T-Licht editie 18.3

Verenigingsblad der T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Read all about the Japie Symposium An internship in Silicon Valley!

Are the Dutch politically incorrect?

Jaargang 18 Editie 3

T-Licht

T81 80916464 research A4_001

16.11.2011 11:04:08

Pdf_Mark

Let’s share a passion Bij Teijin Aramid hebben we een passie: aramide Dit unieke materiaal is sterker dan staal, bestand tegen hitte, is slijtagebestendig en kent al meer toepassingen dan op deze pagina passen. De mogelijkheden van aramide zijn eindeloos en dat maakt het zo bijzonder. Er is nog een wereld te ontdekken. En dat doen wij samen met onze klanten, want wij geloven dat de beste oplossingen co-creaties zijn. Dat doen we ook met studenten. Om de groei van ons bedrijf voort te kunnen zetten, zijn wij regelmatig op zoek naar stagiaires en nieuwe medewerkers op het gebied van chemie, chemische technologie, werktuigbouwkunde en technische natuurkunde.

Kijk op www.werkenbijteijinaramid.nl voor meer informatie over stageplaatsen en ons bedrijf.

Of stuur je CV per mail naar: sollicitatie.arnhem@teijinaramid.com

Succession of an Editor Dear reader,

4 Japie op excursie naar de hoogovens in IJmuiden

Nederlands 3 Onderwijs 4 Japie on Tour: TATA Steel 5 Uyt Den Ouden Doosch 10 Olympische Winterspelen 13 Japie on Tour: Fluor 19 Even Schoppen 20 Het Y van de Huismeester 24 Bier van het Kwartaal 27 Bierestafette 34 Interview met ...

36 Wist je dat?

Een duik in de geschiedenis van het VKO-dispuut

5

English 2 Chairman’s FirST Words 7 Puzzle 8 Internship Report 14 That's Offensive 16 PhD-article 21 Recipe 22 Science News 30 Symposium 33 Culture Shock

It’s been more than four years ago that I first attended a T-Licht meeting as a youngster of only nineteen years old, aspiring to become the new chief editor of this beautiful magazine. The editorial board was small and so was the T-Licht itself. But in the course of the years, it all grew. The editorial board became bigger and, after a heated debate, the size of the T-Licht went from A5 to A4. For the past seventeen editions, I’ve passionately written and collated countless articles and I even had the pleasure of being the chief editor for ten of them. However, all good things have to come to an end and therefore this is the last T-Licht I’ve made regular contributions to. There is no need to be afraid though, since fresh blood has already joined the editorial board. I could introduce him, but I reckon Wouter is perfectly capable of doing so himself… …and that I am, my name is Wouter and at the start of this academic year I started the Process Engineering master track. Last edition I wrote the much acclaimed Science News after expressing interest in joining the editorial board. Now that this period of probation is over and was deemed successful (?), I can say I’m part of the editorial board. I had been thinking about joining for quite some time, but partaking in several committees and the board of Japie delayed this wish. Now that the time of dodging study is past, I have somewhat more time to spend. Joining the editorial board seemed perfect to keep me of the streets. I really look forward to being part of the T-Licht during (hopefully) the last two years of my study.

Have fun reading this T-Licht!

A closer look at continuous micro flow processing

16

By: Yoran Zonneveld and Wouter de Smet Wouter succeeds Yoran as editor in the editorial board.

Chairman’s FirST Words

Chairman's FirST Words A brand new association has recently been set up at our faculty of Chemical Engineering. Its focus is a merely female look at the study and job opportunities afterwards.

A nice addition to the already existing associations, right?

Anyway, it was a reason for me to say a few FirST Words about the origin and power of associations.

P

eople have always tended to feel like living and working together. Associations are ubiquitous and of all times. Since groups of nomads started building settlements and started the base of current society, many kinds of associations have existed. Varying from the medieval guilds (organisations of people having the same profession) to a whole range of associations we know nowadays. What makes us – humanity – like associations and what are the advantages?

The first reason for associations to be founded, that I can think of, is a shared need for something, a feeling of collaboration making existing gaps disappear, existing problems solved and individuals understood by peers. Nevertheless, the following case shows that it might take a while before associations really make their goal come true. During my exchange period in Osaka, Japan, I visited the only Dutch restaurant in Japan. The boss – who had lived in The Netherlands for several years, but returned to the country he grew up and felt home at – wanted to share his expertise and set up an association for pancake restaurants in Japan. Although Japan and The Netherlands have been trading for over 400 years now, this restaurant is still the sole member of this association…

I hope that Japie has improved the position of students in educational affairs, created an environment in which students can develop and that it has contributed to the student lives of many aspirant chemical engineers.

And even more important, as I told you half a year ago, I hope that Japie may do all this for many more years.

This year, the wide range of activities being organised shows the power of an association, the power of us, students with comparable demands.

By the time this article is published we are right before a, hopefully, unforgettable, educational and tremendously enjoyable study trip to Dublin, Ireland. Don’t forget about the great work in preparing the four week study trip to South Africa in July this year! And while trying to remember what happened before the carnival, we can all look back to yet another successful activity for the freshmen and for the (international) master students, not forgetting all

Nevertheless, associations have helped many people feel better and I hope that Japie still fulfils its set goals.

2 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

the fun during the F.O.R.T. variant of the board game of ‘De kolonisten van Catan’. But also the educational power of Japie was shown during the symposium about engineering for a sustainable future. Or how about the educational meetings in which students express their opinions about courses. And so the list of memories goes on and on, once more showing what makes associations worthy of existence.

I am proud of looking to such a powerful association which is expressing so much enthusiasm, for over 56 years already! And to show this once more, I’d like to see you all perform at your best by running as fast as possible at the Batavierenrace and by winning the ONCS (Open Dutch Chemical Sports days)!

By: Tom Janssen The chairman of the board said a few FirST Words about the origin and power of associations.

Onderwijs

Voor en achter de schermen “Ik heb een vraagje over de boeken” of “Ik heb een klacht over een van mijn vakken” zijn geluiden die met regelmaat op de Japiekamer te horen zijn. Als coördinator onderwijs (CO) zijn boekenverkoop en klachtenopvang rondom vakken twee van mijn taken waar ik het hele jaar mee bezig ben. Naast deze, voor de student, zichtbare taken voer ik op de achtergrond ook het nodige uit. Waar houdt een CO bij Japie zich nu precies mee bezig?

D

e normale student komt vooral in aanraking met de CO tijdens de jaaroverleggen, waarbij je als student op- en aanmerkingen kunt geven over de vakken die je volgt. Deze overleggen variëren van één per half jaar voor de masterstudenten tot twee keer per kwartiel voor de Bachelor Collegestudenten.

Daarnaast bestaat er voor de tweedejaars studenten nog een apart overleg: de majorvolggroep (MVG), welke bestaat uit een groep vaste tweedejaarsstudenten die regelmatig feedback geeft aan Peter Janssen (opleidingsdirecteur van onze faculteit), Kim Pauwels (studieadviseur) en mijzelf als CO van Japie. De feedback die ik ontvang bij de verschillende overleggen speel ik op verschillende niveaus door; dit kan zijn aan de docent zelf, bij Peter Janssen of bij overlegorganen op TU-breed niveau. Een goed voorbeeld van dit laatste is de monitorgroep Bachelor College (MBC). In dit overleg geven de CO’s van alle studieverenigingen hun feedback over de Bachelor Collegevakken aan Lex Lemmens, de Dean van het Bachelor College. Daarnaast

wordt er ook over overkoepelende dilemma’s gesproken, zoals de problemen rondom de videocolleges, het gebruik van de clickers voor tussentoetsen en de problematiek rondom de verroostering van tussentoetsen.

“Feedback van de student is dus wel degelijk van belang voor mij als CO en wordt dus zeer gewaardeerd.”

Een ander soortgelijk overleg is het studenten adviesorgaan (SAO). Ook hier worden CO’s uitgenodigd, maar vindt er overleg plaats met Karen Ali (directeur van het STU) en Hans van Duijn (Rector Magnificus van de TU/e). Naast actuele problemen rondom vakken kijkt het SAO ook verder: de invoering van de Groene Loper op onze campus, vernieuwing van studentevaluaties, evaluatie van de OER en vernieuwing van het ICT-netwerk op de TU/e.

Op dit laatste gebied zullen de komende tijd de nodige veranderingen plaatsvinden voor de ST-student: zo zal STipt steeds meer verdwijnen en wordt

er in onderwijsorganen, zoals het SAO, gekeken naar een nieuwe ELO (elektronische leeromgeving), welke als vervanger zal gaan dienen voor onder andere OASE en OWInfo. Bij ontwikkeling van zulke ELOs zal studentvriendelijkheid voorop moeten staat: het moet voor de student overzichtelijk en duidelijk zijn hoe vakinformatie op te vragen, roosters in te kijken en tentamenresultaten op te vragen. Een goed moment voor input van een student over het onderwijs naar mij als CO toe is de studentenraad (StuRa). De StuRa kan gezien worden als een groot jaaroverleg voor alle studenten van ST met jaaroverstijgende onderwerpen zoals het Bachelor College/de Graduate School, videocolleges en onderwijs in het Engels.

Al met al heb je als CO dus heel wat inspraak in het onderwijs op zowel facultair niveau als TU-breed niveau.

Feedback van de student is dus wel degelijk van belang voor mij als CO en wordt dus zeer gewaardeerd. Op deze manier blijft het toezicht en controle op het onderwijs aan de faculteit ST gewaarborgd en kan iedereen van kwalitatief goed onderwijs genieten!

Door: Sander Hochstenbach Als coördinator onderwijs van het 56ste bestuur geeft hij elk T-Licht een update over het onderwijs.

T-Licht 18.3

3

Japie on Tour

Excursie naar Vrijdag 21 februari reisden we met 16 enthousiaste Japies af naar Tata Steel in IJmuiden.

Hier gingen we kijken naar de hoogovens van het Indische bedrijf Tata Steel, de tweede grootste staalproducent ter wereld. De locatie in IJmuiden, voorheen Corus en Koninklijke hoogovens, heeft momenteel ruim 9000 werknemers en beslaat een terrein van wel 750 hectare. We konden uiteraard niet wachten om dit fascinerende bedrijf te gaan verkennen.

B

ij aankomst kregen we twee beknopte presentaties over de bedrijfsstructuur en activiteiten van Tata Steel, internationaal en in IJmuiden zelf. Voor velen van ons was het een verrassing dat de Tata Group, vooral in India, in veel meer takken van de industrie actief is dan staal alleen. Ze hebben onder andere verschillende hotelketens, luchtvaartmaatschappijen, boekenwinkels en theefabrieken. Na de presentaties was het tijd voor de lunch.

Met goed gevulde magen begonnen we met de bus aan een rondleiding over het bedrijfsterrein. Onderweg zagen we verschillende fabrieken voor de omzetting van ijzererts tot sinter en pellets en fabrieken voor de vergassing van steenkool tot cokes.

De tour leidde ons ook langs de haven van Tata Steel, waar imposante bergen steenkool en fonkelende ijzererts lagen. Voor de productie van vloeibaar ruwijzer worden cokes, sinter en pellets samengesmolten in de hoogovens, waarna het gloeiend heet uit de hoogoven wordt getapt.

Het is dan ook niet verwonderlijk

dat Tata Steel verantwoordelijk is voor 4% van het totale Nederlandse energieverbruik. Bij de productie van ruwijzer wordt ook slakzand gevormd dat als grondstof dient voor de cementindustrie. Op het bedrijventerrein zelf zit ook een extern cementbedrijf dat deze grondstof meteen gebruikt.

Daarna wordt in het proces in de staalfabriek de koolstof uit het vloeibare ijzer gebrand door er zuurstof op te blazen. Om de temperatuur onder controle te houden, wordt er schroot toegevoegd aan het vloeibare ijzer. Staal kan voor 100 % gerecycled worden in dit proces. Dan wordt het grootste deel van het staal tot een 22,5 centimeter dikke plak gegoten en vervolgens in de warmbandwalserij gewalst tot een dikte tussen de 1,5 en 25 millimeter. Aan het einde van de productielijn wordt het staal opgerold. We hadden zelf het privilege dit indrukwekkende proces te mogen aanschouwen. Iedereen reageerde dan ook enthousiast bij elke roodgloeiende plak staal die onze groep voorbij kwam.

Wanneer het staal nog dunner moet worden uitgerold wordt dit in de koudbandwalserij gedaan. Dit gebeurd voor bedrijven die er onder meer auto's, verpakkingen of vaten van maken. Op het bedrijfsterrein van Tata Steel kan het staal ook meteen op verschillende manieren gecoat worden. Wij brachten een bezoek aan een nieuwe fabriek waar het staal gegalvaniseerd wordt.

