przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad ■ Jaki jest deszcz? – bogacenie słownictwa. Nauczyciel poZabawy muzyczne daje różne określenia deszczu. Jeśli są one prawdziwe (np. pada, kapie, leje, kropi, chlapie, pluska, moczy), mó Strachy i posiąpi, strachach – zabawa muzyczna. W dzieci pierwszej wią: deszcz, a jeśli fałszywe – kręcą głową w geście „nie” (np. części zabawy dzieci dostają kartki z gazety złożone na chodzi, rysuje, klaszcze, skacze, śpiewa). ćwiartki (każda ćwiartka matańczy, odcięty róg – środek kartki). Dzieci rozkładają gazety i powstały otwór przekładają „Podróż kropelki wody” – omówienie obiegu wody w przyprzez głowę. Zamieniają się w strachy, które krążą po sali rodzie. Nauczyciel prezentuje planszę edukacyjną i wyjaśnia do nastrojowej muzyki. W drugiej części zabawy dzieci siadzieciom zjawisko krążenia wody w przyrodzie. dają w kole i zdejmują gazety. Do wesołej muzyki ugniatają gazetę w rękach, starając się zrobić z niej jak najmniejszą kulkę. W ten sposób pozbywają się wszystkich strachów. Kulki gazety wrzucają kolejno do ustawionego w środku koła koszyka. „Muzyczne emocje” – zabawa taneczna przy piosence Moniki Majewskiej. Dzieci stoją w kole i do każdej emocji pojawiającej się w piosence wykonują odpowiedni ruch: smutek – kucają i stukają pięściami o podłogę, złość – wstają i tupią nogami, strach – klaszczą, radość – podskakują, rozczarowanie – chwytają się za ręce i robią małe koło, tak aby się przytulić, szczęście – koło plakat powiększa się, a dzieci wesoło kołyszą się do rytmu. dołączony do bieżącego numeru Zabawy plastyczne i przestrzenne miesięcznika Księga nastrojów – praca zbiorowa. (na podstawie propozycji z publikacji: Mariola Jąder, „Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię”, wyd. Impuls, Kraków 2007, s. 38). Każde Zabawy i rozmowy inspirowane opowiadaniem dziecko otrzymuje kartkę papieru podzieloną dwoma poziomymi liniami na trzy płaszczyzny (linie nie dochodzą do lewej krawędzi „Prognozakartki). pogody” – wysłuchanie opowiadania autorstwa W każdym z trzech pasów wyznaczonych Anny Sójki. Treść opowiadania możesz znaleźć stronie przez linie dzieci rysują: 1) twarz i szyję, 2) tułówna z rękami, www.opowiadania.blizejprzedszkola.pl. 3) nogi. Aby twarze wyrażały różne emocje, nauczyciel może dzieci tata?– na grupy i każdej z nich przydzielić ilustrację podzielić Co powiedział zaba wa rozwijająca twórcze myślewybranej emocji. Na koniec spina wszystkie prace nie. Dzieci zastanawiają się,nauczyciel co mógł powiedzieć tata Piotrka zszywaczem i rozcina linie (lewa krawędź zostaje nieprzecięi próbują ułożyć pozytywne zakończenie opowiadania, np. Tata ta!). W ten sposóbJednak powstaje książeczka, dzieci mogą Piotrka powiedział: meteorolodzy sięw której nie pomylili, zobaczcie zestawiać za okno. części kartek, tworząc ciekawe postaci. – wykonanie zabawki. umiejętność Dzieci przy Przytulaczki Kto przewiduje pogodę? – pluszowej zabawa rozwijająca noszą kolorowe skarpetki (lubpoznają podkolanówki). Z nich tworzą logicznego myślenia. Dzieci określenia meteorolog swoje przytulaczki skarpetkę wypychają watą się, lubkim skraw(synoptyk) oraz stacja– meteorologiczna. Dowiadują jest kami materiałów. prezenter pogody.Za pomocą gumek recepturek i drucików kreatywnych mogą formować głowę, tułów i wiązać końce. Kawałki Prognoza pogody –zabawa rozwijająca pamięć wzrokową. filcu naklejają na wypchaną skarpetkę, tworząc oczy, Dzieci oglądają fragment prognozy pogody i mają za zadanie nos, buzię lub język. Taki przytulaczek może zamieszkać na zapamiętać jak najwięcej szczegółów na półce w przedszkolu lub w domu i byćdotyczących lekarstwempogody na kiepski trzy najbliższe dni w ich mieście. Następnie umieszczają symnastrój. boliczne obrazki pod nazwami trzech dni tygodnia i ponownie Marzenia – rysowanie nasprawdzając zadany temat. Na papierowych oglądają prognozę pogody, poprawność wykonachmurkach nia zadania. z zabawy „Chciałbym...” dzieci rysują swoje największe marzenie. Zebrane w czasie zabawy kuleczki waty przykleją Gdzie się na ukryć w trakcie burzy?marzenia – zapoznanie dziecimoże z zachmurkę. Powstałe nauczyciel sadami bezpieczeństwa. Prowadzący prezentuje kilka obumocować spinaczami na sznurku zawieszonym pod sufitem. razków, a zadaniem dzieci jest wybrać te, które ilustrują bezpieczne miejsca w trakcie burzy. Następnie nauczyciel wspólZabawy teatralne nie z dziećmi omawia zasady zachowania w trakcie burzy, np. nie chowamy się pod drzewem ani pod słupem wysokiego napię „Strachy” – odgrywanie przedstawienia Doroty Gellner. cia; zostajemy w domu i nie zbliżamy się do okien; jeśli podróżuje dzieci otrzymują sylwety i manipulują nimi do tremyWybrane z rodzicami samochodem, zatrzymujemy się w bezpiecznym ści przedstawienia. zwracaw aucie; uwagę na miejscu – z daleka odNauczyciel drzew i zostajemy nieodpowiednie rozmawiamy gesty i ruchy (opisane w treści przedstawienia w nawiasach). przez telefon.
