Baekelmans Guy
‘De periode van met typemachines werken, fouten verbeteren met typp-ex en kopietjes maken met carbonpapier is voorbij’
Mijn Constructivistische periode
Guy Baekelmans in de galerie Van der Planken
I
De meeste mensen kennen me van mijn constructivistische periode van de jaren zeventig en tachtig. Na mijn opleiding heeft hij de eerste zeven jaar gewerkt met fotografie om de weg van de invloed van mijn leerkracht en kunstenaar Octave Landuyt, toen de organische periode. Hij lachte met men abstracte werken die ik ben beginnen maken toen ik zestien à zeventien jaar was. Na zeven jaar begon ik terug te schilderen en maakte ik weer eerst een Landuytje. Maar na een half jaar me te concentreren op allerlei technieken en materialen, ben ik gelukkig met iets totaal anders buiten gekomen. Mijn constructivistische periode begon 10 jaar later.
Constructed Interactions
Expo atelier Antwerpen 1995
III
Mijn manier van indeling De indelingen van mijn werk komen er stelselmatig. De periodes zijn er altijd geweest, en vanaf het ogenblik dat er zicheen bepaalde vernieuwing of verandering van richting in mijn werk gebeurt. Dan sluit ik graag een reeks werken af om iets nieuw te beginnen. Als ik aanvoel dak ik in herhaling val dan zet ik meteen de volgende stap. En buiten dat is er nog altijd een rode draad in mijn werk gebleven, iets herkenbaars. Als je al men werken naast elkaar ziet dan zie je dat ik deze heb gemaakt.
Cyclic and elliptics swings in 2013
Mijn ononderbroken kringloop
Ik schrijf er vaak over. Deze refereert naar het leven zelf, de evolutie, de zich steeds voortzettende spiraal van leven en dood. De dood is voor mij als een boeddhisteen deel van het leven zonder einde, een steeds cyclisch gegeven. Ook is er altijd continuïteit geweest, als een logisch vervolg op wat er voorafging. tot op de dag van vandaag ben ik nog altijd even gereven om al mijn werken te maken. Eerst werkte ik met tempera op doek, hierna kwam acrylverf met aryl-casseïne. Een tijdje later zeefdrukken, vanaf de jaren 80 begon ik met sculpturen en nog een tijdje later kwam er een rol van hout in mijn werk. Ik werk graag en veel met hout in watervast multiplex, omdat ik deze buiten kan installeren. Maar eigenlijk waren dit altijd grote manquettes. Dit met het idee van tijdsvaster materiaal te gaan werken. Vele houten sculpturen heb ik zelf gemaakt maar de metalen heb ik uitbesteed.
Overdadig Japans goud Ik maak gebruik van sublimering, dit betekent overdadig gebruik van Japans goud als hoofdkleurdie zich op een bepaald moment zoch opdrong en steekt tijd tot tijd de kop op en dat blijft volgens mij. Beyond Knowledge 1997, Transcendental Cognition
Beyond Knowledge 1997, Writings
IX
Boeddhisme van Nichiren
Al 26 beoefent hijhet boeddhisme, het is tegelijk introspectief en extravert. Toen ik jong was interesseerde oosterse filosofieën mij al. Deze hebben me veel bijgebracht. ik heb heel veel gezocht op dat gebied: Tantrisme, Confucianisme, Tao enzo. De periode waar ik me op focusde was Zen, dit zijn mijn grote werken uit de reeks ‘Constructed interactions’. Hierbij ben ik me gaan richten tot het extraverte boeddhisme van Nichiren, dat ik al 26 jaar beoefen. Daar heb ik heel veel wijsheid en onderwerpen uitgehaald om mee te werken. En deze boeddhistische informatie blijft altijd in het achterhoofd zitten zoals bijvoordbeeld bij ‘Beyond Knowledge’. hierbij zie je een soort schelp in dik karton (‘open, embrace and protect’), dit is de bedoeling om openheid naar alle te tonen en het is ook de vorm die omarmt, die bescherming biedt.
Beyond Knowledge 1997,Open embrace and protect
Jaren 7O Jaren 8O Tensives spaces 1972
In de jaren 70 waren er meer bevrijdingen, het loskomen van de spanning uit ‘Figures and forms’ en ‘Tensive Spaces’ met ingesloten ruimtes.
Figures and forms 1971, Crossroads
XI
Constructed Interactions
Zen periode In begin jaren 80 kwam de zen periode, hierin kwamen vereenvoudigingen qua kleur en vorm. Alles werd mediatiever. Mensen in deze periode hebben zeefdrukken als meditatieobject gekocht, wat niet de beedoeling was maar ik vond het wel fijn. In veel van je werk zie ik telkens een fijn lijntje terugkeren. Heeft dat een bepaalde betekenis?
Het intergalactische Dit lijntje is duidelijker in de sculpturen ‘Matter and more’ die hieruit voortvloeide, de witte sculpturen met neonlicht ingewerkt. De bedoeling hierachter is dat de dingen niet eindigen bij de tastbare vorm, maar dat alles verder bestaat buiten de materie, zoals wij een astraal lichaam hebben. De lijn is dus een verlenging van materie. De titels van de sculpturen duiden op communicatie in dat energieveld. Zoals ‘To the unknow’, ‘message to Pluto’ en `Dialogue with Venus’. hierdoor was hij geboeid door het intergalactische en het universele met het ruimtelijke.
Matters and more 1981, Dialogue with Venus
Matters and more 1981, To the unkown
XIII
Matters and more 1982, Listening to the sun, talking to the moon
XV Dragon wagons and wheels of wisdom 2012
Het Atelier
Een spel met de ruimte Mijn sculpturen, assemblages en objecten met spiegels. Deze reeks behoort tot ‘Dragon wagons and wheels of wisdom’. De spiegel gebruik ik omdat de lijn dan lijkt door te lopen, maar dit is eigenlijk de weerkaatsing van de andere lijn aan de voorkant. De spiegels zijn ook boedhistisch gezien bedoelt als eenheid van het voorwerp of van de mens met de omgeving. Er is dus geen verschil tussen mens en omgeving. Je kunt zelf niet veranderen zonder dat je omgeving verandert. Je omgeving is in feite de spiegel van jouw verandering.
XVII
Cosmic riddles and macaronics 1992
Dragon wagons and wheels of wisdom 2012, WOW Round mirror 1
Dragon wagons and wheels of wisdom 2012,WOW Cubic 1
‘Dus het is echt wel een evolutie die ik meegemaakt heb.’
Hij lacht