel even wilde ik het spelletje meespelen.

Maar de complimenten die ik aldaar over Stevens zelfgefabriceerde (eerste!) gitaar kreeg, geef ik bij deze maar al te graag – en verdiend – aan hem door. augustus 2014 Gitarist 61

60 GIT281 sf no. one.indd 61

17-07-14 15:13

Hét magazine voor muzikanten en producers.

Proefabonnement? 3 nummers voor € 12,50 www.interface.nl/abonnement Interface.nl Hot news, gratis software, testarchief, video’s en meer Interface is een uitgave van Interface Media/Keijser 18 Mediaproducties, (co-)uitgever van Gitarist, Slagwerkkrant, Akkoord Magazine, Zing Magazine en MixedWorldMusic.com

ads GIT281.indd 621 Interface_GIT.indd

17-07-14 15-03-12 14:48 17:03

GITAARVERHAAL

1952 Gibson Les Paul Goldtop Het gebeurt maar heel af en toe: de kans krijgen om een échte vintage gitaar te bespelen. In dit geval een zeer vroege Gibson Les Paul Goldtop! tekst Oscar Timans foto Laura Bults

H

et verhaal is genoegzaam bekend: Lester William Polsfuss, wiens artiestennaam Les Paul was, ontwierp en bouwde in 1940 een gitaar. Het instrument had de bijnaam ‘The Log’, was grotendeels massief en daarmee voor die tijd zeer vooruitstrevend. Les Paul ging er in 1941 mee naar Gibson in de hoop dat zij het model in productie zouden nemen, maar hij werd afgewezen. Later, toen concurrent Leo Fender de wind in de zeilen kreeg met de Esquire en de Telecaster, kwam de samenwerking alsnog tot stand en zag de Gibson Les Paul het levenslicht. Daar waar Fender geschiedenis schreef met originele eigen ontwerpen, deden Gibson en Lester dat met het meest succesvolle signaturemodel aller tijden.

Oer-Les Paul De hoofdrolspeler van deze maand is een oer-Les Paul, een van de vroegste versies van dit legendarische model, nog zonder serienummer (dat kwam pas later in het jaar 1952), maar wel met binding rond de toets. “Durf je het wel aan om mensen daarop te laten spelen?”, vraag ik eigenaar Rudi Bults van The Fellowship Of Acoustics.

“Tuurlijk”, zegt Rudi. “Ben je belazerd. Het is gewoon een ding dat gemaakt is om op te spelen.”

De totaal verweerde maar originele koffer gaat open en daar ligt ie dan. Gezien de leeftijd van 62 jaar verkeert het instrument in zeer goede staat en alles is nog origineel.

Notig Bij deze vroege Goldtops lopen de snaren onder de brug langs (!) en zijn er geen mogelijkheden de intonatie bij te stellen. De brug is eigenlijk niet meer dan een ronde metalen staaf. Verrassend genoeg speelt de gitaar heel gemakkelijk, eigenlijk net zo soepel als een moderne gitaar.

Ook de intonatie valt me enorm mee. Zonder

versterker valt al op dat het geluid heel erg ‘houtig’, ‘notig’ en ‘droog’ is (bij gebrek aan betere woorden). Met versterking wordt dit beeld bevestigd.

In het begin moet ik behoorlijk wennen aan deze gitaar. De Goldtop speelt als boter, maar ik krijg niet alles terug wat ik er probeer in te stoppen. Naarmate de tijd verstrijkt verdwijnt dat gevoel langzaam. De Goldtop komt dan op zichzelf te staan en wordt niet meer onbewust vergeleken met de andere (lees: moderne) gitaren die mijn referentiekader vormen.

De stokoude P-90’s vind ik fantastisch.

Ze laten het karakter van de gitaar mooi doorkomen en voegen daar hun eigen magie aan toe. Velen zijn van mening dat een Les Paul voorzien moet zijn van PAF-humbuckers, maar de P-90 is het originele element voor deze gitaar en wat mij betreft de juiste keuze.

Is vintage beter?

Is vintage nu echt zoveel beter dan modern? Klinken moderne topgitaren dan echt minder mooi? Om eerlijk te zijn: nee, dat vind ik niet. Maar hoewel niet per definitie mooier klinkt zo’n oudje wel degelijk anders.

Het specifieke geluid van deze ’52 Goldtop heb ik nog nooit eerder uit een solidbody horen komen. Los van geluid is de aantrekkingskracht van zo’n doorleefd instrument groot, heel groot.

Met frisse tegenzin wordt de Goldtop terug in de koffer gelegd. Tijdens de lange rit naar huis dringt het pas echt door: een van de oudste Les Pauls die er zijn... Wow! www.tfoa.eu G augustus 2014 Gitarist 63

63 GIT281 gitaarverhaal.indd 63

17-07-14 15:01

 WORKSHOP ROCK Thin Lizzy’s Sykes, Lynott en Gorham (vlnr)

Thin Lizzy: Gorham & Sykes Weinig bands zijn meer classic rock dan Thin Lizzy. In deze workshop bestuderen we de unieke stijl van een van de latere formaties, met Scott Gorham en John Sykes. door Martin Cooper

B

ij het horen van de naam Thin Lizzy denk je waarschijnlijk als eerste aan de frontman en bassist Phil Lynott, en terecht. Phil was de stuwende kracht achter de band en schreef de belangrijkste songs, tot hij in 1986 overleed. Hij was trouwens ook de eerste zwarte Ier die succesvol was in de hitlijsten.

Lynott wist zich te omringen met veel van de beste rockgitaristen, denk maar aan Gary Moore, Scott Gorham, Brian Robertson, Snowy White, John Sykes en – geloof het of niet – Ultravox-frontman Midge Ure. Na gematigd succes met hun eerste tournees en albums, brak Thin Lizzy in 1976 definitief door met de plaat ‘Jailbreak’, met daarop de klassieker The Boys Are Back In Town. Deze maand bestuderen we de formatie uit begin jaren tachtig, met de dubbele gitaarvoorhoede van Scott Gorham en John Sykes. Met Sykes kreeg de band een wat zwaardere rocksound.

Zoals bekend ging Sykes van Thin Lizzy naar Whitesnake tijdens de ‘Slide It In’-tour en schreef hij in 1987 mee aan het multiplatina album met die naam, samen met David Coverdale. Hij is ook de bezitter van een van de

agressiefste plectrum- en vibratostijlen in rock, iets wat je niet kan zijn ontgaan als je naar zijn albums luistert of getuige was van een van de shows die hij in het begin van deze eeuw met Thin Lizzy deed met Scott Gorham als sparringpartner.

Scott Gorham is meer een bluesrocker en zijn spel gaat prima samen met de agressievere stijl van Sykes. Gorham speelde overigens ook met andere rockzwaargewichten als Supertramp en Asia.

Tegenwoordig toert Thin Lizzy met ex-Almighty frontman Ricky Warwick als zanger, waarbij Gorham de gitaarpartijen deelt met voormalig Alice Cooper-gitarist Damon Johnson.

Omdat het tijdperk van Sykes en Gorham een van de hardere periodes was in het bestaan van Thin Lizzy, bestaat de workshop van deze maand uit een echte rocker. Ook heb ik met opzet stijlelementen van Sykes gebruikt, zoals geknepen flageoletten en snel plectrumwerk. Je hoort echter ook de bluesy kant van Gorham en de solo van zestien maten werd opgenomen alsof er twee gitaristen speelden: de eerste helft is de bluesy stijl van Gorham, de tweede helft is voor Sykes.

De slaggitaarpartij is niet moeilijk, maar onthoud dat dit een band is met twee gitaristen.

Zo krijg je dat geluid

John Sykes speelt al vele jaren op Gibson Les Pauls en werd in 2006 geëerd met een model dat was geïnspireerd op zijn eigen Les Paul Custom. Tegenwoordig speelt Scott Gorham liever op Stratocasters, maar toen hij nog bij Thin Lizzy zat gaf hij ook de voorkeur aan een Les Paul.

We gaan hier dus duidelijk voor de humbuckerklank. Beide gitaristen hebben het grootste deel van hun leven over Marshall versterkers gespeeld. Voor de opnames gebruikte ik een Taylor Classic elektrische gitaar met Amalfitano humbuckers in vintage PAF-stijl en een Providence Flame Drive pedaal voor overdrive.