“Ze hebben onder andere verschillende hotelketens, luchtvaartmaatschappijen, boekenwinkels en theefabrieken.”

Na de rondleiding kregen we wat informatie over het innoverende prestige project van Tata Steel ‘HIsarna’. Dit is een techniek waarbij de steenkool en ijzererts niet worden behandeld, maar enkel vergruisd en meteen samengevoegd in een hoogoven. In IJmuiden is reeds een pilotplant voor dit project gebouwd en er worden jaarlijks testruns gedaan. Aan ons was het de taak om, aan de hand van een flowsheet, na te denken over een oplossing voor het vrijkomen van afvalgassen.

Na de presentaties, een indrukwekkende rondleiding en een korte casestudy was het voor de Japies weer tijd om af te reizen naar het verre Zuiden, allen tevreden met een prachtige excursie en een interessante kijk in het gigantische staalbedrijf Tata Steel.

Door: Marijne Timmers Dit redactielid is mee afgereisd naar IJmuiden voor deze excursie.

4 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Uyt Den Ouden Doosch

S.T.D. Danckwerts – Het VKO-dispuut Sinds kort heeft de faculteit er weer een vereniging bij: V.C.E. 'MyST'. Nu zou ik op deze plaats kunnen mijmeren over het jammerlijke teloorgaan van C.T.D. Kekulé, maar dat bewaar ik voor een ander moment. Nee, voor dit artikel wil ik graag teruggrijpen op nog langer geleden, toen een andere nichegroep binnen ST het nodig vond om een dispuut op te richten. Toen waren het niet de vrouwen, maar de VKO’ers die een dringende behoefte tot samenzijn hadden. Ik presenteer u de historie van S.T.D. Danckwerts.

B

ij het horen van de naam Peter Danckwerts wordt al gauw de associatie gelegd met de lastige menging van gassen met vloeistoffen.

Het was dan ook de eerste naam die opkwam bij de VKO’ers die in 1991 besloten een eigen dispuut op te richten voor en door VKO’ers, aangezien hun integratie met de reguliere studenten vaak even soepel verliep als de menging van gas met vloeistof. Een dispuut zou de ideale weg zijn om die integratie te bevorderen, met als prettig bijeffect dat de VKO’ers zelf ook meer betrokken zouden raken met het studentenleven. Het leek een schot in de roos: binnen de kortste keren had Danckwerts meer dan veertig leden en bloeide het als nooit tevoren. Succesactiviteiten waren onder andere het zeilweekend en het darttoernooi. Vreemd genoeg ontstaat hier een parallel met Kekulé: als MyST wil blijven bestaan, ligt het dus voor de hand om dit soort activiteiten nooit te organiseren.

Danckwerts leek een blijvertje.

Maar helaas! De gouden koets werd paars, en dat had deze keer helemaal niks met Kekulé te maken. Nee, het was de politiek die Danckwerts de doodsteek toebracht, met Jo Ritzen voorop. Deze minister van onderwijs – mét snor en strakke scheiding – werd in 1990 nog luid bejubeld door studenten toen hij de ov-jaarkaart invoerde, maar zou al snel hun boeman worden. De iets oudere lezers onder u kunnen zich vast nog wel de studentenprotesten

te werven. Ze studeerden, dronken, integreerden… het ging eigenlijk prima.

Maar toch, het werden er stiekem steeds minder en minder, ontmoedigd door het beleid van PvdA’er Ritzen. Steeds meer hbo’ers gingen na hun studie direct het bedrijfsleven in en Danckwerts bleef onthutst en leeg achter. Ze zouden de millenniumwisseling niet meer halen: in 1999 viel het doek. herinneren toen Halbe Zijlstra dreigde met de langstudeerboete.

Eenzelfde scenario voltrok zich bijna twintig jaar eerder toen Ritzen de tempobeurs invoerde in 1993. Je kreeg nog wel studiefinanciering, maar je moest daarvoor wel minimaal een bepaald aantal studiepunten halen per jaar. Deze financiële variant op het BSA was nog niet zo’n probleem. Het probleem was echter dat je maar vijf jaar recht had op zo’n tempobeurs. Hierdoor werd het halen van een wo-diploma na het hbo opeens een groot financieel risico.

Tegenwoordig heersen er weer gunstigere omstandigheden voor VKO’ers en bezetten ze als vanouds in grote getale de collegebanken.

Er is alleen geen VKO-dispuut meer; ze stellen zich tevreden met een commissie. Een troost dus voor de dames van MyST: mocht jullie vereniging falen, dan kun je altijd nog een commissie oprichten binnen Japie.

Door: Consul Nostalgicus De Consul deelt zijn kennis over een teloorgegaan dispuut.

“Danckwerts leek een blijvertje. Maar helaas!”

De tempobeurs werd in 1996 gewijzigd in de prestatiebeurs zoals we die (nog) hebben, maar het mocht niet meer baten. In eerste instantie was er nog niet veel aan de hand: de VKO’ers bleven komen en werden lid van Danckwerts. Er was zelfs een speciale, mooie TU/e-folder om ze

T-Licht 18.3

5

Masterclass 2014 Business course

After

TWO

inspiring days,

MY DECISION

was made

Meet Marcia and Ramon Marcia works for AkzoNobel as a Sales Support Specialist, while Ramon is a Process Engineer. Ramon joined us after his Post Master Product and Process Design in Eindhoven in 2012. Marcia joined us after attending the 2013 AkzoNobel Masterclass. During the Masterclass she encountered a spirit of ‘winning together as a team’ at AkzoNobel that she hadn’t experienced on visits to other companies. And she was impressed that HR put her in touch with people from all layers of AkzoNobel.

You will find out more about the roles that Marcia and Ramon play within AkzoNobel on our website.

AkzoNobel’s annual Masterclass is your chance to find out if you’d like to be part of this environment. Join us for two intensive and exciting days of introductions and interdisciplinary teamwork. You’ll see our organization from different angles and have plenty of opportunities to meet senior management and young employees.

When: May 12 & 13, 2014 For: Masters students approaching graduation Deadline for registration: April 11, 2014

Please visit www.akzonobel.nl/masterclass for more information and to apply online.

07774_271213

Where your ideas go far

07774_271213

Puzzle

Professional logiquiz A new T-Licht, a new puzzle. The winner of the puzzle of the last T-Licht is Patricia Tijssen.

Congratulations! For this edition we arranged yet another wonderful prize: a weekend trip for two persons worth â‚Ź150,- with the courtesy of ExxonMobil.

In order to be able to win it, you need to solve the following puzzle and mail the correct solution before May 5th 2014 to tlicht.st@tue.nl.

F

our professors come together to discuss their courses. Their last names are Meuldijk, Sijbesma, Sommerdijk and Kroon and they all teach two different courses each at Eindhoven University of Technology. Three of them teach the course Thermodynamics. Only one professor teaches the course Organic Chemistry. Two of them teach the course Materials Science. Two professors, Rint and Sijbesma, teach the course Separation Technology. Maaike does not teach the course Thermodynamics and Nico teaches the course Materials Science. Professor Meuldijk does not teach any course that Jan or professor Sommerdijk teach. For every professor, find their first and last name as well as the two courses they teach.

Picture by Bart van Overbeeke

T-Licht 18.3

7

Internship Report

My Internship in Silicon Valley Thanks to an internship at IBM Research, I got the great opportunity to go to the United States for half a year and work in the illustrious Silicon Valley. So what is a student in chemical engineering doing at IBM and what is it like to reside in the land of opportunities and the world’s center of modern technology?

S

ince the beginning of November I am living and working in San Jose, California, a city in the southern part of the San Francisco Bay Area. Although most of you have probably never heard of San Jose before, the city is also known as the ‘capital’ of Silicon Valley, a region whose products and brands changed the world.

It was in the early 1980s that this densely-packed region of cities in the Santa Clara Valley, famous for its silicon based industries like Apple, Intel, Hewlett-Packard, Cisco, Oracle and IBM changed the world by the introduction of the computer. Driven by this revolutionary breakthrough the area now known as Silicon Valley, developed a unique mixture of young daring entrepreneurs, wealthy venture capitalists and topnotch universities to create an extremely potent combination of creativity and capitalism. It is this fruitful environment that allowed startups like Google, Facebook, Twitter, YouTube, LinkedIn, eBay, Yahoo! and WhatsApp to flourish into world leading companies, defining the course of modern society.

So, what is a student chemical engineering doing in this high-tech

region, probably better suited for someone with a background in mathematics, computer science, physics or electrical engineering? Well, I am currently doing my internship with International Business Machines (IBM), a company mainly known for pro-

viding computer hard- and software and IT services, but most certainly not chemistry. However, there are a couple of things you should realize about IBM. First of all, IBM is one of the biggest companies in the world with over 430,000 employees, a 100 billion USD revenue and being the fourth best global brand. Secondly, in order to become so successful and to ensure its future success, the Big Blue

created an excellent research organization, aiming to push the boundaries of science. With IBM Research, represented by twelve research centers around the world purely devoted to science, at its heart, IBM became a true patent machine. Last year, IBM received a record setting 6,809 patents, making it the top U.S. patent recipient for the 21st consecutive year! Thirdly, the production processes for computer chips, displays, and disk drives have always involved a lot of chemistry.

Therefore, chemists were required in order to provide insight and develop new materials. And finally, a couple of years ago IBM started a program aiming to create a smarter planet by solving real world problems on a wide variety of topics, like climate change, education, security, transportation, food and energy supplies, water management and healthcare.

So the answer to the question: ‘what is a student chemical engineering doing at a company like IBM?’ is frankly quite simple: create a smarter world by developing new advanced functional materials.

“What is a student chemical engineering doing at a company like IBM?” Therefore I work at the IBM Almaden Research Center (IBM ARC), a facility hosting 500 researchers mainly focusing on topics like computer science, service science, storage systems and science and technology. Two notable creations originating from this re-

8 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Internship Report search center are the first hard disk drive and the smallest stop-motion movie ‘a boy and his atom’. The chemists at IBM ARC predominantly focus on material science, computational chemistry and nanoscaled science and technology. I am part of a polymer science group which launched new materials used for water filtration, batteries, recyclable polymers, antimicrobial coatings and even ‘ninja polymers’ that destroy antibiotic resistant bacteria.

My day-to-day job is to create and study a new smart material capable of cargo encapsulation and release.

Hereto, we created a gel by entrapping a liquid in a three-dimensional polymer network formed by reversible bonds. Thanks to the reversibility of this network, the contents of the gel can easily be released by a trigger that breaks the polymer network down. The flexibility of this approach, results in a highly modifiable platform for controlled substance delivery, particularly interesting for environmental and healthcare applications.

The great thing is that all of the work is done in a very pleasant, informal, multicultural and innovative environment. Furthermore, the high number of PhDs, Post-Docs and interns at IBM creates a fun group of younger people who hang out and lunch togeth-

er. With an average winter temperature of 15-20 °C and only a few rainy days in the past four months, we still have lunch outside most of the days.

On top of this, IBM ARC is remotely located in the hills of the Santa Teresa County Park. This grants great views and the presence of wildlife like deer, coyote, turkeys and huge birds of prey on a daily basis.

“... the high number of PhDs, Post-Docs and interns at IBM creates a fun group of younger people...”

Besides the awesome working spot there are plenty of other things to see and do in California and the Bay Area.

San Francisco and the beach are only an hour away and the beauty and diversity of the Californian landscape is simply stunning. So far, I spent quite some time running and biking around and enjoying American sports, movies, thanksgiving, Christmas, parties, bars and some Black Friday madness.

But to me the best thing about living abroad is the experience of living in a different culture. Although it proved to be very easy to settle in the U.S, the cultural differences with the Netherlands are very clear. One of the most obvious differences is of course the enormous pride and masculinity of the American culture; they are really driven by competition and strive to be the best in the world. The winner of the Super Bowl is for example proudly presented as the world

champion in (American) football, a sport only professionally practiced in the U.S… Furthermore, Americans generally like everything to be big and powerful. Although hybrid and electric cars are surprisingly popular in this area, the Americans really like their oversized pickup trucks. An ordinary grocery store has a size similar to the Albert Heijn XL and the Walmart and shopping centers are way larger.

Moreover the listed prices never include tax, you even have to tip the barber for a haircut. Americans pretty much always eat out or ‘cook’ using the microwave and even handle their knife and fork differently while eating (the zig-zag method).

In the daily communication you are bombarded with greetings like: ‘Hi, how are you doing?’ and ‘Hi, how is it going?’ However, most of the time these questions are more of a formality with no expectation of a response or just a ‘Good, how are you?’ But asides from all the fun peculiarities of the American culture, the Americans are extremely friendly, hardworking people, who are always positive and polite.

