Afgelopen jaren zijn ouderen structureel achteruitgegaan in hun koopkracht. Door een stapeling van maatregelen die ook nog versterkend op elkaar doorwerken. Tegelijkertijd worden ouderen in politiek en media ‘geframed’ als potverdeerders die het beter hebben dan welke generatie ook. Met de verkiezingen in aantocht lijken veel partijen ineens toch weer toenadering te zoeken tot de groep senioren. Wilma Schrover, directeur KBO-Brabant, over de politieke hypocrisie in het beleid voor en de communicatie over senioren.
Wilma Schrover, directeur KBO-Brabant:
Door welke wetten en maatregelen zijn ouderen de laatste jaren aangetast in hun koopkracht? ‘De meeste Nederlanders hebben gemerkt dat we sinds 2008 in een financieel-economische crisis verkeren. Elk huishouden heeft wel last van één of meer bezuinigingsmaatregelen of lastenverzwaringen, maar ouderen zien zich geconfronteerd met een ongekende stapeling daarvan: de meeste pensioenen worden al jaren niet meer geïndexeerd en voor 2017 zijn directe kortingen aangekondigd; de werkloosheid onder vijftigplussers is groot en vaak uitzichtloos, maar desondanks schuift de pensioengerechtigde leeftijd op; bij de overgang van zorgtaken van rijk naar gemeenten is fors bezuinigd en de eigen bijdragen voor zorg stijgen enorm. Dat bedoelen we dus met een stapeling van maatregelen. De ene bewindspersoon draait aan een knop maar lijkt geen idee te hebben van de brede effecten daarvan. Laat staan dat hij ook nog rekening houdt met de knoppen waaraan collega’s op rijks- of gemeentelijk niveau draaien. De burger krijgt die beleidsmatige ondoordachtheid gepresenteerd en moet zich in de dagelijkse werkelijkheid maar zien te redden.’
Tekst: Susanne Mullenders | Beeld: Ivo Hutten
‘Onder druk van verkiezingen
wordt alles vloeibaar’ ons 12