Zou je dit spelen met een andere gitarist, dan moet je timing precies gelijk zijn. Als twee mensen een partij met een andere frasering, timing en accuratesse spelen, wordt het een puinhoop. Kijk ook eens naar de speeltips voor meer informatie, en veel dank aan Mark Prentice, die deze maand de bas inspeelde. G

64 Gitarist augustus 2014

64 GIT281 workshop.indd 64

17-07-14 15:00

Audiovoorbeelden bij de workshop op www.gitarist.nl/extra Audiovoorbeelden direct bij de noten in de Digitale Editie

Verplicht luisteren dat werd opgenomen tijdens de tour voor ‘Thunder & Lighting’.

De grootste hits van de band, maar dan gezongen door Sykes, vind je op het live-album ‘One Night Only’ (2000).

Gorham en Sykes zijn te horen op het album ‘Thunder & Lightning’ uit 1983, met daarop de hit Cold Sweat (mede geschreven door Sykes) en het titelnummer. Ook is er een live-album, ‘Life’,

SPEELTIPS: SLAGGITAAR

Slaggitaar Vooral powerchords in F mineur, opgeleukt met slides. Zorg daarbij voor een goede timing en speel elke noot duidelijk.

Gorham-achtige solo (volgende pagina, maat 17-24) De solo in Gorham-stijl vertrouwt voornamelijk op de C mineurpentatonische toonladder (C E F G B) en is het deel van de track met veel melodische frasen.

Let op dat al je opgedrukte noten zuiver zijn in deze sectie.

GUITAR TECHNIQUES 1 9 1 Martin Cooper’s ROCK COLUMN - THIN LIZZY STYLE

▼

RHYTHM GUITAR

Voorbeeld 1 E B G D A E

©»¡¶º A5 F #5 F #5/E F #5 ### 4 . & 4 . œœ œœ œœ œœ ‰ œj œœ œ œ œ œ œ œ

1, 5, 9, 13

& E B G D A E

. .

###

7 7 5

1, 2, 3

4 4 2

4 4 2

4, 8, 12

4

2 0

2 0

#

E B G D A E

. .

2 0

C 5

16

4 4 2

9

ww w

6 4

21

26, 30

#

F 5/E B5

œœ œœ œœ œ œœœ œœœ œ œ œ œ 4 4 2

4 0

9 9 7

9 9 7

ww w

~~~~

F 5

7 7 5

4 4 2

˙˙ ˙

œœ œœ œœ œ œ œ

6 6 4

4

#

2

4

#

œœ œ œ œ ‰ j œ œ œœ œœ œœ œœ œœ 4 0

4 4 2

3

4

3

2

0

2

. .

0

7 7 5

4 4 2

25, 29

#

A5 F 5

œœ œœ œœ œ œ œ .. œœ œœ œœ Ó œ œ œ œ œ œ œ œ œ 2 0

2 0

4 4 2

2 0

#

#

F 5/E F 5

.. œ œ œ œ ‰ j œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ

E5

4 4 2

4 0

«

4 4 2

#

3

#

«

A5 F 5

F 5/E F 5

4 4 2

4 4 2

B5

œ œ nœ #œ œ œ nœ œ nœ œ œ œ œ œ 0 2

#

F 5/E F 5

œœ œ œ œ ‰ j œ œ œ œ œœ œœ œœ œ œ

9 9 7

C 5

#

A5

N.C.

#

4 4 2

9 9 7

4 0

7

A5 F 5

7 7 5

œœ œ

#

~~~~

±

8

œœ

6 6 4

&

4 4 2

.. œœ œœ œœ œœ œ œ n œ ± œ œ œ œœ œœ œœ œ PH 4 4 2

###

œœ œœ œœ œ œœ œ œ œ œ œ

4 4 2

4 0

E5

## & # www E B G D A E

#

F 5/E B5

. .

33

7 7 5

4 4 2

4 4 2

4 0

∑

4 4 2

>> augustus 2014 Gitarist 65

64 GIT281 workshop.indd 65

17-07-14 15:00

 WORKSHOP ROCK SPEELTIPS: SOLOGITAAR 1 & 2

>>

Sykes-achtige solo (maat 25-34) De laatste acht maten van de solo zijn in de stijl van John Sykes. De noten komen uit de F mineurpentatonische toonladder

(F A B C E). Voor dit fragment moet je vibrato heel breed en agressief zijn, met een duidelijke triolen-feel. Bij de eerste opgedrukte noot in maat 25 pakte ik

de G-snaar mee toen ik de E naar F opduwde, om wat extra agressie en harmonische boventonen te krijgen. Ook drukte ik de laatste noot van die frase helemaal door tot G. Zorg dat je je vibrato onder controle hebt, hoe agressief het ook moet klinken.

In maten 29 en 30 vind je semi-flageoletten die tegen het piepen aanzitten, dus voel je vrij om te experimenteren met wat extra druk van je duim en wijsvinger op de snaar. De dalende lijn die met strikt alternate-picking gespeeld moet worden is lastig ritmisch correct te krijgen – zorg er in elk geval voor dat je beide handen gesynchroniseerd aan het werk zijn. Zodra je sneller probeert te spelen dan je eigenlijk kunt wordt het slordig, en dat hoor je direct.

>>

▼

2 Title LEAD GUITAR

©»¡¶º ### 4 & 4

Voorbeeld 2

###

j œ

œ. œ. œ œ Œ B5

3

œ. œ. œ

BU

BU

9

12 (14 )

3

12

12 (14 )

9

(14 )

(14 )

11 (13 ) 11

#

C 5

œ

Ó

œ œ œ

Œ

3

~~~

9

9

11

œ˙ œ œœœ œ œœ œ œ Œ œ #

9

#

9 11

11

9 11

9 11

‘

3

3

3

9

12

9 12

9 12

#

B5

j œ

~~~~~~

#

A5 F 5

#

˙~~~

j œ nœ

~~~

BU

BU

17 (19 )

#

F 5/E

17 (20)

F 5

E5

9

11

œ œ ~~~~~~~ ˙ ‰

œ.

~~~~~~~

BD

(17) 17

#

F 5

langzaam Gradual bend opdrukken BU

‘

~~~~~~ #

F 5

F 5/E

~~

17 (19 )

#

F 5

(4) 2

2

4

4

2

12

#

~~ œ J

~~~ ‰ œj œ œ œ œ œ œ J œ œ semi-flageoletten Semi-harmonics ~~~ BU BD 4 (6)

26

j œ

BU

17 (19 )

#

A5

#

F 5 F 5/E √ j A 5. ~~~~~~ . ˙ œ

‘

‘

20

F 5/E

#

#

4

#

√œ œ nœ œ œ œ œ œ œ œ œ œ #œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ ~~~~ ### ‰ & œ œ nœ œ œ .

6 6 6 6 semi-flageoletten Semi-harmonics ~~~~ 19 17 15 19 17 15 19 17 15 19 17 15 18 16 14 18 16 14 18 16 14 18 16 14 F 5/E B 5

2

4

3

A5

F 5

F 5/E

F 5

2

30

(√) ### œ nœ nœ œ œ œ œ œ œ œ œ œ #œ #œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ œ & E5

6

E B G D A E

œ ~~~

B5

C 5

BU

(√) # # # ~~~~~~ w &

E B G D A E

j œ

17

&

E B G D A E

œ œ œ 3

16

E B G D A E

E B G D A E

j C #5 œ ˙.