Writing this article once again made me realize what a great time I am having in the U.S. and therefore, I can only advise you guys to go abroad for your internship. I assure you it will be a great and extremely valuable experience.

By: Gijs ter Huurne Gijs is doing his internship in Silicon Valley, in the United States of America.

T-Licht 18.3

9

Olympische Winterspelen

Maar liefst 2871 atleten uit een recordaantal van 88 landen hebben deelgenomen aan de Olympische Winterspelen afgelopen februari in Sotsji, Rusland. Met 98 onderdelen binnen vijftien sportdisciplines in de zeven Olympische sporten werden deze Winterspelen de grootste tot nu toe. Hoewel de meesten onder ons shorttrack, biatlon en bobsleeën toch wel zullen kennen, had ik werkelijk geen flauw benul van wat ik me bij de discipline ‘moguls’ moest voorstellen.

N

a wat onderzoek blijkt dat mogulskiën al sinds 1992 een Olympische sport is. In deze discipline van het freestyleskiën maken de skiërs een afdaling over sneeuwhobbels van 80 centimeter tot 1,20 meter hoogte en twee minischansjes. De mogulskiër moet in een zo recht mogelijke lijn naar beneden komen. Van de schansjes moeten sprongen worden gemaakt, zoals een pirouette, een sprong met gekruiste ski’s en zijwaartse draaiingen. Iets wat de Nederlanders niet (goed) kunnen, zo blijkt. Tussen de mogulskiërs was er namelijk geen enkele Nederlander te bekennen.

Iets waar de Nederlanders over het algemeen wel goed in zijn is schaatsen.

Hoewel het langebaanschaatsen echt ons ding is, heeft Sjinkie Knegt de eerste Nederlandse medaille bij het shorttracken binnengehaald.

om een geheel oranjegekleurd podium te hebben. Enkel tijdens de winterspelen in Nagano (1998) is het ons eerder gelukt het podium oranje te kleuren tijdens de 10.000 meter.

Ook hier, bij het langeafstandsschaatsen, kwam voor mij weer een geheel onbekende term voorbij, namelijk: ‘clean sweep’.

Dit verschijnsel kreeg algemene bekendheid in Nederland tijdens de Olympische Winterspelen van 2014 in Sotsji, toen Nederland tijdens het schaatstoernooi maar liefst viermaal alle drie de medailles won. De term wordt in bredere zin gebruikt wanneer een land, team of sporter alle mogelijke prijzen in een bepaalde competitie wint. In dit geval heeft Nederland dus de

In totaal zijn er tien Nederlandse mannen en tien Nederlandse vrouwen in actie gekomen op de lange baan en hebben zij 23 van de in totaal 36 medailles in ontvangst mogen nemen. Bij ieder langebaanschaatsnummer eindigde ten minste één Nederlander op het erepodium, maar sinds Sotsji lijkt het ineens heel normaal te zijn

10 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

gouden, zilveren én bronzen medaille gewonnen tijdens de 5.000 meter mannen, de 500 meter mannen, de 1.500 meter vrouwen en de 10.000 meter mannen. Iets waar we trots op mogen zijn.

Dankzij al deze Olympische schaatsmedailles heeft Nederland uiteindelijk een vijfde plaats bemachtigd in het medailleklassement. Een halvering dus van de tiende plaats die we in 2006 en 2010 behaalden. Ik zeg: op naar een podiumplek in het klassement van de Winterspelen in Pyeongchang (ZuidKorea) 2018!

Door: Eveline Hermans Eveline heeft bijna elke wedstrijd van Nederland gezien.

Olympische Winterspelen

Why is there a Canadian at the national championships?

Land

Totaal

1

Rusland

13

11

9

33

3

Noorwegen

11

5

10

26

3

Canada

10

10

5

25

4

Verenigde Staten

9

7

12

28

5

Nederland

8

7

9

24

6

Duitsland

8

6

5

19

7

Zwitserland

6

3

2

11

8

Wit-Rusland

5

0

1

6

9

Oostenrijk

4

8

5

17

10

Frankrijk

4

4

7

15

11

Polen

4

1

1

6

12

China

3

4

2

9

13

Zuid-Korea

3

3

2

8

14

Zweden

2

7

6

15

15

TsjechiĂŤ

2

4

2

8

500 m

1000 m

5000 m T-Licht 18.3

11

Advertorial

PROCESS TECHNOLOGIST

SHELL MOERDIJK ETHYLENE OXIDE AND DERIVATIVES

MARTIJN VAN ZANTEN Until very recently I still walked through the corridors of the Helix, but now (March 2014) I started my career at Shell. In this advertorial I would like to tell how I applied for this career and what my first job as Process Technologist at Moerdijk looks like.

First of all I will start with a small introduction into Shell: Shell is a global group of energy and petrochemicals companies with around 87,000 employees. Shell has the ambition to be the world’s most competitive and innovative energy company with a strong focus on safe and sustainable operations in every part of our business. This ambition and being part of the solution for the world energy challenge were the reasons for me to apply for a career at Shell.

I attended the ´Fast Track into Shell´ recruitment event and had my interview during this event. After passing this interview I had two ways to finalize the recruitment process: the Shell recruitment day or the assessed internship. Since an internship is obligatory in our study and, in my opinion, this was the best way to get to know the people at Shell; I chose the assessed internship. I had a challenging project in my internship where I had to find solutions to decrease benzene emissions at one of the processes at the Moerdijk site. My solutions are now part of the plan for the upcoming maintenance stop and this shows that Shell takes their interns seriously by letting them work on projects that really matter. After presenting my results, I had an assessed interview where I had to explain various aspects of my project work. Since as an intern I had

a lot of time to get to know the Shell principles, I entered this interview with fair confidence. After passing the recruitment process I really wanted to go back to Moerdijk, so now I am working there as Process Technologist.

As a Process Technologist at Shell you provide technical support to the operations department. This means that you are involved in daily problems which arise in the plant and have to be solved as soon as possible. Besides, as a technologist, you spend about half of your time working on more long-term improvements in the plant (like the one I worked on during my internship). Especially the mix of these responsibilities was the main reason for me to start my career in this role.

Are you a master student and interested to get to know more about Shell?

Join the Japie excursion to the Shell Technology Centre in Amsterdam on the 23rd of April! www.shell.com/graduate Let’s deliver better energy solutions together.

Shell is an equal opportunity employer

T

S

ut d ss

ell th he go ng

ou he at ch as st, ng he my se or

ed

ell he

ns

Japie on Tour

Excursie naar Op 10 februari vertrok een groep van 22 studenten met de trein naar Haarlem om een bezoek te brengen aan het ingenieursbureau Fluor. Een bezoek aan een kantoor, het is eens iets anders dan een tour over een plant met grote destillatiekolommen. Er stond ons een interessante dag te wachten met presentaties, een kleine rondleiding en natuurlijk een uitgebreide case.

F

luor is een van oorsprong Amerikaans ingenieursbureau dat zich specialiseert in ontwerpen, constructie en infrastructuur. Fluor is begonnen in 1890, toen de drie gebroeders Fluor een molen openden in Wisconsin.

Een van de broers startte daarna een constructiebedrijf, wat leidde tot de eerste opdrachten in de olieen gasindustrie. Het leeuwendeel van de opdrachten vandaag de dag bestaat dan ook uit het aanpassen van bestaande sites en het bouwen van geheel nieuwe plants. De overige opdrachten omvatten projecten betreffende mijnbouw, infrastructuur en energiewinning. Naast deze gevarieerde business is Fluor ook actief in heel andere gebieden. Zo verzorgen zij bijvoorbeeld ook de tentenkampen voor het Amerikaanse leger in oorlogsgebieden.

De dag begon met een ontvangst van oud-OSTS-lid Jilles Telgenhof, waarna de Area Leads van Chemicals en Oil and Gas een presentatie gaven over wat werken bij Fluor inhoudt. Na de presentaties was er een korte pauze en werd de groep opgedeeld in vier groepen. Deze groepen gingen elk een ander project bezoeken, om een zo uitgebreid mogelijk beeld van Fluor te krijgen. Hierbij werd onder andere een project bezocht dat een aanpassing aan een bestaande plant in Koeweit betrof. Bij deze aanpassing wordt samengewerkt met Hyundai en Daewoo, die ook beiden een engineeringgedeelte hebben. Na de rondleiding was het tijd voor een presentatie van GAP, wat staat voor Graduates Advancing to Professionalism, de Young Engineersvereniging van Fluor. GAP organiseert, net zoals Japie, excursies naar projecten

van Fluor en verschillende andere activiteiten voor hun leden. Als laatste werd er nog een presentatie gegeven door de Health-, Safetyen Environmentafdeling. Bij deze presentatie werd door menigeen de vergelijking getrokken met colleges van P.J. Nickel, waaruit blijkt dat alles wat je ooit geleerd hebt op een of andere manier terugkomt in het bedrijfsleven.

“GAP organiseert, net zoals Japie, excursies naar projecten van Fluor en verschillende andere activiteiten voor hun leden.”

Na alle presentaties was het tijd om ook de inwendige Japie te verzorgen en werd er geluncht met een aantal medewerkers van Fluor. Een goede lunch later was het tijd om aan de case te beginnen.

De ingenieurs van Fluor hadden speciaal voor ons een nieuwe case

opgezet, waarbij het de bedoeling was om vanuit de beschrijving, via een proces flowdiagram, uit te komen op het volume van een flashvat, pompspecificaties en een warmtewisselaar. Van de verschillende groepen kwamen zeer creatieve antwoorden, maar uiteindelijk bleek maar één groep de onbetwiste winnaar te zijn. Zij werden goed beloond met een paraplu en handschoenen met touchfunctionaliteit. Als troostprijs werd er nog aan iedereen een mooie mok uitgedeeld. Na al het gereken was het tijd om rustig af te sluiten met een borreltje in de kantine.

Hierna konden de Japie-leden met de nieuwe kennis op zak weer terug richting Eindhoven. Al hadden sommige leden de smaak te pakken en gingen nog Haarlem verkennen op zoek naar een lekker biertje.

Door: Floris Hieselaar Floris nam deel aan de excursie als lid van het bestuur.

T-Licht 18.3

13

That's Offensive

That's Offensive!

It is a cry everyone has heard before. You may have heard it coming from a concerned parent who caught wind that their innocent child is watching South Park, you may have heard it coming from a ‘soccer mom’ protesting against the newest annual Call of Duty game, or you may even have heard it coming from the United Nations, as they investigated the beloved but potentially racist Dutch holiday of Sinterklaas. People feel that being offended makes them entitled to certain rights. But are they really?

How offended are you?

First of all, let’s get something straight. When is something offensive? Sometimes, someone’s world view might differ from yours so much that just hearing them express an opinion makes you mad. If you feel this way, you are offended by someone, their words are offensive to you.

Of course, we live in a country where freedom of speech is important, so even offensive opinions have the right to be expressed up to a certain point.

Where’s the turning point?

Advocating outrageously offensive opinions can get you arrested, for example denying the Holocaust is illegal in many places, and rightly so. Saying something so blatantly offensive would cause grief to a great deal of people, and nobody would gain from it, therefore it is illegal. This goes to show that being offended grants you at least some rights. Despite this, no matter how strongly I express my disgust at certain kinds of music, my disapproval will sadly never be enough to enact an anti-dubstep law. It’s only logical, as it’s something other people (for reasons beyond my comprehension) enjoy.

In the end, it all comes down to a simple principle of utilitarianism: something’s not ethically justified when it does more harm than good.

This looks like such a simple rule, but in practice, the main problem in it is that there’s no such thing as an SI

unit of ‘goodness’ It is not a measurable quantity. The only way to establish if something’s benefits outweigh the ‘costs’ is through debate. Essentially, the screams of ‘we want this‘ are weighed against the cries of ‘we don’t want this‘, and whichever party produces the most noise gets their way. This is why there is so much debating about certain controversial subjects, so that opinions can be weighed against one another.

14 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Being offended throughout the years Unlimited free speech is obviously unrealistic, but there are several examples of the opposite also having a negative result: censorship. This means withdrawing or altering information from the people. Censorship has been around for over 2000 years, dating back to Roman times, and was used throughout history primary by oppressive regimes, but also by wellmeaning individuals to keep people from seeing offensive things.

In the 19th century, when the printing press was incredibly popular, books were sent all across the world. This worried some people, what if someone was sending offensive things? Books with ‘obscene’ passages were banned from publishing, or recalled (and destroyed) entirely. This ban on obscene books was eventually lifted, as even artistically valuable books with one suggestive passage were considered bad enough to be banned.

