T-Licht editie 19.3

Association magazine of T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Volume 19 edition 3

T-Licht Survival of the fittest: will Japie survive?

Japie experiences the Greek life

Nyrstar Budel, ten zuid-oosten van Eindhoven in Budel-Dorplein, is een zinksmelter die deel uitmaakt van de Nyrstar Groep, een mijnbouw- en metaalbedrijf, met een leiderspositie op de markt voor zink en lood. Nyrstar heeft mijnen en smelters over de hele wereld. Er werken ongeveer 6.500 mensen. Nyrstar Budel is de enige zinkproducent in Nederland en telt ongeveer 435 medewerkers. In 2014 produceerde Nyrstar Budel zo’n 290.000 ton zink, wat deze site één van de grootste smelters maakt binnen de internationale groep.

I

k leerde Nyrstar Budel als student kennen toen ik er vakantiewerk deed als Operator op de afdeling Loging en Zuivering. Het bedrijf sprak mij direct aan. Om de interessante chemie, maar zeker ook de sfeer. Het is een heel open bedrijf. Mensen gaan heel sociaal met elkaar om: aardig, en iedereen is altijd in voor een vriendelijk gesprekje.

Collega’s denken ook graag mee over de vraagstukken die je moet oplossen.

Je lost de problemen hier op als een team.

Technoloog Ik heb een lange studieloopbaan achter de rug. Ik begon op het VMBO, deed toen HAVO, de hogeschool Zuyd in Heerlen en studeerde vervolgens aan de faculteit Scheikundige Technologie van de TU/e als Chemical Engineer af. Na mijn opleiding heb ik meteen bij Nyrstar gesolliciteerd naar de functie van Technoloog en trad in december 2012 in dienst. Ik ben begonnen op de afdeling Roosting, Zwavelzuur & Utilities. Hier werkte ik onder meer aan het optimaliseren van het productieproces. Wat mij aanspreekt zijn de vrijheid en verantwoordelijkheid die je bij Nyrstar krijgt om met eigen ideeën te komen.

Bovendien is het mijn ervaring dat wanneer je met een goed idee komt, je meteen ook op de steun kan rekenen van collega’s op elk niveau. Eén van mijn leukste en uitdagende projecten was het project dat werd gestart om nieuwe en een bredere variëteit aan grondstoffen te gaan verwerken. In een notendop: onder het toeziend oog van het management mocht ik onze grote

productie-installatie voor een paar dagen omtoveren in een heuse pilotplant. Wie wilt dat nu niet! Op grote schaal proeven doen met de installatie.

Iedereen staat voor een paar dagen jouw geschreven testplan uit te voeren.

Productiecoördinator Na twee jaar heb ik dan het rijk der Technologen verlaten en ben ik gestart als Productiecoördinator in de Loging.

Zuivering & Utilities. Een hele stap, dat wel, maar ontzettend leuk en uitdagend! Als Productiecoördinator heb je erg veel verantwoordelijkheid.

Mijn voornaamste taak is ervoor zorgen dat onze productie soepel blijft doorlopen. Daarnaast ben ik bezig met projecten om de installatie uit te breiden, te verbeteren of apparatuur te vervangen. De uitdaging zit hem erin deze projecten te implementeren terwijl de productie op hetzelfde niveau blijft. Een hele uitdaging!

Natuurlijk doe ik dit niet in mijn eentje maar samen met een vakkundig team.

Advertorial Nyrstar

Mijn persoonlijke view Nyrstar Budel is een groot bedrijf dat efficiënt wordt gerund en waar jonge gedreven mensen verantwoordelijkheid mogen nemen. Daarnaast bevat het productieproces, van erts tot zinkmetaal, veel verschillende technieken. Elke techniek heeft zijn eigen theorie en daarmee vergroot je snel jouw kennis en ervaring. Naast de carrièremogelijkheden binnen Nyrstar Budel heb je ook de mogelijkheid om internationaal te gaan, denk aan het werken in de mijnen of op een warme plek zoals Australië.

Ook niet geheel onbelangrijk is dat het zinkproces het relatief makkelijk toelaat om testen te doen op grote schaal (je hoeft niet te wachten totdat de fabriek een onderhoudsstop heeft voordat je verandering kan doorvoeren). Ik ben erg blij met het bedrijf, het proces en de mensen. Het is een schitterende omgeving om er te starten met je carrière of een stage en biedt bovendien groeimogelijkheden.

Door: Thijs Kemp

Dear reader,

Japie visits the Acropolis

34

Nederlands 5 Het Y van de Huismeester 8 Japiehuizen 12 Tour over de campus 16 Woordweetjes 18 Interview met...

22 Even schoppen 24 De festivalkalender 32 Bier van het kwartaal 36 Wist je dat?

Op bezoek bij een Japiehuis

8

English 2 By the Chairman 3 Education 6 Puzzle 7 Dutch culture shock 11 Japie on tour: Océ 14 PhD article 20 ONCS 2015 26 Internship report 28 Science news 31 Foreign culture shock 34 Studytrip to Athens

How to unboil an egg

28

In front of you lies the third edition of the T-Licht of this year. Again a few changes took place in the editorial board. Unfortunately Remco Fijneman and Eveline Hermans have left the editorial board of the T-Licht, but also a new member was added.

So, therefore I would like to introduce myself.

I’m Eline Hermans and some people say that I speak Dutch very well for someone from America, because people think that I mean the USA. But actually, America is a little town in Limburg, just fifty kilometers east from Eindhoven. Currently I’m a fifth year student and finishing my Bachelor in Chemical Engineering.

Most people know me from the fifth lustrum committee F.O.R.T. ‘Pie Debye’, where I was as we call it ‘Chef Centjes’ (Chef of the pennies) or from the 56th board of Japie, where I was the secretary and kept record of (almost) all the paperwork of the association, like writing the minutes of the general members meeting or printing all the envelopes in which the T-Licht is sent.

When I started studying Chemical Engineering I already knew I wanted to do a lot of committee work. I started with the freshman committee in 2010-2011 and I was an activist for the Wervingsdagen in 2012.

Currently I’m also a member of ‘Hét Tappersgilde’ and a candidate for the Study Tour committee of 2016.

I wanted to join the editorial board so that I can learn to write articles in spite of my dyslexia and that I can learn how to work with InDesign.

I hope you read every article this T-Licht and that you enjoy them between the studying for your exams or writing your master thesis.

By: Eline Hermans Eline is the newest editor of the T-Licht

By the Chairman

Contrasting cultures

T

he reason I’m wondering about this is the study trip to Athens last January. The other Japie members and I had a great international experience. We visited some Greek companies and we got a good impression of the way things work in Greece. You can find an article about this trip later in this T-Licht. For me, this trip was a real culture shock, and a great opportunity for selfdevelopment. During a trip like this, the differences between cultures becomes clear: not everything is as strictly organized as it is in the Netherlands. This didn’t come entirely as a surprise to me, but to experience it for myself really made it clear how big these differences are.

At first I couldn’t tell if I liked the way things were organized or if I didn’t. In some southern countries, you never know if the agreements you made are actually clear for both parties, and Greece is one of those countries.

For example, when we asked during the preparations for the trip if there would be lunch included at company visits, they gave the impression it wasn’t. So we arranged our own lunch because that is what we do in the Netherlands. When we arrived at the company, lunch was ready for us to eat and as you can imagine we were a little surprised. Dutch people want to organize everything explicitly (myself included). As a result, we sometimes forget this kind of natural and easygoing hospitality and kindness.

Perhaps this is something we can learn from countries like Greece.

There’s things we we can learn from

This morning, when I woke up, I got on the bus which was right on time, then I went to my meeting, which also started on time. After that I had to give a presentation for 10 minutes, then I had lunch, went to another meeting, and after dinner I went to a Japie activity. I guess this could have been a normal day for a working Dutchman. In the Netherlands everything has to be planned and everything has to be on time. It’s all very structured, maybe even a bit too structured? the Greeks, but perhaps they can probably learn from us too. As we all know, the country is in a big financial crisis at the moment, having borrowed a lot of money from the European Union.

During my stay in Greece, I began to understand the reason for this. It happened because the Greeks are not very efficient in dividing workload. You see three people work on a one man job and still it takes decades to renovate a building like the Acropolis, which was built by the ancient Greeks in nine years. It’s fine to enjoy your work and to have time for a nice chat with your friends, but it can sometimes lead to inefficiency.

"...we sometimes forget this kind of natural and easygoing hospitality and kindness."

The funny thing is that the Netherlands or Greece or any other country will probably never be perfect, because as chemical engineers we know: everything has to be optimized and you have to

2 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

find that optimum. When I saw the difference between Greece and the Netherlands it made me think about these differences a lot. I guess when a country lies somewhere between the extremes, from too structured and organized to not efficient at all, then it will be fine. This will only happen when we analyze our habits, compare them with those of different countries and improve them where necessary. Bottom line: we can learn a lot from different countries and an international experience like this. It’s good for your awareness of different cultures and their habits, but also for self-development.

By: Michelle Raven Michelle tells about her trip to Greece and how it made her think about the Dutch and Greek way of doing things.

Education

Changes in our education In the past years a lot has changed at the TU/e. At this moment there are many projects ongoing at the TU/e. The campus is changing and things are made ready to start the Graduate School programs. Also, after this year the Bachelor College educational system has run an entire three year cycle and will be ready to be evaluated and improved. In this article, I shall inform you about the latest news about the Bachelor College and Graduate School programs.

Graduate School Most of the news is about the new Graduate School program, since this will be launched on all TU/e faculties next year. Although our department has already run an entire year in the new system, the launch will bring changes for our department as well.

The Dean Graduate School, Jan Fransoo, has planned three mayor changes for the master programs.

The first important thing he noticed is that it should become common for students to go abroad during their time at TU/e. The rumors about an obligatory internship abroad, however, seem false at the time of writing and might be confirmed as false at the time of reading. The plan is that faculty boards, together with the dean, will have to create circumstances in which at least 90% of the students will be motivated to gather at least fifteen study points abroad and have an international experience.

A second thing of importance is found in the development of the professional skills of the students.

This will be done differently than it is done in the Bachelor College. Instead of having every skill tested at least three times within the curriculum, you will decide which skills you want to develop and which ones you don’t. Before starting the master’s, an obligatory assessment test will be done and discussed with your mentor. The discussion should lead to

insights about which skills you want to learn and improve. If you want to become a researcher for instance, it is of more importance to learn proper academic writing than when you want to become a manager.

"...it should become common for students to go abroad... " After the conversation the students have had with their mentor, the professional skills will not be tested until after one year and nine months, when it’s time for graduation. The students have stated that they wanted to improve certain skills and they will be responsible for their own development. Whether they managed to do this, will be tested during graduation. In order to help the students with developing their professional skills, skillslab will be launched September 1st 2015.

I hope that, by the time you read this, skillslab has developed and has improved from the time of writing of this article.

The third change I’ve already mentioned. Since Graduate School will contain many electives, every student will be linked to a mentor in order to help the students chose their electives. This mentor will be an (assistant) professor and is preferably the same person as the student’s graduation (assistant) professor.

Bachelor College This year is the first year an entire cycle of the Bachelor College has run and therefore it will be evaluated.

Some things will change next year, but some will have to be evaluated further before they can be changed.

The Dean Bachelor College has finally realized that the way professional skills and interim tests are embedded in the educational system isn’t optimal and can be improved.

Unfortunately it won’t be feasible to change this as soon as next year, since a lot of evaluation and planning will have to be done.

What will change next year, is that the BSA will be increased to 45 study points. This way, more students are supposed to get their Bachelor degree in four years. A minor change that’s advantageous for students, starting next year, it will become possible to withdraw from the reexamination when a student failed the first exam. This way students are not obligated to use one of their attempts for re-examination, when the chances of passing don’t look so good.

In order to monitor these changes, it is of course crucial to keep giving feedback via year meetings or just by stopping by Japie.

By: Dirk Vogels Dirk is the Japie boardmember responsible for education.

T-Licht 19.3

3

Make a erence!

DSM - Bright Science. Brighter Living.™ Royal DSM is a global science-based company active in health, nutrition and materials. By connecting its unique competences in Life Sciences and Materials Sciences DSM is driving economic prosperity, environmental progress and social advances to create sustainable value for all stakeholders simultaneously.

DSM delivers innovative solutions that nourish, protect and improve performance in global markets such as food and dietary supplements, personal care, feed, medical devices, automotive, paints, electrical and electronics, life protection, alternative energy and bio-based materials.

DSM’s 24,500 employees deliver annual net sales of around ₏10 billion. The company is listed on NYSE Euronext.

Are you into creating brighter living with us?

Interested www.dsm.com/careers

Het Y van de Huismeester

Direct coffee Daar stond hij dan, op de website van de Cursor: Niels Deen. Kort na de ingebruikname van de nieuwe printers in de Helix vertelde de sympathieke onderzoeker, via de site van het universiteitsblaadje, geen fan te zijn van Follow You-printing. Ik sluit me daarbij aan en pleit bovendien voor meer tijdbesparende oplossingen.

D

e bij het artikel gepubliceerde foto vertelt eigenlijk het hele verhaal. Niels staat bij een gloednieuwe MFP, maar kijkt niet blij.

Met zijn stopwatch-horloge telt hij de seconden die hij moet wachten op zijn afdruk. "Het leidt tot tijdverlies en frustratie. Als je op print drukt, wil je dat er iets wordt afgedrukt’" zo liet hij zich citeren. Kortom: hij wil een direct printing-optie.

Niels heeft natuurlijk volkomen gelijk.

Mede door interne reorganisaties krijgen we het allemaal steeds drukker. Tijd voor onnodig tijdverlies is er niet meer. Niets zo vervelend als steeds moeten wachten bij een apparaat dat je meerdere keren op een dag gebruikt. Ik herken het helemaal.

Het enige apparaat dat ik meerdere keren per dag gebruik, staat in de kantine. Steeds als ik een kop koffie wil, moet ik op een knop drukken, wachten en afrekenen. Dat kost me veel tijd. Ik heb daarom een petitie in het leven geroepen, waarin ik me sterk maak voor direct coffee.