16

6

6

F #5 w~~~~~~~~~~~~~~ ˙

A5

6

17 15 13 17 15 13 17 15 13 17 15 13 16 14 12 16 14 12 16 14 12 16 14 12

32

j œ

BU 17 (19 )

~~~~~~~~~~~~~

˙

12

66 Gitarist augustus 2014

64 GIT281 workshop.indd 66

17-07-14 15:00

 WORKSHOP

Audiovoorbeelden bij de workshop op www.gitarist.nl/extra Audiovoorbeelden direct bij de noten in de Digitale Editie

IN DE LOOP

Modern akoestisch Gebruik je looper om akoestische partijen te stapelen; Newton Faulkner en Ed Sheeran doen het ook.

E

en looperpedaal is een populaire aanvulling op het arsenaal dat de moderne akoestische gitarist tot zijn beschikking heeft. De mogelijkheid om partijen te stapelen maakt het leren van complexe stukken met veel partijen overbodig: je vult het arrangement gewoon stap voor stap in met behulp van je looper.

Akoestische gitaren klinken prachtig als je losse snaren gebruikt, dus kies toonsoorten waarin dat kan: E mineur, E majeur en G majeur zijn prima keuzes. Het arrangement van deze maand staat in E majeur zodat de dunste twee snaren voortdurend kunnen meeklinken. We zijn begonnen met een paar akkoorden en hebben daarna sfeerverhogende elementen als octaven, melodische lijnen en flageoletten toegevoegd.

Open grepen

Begin met een eenvoudig akkoordenschema en gebruik open grepen waarbij de losse snaren kunnen meeklinken. Sla losjes en ontspannen aan.

▼

Loop 1 laat doorklinken

Lijn in octaven Deze frase maakt gebruik van octaven om de voorgaande loop aan te vullen. Als je naar de akkoorden toe glijdt terwijl de losse snaren doorklinken, geeft dat een mooi effect.

▼

Loop 2 laat doorklinken

Geen looperpedaal? Download de

voorbeeldaudio van de site (rechtsklikken) en importeer die in je daw, zoals Garageband.

Melodie Deze laatste loop maakt gebruik van pull-offs, slides en natuurlijke flageoletten om de mooie melodie over de andere partijen heen te spelen. Flageoletten zijn heel geschikt om de akoestische gitaar een volle, resonante klank te geven. Hoewel de melodie in beide maten grotendeels hetzelfde is, geven de veranderende akkoorden daaronder het gevoel van beweging.

▼

Loop 3 laat doorklinken

augustus 2014 Gitarist 67

67 GIT281 workshop loop.indd 67

17-07-14 14:59

Dave Holland

 WORKSHOP BASNOTEN | DEEL I

Fusion

Eind jaren zestig was jazztrompettist Miles Davis zo gecharmeerd van de rockgrooves van artiesten als Jimi Hendrix dat hij besloot deze te vermengen met zijn eigen muziek.

Op zijn album ‘Bitches Brew’ zag een nieuwe muziekstijl het licht: jazzrock, later ook wel fusion genoemd. door Henk de Ligt

De baspartij, die tot dan toe in de jazz een vrij improviserend karakter had gehad, moest zich meer gaan beperken tot riffs; wel met de vrijheid om naar believen fills te spelen. Het effect van deze enigszins strakke ritmesectie-aanpak in com-

binatie met jazzimprovisatie komt bijvoorbeeld in het nummer Miles Runs The Voodoo Down goed tot uiting. Dit met onder anderen twee (!) drummers en twee (!) bassisten opgenomen stuk krijgt hierdoor een te gekke sfeer.

Beluister Miles Runs The Voodoo Down van Miles Davis op Gitarist Extra

Het hele stuk is op één akkoord (F mineur) gebaseerd en de basisriff is vrij eenvoudig. Op een gegeven moment speelt de bassist (Dave Holland of Harvey Brooks) heel spaarzaam wat fills. De eerste juist door een leegte te laten op de tweede tel. Hierdoor komt de entree van de gitaar prachtig naar voren.

▼

Voorbeeld 1 Miles Runs… riff 1

Bij 1:18 wordt de intensiteit langzaam opgebouwd. De basisgroove wordt iets uitgebreid en gaat meer lopen doordat de drie nu ook gespeeld wordt.

Wederom komen er na verloop van tijd wat extra fills om de hoek kijken zodat er langzaam naar een climax wordt toegewerkt. Wat opvalt is dat er niet heel veel ingewikkelde noten worden gespeeld. Het improviseren met de groove gebeurt voornamelijk op een ritmische basis.

▼

Voorbeeld 2 Miles Runs… riff 2

Bij 2:20 wordt de basisriff weer iets intenser. Een zestiendenloopje op de eerste tel geeft het geheel opeens een wat funky karakter. Deze riff houdt hij vrij lang vol, terwijl de rest van de band, zo ook de tweede bassist op het linkerkanaal, er lustig omheen improviseert.

▼

Voorbeeld 3 Miles Runs… riff 3

Bij 12:03 komt de laatste riff, die met de tweeëndertigsten-voorslag nog funkier wordt. Veel variatie volgt er dan eigenlijk niet meer, alleen het grote septiem (de E) wordt opeens weer een kleine septiem, wat meer bluesy klinkt. Zo zie je dat er met een strakke bas(is) behoorlijk geïmproviseerd kan worden door een band. Volgende keer meer van dit fraais.

▼

Voorbeeld 4 Miles Runs… riff 4

68 Gitarist augustus 2014

Muziekrecht deel 4

Artiestennaam en merkrecht In deel 4 van haar artikelenserie over muziekrecht gaat Bindu De Knock, advocaat én muzikant, dieper in op het beschermen van je band/artiestennaam binnen het merkenrecht. door Bindu De Knock

H

et bedenken van een goede artiestennaam kan een frustrerend proces zijn. Je kunt je voorstellen dat de teleurstelling erg groot is als dan blijkt dat een ander diezelfde naam al gebruikt. Dit doemscenario kun je voorkomen door in een vroeg stadium na te denken over je merkstrategie.

Denkwerk Een merk is de verpersoonlijking van je zakelijke identiteit. Een bedrijf onderscheidt zich op de markt van concurrenten dankzij het merk. Een woord, een afbeelding (logo), vormen, kleuren, klanken en combinaties daarvan kunnen als merk worden geregistreerd op voorwaarde dat het teken onderscheidend is. Beschrijvende namen zijn niet geschikt als merk. In het (online) merkenregister kun je controleren of jouw gewenste naam nog beschikbaar is. Zo ja, dan komt het voorbereidende denkwerk: 1. welk soort teken?

2. welke warenklasse?

3. voldoet het teken aan de wettelijke beschermingsvereisten?

4. voor welk grondgebied bescherming aanvragen?

Europese merkregistratie van Avicii voor goederen en diensten in klassen 9, 25 en 41

wijd. Voor deze keuze is het gebied waar je commercieel actief bent bepalend. Daft Punk heeft bijvoorbeeld nevenstaand logo alleen in Frankrijk geregistreerd. Buiten Frankrijk is het logo strikt genomen niet beschermd.

Een zoekopdracht op de bandnaam ‘Ayreon’ in het Benelux Merkenregister leverde bovenstaand resultaat.

Deze naam kan ik dus niet gebruiken.

Warenklasse Bij de merkregistratie moet je opgeven voor welke producten of diensten je dat merk daadwerkelijk wilt gebruiken. Gemakshalve zijn alle producten en diensten op de markt ingedeeld in 45 verschillende klassen. Coldplay heeft bijvoorbeeld een te ruime merkregistratie nu zij ook brandblussers in de omschrijving hebben opgenomen. Een merkenrecht kun je verliezen als je het merk niet voor de geregistreerde goederen en/of diensten gebruikt.

Recht depot en registratie De merkregistratie zelf is tien jaar geldig en kan daarna onbeperkt worden verlengd. Een merkrecht biedt bescherming op een specifiek grondgebied: Benelux, Europa of verschillende landen wereld-

Beperkingen Een merkhouder zal het gebruik van zijn merk in het albumrecensie of parodie moeten tolereren.

Aqua mocht daarom merknaam Barbie gebruiken, tot ergernis van fabrikant Mattel.