But even today, there are still parents who complain about their children’s high school reading lists having books that use ‘the N-word‘, and demand they be removed from the reading list.

That's Offensive To make things worse, when the free speech issue was finally starting to settle in the world of literature, humanity had to go and ruin it all by inventing a new platform that allowed everyone to share their potentially offensive opinion with everyone else: the internet. The internet is very difficult to regulate. It spans multiple governments, and has no centralized leadership. This means that while individual websites can (thankfully) be regulated, keeping something off the internet entirely is an incredibly difficult feat.

The internet is a double-edged sword.

On one hand, the lack of censorship means a lot of creative freedom, leading to the birth of a host of clever ideas that couldn’t have been born without such a large uncontrolled medium. On the other hand, as we’re all certainly aware, the internet is full of offensive things. While issues such as racism, homophobia, sexism, and other forms of discrimination are illegal in many places, it’s hard to spend 10 minutes on the internet without running into a racist slur.

Why is this? This is known as the ‘’online disinhibition effect’. Basically, it means that people on the internet, given a degree of anonymity as well as an audience, will have significantly loosened social restrictions. These people may have opinions that they would never voice in real life, whether out of consideration for others or out of fear of being judged, they’ll keep quiet. But on the internet, where they’re anonymous, and don’t have to face the people they may offend, they’ll write entire blogs about how gays shouldn’t be allowed to marry, how women are inferior, or how

Hitler did nothing wrong. Basically, there’s a lot of controversial opinions on the internet that can be offensive to people, and it’s not easy for them to do something about it.

silly Americans‘ will get upset when someone says ‘merry Christmas‘ (as opposed to the more politically correct ‘happy holidays‘) is a well-loved pastime in the Netherlands.

Now what?

Since this article is about the sharing of opinions, it’s only right that I give my own opinion on free speech versus being considerate. I personally think that almost everything should be made discussable, even offensive things. Of course, this also means that I don’t mind it when people disagree with this opinion. In the words of writer S.G. Tallentyre: ‘’ I disapprove of what you say, but I will defend to the death your right to say it.‘’

“What if the Netherlands, as a country, is actually the politically incorrect grandpa who casually cracks racist jokes during family dinner...”

My opinion is somewhat typical for our country. We, the Dutch, are not easily offended. Things that other countries see as “not right” (such as euthanasia, marijuana or gay marriage) are legal in the Netherlands, and laughing at how ‘those

But what if the Americans have the right idea? What if the Netherlands, as a country, is actually the politically incorrect grandpa who casually cracks racist jokes during family dinner, without noticing that the world has moved on? If there was an objectively correct answer to that question, we wouldn’t even be having this much debate. In the end, it’s about what the people want. So whether you approve or disapprove something, make sure your voice is heard.

Be prepared, however, to deal with the fact that not everything you disagree with should automatically be censored. No offense.

By: Sander Peters Sander wants to share his controversial opinion on the sharing of controversial opinions.

T-Licht 18.3

15

PhD-article

16 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

PhD-article

T-Licht 18.3

17

Even Schoppen

Het toiletgebruik Het is bij ons allemaal voorgekomen dat de luiers op een gegeven moment te klein werden en het tijd werd om het potje te gebruiken. Dit was een eerste stap om te leren omgaan met iets dat vergelijkbaar is met een wc. Van het één kwam het ander en uiteindelijk werd het dan toch tijd om de wc te leren gebruiken. Hierbij hebben onze ouders hun uiterste best gedaan om ons het juiste wc-gebruik aan te leren. Bijvoorbeeld door middel van regels als: ‘na het plassen, handen wassen’ en dat je de wc na gebruik schoon achter dient te laten.

H

et blijkt echter dat het niet bij iedereen gelukt is om deze regels door te laten dringen.

Kijk bijvoorbeeld eens naar het gemiddelde toilet in de Helix. Er zijn herentoiletten, damestoiletten, maar ook gemengde toiletten.

Deze laatste categorie zorgt voor een aantal praktische problemen en eigenaardigheden. Het blijkt namelijk dat er meer urinoirs op de gemengde wc’s hangen dan op de reguliere herentoiletten. Dit is toch erg vreemd, aangezien deze ruimten voor zowel mannen als vrouwen bedoeld zijn.

Echter, ik vraag me af hoe vrouwen een urinoir zouden moeten gebruiken. Zou het dus niet logischer zijn wanneer deze urinoirs zich enkel op de herentoiletten bevinden? Het feit dat je als vrouw een professor bij de pispot tegen kan komen op een gemengd toilet is toch niet erg wenselijk. Sterker nog, ongemakkelijk is in dit geval de correcte beschrijving.

Verder zorgt een gemengde wc voor verwarring. Zo maken veel mannen geen tot weinig onderscheid tussen de gescheiden mannen- en vrouwentoiletpotten wanneer de nood aan de man is voor behoefte nummer twee. Het gevolg hiervan is dat de vrouwentoiletten extra vies worden en stinken. Wc-borstels

zouden in dit geval een goede toevoeging zijn aan de toiletten, zodat ze meteen weer schoongemaakt kunnen worden. Want, nog even voor de duidelijkheid: Nee, de wc-borstels staan er niet alleen maar voor de poetsvrouwen. Het licht uit doen na het gebruik van het toilet blijft ook altijd een issue. De universiteit doet nog zo haar best om duidelijk te maken het licht uit te doen, door het hele toilet vol te plakken met stickers.

“Mama heeft mij altijd verteld dat een wc-bril is om op te zitten en niet om op te staan.”

Tevergeefs. Elke keer wanneer ik de wc binnenkom, brandt er op zijn minst één lamp. Dan zijn er ook nog culturele verschillen wat betreft het gebruik van de wc. Stel dat je dringend moet plassen, je doet de deur van de wc open en wat zie je: schoenafdrukken op de bril?! Voor zo ver ik weet heeft mama mij altijd verteld dat een wc-bril is om op te zitten en niet om op te staan. Nu blijkt dat dit niet voor iedereen duidelijk is.

Sommige mensen denken nog steeds dat een wc een gat in de grond is waar je boven moet hurken door met je schoenen op de wc-bril te gaan staan.

Nu zou je toch kunnen denken: “Maar al die mensen met een andere culturele achtergrond dan? Die uit een land komen waar het toilet wel een gat in de grond is? Zij zijn het

niet gewend om te gaan zitten, want dat zou erg onpraktisch zijn thuis. Ze doen hier gewoon wat ze gewend zijn.”

Stel je dan eens voor dat Westerse mensen in zo’n land zouden doen wat ze in Nederland gewend zijn en op de grond zouden zitten, met de beentjes languit? Daar komt toch niemand op? Nee, wij denken wel gewoon even na, en hurken er vrolijk op los. Mogen wij dit niet ook verwachten van onze bezoekers?

Of zijn deze verwachtigingen te hoog?

Deze schoenafdrukken leidden tot frustraties bij medewc-gebruikers, omdat dit natuurlijk erg onhygiënisch is en frustrerend om eerst de bril te moeten poetsen voordat er rustig een plasje gepleegd kan worden. Er zijn al mensen die hebben geprobeerd om het gebruik van de wc meer universeel te maken door blaadjes met de regels voor wcgebruik op te hangen op de vierde verdieping van de Helix. Dus voor iedereen nogmaals: 1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Open de deur Doe het licht aan Deur op slot Ga zitten op de WC-bril of doe de bril omhoog Doorspoelen na gebruik WC schoonmaken wanneer het vies is Deur openen Handen wassen Licht uit doen

Door: Michelle Raven Michelle ergert zich aan het gemiddelde toiletgebruik binnen de Helix.

T-Licht 18.3

19

Het Y van de Huismeester

Vechten tegen de bierkaai Ik betaal ervoor door middel van een kaart. Het is eigenlijk niet te drinken maar bij gebrek aan een alternatief doe ik het toch maar. Hiermee doel ik niet alleen op de koffie die uit de automaten in Helix komt, maar vooral over het Brand bier dat wekelijks door de tapleidingen in de F.O.R.T. stroomt. Voor mij is de maat nu echt vol.

D

e ellende begon een jaar of twintig geleden, halverwege de jaren negentig. De F.O.R.T. was er nog niet, maar onze studenten en medewerkers waren in die tijd ook al bijzonder inventief. Daarom werd er op donderdagmiddag altijd een aantal kratten bier gekocht. En je raadt het al: de chauvinistische Limbo’s kwamen uit de supermarkt met een kofferbak vol Brand bier.

Van het een kwam helaas het ander.

De Limburgse bierbrouwer zag in Eindhoven een mooi, strategisch startpunt om de beschaafde wereld te gaan veroveren en wilde wel investeren in een kroegje. Dat kroegje is op donderdagmiddag vanaf vier uur nog steeds erg populair.

De F.O.R.T. werd door de jaren heen regelmatig gerenoveerd. Datzelfde geldt ook nog altijd voor de bedieners van de tap; na een jaar geven zij het stokje door. Het enige dat altijd hetzelfde is gebleven, is het biermerk.

Elk bestuur en bijna iedere F.O.R.T.bezoeker zweerde bij Brand. Ik, als vaste donderdagborrelbezoeker, heb deze bocht jarenlang met de nodige tegenzin moeten drinken. Bonkende koppijn op donderdagavond en vrijdagochtend is telkens het gevolg, vooral als ik vijftien bier of meer op heb.

Ik heb mijn afkeer van Brand bier nooit verborgen gehouden, maar ik voelde me nooit gesteund in mijn kruistocht tegen dit brouwsel.

Vooral de Limburgse TU/e’ers maakten zich niet druk. Als ik op een donderdagmiddag na een slok

een vies gezicht trok en klaagde, mompelden ze iets onverstaanbaars en bestelden nog een blad bier. Het was vechten tegen de bierkaai.

Maar eind 2013 kreeg mijn leven een andere wending. Het tv-programma Kassa zond een biertest uit. Vier deskundigen (een mooi eufemisme voor ‘beroepsalcoholisten’) bogen zich over verschillende bieren die werden beoordeeld op smaak, geur, uiterlijk en afdronk. Voor het eerst in mijn leven kreeg ik bijval; Brand werd als slechtste bier beoordeeld. Mijn avond kon niet meer stuk.

“Voor het eerst in mijn leven kreeg ik bijval; Brand werd als slechtste bier beoordeeld.”

De dag erna heb ik de uitslag kenbaar gemaakt aan zowat elke student en medewerker. Ik heb zelfs een practicum en videocollege onderbroken om de heuglijke conclusie kenbaar te maken, maar helaas was niemand echt overtuigd.

Om het bewijs te vervolmaken heb ik zelf een biertest georganiseerd.

Ik had vijf verschillende bieren in huis gehaald en een aantal goede vrienden uitgenodigd om te komen testen: een aannemer, schilder, tandarts met een alcoholverslaving, Jehovah’s getuige en een academicus (die academicus ben ik overigens zelf, maar mijn betoog lijkt sterker

20 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

als ik het nadrukkelijk noem). Hoewel de tandarts niet genoeg bier had geproefd om een conclusie te kunnen trekken, was de rest het al snel met elkaar eens: Brand is niet te drinken. Bavaria kwam overigens als winnaar uit de bus.

Het is dus hoog tijd om af te rekenen met een slechte traditie. F.O.R.T.commissie: geef dat Brand bier gratis weg aan dorstige studenten en zorg voor een nieuwe leverancier. Het is de hoogste tijd voor een lekker biertje op donderdagmiddag.

Door: Michael Scheepers Michael is de tirannie van Brand in de F.O.R.T. helemaal zat en pleit voor een smaakvoller biertje.

Recipe

Gai Pad Med Mamuang Himmapaan ‘Gai Pad Med Mamuang Himmapaan’. Translated it means ‘stir fried chicken with cashew nut’. It’s a simple Thai dish, which actually isn’t Thai. It’s originated from the Sichuan Chinese dish called ‘Kung Pao Chicken’. The main difference between the dishes is that over time the peanut was replaced by the cashew nut. Probably this has something to do with the fact that Thai love cashew nuts, as the name ‘mamuang himmapaan’, if translated literally, means ‘mango of paradise’.

N

ow for the cooking, the Thai kitchen is famous for using a little bit of everything. A lot of ingredients, but with great result.

1. Heat a wok and add some oil 2. Fry the garlic and chicken 3. Add the red peppers and the onions, stir fry for a few minutes 4. Add a bit of water 5. Add the seasoning sauce and cashew nuts, stir fry for a minute 6. Turn off heating and add the spring onion 7. Serve it on a plate Some notes: • Red peppers: smaller means spicier. If you don’t want it spicy, don’t use the seeds!

