przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad ■
Ćwiczenia logopedyczne Ćwiczenia artykulacyjne Odgłosy. Nauczyciel wyraźnie artykułuje głoski lub grupy głosek, a dzieci naśladują go, np. a – e – i – o – u, au, oi itd. Ćwiczenia języka Nieśmiały języczek. Dzieci spacerują po sali do muzyki, wykonując ruchy okrężne języka. Na przerwę w muzyce język szybko się chowa i na zmianę wypycha lewy i prawy policzek.
Co czujemy? – omówienie serii ilustracji, nazywanie uczuć. Nauczyciel prezentuje ilustracje przedstawiające różne sytuacje związane z emocjami. Dzieci opisują czynności i ustalają, co czują postaci na obrazkach. Następnie pokazuje dzieciom tabliczki i odczytuje zapisane na nich odgłosy. Dzieci starają się przyporządkować odgłosy do przedstawionych emocji. Strach – Aaa!; zdziwienie – Ooo!; radość – Hura!; zmartwienie – Uuu!; złość – Grr!; nieśmiałość – pusta tabliczka. Nauczyciel prosi, aby dzieci wybrały te emocje, które lubią odczuwać. Na tablicy zostają emocje negatywne. Dzieci wspólnie próbują ustalić, co zrobić, aby pozbyć się złych emocji.
Ćwiczenia oddechowe Baloniki. Dzieci podzielone są na pięć grup. Siedzą, tworząc koła. Każda grupa dostaje jeden balonik. Grupy siedzące w swoich kołach dmuchają na balonik, który krąży po kole.
Zabawy paluszkowe Kot i myszka (Natalia Łasocha) Wyszła myszka na spacerek, palec środkowy i wskazujący „spaceruje” po dywanie radość wielka – widzi serek. palcami wskazującymi rysujemy szeroki uśmiech Teraz strach – spotkała kota. przykładamy dłonie do policzków Kot ze złości aż się miota. dłońmi robimy „młynek” Ogon w górę, pazur długi, palec wskazujący unosimy do góry, z palców drugiej ręki tworzymy pazury myszka w pędzie serek gubi. palec środkowy i wskazujący szybko „biegnie” po dywanie Siedzi teraz w mysiej dziurce, z dłoni robimy domek dla myszki serek został tam na półce. palcem wskazującym pokazujemy na wybrane miejsce
Zabawy dydaktyczne Jak się dzisiaj czujesz? – poszerzanie zasobu słownictwa dzieci. Wariant I: Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel rzuca piłkę do wybranego dziecka i rozpoczyna zdanie, np. Jestem zły, ponieważ/dlatego że..., a dziecko, które złapie piłkę, kończy zdanie tak, aby brzmiało ono logicznie. Nauczyciel używa w zdaniach określeń „ponieważ”, „dlatego, że”, aby dzieci same zaczęły stosować te wyrażenia (zamiast wyrażenia „bo”).
Wariant II: Nauczyciel rozpoczyna zdanie o pozytywnym wydźwięku, np. Czuję radość, kiedy... .
„Niezwykły cyrk” – aktywne słuchanie opowiadania. Nauczyciel rozkłada przed sobą tabliczki z odgłosami (prezentowane w poprzedniej zabawie). Następnie opowiada o cyrku i w odpowiednich miejscach (robiąc pauzę) podnosi wybraną tabliczkę, a dzieci naśladują pasujący w danym momencie odgłos.
Niezwykły cyrk (Natalia Łasocha) Pewnego dnia do miasta przyjechał cyrk (Hura!). Wszyscy chcieli pójść na przedstawienie. Mieszkańcy ustawili się w długiej kolejce. Martwili się, że nie starczy biletów dla wszystkich (Uuu!). Niektórzy tupali ze złości (Grr!). Ale namiot był tak ogromny, że pomieścił wszystkich (Hura!). W środku była wielka arena i mnóstwo kolorowych świateł (Ooo!). Klaun przywitał gości i rozbawił swoimi sztuczkami (Hura!). A potem na scenę wyszedł lew (Aaa!). Co to było za zwierzę! – lew zwinnie przeskakiwał przez płonące obręcze (Ooo!). Po nim na scenie pojawili się akrobaci, którzy w powietrzu fikali koziołki i stawali na głowie (Hura!). Nagle pogasły wszystkie światła (Aaa!). A po chwili w ciemności pojawiły się ogniste pochodnie podrzucane wysoko do góry (Ooo!). Na koniec słoń łapał obręcze na swoją trąbę (Ooo!). Małpka rzucała piłki na widownię (Hura!). Ktoś dostał piłką w głowę (Grr!), ale nic poważnego się nie stało. Cyrk niestety już odjechał (Uuu!), ale za rok artyści przyjadą znów (Hura!).
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 10.169/2015
61