T-Licht editie 16.3

Verenigingsblad der T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

An interview with the new vice dean Lees alles over de vijfdaagse naar Istanbul Natuurlijk weer een pikante column van onze Huismeester

Vernieuwd!

Jaargang 16 Editie 3

-

New layout As you may have noticed when this new edition of the T-Licht fell on your doormat, this T-Licht has had a makeover!

Not only the layout has been redesigned, but also its size has changed.

After more than fifteen years as an A5 magazine, the editors wanted to do something different and decided to make the, much feared and much debated, change to A4. So how did we come to this?

22 Het allereerste DicT-Licht vond op 28 februari plaats.

Lees het gehele dictee (met fouten) nog eens terug.

Nederlands 4 10 12 19 21 22 24 27 33 34 39 40

Onderwijs Even Schoppen Bier van het Kwartaal Prijspuzzel Borrellezing DOW DicT-Licht Treur over de Euro Japie on Tour: Istanbul Japie on Tour: BP Van het Erelid Het Y van de Huismeester Wist je dat?

24

Wat is de oorzaak van de financiële crisis volgens de FinanCie?

English 2 7 15 16 18 30 36

Chairman’s BrainSTorm Interview: Bert de With Culture Shock PhD-Article Recipe Internship Science News

18

After about five years on the previous lay out, the editors thought it was time for change. Since I had the most experience with Photoshop and InDesign, I was the right person to do it. I also quite liked the challenge to create something entirely new. Firstly I only made some A5 designs, A4 was a bit of an unwritten no-go in the editorial meetings.

The first design looked much like the old one, although a bit more modern. I didn’t like it very much, but also didn’t know how to continue, so I consulted Jeroen Ramakers. He gave me some very good ideas and with this new inspiration, I was able to make a completely new design (still in A5). I showed it around and Evert Cornelissen asked me to make an A4 version also, just to know how it would look.

This A4 version is basically (after six months of fine-tuning) the same you can see here in front of you now.

The front page also has seen several revisions already, untill I sat down with Sanne Grafhorst (girlfriend of Poul), who studies journalism, it wasn’t quite complete. She also gave some tips about the magazine in general, which were really useful.

Thank you Jeroen, Evert, Sanne and all the editors of this magazine!!

We know that this change will likely cause a stir in the more senior members of Japie. That is why we would like you to send in all your comments and improvements for this new design to our e-mail tlicht.st@tue.nl and maybe they will be used in the next edition.

Have fun reading it!

On behalf of a proud T-Licht editorial board,

Learn how to make delicious cinnamon rolls.

Dennis

Chairman’s BrainSTorm

Chairman's BrainSTorm Joepie! There it is, finally! The new lay-out! I have to say it was quite hard to keep it a secret.

It has been over half a year ago the editorial board decided to go to A4. So now it’s already the end of the third quartile. The exams are next week, of course we wish you good luck!

If you need a break from studying, this T-Licht is full of articles which you can read and of course we have a puzzle.

I

t has been over two months since the last T-Licht came out. We had a lot of cool activities, for example the study trip to Istanbul. We’ve had the biggest Thursday drink of the year: The carnival drink! It’s always weird, carnival. In the south of Holland people dress up and also get some time off to celebrate. In the north of Holland people come to the south of Holland to celebrate carnival. I think it’s pretty weird one half of the Netherlands celebrates carnival fanatically and the other half doesn’t

care that much about this holiday.

This of course has its own background and history. At Japie we also have some traditions which have developed throughout the years and have then been accepted as normal.

But what is normal? We tend to act normal, there’s even a Dutch saying about this: Act normal, then you’re acting weird enough. The Dutch people like to stick to paths they already know.

It’s like watching movies. I personally like to watch action movies with a lot happening. But as everyone knows, the movie is always about one person, sometimes about a group but okay. There are few movies that end bad, most of the time you cheer for the ‘good guy’ and sometimes you would wish you were like the ‘hero’.

