ΦοIΒΗ ΚΟΥΝΤΟYΡΗ μικρότερο το αρνητικό αποτύπωμα της πανδημίας από αυτό της κλιματικής αλλαγής και της κρίσης της βιοποικιλότητας Η παγκοσμίου φήμης Καθηγήτρια περιβαλλοντικών οικονομικών μιλά στη μαΓνΗςΙα για την κλιματική αλλαγή, την κρίση της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάκαμψη μετά τον covid-19
Δ
εν έχουμε μόνο ηθική υποχρέωση έχουμε και οικονομικό στοιχείο. Είναι πιο συμφέρον όσο αφορά την οικονομική ανάκαμψη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας να μεταβούμε σε ένα αειφόρο πλάνο οικονομίας- κοινωνίας, το οποίο να υποστηρίζει και να εφαρμόζει την πράσινη συμφωνία και τους στόχους της. Η πανδημία του Covid-19 ανέδειξε διεθνώς το διαφορετικό μονοπάτι που θα πρέπει η κοινωνία, η πολιτική και η οικονομία να οδεύσει, έτσι ώστε να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή αλλά και την
κρίση της βιοποικιλότητας. Πως συνδέονται αυτά με την οικονομική ανάπτυξη; Σύμφωνα με την παγκοσμίου φήμης Καθηγήτρια Περιβαλλοντικών Οικονομικών και Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Ένωσης Οικονομολόγων Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων κ. Φοίβη Κουντούρη, όλες οι εκφάνσεις της ζωής συνδέονται άρρηκτα με το περιβάλλον, γι’ αυτό και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαράξει τη νέα στρατηγική πολιτική που εστιάζει στην αειφόρο και πράσινη ανάπτυξη. Οι χώρες, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες, βρίσκονται συμμέτοχοι σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, που θέλει την αναγέννηση της οικονομίας μεν, αλλά μέσα από δράσεις και κανόνες που εστιάζουν στο περιβάλλον.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΤΣΕΡΗΣ Πραγματοποιήσατε πρόσφατα μια διαδικτυακή διάλεξη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για την οικονομική περίπτωση της βιώσιμης ανάκαμψης από την πανδημία. Υπάρχουν προοπτικές ανάκαμψης μετά από ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, με τόσες πολλές παραμέτρους; Στη διάλεξή μου παρουσίασα μία έρευνα που έχουμε κάνει για την αειφόρο ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών, του οποίου προεδρεύω το ευρωπαϊκό hub κι αυτό αποτελείται πάνω από 400 πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και ο στόχος μας είναι να επικοινωνήσουμε λύσεις για την εφαρμογή των 17 στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης. Ο ευρωπαϊκός κόμβος ασχολείται πιο συγκεκριμένα, με την κοινή εφαρμογή των 17 στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης, που είναι μία παγκόσμια ατζέντα που αφορά όλα όσα έχουν να κάνουν με τη διάδραση του ανθρώπου, της κοινωνίας δηλαδή, της οικονομίας και του περιβάλλοντος και όσον αφορά στην Ευρώπη, θα πρέπει αυτή η ατζέντα και αυτοί οι 17 στόχοι να συνεφαρμοστούν μαζί με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία.
Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία είναι η νέα αναπτυξιακή πολιτική της Ευρώπης. Έχει τέσσερις βασικούς στόχους, την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050, την προστασία από τη μόλυνση της χλωρίδας και πανίδας , την ηγεσία των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων σε πράσινη τεχνολογία και τη δίκαιη μετάβαση, μια συμμετοχική δηλαδή μετάβαση, να δώσει τις δεξιότητες και τη γνώση σε όλο το ανθρώπινο δυναμικό, έτσι ώστε να είναι πραγματικοί συμμέτοχοι σ’ αυτή τη μετάβαση. Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία είναι η νέα αναπτυξιακή μας πορεία και μετά την πανδημία και την τεράστια οικονομική κρίση, η οποία επήλθε από την πανδημία, το πολύ θετικό, είναι ότι δεν χάσαμε τον προσανατολισμό ακριβώς αυτής της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Γιατί δεν τον χάσαμε; Αν δείτε το EUnextgeneration που είναι τα 750 δις επιπρόσθετα από τον επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ που εστιάζουν στην ανάπτυξη από τον Covid, αυτά προϋποθέτουν πως οτιδήποτε χρηματοδοτηθεί, οποιαδήποτε επένδυση χρηματοδοτηθεί από τα 750 δις, σε οποιαδήποτε από τις 27 χώρες θα πρέπει κατά 37% να αφορά
το κλίμα, τη μείωση των εκπομπών, και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή που ήδη υπάρχει κατά 20% στην ψηφιοποίηση και να σέβεται την αρχή μη σημαντική επίπτωση στο περιβάλλον. Άρα το μέλλον μας παραμένει η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, το μέλλον μας παραμένει ψηφιακό και πράσινο, έστω και μετά από αυτή τη μη γραμμικότητα της πανδημίας, από την τεράστια κρίση της πανδημίας. Αν τα βάλω αναφορικά με την έντασή του, θα έλεγα ότι η πανδημία είναι πιο μικρή όσον αφορά το αρνητικό αποτύπωμά της στην οικονομία και στις ανθρώπινες ζωές που χάνονται σε σχέση με τις δύο άλλες τεράστιες κρίσης της κλιματικής αλλαγής και της μείωσης της βιοποικιλότητας, οι οποίες κοστίζουν κάθε χρόνο δις δολάρια, γιατί η κλιματική κρίση μεταφράζεται σε αύξηση της συχνότητας και της εμβέλειας των ακραίων καιρικών φαινομένων που στοιχίζει τεράστια ποσά στην οικονομία, στις υποδομές, σε όλους τους οικονομικούς τομείς σε όλες τις χώρες του κόσμου καθώς επίσης και ανά δεκαετίες στοιχίζει και εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 55