"Zoiets wil ik ook in de Helix, als vervanging van het achterhaalde Follow You-coffee."

Niet iedereen zal van direct coffee hebben gehoord. Vreemd eigenlijk, want in andere overheidsgebouwen is het aan de orde van de dag. Ieder

uur verschijnt er een pop-up op het scherm van de ambtenaren met de vraag hoe ze hun koffie willen.

Na een keuze gemaakt te hebben loop je naar de dichtstbijzijnde koffieautomaat, waar je bakje hete energiedrank klaarstaat. Zoiets wil ik ook in de Helix, als vervanging van het achterhaalde Follow You-coffee.

De genieĂŤn achter het nieuwe parkeerbeleid van de TU/e hebben hun zaakjes beter voor elkaar.

Voorheen moest je, bij entree op de campus, remmen, je autoraam openen, het pasje tegen de kaartlezer houden en weer optrekken; een tijdrovende en milieuschadelijke procedure.

Het nieuwe systeem werkt op basis van direct parking. Als het systeem je kenteken herkent, gaat de slagboom vanzelf open. En je e-wallet (de persoonsgebonden parkeerrekening voor medewerkers) wordt automatisch geplunderd. Daarvoor hoef je helemaal niets te doen.

Hopelijk wordt mijn petitie vaak getekend en kunnen we binnenkort genieten van direct coffee. Het nadeel is wel dat de rijen voor het koffieapparaat daarmee verdwijnen, en daarmee dus ook de daarbij horende gesprekken. Maar zolang er nog geen direct printing is, stel ik voor dat we gewoon in de rij bij de nieuwe printers babbelen over het weer en andere ergernissen. Met de invoering van het schandelijke nieuwe parkeerbeleid zijn die er voorlopig genoeg.

Door: Michael Scheepers Onze huismeester en vaste T-lichtcolumnist deelt zijn gedachten over printen, koffie en parkeren.

T-Licht 19.3

5

Puzzle

Can you see the undead?

A new T-Licht, a new puzzle. The winner of the puzzle of the last T-Licht is Esther Montrée.

Congratulations! For this edition we arranged yet another wonderful prize: 2 tickets for a course indoor skydiving in Roosendaal worth €150,- with the courtesy of ExxonMobil.

In order to be able to win it, you need to solve the following puzzle and mail the correct solution before Friday the 8th of May to tlicht.st@tue.nl.

Although the grid given below looks empty, it is actually filled with three kinds of undead monsters, namely ghosts, vampires and zombies. The goal of this puzzle is to identify what kind of undead monster is located on each grid cell and to you help you with that, the grid is filled with mirrors (the diagonal black bars, located in several grid cells). Each kind of creature has different characteristics, as given below.

• • • •

Ghosts cannot be seen when looked at directly, but their reflection in a mirror is visible.

Vampires are the opposite of ghosts, they are visible when looked at directly, but they have no reflection in mirrors.

Zombies are always visible, either when looked at directly or through their reflection in a mirror.

The total number of each undead creature located in the grid is given just above the grid. Furthermore, the numbers at the edges of the grid indicate the number of creatures visible from that location.

6 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Dutch culture shock

The Swiss life A couple of months ago, just before my graduation, I made an important decision: to move to Switzerland to work there. While I was studying in Eindhoven, the thought of going abroad never crossed my mind. My life has turned around very quickly, but the beautiful Alps and the reserved people of Switzerland have made the transition easier on me.

A

s a newly graduated Process Engineer, it was clear that I wanted to work in a manufacturing company. During my graduation project, I took some time off to subscribe to some masterclasses, including MATCH!, a DSM business course. After a strict selection process, I departed with thirty other engineers. We visited every DSM production and research location in Europe. These factories operate in the "food and nutrition" and "high performance materials" sectors in Switzerland, France and the Netherlands.

Throughout the week, we were continuously assessed and had to take part in assignments and business cases. The week was extra challenging for me, because I was walking with crutches throughout it, but luckily most sites were easily accessible. This business course turned out to be my golden ticket, which made it easier to get an internship and even a job at DSM. In January, I started with my first job at DSM Nutritional Products in Lalden, in the heart of the Swiss Alps. In my current position as Process Chemist at Plant Improvement, I have to be the communicative link between different departments to smooth out the difference between their fields.

With my knowledge on reaction mechanisms, separation processes and a bit of common sense, I lead optimization projects for different processes, most of which were aimed at waste and cost reductions.

Leaving our cold, rainy country directly after my study had some advantages. Since I’m young and free, I was ready for a great adventure.

To an athletic guy like myself, the mountains are very exciting. On the other hand, there were also some challenges. My arrival required a lot of paperwork, and I had to leave family and friends behind. An eight to ten hour trip makes it hard for them to drop by for casual visits.

"The only difference is that they don't drink beer."

I had to get used to my new job while also to getting to know new people and experiencing the local culture.

Even though I live in a European country, there are things that are very different from the Netherlands. At half past six, all stores are closed and after eight it almost looks like there is a curfew. Luckily, in the evenings, there are many communities and local events where people meet up.

Together with colleagues and interns, I can be found there regularly on Fridays. With events like these and an open-minded attitude, it isn´t so hard to build up a new life in a couple of months.

The people enjoy hiking and a good glass of wine, but they’re hard workers too. The first thing I noticed at work is that the average Swiss is way more business-oriented than a typical Dutchman. They are very direct and they get the job done.

However, they are less personal and more reserved in their emotions.

They will never tell you if you unintentionally insult them. They also never laugh at anyone. That makes it easy to fit in, but it is something I don't understand. At those times I do miss those Dutch tendencies a little.

Luckily there are more Dutch people living in Switzerland, even some other Japie members. You can easily spot them in their bright outfits. And when I really miss the Netherlands, it´s only a short ride home.

By: Tom Houben Tom recently started his new job at DSM in Switzerland.

The F.O.R.T. drinks got me to meet many new people in the Netherlands, and the weekly farmer’s market did the same thing for me in Switzerland.

The only difference is that they don't drink beer.

T-Licht 19.3

7

Japiehuizen

Huize Koudkrot Als je gaat studeren kom je voor de keuze te staan: elke dag van je ouders heen en weer reizen of toch op kamers gaan. Als je voor de laatste keuze gaat, dan kom je vaak terecht in een studentenhuis met huisgenoten van allerlei verschillende studies of ‘cursussen’. Toen ik intro liep in mijn eerste jaar waren er een aantal Japies, die lid waren van de toen nog bestaande Chemiewinkel, naarstig opzoek naar een nieuwe huisgenoot en vertelden dit aan elk introgroepje tijdens de faculteitstocht. Ik wilde zeer graag op kamers en mocht dus ook op kijkavond komen. Ik vroeg me eerst af of ik op kamers wilde met alleen studenten van mijn eigen studie, maar op dit moment wil ik niets anders meer!

Waarom deze naam?

De vraag die men stelt als ze de naam Koudkrot horen is: “Waar komt deze naam vandaan?” Nou, het is gewoon een krot van een huis waar het in de winter zeer koud is (en in de zomer soms ondraaglijk warm). Vanwege de slechte isolatie van het huis kan men op de tweede verdieping de wasbak niet gebruiken, aangezien de leidingen van de afvoer bevriezen doordat ze via de buitenmuur lopen (nee, niet echt slim). Tevens is goed in het huis te zien dat sommige dingen niet door specialisten in elkaar zijn gezet. Zo was een leiding die in de badkamer geplaatst diende te worden net iets te lang. Normaal gesproken zou men de leiding dan iets korter maken, maar hier dacht men dat het een goed idee was om dan maar een gat in de muur te frezen zodat het precies zou passen.

Of dat de verfvellen aan het plafond hangen in de badkamer, maar dat daar in tijden niets aan is gedaan.

Gelukkig hebben we een lijst met ‘verbeterpunten’ ingediend bij de huisbaas. Dus hopelijk wordt er het een het ander opgeknapt binnenkort.

Een kamer huren van een particuliere huisbaas heeft zo zijn voor- en nadelen. Vooral het zelf kunnen bepalen en regelen van het internet en de tv is wel zo handig. Tevens als er iets stuk is hoeft men meestal maar een e-mailtje te sturen en er staat een reparateur voor de deur om bijvoorbeeld de wasmachine te komen maken, want schone was is toch wel handig. Alleen geen enkele bewoner van huize Koudkrot, behalve degenen die huize Koudkrot hebben opgericht, heeft in zijnf of haar leven de mysterieuze mr. E. van Eerd (onze huisbaas) gezien.

Huisgenoten Het hebben van huisgenoten van één en dezelfde studie heeft zo z’n voordelen en nadelen. Doordat iedereen dezelfde studie volgt kan men altijd advies vragen wat betreft vakken. Zo zijn vier van de zeven huisgenoten vijfdejaarsstudenten, waar van maar één momenteel een master volgt. Doordat we allemaal niet zo’n fervente studeerders zijn, volgden vijf van de zeven huisgenoten, waar onder ikzelf, in kwartiel twee het vak Scheidingstechnologie. In het verleden kon ik dan

8 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

ook altijd terecht bij mijn huisgenoten als ik iets niet begreep en waren ze altijd bereid om te helpen. Een nadeel is dat zodra iemand iets stom doet of weer een vlam over de vloer heeft, iedereen dat de volgende dag weet. Want ja, Japies houden nogal van sappige roddels.

In de 4½ jaar die ik al doorbreng in huize Koudkrot is de samenstelling volledig veranderd. Geen enkele huisgenoot die hier woonde toen ik eerstejaarsstudent was, woont hier momenteel nog. Zij zijn allen al lang klaar met hun opleiding Scheikundige Technologie. Een enkeling loopt nog rond op onze faculteit, maar dan als promovendus. Zowel de oudals huidige huisgenoten proberen zoveel mogelijk gezamenlijk te eten.

Japiehuizen

Vroeger werd dan altijd standaard sitcoms gekeken op Veronica. Onder de huidige huisgenoten heerst een gezamenlijke liefde voor koken en dus ook kookprogramma’s.

Momenteel wordt er tijdens het eten vooral gekeken naar programma’s zoals Masterchef. Dus kijken naar hoe mensen eten koken tijdens het eten.

Als dan ook de digitale tv wegvalt, breekt er paniek uit, omdat men dan niet meer kan kijken naar 24Kitchen.

"...heeft het hele huis een ware ‘mice hunt’ op touw gezet en in alle mogelijke hoeken en gaten een muizenval of gif neergelegd."

Muizen Bijna ieder huis heeft wel eens last van muizen, zo ook dit Japie huis.

Maar zo erg als huize Koudkrot er last van heeft gehad niet. Ikzelf ben als de dood voor muizen, maar gelukkig heb ik de enige kamer waar nooit een muis is gespot. Bij ons thuis wemelde het van de muizen groot en klein en we vroegen ons af waar ze zo plotseling vandaan kwamen. Daar kwamen we al vrij snel achter, aangezien ze in het huis naast ons aan het verbouwen waren. Blijkbaar hadden ze daarbij het muizennest vernietigd waardoor het hele nest naar ons huis waren gevlucht. De muizen waren zo in paniek dat ze door de vloer op de eerste verdieping hadden gebeten om maar te kunnen ontsnappen. Ze

waren zelfs in de printer gekomen van de betreffende huisgenoot en alles ondergepoept. Degene wilde zelfs een pak meel oppakken die instantaan doorscheurde dankzij de drift van deze muizen om overal aan te knabbelen. Daarom heeft het hele huis een ware ‘mice hunt’ op touw gezet en in alle mogelijke hoeken en gaten een muizenval of gif neergelegd. Uiteindelijk zijn gelukkig alle muizen gevangen of gevlucht en hebben we tot op heden geen last meer gehad van ongedierte.

Pas op: oplichters!

Elk studentenhuis krijgt wel eens post van een oud-huisgenoot en stuurt deze netjes door. Maar huize Koudkrot krijgt ook zeer veel post van mensen die er nooit hebben gewoond. Helaas zijn dit vaak rekeningen die worden gestuurd naar ons adres van mensen die de boel proberen op te lichten en helaas krijg je dan soms ook te maken met een deurwaarder of iets dergelijks.

Het is regelmatig voorgekomen dat er een pakketje werd bezorgd op ons adres, wat niet geadresseerd was

aan een van de huisgenoten (of hun aanhang). Zodra het pakketje werd aangenomen, stond er binnen een aantal minuten een of andere iemand aan de deur om zijn of haar pakketje op te halen. In het begin gaven we dit pakketje mee, wat achteraf zeer naïef was. We kregen namelijk daarna een aantal aanmaningen binnen van dit pakketje en uiteindelijk zelfs een deurwaarder die wel wat spullen mee wilde nemen vanuit ons huis. Nadat er werd uitgelegd dat we vaker zulke post kregen en dat de ‘genoemde’ persoon écht niet in huize Koudkrot woonde, ging hij weg zonder onze spullen. Het toppunt was dat we zelfs een keer een medewerker van Essent op de stoep hebben gehad die onze stroom kwam afsluiten, omdat we onze rekening niet zouden hebben betaald. Dit was zeer curieus, aangezien we helemaal niet bij Essent zaten, maar bij E.ON. Blijkbaar had een onbekende een nieuw energiecontract afgesloten bij Essent en niet betaald. Maar waarom? Daar zijn we tot op heden nog niet achter.

Na deze reeks incidenten zijn we naar de politie gestapt met onze hele berg post van onze onbekende ‘huisgenoten’. Zij adviseerden ons om alle brieven die we nog zouden krijgen terug te sturen en pakketjes niet aan te nemen als ze niet voor iemand in het huis bedoeld waren.

Tevens zijn we naar de gemeente gegaan om een lijst te krijgen met mensen die ingeschreven staat op ons adres, zodat we in de toekomst kunnen bewijzen wie er wel en niet in huize Koudkrot woont. Hierdoor hebben we gelukkig momenteel veel minder last van zulk soort taferelen.

Door: Eline Hermans Als een bewoner van huize Koudkrot wilde ze de lezers graag meer laten weten over het wel en wee van het leven in een huis vol met Japies.

T-Licht 19.3

9

Put your innovation to work

Jobs at Océ – improve the work of millions every day In a career at Océ, you can help improve the daily work of millions of professionals throughout the world.