But only few try to stand out and when you stand out, you’re being looked at with eyes saying ‘what are you doing?’ You might remember the guy in class who always likes to have an open discussion with the teacher about some things, he’s trying to stand out, but the community holds him back.

You may remember the first vacation abroad. Not everyone is familiar with large travels and when you take the step to go outside of Europe, that’s a big step. You’re not familiar with it and this brings uncertainties. Now I guess that almost everyone will then book a whole trip with transport and hotels because these travelling agencies are assumed to know how it works. It’s probably much cheaper to do it yourself, but it’s a lot more work and it brings more uncertainties as you don’t know how to do it.

2

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Chairman’s BrainSTorm That’s why I think it’s great to learn this mentality during your time at university. The mentality to not be afraid of new paths, uncertain outcomes and ambitious plans. That’s why we have some ambitious committees and the board. It’s hard and difficult to do things you’re not familiar with, but don’t be a John Doe. And I do think it’s worth the time you put in it.

Anyways, that’s my view. A development I see which I think is good is that more and more students are going abroad. At first it was only in the master phase where students went abroad. Now we see it in the third year of the bachelor, where some students went abroad for half a year, as well. The world, or at least Europe, is becoming less ‘nation oriented’.

At the major companies you see all kinds of nationalities and English is the first language to be spoken.

The development of people going abroad in the third year of the bachelor is of course because of the minor program being the first half the third year instead of being spread over the entire year. Although the design of the bachelor will be totally different next year, the possibility to go abroad in the bachelor is still there. And as far as I know for next year, new students will subscribe for a major and will be assigned to introduction groups based on the major. So new students will choose to become a chemical engineer, will do the introduction together with other people choosing the major Chemical Engineering.

I think it’s good for us they kept that in so we don’t get mixed groups.

As some of you may know the introduction has some changes for the next group of students. For Monday and Tuesday there won’t be a lot of changes. But the big changes are on the Thursday and Friday. The TU/e has decided to organize two days together with the Fontys University of Applied Science. Because the Fontys traditionally has its introduction period until Thursday, the Friday will get a mandatory program instead of the free program of last years. With love and pleasure we’ve always provided an anti-hangover breakfast. But unfortunately it looks like this part is going to vanish out of the program.

Although there are a lot of changes which don’t look good for the association life we have in Eindhoven. I’d like to put everything in perspective.

I do think we can still get the same close and personal introduction week because of the groups being based on the choice of major. Every major will have its own coordinator of edu-

“It’s hard and difficult to do things you’re not familiar with, but don’t be a John Doe.” cational affairs. So we will provide the same educational meetings as we do know. I think we can make the best of it and make it work!

Before going into next year we still have this year to finish. We still have some activities. We just had our cultural activity and the women activity is also planned. The Batavierenrace is next month and the ONCS will take place in May. So there is still enough to do this year. And I still hope to see you all at the activities which are organized for you.

why you will find me in the lustrum committee as the coordinator of the lustrum book. We can use all the help with the organizing these activities and making the book, so if you are willing to help, please let us know!

As you may have noticed, this piece of text is quite incoherent. I’m writing this now on a Wednesday morning after we’ve had our T-Feest last night.

I’ve had a good time at the party and I hope that everyone who has attended too. I hope the next T-Feest will be even better and I hope to see a lot more people. For now we are enjoying every part of this year and I hope you enjoy it too. I want to wish you good luck with the exams and I want to encourage everyone to stand out!

And last but not least, for the first time, the joke of the quartile! I found this one pretty funny and had to share it with you.

Why does a dumb blonde sit in the corner when she’s cold?... …because it’s 90 degrees there.

By: Ivan Ottenheijm In his function as chairman of the 54th board of Japie

We do have a lot of preparations going on for next year. Next year is our eleventh lustrum and it promises to be a great year. At time of reading I hope the lustrum committee is installed and functioning at full potential. Unfortunately we couldn’t find a lustrum book committee. That’s

T-Licht 16.3

3

Onderwijs

It all started with a...