Chętne dzieci zapamiętują wybrane fragmenty z przedsta-
wienia i wcielają się w rolę strachów (może być ich więcej niż w przedstawieniu) i w rolę dziewczynki. Pokaż to uczucie – zabawa dramowa. Dzieci spacerują po sali do muzyki. Na przerwę nauczyciel podnosi do góry wybraną tabliczkę z zapisem emocji, a dzieci dźwiękiem, mimiką i mową ciała starają się przedstawić daną emocję.
Zabawy i ćwiczenia ruchowe Ćwiczenia poranne Dzieci biegają w rozsypce. Gdy nauczyciel podniesie tabliczkę z napisem: Hura!, skaczą wysoko. Gdy podniesie pustą tabliczkę, zastygają w bezruchu. Ćwiczenia logopedyczne Dzieci stają w parach i trzymają się za ręce. W rytm muzyki wykonują na zmianę przysiady (tzw. huśtawka). Na przerwę Ćwiczenia artykulacyjne w muzyce szukają sobie nowej pary. dywanie rozłożone szarfy. Dzieci spacerują posię sali,w póła gdy Na Lekki wietrzyk, wielkasąwichura. Dzieci ustawiają napotkają na szarfę, przekładają ją przezLekki głowęwietrzyk i idą dalej.szumi kolu. Nauczyciel „zamienia je w wiatr”. Dzieci maszerują z szarfami po obwodzie do rytmu wycicho: szszsz; wielka wichura szumi głośno:koła szyszyszy. Nauczygrywanego na –tamburynie. Na ciszęręce, układają z szarf wielkie ciel „dyryguje” im wyżej podniesie tym większa szaleje koło i poruszają podelikatniejszy wyznaczonymwieje okręgu stopa za stopą. wichura; im niżej,się tym wietrzyk Gdy tamburyno znów zacznie grać, dzieci podnoszą szarfy z podłogi i ponownie maszerują. Ćwiczenia oddechowe Wirujące listki. Dzieci trzymają w jednej ręce listek (za ogoĆwiczenia gimnastyczne nek) i poruszają nim, spacerując po całej sali w rytmie dowolnej muzyki. Na przerwę w muzyce zatrzymują się i dmuchają Zestaw w listek.ćwiczeń z elementami Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne (na podstawie Marta Bogdanowicz, Łódka w kałuży. Podczas spaceru dzieci szukają dużej kaDariusz Okrzesik, „Opis i planowanie zajęć według Metody łuży. Następnie ustawiają się dookoła niej, a nauczyciel kłaRuchu Rozwijającego Weroniki Sherborne”, wyd. Harmonia, dzie na niej łódkę wykonaną z papieru. Zadaniem dzieci jest Gdańsk 2011). odgadnąć, w jaki sposób wprawić ją w ruch (np. dmuchając Zabawa na powitanie: przez rurkę, wachlując wachlarzem). Dzieci sprawdzają, który sposób jest najlepszy. falą. Dzieci siedzą w kole, trzymając Iskierka z meksykańską się za ręce. Prowadzący „puszcza iskierkę”, zaciskając i jednocześnie unosząc dłoń sąsiada. Ten z koleiusprawniające przekazuje „iskierkę”, Ćwiczenia unosząc do góry dłoń osoby motorykę siedzącej obok. narządów mowy Ćwiczenia kształtujące schemat ciała i świadomość prze Odgłosy strzeni: natury. Dzieci naśladują odgłosy natury, modulując głos zgodnie z tym, co pokazuje nauczyciel oczu, – otwarte dłonie Zabawne miny. Mrużenie i wytrzeszczanie naśladowagłośno, zamknięte – cicho. Proponowane odgłosy: szum wianie min prowadzącego i innych uczestników zabawy. tru – szszszszszszsz; krople deszczu – kap, kap, kap; grzmot – Moje. Dzieci wskazują części ciała wymienione przez prowabum, bum, bum. dzącego. Jeśli grupa dobrze radzi sobie z tym ćwiczeniem, zabawę można przeprowadzić z zamkniętymi oczami.
Zabawy Dzieci paluszkowe Jak najszerzej. leżą w rozsypce na podłodze, starając się zająć jak najwięcej miejsca. Na sygnał nauczyciela kulą się Szara tak, abywyliczanka zająć jak najmniej miejsca. Ćwiczenie powtarzamy kil(Justyna ka razy. Niedbała)
Szara Ćwiczenia oparte relacji „z”: cisza raz, dwa,na trzy Walec. Dziecko z pary klęczy kładziemy palec wskazujący na przy usta drugim, które leży na plecachjesienne i delikatnie obraca Już kończy dni go na brzuch. Po kilku powtórzeniach następuje zamiana ról. obejmujemy się rękoma Szare drzewoDzieci raz i dwa Na spacer. spacerują w parach po sali. Na sygnał nauczyciela jednorękami, z nich naśladując tworzy klękgałęzie podarty (domek), a drugie wymachujemy drzew kładzie się pod nimwietrze przodem i zasypia zmęczone spacerem. poruszające się na
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 10.169/2015 10.169/2015
63 55