Make your mark on the world in a career at R&D for Graphic Arts. Create the high quality designs you see on posters and packages all around you every day.

Work at the cutting edge of information technology, enjoying the thrill of creating new innovations in how we handle the information around us.

Join a best-in-class industrializing and manufacturing organization that produces advanced printing systems, inks and toners.

Whether you are looking for R&D jobs, engineering jobs, manufacturing jobs at Océ,

Get In Touch With Us! If you have questions related to vacancies, internships/graduation assignments or working at Océ, please contact Nynke Adema, Corporate Recruiter, T +31 77 359 6000, ocecareers.com

you can grow your career through diverse professional jobs.

Is your background in Informatics/Computer Science, Embedded Software, Electrical Engineering, Chemistry/ Chemical Technology, (Applied) Physics, Mechanical Engineering/Mechatronics Go to our jobsite www.ocecareers.com

Japie on tour

A life covered in ink Last February, on a cold Thursday morning, various Japies gathered for a visit to the research and development (R&D) lab of Océ in Venlo. Océ is a printer company now part of the larger Canon concern. Océ not only makes printers and ink for a variety of materials, sometimes they also take over the entire paper handling for companies. As the TU/e had recently installed their new Multi-Functional Printers, it was time to see if this could have been done better.

W

e first received a warm welcome from Roeland Zeevenhoven, who works as a recruiter for Océ. He then treated us to a general presentation about Océ, what they do and make. A new challenge for the company is the change from toner to inkjet printing which helps with the demand for more personalized printing instead of the old mass produced prints.

Next we got a talk from our very own Eric Thijs and Arjan Kusters who both did the polymers and composites master (now part of the Molecular Systems and Material Chemistry master) at the TU/e. Eric works in the R&D department as a process engineer on UV ink and Arjan is a process and product developer, this means he works on the industrialization of the ink production from lab scale to factory scale. Both started at Océ for their first job and praised it open culture and multidisciplinary approach. After speaking about their jobs and how they got them it was time for lunch.

During the lunch we had a chance to speak to some of the employees in more detail and we had the last presentation of the day. For a change this wasn’t a Japie alumni but an alumni of Alembic with more than years of experience called Clemens Weijkamp. He works on a technique called elevated printing which

resembles 3D printing. The company calls it 2.5D printing as they simply put layer on layer to get a raised structure. For now this is mostly a novelty technique and no large scale production is available yet. They do, however, produce some products, such as replicas of famous paintings that are hard to discern from the original, but with the added benefit that you are actually encouraged to touch them.

"They do, however, produce some products, such as replicas of famous paintings that are hard to discern from the original..."

Then we were split into three groups for the tour of the R&D department.

We went to see how they measure the various emissions from the printers and even the sound emission in a special quiet room. Although this room quieted the Japies for some time it didn’t take long for a new flow of questions to spring up.

Probably the most interesting part was the laboratory itself. Here we got to see their latest printer and large groups of people testing various ink

and paper for their properties. After a quick view in the offices we were assured that they usually weren’t that disorganized but that this was only due to an upcoming move. This did help assure us that they weren’t lying when they told us about the easygoing atmosphere at Océ. Last were a few students who did their internship at Océ, sadly most of them just started and could only give a general overview of what they were doing.

Afterwards there was a small quiz about some Océ facts. Here the notes of this reporter proved useful and a quick look at their own website showed that a previously incorrect answer was correct after all. The day ended with a quick speed dating session in groups of two with their employees during which the remainder of everyone’s questions could be asked. This was quickly followed by some drinks and an abundance of snacks after which it was time to go back again.

By: Gilles Timmermans Gilles was excited to go on a trip to a R&D facility and likes to tell you something about this.

T-Licht 19.3

11

Tour over de campus

De borrelruimtes van de TU/e (deel 2) In T-Licht editie 19.2 is onze redactie begonnen met het beoordelen van de verschillende borrelruimtes hier op de TU/e-campus. Nicky, Eline en Floris hebben toen de Skybar!

Underground, de Ludic en het Walhalla bezocht en verslag uitgebracht over deze drie borrelruimtes. De conclusie van dat artikel was dat het goed vertoeven was in deze ruimtes, maar dat de F.O.R.T. er toch met kop en schouders bovenuit steekt. Dit keer gingen Wouter en Marc op stap bezochten InVivo, de Weeghconst en de Villa.

InVivo Allereerst werd InVivo, de borrelruimte van SvBMT Protagoras bezocht. Toen we vroegen of we langs mochten komen werd ons verteld dat er een themaborrel zou plaatsvinden, namelijk après-ski. En ja hoor, toen we de trappen van Gemini afdaalden werden we al begroet met de typerende après-skimuziek.

Om dit après-skigevoel verder te benaderen werden er shotjes Flügel en pullen bier verkocht. Voor € 1,60 schaften wij onszelf een halveliterpul aan, gevuld met Bavaria-bier. Hoewel het vullen van deze pullen lang duurde, voornamelijk door het bier dat sloom uit de leidingen drupte, was de taptechniek goed. Tot onze blijdschap zaten er geen propjes of tuitjes in het bier. Toen we de commissaris InVivo spraken, vertelde zij ons dat de ProBoKoCo, de tappers van InVivo, een cursus kregen vanuit Bavaria, om zo de tapkunsten te leren

beheersen. Verder vertelde zij ons dat de ProBoKoCo voor Protagoras Borrel en Koeken Commissie staat. Zoals uit de naam af te leiden valt, zorgt deze commissie voor de borrel en voor koeken… Vreemd genoeg waren er geen koeken aanwezig op de borrel, maar wel chips en borrelnootjes.

Verder werd verteld dat er vaker themaborrels worden georganiseerd, eerder als regel dan uitzondering.

Voorbeelden van deze themaborrels zijn de Aprés-skiborrel of een kabouterborrel, waarbij Chouffe op de tap wordt aangesloten en kaboutermutsen worden uitgedeeld.

Regelmatig worden er verschillende speciaalbieren getapt, echter is het aantal speciaalbieren op fles bescheiden. Wat wel opviel was het grote assortiment aan sterke dranken dat verkrijgbaar was. De aankleding van de ruimte was bescheiden. De bar zag er aardig uit en er waren enkele bruine-kroeginvloeden aanwezig. Er is een zitruimte met een aantal banken en her en der staan wat verenigingsvoorwerpen, zoals een pedelstaf in een kast.

Weeghconst Bij buitenkomst van InVivo, kostte het slechts 26 stappen (24 voor Wouter, hij heeft immers langere benen) om bij de volgende borrelruimte op ons lijstje aan te komen, namelijk de Weeghconst van W.S.V. Simon Stevin.

Ook hier werd bier besteld, deze keer voor € 0,75, en wederom betrof het hier Bavaria. Ook hier was er sprake van een goed, doch langzaam, getapt biertje. Wat leuk was om te

12 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

zien was dat de taphendels gevormd waren als bahco’s. De bahco’s waren in overvloede in de ruimte aanwezig, zo ook in het zogenaamde BACorakel, een teller die bijhoudt hoe vol het fust is. Ook aanwezig was de BACo, de Bijzonde Activiteiten Commissie.

Naast het verzorgen van de borrel in de Weeghconst, organiseert deze commissie ook andere activiteiten en feesten, zoals het W-Feest, voor Simon Stevin.

"Verder vertelde zij ons dat de ProBoKoCo voor Protagoras Borrel en Koeken Commissie staat."

Een ander ding wat opviel was dat er mensen zaten te kaarten aan de bar. Zouden de borrels an sich niet gezellig genoeg zijn? Wij vroegen het na en blijkbaar was dit gedrag niet enkel toegestaan, maar zelfs normaal!

Naast kaarten waren er ook nog een aantal andere spellen aanwezig, zoals een blok voor hamertje-tik en een pooltafel. Gelukkig voor de borrelaars in de Weeghconst is er toch ruimte genoeg om dit soort activiteiten te faciliteren, want erg druk was het niet. Voor echt grote activiteiten zou het tussenschot dat de Weeghconst en InVivo afscheidt weggehaald kunnen worden, om zo beide borrelruimtes te combineren.

Tour over de campus

Dit gebeurt bijvoorbeeld tijdens de carnavalsborrel. Toen InVivo naast de Weeghconst werd gebouwd, de Weeghconst is immers ouder dan InVivo, is de bar van de Weeghconst verplaatst, zodat er in het midden van de twee ruimtes een U-vormige bar ontstond, met aan de zijkanten ruimte om te borrelen.

Verder is de ruimte bezaaid met verenigingsgeschenken, zoals een grote klok, meubilair en een Wall of Fame, met plaatjes van alle besturen.

Ook hier was de speciaalbierkaart niet bijster uitgebreid, maar de aanwezige bieren waren wel goed.

Naast de speciaalbieren heeft Simon Stevin ook een bierbrouwcommissie, die een aantal bieren per jaar brouwen en presenteren op de borrels. Tot slot mag vermeld worden dat de BACo een goed gevoel voor kleding heeft. De witte hemden, het zwarte giletje en de das zien er erg goed uit op tappers.

andere verenigingen gebruikt The Villa pasjes in plaats van contant geld of streepkaarten.

Het daar gebruikte systeem is bedacht door een student Technische Bedrijfskunde en wordt alleen in hun bar toegepast. Deze pasjes kunnen dan ook alleen worden opgewaardeerd bij Industria.

Voor € 1,- konden wij een glas Grolsch kopen. Ook hier werd het bier goed getapt en afgeschuimd.

Het was maar goed dat het zo druk was, want de aankleding viel wat tegen. Witte muren zonder veel versiering zien er niet heel uitnodigend uit. Toen wij aangaven dat wij hier waren als T-Lichtredactie werd er direct gezocht naar een lid van de crew, het aanspreekpunt binnen The Villa, die ons uitleg gaf over de structuur van de tappers en de kale muren. Ook hier wordt, net zoals bij InVivo, regelmatig een themaborrel gegeven waarbij de ruimte aanzienlijk wordt versierd.

Deze versierde borrels kunnen worden geïnitieerd door allerlei partijen, zoals de borreltenders zelf, het bestuur of juist commissies, en er wordt ook speciaal budget voor uitgetrokken vanuit de vereniging.

Tevens beschikt The Villa over een groot terras buiten. Gezien de vrieskou besloten wij ons hier niet aan te wagen. Echter, tijdens lekker zomerweer is dit toch een betere optie dan de kampeer-buitenborrels

van andere borrelruimtes, waarbij een tap op het grasveld wordt gereden en mensen op lakens plaats kunnen nemen in het gras. Afhankelijk van het jaar worden de potentiële tappers benaderd, of kunnen ze zich opgeven en een gesprekje aangaan. Uit de jongerejaarstappers wordt een crew samengesteld die het aanspreekpunt is voor The Villa. Zij regelen de borrels, de borrelaanvragen en de inkoop van bier. Een leuke traditie is dat als er niet voldoende bier is, de verantwoordelijke hiervoor in de Dommel wordt gegooid, bij wijze van straf. Er werd gezellig doorgekletst en er bleek vanuit Industria een diepe bewondering te bestaan voor de F.O.R.T., met het uiterlijk van een archetype bruine kroeg. Hoewel het in alle drie de bezochte ruimtes gezellig was geweest, begonnen ook wij terug te hunkeren naar onze vertrouwde borrelruimte, met het heerlijke Brand pilsener en de vele speciaalbieren.

Snel dronken wij ons bier op en snelden terug naar de F.O.R.T., waar wij nog een perfect getapt Brand-bier konden bestellen en terugblikten op een gezellige tocht langs de verschillende borrelruimtes.

En hoewel het aardige borrelruimtes waren, moesten we toch concluderen dat ze niet tegen de F.O.R.T. op konden.

Door: Wouter de Smet en Marc Willemsen Wouter en Marc onderzochten de kwaliteit van enkele borrelruimtes op de TU/e.

"De witte hemden, het zwarte giletje en de das zien er erg goed uit op tappers."

The Villa Tot slot gingen we naar de borrelruimte van sv Industria, naar The Villa. Daar aangekomen bleek al snel dat het een stuk drukker was dan de andere borrelruimtes. Door de menigte zwoegden wij ons naar de bar toe, waar wij een pasje moesten aanschaffen. In tegenstelling tot de

T-Licht 19.3

13

PhD article

Dancing particles for CO2 clean energy Anthropogenic CO2 emissions need to be reduced significantly in the near future to prevent excessive global warming. An interesting strategy to reduce CO2 emissions is Carbon Capture and Storage (CCS), which involves capture of CO2 at emission sources and storage of this relatively pure CO2 underground. In this project an innovative process for the production of ultra-pure hydrogen with integrated CO2 capture via chemical looping is being developed and studied in detail.

M

ore than 80% of the global hydrogen production occurs via steam reforming of methane or natural gas in multitubular fixed bed reactors. To obtain pure hydrogen, complicated and energy intensive separation units are required following the reactor unit.

Moreover, if by-products (mainly CO2 ) are emitted into to atmosphere, it would be an important impact on the environment. In my project, a membrane assisted chemical looping reforming reactor concept is being developed, which combines various novel reactor technologies in order to produce ultra-pure hydrogen. By using this technology, the traditionally required energy intensive separation units can be circumvented and easier CO2 capture and storage would be possible .

The reactor concept The chemical looping reforming process proposed in this project consists of an interconnected fuel and air reactor (see Figure 1). The Steam

Figure 1: The membrane assisted chemical looping reforming reactor concept.

Methane Reforming (SMR) reaction, where methane and steam react to hydrogen and CO, is carried out in the fuel reactor, a gas-solid fluidized bed reactor containing membranes.

