STANDPUNT VAN TOURING

TEKST: BRUNO DE THIBAULT - CEO TOURING

DE BRANDSTOFPRIJZEN AAN DE POMP ZIJN DE LAATSTE MAANDEN DOOR HET DAK GEGAAN. DAT ZAL MENIG CHAUFFEUR AAN DEN LIJVE ONDERVONDEN HEBBEN. AL IN OKTOBER VAN VORIG JAAR STELDE JOUW MOBILITEITSORGANISATIE VOOR OM DE ZOGENAAMDE ACCIJNZEN OP DE BRANDSTOF TE VERLAGEN, OM DE PRIJZEN ENIGSZINS BETAALBAAR TE HOUDEN.

Nu is het zo dat door de hoge basisprijzen ook de btw toeneemt, die de overheid maar al te graag int. Op een bepaald moment wordt het moeilijk om dit te verantwoorden tegenover de consument. Die hogere winst vonden wij sociaal en economisch niet te rechtvaardigen. Want je mag niet vergeten dat je op de brandstof driedubbel belast wordt: btw op de basisprijs, accijnzen én btw op die accijnzen. En ook dat de voertuigbestuurders de staat elk jaar sowieso al zo’n 20 miljard euro opleveren in de vorm van allerlei belastingen en heffingen.

BASISBEHOEFTE Dat de prijzen aan de pomp aanvaardbaar moeten blijven, is belangrijk voor de koopkracht: elke euro die men daar te veel aan uitgeeft, wordt bespaard op andere uitgaven, wat dan weer slecht is voor de economie. Je komt dus in een soort vicieuze cirkel terecht. De automobiliteit in stand houden en beschermen is voor de consument erg belangrijk: brandstof is een basisbehoefte, net als gas en elektriciteit. Niet iedereen kan zomaar overstappen op een alternatief. In de meeste gevallen omdat dat gewoon niet bestaat of om praktische redenen niet haalbaar is. Een onderzoek van Deloitte bij 1.000 autogebruikers toont aan dat de auto veruit het populairste vervoermiddel blijft. Hij neemt driekwart van de afgelegde kilometers voor zijn rekening en brengt 2 op de 3 werkende Belgen van en naar het werk.

50.000 HANDTEKENINGEN Door de oorlog in Oekraïne gingen de prijzen nogmaals omhoog. Het sein voor Touring om, onder meer via een petitie met 50.000 handtekeningen, de regering nog meer onder druk te zetten om de accijnzen te verlagen. Uiteindelijk is dit gelukt, zodat je voor een volle tank nu ongeveer 10 euro minder betaalt. Touring heeft de stem van de consument in dit debat sterk laten gelden, en we zijn verheugd dat deze stem gehoord werd door de overheid. Dat bepaalde partijen dit beschouwen als het subsidiëren van vervuilende brandstoffen, houdt weinig steek en is zelfs een slag in het gezicht van al wie de auto nodig heeft om zich te verplaatsen. Alsof we allemaal zomaar van de ene op de andere dag elektrisch kunnen rijden. Dat is niet alleen voor de meeste mensen onbetaalbaar, de overheid blijft ook nog eens schromelijk in gebreke met de uitrol van laadinfrastructuur.

Dat alles neemt niet weg dat de brandstofprijzen nog altijd duur zijn. We raden alle voertuigbestuurders daarom aan om zo ecologisch mogelijk te rijden, onder meer door hun rijgedrag aan te passen en met voldoende bandenspanning te rijden, wat een besparing kan opleveren van zo’n 390 euro per jaar. Of om voor korte verplaatsingen tussen thuis en kantoor toch voor een alternatief als de fiets te kiezen. Want alle beetjes helpen in tijden van crisis …

KAROLIN BROHE (31) BOUGE (NAMEN) PROJECTMANAGER RIJDT ELEKTRISCH SINDS (EIND) 2021

maanden elektrisch, maar van een weg terug is nu al geen sprake meer. Ze werkt als projectmanager bij Èggo, een bedrijf dat duurzaamheid hoog in het vaandel draagt. Karolin kreeg voor haar bedrijfswagen de keuze, maar opteerde zonder aarzelen voor 100% elektrisch in plaats van hybride. “Onze baas wil onze vloot klaarmaken voor de toekomst en we zijn in volle transitie. Bij ons wordt minstens met een hybride gereden, maar ik wou meteen het beste voor onze planeet.”

Karolin is erg blij met haar Kia e-Niro, een zuivere elektrische cross-over met een theoretisch rijbereik van 455 km. “Dat is ontoereikend voor verre autovakanties, maar als je goed plant, komt dat wel goed. Ik gebruik de auto trouwens voornamelijk voor de verplaatsingen naar mijn werk, en dat is nauwelijks 15 minuten rijden.” Ook voor haar ritten naar Brussel rekent ze op haar fluisterstille e-Niro en één keer ging het ei zo na mis: bijna geen batterijcapaciteit meer. “Dat was toch een stressmomentje, maar gelukkig was er een Carrefour in de buurt waar ik kon bijladen.”

thuis of op haar werk. Op beide plekken is er een laadpaal voorzien en op haar werk hoeft ze er alvast niet voor te betalen. Ook de laadpaal thuis is deels inbegrepen in haar mobiliteitsbudget: “Ik heb een budget dat door het bedrijf wordt betaald en alles daarboven is voor eigen rekening. Maar dat bedrag heb ik tot nu toe nog niet overschreden”, lacht ze.