Big Bang!

Net zoals de Big Bang die vele miljarden jaren geleden waarschijnlijk het begin van het alles inluidde, was er enkele weken geleden een kleinere Big Bang die het officiële begin inluidde van het Bachelor College. Maanden aan voorbereiding waren voorafgegaan aan dit moment waarop eindelijk naar buiten kon worden getreden en de promotie kon worden gestart. Voor Lex Lemmens een extra mooie dag: eindelijk mocht hij aan de rest van de wereld presenteren waar hij al maandenlang hard aan heeft gewerkt.

N

et als bij de grote Bang zakte de temperatuur van de omgeving meteen erna erg snel toen de plannen van de Rector cum suis voorzichtigaan bekend werden gemaakt; soms ging het er plaatselijk juist heet aan toe. In hoog tempo ontstond, als elementaire deeltjes, een aantal bouwstenen voor hoe de Redesign er op dit moment uit ziet, zoals het voorstel Lex Lemmens tot Dean te benoemen, en natuurlijk de vele werkgroepen die hard hebben gewerkt en overlegd om alle ideeën werkbaar te maken. Nu zijn deze ideeën al redelijk ver uitgewerkt en begint het Bachelor College een steeds vastere vorm aan te nemen.

Het nieuwe Bachelor College Maar nu even serieus. Op dit moment kan ik jullie (eindelijk) vertellen hoe de regelingen er uit gaan zien die voor de nieuwe studenten (en

4

hopelijk niet voor jullie) zullen gaan gelden. Ik zal beginnen bij de nieuwe studenten. De grootste verandering in ons programma is dat er veel meer keuzemomenten zullen komen dan de drie (minor-, majorproject- en masterkeuze) die er op dit moment eigenlijk maar zijn. De studenten zullen in hun eerste jaar al twee keuzevakken moeten kiezen, in hun tweede jaar een keuzevak en een USE-leerlijn en in hun derde jaar een majorproject en zelfs zes keuzevakken. Voor de duidelijkheid: alle vakken worden vijf ECTS, de stof die een docent wil aanbieden moet dus in 5*28 uur te leren zijn, en niet 3+3=5.

Om al deze beslissingen in goede banen te laten lopen wordt de coaching van de nieuwe studenten groots opgezet. Nieuwe studenten krijgen een intakegesprek en worden tijdens hun studie, net als nu, door een stu-

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

dent, een docent en de studieadviseur begeleid, maar elke begeleider krijgt beter gedefinieerde taken dan nu. Daarnaast zullen de studenten ook in elk blok meerdere malen een punt krijgen voor hun studievoortgang van een vak, door het doen van een opdracht of het maken van een schriftelijke of digitale (onderzoekende) tussentoets. Een opzet waarover menigeen van mening verschilt.

Overgangsregelingen Maar alles wordt dus wel goed opgezet. Waarom ik zeg “hopelijk niet voor jullie”, is omdat dat zou betekenen dat jullie een studieachterstand hebben opgelopen en daardoor noodgedwongen met de geredesignde vakken mee gaan lopen. De Redesign wordt stapsgewijs ingevoerd, één studiejaar per jaar, maar dan worden de colleges van dat studiejaar ook meteen niet meer in de “oude” stijl gegeven. Wel komen er natuurlijk nog twee tentamenpogingen en wordt de studenten passend onderwijs aangeboden in het jaar nadat er gestopt is de colleges “oude” stijl te geven. Dit zal gelden voor bijvoorbeeld de eerstejaarsstudenten die dit jaar en de komende jaren een vak niet meteen halen en voor oudere studenten met een grotere achterstand.