The hydrogen is extracted selectively from the system via membranes, thus the thermodynamic limitations of the reaction are reduced. This allows operation at reduced temperature and provides a pure hydrogen stream. The required heat for the

"...required energy intensive separation units can be circumvented and easier CO2 capture and storage would be possible." reactions is transported from the air reactor to the fuel reactor by means of a solid oxygen carrier (metal oxide; “MeO”). The metal oxide’s oxygen also reacts with methane, forming additional hydrogen, CO (which can further react with steam to hydrogen and CO2) and reduced metal (“cold Me”). Directly mixing the fuel and air is avoided, thus expensive air/CO2 separations are not required. Cold metal is looped back into the air reactor where it will be exothermically oxidized to hot metal oxide. If all of the methane and CO is converted, the main reactor exhaust will consist of CO2 and steam, which can be separated easily. A high degree of

14 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Figure 2: Example of a bubbling fluidized bed, sand particles are being fluidized with air.

process intensification is achieved because the reaction and separation steps take place in the same reactor.

Fluidized beds As mentioned before, the fuel reactor in the chemical looping reforming system is a fluidized bed reactor.

What exactly is a fluidized bed and why would we use it instead of the conventional fixed bed reactor?

Fluidized beds are fluid-solid type systems in which the fluid (in this case a gas) is passed through a vessel containing solids (metal/metal oxide).

The fluid is injected at sufficiently high velocities for the solids to be suspended in the fluid. In a way, the solid particles start to ‘dance’ in the vessel. Notably, the behavior of the suspended solids is similar to that of a fluid, hence the name fluidized bed. Fluidized beds have a wide variety of industrial usage, such as reactive systems, drying, mixing, granulation, coating, heating and cooling. Fluidized beds are known for their excellent mixing behavior, making them suitable for continuous high temperature (reactive) systems, but they are also suitable for systems

PhD article In the TFM both the gas and solids phase are modeled as interpenetrating continuous phases; the Navier-Stokes equation is highly important for the modeling of both phases.

Modeling versus experiments In order to validate the model’s results, Figure 3: The pseudo-2D fluidized bed membrane reactor set-up.

CFD modeling is where mass transfer limitations play often combined with experiments. a role. For research purposes the The solids hold-up and movement fluidized bed is mostly operated in (‘solids flux’) as well as the bubble the bubbling regime; gas bubbles diameters and their rise velocities are start moving through and coalescing important results to consider. In 3D in the particle bed (see Figure 2). The cylindrical or rectangular fluidized bubble diameter is an important beds it is not possible to distinguish design parameter for the fluidized between the various gas bubbles bed. with a camera, the dense solid flow blocks the camera’s observations of Computational Fluid Dynamics what is happening inside the reactor.

The fluidized bed fuel reactor is Therefore, a slice of the 3D reactor, being investigated by combining a so called pseudo-2D fluidized bed experimental and modelling (basically a rectangular column with work. To simulate the detailed small depth), is used, allowing the interactions occurring in fluidized camera to observe the bubbles. Via beds, Computational Fluid Dynamics image analysis in MATLAB bubble (CFD) models are used. In CFD, properties are obtained. Figure 3 numerical methods are used to presents a schematic overview of the describe fluid flow and in this case set-up required to do fluidized bed also the movement of solids, such experiments. The membranes (the as the particles in a fluidized bed. grey circles in the column in Figure The detailed information provided 3) can be horizontally immersed by the CFD models can be used to in the fluidized bed in various gain knowledge on fluidized bed configurations. membrane reactors and to create reliable phenomenological models In Figure 4 some typical experimental for these types of systems, which in and CFD results are displayed and their turn can be used for scale-up of compared. The hold-up of the solids the system to pilot scale. One of the is higher near the walls because they CFD models currently being used to flow downwards at lower velocities simulate fluidized bed membrane due to wall-particle friction. The reactors is a Two Fluid Model (TFM). solids flux patterns indicate that the

Figure 4: A comparison between experimental and simulated observations and measurements.

membranes break the circulation of the solids; above and below the membranes two circulation zones are found, whilst around the membranes the solids flow is disrupted. A good match is found between the average experimental bubble diameter (2.4 cm) and the average simulated bubble diameter (2.5 cm). The experimental and simulated bubble size distributions are in good agreement as well. Further experiments and simulations can provide sufficient information on bubble sizes and bubble size distributions to improve the match between experiments and simulations. Also, new equations for phenomenological models could be created with this information, which will be important for the scale-up of the reactor concept.

"A high degree of process intensification is achieved because the reaction and separation steps take place in the same reactor."

Outlook Future work will focus on describing mass transfer phenomena in fluidized bed membrane reactors, such as mass transfer limitations occurring near the membranes.

Currently a more complex fluidized bed set-up with internal solids circulation is available for further experimental and numerical work. In the near future, the pilot scale reactor available in the Matrix building will also be used for this project. Various experimental and modeling based projects are available for students, so if you are interested in working on this project, feel free to contact me via the e-mail address below.

By: Ramon Voncken Ramon is a PhD student in the Chemical Process Intensification group (SPI) under supervision of Ivo Roghair and Martin van Sint Annaland.

E-mail: r.j.w.voncken@tue.nl

T-Licht 19.3

15

Woordweetjes

Het Woord van het Jaar Net als de afgelopen jaren is er ook in 2014 weer gestemd op het Woord van het Jaar. Bij deze verkiezing wordt er gestemd voor het mooiste, beste, leukste of grappigste nieuwe woord dat in 2014 is verzonnen. Aangezien we bij het T-licht natuurlijk iets met woorden hebben, willen we hier graag wat aandacht aan besteden. Welk woord werd de opvolger van woorden als ‘swaffelen’, ‘ontvrienden’ en 'tuigdorp’ en werd Woord van het Jaar 2014?

S

inds 2007 worden er ieder jaar tien woorden genomineerd door Van Dale voor de verkiezing van het Woord van het Jaar. Daarna kan iedereen stemmen op zijn of haar favoriete woord en uiteindelijk rolt er één woord als winnaar uit de bus. Door middel van deze verkiezing worden nieuwe woorden en de verandering van de Nederlandse taal onder de aandacht gebracht. Daarnaast is het leuk om te zien wat voor vreemde en grappige woorden er dit jaar weer verzonnen zijn. De neologismen die waren genomineerd voor Woord van het Jaar 2014 zijn: fotobom, jihadgezin, moestuinsocialisme, stemfie, crimiclown, dagobertducktaks, clownspiet, kalifaatganger, straatintimidatie en wegkijkstaat.

Misschien heb jij er vorig jaar op je Facebook of Twitter wel een aantal gezien: stemfie’s. Volgens de definitie is een stemfie een selfie gemaakt in het stemhokje en verspreid via de sociale media. Na het succes van ‘selfie’, het Woord van het Jaar 2013, was ‘stemfie’, een van de genomineerden voor Woord van het Jaar 2014. Hoewel stemfie natuurlijk afstamt van selfie, was deze nieuwe

variant minder succesvol dan zijn voorganger: stemfie kwam dit jaar niet verder dan de derde plaats.

De tweede plaats was dit jaar voor het woord ‘moestuinsocialisme’.

Het woord moestuinsocialisme is een spotnaam voor een vorm van socialisme die zelfredzaamheid propageert door minima en ouderen met AOW of een klein pensioen te stimuleren een moestuin te nemen.

Het woord is ontstaan uit een blunder van Staatssecretaris Jetta Klijnsma.

Tijdens een interview zei zij dat zij het een goed idee vindt als ouderen zelf nadenken over hun zelfredzaamheid, bijvoorbeeld door een moestuin te beginnen. Naar aanleiding van deze uitspraak was er hevige kritiek op de Staatssecretaris en werd het woord moestuinsocialisme in het leven geroepen.

Met 17,8% van de zestigduizend stemmen, werd ‘dagobertducktaks’ het Woord van het Jaar 2014. De dagobertducktaks is een speciale belasting geheven over het vermogen van superrijken. Dit woord komt natuurlijk van Dagobert Duck, de steenrijke oom van Donald Duck die in zijn geldpakhuis letterlijk zwemt

in het geld. De term slaat op een voorstel van de SP tijdens het debat over de belastingplannen voor 2015, waarbij het belastingspercentage op vermogen boven het miljoen zou worden verhoogd.

"Hoewel stemfie natuurlijk afstamt van selfie, was deze nieuwe variant minder succesvol dan zijn voorganger..."

Naast de tien woorden die worden genomineerd door Van Dale, zijn er vijf categorieën waarvoor iedereen een woord kan nomineren: jongerentaal, lifestyle, sport & amusement, economie en politiek.

Onder de genomineerden in deze categorieën zijn bijvoorbeeld de aanmodderfakker, het wokakkoord, de saldosjoemelaar en de crimiclown.

De verkiezing voor Woord van het Jaar wordt niet alleen niet in Nederland gehouden. Hoewel het soms wat anders klinkt, wordt er in België toch echt Nederlands gesproken en ook daar wordt ieder jaar de verkiezing gehouden. Het woord ‘flitsmarathon’ (politieactie waarbij de hele dag intensief geflitst wordt), werd dit jaar als winnaar gekozen door onze zuiderburen.

Door: Gijs de Kort Gijs is altijd geïnteresseerd in veranderingen in de Nederlandse taal en is dus beslist geen aanmodderfakker.

16 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Advertorial

VP LNG AND GAS PROCESSING

ROYAL DUTCH SHELL

MARJAN VAN LOON It has been a long time since I was a student of Chemical Engineering and Chemistry at the TU/e, but my ties with the field of study and university are still strong. I would like to share how I ended up working for Shell and what my job today is.

My first contact with Shell was not really convincing. I had a conversation with Shell on the ‘Bedrijvendagen’ and there was no spark. My husband joined Shell just before me though and his stories/experiences convinced me! And ever since, I have not regretted my choice I made then. Even today I see that the step from Eindhoven to Shell is perceived as a big step, but believe me, it’s easier than you think. In Shell, a number of Eindhoven people are present and that’s why this keeps being a special connection for me.

I started off in The Hague as a process engineer in the gas treating and distillation groups. After seeing enough theory I went for an engineering job in the field at the Pernis refinery. I was responsible for the technology support to the crude distillation unit. This time was awesome! It’s maybe hard to believe, but even in my current (managing) role, I very much rely on the experience I got back then. I encourage all of you to have a job in the field where you can see where the on the ground work is done and innovations come to life.

international experience was very nice and together with my family I had a lovely time.

In my current role (as a vice president), I give technical and commercial support to LNG and gas projects, from developing new business opportunities to supporting operating plants. The department that I lead consists of around 300 LNG engineers in six global locations. This field is very interesting for a number of reasons: natural gas is the cleanest burning fossil fuel and Shell is working hard to enlarge production in this field. This leads to projects like the floating LNG facility which will start its production at the coast of Australia. These kind of projects are so cool that they keep me always enthusiastic!

Are you a master student and interested to get to know more about Shell? www.shell.com/global/aboutshell/careers/ students-and-graduates Let’s deliver better energy solutions together.

Shell is an equal opportunity employer

When the possibility came along to go abroad, I took this opportunity without hesitation. Together with my husband I moved to Australia to do different kind of jobs at an LNG plant in Western Australia and my journey continued to Malaysia where I was Regional Manager LNG/Gas Processing and Account Manager. Aside from these excellent work opportunities, the

Interview met...

30 jaar op de TU/e Professor Jan Meuldijk, iedereen kent hem. In je eerste jaar leer je hem al kennen bij thermodynamica, waar hij elk jaar met veel geduld ieder jaar opnieuw uitlegt hoe het nou precies zit. Gestart in 1985 als UD en benoemd tot hoogleraar in 2010, heeft de professor heel veel geleerd van het academisch leven en draagt hij zoveel mogelijk kennis over op ons, de arme zieltjes die de geheimen van thermodynamica en fysische transportverschijnselen nog niet hebben ontrafeld. Binnenkort gaat de professor met pensioen, dus aan ons als T-lichtredactie de eer om een interview te houden over het toen en nu van de academische wereld en de levenswijsheden die een ervaren professor mee kan geven.

Welke carrièrekeuzes hebben u naar de TU/e gebracht?

Deze vraag werd mij ook gesteld bij een interview net na mijn benoeming als hoogleraar in 2010. Het begon in Utrecht waar ik fysische en organische chemie heb gestudeerd, daar behaalde ik mijn master in 1975.

Daarna ben ik gaan promoveren in Amsterdam aan de Vrije Universiteit op het gebied van anorganische en theoretische chemie. Na mijn promotie waren de tijden slecht, er waren weinig banen beschikbaar.

Gelukkig kon ik als postdoc verder in Groningen met vaste stof fysica. Het onderzoek was op het gebied van solid state ionics. Omdat de tijden slecht bleven ben ik toen gaan bellen of er postdoc plaats beschikbaar was bij Technische Scheikunde, waardoor ik een nieuwe richting kon inslaan. Ze wilden me graag hebben in Groningen, dus bleef ik daar nog enkele jaren.

"Ik doceerde hier altijd de moeilijke basisvakken..."

Toen er in 1984 in Eindhoven een vacature vrijkwam bij de industriële

katalyse, heb ik daarop gereageerd en heb ik vanaf begin 1985 3 jaar als UD gewerkt in Eindhoven in s a m e nwe r k i n g met professor Van der Wiele.

Daarna kwam er een vacature vrij als UHD in de fysische technologie bij professor Thoenes. Ik ging hierop in en ging verder in de emulsiepolymerisatie en fysische aspecten van chemische reactorkunde.

Ik heb natuurlijk altijd veel onderwijs gegeven: In Utrecht heb als student assistent het eerstejaars practicum Algemene Chemie begeleid, ik was betrokken bij het vak Anorganische Chemie aan de VU en bij het practicum Natuurkunde in Groningen. Hier in Eindhoven heb ik instructie chemische reactorkunde en FTV gegeven. En tot nu natuurlijk thermo. Ik doceerde hier altijd de moeilijke basisvakken voor de scheikundig ingenieur. Van 2000 tot 2011 was ik deeltijd professor in

18 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Hasselt en in 2010 werd ik voltijds professor in Eindhoven.

Heeft u ooit spijt gehad dat u het bedrijfsleven niet in bent gegaan?

Nee eigenlijk niet. Ik zou het contact met de studenten gemist hebben.

Zijn er verschillen tussen studenten nu en studenten toen (snapten ze toen ook al niets van thermo?)

