10
Kei In Sport nummer 13 - november 2021
Grenzeloos
Op jacht naar een medaille met de internationals van Oekraïne Pionieren. Dit zit allemaal in de ondernemende en sportieve genen van Hien The. De Amersfoorter zet sinds 2017 aardig wat weken per jaar zijn kennis en kunde in om het Oekraïnse vrouwenhockey naar een hoger mondiaal plan te tillen. Door: Arjan Klaver
Het is een ommelandse reis om met een gammel en overvol taxibusje vanaf het vliegveld in Kiev af te reizen naar de Sumy. De stad ligt in het noordoosten van Oekraïne op nog geen 100 kilometer afstand van de Russische grens. De meeste wegen in Oekraïne zijn in de tijd van de Sovjet-Unie aangelegd en voldoen aan de minimum eisen. Slecht dus. En zo zigzagt het busje meer dan zes uur lang op een weg met kuilen en scheuren die het dorre landschap met af en toe vervallen negorijen doorsnijdt. Dan te bedenken dat The het hockeyniveau omhoog probeert te krikken in een land dat in het verleden geprofiteerd heeft van de Sovjet Unie’s nadruk op lichamelijke opvoeding. Oekraïne bleef na de
onafhankelijkheid achter met honderden stadions, zwembaden, turnzalen en andere faciliteiten. Sport in de Oekraïne wordt volgens een blik op Wikipedia voornamelijk beheerst door 40 federaties van verschillende olympische sporten die allemaal deel uitmaken van het Nationaal Olympisch Comité van Oekraïne. Sporten als voetbal en worstelen zijn immense populair. Hockey heeft een bescheiden bijrol. Dat zou blijken nadat de bevrijdende finishlijn in Sumy is gepasseerd. Maatvoeringen „Denk nu niet dat je dezelfde omstandigheden aantreft als in Nederland”, opent The. „In dit land zijn maar een paar hockeyvelden. In Sumy is er een kunstgrasveld waarop landskampioen MSC Sumchanka haar wedstrijden speelt. Een veld overigens dat qua afmetingen kleiner is dan de officiële maatvoeringen. Waarom dit is mag een raadsel zijn en blijven. Maar de motivatie van de internationals is er niet minder om.” Uiteraard welt de vraag op hoe de Amersfoorter hier nu eigenlijk verzeild is geraakt. „Het begin in 2017”, aldus de Amersfoorter die onlangs, na 22 jaar actief te zijn geweest op deze vereniging, als technisch directeur afscheid nam van ’t Spandersbosch in Hilversum. „Ik verzorgde destijds als internationaal docent namens de Internationale Hockey Federatie (FIH) in dat land een hockeycursus. Toen ik gevraagd werd om de nationale vrouwenploeg te trainen en een rol wilde spelen tijdens het EK en WK zaalhockey, ontstond er een duurzame band tussen mij en de vertegenwoordigers van de hockeybond in dit land. Nu mag het veldhockey nog in ontwikkeling zijn, het niveau van het huidige zaalhockey is dit een ander verhaal. De hockeysters, die geselecteerd zijn uit meer dan 100 speelsters die in dit land actief zijn, behoren tot de top vijf van de wereld. En dat heb ik het over een leeftijdsgroep van 18 tot 35 jaar. Het is een avontuur en tegelijk een uitdaging om het velden zaalteam stappen te laten maken. Gretig en leergierig In de afgelopen jaren heeft The stappen gemaakt met het team. Dat was voor de beperkingen die