Scheiden doet lijden Het merkenrechtelijke leed doet zich met name voor wanneer bands uiteen vallen en de resterende bandleden toch onder diezelfde bandnaam verder willen gaan. Het is dus verstandig om het merkgebruik door de band en de individuele leden contractueel te regelen. Denk daarbij onder meer aan onderstaande punten: • Wie wordt de houder van de merkregistratie: een vennootschap of de individuele leden?

• Wanneer is er toestemming voor merkgebruik door de bandleden vereist?

• Merkgebruik op social media-sites?

• Restricties van het merkgebruik bij ‘personeelswissels’

Investeren Het registreren van je band/artiestennaam heeft wat voeten in de aarde, maar je kunt het best in de openbaarheid treden (cd, YouTube, eigen website, social media) met een merkregistratie op zak.

Vast staat dat die 240 euro voor een Beneluxmerkregistratie voor iedere Nederlandse of Belgische band/artiest een zinvolle investering is. G

Handige links • Benelux Merkenbureau – www.boip.int Het basistarief voor een merkregistratie tot en met drie klassen bedraagt 240 euro.

• Europees Merkenbureau – www.oami.europa.eu Het basistarief voor een merkregistratie tot en met drie klassen bedraagt 900 euro.

• World Intellectual Property Organization – www.wipo.int De kosten voor een internationale registratie zijn afhankelijk van het aantal landen. augustus 2014 Gitarist 69

69 GIT281 muziekrecht.indd 69

17-07-14 14:46

 OUTPUT

cd dvd boek

Aan deze rubriek werkten mee: David Hands, Jan Peter Eerenberg, Kevin Pasman, Mark van Schaick, Oscar Timans

Eenzame hoogte cd/dvd TOMMY EMMANUEL

cd BERNIE MARSDEN

SHINE (PROVOGUE/MASCOT) Eens kijken. Een legendarische 1959 Les Paul (The Beast, voor intimi) en een signaturemodel van PRS. Marshalls uit midden jaren zeventig. Opnames gemaakt in Abbey Road Studio Three. Gitaargeluid? Productie? Dik in orde! Bernie Marsden heeft een prachtige staat van dienst als lid van UFO, Whitesnake en allerlei nevenprojecten uit die Britse hardrockscene. Hij weet dus hoe je een rocktrack in elkaar zet en wat bluesrock aantrekkelijk maakt – ook weet hij dat je niet alles zelf hoeft te bedenken. Zijn cover van Leadbelly’s Linin’ Track, bijvoorbeeld, is een geweldig pakkende en brutale opener van het album. Whitesnake’s Trouble, met zang van David Coverdale, wordt door Marsden in een Free-achtig jasje gestoken. Een andere gast op ‘Shine’ is Joe Bonamassa, die in het titelnummer venijnig van leer trekt op Marsdens Les Paul (alsof hij zelf

de setlist korter is, dat er geen gastmuzikanten meedoen en dat zijn gitaargeluid rijker en authentieker is. Hij klinkt fantastisch, zeker op de nummers die op een prachtige Larrivée gitaar gespeeld worden – zonder piëzo, met een goede microfoon ervoor. De man wordt zichtbaar ouder en zijn podiumact is wat minder energiek, maar dat krijgen we terug in diepgang en intimiteit. In het dramatische nummer The Trails heeft hij sfeervolle percussie verwerkt in de compositie en doet dat zó goed dat de daarna volgende ‘drumsolo op gitaar’ (al jaren een vast onderdeel van zijn concerten) eigenlijk een overbodige gimmick wordt. Hoogtepunt vind ik Secret Love, een complex maar prachtig stuk, vol flageoletten en sfeerbeelden. Een aantal oudgedienden waarmee Tommy al jaren de zaal op stelten zet ontbreken, zoals Classical Gas of Nine Pound Hammer. Wat resteert is een relatief korte, ingetogen set die boeit van begin tot eind, waarmee Tommy Emmanuel nogmaals bewijst dat hij qua instrumentbeheersing, presentatie en composities op eenzame hoogte staat. (OT)

niet een leuk gitaartje bij de hand had...). Een akoestische injectie is er in de vorm van afsluiter en dobro/ slide-stuk NW8. ‘Shine’ is krachtvoer voor ouwe rockers, kortom. (MvS)

cd MASTODON

ONCE MORE AROUND THE SUN (ROADRUNNER/WARNER) Het vrolijke viertal Mastodon heeft na een drietal tamelijk pittige conceptalbums in 2011 ‘The Hunter’ uitgebracht, dat relatief licht verteerbaar was. Met kortere songs komen ze ook prima weg, maar dit nieuwe album grijpt weer terug op Mastodons vroegere, haast ondoordringbare heavy geluid. Brent Hindsa en Bill Kelliher stapelen lagen van even dynamische als majestueuze arpeggio’s en botte riffs op elkaar, met songs als The Motherload en Ember City als de meest catchy voorbeelden. Verrassende vocale harmonieën ook, van drummer Brann Dailor, op dit sterke, tegendraadse metalalbum. (DH)

Allan Clarke

LIVE AND SOLO IN PENSACOLA, FLORIDA (EIGEN BEHEER) De herinnering is nog vers. Een collega drong aan dat ik meeging naar een concert van een gitarist waar ik nog nooit van gehoord had. Op de dag van het optreden was ik grieperig en had koppijn. Het laatste wat ik wilde was naar een kroeg gaan om een mannetje met een gitaar te zien. Maar er was geen ontkomen aan, dus daar stond ik dan, in een rookhol ergens in Zaandam.

Er ging een gordijntje open, Tommy kwam op en ik heb twee uur lang verbijsterd staan kijken naar het ongelofelijke talent van deze Australiër.

In de jaren sindsdien heeft Tommy overal gespeeld, honderden shows per jaar, altijd onderweg, met een gestaag groeiend publiek als gevolg.

Een podiumbeest pur sang en dus brengt hij regelmatig concertregistraties uit. ‘Live And Solo In Pensacola’, bestaande uit een dvd en een cd, is niet de eerste en zal waarschijnlijk ook niet de laatste zijn. In vergelijking met voorganger ‘Center Stage’ uit 2008 valt op dat

cd SCARLET

NO FURTHER COMPLICATIONS (PIAS/ ROUGH TRADE) Scarlet is marketingtechnisch misschien niet de slimste bandnaam, aangezien het een populaire is. Toch is het dit Amsterdamse kwartet van harte gegund om ‘de’ Scarlet te worden, want de muziek op ‘No Further Complications’ is verrassend goede indierock. Samen met producer Ian Dowling (Kasabian, Adele, KT Tunstall) heeft de band namelijk een plaat samengesteld met nummers die net iets interessanter zijn dan die van de gemiddelde band in het genre. De stevigere nummers, zoals opener Canal Cruise Pirates en het aan de Dandy Warhols herinnerende Balzac, rocken erg lekker, terwijl een nummer als Fits n Starts naar een erg mooie climax toewerkt, The Movement klinkt alsof The Shadows op vakantie geweest zijn naar het Midden-Oosten en is daarmee een van de hoogtepunten van

het album. De gitaarsound van Ramiro Llada, die rammelt maar toch strak is, doet de rest. (KP)

cd RICH ROBINSON

THE CEASELESS SIGHT (CIRCLE SOUND)

cd CHRIS ROBINSON BROTHERHOOD

PHOSPHORESCENT HARVEST (SILVER ARROW RECORDS) The Black Crowes duiken vast wel weer op en tot die tijd verkennen de broertjes Robinson hun solopaden.

Rich Robinson houdt het op zijn derde soloplaat ‘The Ceaseless Sight’ bij herkenbare rootsy rock die varieert van seventies Rolling Stones tot westcoastklanken, waarin zijn gitaarwerk ondergeschikt is aan de kracht van de songs als geheel.

De productie is top en al met al is dit zo’n album dat je al na een keer

70 Gitarist augustus 2014

70 GIT281 output.indd 70

17-07-14 14:33

draaien een eeuwigheid lijkt te kennen. Zingende broer Chris heeft de gitaar al lang geleden opgepakt en niet onverdienstelijk, al zoekt hij in zijn Brotherhood steun bij Neal Casal, die overigens een respectabele status heeft als singer-songwriter.