Dat kan ik wel zeggen ja. Studenten hebben nu veel meer last van alles wat er om hen heen gebeurt; ze worden makkelijk afgeleid. De komst van al deze afleiding zorgt voor minder concentratie, niet alleen in de collegezalen, maar ook in de samenleving. Ik vind het een zorgelijke ontwikkeling.

Interview met...

maken… Ook alle vriendschappen zoals de groep die ik eerder noemde zijn me bijgebleven.

Wat thermo betreft, ik vond dit zelf ook een moeilijk vak, het is niet makkelijk! Het opbouwen van begrip van thermodynamische concepten vergt nu eenmaal een behoorlijke inspanning. De omgang met de professoren was in mijn studententijd ook heel erg anders. Als student sprak je een professor amper. Een professor had een hoog aanzien, daar kwam je niet zomaar binnen. Een interview als dit zou dus niet voorkomen. Het is maar gelukkig dat die tijd voorbij is.

"Het was de tijd van de ‘flowerpower’, de tijd was zeker minder hard..."

Wat is het vreemdste dat u heeft gedaan tijdens uw studententijd?

Veel gekke dingen heb ik niet gedaan.

We hadden een gezellige groep die ik heb leren kennen in de intro en die zie ik nog regelmatig. De mensen in de groep deden verschillende studies, want de introductie was centraal over alle studies georganiseerd in Utrecht. Eigenlijk is het wel jammer dat dit hier niet zo is. Toen waren er sowieso veel minder regeltjes. Het was de tijd van de ‘flowerpower’, de tijd was zeker minder hard. Geen bindend studieadvies en ook geen harde knip…

Verder is een groot verschil met mijn eigen studententijd. Wij hadden indertijd heel veel practicum.

Hierdoor kreeg je veel gevoel voor de materialen waarmee je moest werken. Maar ja, ik zou ook niet weten waar er meer practica in het huidige programma gepland kunnen worden.

Wilt u levensadvies meegeven aan de technische lezers van het T-Licht?

Leid jezelf niet te veel af en zorg voor concentratie. Het valt allemaal niet mee, thermo, FTV, chemische binding, materiaalkunde enzovoorts.

Veel oefenen is hiervoor van groot belang, de vakken blijven moeilijk.

Heel veel fouten in ontwerp worden al gemaakt in de basis. Maar: geniet er ook van! Als ik zo terug kijk moet ik eerlijk zeggen: het is zo voorbij! Ik herinner me mijn eerste college in Utrecht nog als de dag van gisteren, lol hoort er ook bij!

Wat gaat u het meeste missen?

Het meest ga ik de contacten missen.

Met studenten, met collega’s, met bedrijven, de samenwerking met alle collega’s van ST, de promovendi en natuurlijk Peter Janssens en Johan

Wijers. Ik heb me hier altijd thuis gevoeld, door de gezellige werksfeer.

En wat het minst?

Tentamens verbeteren. Dat is een groot werk dat zorgvuldig moet gebeuren, dus je bent daar altijd een heel weekend mee kwijt. Soms is het wel leuk dat je bij iemand kunt zien dat hij het toch begrepen heeft, terwijl je het van te voren niet verwachtte.

Wat gaat u doen met uw nieuwe vrije tijd?

Ik weet het nog niet. Ik kijk er nog helemaal niet naar uit, maar we moeten ermee verder. Ik zal de contacten enorm missen. Ook de contacten met bedrijven. Ik denk dat Johan Wijers en ik bij meer bedrijven zijn geweest, dan wanneer we het bedrijfsleven in waren gegaan. Daar heb ik ook veel van geleerd.

Als ik terug kijk om mijn carrièrekeuzes, moet ik zeggen dat ik veel geluk heb gehad. Ik heb me hier altijd goed thuis gevoeld.

Mogen we een selfie met u maken?

Door: Emma Ceulemans en Marijne Timmers Emma en Marijne vroegen professor Meuldijk naar een terugblik op zijn carrière.

Ik kijk vooral terug op de mensen in mijn studententijd, zoals mijn afstudeerhoogleraar professor Groenewege. Hij gaf fantastisch les: ik snapte altijd alles in de colleges…

Nou, totdat ik een sommetje moest

T-Licht 19.3

19

ONCS 2015

ONCS 2015: A short guide to survival As most of us know, our favorite way of spending our Ascension Thursday, the Open Dutch Chemistry Sports games (abbreviated ONCS), will take place in our beloved Eindhoven. In this sports event our association will battle other chemistry study associations and as Darwin taught us: only the fittest will survive and will succeed in taking the prestigious victory at the ONCS. Therefore we take a look at the sports and our adversaries, in order to prevent the cup from leaving our city.

F

or those of you who are not familiar with the ONCS, a brief introduction: when our sister association de Chemische Binding, turned twenty, they thought it was a good idea to invite their befriended chemistry associations for a sports tournament. And it was a indeed a good idea, as we now stand for the 28th edition of this event which is known for the fanatic sports battles, epic parties and the notorious beer relay.

The ONCS for dummies An ONCS starts with the most important element: beer. Normally we start with a drink in the F.O.R.T. and a lot of singing in the train towards the games, now we will walk towards student association E.S.V. Demos for drinks and welcoming the other associations with the Japie

song. When our friends have arrived and the ONCS are officially opened, we will spend our night partying and drinking, after which our guests will head to the sports centre to take their rest.

"...this event which is known for the fanatic sports battles, epic parties and the notorious beer relay."

A rest that will end quite brutally because match day number one is coming up. Many fanatic battles will take place during the day, which will leave the contestants hungry.

Therefore we will head to the IJzeren Man, where we will enjoy a good BBQ. The Thursday evening dinner has not always been without incidents, like long waiting times or diarrhea. To prevent this we will keep the XIth lustrum board of Japie away from the BBQ, as they are known for the production of biochemical weaponry with BBQs and meat.

After dinner, we continue with the special activity, a game surrounded by ultimate secrecy. In this extra sport the associations fight for extra points.

20 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

But what will it be: a submarine battle, a sumo wrestling game, a food fight?!

No one will know until that evening.

The night continues with one of the greatest parties of the year, with the beer relay as the climax of the ONCS. This sport is practiced to determine the fastest beer drinking association.

The party ends with the outrageous and probably drunken celebration of Japie’s victory in the latter event.

When most people are woken up again in the sports centre, presumably feeling like they were hit by a tank, it is already time for the last day of sports.

While some will reach for the hair of the dog at the bar, some will heavily battle for the victory. This goes on until three o’clock, when the scores will be processed and the winner will be known. After the victory speech of the Japie chairman, the contestants will tiredly, but hopefully satisfied with a fantastic ONCS, return safely to their hometown.

The sports As with every ONCS, new sports are introduced. First we have underwater hockey. This sport is probably invented so people can still play hockey after the global warming has kicked in: instead of ice or grass, the floor of a swimming pool is used as playground. This means that diving ability is also a strong factor

ONCS 2015 primary schools, but this playful sport surely will also be enjoyed at the ONCS. It is hard to predict a winner for this sport. Will de CB from Groningen astonish everybody with earth-shocking play? Or will the hunt for ‘Points for Proton’ result in a victory for the people from Utrecht?

in this sport. Since it is physically challenging, the sport is played in larger teams and the strongest team will definitely win. Japie will call in their members from Zeeland, since they are used to living below water level. Or will the people from Amsterdam use their knowledge of canals and waterways to win?

Another addition to the sports program is rikken. This southern Dutch card game is for those who want to be challenged in a mental, instead of physical way. Another, more plausible, explanation of its popularity is the proximity to the bar in which this sport is played.

Although rikken is vastly played in the Eindhoven region, a victory for Japie is not assured. The wise men from the east, Alembic, are also familiar with rikken and with proper training, other associations will prove to be a tough challenge as well.

Our last new sport is tchoukbal. This sport can be described as handball with a trampoline as goal. Points can be scored by throwing the ball into the trampoline and a team mate catching it. Tchoukbal is played at

"...this ONCS will be the birthplace of many legends that will drag onto many generations of Japies."

This edition also marks the return of frisbee and petanque. In the last editions in which these sports were present, Japie performed pretty well.

Next to these sports, the ONCS will offer a wide range of sports where many heavy combatting will occur.

The adversaries It has been a while since the last victory of Japie at the ONCS. To have our first win since 2009 and stress our status as record champion, we have to battle some though opponents. As it will not be easy to win, we will now analyze our main enemies.

The Japie song states it very clearly: engineers are the best! This explains why one of our strongest opponents arises from the east: Alembic, they will definitely be hard to beat this year. Determined to keep the title they obtained last year, they will give everything. Whereas normally, three wise men come from the east,

Alembic is more like a three-headed dog, strong as the guardian of hell.

Definitely a team to watch out for!

Then our archenemy: Sigma, from Nijmegen. They are numerous and dangerous like the Hydra: cut one head off and two will take their place. The legend states that it should be killed with fire to defeat them. However, Sigma has another weakness, beer. As their fragile body is not very resistant to tremendous partying, they developed the ability to disappear during the parties. This leaves us the challenge to seduce them into a prolonged stay on Thursday evening.

Minor candidates for the title are de CB and Proton. These associations can maybe profit from the harsh battle between the earlier mentioned associations and slyly sneak their way up to the podium. Or will ACD, inspired by the organization of the ONCS in 2016, reach for a place in the top three?

As the organizing party, we are determined to give you the best ONCS ever. If it is up to us, this ONCS will be the birthplace of many legends that will drag onto many generations of Japies . We hope that you are just as eager as we are for the games. See you on 13, 14 and 15 May! By: Jeroen Janse Jeroen writes on behalf of the ONCScommittee 2015. As they are preparing the ONCS 2015 for over a year, they know exactly what is coming up in May.

T-Licht 19.3

21

Even schoppen

Schoppen voor altijd Iedereen die ooit het internet heeft gebruikt heeft wel eens een haatvolle opmerking gelezen. In het Nederlands noemt men dat tegenwoordig een ‘reaguurder’: een persoon die alleen maar ‘gure’ reacties levert. Dit is natuurlijk vervelend, maar het is zeker niks nieuws. Om dit aan te tonen, nemen we een reis terug in de tijd.

I

n de afgelopen tien jaar is het aantal internetgebruikers verviervoudigd.

Tegenwoordig heeft bijna de halve wereldbevolking toegang tot het internet en in een eerste wereldland zoals Nederland, heeft slechts 6% van de bevolking (voornamelijk bejaarden) geen toegang tot internet.

In de jaren ‘90 was dat anders.

Naar schatting had het internet in 1995 ongeveer 15 miljoen gebruikers, nog geen procentje van de wereldbevolking. Betekende de kleinere bevolking dat het internet toen een vriendelijkere plaats was?

Het blijkt dat er helemaal niet zo veel veranderd is.

Bovenstaande opmerking komt van een nieuwsgroep over games. Let op de datum, deze post is ouder dan sommige T-licht-lezers! Toch zou je dit, als je Sega vervangt door “PlayStation 4”, zomaar aan kunnen zien voor een YouTube-reactie van een paar dagen oud. En dit is geen uitzondering, een kort onderzoek naar nieuwsgroepen laat al snel zien dat er weinig veranderd is. Net als op het moderne internet werd het mooie medium ook vroeger voornamelijk gebruikt om ruzie te maken over onbelangrijke dingen.

meningen belachelijk te maken.

Zou het de schuld zijn van de grote boze technologie? Laten we nog veel verder terug in de tijd gaan om het antwoord te vinden.

Professor Brian Harvey is een historicus die onderzoek heeft gedaan naar de stad Pompeii. De stad Pompeii staat erom bekend dat deze in het jaar 79 door de uitbarsting van de Vesuvius volledig vernietigd is. Wat echter goed bewaard is gebleven, is de graffiti die mensen daar op de muren hebben achtergelaten. Anonieme berichten, vaak achtergelaten op muren van badhuizen of bars.

Professor Harvey heeft een aantal van deze berichten opgezocht en gecompileerd. En raad eens waar men deze anonieme vorm van communicatie voor bleek te gebruiken: beledigingen, opschepperij en allerhande onzin.

Oké, dus mensen gebruiken het internet al zo lang als het bestaat om elkaar uit te schelden en andermans

22 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Een aantal vertalingen: -- Op 19 april maakte ik brood.

-- Phileros is gecastreerd!

-- Ik heb met mannen gelegen.

-- Als iemand onder u niet in Venus gelooft, wend u tot mijn vriendin.

-- Epaphra, u bent kaal!

"...mensen gebruiken het internet al zo lang als het bestaat om elkaar uit te schelden...”

Hoe meer er verandert, hoe meer er hetzelfde blijft. Aan mensen die zich zorgen maken dat het internet onze jeugd verpest en ons tot hatelijke wezens maakt: maak je vooral geen zorgen. We waren altijd al hatelijke wezens, het internet maakt het alleen veel makkelijker om het aan iedereen te laten zien.

Door: Sander Peters Sander heeft onderzoek gedaan naar hoelang mensen al graag ‘even schoppen’.

Solutionism, het nieuwe optimisme

Bij Dow werken zo’n 53.000 mensen in 180 landen met een passie voor chemie. Op heel veel verschillende gebieden.

Op elk niveau. Altijd met respect voor mens en natuur.

We streven bij Dow namelijk naar een gezond, goed en leuk leven. Voor ons, voor jou en voor iedereen. Overal ter wereld.

We noemen dat Solutionism, het nieuwe optimisme.

www.facebook.com/DowTerneuzen

www.dowbenelux.com

De festivalkalender

Het festivalseizoen: wat, waar en wie?

Op het moment van schrijven zijn de geruchtenmolens voor de verschillende festivals deze zomer alweer volledig op gang gekomen en beginnen de festivals langzaam met het bekendmaken van hun line-up. Omdat de Japies over het algemeen wel van festivals houden heb ik van een aantal festivals in het binnen- en buitenland de voor- en nadelen en de verwachtingen voor dit jaar neergezet, dit alles natuurlijk om de keuze tussen de vele festivals wat makkelijker te maken! Voor het gemak zijn er alleen festivals besproken die, op het moment van schrijven, nog niet uitverkocht zijn.

Pinkpop Pinkpop, het langstlopende muziekfestival van de wereld.

Afgelopen jaren had het festival niet zo’n sterke line-up en was dan ook iets minder groots dan vroeger.

