Daan is op bezoek bij Theo en zijn drie ezeltjes!
Muktinath Thorung-‐La Annapurna
Maar Theo zegt ook weleens, Thorung, Mukti en Anna tegen ze!
Theo en Daan gaan op zoek naar grote spinnen!
Theo is gelukkig want zijn beste vriend Daan is op bezoek. Samen met zijn vriend kan hij heel de dag bij zijn ezeltjes zijn. “Dag Thorung. Dag Anna. Dag Mukti. Ik ben heel blij, want mijn beste vriend is op bezoek. Wij hebben de hele dag tijd om samen voor jullie te zorgen.” De ezeltjes zijn heel blij omdat Theo met Daan voor hen komt zorgen. Theo en Daan voelen hoe blij de ezeltjes zijn. “Lieve ezeltjes doordat wij voor jullie mogen zorgen, is deze dag voor ons een feest!”
“Bah, wat een grote spin”, roept Daan plots. Daan verstopt zich achter Thorung-‐La. “Ben jij bang voor spinnen?” vraagt Theo.“Dat vind ik raar, spinnen doen toch niets.” Thorung-‐La vindt het leuk dat Daan zich achter hem verstopt. Theo moet er een beetje om lachen. “Kijk eens”, zegt Theo tegen Daan, “terwijl jij bang bent voor die spin, is Thorung blij dat je zo dicht bij hem bent”. Daans hartje vult zich met de liefde van het ezeltje. Zijn angst is weg.
Daan is een beetje boos op zichzelf. Hij vindt zich stom omdat hij bang is van spinnen. “Maar lieve ezeltjes, ik houd ook nog wel een beetje van mezelf omdat ik koos om Theo als vriend te hebben. Hij is zo lief en hij houdt van mij. Hé wat raar, ik ben al minder boos op mezelf, nu ik dat zeg, joepie!”
Theo en Daan wandelen door de schuur. Er hangen overal spinnenwebben. “Zullen we gaan kijken of we nog een spin vinden?” vraagt Theo lachend. Daan is een beetje bang dat hij weer bang zal zijn. Maar hij durft het niet te zeggen tegen Theo. Ah, daar komen Anna en Thorung aan gestapt. Ze kijken heel lief naar Daan. “Dag Anna. Dag Thorung. Ook al ben ik een beetje bang om een spin te gaan zoeken, toch houden jullie nog van mij. Dank je om nog van mij te houden.” Plots hij is hij nier meer bang om in de spinnenwebben op zoek te gaan naar een spin. “Ja Theo,” roept Daan vrolijk, “laten we een spin zoeken!”
Theo is opgewonden. Hij hoopt dat ze een hele grote kruisspin vinden. Die vindt hij het mooist. “Dag ezeltjes, waar vinden we een grote kruisspin?” vraagt Theo opgewekt. De ezeltjes zijn blij omdat Theo zo vrolijk is. Theo voelt hun blijdschap. Hij wordt er nog vrolijker van. Omdat Daan voelt hoe gelukkig zijn vrienden zijn, is er geen plaats voor angst in zijn hartje. Hij zoekt mee naar de spin!
“Daar, daar is een hele grote”, roept Daan. “Wat jammer, het is geen kruisspin”, zegt Theo. Daan houdt zoveel van Theo en vindt het daarom jammer dat deze spin gewoon een zwarte spin is met grote poten en vieze haren. “Ben jij dan niet bang van deze spin?” vraagt Theo. “Ik hoop echt dat we een kruisspin vinden, want ik weet dat jij dan blij bent.” Wat een lieve woorden, de ezels balken van vreugde. Plots ziet Daan zichzelf in een grote stal vol met spinnen. Hij is ouder en heel gelukkig. Hij kent de naam van al deze spinnen. Wat een mooie droom, denkt Daan. Daan wordt er gelukkig van.
Daan is zeer blij. Hij kan zichzelf wel kussen. Hij is heel fier op zichzelf want hij is niet bang meer voor spinnen. “Dag dikke vrienden, ik houd vandaag zo van mezelf want ik ben niet bang meer voor spinnen.” De ezeltjes kijken Daan liefdevol aan. Hij voelt de liefde van de drie ezeltjes in zijn hart. Hun harten lijken wel één hart te zijn. “Hé, maar lieve ezeltjes, nu besef ik dat jullie ook van mij houden als ik wel bang ben. Dank je om me dat te laten voelen. Vanaf nu houd ik ook van mezelf ook al ben ik af en toe nog bang.” Dolgelukkig springt Daan in het rond.
“Zullen we een foto maken van deze spin?” vraagt Theo. Anna kijkt heel lief naar Daan. Hij duwt haar snuit tegen hem aan. Daan wordt hier heel gelukkig van. Heel zijn hartje klopt immers van liefde. “Dank je wel, lieve Anna, dank je, ik houd van je! Nu voelt Daan geen angst meer. Ook al zit hier een hele grote vieze spin, ik houd toch van Anna. Dank je wel Anna. Ja, laten we een foto maken, van de spin en van Anna.”
De foto is goed gelukt. Je kan de haartjes van de spin tellen. Daan is toch weer een beetje ongerust. Dan ziet Daan Thorung. “Hé Thorung, jij bent toch mooier dan deze spin.” Thorung zijn hartje gloeit van liefde voor Daan. “Hé, het lijkt wel of ik alles heb gedroomd. Ik begrijp er niks van. Maar het voelt wel heel zalig. Dank je Thorung. Nog nooit heb ik me zo vrij gevoeld. Holala!”
Daan en Theo zoeken verder. En daar is dan hun kruisspin. Wat een mooi kruis. Theo is blij en kust zijn vriend van vreugde. “Ook al ben ik toch wat bang voor deze spin, toch houdt Theo veel van mij!” beseft Daan. “Ik ben zo dankbaar omdat ik zo een goeie vriend heb.” En nu ziet Daan het ook, wat een mooie spin. En dat kruis is slechts een tekening op haar rug. En het is een hele mooie tekening.
Daan moet naar huis. Zijn mama heeft visjes gebakken. Dag Theo, dag ezeltjes. Dank jullie. Het was een fijne dag. Thorung, Anna en Mukthi kijken hem heel lief aan. Het lijkt wel of Mukthi zegt: “Hé Daan, wat vind je van de tekeningen op mijn rug. Als je goed kijkt dan zie je dat wij ook een kruis hebben op onze schouders.” “Hé, Mukthi heeft ook een kruis op zijn rug”, roept Daan. “Ze hebben alle drie een kruis op de rug”, zegt Theo, “maar toch zijn ze mooier dan spinnen.” Dag allemaal, ik houd van jullie!
Dank je!