Chris wil een sfeer neerzetten die verder teruggaat dan het decor waarin zijn broer zich beweegt: psychedelische rockmuziek uit de jaren zestig, The Grateful Dead mag een referentie zijn, met evenveel ruimte voor toetsen als gitaar. Met wisselend succes, wat mij betreft. Jump The Turnstiles werkt me compleet op de zenuwen met zijn synthesizerloopjes, maar Wanderer’s Lament en Burn Slow zijn een schot in de roos.

Daar komt de jamband naar boven die verleden met heden weet te verbinden, met een dromerige Fender Rhodes die ruimte biedt aan Casals doordringende leadlijnen. (MvS)

cd CONQUERING DYSTOPIA

CONQUERING DYSTOPIA (CENTURY MEDIA) Jeff Loomis is natuurlijk bekend van Nevermore, van zijn signaturemodellen bij Schecter en een lange reeks aan andere endorsements. Alleen, maar ook samen met riffvriend Keith Merrow, maakte hij al heel wat YouTube-video’s over apparatuur, opnemen en shredtechnieken. Loomis’ soloalbums zijn in Gitarist uiterst lovend besproken en het zal de liefhebbers verheugen dat Loomis’ en Merrows project Conquering Dystopia (met bassist Alex Webster en drummer Alex Rudinger) geheel in die lijn ligt – en misschien nog wel meer gespeelde noten bevat! Loomis heeft een voorkeur voor duistere sferen, maar zijn fenomenale shredwerk is even veelzijdig als veelkleurig. Gastrollen zijn er voor Wes Hauch (ex-The Faceless) en Ola Englund (ex-Six Feet Under, The Haunted), en dat zorgt ervoor dat Loomis met nog meer vreugde inhaakt. Meer dan een tussendoortje; in de VS toerde het viertal als support van Animals As Leaders.

Had ik best willen zien! (MvS)

cd UMPHREY’S MCGEE

SIMILAR SKIN (NOTHING TOO FANCY/HANGING BRAINS) Het Amerikaanse Umphrey’s McGee is de ideale band voor iedereen die klaagt dat progrockbands geen nummers kunnen schrijven, maar ‘gewone’ rockbands te simplistisch vindt. ‘Similar Skin’ is namelijk een van die zeldzame platen die bol staan van technisch vernuft, maar

door de pakkende melodieën ook gewoon heel lekker wegluisteren. Tel daarbij de heerlijke open productie op en je hebt een verrassend sterke rockplaat te pakken. Het album vliegt alle kanten op. Het titelnummer heeft een seventiesriff en een Seattle jaren negentig-sfeer, Cut The Cable heeft door hoe de woeste riff en drums samenvallen een metalrandje, Puppet String is ingetogen en herbergt een fantastische baspartij van Ryan Stasik, en The Linear doet zelfs aan het latere werk van The Police denken. Toch is ‘Similar Skin’ een hele samenhangende plaat met sterk opgebouwde nummers en prachtige zanglijnen.

Verplichte kost voor iedere liefhebber van gitaarmuziek. (KP)

cd NEAL SCHON

SO U (FRONTIERS)

Neal Schons gitaarwerk in Journey wordt terecht geroemd: melodisch, in dienst van het nummer en met een eigen geluid.

Zijn nieuwste soloalbum, ‘So U’, wordt volgespeeld met z’n Journey/ Bad English-maatje Deen Castronovo op drums en Soul Sirkus-maatje Marco Mendoza op bas. Met z’n drieën verzorgen ze ook afwisselend de vocalen. Zeven nummers zijn met zang en twee instrumentaal.

Aan de bezetting ligt het niet: Castronovo is een spannende, inventieve drummer en Mendoza een allround kracht die in Exotica en Big Ocean met z’n fretloze bas zelfs als Tony Franklin kan klinken.

Ik mis wel goede composities en eigenlijk vind ik dit de rode draad door Schons solowerk. Ook na een aantal keer draaien blijft er geen melodie hangen. Het herkenbare, in delay en reverb gedrenkte gitaargeluid gaat op den duur zelfs tegenstaan. In Love Finds A Way en Serenity komt opeens het Journeygeluid duidelijk bovendrijven in zowel zang als instrumentatie en dat zijn dan ook meteen de hoogtepunten.

Ik zou denken: snel met je Journeyvrienden de studio in, Neal. (JPE)

cd JUDAS PRIEST

REDEEMER OF SOULS (SONY) Tussen 1975 en 1986 bracht Judas Priest albums uit die meesterwerken zijn in de heavy metal. Na ’86 werd de band van trendsettend helaas vooral trendvolgend. Uiteindelijk verliet gitarist en oprichter KK Downing de band. ‘Redeemer Of Souls’ is de eerste plaat met zijn nog jonge opvolger Richie Faulkner in de gele-

deren. Voor het eerst in lange tijd horen we de gretigheid en energie van vroeger. Een aantal nummers doet denken aan Black Sabbath, andere aan Iron Maiden (maar dan heavier). Tja, wat wil je? Co-producer Mike Exeter werkte met Sabbath aan hun recente album ‘13’ en Richie Faulkner was gitarist in de band van Lauren Harris (dochter van Maidens bassist en oprichter Steve Harris).

Rob Halfords zang is grotendeels droog en direct opgenomen en het resultaat is indrukwekkend – hij is nog steeds een grootmeester. Qua gitaarwerk steelt Faulkner de show en blijft Glenn Tipton meer op de achtergrond. Jammer, want Tipton is een zeer getalenteerde gitarist die veel smaak toevoegt. Faulkners solo’s zijn flitsend maar ook voorspelbaar. Zo ook veel riffs, die vooral van het overbekende chunka-chunka-type zijn, niet echt vernieuwend en met weinig volle akkoorden. Zijn alle nummers even sterk? Nee, maar ‘Redeemer Of Souls’ is absoluut een waardige plaat, ook al is het soms meer Iron Priest en Judas Sabbath dan ‘echte’ Judas Priest. (OT)

cd OVERKILL

WHITE DEVIL ARMORIST (NUCLEAR BLAST) Ruim dertig jaar geleden stond Overkill aan de wieg van de thrashmetal en nog steeds brengt de band zeer regelmatig nieuwe platen uit. Het vijftal bewijst goed met groove overweg te kunnen, maar stiekem zijn ze op hun best als het gaspedaal vol ingetrapt wordt. Op ‘White Devil Armory’ is dat gelukkig het geval. Ook de composities zijn dit keer buitengewoon goed.

Natuurlijk is er niets wezenlijk veranderd aan de agressieve riffs en de enorme – zij het ietwat te gecomprimeerde – gitaarsound van Dave Linsk, maar slotnummer In The Name klinkt als niets wat Overkill eerder gedaan heeft. Vooral het grootse, aan Iron Maiden herinnerende middenstuk is fantastisch. Verder excelleert de band in snelle, venijnige thrashmonsters als Where There’s Smoke en Pig en heeft Bobby ‘Blitz’ Ellsworths stem nog niets aan kracht en agressie ingeboet. Veel jongere bands kunnen hier nog wat van leren. (KP) Leif de Leeuw

Nederbluesrock Voor een album waaraan 24 jaar gewerkt is, klinkt ‘Station Zero’ (V8) van het Groningse New Adventures verrassend samenhangend. Vernieuwend is anders, maar met topsongs als Evil Thing, Tell Me en het feestelijke, met blazers opgesierde Confusion is dat ook helemaal niet nodig. Dit is enthousiast uitgevoerde seventiesbluesrock met als enige kritiekpuntje dat de productie af en toe iets te rauw is. Toch past dat goed bij de smerige bluesriffs van Peter Bootsman. Prima comeback, maar dat mag ook wel na zoveel tijd.

Ook de jonge aanwas doet het goed. De Leif de Leeuw Band laat op hun debuut ‘EP Deluxe’ (eigen beheer) een enorme hoeveelheid variatie horen. Once And For All is een prachtige slowblues waarbij De Leeuw zelf een indrukwekkende, Gary Moore-achtige solo neerzet terwijl My Shop Hendrix-invloeden laat horen. Een soulvolle inslag wordt niet gevreesd, wat goed bij de stem van zangeres/gitariste Britt Jansen past.

Eibe Gerhartl valt op met zijn fantastische baswerk. ‘EP Deluxe’ maakt meer dan benieuwd naar een volledig album.