En dan ook nog…

De hele Redesign is één ding. Gelukkig zit het tempo er goed in en be-

Onderwijs ginnen dingen nu ook op tijd bekend meer hun auto bij de Helix voor de CryoTem van 6 M€ in plaats van samgemaakt te worden. Maar over hoe deur parkeren, maar zullen dit achples de trillingen van beide wegen te onze master er per 1 september uit ter het Auditorium, danwel achter laten meten is natuurlijk erg zonde. gaat zien is (bij het schrijven van dit het Traverse moeten gaan doen. En stukje) nog steeds veel onduidelijkook voor fietsers verandert het een Beam your dream heid. Het probleem is dat er heel veel en ander. De Hal wordt ontruimd, de Maar er is dus ook veel goed nieuws tegelijk van onze docenten gevraagd bibliotheek en dergelijke zullen naar te vertellen. Per aankomende 1 sepwordt. De docenten moeten hun vakhet Metaforum verhuizen, dus als het tember is er een nieuwe bachelor ken opnieuw neer gaan zetten vangoed is komt er weer plek in onze fietScheikundige Technologie, die open wege de Redesign, moeten onderwijl senstalling om je fiets neer te kunnen staat voor een breed spectrum aan ook de vakken van jaar 2 en 3 blijven zetten. Maar fietsen over de groene Bèta’s, en dat mag gepromoot worgeven, moeten nadenken den. Met de Big Bang is ook hoe er met de grootscheep- “Studenten zullen ook in elk blok meer- de promotiecampagne voor se reorganisatie van onze Bachelor School begondere malen een punt krijgen voor hun de faculteit omgegaan moet nen, met als thema “Beam studievoortgang van een vak.” worden, en moeten dan your dream”. Het idee is dat ook nog het masterprovan welke innovaties stugramma helemaal opnieuw neerzetloper is niet de bedoeling, dus als je denten ook dromen, de TU hen moten. En natuurlijk goed nadenken en naar het Auditorium of het Potentiaal gelijkheden kan bieden hier meer overleggen over hoe dat programma wil gaan is te voet gaan (buitenlangs over te leren en hen hier aan deze dan het beste ingericht kan worden. of eindelijk weer via de loopbruggen) innovaties kan laten werken. Op de Ik hoop dat ik, als jullie dit lezen, het snelste. Ook de bewoners van het website www.beamyourdream.nl kun meer weet en jullie meer kan vertelPaviljoen mogen eindelijk naar een je je eigen droom invullen. Wie weet len dan nu ik dit schrijf, anders wordt fatsoenlijk gebouw, en zullen in het wordt deze binnenkort ook echt in de het voor jullie wel moeilijk om goed Hoofdgebouw worden gehuisvest. lucht geprojecteerd op de TU/e of op doordacht voor een master(richting) Wiskunde & Informatica zal plaats de actielocaties. hier te kunnen kiezen. Ik houd jullie voor hen maken door ook naar het op de hoogte…

Metaforum te verhuizen. Daarna zal Tot slot: succes met jullie tentamens! het Paviljoen hoogstwaarschijnlijk Campus 2020 gesloopt worden. Om de Helix van Door: Olaf Vorselen Dan even iets heel anders. Van binchemicaliën te voorzien zal vanaf de Geschreven in zijn functie als coördinen is de universiteit steeds aan het campus-ingang achter TNO een weg nator onderwijs in het 54ste bestuur van veranderen, maar ook van buiten zal langs het fietspad worden gemaakt Japie er de komende jaren veel aan de camtot aan de Helix. Bij de vraag of deze pus veranderen. Ook de campus zelf wel doorgetrokken kan worden tot wordt gereorganiseerd met bijvoorhet Vertigo zijn grote vraagtekens beeld het aanleggen van de Groene gezet. Hiervoor zou de greppel tusLoper. Dit zal een groenstrook worsen de Helix en het fietspad dichtgeden van het Vertigo tot het huidige gooid moeten worden, en om onze N-Laag (dat overigens gesloopt gaat worden en plaats maakt voor Project 2, het nieuwe thuis van Technische Natuurkunde en ook Elektrotechniek).