Vorig jaar wist het festival zich echter terug te pakken met een groot aantal goede artiesten (Rolling Stones, Metallica, Arcade Fire, Stromae) en zoals de line-up er nu uit ziet gaat dit weer een sterke editie worden.

Het festival blijft een goede allrounder, dus goed te bezoeken met een groep mensen met verschillende smaken. De programmering stopt meestal rond een uur of elf 's avonds, dus iedereen kan daarna nog naar huis. Ga wel voor de muziek, want op het terrein is niet heel veel anders te doen…

Wanneer: 12 tot en met 14 juni.

Waar: Landgraaf, zoals vanouds in Limburg.

Artiesten: o.a. Muse, Foo Fighters, Robbie Williams, Pharrell, Slash en Dotan.

Prijs: weekend (3 dagen): € 180,dagkaarten € 95,-.

die veel schaduw bevat. Ook is er nog een afterparty op bijna alle campings en wat kleine randprogrammering op het terrein. Nadeel is echter wel dat er naar België afgereisd moet worden en dat het dit keer tussen de eerste en tweede tentamenweek in valt.

Rock Werchter Rock Werchter is hét alternatief voor Pinkpop, in Werchter in België. Het festival deelt over het algemeen de headliners met Pinkpop en kwam dit jaar in opspraak omdat het een week naar voren werd verplaatst om in het tourschema van de Foo Fighters te passen. De programmering is breder dan die van Pinkpop en ligt een beetje meer naar de alternatieve kant.

Pluspunt van het festival is de weide,

Wanneer: 25 tot en met 28 juni.

Waar: Werchter, nabij Leuven, België.

Artiesten: o.a. Foo Fighters, Muse, Pharrell, Lenny Kravitz, alt-J, maar ook de verassing van vorig jaar, The War on Drugs.

Prijs: weekend inclusief camping (4 dagen): € 246,- dagkaarten € 95,-.

24 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Roskilde De Deense tegenhanger van het altijd uitverkochte Glastonbury (waar de kaartjes minstens anderhalf jaar van tevoren moeten worden gekocht via een wachtlijst) vindt plaats in het gelijknamige plaatsje in Denemarken.

Het festival is ontzettend groot, met jaarlijks ongeveer 130.000 bezoekers.

De programmering bestaat vooral uit grote rock- en pop-artiesten, afgewisseld met Scandinavische artiesten zoals Björk of Sigur Rós. Afgelopen jaren stonden er bijvoorbeeld Rihanna, The Rolling Stones, Kraftwerk, Drake en Metallica op het programma. Op de camping en het terrein is heel veel te doen, variërend van een cinema tot theatervoorstellingen tot opvoeringen van filmmuziek. Ook wordt er ieder jaar op de camping een

De festivalkalender Naked Run georganiseerd, waarbij de winnaars (man & vrouw) een ticket krijgen voor volgend jaar . Het nadeel aan het festival is wel de reis, maar de relatief goedkope ticketprijs maakt een hoop goed.

Wanneer: 27 juni tot en met 4 juli.

Waar: Roskilde, Denemarken.

Artiesten: o.a. Muse, Florence+The Machine, Disclosure, Pharrell, Mew. Prijs: 1940 DKK (€ 260) voor de hele week incl camping.

Pitch Als alternatief op al het geweld met de grote namen biedt Pitch een festival voor de liefhebber van elektronische muziek. Het tweedaagse festival vindt plaats in de Westergasfabriek in Amsterdam, voor ons Japies natuurlijk de ultieme festivalspot. De Westergasfabriek was vroeger namelijk de fabriek die Amsterdam voorzag van, jaja, steenkoolgas (waar kennen we dat nou ook al weer van?). De fabriek is begin 21e eeuw opgeknapt en is een prachtlocatie voor een elektronisch georiënteerd festival. Helaas is er nog niks bekend voor het programma van dit jaar, maar terugkijkend naar de vorige editie zal dit jaar ook weer een topper worden. Als je er dit jaar niet bij kan zijn, wees niet getreurd, Pitch heeft ook een klein broertje: Catch, dat in het najaar in TivoliVredenburg plaatsvindt.

Wanneer: 3 en 4 juli.

Waar: Westergasfabriek, Amsterdam.

Artiesten van vorig jaar: o.a. Massive Attack, Moderat, SBTRKT, Caribou, Darkside.

Prijs: Combiticket (2 dagen) € 85,dagkaarten € 47,50.

A Campingflight to Lowlands Paradise De altijd variabele speler in festivalland… Tot vorig jaar moest men nog blind Lowlandskaartjes kopen, dat wil zeggen: zonder te weten welke artiesten er kwamen.

Over het algemeen kwam het dan toch op een goede line-up uit, maar het kan ook tegenvallen. Gelukkig heeft het festival dit jaar een andere strategie, zo zijn er al een handjevol namen bekend gemaakt. Dit jaar kwam de organisator nog in opspraak omdat hij opperde om het festival naar doordeweeks te verplaatsen, en wat daar de gevolgen van zijn kunnen we misschien volgend jaar zien. Op het festivalterrein bij Walibi is er genoeg te doen naast de muziek, zo zijn er lezingen, theateren dansvoorstellingen en is er een cinema. Over het algemeen zijn er weinig idioot grote namen aanwezig, maar wel een hoop opkomend talent.

Wanneer: 21 tot en met 23 augustus.

Waar: Biddinghuizen, Flevoland.

Artiesten: o.a. Chemical Brothers, Ben Howard, Passenger en Caribou.

Prijs: € 195,- voor het weekend (3 dagen).

Sziget Tijdens Sziget transformeert het relatief rustige Boedapest in een soort amusementspark. Het festival vindt namelijk plaats op het Óbouda eiland (= sziget in het Hongaars) in de Donau, midden in Boedapest.

Het festivalterrein/camping beslaat het hele eiland en bezoekers van het festival kunnen dan ook makkelijk een dagje de stad in. Naast de muziek is er genoeg te doen op het terrein, zoals verschillende sporten (waaronder

roeien en rotsklimmen), film-, theater- en dansvoorstellingen en er kan zelfs gebungeejumpt worden.

Naast de “gebruikelijke” festivalacts is er ook een programmering in andere genres, zoals traditionele muziek en Hongaarse muziek, waardoor er altijd voor iedereen wat wils is. Pluspunt aan het festival is de prijs, zoals gebruikelijk is in het voormalig Oostblok is dit vrij laag.

Boedapest is makkelijk te bereiken met het vliegtuig of met de speciale 3FM-Partytrein. Een ander punt is de aanwezigheid van een grote groep Nederlanders (ongeveer 50% van de bezoekers), of dat een plus- of een minpunt is mag men zelf beslissen…

"Ook wordt er ieder jaar op de camping een Naked Run georganiseerd, waarbij de winnaars een ticket krijgen voor volgend jaar."

Wanneer: 10 tot en met 17 augustus (5 dagen: 12-17 augustus).

Waar: Óbouda eiland, Boedpest, Hongarijë .

Artiesten: Van alles wat, al bekend gemaakt zijn: o.a. Florence+The Machine, alt-J en AWOLNATION. Prijs: € 229,- voor 7 dagen, € 199,voor 5 dagen.

Door: Floris Hieselaar Floris is fervent liefhebber van festivals en concerten en duikt het liefst zo vroeg mogelijk in de geruchten voor het komende seizoen.

T-Licht 19.3

25

Internship report

Improving the quality of water in New Zealand Lord of the Rings, the All Blacks, haka, Maori, kiwi, sheep (lots of them) and adventure are just a few key words New Zealand is associated with. Also referred to as the world in one country, New Zealand has a variety of landscapes situated on just two islands: sweet, pseudo tropical bays, spouting geysers, colorful volcanoes, glaciers, snowy mountains, immense fjords and much more! This is the country I am privileged to be doing my internship in, of which I will tell you some more!

T

he name given to this land should be very familiar with Dutch people, as it is named after the province of Zeeland. The first European to discover this land (it was already inhabited by the Maori for a few centuries) is the Dutch explorer Abel Tasman. Funny enough it wasn’t Tasman who gave the current name to these islands but Dutch cartographers who thought ‘NieuwZeeland’ (New Zealand) would be a better name than ‘Staten Landt’, as Tasman first named it.

New Zealand is an island country and comprises two main landmasses – The North and the South Island – and numerous smaller islands. I live on the North Island in Wellington, the ‘coolest little capital in the world’ according to the Lonely Planet, and I have to tell you, it is true.

Wellington is situated on the Southern part of the North Island, chosen to be capital due to its strategic position, being close to the South Island. There are about 200,000 people living in the city and

another 200,000 in the surroundings of Wellington. Although I live in the city, I’m doing my internship at a company called h2ope and they are situated in Petone, which is about 10 km from the city.

"...coolest little capital in the world." h2ope is a specialist process engineering consultancy focusing on water and wastewater treatment.

In the office there are six people, one is me (the intern), one of them is the office manager and there are four engineers. It is a very small company, but there is a lot of work coming in.

The work h2ope is doing mainly comprises consultancy services to regional and district councils who are the owners of (waste)water treatment plants. Consultancy services range from feasibility studies, process design, process optimization, CFD modelling etc. Basically everything you can think of comes around in water treatment from an engineering point of view.

What differentiates h2ope from other engineering firms is that at h2ope we like to optimize and upgrade plants using existing assets, whereas other engineering firms most likely will recommend clients to just build a new plant. Most of the treatment

26 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

facilities are quite old and, due to the increase in population, industry and other factors, a lot of these treatment facilities are reaching the maximum levels of their consent to discharge. These treatment facilities will therefore need to be upgraded to improve the level of treatment.

A lot of the projects that h2ope is working on are for treatment facilities in smaller towns, i.e. relatively small plants where upgrades are required to comply with the consent. Smaller towns have less money to spend and therefore look to optimize the plant rather than building a new one.

I am working on a project on the Levin wastewater treatment plant, which is close to reaching the consent limits (of ammonia in this case). Levin is a small town, which is about 1.5 hours’ drive from Wellington, has about 16,000 inhabitants and all their wastewater will go to the treatment facility I’m working on. Furthermore they have contracts with a few local industries for which they also treat the waste water.

Internship report

Basically what I have to do, is trying to find a way to improve the plant performance without making large investments. Therefore, I am looking at optimizing plant operations, but I am also looking at replacing components within the current infrastructure and small plant additions (think of, for instance, an extra water basin). To come up with improvement recommendations we first generated actual data from the plant in order to know which units are underperforming.

I then modelled the plant in GPS-X software, the software is actually quite similar to Aspen, but solely used for modelling (waste)water treatment plants. Therefore, it is also a lot more complex in this specific area and building the model took me more time than I first anticipated.

Although this is all process engineering, I noticed (waste)water treatment is more complex due to all the biological processes that are used, which I am not familiar with. I first had to get an understanding of those, before I could start optimizing everything. At the time of writing this article I am finishing up the report and I am done with the simulations.

In this report I have set out a strategy for the local council on how to improve the treatment performance of their wastewater treatment plant and hopefully they will implement the changes I have proposed and it will have the outcome which I have predicted.

An internship abroad is not solely for the purpose of getting credit points of course. Unfortunately, I have chosen the wrong period to watch rugby, as

the seasonal break is in this period, but I did choose the right period to enjoy the summer over here. Summer in New Zealand is actually quite similar to summer in the Netherlands.

The New Zealand climate is pretty soft due to the pacific wind, which is quite cool during the summer and quite warm during the winter. I am thus enjoying days of 20 to 25 °C with strong winds, as Wellington is also known as the windy city. Fun fact: pilots flying commercial flights to

walked the Tongariro Crossing on the way, which is supposedly the best single day walk in New Zealand (or even the world?). During this crossing you actually go past Mt. Ngauruhoe, which was used as scenery for Mount Doom in the Lord of the Rings trilogy.

On this trip we also went past the forest where the scenes of Rivendell were shot.

I still have a few weeks to go for my internship, after which I will go to the South Island to go backpacking for two weeks. A few things on my list which I will definitely visit are the Milford Sound, Fox and Franz Joseph Glaciers, Mount Cook and Abel Tasman National Park (google them for beautiful pictures).

He aha te mea nui o te ao?

He tangata! He tangata! He tangata!

What is the most important thing in the world?

It is people! It is people! It is people!

Wellington need to be in possession of a special permit due to Wellington being very windy and the runway being very short. I must admit, my arrival in Wellington was quite shaky.

During the Christmas holiday I had two weeks off, which I used to explore the North Island. I went to Rotorua, which is famous for its hot pools and geothermal activity. Furthermore, Rotorua is known as one of the smelliest cities in the world, due to the geothermal activity producing hydrogen sulfide. So whenever there is geothermal activity (think of a geyser or a boiling natural pool of water) the smell of rotten eggs pungently enters your nose. There is one advantage to this though: after a good night of drinking nobody will notice your stomach is having a hard time and you actually get used to the smell quite fast.

From the few months I have been here now I can tell you that the part I enjoyed most are the people. There are so many groups here and I love them for different things. I love the way Kiwis say “aye” and are welcoming to outsiders. I love the way Maori’s laugh, and for all that I’m learning from them about their culture and history. And I love the color and life added by the immigrants in this city.

My experience wouldn’t be the same without them.

Kia Ora! By: Ivan Ottenheijm Ivan writes to you from the beautiful country of New Zealand where he’s currently doing his internship.

With three others I did a road trip from Rotorua to Wellington along the east coast. We

T-Licht 19.3

27

Science news

Science news Every week, new ground-breaking discoveries are made in chemistry. To keep you up to date, T-Licht would like to present you a summary of the most important, fancy and groundbreaking discoveries made in the field of chemistry and chemical engineering in the past months. This edition we will tell you something about unboiling eggs, the discovery of a new type of chemical bond and the mystery of the nature of glass.

Unboil an egg?!

Everybody knows that once an egg is boiled, it cannot be unboiled. Well… until now. Because researchers from UC Irvine have recently found a way to unboil an egg, and this only takes a few minutes!

that the proteins were denaturized.