• Thai people like to eat a little bit of everything, so this is not a full dish! Either add some rice and some vegetables or just multiply the quantities.

• There’s more time going into preparation than cooking and pre-mix the seasoning sauce!

• Be creative! Add vegetables you like: carrots, haricots etc.

• Be careful with adding water, if the pan and oil are really hot, you could get a flame!

•

For the diehards, the ingredients of a typical red curry paste are listed. To prepare the paste, cut everything in very small pieces and then smash everything in a pestle and mortar (or put it in a blender)

Ingredients • 2 tbsp of vegetable oil • 1 garlic, chopped • 200 grams of chicken, sliced & deep fried • 2 red peppers, sliced • 2 onions, diced • 30 ml water • 20 cashew nuts, toasted • 2 spring onions, cut 2 cm Seasoning • 2 tbsp of oyster sauce • 2 tbsp of soya sauce • 2 tbsp of sweet chili paste • 2 tbsp of white sugar • 1 tbsp of sesame oil

Red curry paste • 1 tbsp of galangal, smashed & chopped • 1 tbsp of lemongrass, smashed & chopped • 1 tbsp of coriander root, smashed & chopped • 1 tbsp of shallot, smashed & choped, • 2 cloves of garlic • 5 pcs of dried jalapeno chili, soaked for 2 hours • 1 tsp of shrimp paste • 1/2 tsp of turmeric, chopped • 1 tsp of white pepper • a pinch of salt • 1 tsp of kaffir lime skin, peel a skin & chopped

By Ivan Ottenheijm Ivan likes to share his experience in Thai cooking with you.

Preparation of a green curry paste and the result after smashing Gai Pad Med Mamuang Himmapaan (r) accompanied by a Gaeng Kiew Warn Gai (green curry) (l)

T-Licht 18.3

21

Science News

Science News As Japie always tries to keep her loyal and dedicated members updated, there is again exciting science news! In this edition of science news we have been looking for news that is rather weird or intriguing and we share that information with you. Take a look and amaze yourself at the new findings in the great and advancing world of science.

Some animals eat their moms and other cannibalism facts It is well know that cannibalism occurs in some species of animals. We immediately think of scary looking animals like the praying mantis or the appropriately named black widow spider. However, cannibalism is also found in ‘cute’ animals such as butterflies, squirrels and rabbits. Geologist David Soulsby authored a new book on animal cannibalism called: ‘Animal Cannibalism: The Dark Side of Evolution’. We have provided the following interesting facts from this book for you.

The most common forms of cannibalism in animals are parents eating their eggs and newborns or siblings devouring each other. A more extraordinary case occurs with crab spiders. The mother spider doesn’t only lay fertilized eggs that hatch into newborns but also unfertilized eggs

to serve as food for the newborn.

However this is not the only thing the newborns eat, they also start to slowly eat their mother. It can take several weeks before the mother is no longer able to walk and will be eaten entirely. Thankfully this gruesome lifecycle results in higher survival rates compared to spider species that don’t eat their mother.

Perch, a freshwater game fish, mostly follow the classical approach towards cannibalism, with parents eating their young or siblings eating each other.

A curious tendency of their cannibalism is that they start eating the other fish at their tail. Sometimes a fish will be eating another fish only to be eaten himself by a third fish. Chains of up to 4 fishes eating each other in this way have been found.

When some species of salamanders are crowded and surrounded by a lot of unrelated salamanders they transform in a special cannibal morph. These morphs are usually larger, have a bigger mouth and can have teeth that are up to three times as big. This allows for

22 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

stronger specimens to survive in times of overcrowding.

Source: http://www.sciencenews.org Is the Loch Ness Monster dead?

Concerns are being raised about the wellbeing of the famous Loch Ness monster, often called Nessie, as there haven’t been any sightings in over a year. According to Gary Campbell, who for the past 17 years has kept a record of sightings and has compiled a list going back 1,500 years, this is the longest period without sightings in 90 years. Although the number of sightings has been dropping since the turn of the century, a year with no sightings is a record low. Three sightings had been reported in 2013 but these were later found to be false.

The first sightings of Nessie were reported less than a century ago. In the 1930’s the monster became famous and reports of sightings started flooding in after the famous photograph seen in this article was published. Decades later this picture was revealed to be a hoax by the photographer Kenneth Wilson, a surgeon from London.

Claims are made that the first sighting of the monster was in A.D. 565,

Science News

when St. Columba drove a giant serpent that was threatening a man away in the Ness river. However, there are many tales of saints driving away Satan in various serpentine monster shapes in this period of time all over catholic Europe.

“Nessie being a

single creature, living in solitude for such a long time is of course highly unlikely.”

The lack of sightings of Nessie becomes an even bigger problem when Nessie is regarded as an unknown specie instead of an individual. Nessie being a single creature, living in solitude for such a long time is of course highly unlikely. How an entire population of Nessies could hide in a lake of 32 kilometers long and 1.6 kilometers wide, that has no waterways connecting it to another body of water, is difficult to explain. However with so many people searching for Nessie it can’t be long before new sightings are reported. Hopefully, these new sightings will be authentic.

Human milk It has long been known that breastfeeding children is healthier than giving them baby formula. Recently, scientist have started to examine exactly how healthy human milk is and how it may help adults as well. The main focus of the research is the diversity of sugar molecules, oligosaccharides, that don’t appear to feed the infant at all, but rather act as microbial managers.

They promote the growth of healthy bacteria in the gut, while making sure harmful bacteria are expelled from the body. They even lower the immune system to allow beneficial bacteria to grow. These properties make human milk a possible cure for diarrhea, which still plagues many parts of this world, and the loss of gut-bacteria following antibiotic treatments and chemotherapy.

Over 200 different types of sugars in human milk have been identified using mass spectrometry, all of which are constructed of 5 basic sugars: galactose, glucose, fucose, N-acetylglucosamine and N-acetylneuraminic acid. These 5 building blocks can form incredible complicated structures that are difficult to identify, let alone synthesize.

enough. Isolating these sugars from other milk sources such as cow milk has other problems. The sugar content in cow milk is at least 20 times lower than human milk and contains different sugars, making refinement a costly and difficult process. Currently, research is done on manipulating microbes to inexpensively synthesize the specific sugars.

Research is further complicated by the diversity that occurs in milk. In humans, differences in the milk has been found whether the milk is produced at night or at day, for a 2-week old or a 1-year old, when mother and baby have a cold or not, a premature birth or full term and whether a boy or a girl is born. Milk for boys seems to contain more protein and fat than milk for girls, but research concerning this has focused more on cows than on humans. Cows produce about 1.6% more milk if their firstborn is a girl rather than a boy. If a subsequent child is a girl the milk production does rise but not to the heights of a first born girl. Since calves are taken away from their mother after birth in the dairy industry this difference must be established during the pregnancy and not after. The most likely reason for this is the different hormones that are in a male fetus compared to a girl.

Source: http://www.sciencenews.org/ By: Gilles Timmermans As a potential new member of the editorial board, Gilles wrote this update on the science news.

This has led to research into alternative ways to acquire these sugars outside of the lab. The obvious way is to collect donor milk from mothers who produce too much and give it to those in need. Towards this end Europe and Brazil both have almost 200 milk banks, which is still not

Source: http://www.livescience.com

T-Licht 18.3

23

Bier van het Kwartaal

De oudste brouwerij van de wereld Nu Frank de T-Lichtredactie heeft verlaten, blijft Wouter alleen achter om deze editie van het Bier van het Kwartaal te verzorgen. Gelukkig maar dat hij goed heeft opgelet toen Frank hem alle kneepjes van het bierproeven leerde bij de vorige editie van Bier van het Kwartaal. Tevens werd Floris Hieselaar gewillig bevonden om de moeilijke zoektocht naar het Bier van dit Kwartaal tot een succes te brengen. Deze queeste naar smakelijk bier kwam, na enkele omzwervingen, uit op een bier dat menig lezer al bekend zou moeten zijn: de Weihenstephaner Vitus.

Het bier Aangezien Floris al eerder heeft mogen helpen bij het uitzoeken van het Bier van het Kwartaal, namelijk in editie 17.1, behoeft zijn persoon geen introductie meer. Toch moet hier een korte noot geplaatst worden over de bierkeuze van onze Floris, alvorens het Bier van dit Kwartaal besproken wordt. In editie 17.1 werden zijn inkoopkunsten geprezen, daar hij bijzondere bieren had uitgekozen waarbij geen enkel geproefd bier onvoldoende scoorde. Ook ditmaal mocht Floris de inkopen verzorgen en wederom betrof het, zoals we van Floris mogen verwachten, een selectie aan zeer bijzondere bieren. Het waren niet allemaal pareltjes, maar dit

mocht de pret niet drukken. Wat wel een domper zette was dat geen enkel van de voldoende scorende bieren door Peter (speciaalbierleverancier van de F.O.R.T, zie editie 15.2) te leveren bleek. Het uitgekozen pareltje ligt zodoende in de vrieskist, waar hij zal verblijven tot het moment dat hij wel leverbaar is.

Al met al moest op zeer korte termijn een alternatief Bier van het Kwartaal gevonden worden. Het resultaat is een bier dat al langere tijd op de kaart van de F.O.R.T. te vinden is, namelijk de Weihenstephaner Vitus. Je zou kunnen zeggen dat wij ons er makkelijk vanaf hebben gemaakt door een reeds in de F.O.R.T. be-

24 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

kend bier te nomineren (en wellicht is dit ook wel zo), maar toch is het niet onterecht dat juist dit bier tot bier van het kwartaal is verkozen.

De Vitus is het jongste bier van de Weihenstephaner brouwerij en het wordt sinds 2007 gebrouwen. Het is dan wel een bockbier, welke bij voorkeur in de herfst gedronken worden, maar door zijn zoete fruitige aroma’s valt dit bier ook in het voorjaar goed in de smaak. Dat het bier goed in de smaak valt, mag ook blijken uit het feit dat de Weihenstephaner Vitus, in het jaar waarin het gelanceerd werd, direct de publieksprijs en een gouden medaille won op het jaarlijkse bokbierfestival. Verder heeft dit bier al meerdere malen, meerdere prijzen gewonnen bij de ‘World Beer Awards’, waarbij drie jaar achtereenvolgens de eerste prijs voor het beste tarwebier.

Deze prijzen heeft de Vitus te danken aan het feit dat hij extra lang en extra koud wordt bewaard in de kelders van het klooster, waardoor het bier zijn volle, kruidige smaak krijgt.

Bij het drinken van dit bier proef je de hinten banaan, wat het bier iets romiger maakt, maar verder is het vooral een kruidig bier met de typerende smaken van een bock. Door

Bier van het Kwartaal

het brouwrecht, werden eigendom van de deelstaat Beieren. Hoewel de oorspronkelijke rechten niet meer in het bezit van de brouwerij zijn, gaat het brouwen van bier onverstoord verder.

de fruitige smaak drinkt dit bier vrij goed weg, waardoor het opletten geblazen is bij een eventuele buitenborrel (mocht het een warm voorjaar worden). Je zult namelijk zeker niet de eerste zijn die in de val van deze halve liter met 7,7% alcohol trapt.

“Door de eeuwen heen is het hele klooster vernield, heropgebouwd en wederom met de grond gelijk gemaakt.”

De brouwerij De allereerste officiële vermelding naar de huidige Weihenstephaner brouwerij stamt uit het jaar 1040.

In dat jaar kreeg het Benedictijnse klooster in de Duitse plaats Freising namelijk officieel het recht om bier te brouwen en te verkopen. De uitreiking van deze licentie wordt hedendaags aangehouden als de stichtingsdatum van de huidige Bayerische Staatsbrauerei Weihenstephan, wat deze brouwerij de oudste, nog werkende, brouwerij ter wereld maakt. De oorkonde waarin deze brouwerij haar recht tot brouwen en verkoop van bier krijgt is dan wel de eerste officiële, maar zeker niet de eerste verwijzing naar de brouwerij.

Waarschijnlijk werd er in het klooster al sinds de oprichting in 725 bier gebrouwen. Er lag namelijk een hoptuin binnen de grenzen van het klooster en de eigenaar daarvan was verplicht een deel van de oogst af te staan als betaling.

Het jaar 1040 wordt dus gezien als de geboorte van de huidige brouwerij.

Voordat dit punt in de geschiedenis echter bereikt werd, werd het klooster al eens volledig vernield, nadat de Hunnen het gebied veroverden en plunderden, maar ook in de eeuwen daarna ging het minder voortvarend met het klooster en haar monniken zouden meermaals opnieuw moeten beginnen de bouw. Tussen 1085 en 1713 werd het klooster zo’n vier maal compleet platgebrand, zouden er drie plagen van de pest dood en verderf zaaien en zorgden onder andere de Dertigjarige Oorlog en de Spaanse Successieoorlog ervoor dat het klooster meermaals vernield werd.