De Groene Loper zal samen met het Hoofdgebouw en het Metaforum (huidige W-Hoog) de kern van de nieuwe campus worden, the place to be.

Dit gaat inhouden dat de hele logistiek op de campus herzien wordt, want de weg die hier nu voor het Hoofdgebouw ligt zal wel er blijven, maar een B-weg worden en slechts worden gebruikt worden wanneer dit echt niet anders kan. Medewerkers kunnen dus niet

T-Licht 16.3

5

Interview: Bert de With

Bert de With Most of you will only know him from the course of Liquid State Physical Chemistry, and only some of you know him well.

For several years already, he is one of the full professors in our Department: prof.dr. Bert de With. As of September 1st, 2011, he has been appointed as vice dean of the department of Chemical Engineering and Chemistry and recently also as Director Graduate Program Chemical Engineering and Chemistry. In February 2012, Svetlana and Robin paid him a visit to get to know him better. photo: Bart van Overbeeke

Could you tell us something about your career so far?

I studied at Utrecht University and got my PhD in 1978 at University of Twente, at that time still a university of technology. In 1985, I became a part-time professor and joined Philips Research Laboratories in Eindhoven, where I worked until 1995.

Then the choice of either staying in Philips or continuing as it was or going for a change came up. Within Philips, there are a lot of ‘motivated’ changes, one of them is called a ‘seven year itch’. I, however, did not follow the routine and survived three or four group leaders in the same group. So I decided that maybe it was time to make a change. In my opinion, change is good when it’s made now and then, although a complete change of everything is maybe not so good. I was still living here, so social contacts were preserved. On the other hand, the working environment completely changed. I came to the TU/e as a successor of Prof. Dr. R. Metselaar, first to be continuing the work on the ceramic materials. Later, when

the interest in ceramics declined tremendously, I switched my attention to hybrid materials that also included coatings. At that time, research on coatings was included in a sub-group of what is now called SPC, ran by Prof. Dr. German. So, later they joined us and since then we’ve been successfully integrating the combined strength in our research. Apart from that I’ve been a chairman in the Education Committee for several years at that time, with no official, except for research and teaching, function in the department. Now, since September 1, I’ve been assisting Jaap Schouten as a vice dean. I’m quite happy about being vice dean as long as more than 50% of the things are enjoyable.

What about your private life and hobbies?

I’m married and have one child. He is a head of an independent company in IT, specializing in integral website design. I listen to jazz and like to swim, but there is not much time for that…

Why did you become the coordinator of the Academic Competences and Portfolio courses in the bachelor curriculum?

I think that it would be good for every engineer, in fact for every researcher to learn more about the context of science and technology, hence a bit of history, a bit of philosophy. At that time, there were very few credit points available, in fact only three, in contrast to twenty that would be assigned now. We tried to bring it to the practical level where debates would be held among students. Topics as involving history such as ionic theory where there is still a debate whether the strong solid is completely dissociated or not. At that time fraud was also a hot topic, so issues like throwing out one outlier data point obtained

by Milliken from his famous EM were discussed. There are also cases when people make and acknowledge the fact that they made mistakes. Would it still be considered as fraud or not?

Those kind of questions are interesting and therefore I think these need to be discussed.

T-Licht 16.3

7

Interview: Bert de With Are you unique and in what sense? and ‘process’ students. Because of the sure that the pain of implementation In my opinion, everybody is unique. major overlap, in my opinion, the fiand trials is experienced only once by But, in an exchanging system, where nal level is the same, but with a difnewcomers. In a sense that students cooperation is required, individual is ferent focus. starting their Bachelors now will exnot a decisive factor. Certainly, perience an already settled-in some people have incentives “Something that most people don’t Master Program by the time for certain directions and if they reach that stage. It is a that person is exchanged with seem to realize ... is the fact that edu- kind of efficiency gain comother, then the direction may cation takes time, more than you at ing from condensation. Luckchange. However, as a whole ily, Peter Koets is very helpful first think.” the system will still work. because he takes care of lots So, ‘what is unique?’ - I don’t of things at this moment. know. My wife thinks I am unique, but In the new master program, there is personally, I don’t think I am unique. more integration between the three The next years the department There are many people like me who tracks. There will be two courses needs more students. Are you welare interested in their job and enjoy which have to be followed by all coming to foreign (master) studoing it. students, one of which is Polymer dents?