Next, they added some urea. The urea enabled one of the most abundant proteins, lysozyme, to be reverted into a working protein again. The addition of urea caused the solid egg to be converted into a liquid again,

expensive proteins, but this new technique could also be used in the drug industry, for example to reuse proteins that misfolded during or shortly after their production, which could help making the production of certain drugs a lot more affordable.

Source: www.sciencenews.org New type of chemical bond discovered Every chemical engineer can probably name you the different types of chemical bonds: ionic bonds, covalent bonds, metallic bonds and so on. But recently, a new type of bond has been added to this list: the vibrational bond. The existence of the vibrational bond was first proposed thirty years ago, but until a few months ago it had never been confirmed.

But how did they do this? Eggs consist of a lot of proteins. Boiling an egg will cause those proteins to unravel and change shape. This process is called denaturation and it is usually irreversible. So once a protein is denaturized, it can’t be turned back into a working protein anymore. But with this new technique, proteins that are often costly and time consuming to make can be recovered.

The researchers first boiled eggs for twenty minutes at 90 ⁰C, to make sure

which was then placed into machine designed to apply stress on the proteins, causing them to untangle back into their original conformation, which they were in before the boiling of the egg. The egg has now been unboiled, and it did not take more than a few minutes!

Even though unboiling an egg is probably a nice trick to impress some people with, the whole process of reverting denaturation can also be very useful. For example, to recycle

28 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

"The egg has now been unboiled, and it did not take more than a few minutes!"

The suggestion that there could exist vibrational bonds is not new, but now there is finally real evidence to support this suggestion. The evidence for the new vibrational bonds was found when scientist were researching isotopes that are not naturally-occurring, but can only be created in labs, where neutrons and other subatomic particles can be

Science news the total energy of the isotopomer to be even lower and thus decreasing the reaction rate.

added to an already existing nucleus.

One of those exotic atoms is muonium (Mu), which consists of an antimuon (an elementary particle with positive charge +1) and an electron. Muonium played a key role in the discovery of vibrational bonds, for in 1989 experiments showed that reactions between muonium and bromium decreased as the temperature increased, whereas usually reactions should increase with increasing temperature. When muonium reacted with fluorine or chlorine, reactions would just increase with increasing temperature, just like one would expect. At that time, nobody understood what happened to the interactions of muonium and bromium, and the necessary technological equipment to experiment further did not exist yet.

"But recently, a new type of bond has been added to the list: the vibrational bond"

The muonium experiments have not only provided clear evidence for the existence of vibrational bonds, they also indicate that isotopic substitution could dramatically change not only the mass and structure, but also the bonding mechanisms and energies of isotopomers.

Source: www.scientificamerican.com Glass: solid or liquid?

Glass is everywhere in our life, and it has been for ages. The oldest examples of glass are Egyptian beads, dating from 12,000 BC! But even though we are so used to seeing glass everywhere around us, we still do not really know the true nature of glass, namely whether it is solid, or just a very viscous liquid.

The question that needs to be solved to determine whether glass is a liquid or a solid is whether a transition occurs, just like the transition that is observed when liquid water freezes to ice. But unfortunately, in glass this transition is not that easy to observe.

One would have to wait for over centuries to observe a transition, and then it is still not that simple.

For viscous liquids and thus also glass, tend to divide in little regions of molecules, some solid and some more liquid like. Over time the regions can change between solidlike and liquid-like state, so the

viscous liquid can never freeze all at once, whereas in water freezing all molecules change state together.

A new theory about the behavior of molecules in those little regions of molecules in a viscous liquid was found using information theory, to find out how molecules in the different regions communicate with one another. In this theory, each molecule can communicate only to a selected group of neighbors, and that group is either solid-like or liquidlike. The solid like groups organize into very organized arrangements, called icosahedra, and whereas the liquid-like molecules are a lot less organized, forming less rigid squares and prisms.

"...if this new theory is correct, a perfectly solid glass does exist..."

The more viscous a material is, the larger the size of the icosahedra organized molecules become, and eventually all molecules are part of the solid icosahedra regions, forming an ideal and perfectly solid glass.

So, if this new theory is correct, a perfectly solid glass does exist, and the question whether glass is a solid or a liquid is finally answered.

Source: www.iflscience.com By: Jarla Thiesbrummel Jarla would like to join the editorial board of the T-licht.

Recently, researchers have investigated the quantum mechanics of the interactions between muonium and bromium.

Furthermore, they have also done this for the reactions of the tree naturally occurring hydrogen isotopes and a heavy hydrogen isotope. They found that only the lightest isotopomer, BrMuBr exhibits vibrational bonding.

Muonium, which is an extremely light atom, is between the two very heavy bromines, which causes the muonium to move between the two bromines very rapidly. This vibrating of the muonium atom bonds the BrMuBr together, and lowers the total energy of the isotopomer. When the temperature is increased, the muonium will vibrate faster, causing

T-Licht 19.3

29

Foreign culture shock

Bringing spiciness to the Netherlands With two suitcases, a backpack and my accordion, I left my beloved city of Monterrey, Mexico, last August to start a Master in Chemical Engineering in The Netherlands. It has been six months, and the things I have experienced and the people I have met so far, have made this adventure amazing. This is not my first time living abroad, so the idea of experiencing a cultural shock never crossed my mind, especially because I lived one year in Germany during my bachelor. Now, I have to say I was wrong.

P

eople often ask me how I ended up in Eindhoven. Sometimes I ask myself the same question!

After graduating from my bachelor’s degree in Chemical Engineering, which I did in Monterrey at the state-university, I started to work as a Process Engineer. I really liked my job, but then some months later I decided to go for a master’s degree. Unfortunately (or luckily), the program in Chemical Engineering was not available anymore in my former university, I could had moved to Mexico City but preferred to look for options abroad. After some research, I made my decision to come to Eindhoven.

According to the last census, Monterrey’s metropolis has more than 4 million inhabitants, so for me, Eindhoven, with less than a million, is a small city. However, it has everything I need: supermarkets, beautiful parks, cinemas, and of course a flourishing nightlife.

Another big difference is the university. Just imagine that my former university has seven campuses, and a total of 174 thousand students! Here, there are less than ten thousand students. Nevertheless, I find it nice because that makes it easier to get to know other people.

The TU/e looks very beautiful in my opinion, with top-class facilities and amazing green areas.

"With two suitcases, a backpack and my accordion..."

Like many other foreign students, the crucial cultural shocks are the same: the cycling and the food.

Before coming here, cycling for me was either a hobby or a sport. But even when it is known worldwide that “in the Netherlands people use the bicycle a lot” nothing could have prepared me to this. Especially because Dutchies cycle crazy fast!

So during my first week the search for a transportation medium was a priority task.

With my height of 1.68m (even in Mexico I am considered a short guy) this was difficult, but luckily I found a very nice bike that was perfect for me.

A real disadvantage is that everything here is designed for very tall people. Sometimes is even hard to look at myself in the mirrors! I knew that Dutch

30 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

people are on average the tallest in the world, but it wasn’t until I saw some pictures of the activities I have attended that I realized how tall the Dutch people really are!

As for the food, of course I miss Mexican dishes. But I love cooking, and I brought some dried chiles, spices, and my mother’s recipes to feel en casa (at home) every once in a while. I am a very flexible person, so I already started eating cheese and bread like a Dutchie!

During the Intro week, I met the guys from Japie and I immediately wanted to be part of the student association.

I am a member of the BuMaCie, and the activities we have organized like the cooking workshop and the “BuMaCie goes Dutch”, where we first had “stamppot“ for dinner and then went ice skating, have been fun and made me meet a lot of Dutch students. I even joined the study trip to Athens and it was incredibly fun.

I could write pages and pages about these six months, but to summarize: I’m really enjoying my time here, and I’m really happy I decided to study here, as the people have helped me to integrate very quickly. Even when I arrive home dripping wet from another unexpected rain shower.

By: Arturo Manzano Arturo is doing his Master’s degree in Eindhoven amongst all the crazy Dutch people.

Masterclass 2015 Business course

‘The case study was a real challenge and my team won’

Meet Marijke and Eric Marijke works for AkzoNobel as a Global Master Data Principal Supply Chain, while Eric is a Material Planner Supply Chain. Both Marijke and Eric joined us after attending the 2014 AkzoNobel Masterclass. They were very impressed with this business course, which introduced them to our company’s ambitions, culture and a wide variety of people, products and processes. Equally, we were very impressed with them and offered them starting positions after graduation.

AkzoNobel’s annual Masterclass is your chance to discover a company that likes to give you real responsibility. It takes place over two intensive and exciting days of introductions and interdisciplinary teamwork. You’ll see our organization from different angles and have plenty of opportunities to meet senior management and young employees.

When: May 11 & 12, 2015 For: Masters students approaching graduation Deadline for registration: Sunday, April 5, 2015

Please visit www.akzonobel.nl/masterclass for more information and to apply online. You will also find out more about the roles that Marijke and Eric play within AkzoNobel.

AN_201258_241214 07774_271213

Where your ideas go far

Bier van het kwartaal

Let op: zeer bitter

Ook voor deze editie van het T-Licht is getracht een mooi bier uit te zoeken als bier van het kwartaal dat voor voldoende verkoeling zal zorgen tijdens het warmere voorjaar. Tegen de tijd dat dit T-Licht uitkomt, zal het weer waarschijnlijk beter zijn dan op moment van schrijven en hopelijk hebben ook de eerste buitenborrels reeds plaatsgevonden, waarbij de gasten lekker in het zonnetje konden genieten van de BrewDog Jack Hammer IPA.

Z

oals u van ons gewend bent, zal allereerst de geschiedenis van de brouwerij worden uitgelicht.

In het geval van de BrewDog brouwerij betreft het echter een zeer korte geschiedenis. De BrewDog brouwerij is namelijk pas in 2007 geopend en zal dit jaar dus acht jaar oud worden. De oprichters waren twee heren uit Schotland (Martin Dickie en James Watt) die vonden dat de bieren op de Britse markt maar saai waren. Er waren te veel industrieel gebrouwen bieren die, naar hun mening, stoffig smaakten.

Reden genoeg voor deze twee heren van 24 om hun eigen bier te gaan brouwen en zodoende startten zij in april 2007 hun eigen brouwerij: de BrewDog brouwerij. Destijds bestond de brouwerij uit niet meer dan de twee oprichters (met hun hond) en ze brouwden dan ook kleine batches

bier die ze met de hand bottelden en op de lokale markt verkochten. Hun doel was (en is nog steeds) om hun enthousiasme en passie voor bier over te dragen op andere mensen en dit lukte. Het bier sloeg aan en binnen een jaar kregen ze van de bank al een lening om uit te kunnen breiden. Er werd onder andere een bottelmachine gekocht om niet al het bier met de hand te hoeven bottelen en de hoeveelheid gebrouwen bier werd verviervoudigen. Tevens nam het personeelsbestand toe tot negen man en begonnen ze met het brouwen van het sterkste bier van Groot-Brittannië, de BrewDog Tokyo.

Het succes van hun Punk IPA (tevens te verkrijgen in de F.O.R.T. en zeker een aanrader!) en de aandacht van de media voor de Tokyo (er is in het Schotse parlement discussie geweest om de Tokyo te laten verbieden) zorgden ervoor dat de brouwerij populair werd en verder kon groeien.

Zelfs in de tijd van de recessie lukte het BrewDog om in 2009 en 2011 met 200% te groeien. Door het succes is BrewDog, bestaande uit twee oprichters en een hond uitgegroeid

32 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

tot een wereldwijde speler met in totaal 358 werknemers en 26 filialen (zowel brouwerijen als bars) en exporteren ze hun bier naar 55 verschillende landen. Ook hun assortiment is gedurende de korte tijdsspanne van 8 jaar gegroeid tot 36 verschillende bieren, waarvan er elf continue verkrijgbaar zijn. De overige bieren zijn gelegenheidsbieren of experimenten die in kleine oplage worden verkocht.

“Destijds bestond de brouwerij uit niet meer dan de twee oprichters (met hun hond)...”

Het werd een soort missie van BrewDog om bier te brouwen met bijzonder hoge alcoholpercentages.

Wat begon met de Tokyo, met een alcoholpercentage van 16,5% en daarmee het sterkste bier van Groot-Brittannië, werd al gauw een drang om het sterkste bier ter wereld te brouwen. Omdat de Duitse Schorschbräu brouwerij hetzelfde doel voor ogen had, ontstond een strijd waarbij beide brouwerijen elkaar af probeerden te troeven. Zo brouwde BrewDog onder andere de Tactical Nuclear Pinguin, Sink The Bismarck en The End Of History, met respectievelijke alcoholpercentages van 32, 41 en 55%. The End Of History

Bier van het kwartaal

kaapte, naast de titel voor sterkste bier ter wereld, tevens de titel van duurste bier ter wereld weg. Dit bier werd namelijk verpakt in opgezette dieren (of road kill, zoals de brouwerij het zelf noemde), waardoor de in totaal elf flesjes bier voor 700 pond per stuk over de toonbank gingen. Uiteindelijk ging de Schorschbräu brouwerij er met de titel van sterkste bier vandoor met een alcoholpercentage van 67,5%, maar achteraf bleek dat er pure ethanol aan het bier was toegevoegd. Sindsdien is er geen poging meer gedaan de titel te veroveren en kwam er een einde aan de strijd tussen BrewDog en de Schorschbräu brouwerij.

dek van een vissersboot en de bodem van de oceaan. Tevens het vermelden waard is dat ze bij BrewDog de opgezette kop van een hert hebben omgebouwd tot tapkraan en dat ze de opening van een nieuwe bar in London aankondigden door met een tank door het centrum heen te rijden.

“... ze bouwden de opgezette kop van een hert om tot tapkraan...”

De mannen bij BrewDog houden er naast het brouwen van bijzonder sterke bieren nog meer aparte hobby’s op na. Het begon al met het eerste bier dat ze brouwden, welke ze lieten rijpen op eikenhouten whiskyvaten. Ook wat betreft locaties om hun bier te laten rijpen zitten er wat opvallende keuzes tussen. Deze locaties omvatten onder andere het

Deze acties, alsook hun provocerende manier van marketing, zorgden ervoor dat BrewDog al in de eerste jaren na oprichting het snelst groeiende biermerk werd van Groot-Brittannië

en dat hun IPA de best verkochte IPA werd in Scandinavië. Tevens wordt de brouwerij overladen met allerhande prijzen en hebben ze zelfs de twijfelachtige eer gehad dat een Chineese onderneming dankbaar gebruik maakte van hun succes door in 2013 een bar te openen met hun naam op de gevel.