Keer op keer bouwden de standvastige monniken het klooster en de brouwerij opnieuw op en ondanks alle tegenslagen lukte het ze om het brouwproces te blijven verbeteren.

De Weihenstaphaner brouwerij heeft dus een zeer bewogen geschiedenis. Ondanks alle tegenslagen door de eeuwen heen werd er standvastig doorgebrouwen en dit maakt deze brouwerij zo bijzonder. Door de eeuwen heen is het hele klooster vernield, heropgebouwd en wederom met de grond gelijk gemaakt. Op dit moment stammen de oudste gebouwen van het vroegere klooster uit de zeventiende eeuw. Ook het bier zal gedurende de jaren veel veranderd zijn, maar het hele proces heeft de brouwerij gemaakt tot wat hij nu is: een prachtige brouwerij met een nog mooier assortiment aan bieren. Naast de Vitus heeft de Weihenstephaner brouwerij namelijk nog elf andere bieren in het assortiment, waarvan de Weihenstephaner Hefe Weissbier ook in het assortiment van de F.O.R.T. te vinden is. Zeker eens proberen dus!

Door: Wouter de Smet en Floris Hieselaar Een wisseling in de wacht, maar het concept blijft. Deze oud-voorraadbeheerders hebben wederom een mooi speciaalbier uitgekozen als bier van het kwartaal.

Uiteindelijk lukte het Napoleon Bonaparte om voor elkaar te krijgen wat meerdere eeuwen aan vernieling niet lukte. Op 24 maart 1803 werd het klooster, in het teken van ontkerkelijking, ontbonden. Alle eigendommen van het klooster, waaronder

T-Licht 18.3

25

NEM zoekt knappe koppen.

Locatie: Barcelona, Spanje Opdracht: 2 HRSGs, horizontaal, Natuurlijke circulatie Capaciteit: 260 MW

We hebben ze al in huis, maar we zoeken er altijd meer: de beste engineers, de beste buyers, de beste sales managers.

Gezamenlijk ontwikkelen zij tailor-made oplossingen op het gebied van energieopwekking met innovatieve stoomtechnologie.

De wereld is ons werkterrein. Onze boilers staan verspreid over meer dan 200 plants, van Amsterdam tot Venezuela en van Amerika tot Dubai. We staan in de top-5 van de wereld en dat willen we blijven! Dus ben jij zo’n knappe kop, of denk je er een te kunnen worden, kijk dan voor jouw mogelijkheden op werkenbijnem.nl O U R E N E R G Y, Y O U R P O W E R

.

Bierestafette

Bierestafette: technieken en inzichten In de sportgeschiedenis heeft de bierestafette een plaatsje als dé studentensport bij uitstek. In principe een eenvoudige discipline, bestaande uit het zo snel mogelijk, beurtelings leegdrinken van een gevuld bierglas, maar in de praktijk lastig om correct en snel uit te voeren. Deze tak van sport kent een rijke historie binnen scheikundig technologische kringen, maar ook zeker een grote toekomst. Dit artikel poogt inzicht te geven in de technische aspecten van de bierestafette.

Y. Zonnevelda,*, A.H. Kustersa,b, F.J.L. Heutza,c, G.W. de Korta,*, L. van Haandela

B

ij de bierestafette is het nuttig als de drinker van nature snel kan drinken en een goed reactievermogen heeft, maar talent alleen is niet voldoende om een goede tijd neer te zetten.[1] Zo is het essentieel dat er geen bier gemorst wordt, op straffe van een tijdstraf. Maar ook door allerlei kleine slimmigheden kun je de tijd van je team enorm verbeteren. Een bierestafette bestaat in feite uit drie fasen: voorbereiding, drinken en overname.

“Een bierestafette bestaat in feite uit drie fasen: voorbereiding, drinken en overname. ”

Als eerste het opwarmen van het bier. Dit heeft een aantal effecten op het bier zelf: het bier neemt toe in volume en de viscositeit van het bier wordt lager. Het eerste effect is negatief, want hierdoor moet een groter volume aan bier worden gedronken, wat meer tijd kost. Het tweede effect daarentegen is positief, aangezien het bier makkelijker stroomt en dus sneller vanuit het glas naar de mond beweegt en ook makkelijker door te slikken is. Om tot een conclusie te komen zal dus de grootte van deze effecten moeten worden bepaald.

Daarnaast heeft het opwarmen van het bier ook effect op de schuimlaag op het bier.

Om te bepalen hoeveel het volume van het bier toeneemt bij het verwarmen moet de thermische expansie berekend worden. Dit kan worden gedaan aan de hand van het verschil in dichtheid. Pils wordt vaak getapt Voordat er daadwerkelijk bier geop ongeveer 6 ˚C.[2] Na het tappen dronken wordt, kan er al veel worden gedaan om sneller te zijn. Vaak zie wordt het gerstenat volgens de afje mensen het bier extra opwarmen koelingswet van Newton vanzelf met hun handen voordat de estafette warmer totdat de omgevingstembegint. Ook wordt vaak met het bier peratuur bereikt is,[3] maar door de tegen de tafel getikt. Maar helaas wehanden te gebruiken kan dit versneld ten maar weinig mensen of dit soort worden en kan maximaal een temhandelingen echt helpen en op welperatuur van 37 ˚C bereikt worden. ke manier.

Hoewel er soms behoorlijk wat tijd zit tussen het tappen en daadwerkelijke start van de bierestafette, is dit niet a) Technische Universiteit Eindhoven, Eindhoven, Nederland helemaal realistisch. b) Radboud Universiteit Nijmegen, Nijmegen, Nederland De maximale tempec) University of St. Andrews, St. Andrews, Verenigd Koninkrijk * Auteurs aan wie correspondentie gericht mag worden ratuur van het bier

tijdens het drinken is geschat op 14 ˚C. De verandering van de dichtheid van bier is te zien in figuur 1.[4] Hieruit valt af te lezen dat de dichtheid van bier afneemt van 1,0025 kg/dm³ naar 1,0015 kg/dm³. Het volume van het bier neemt dus met ongeveer 0,1% toe.

Voor het bepalen van de viscositeit werden gegevens gebruikt van water, aangezien de vereiste waarden niet voor bier beschikbaar zijn. Om de viscositeit van water op een bepaalde temperatuur te bepalen kan de volgende formule gebruikt worden:

μ=2.4∙10-5∙10^[248/(T-140)].[5] Hieruit volgt dat de viscositeit bij 6 ˚C ongeveer 0.0015 Pa*s is en bij 14 ˚C 0.0012 Pa*s. De afname in de viscositeit is dus ongeveer 20 % (figuur 2).

De afname van de viscositeit, middels het opwarmen van het bier, is dus veel groter dan het de toename in het volume, waardoor het dus zeker zin heeft om je biertje met je handen op te warmen voorafgaand aan de bierestafette.

Een goed getapte goudgele pretcilinder heeft natuurlijk een mooie schuimkraag, maar tijdens een bierestafette kan dit nog wel eens lastig zijn. Bierschuim drinkt toch net even anders dan bier, wat kan leiden tot knoeien of verslikken tijdens het drinken. Daarnaast kan er wat schuim

T-Licht 18.3

27

Bierestafette ceert.[6] Ook hier geldt weer dat bier met minder schuim gemakkelijker wegdrinkt tijdens de bierestafette.

Figuur 1: De verandering van bierdichtheid bij temperatuursstijging, alsmede de oplosbaarheid van CO2 bij atmosferische druk.[4]

achterblijven in het glas. Als dit langzaam weer bier wordt, kan het lijken alsof het glas niet volledig is leeggedronken. Het schuim op je biertje is een metastabiele dispersie van vooral koolstofdioxide in bier, die wordt gestabiliseerd door de eiwitten in het bier. Het is algemeen bekend dat dit schuim na verloop van tijd vanzelf verdwijnt. In het geval van de bierestafette is de tijd tussen tappen en drinken over het algemeen te kort om al het schuim te laten verdwijnen, maar ook hiervoor zijn elegante technieken gevonden.

Vaak zie je de drinker met zijn glas tegen de tafel tikken. Dit doet hij om het schuim sneller te laten verdwijnen. Door de abrupte versnelling wanneer het glas de tafel raakt, ontstaat een grote belasting op de dunne vloeistoffilms in het schuim.

Dit kan leiden tot breuk van de film, waardoor het koolstofdioxide ontsnapt en de vloeistof terug kan naar de bulk van het bier. Je biertje tegen de tafel tikken kan dus tijd schelen, daar je geen lastig te consumeren schuim hoeft te drinken. Het eerder genoemde verwarmen van je biertje met je handen heeft echter niet alleen een effect op het volume en de viscositeit van het bier, maar ook op het schuim. Bij een hogere temperatuur verschuift namelijk het evenwicht tussen de gas en vloeistoffase in de richting van de gasfase. Er verdampt door het verwarmen meer water uit de vloeistoffilm, wat leidt tot een dunnere, minder stabiele film.

Dit heeft tot gevolg dat het schuim sneller verdwijnt en je gemakkelijker

je glas leegt. Het verwarmen van het bier heeft echter wel tot gevolg dat de oplosbaarheid van koolstofdioxide in het bier daalt. Hierdoor ontstaat er meer gas, wat het verdwijnen van de schuimlaag natuurlijk tegenwerkt (zie figuur 1).[4] Op dit moment is nog niet duidelijk welk effect dominant is.

Sommige deelnemers van de bierestafette gaan met een vinger langs de rand van het glas. Ook dit heeft als doel de hoeveelheid schuim op je bier sneller te laten afnemen. Het idee hierachter is dat het vet op je vingertoppen op het glas achterblijft en in het schuim terecht komt.

Vetbolletjes werken als anti-foaming agent. De vetdruppels kunnen in de vloeistoffilm binnendringen en deze uiteindelijk breken, waardoor het koolstofdioxide ontsnapt en het schuim verdwijnt. Deze vetlaag is overigens ook de reden waarom een slecht schoongemaakt glas een teleurstellende schuimkraag produ-

Als het bier optimaal geprepareerd is voor de estafette, volgt de drinkfase.

Dit is de meest cruciale fase en dus de fase waarin het grootste verschil gemaakt kan worden. De drinkfase bestaat uit drie delen: een orale (in de mond), een faryngeale (in de keelholte) en een oesofagale (in de slokdarm) fase (zie figuur 3).[7] Zodra het bier in de mond terechtkomt, wordt het zo snel mogelijk verplaatst naar de achterkant van de tong. Daarna gaat het voorste deel van de tong omhoog richting de alveolaire richel van het harde verhemelte, om daarna samen te trekken in achterwaartse richting: het bier gaat naar de orofarynx. Vervolgens trekken de musculi styloglossus en palatoglossus samen en heffen de achterzijde van de tong, evenals het zachte verhemelte, omhoog om ontsnappen van het bier richting neusholte te voorkomen. Deze fase is geheel willekeurig en verloopt via de nervus trigeminus, de nervus facialis en de nervus hypoglossus.

Vervolgens begint de faryngeale fase. In deze fase wordt het bier verplaatst van de orofarynx naar de slokdarm door achtereenvolgende samentrekkingen van de spieren eromheen. Het zachte verhemelte wordt opgelicht door de musculus levator veli palatini. De gehemeltebogen aan weerszijden van de farynx bewegen dicht langs elkaar tussen de bovenste spieren, zodat er maar een kleine slok kan passeren.

Figuur 2: De dynamische viscositeit van water versus temperatuur.[8]

28 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Bierestafette Hierna worden larynx en tongbeen omhoog en naar voren getrokken richting strotklepje om daarmee de musculus cricopharyngicus te ontspannen. Hierdoor wordt passief de ingang tot de larynx afgesloten, met tegelijkertijd het afsluiten van de stembanden. Deze fase is passief en wordt bestuurd door de nervus trigeminus, de nervus vagus, de nervus accessorius en de nervus hypoglossus. Het ademcentrum in de hersenstam wordt direct geremd door het slikcentrum gedurende het slikken.

In de oesofagale fase ontspant de bovenste slokdarmsfincter (kringspier) om het bier te laten passeren, waarna verschillende dwarsgestreepte spieren, peristaltiek en als laatste het ontspannen van de onderste slokdarmsfincter het bier naar de maag vervoeren. Onderzoek van de UT Twente heeft recentelijk uitgewezen dat dit laatste proces onafhankelijk is van zwaartekracht.[9] Alles bij elkaar kan geconcludeerd worden dat er twee punten in het slikproces zitten die sneller bierdrinken mogelijk maken: het verplaatsen van het bier naar de orofarynx in de orale fase en het beïnvloeden van de contractie van de gehemeltebogen in de faryngeale fase. Het eerste punt kan bewerkstelligd worden door een slikbeweging uit te voeren om het moment dat het glas net de lippen van de drinker raakt. Hierdoor is de tong zo laag mogelijk gelegen, waardoor er meer bier gedronken

kan worden in de eerste slok. Het tweede, moeilijkere, punt vereist controle over de gehemeltebogen.