Reaction Engineering, where the For the choice of candidates, finance You are appointed as Director of integration of materials, processes doesn’t matter; it has to be just a good the Graduate Program Chemical and chemistry will be stressed. Mathcandidate whom we believe in. At this Engineering and Chemistry within ematics in Context is the other one, moment, there may be more foreign our department. Can you tell us which will strengthen basic knowlPhD students in our department than something about that? edge of math in graduates and help Dutch PhD students. The main reason The Board of the university decided them with the solution of practical, for this is that there is little interest that departments should have two like process and quantum calculaamong Dutch students in becoming separate Directors of Education for tions. Next to this, there are courses a PhD student. So if there is no Dutch both Bachelor and Master program. like Thermodynamics and Advanced interest, and if the projects are there, Peter Janssens was Director of EducaPolymer Chemistry, which are taught why not ask suitable foreign students tion for the department in overall. Befor students within two of the three to become a PhD student? cause of the fact that coordinating the tracks. There are still going to be Bachelor Program takes much more blocks of elective courses. This afterAs an example, recently a new project time than the Master Program, Peter noon, February 15, 2012, the concept started where two PhD students work Janssens stayed the Director of Eduwill be judged in the Education Comon the same project. One of them is cation for the Bachelor Program. Peomittee, so if the program is approved, from Iran, the other from the Netherple thought that I would be a good the students will get an e-mail. lands. There are no cultural problems candidate for the job, and I was asked at all. Also in the past, I never experito become Director of the Graduate Next year, both the new Bachelor enced any cultural problems.

Program, which consists not only of Program and the new Master Prothe Master Program, but also congram will be introduced, also to make What are your main research topcerns PDEng and PhD students in the ics? department, who also follow courses.

A few years ago, we received the largThe educational guidance lies mainly est NWO grant until then, to update with the professor, but all students our microscopy facility. The TEM facilshould be approached pro-active to ity at that time was worn out. With designate them on the possibilities. the money granted, we were able to update the TEM facility and buy two Next to this all, Piet Lemstra started new TEMs from FEI: the Titan and the an extra line within the Process and Sphera. Titan is the end-of-the-line Product Design, PDEng program. Five machine, Sphera is similar but a fully officially designated guinea pigs are matured device, for which 50 to 60 currently becoming a PDEng specialpeople have a ‘driver’s license’. While ized in polymer technology. If this Titan is constantly improving system, project is successful, and if there is it can be compared to the bridge sufficient interest from industry, the built step by step introducing pillars, program may get a separate CROHO new soft and hardware, on the way.

(Centraal Register Opleidingen HoSphera is more of the bridge that is ger Onderwijs, red.) number, which already based on the definite pillars means that the program is officially and it can extensively used, however licensed. In my view, there is no need there is less space for the extension. for such a separation, for example beNext to this, our group is also concause half of the courses are followed ducting research on hybrid materials both by both the ‘polymer’ students and the subgroup of Nico Sommer-

8

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Interview: Bert de With dijk works on biomimetic materials.

The contacts with the industry are extensive and intensive; for example there are contacts with DSM and AkzoNobel. We have respectively a part-time professor and an industrial fellow in our laboratory.

What are your plans for the future?

Compared to other groups in the department, our research group has changed a lot during the last decade.

However, although change is important, no major changes are planned until my retirement. Recently a new project on the degradation of polymer materials started. When you take a piece of plastic, it consists mostly of protecting agents to prevent the plastic to degrade. Currently, two PhD students are working on understanding the degradation of these materials, in which there is modeling and experimental work. Both PhD students are interested in both modeling and experimental work, so I am very lucky to have them.