Ook N.U.T.S. verrast met een veelzijdige debuut. Op ‘Spill The Blues’ (Blues Company/Marista) bewijst het vijftal niet vies te zijn van jazz- en popinvloeden. De tweestemmige gitaarlijnen in het titelnummer doen zelfs aan The Allman Brothers denken. Desondanks bestaat het leeuwendeel uit pentatonische licks en swingende ritmes. De nummers zijn pakkend en lijken zich door het energieke spel goed te lenen voor het podium. N.U.T.S. een verfrissend collectief en voor het gitaarwerk hoeven Matthijs Oldenhuis en Ton Kerhof zich zeker niet te schamen.(KP)

augustus 2014 Gitarist 71

70 GIT281 output.indd 71

17-07-14 14:37

IN DE BU U 18

01

Gitaarshop Heemstede Herenweg 49

2105 MC Heemstede

01 23

uitgebreide collectie o.a.

FENDER-MARTIN-SIGMA

16

www.gitaarshop-heemstede.nl

13 02

02

11 19

12 14

21

18 17

24

09

08

22

15

19

20

03

05 10

06

04

07

25

03 WERELDINSTRUMENTEN • GITAREN • BASSEN • VERSTERKERS

IN ANTWERPEN

www.milestonesmusic.eu

19

04 MILESTONESMUSIC adv 30x60mm v2.indd 1

08/03/11 12:24

Bekijk de collectie op www.guitarking.nl

05

Goedlevenstraat 179/2 • 9041 Gent - Oostakker +32(0)9/336 43 64 www.theroadhouse.be • info@theroadhouse.be

06 RH_Adv_60x30.indd 1

IDB GIT281.indd 72

07

08

30/09/13 11:32

17-07-14 12:13

U URT 09

Dealers • Opleidingen • Repetitiecentra • Studio’s Drumscholen • Autoverhuur • Instrumentenbouwers Gitaarscholen • Merchandise • Facilitaire bedrijven Podia • Reparatiebedrijven • Conservatoria etc...

21

15

’t SPEELTUYGH gitaarspecialisten Grote collectie gitaren!

Vechtstraat 53 8021 AS Zwolle

www.speeltuygh.com

LORD OF THE

STRINGS

europa’s online snarenspecialist t. +31 (0)33 453 74 16 www.lordofthestrings.com

10

16

22

11

17

23

18

24

Sacksioni, Ruysdaelstraat 5-7, 1071 WX Amsterdam Tel. 020 679 41 15, guitars@sacksioni.nl, www.sacksioni.nl

Sacksioni IDB 2012.indd 1

14-06-12 17:58

12

audio education taken seriously Amsterdam 020-6228790 Rotterdam 010-4281419 Brussel 02 6482719

13

Official Lowden Guitars & C.F. Martin dealer www.diamondguitars.nl

25

19

Adverteren op deze pagina?

Bel of mail Ollie Schmitz:

020 675 5308 ollie@k18.nl

14

IDB GIT281.indd 73

20

17-07-14 12:14

 SERVICEDESK Gitarist Digitaal Gitarist biedt naast de voorliggende printeditie ook een Digitale Editie aan via Apple’s App Store app of de AKO Magworld app. En op de website Gitarist.nl vind je allerlei extra’s bij de artikelen en veel nieuws. Daarnaast hebben we onze onlinekanalen op YouTube, Spotify en Soundcloud en kun je ons volgen via de sociale media. Zie hieronder een korte opsomming. Verder op deze pagina’s een uitgebreide uiteenzetting van wat speciaal bij deze editie als digitale extra’s te bekijken is.

GITARIST EXTRA

WWW.GITARIST.NL/EXTRA AUDIO BIJ DE WORKSHOPS

Gitarist.nl Hier vind je al het nieuws dat we tijdens een Gitaristperiode binnenkrijgen, reportages met audio en video en natuurlijk de sectie Gitarist Extra, waarin je alle extra’s bij deze editie van Gitarist kunt vinden. www.gitarist.nl Gitarist Facebook Word vriend en blijf op de hoogte van al onze nieuwtjes. www.facebook.com/gitaristNL Gitarist Twitter Volg ons op Twitter. www.twitter.com/gitaristNL Gitarist YouTube-kanaal • Tientallen playlists geselecteerd door de redactie van Gitarist Gitarist Spotify-kanaal • Alle muziek behorend bij deze editie van Gitarist in een playlist verzameld • Tientallen playlists geselecteerd door de redactie van Gitarist Gitarist Soundcloud-kanaal • Muziek geselecteerd door de redactie van Gitarist, behorende bij de artikelen, te beluisteren via je computer, tablet of smartphone

Via de Apple App Store De Digitale Editie van Gitarist kun je nu downloaden via de App Store. Bij veel artikelen in het blad leveren we extra video, audio, notenwerk, slideshows of weblinks.

In de Digitale Editie kun je die meteen aanklikken.

Ga op je iPad, iPhone of iPodTouch naar de App Store en zoek in de categorie ‘Kiosk’ op ‘Films en muziek’ naar ‘Gitarist’. Download vervolgens de gratis app en koop een losse editie, neem meteen een abonnement of download een proefeditie. Als je een abonnement neemt (half jaar of heel jaar), krijg je de eerste editie gratis.

Via de AKO Magworld shop Download de AKO Magword app uit de App Store of Google Play. Koop losse edities of neem een abonnement. Deze app is behalve voor iPad ook geschikt voor Android tablets en zelfs op je desktop of laptop als app binnen te halen. Bevat verder dezelfde extra content als de Apple App Store app.

THIN LIZZY: GORHAM & SYKES In de workshop op pagina 64 bestuderen we de bezetting van Thin Lizzy uit begin jaren tachtig, met de dubbele gitaarvoorhoede van Scott Gorham en John Sykes. Beluister op Gitarist Extra de audio bij het voorbeeldstuk. Het eerste gedeelte is de slaggitaarpartij, gevolgd door een solo die werd opgenomen alsof er twee gitaristen speelden: de eerste helft is de bluesy stijl van Gorham, de tweede helft de rockflash van Sykes. Er is ook weer een begeleidingstrack om zelf overheen te spelen. www.gitarist.nl/extra

IN DE LOOP: MODERN AKOESTISCH Een looperpedaal is een populaire aanvulling op het arsenaal dat de moderne akoestische gitarist tot zijn beschikking heeft. De mogelijkheid om partijen te stapelen maakt het leren van complexe stukken met veel partijen overbodig. Deze maand loopen we een akkoordenschema, octaaflijnen en een melodiepartij.

Op Gitarist.nl vind je de audio van deze loops. www.gitarist.nl/extra

BASNOTEN: FUSION In de eerste aflevering van een serie over fusion kijken we naar de bas bij de grondlegger van het genre, jazztrompettist Miles Davis. Bij hem werd de bas eind jaren zestig meer riff-georiënteerd, wat je goed kunt horen in Miles Runs The Voodoo Down van het album ‘Bitches Brew’. Dit nummer wordt in de workshop als voorbeeld gebruikt en kun je op Gitarist Extra beluisteren. www.gitarist.nl/extra

74 Gitarist augustus 2014

74 GIT281 servicedesk digitaal.indd 74

17-07-14 13:57

IN DE STUDIO VAN JB MEIJERS

Mark van Schaick

EXTRA BEELD BIJ HET INTERVIEW In deze editie spreken we JB Meijers, de man achter het succes van The Common Linnets, in de Hilversumse studio die hij samen met Ilse DeLange heeft. Hier werken beiden dagelijks aan nieuwe songs, die ze ook kunnen vastleggen met de omvangrijke collectie gitaren, versterkers, effecten en andere instrumenten en apparatuur die er aanwezig zijn. Gitarist mocht een deel van de collectie fotograferen en het resultaat kun je, met toelichting, op Gitarist Extra zien. www.gitarist.nl/extra

SPOTIFY-PLAYLIST NIEUWSTE EDITIE Ga naar Spotify, vul in het zoekvak ‘spotify:user:gitaristNL’ in en druk op enter. Al onze playlists verschijnen dan. De bovenste heet ‘Gitarist nieuwste editie’. Klik op ‘+Volgen’ en de playlist staat nu in je rijtje eigen playlists aan de linkerzijde.

Voortaan krijg je meldingen wanneer de playlist ververst is met alle muziek bij de artikelen van de nieuwe editie.

VIDEO BIJ DE TESTS BEST BEZOCHT OP GITARIST.NL 1.

2.

3.

4.

5.

Luister naar Steve Vai Masterclass op Radio 6 Electro-Harmonix B9 Jeff Beck cancelt rest Europese tournee Blackstar ID:Core combo’s Joe Bonamassa kondigt vijf shows in Carré aan

Fender, Yamaha

Een aantal van de tests hebben we op video vastgelegd en kun je bekijken op Gitarist.nl!

Uit deze editie: • Fender 60th Anniversary Classic Player 50s Stratocaster Uit editie 279: • Yamaha LL16D ARE, LS16M ARE & LJ6 ARE 250 www.gitarist.nl/extra augustus 2014 Gitarist 75

74 GIT281 servicedesk digitaal.indd 75