Genoeg over de geschiedenis van de brouwerij, het gaat hier uiteindelijk toch over het nieuwe bier van het kwartaal dat bij BrewDog gebrouwen wordt. De BrewDog Jack Hammer IPA werd pas in 2013 gelanceerd, maar was direct al een groot succes. Zoals de brouwers het zelf omschrijven zit er zo veel hop in het bier dat het je mond en smaakpapillen zal vernietigen. Dit is dan ook een van de bitterste bieren die ze ooit hebben gebrouwen. Gelukkig zal deze bittere smaak geen probleem zijn voor de trouwe F.O.R.T.-gangers die niets liever drinken dan het (relatief ) bittere Brand Pilsener. De bitterheid van de Jack Hammer IPA zorgt er wel voor dat het bier door de brouwers enkel aangeraden wordt aan ‘freaks, craft beer junkies and stamp collectors’ en dat de watjes, ouderen en Fransozen moeten uitkijken voor dit bier.

Natuurlijk heeft de Jack Hammer IPA meer te bieden dan alleen het vernietigen van je mond door de bitterheid. Bij het nemen van een slok is het eerste dat opvalt het fruitige aroma en de karamelachtige smaak. Het alcoholpercentage van 7,2% is niet bijzonder hoog, maar met dit stevige bier zal het toch uitkijken geblazen zijn tijdens de buitenborrels die hopelijk in het verschiet liggen voor kwartiel vier.

Door: Floris Hieselaar en Wouter de Smet Na de proefsessie voor deze editie was er slechts één mogelijke conclusie en dat was de Jack Hammer IPA. Geniet er van!

T-Licht 19.3

33

Studytrip to Athens

Souvlaki, ouzo and lots of different buses Tuesday the 27th of January, at a time too early to be called morning, 25 Japie members started their journey to the beautiful Greece. In four days, we got to see some of the Greek industry, the technical university of Athens and we even got to see the Acropolis twice, once from afar and once from the top. Besides the educational program, we also got to enjoy a lot of the Greek culture and traditional cuisine.

W

e arrived at the hostel in the afternoon of the 27th of January, after which we immediately set off to the Acropolis, because it was about to close in a few hours. After we climbed part of the mountain to the ticket vendors, it turned out that in Greece, during low season, people don’t work after 3 pm Some people tried to see different archeological sites, which were also all closed, but could be seen from the gates. In the evening, we all got together again for a traditional Greek dinner hosted by a very hospitable Greek chef. We were all very impressed with the bartering skills of the organizers Marc and Dirk, because we got unlimited wine that night. After a dinner of tzatziki, moussaka, Greek lasagna, eggplant mash and Greek salad, all packed with garlic, some of us were still thirsty and decided to go to a liqueur bar where the walls were lined with different types of liqueurs and they served

traditional ouzo to go. Most of us decided to go back to the hotel soon afterwards, because we would be needing our energy for the rest of the week.

On Wednesday, we woke up to see a beautiful clear blue sky from the rooftop breakfast bar of our hotel. After breakfast, we got into a company hired bus to take us to Hellenic Petroleum, a large and new refinery located fifty kilometers from the city center of Athens in the harbor. During this trip, some of us were roughly reminded of the red wine ingested the day before. Luckily we arrived at our destination quickly and we were all glad to get out of the bus. After some confusion we found out that we were at the wrong plant of Hellenic Petroleum and we had to wait for the bus to pick us up again.

The bus driver also didn’t want to be remembered of the red wine from last night, so he had quickly switched buses and then we were off to the correct location.

34 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

The refinery of Hellenic Petroleum is a very large, and very recently built, plant and was therefore very impressive. We got a great safety presentation, including some brilliantly animated hazards.

Afterwards, two chemical engineers gave us a very detailed explanation of the whole plant with a focus on their pride, the Flexicoker, licensed from ExxonMobil. After the presentations, we got a plant tour in, again, a different bus. At the end of this tour, it was time for us to go to the next company.

“We got a great safety presentation, including some brilliantly animated hazards.”

We then visited Vivechrom, an AkzoNobel owned consumer

Studytrip to Athens

oriented paint producer. Here, we got a presentation about the different paint companies that AkzoNobel has over the world. During the plant tour we got to see that also in Greek industry not much is done after 2:30 pm In the laboratories, an employee told us a fascinating story about fish, lemon and oil that was somehow related to the process of paint making. After all this excitement, we headed back to the hotel in once again a different bus, this time, also driven by a different bus driver. That evening, some of us went to see a cup match of Olympiacos, where they obliterated their opponents, while others went to do some more sightseeing.

“...and the library, in which they stored a lot of books.”

The next day, we went to the university of Athens, which is a sad looking campus decorated with many political slogans and signs. According to the enthusiastic students leading our group, this was one of the ways the Greek students ‘overexpressed their opinions’. First, we visited the modern and well equipped sports center, after which we continued the campus tour with the main buildings and the library, in which they stored a lot of books. Then, we went to see the presentations of John van der Schaaf, Japie and the Greek students in their study hall, which they had personally refurbished. After this, we got a tour at some labs in the enormous building and we concluded our visit with a nice lunch, which they described as being ‘only a snack’.

After the university tour, we decided to give the visit to the Acropolis another try. In an overly crowded bus we traveled there to find out we were just in time to climb the Acropolis to see the Parthenon and temple of Athena Nike. It was quite a steep climb, but the view from the top of the mountain was definitely worth

the effort. Sadly, we got chased back down fairly soon by the guards that all wanted to be home early.

room where they explained the supply and demand of gas pipes in the neighborhood.

That evening, we met up with the students we got to know earlier that day. They showed us some great places to eat souvlaki and some of us drank or filled some pints during dinner. When we were all satisfied, we decided to visit a bar in the pub district of Athens. Here, we drank some beers and afterwards switched to vodka which could be mixed with various soda’s. Somehow, we all got home that night and after very few hours of sleep, we got up early for breakfast on our last day in Athens.

For some lucky people, breakfast was even delivered during the night.

After the company visit there was some more time for sightseeing and exploration of the many closed cultural sites that Athens has to offer. Later that evening we all met again for dinner at a typical Greek restaurant where beautiful music was played. Even though Zorba’s Sirtaki was played, no plates got smashed.

After dinner, some of us went to pubs while others tried to catch a small amount of sleep before we had to catch the bus back to the airport at 2:45 am Almost ten hours later we arrived back at the Helix after a great, but very tiring week in Greece.

The last company visit was to Air Liquide, where they make several gases from air with the use of cryogenic distillation. We were welcomed with a presentation about Air Liquide and the process of their gas production was explained.

After this, we got a plant tour on foot, where they showed us the large distillation columns and the air inlet. We also got to take a look in the small control

By: Jarla Thiesbrummel and Marijne Timmers Jarla and Marijne joined this exciting trip to Greece.

T-Licht 19.3

35

Wist je dat?

Wist je dat... ... that Giovan S. wan ni ts to k now wheth er you can be a m other when you ar e a gir l?

ine

l au s P en n e e bij olg er g it is v ...

O. nite ? n e cië Japi an

... Gille s opmer T. de king z o stom v o hij dac nd dat ht van Bia dat hij nca B. was?

... volgens Michelle R. garnalen hun vacht verliezen?

... als Woute je over r de S .h wrijft je een een wens mag d oen?

... Annelies G. de pitcher niet mee neemt naar het werk?

... penn ingme es Mark van D. ter geld het sm erigste vindt dat er bestaa t?

... Gilles T. vindt dat je met je tengels van andermans pote n moet af blijven?

B. an tte v co wi n jar dat ekke S l . t v .. le nk de gei eft? n j ge wi

Colophon Volume 19, edition 3 April 2015 Circulation: 600 Chief editor: Marc Willemsen Editorial board: Emma Ceulemans, Eline Hermans, Floris Hieselaar, Gijs de Kort, Gilles Timmermans, Marijne Timmers, Nicky Meertens, Sander Peters en Wouter de Smet.

Printer: Gildeprint Drukkerijen info@gildeprint.nl The T-Licht is the association magazine of T.S.V. 'Jan Pieter Minckelers', study association of the department of Chemimical Engineering and Chemistry of the Eindhoven University of Technology.

et we at t z e ni of H. ken m on To ... ij dr was? h of

... Mich ael S. le twiste r wil s vend pelen?

... je wist-je-datje s naar tlicht.st@tue.nl ka n sturen of in kan leveren op de Japiekamer ?

Redactieadres: T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’ t.a.v. Het T-Licht Helix STW 0.25 Postbus 513 5612 AP Eindhoven Tel: 040-2473756 tlicht.st@tue.nl www.tsvjapie.nl The editorial board always reserves the right to edit or decline the provided copy.

Index of advertisements DSM Page 4 Océ Page 10 Shell Page 17 DOW Page 23 AkzoNobel Page 30 Nyrstar Budel Inner cover front PANalytical Inner cover back ASML Outer cover back

Eindhovense wereldmarktleider maakt materiaalanalyse letterlijk transparant PANalytical, het voormalige bedrijfsonderdeel van Philips – fabrikant van röntgenanalyse-apparatuur voor industriële toepassingen en wetenschappelijk onderzoek – opereert sinds 2002 onder de vlag van moederbedrijf Spectris uit het Verenigd Koninkrijk. Het hoofdkantoor van de wereldmarktleider zetelt in Almelo, in Eindhoven zwaait Maarten van Andel – in zijn functie als directeur röntgenbuizen – de spreekwoordelijke scepter over de divisie X-ray tubes.

Welke producten en grondstoffen kunnen Dankzij de producten van PANalytical onder andere worden geanalyseerd?

• Ertsen, mineralen, edelstenen • Metalen (o.a. goud, zilver, koper, nikkel, chroom, aluminium, staal) • Cement, beton, bak- en natuursteen • Benzine, diesel, kerosine, oliën en vetten • Plastics, rubbers, glas, keramiek • Chemicaliën, kunstmest, verven, kleurstoffen • Voedingsmiddelen, medicijnen, cosmetica, speelgoed • Halfgeleiders, elektronica De producten van PANalytical bewijzen hun meerwaarde tevens al geruime tijd waar het de praktische uitvoering van milieu- en misdaadonderzoeken betreft.

Of het nu gaat om het bepalen van het zwavel-gehalte van diesel, het cadmiumgehalte in rijst, de samenstelling van medicijnen of milieuonderzoeken en -controles... elk door mensen gemaakt materiaal is/ wordt volgens Van Andel lopende het productie-proces geanalyseerd middels de even ingenieuze als succesvolle röntgenapparatuur van PANalytical, de enige grote fabrikant die de benodigde röntgen-buizen zélf ontwikkelt en produceert. ”Met onze innovatieve producten bieden wij onze klanten – waar ook ter wereld – de mogelijkheid om materialen met behulp van röntgenstralen te onderzoeken, essentieel als het gaat om zowel de kwaliteit als veiligheid van een bepaald product. Afhankelijk van het soort materiaal, gaat het dan om de inzet van röntgenfluorescentie (XRF) of röntgendiffractie (XRD).”

XRF Als iemand wil weten uit welke elementen een materiaalmonster is samengesteld, dan maakt hij gebruik van de XRF-technologie. In dit geval wordt een monster bestraald met een bundel röntgenstralen. Omdat elk element zijn eigen karakteristieke röntgenstraling met een unieke golflengte uitzendt, resulteert de toepassing van XRF uiteindelijk in een overzicht van het soort elementen, dat in het geanalyseerde monster aanwezig is, inclusief de specifieke verhoudingen van genoemde elementen.

XRD Indien een onderzoeker geïnteresseerd is in de structuur van een vaste stof, dan wordt gekozen voor de XRDtechnologie: de breking van de straling op een regelmatig patroon van atomen (ofwel diffractie, red.), het zogeheten kristalrooster. Iedere vaste stof heeft zijn eigen unieke patroon, dat in de meeste gevallen bekend is. Door een patroon – dat met diffractie wordt vastgesteld te vergelijken met alle reeds verzamelde patronen – kan de onderzoeker de meeste vaste stoffen identificeren.

Het moge dus duidelijk zijn, PANalytical ontwikkelt en produceert dus alles behalve ‘reguliere’ röntgenapparatuur.

Van Andel: “Wij richten ons specifiek op de analyse van grondstoffen, materialen en halffabricaten in onder meer de voedsel-, staal-, farmaceutische en petrochemische industrie. Toepassingen voor de röntgenafdeling van een ziekenhuis of de bagagecontrole op een luchthaven maken dus géén deel uit van onze productencatalogus.”

PANalytical De Schakel 185651 GH Eindhoven

T (040) 276 60 19 F (040) 276 61 31I www.panalytical.com E info@panalytical.com

How do you control 2.0x1014 molecules outgassed into a vacuum?

Join ASML as a Chemical Engineer and help push the boundaries of technology.

At ASML we bring together the most creative minds in science and technology to develop lithography machines that are key to producing cheaper, faster, more energy-efficient microchips.

Our machines image billions of structures in a few seconds, all with an accuracy of a few silicon atoms. And soon, we will be imaging even more structures - thanks to our next-generation EUV lithography. But when high-energy EUV hits photoresist, complex chemistry releases quite a few unwanted molecules: 2.0x1014 per cm2 every second to be exact. If not handled correctly, they would build-up on the system’s optics and render a multi-million Euro machine useless. It’s like trying to keep a long garden path completely clean during an Antarctic snow blizzard – and all without leaving the cleanroom.

That’s why we need talented chemists with an intimate understanding of photochemistry, polymer chemistry, process modeling and more. If you’re up for the challenge, you’ll be part of a multidisciplinary team with plenty of freedom to experiment and learn new skills. And since you will be working with some of the brightest minds in science, you’ll never be left in a vacuum.

www.asml.com/careers

/ASML

@ASMLcompany