Dit is trainbaar door een fles water heel rustig leeg te gieten in de mond en tegelijkertijd de gehemeltebogen te ontspannen. Dit vereist echter veel geduld en oefening.

Voor de overname is het van belang om zowel een goede teamopstelling te hebben, alsook de laatste fase van het drinkproces goed uit te voeren.

Het gebruik maken van de wangen bij de laatste slok zorgt ervoor dat er meer bier in de mond past, waardoor het glas eerder terug op de tafel gezet kan worden. Zodra het glas van de voorganger tegen het voorhoofd geplaatst wordt, kan de volgende zijn hand al naar het glas toe bewegen om zo weinig mogelijk tijd verloren te laten gaan tussen neerzetten en oppakken. Door dicht bij het glas te hangen met de mond, kan nog meer tijdswinst geboekt worden (zie figuur 4).

Tot slot is het verstandig om bij het maken van de opstelling rekening te houden met links- en rechtshandigheid. Een juiste opstelling voorkomt conflicterende armen bij de overname. Als men van rechts naar links drinkt, is het verstandig om eerst de rechtshandigen te laten drinken en daarna pas de linkshandigen en vice versa. Dit effect kan in het voordeel gebruikt worden bij het kiezen van een plaats aan de wedstrijdtafel.

Figuur 4: Demonstratie van een correcte starthouding.[11]

Figuur 3: Sagittaal aanzicht van mond en farynx.

Al met al heeft voortschrijdend inzicht de bierestafettewereld gerevolutionaliseerd. Er zijn echter nog voldoende aanknopingspunten om met verdere studie de technieken te perfectioneren.

Dankwoord: De auteurs zijn hun dank verschuldigd aan C.P.R. Heffels en de F.O.R.T. ‘Pie Debye’, die het mogelijk hebben gemaakt om theorie in praktijk om te zetten.

Referenties: [1] Y. Zonneveld; A.H. Kusters; F.J.L. Heutz; L. van Haandel Chem. Caf. Comm. 2011, 1, 35-38.

[2] D. Vogels; M.J.W.H. Willemsen; J.W.A.M. van Rosendaal; J.W.A. van Helden F.O.R.T. Chem. Soc. 2014, 26, 19-20.

[3] L.C. Burmeister ‘Convective Heat Transfer’, 1993, 2nd edition, Wiley-Interscience, 107.

[4] http://tapintohach.com/tag/co2-in-beer/ [5] http://www.saylor.org/site/wp-content/ uploads/2011/04/Viscosity.pdf [6] C.P.R. Heffels F.O.R.T. Thurs. Rep. 2009, 47, 928-935.

[7] J.J. Heldens Med. Sci. Limb. 2011, 30, 2943-2948.

[8] http://www.engineeringtoolbox.com/ water-dynamic-kinematic-viscosity-d_596. html [9] C.T.S.G. Alembic ONCS Fata. Morg. 2009, 22, 24-25.

[10] H. Gray Anatomy of the Human Body 1918, 20th edition, section XI - Splanchnology.

[11] F.L. van Wijk; N.C.H. Meertens; E.A.R. Hermans; F.M.S. Hieselaar; D.N.S.M. Slenter; W.R.A. de Smet Chem. Caf. Comm. 2012, 3, 22-25.

T-Licht 18.3

29

Symposium

The congress ‘Engineering for a sustainable future’, held on March 18th, was a great success; described as very good and professional by both participants and speakers. Over a hundred participants from nearly twenty different companies and more than six different universities joined the event that lasted for the entire day. Smooth and fast transitions between the high quality lectures provided a non-stop stream of interesting and varying information on the four topics: New Fossil Fuels, Bio-based Economy, Solar Fuels and Recycling.

S

tarting in the early morning at 7:30 am, the committee and Japie-board gathered and discussed the last details. Fortunately, due to extensive preparations during the days before, only minor issues had to be taken care of. When everything was finally prepared at 9:00 am, some of us waited at the desk for the participants to come, ready to receive them. Many had signed up already before the early bird registration deadline passed, but still a lot of ‘on-site’ registrations of people who missed the deadline took place. This led to an even higher number of participants coming from academia and industry, both from inside as outside of Eindhoven.

Both the kick-off lecture by the chair of the symposium professor Emiel Hensen and the energy scenario sketch by Shell lay the foundation of the presentations to come. With the energy scenarios described, we could start our trip into the future towards a sustainable society, starting with a description of liquid natural gas (LNG) as a high potential fuel and feedstock for the short-term future.

The combination of interesting and illustrative overview lectures and tough and detailed in-depth lectures gave clear insight into the challenges that awaits us, as well as the current developments and achievements to overcome these challenges.

rectly or used as a source for syngas production.

Dr. Weststrate showed the mechanism and applicability of the FischerTropsch process for the production of longer hydrocarbons by using syngas. This nicely fitted the framework set by the second Shell lectures on LNG, which could either be used di-

After this thorough exploration of ongoing research and the latest developments on bio-based economy and industry, the sun became the center of attention. Prof. Poortmans (IMEC and K.U. Leuven) talked about polymer based solar cells and thin-film

30 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Dr. Wubbolt’s (CTO, DSM) lecture dealt with DSM’s approach to the creation of a bio-based industry without interfering with the food chain and by avoiding the use of harmful chemicals. This lecture and the mentioned bio-based polymers therein were nicely complemented by Dr. Noordover’s detailed talk on new synthetic routes and bio-based reagents to high-performance bio-based polymers. Prof.

Weckhuysen from Utrecht University then explained how catalysis is a valuable means of converting lignin into smaller aromatics, essentially showing how to make possible monomers for polymers.

He emphasized the use of in-situ techniques to follow the catalytic conversion of lignin.

Symposium based photo voltaic cells. Especially in the case of the organic solar cells he discussed the challenges involved with respect to performance and efficiency e.g. charge carrier separation and diffusion length. This lecture was followed by dr. Abdi’s (Helmholtz Zentrum Berlin) lecture explaining how mechanistic understanding of the electronic phenomena helped the development of novel inorganic materials for catalytic water splitting.

He elaborated on the newly developed layered metal-oxide based system with enhanced efficiency. Subsequently, Dr. Noël gave insight into the performance of homogeneous photo-catalysis for the transformation of organic molecules into different compounds using micro-reactors. He also briefly explained the applicability and scalability of such a process.

To conclude the series of interesting lectures, the CEO of Aquafil had come over from Trento, Italy, to shed light on Aquafil’s approach and processing of Nylon-6 waste. Being essentially a company overview elucidating its industrial processes’ and company philosophy, as in the case of DSM, it was still an interesting, inspiring and surprisingly funny presentation to end the congress with.

“...an interesting, inspiring and surprisingly funny presentation...”

Complementary to all of the talks, there was the poster competition. A lot of interested people have put the presenting master and PhD-students to the test and interesting discussions were quickly initiated. A jury was created to select the winning poster.

This jury consisted of prof. Emiel Hensen (TU/e), prof. Jaap Schouten (TU/e), mr. Emile de Jong (Shell) and dr. Abdi (Helmholtz Zentrum Berlin) who all had a tough time judging the excellent posters. The winner was Rolf Beerthuis from the University of Amsterdam: winning € 200,- provided by KIVI – Region South.

After the closing speech of both the chair of the symposium prof. Emiel Hensen and the chairman of the symposium committee Alexandra, the participants could enjoy the free drinks and snacks that we had provided. Some of the participants went home afterwards, whereas others had dinner in the city center before joining the CEO-lecture organized by our partner KIVI Students Eindhoven.

After the symposium, a diner followed with several speakers, members of the board of recommendation and Japie and the symposium committee.

Very happy and satisfied about the day, the committee members then suddenly realized how tough the day had been. While the participants had enjoyed the coffee, lunch and drinks, the committee members had been working hard continuously to make sure that everything went smooth.

Do you wonder what I mean? Let me give you an example that many of you probably did not even notice while attending the conference. The flight of mr. Bonazzi from Aquafil was delayed and because of this he arrived very late at Brussels’s airport (2:00 pm). While the audience was listening to the ongoing lectures, we as the committee continuously worried about mr Bonazzi’s presence since he had to be present at 4:30 pm. However, Bonazzi’s Belgian colleague used his car efficiently (not money-wise though) “seeing many flashes behind him along the road” to arrive just in

time for the presentation of mr. Bonazzi. What a relief!

We have enjoyed this rewarding and satisfactory day to the fullest. Having heard all of the positive responses that we have got, I dare to claim that the same goes for the participants. I express the feelings of all of the committee members by saying that we feel happy and proud of this symposium. We have had high ambitions for this congress, and fortunately we have met our own demands: foreign (high level) speakers, over a hundred participants, a poster competition and a mixed audience coming from industry and academia ranging from bachelor students to postdocs, professors and engineers.

We thank the chair of the symposium professor Emiel Hensen and express our gratitude to the speakers that have contributed to an excellent day, both from outside and those from our own university. Despite the loaded agendas of them all, they willingly spent their precious time on contributing to this successful day. Last but not least, the committee thanks the Japie-board for their help and their enthusiasm during the day.

By: Roderigh Rohling As co-organiser of this symposium, Roderigh can proudly look back on a successful day.

T-Licht 18.3

31

How do you reposition thousands of mirrors, to dozens of microradian accuracy, hundreds of times a second?

Join ASML as a Computer Scientist and help push the boundaries of technology.

At ASML we bring together the most creative minds in science and technology to develop lithography machines that are key to producing cheaper, faster, more energy-efficient microchips.

As a result, our machines image billions of sub-microscopic structures in mere seconds. And to reach the required accuracy of a few silicon atoms, the uniformity distribution of the photo light source has to be software-controlled using the latest computerized techniques. Only then can the system accurately position thousands of mirrors, hundreds of times a second.

To take that feat even further, we need talented technologists who relish a challenge. So if you have a PhD or Master’s degree in mathematics or computer science and enjoy working in a multi-platform environment, in multidisciplinary teams, then a job at ASML could be for you. You’ll find ASML a highly rewarding place with complex technical problems, critical real-time applications, and demanding deadlines. But most of all you’ll find the freedom to develop your skills and achieve great things.

www.asml.com/careers

/ASML

@ASMLcompany

32 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Culture Shock

Cold as ice!

Over half a year ago I left the Netherlands to study in Göteborg for half a year, a city which is famous for its harbor and being the second biggest city in Sweden after Stockholm. If you would ask me whether living in Sweden really is a culture shock, I would deny it. However, more and more differences between the Swedish and Dutch culture came forward during my stay in Göteborg.

O

ne of the first differences I found is the obsession for queues that Swedes are born with. They like to organize everything in queues. It doesn’t matter where; at the bus station, the pub or at the restaurant at the university, everyone is standing perfectly in line. When you are at a shop and a line for the counter is missing, you’d better check if there is a ticket machine and a number display. The best example is the Systembolaget, which is a liquor store in Sweden. The Systembolaget, owned by the government, is the only store selling alcoholic beverages containing more than 3.5% alcohol, which makes it a perfect location for queues on Saturday afternoons. The first line you encounter is just to enter the shop and the second one is to pay for your purchases. It would not surprise me if a Swede would consider this as a ‘double queue bonus’!

This brings me to a second important part of the Swedish culture: the habits concerning alcohol. The government states that it reduces alcohol related problems by having a monopoly on it and sells it only to people who are 20 years or older (which luckily was only just the case for me). The reality is different; an average of €6,00 for a beer in a bar makes students and youngsters drink on the street or at home

Figure 1: Eating Kladdkaka (Chocolate Sticky Cake) during a fika.

and not in pubs. One exception is on Friday afternoon: during the ‘afterwork’, food is included in the price of a drink, which makes it very interesting for students! Also the alcohol use amongst adults is remarkable. While no alcohol is consumed during working days, a dinner with friends or family during the weekend is most of the times accompanied by snaps (strong alcohol). Short, traditional drinking songs (snapsvisor) are sung before drinking these.

“It would not surprise me if a Swede would consider this as a ‘double queue bonus’!”