17-07-14 13:57

 SERVICEDESK

Digitale Edities Gitarist Gitarist was als Digitale Editie al een paar jaar verkrijgbaar in de AKO Magworld shop. Nu zijn we ook met onze eigen standalone app in de App Store verkrijgbaar.

De Digitale Editie van Gitarist kun je downloaden. Bij de meeste artikelen en tests leveren we extra audio, video, slideshows of weblinks. In de Digitale Editie kun je die meteen aanklikken.

Download Gitarist uit de App Store

Gitarist nu in de App Store van Apple! Ga op je iPad, iPhone of iPod Touch naar de App Store en zoek in de categorie ‘Kiosk’ op ‘Films en muziek’ naar ‘Gitarist’, of voluit naar ‘Gitarist – hét blad voor gitaristen en bassisten’. Download vervolgens de gratis app en koop een losse editie of meteen een abonnement. Als je een abonnement neemt (half jaar of heel jaar), krijg je de eerste editie gratis.

Download Gitarist uit de AKO Magworld shop

Download de AKO Magworld app uit de App Store of Google Play. Koop losse edities of neem een abonnement. Deze app is behalve voor iPad ook geschikt voor Android tablets, maar voor wie geen tablet heeft ook op de desktop of laptop als app binnen te halen.

76 Gitarist augustus 2014

74 GIT281 servicedesk digitaal.indd 76

17-07-14 13:58

 SERVICEDESK GITARIST EVENTS Aan het slot van het seizoen kijken we terug op een mooi jaar met Gitarist Events. Regelmatig waren we betrokken bij events, als (co-)organisator of mediapartner. Bij Amsterdam Electric Guitar Heaven, bij tweemaal Gitaarkamp, Muzikantendag on Tour en, samen met Ibanez, de Steve Vai Masterclass in Utrecht. Radio 6 maakte twee prachtige reportages van die Masterclass en besteedt iedere maandag om middernacht in het programma Mijke en Co Live een uur lang aandacht aan ‘de gitaar’ in samenwerking met Gitarist. Beluister alle uitzendingen on demand.

Gitarist elke maandagnacht op Radio 6 Met onder anderen Walter ‘Wolfman’ Washington, John Scofield, Steve Vai, Martijn van Iterson, Eef Albers, Jim Hall en Matt Schofield.

Matt Schofield

Walter 'Wolfman' Washington

Ans van Eck

Martijn van Iterson

Elke maandag om middernacht, van 12 tot 1, kun je op Radio 6 een uur lang luisteren naar ‘gitaar’ tijdens Mijke en Co Live. Dit programma wordt gemaakt door Co de Kloet in samenwerking met Gitarist. Aan de orde komt gitaarmuziek in de breedste zin van het woord, met interviews die aansluiten bij de inhoud van de actuele editie van Gitarist. Ook worden recensies uit Gitarist met muziek geïllustreerd. Natuurlijk kunnen alle uitzendingen ook on demand achteraf beluisterd worden! We hebben de uitzendingen tot nu toe op een rij gezet. Vanaf 31 maart tot half juli. Te beluisteren via Gitarist.nl.

Uitzendingen maart-juli 2014 Beluister alle uitzendingen tot nu toe via Radio Gemist. Gebruik deze link: www.radio6.nl/gemist/programma/2484/ mijke-en-co-live 31 maart: Gary Lucas, Frank Zappa, Swarms e.a.

7 april: Jimi Hendrix, Eric Clapton, Udo Pannekeet e.a.

14 april: Rory Gallagher, Jerôme Hol e.a.

21 april: Mike Keneally, Wiek Hijmans e.a.

28 april: Robert Cray, King of the World e.a.

5 mei: Animals as Leaders, Steve Vai, e.a.

12 mei: Matt Schofield concert North Sea Jazz 2011 19 mei: Jim Hall, Matt Schofield 26 mei: Jim Hall concert Bimhuis 2001 2 juni: Steve Vai Masterclass ‘Son of Alien Guitar Secrets’ Part 1 9 juni: Steve Vai Masterclass ‘Son of Alien Guitar Secrets’ Part 2 16 juni: Eef Albers e.a.

23 juni: Nels Cline, Walter Trout e.a.

30 juni: Skyrider, Valleys of Neptune e.a.

7 juli: Batik met Ed Verhoeff en Mark Haanstra, Chris Beckers e.a.

14 juli: Wolter 'Wolfman' Washington live North Sea Jazz 2014 John Scofield speelde vrijdag 11 juli met zijn groovy Uberjam band een aanstekelijk concert op North Sea Jazz.

Mijke & Co Live nam het concert op en zendt binnenkort delen ervan uit in een John Scofield special.

Volg Gitarist.nl, onze social media, www.facebook.com/mijkecolive of www.radio6.nl Voor meer informatie: mail met live@radio6.nl t.a.v. Co. Co de Kloet via Twitter @CodeKloet

Steve Vai ‘Son of Guitar Secrets’ Twee heel speciale uitzendingen van vorige maand willen we nog een keer uitlichten. Co de Kloet in Mijke & Co Live vatte in een prachtige montage van tweemaal een uur de Steve Vai Masterclass van 10 mei 2014 samen. Ibanez en Gitarist organiseerden deze Alien Guitar Secrets Masterclass in TivoliVredenburg, Utrecht. Het is fascinerend om naar Vai te luisteren, naar zijn visie, zijn welbespraakt-

heid. Ga er even voor zitten en laat het over je heen komen. De uitzendingen (2 en 9 juni) zijn on demand te beluisteren via Gitarist.nl. Luister steeds naar het derde uur van de drie uur durende Mijke en Co Live uitzending.

Radio 6 Gitarist specials Mijke en Co Live on demand beluisterbaar

augustus 2014 Gitarist 77

 SERVICEDESK COLOFON 24e jaargang nr. 281 – augustus 2014 Gitarist is een uitgave van Uitgeverij De Inzet b.v.

Postbus 11497, 1001 GL Amsterdam Adres voor redactie en administratie: Postbus 11497, 1001 GL Amsterdam Bezoekadres: Rozenstraat 206, 1016 PA Amsterdam Tel. 020 675 5308 info@gitarist.nl www.gitarist.nl ABN Amro: 55.87.32.720 Hoofdredactieteam: Mark van Schaick (algemeen), Co Koenen (adjunct), Steven Faber (tests) Eindredactie: Co Koenen Gitarist.nl: Klaas Jan Stol Medewerkers: Mike Cachola, John Denekamp, Jan Peter Eerenberg, Martijn Govers, Stefan Heger, Vincent van der Horst, Ricardo Jupijn, Jos Kamphuis, Frank Laan, Henk de Ligt, Tom Nijhof, Kevin Pasman, Martine Sipma, Gertjan Smit, Oscar Timans, Henk Visser, Paul van de Vlasakker, Martin Zand Scholten Fotografie: Rob Bakker, Dennis Boxem, Fred van Diem, Mark van Schaick, Andreas Terlaak Vormgeving: Nils Jonkers, m.m.v. Marjorie Brinkhuis, Lisbeth van Lintel (LandGraphics) en Marcel Willemsen (Keijser 18 Mediaproducties) Uitgever: Erk Willemsen Sales & Marketing: Ronald Willemsen Bladmanagement & Traffic: Gilles Graafland Advertentieacquisitie: Ronald Willemsen, Ollie Schmitz, Erk Willemsen Keijser 18 Mediaproducties, Postbus 11497, 1001 GL Amsterdam tel. 020-6755308, ads@k18.nl Boekhouding: Mirjam Berendse, gitaristfactuur@uitgeverijdeinzet.nl

Gitarist met k

Word nu abonnee en kies u

Aanbieding 1:

★ 3X VOOR 12,50 ★

3 MAAL GITARIST IN DE BRIEVENBUS Edities september, oktober, november Tests van de nieuwste spullen, interviews en artikelen boordevol handige tips Het abonnement stopt na drie keer automatisch.

VOOR SLECHTS € 12,50 Aanbieding 2:

★ 25% KORTING ★

Druk- en bindwerk: Drukkerij Ten Brink – Meppel Distributie voor Nederland: Betapress, Gilse Distributie voor België: AMP, Brussel Licentie: Future plc., Bath, UK Niets uit deze uitgave mag in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën of enige andere manier, worden verveelvoudigd of opgeslagen, zonder voorafgaande toestemming. Zonder schriftelijke goedkeuring is het niet geoorloofd dit blad op te nemen of ter beschikking te stellen van een leesportefeuille. De uitgever behoudt zich het recht voor advertenties zonder opgaaf van redenen te weigeren.

ISSN 0928-8007 © 2014 Alle rechten voorbehouden

12 MAAL GITARIST IN DE BRIEVENBUS Edities september 2014 t/m augustus 2015 Twaalf nummers in de bus, een heel jaar lang. Met 25% korting!

VOOR SLECHTS € 52,-

NEEM EEN ABONNEMENT Abonneer je via www.gitarist.nl GITARIST verschijnt 12 x per jaar • losse nummers € 5,90 • jaarabonnement inclusief welkomstgeschenk € 59,• jaarabonnement verlenging € 59,• 2-jaarabonnement inclusief welkomstgeschenk € 107,• Proefabonnement 3 edities € 12,50 Abonnementenadministratie: Mirjam Berendse abo@gitarist.nl 020 675 5308 Postbus 11497 1001 GL Amsterdam Coverfoto: Jesse Wild

78 GIT281 servicedesk abo.indd 78

5,90

17-07-14 13:40

BP

adviesprijs € 5,90 mei 2014 | www.gitarist.nl

78 Gitarist augustus 2014

korting in de brievenbus! uit 4 mooie aanbiedingen Aanbieding 3:

★ WELKOMSTCADEAU ★

12 MAAL GITARIST IN DE BRIEVENBUS Edities september 2014 t/m augustus 2015 Twaalf nummers in de bus, een jaar lang.

Met een welkomstcadeau naar keuze.

Kijk op de site!

VOOR SLECHTS € 59,-

DIGITALE ABONNEMENTEN Je kunt ook een abonnement nemen op de digitale editie van Gitarist via de AKO app voor tijdschriften of in de Apple App Store. Met video, audio, slideshows en directe links.

Geschikt voor pc, Mac, Android tablets en iPad.

24 MAAL GITARIST IN DE BRIEVENBUS

• Download nu via de App Store (zoek Gitarist - hét blad voor gitaristen en bassisten) • Voor iPad en iPhone

Edities september 2014 t/m augustus 2016 Twee jaar lang met 35% korting, 24 edities maar liefst.

VOOR SLECHTS € 89,-

• Of ga naar de magazine shop van AKO (zoek AKO Magworld) • Voor PC, Mac, iPad en Android tablets

Aanbieding 4:

★ 35% KORTING ★

sprijs € 5,90 stus 2014 | www.gitarist.nl

BP

adviesprijs € 5,90 juni 2014 | www.gitarist.nl

5,90 ww.gitarist.nl

Ga naar www.gitarist/abonnement om je keuze kenbaar te maken.

Of bel meteen even met 020 675 5308. augustus 2014 Gitarist 79

Hét magazine voor drummers en percussionisten Proefabonnement?

3 nummers voor € 12,50 www.slagwerkwereld.com/abonnement

Slagwerkwereld.com Hot news, bio’s, video’s en meer

Slagwerkkrant is een uitgave van Keijser 18 Mediaproducties, (co-)uitgever van Interface, Gitarist, Akkoord Magazine, Zing Magazine en MixedWorldMusic.com

SWK en GIT.indd 1 ads GIT281.indd 80

08-03-12 08:49 17-07-14 14:49

 MIJN GITAARWERELD 



Ik moet een jaar of tien geweest zijn toen ik voor de gitaar viel.

Dit was vóór The Beatles en de Stones. Ik liep op straat in Brooklyn toen ik iemand in een benzinepomp elektrische gitaar hoorde spelen. Dat geluid was zo indringend, ik werd er echt door getroffen. Later keek ik, ook in Brooklyn, door het raam van een souterrain en zag iemand met een mooie grote versterker en een gitaar. Dat was het.



In 1962, ik was twaalf, kreeg ik mijn eerste gitaar van mijn ouders, een elektrische hollowbody Harmony met één element en twee cutaways, een geweldig ding. Ik heb nooit les gehad, leerde alleen van mijn vrienden. House Of The Rising Sun onder de knie krijgen was een hele uitdaging.

Ik heb altijd fingerpicks gebruikt. Hierdoor onderscheidde ik me en had ik een iets andere benadering. Ik kende niemand anders in de popscene die dat deed. Je had Danny Kalb van The Blues Project en John Fahey, een grote held en invloed van mij, die speelde altijd met fingerpicks. Er waren dus wel een paar mensen, maar het waren vooral countrygitaristen.



Mijn ziekte weerhield me er niet fysiek van gitaar te spelen, maar geestelijk was het uitputtend (Stein kreeg in 1983 de zeldzame auto-immuunziekte pemphigus vulgaris). Ik speelde een tijdje geen gitaar maar bleef wel bezig. In mijn achterhoofd speelde altijd het idee van een Blondiereünie. De belangstelling voor de band groeide en toen we in 1997 weer samenkwamen leek dat een juiste beslissing.



Ik heb nog altijd veel gitaren. Ik heb zo’n zelfstemmende Gibson Robot, maar meestal gebruik ik een XOX Audio Tools gitaar van koolstofvezel. Die vind ik te gek omdat ie maar 2 kilo weegt. Ik ben echt geen gearhead. Tegenwoordig houd ik me meer bezig met computers. Ik zou eindeloos over plug-ins kunnen praten…



Ik heb The Ramones vanaf de eerste dag gezien. Ik was bij hun eerste show in CBGB’s en ze waren geweldig. Ze stopten vaak midden in een nummer om ruzie te maken. Ik herinner me dat Johnny Ramon me eens vertelde dat hij nooit gitaar speelde behalve op het podium en in de studio.



De gitaarpartij op Heart Of Glass heeft uren gekost. Het is met een Roland Space Echo gedaan. Ik sloeg één noot aan – doing! – en dan kwamen al die herhalingen: dakka–dakka– dakka! Ik weet niet of het achtste of zestiende noten waren, maar wat het ook was, het kostte enorm veel tijd om iedereen perfect in de maat te krijgen. Het klinkt als een MIDI-track, maar het is helemaal met de hand gedaan.

Chris Stein

Hij was aanwezig bij de geboorte van punk in New York, had samen met Debbie Harry succes met de new wave van Blondie, overwon een levensbedreigende ziekte en maakte een succesvolle comeback. Chris Stein over The Ramones, spelen met fingerpicks en futuristische gitaren. door Henry Yates augustus 2014 Gitarist 81

81 GIT281 mijn gitaarwereld.indd 81

17-07-14 14:30

Adverteerdersindex Adam Hall 23 Algam Benelux 84 Alphenaar 72 72 American Guitar Store Bas van den Broek 17 Bax Shop 07 Benelly Import 13/36 BMI 25 72 Diamond Guitars Dutch Music Event 52 EMP 52 Fender 03/99 Gitaarshop Heemstede 72 Gitarist 28 Gitarium 72 72 Groove Music Shop Guitar Jamz 37 Guitar King 72 Hoshino 02 ideal music 72 Interface 62 72 Kaj’s Guitarstore Kees Dee 72

Keuringsdienstvansnaren.nl 72 Kool & Elfring 10 Lefty Guitars 72 Leo Music&Audio 72 Lord Of The Strings 72 Mainstreet 72 Music Minds 82 North End Music 72 Pieter’s Musical Agencies 52 PRS Guitars 05 Sacksioni 72 SAE 72 Sandlane Studio’s 72 Slagwerkkrant 80 Sound Service 14/37/52 Speeltuygh 72 Sticks ‘n Strings 72 Texas&Tweed 37 The Fellowship Of Acoustics 72 The Tipbook Company 98 The Roadhouse 72 Thomann 20/21 Tipbook Company 82

Cursus gitaarspecialist...

Naamloos-2 1

09-05-12 15:23

Het verschil tussen Alnico V en keramische elementen, een nog betere manier om je intonatie af te stellen, wat houtsoorten aan de klank van je instrument bijdragen en hoe je fret buzz verhelpt? Je leest het allemaal in Tipboek Elektrische gitaar & basgitaar.

250 pagina’s bomvol glasheldere informatie, talloze illustraties, handige Tipcodes en een compleet akkoordenoverzicht als extraatje.

Aanbevolen door toppers, en overal te koop voor slechts € 14,90!

€ 14,90

www.tipbook.com

ISBN 978-90-8767-005-4 250 pagina’s

The best guide to your instrument!

Naamloos-3 1

Advert. gitarist El 2012.indd 1

ads GIT281.indd 82

09-05-12 15:27 20-03-12 23:48

17-07-14 14:49

MOREHORSEPOWER

©2013 FMIC. Fender®, Mustang™, and Fender® FUSE™ are trademarks of Fender Musical Instruments Corp. All rights reserved.

FENDER.COM/MUSTANGAMPS

FENDER MUSTANG™ III V.2 AMPLIFIER

ONE OF FIVE NEW MUSTANG V.2 AMPLIFIERS

2013_Fender Mustang V2 Ad_210x297_3mm_UK_no social media.indd 1 ads GIT281.indd 83

14/02/2013 11:11 18-07-14 10:40

AVAILABLE NOW Get ready for some serious Coreplay - the new ID:Core programmable amps will make you want to keep playing all night long, with great features like six voices, 12 effects, Blackstar’s unique ISF feature and easy-to-use controls, all delivered in SUPER WIDE STEREO. Plus, with built-in USB and free Insider software, you can share or swap sound patches in the Blackstar online community.