Food plays an important role in the daily life of Swedes as well. Special days are introduced for celebrating food, such as Cinnamon Bun Day (the 4th of October). Several times a week, the chemistry group I worked for organized a fika, which literally means ‘drinking coffee’ and typical Swedish pastries such as cinnamon buns (kanelbullar) are served with it. Coffee is very important for Swedes and is often included with a meal; this is probably the reason why Sweden is one of the top ten countries with the highest coffee consumption. Having a fika is not quickly drinking a coffee; it means having a moment to chat with your colleagues or friends. This is different in comparison with the Netherlands, where a coffee break can be over in only five minutes. It might be true that Swedes are difficult to get acquainted with, but, to my own experiences, once you get to know them, people from Sweden are really open and they like to chat with

Figure 2: The temperatures in Lapland, the North of Sweden, can drop to -30 °C in the winter.

everyone, which is illustrated by the importance of their ‘fika’.

A final important difference of the Swedish culture that I would like to mention is their obsession for recycling. Families are spending hours of their weekend on separating waste and bringing it to collection points.

To illustrate this: even in my student house the waste was separated in six different waste streams, such as metals, food waste and electronics. This really is an important part of Swedish society. At my university, even a course ‘Waste management’ was offered.

To conclude: the Swedish culture seemed to be quite similar to the Dutch culture. For me however, it was very interesting to find the small culture differences that can make the Swedes a bit difficult to understand for foreign people!

By: Roeland Kooiman Roeland went to Sweden for five months for his minor.

T-Licht 18.3

33

Interview met ...

Interview met Edwin Zondervan Even voorstellen: ‘Ik heb gestudeerd in Groningen en heb daarna mijn PhD gedaan in Twente/Groningen. In 2007 ben ik gestart aan de TU/e als UD bij de Prof. De Haan en na drie jaar kwam ik bij prof.

Jan Meuldijk terecht.‘

M

ijn werk bestaat voornamelijk uit modelleren, ontwerpen, regeltechniek en alles daaromheen. Naast zelf onderzoek doen bestaat mijn werk uit het begeleiden van studenten en promovendi en onderwijs geven, ik ben betrokken bij dertien vakken.

Naast het onderwijs hier op de TU/e geef ik sinds kort ook les aan de universiteit van Groningen; hier geef ik een vak dat ik zelf als student ook gevolgd heb, wat het erg leuk om te doen maakt!

Naast mijn technische studie heb ik ook een jaar Russisch gestudeerd, maar ik spreek beter Spaans dan Russisch. Dit komt omdat LatijnsAmerika, en alles hierom heen zoals salsadansen, het eten, de muziek en de literatuur een soort hobby

van me is geworden. Wist je dat elk Latijns-Amerikaans land minstens één Nobelprijs winnaar heeft op het gebied van literatuur?

is een beetje een mengelmoes van alle culturen, dit komt vanwege de migratie van de joodse bevolking.

Ikzelf speel klarinet en contrabas.

Het helpt natuurlijk ook dat mijn vriendin een Colombiaanse is. We hebben elkaar 12 jaar geleden in Groningen tijdens onze studie leren kennen en zijn sindsdien samen.

Sinds augustus hebben we nu ook een zoontje, Victor.

Was je actief tijdens je studententijd?

Bij de CB, de Chemische Binding, zit je automatisch, maar daar was ik niet erg actief. Bij Bernoulli was ik wel actief. Dit begon toen ik mee ging als deelnemer op studiereis naar Griekenland. Vervolgens ben ik meerdere kleine commissies gaan doen. Het jaar erna ben ik zelfs bestuur gaan doen en ben ik zelf in de studiereiscommissie gegaan.

De studiereis ging naar Portugal en per stad die we gingen bezoeken moesten 2 commissieleden de planning maken. Nou, ik kreeg Porto en terwijl we in andere steden voornamelijk chemische bedrijven gingen bezoeken, gingen we in Porto kijken hoe portwijnen gemaakt worden en hebben we een bierbrouwerij bezocht. Dat is toch ook een proces?

Heb je nog andere hobby’s behalve Latijns-Amerika?

Ja, mijn andere interesses liggen voornamelijk bij Oost-Europa en het Jodendom. Dat is trouwens ook reden dat ik Russisch heb gestudeerd.

Ik speelde ook een bandje waarmee we voornamelijk klezmer (Jiddische muziek) maken. Jiddische muziek

Je bent dus geboren in Leeuwarden, je hebt gestudeerd in Groningen, je bent gepromoveerd in Twente en nu zit je in Eindhoven.

Welke stad bevalt het beste?

De mooiste stad ter wereld is natuurlijk Leeuwarden. Daar ben ik opgegroeid, heb ik 25 jaar gewoond en ken ik door en door. Ook komen er bekende mensen uit Leeuwarden,

34 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Interview met ... bijvoorbeeld Escher, een beroemde Nederlandse kunstenaar, en Mata Hari. Ik heb met deze stad de sterkste band.

Groningen is natuurlijk groter en vol met studenten. Dit was helemaal het einde. In Twente zaten alleen maar nerds en het was een boerengat. Ik moest hier erg wennen maar toen ik eenmaal nieuwe vrienden had gemaakt werd het toch wel leuk. We gingen iedere zaterdag naar de grote markt, hier waan je je echt buiten Nederland!

Hier in Eindhoven heb ik wel wat vrienden en je hebt hier natuurlijk carnaval, maar ik kan hier toch niet echt wennen.

Toch hebben we hier een huis gekocht. Deze beslissing hebben we niet gemaakt omdat we hier graag willen settelen maar omdat we toch graag eindelijk een beetje ‘eigendom’ willen hebben.

Hoe zijn je ervaringen met studenten of promovendi?

De promovendi zitten nog in ongeveer dezelfde leeftijdscategorie.

Dat zorgt ervoor dat er naast een professionele relatie toch ook een vriendschappelijke band is. Bij bachelorstudenten is het leeftijdsverschil groter en dat maakt de afstand wat groter.

Het belangrijkste bij het begeleiden van studenten vind ik ze de indruk geven dat je wilt helpen. Studenten proberen je namelijk altijd van alles te flikken. Toen ik net begon met lesgeven had ik totaal geen ervaring en wilde ik casual lesgeven. Op een gegeven moment stond ik les te geven en kwamen studenten een half uur nadat het college begonnen was nog binnenlopen, ze dachten namelijk dat dat geen probleem was.

Ik dwong totaal geen respect af. Toen ik het college erna ineens in een pak voor de klas stond namen ze me een stuk serieuzer.

Ik had bijvoorbeeld ook eens een paar echte etters bij een bachelorvak zitten. Omdat er internationale studenten aanwezig waren vroeg ik de studenten hun vragen in het Engels te stellen. Omdat het een bachelorvak was, beriepen sommige

studenten op het feit dat het vak in het Nederlands moest.. dat gaf een wat ongemakkelijke sfeer. In de pauze ben ik toen naar ze toegegaan en een ultimatum gesteld, meedoen of weggaan. In mijn hoofd had ik toen al besloten dat zij nooit naar mij toe hoefde te komen voor een afstudeerproject, zo’n mensen hoef ik niet in mijn groep. Toen een van hen uiteindelijk toch kwam vragen voor een afstudeeropdracht merkte ik dat mensen in een paar jaar toch volwassen worden. Het was best mooi om te zien hoe iemand zo’n groeicurve kan doormaken.

Wat is het mooiste cadeau dat u ooit gekregen heeft?

Hahaha, dat is makkelijk, mijn zoontje Victor.

Heeft u ooit al een prank uitgehaald met iemand?

Ja, dat was toen ik net hier was.

Samen met promovendus had ik toen een student die kwam voor een opdracht. We zeiden dat voordat hij de opdracht kreeg hij zich een eerst moest inlezen en we gaven hem dus een paper. Wat die student niet wist was dat die paper op internet met

een automated paper generator gemaakt was. Er stond dus totale onzin in. De student kwam later half in paniek terug dat hij het artikel niet begreep.

En heeft iemand ooit zoiets bij u gedaan?

Bij een borrel van de vakgroep zijn er meestal ook studenten aanwezig.

Een keer was ik al een beetje aangeschoten en studenten zorgde ervoor dat mijn glas nooit leeg raakte. Uiteindelijk was ik zo zat dat ik niet eens meekon naar het restaurant.

Wat is de mooiste reis die u ooit gemaakt heeft?

Dat was een studiereis naar Zuid-Amerika.

Officieel zouden we vanuit Amsterdam naar Chili vliegen om daar op Congres te gaan. Vervolgens nog naar Colombia en Mexico en dan weer terug naar huis. Maar wij zijn toen een week eerder gegaan om nog naar Brazilië (Rio de Janeiro) te gaan. Hier hebben we echt met kokosnoten met een rietje onder een parasol op het strand gezeten, echt een tropisch paradijs.

Waarom gaat u mee op studiereis?

Ten eerste natuurlijk omdat ik werd gevraagd. Ik heb meteen ja gezegd omdat het me een beetje een nostalgisch gevoel gaf. In mijn tijd gingen twee profesoren mee en die sliepen ook gewoon in het hostel.

En dat vonden ze best leuk. Ook leer je op deze manier studenten op een andere manier kennen en kom je er achter wat mensen beweegt.

Verder ben ik nog nooit in ZuidAfrika geweest. Kan ik dat weer op Facebook afkruisen.

Door: Laura Kollau en Michelle Raven Edwin gaat mee op studiereis en nu weet iedereen wie hij is.

T-Licht 18.3

35

Wist je dat?

Wist je dat... ... Daa n een re M. graag serveaanbig wil do en?

... Remco F. de meest hetero man op aarde is?

... Ruudje P. lang s moet komen voor seksuele alimentatie?

S. ter de ... Wou erv o d kbe een tre t? ef trek he

... Ano uk bakken S. wil met ze rijzend lf zetme el?

... Gilles T. diep op dierenpenisse n ingaat?

Colofon Jaargang 18, nummer 3 Januari 2014 Oplage: 500 Hoofdredactie: Remco Fijneman Redactie: Eveline Hermans, Ivan Ottenheijm, Laura Kollau, Marijne Timmers, Michelle Raven, Roderigh Rohling, Sander Peters, Wouter de Smet en Yoran Zonneveld.

Drukker: Gildeprint Drukkerijen info@gildeprint.nl Het T-Licht is een verenigingsblad van T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’, studievereniging van de faculteit Scheikundige Technologie aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Het T-Licht verschijnt 4 keer per jaar.

R. r en oute dini v e t u W S o ... gens t H e n l vo S. n r da iel? a e b d ma su t is, nder mi

... Volg ens Ca m S. par els ond iel er de grond groeien ?

Stuur je Wist je datjes naar tlicht.st@tu e.nl of lever ze in op de Japiekamer!

Redactieadres: T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’ t.a.v. Het T-Licht Helix STW 0.25 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: 040-2473756 tlicht.st@tue.nl www.tsvjapie.nl De redactie behoudt zich te allen tijde het recht voor om wijzigingen aan te brengen in aangeleverde kopij of om kopij te weigeren.

Adverteerdersindex: Teijin Kaft binnen voor AkzoNobel Blz. 6 Shell Blz. 12 Dow Blz. 18 NEM Blz. 26 ASML Blz. 32 Technip Kaft binnen achter BP Kaft buiten achter

exploring new techniques

Career opportunities at Technip Benelux Technip Group With a workforce of 23,000 people worldwide, and annual revenues of almost 7 billion euros, Technip ranks among the 5 major players in full-service engineering and construction services in the field of hydrocarbons and petrochemicals.

Technip Benelux Technip Benelux is known worldwide for its knowhow and licenses in the field of cracking technology, hydrogen and synthesis gas production. Our staff of

330, working in all technical disciplines, supply high quality Engineering / Procurement & Construction or Construction Management (EPC or EPCM) services.

Interested?

Interested in one of our opportunities after your graduation or interested in an internship? Please go to www.technip.com to send us your application.

Raffin Rotte

Safety Respect Excellence Courage One Team

We depend on energy, your energy Wij zoeken Engineers

Werken bij BP Raffinaderij Rotterdam

HBO-WO stapbinnenbijbp.nl

BP Raffinaderij Rotterdam is één van de grootste olieraffinaderijen van Europa en heeft vestigingen in Europoort en Pernis. Voor alle 700 collega’s staan veiligheid, milieu-bewustzijn, respect en samenwerken op de eerste plaats. Werken bij BP Raffinaderij Rotterdam betekent werken in een internationale en technisch uitdagende omgeving. De diversiteit aan collega’s maakt het mogelijk om tijdens je loopbaan veel kennis uit te wisselen en te excelleren in jouw vakgebied.

BP Raffinaderij Rotterdam biedt naast uitstekende primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden volop mogelijkheden voor verdere persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast geloven wij dat onze mensen de sleutel zijn tot ons succes.

We depend on energy, your energy!