I myself, as a PhD student, did both.

Next to experiments, I performed quantum calculations on the materials used, because I was interested in both. It is important to do what you find interesting, but the combination of theory and experiment is important. If both of you have the same interest, why not work together? For instance, in our group, the collaboration of a postdoc and an assistant professor is very fruitful.

Is there something else you want to tell the students?

It’s always a little bit dangerous to advise anything given an age difference. However, what I find particularly interesting is when I changed from industry to here, that in industry you move in a plug flow. Colleagues are changing however you stay more or less in the same block of age your whole career. On the other hand, when you work in an academic environment, the people who surround you are new every year. You see those people growing and getting more and more enthusiastic. This last part is important. Therefore, having fun while doing what you do is important. There is nothing bad about doing something that you like and find interesting, without knowing if it’s

particularly good for anything. To be successful, there has to be lots of enthusiasm, but sometimes you have to work very hard to get to the place where you want to be. You have to work! You have to struggle for yourself! If you get all the answers right away, that will not have much of an impact on you. Certainly, it doesn’t mean that you have to struggle forever, at some moments you need help, however mainly you have to work for what you’d like to solve by yourself.

Sometimes, I get the impression that some things are taken for granted by

ate, which also is frequently encountered in papers.

Nevertheless, there is more than publications! Something that most people don’t seem to realize, but something that is very important, is the fact that education takes time, more than you at first think. Next to that, also valorization and/or entrepreneurship are important, because this also is a task of the university.

Different people like different kind of work, so they should do what they like the most, since there are opportunities for each type.

To conclude, some dilemmas: Research or education?

No dilemma, both are important.

Image of carbon black in rubber.

the current young generation: You watch one MTV video clip and you know, but that’s not the case. You have to work on it through exercises to get acquainted.

During my PhD, I combined X-Ray crystallography with quantum calculations. One time I met a Russian professor who lost one arm during the war. He told me something about understanding principles. “The first time you see or hear something, you get confused”, he said “which is the very first stage of the learning process”. By further study, the second stage, you think you understand the principle or theory. Later on, when you return to the subject, the third stage, you get confused again, but now on a much higher level. This is something very important, because you can learn a lot in this later stage.

Solid or liquid?

I gave lectures on both subjects, so I can’t choose… The most important is that you think in concepts. John C. Slater, one time said: “It is probably unfortunate that physics and chemistry were ever separated. Chemistry is the science of atoms and the way they combine. Physics deals with the interatomic forces and with the largescale properties of matter resulting from those forces. … A wide range of study is common to both subjects.

The sooner we realize this the better.”

This also is the guiding principle of our group. The combination of concepts is very important.

Hot or cold?

Try to combine theory and experiments. It is the synergy that is important…

By: Svetlana Borukhova and Robin Willems This interview was taken because Bert de With is the new vice dean of the department.

What is your opinion about publications?

Publications are a mixed blessing. In universities, the opinion is that you should publish or perish. A lot of weight is given to papers. Many times, you see that authors say the same in a few papers in different journals. You should publish, but not repeat publications. Neither should you exagger-

T-Licht 16.3

9

Even Schoppen

Op weg naar die vierde ster!

Sport, een onderwerp dat mijns inziens wel iets vaker voor mag komen in ons verenigingsblaadje. Sport en Japie zijn elkaar namelijk niet vreemd: jaarlijks wordt er fanatiek gestreden op de ONCS en is Japie vertegenwoordigd op de Batavierenrace. Daarom zal deze editie van “Even Schoppen” gaan over sport. En wel over volkssport nummer één: koning voetbal.

D

it stukje wordt geen technische verhaal over voetbal waarin ik buitenspel ga uitleggen of spelsystemen ga bespreken.

Nee, het wordt een verhaal over club die ik een warm hart toedraag, A.F.C. Ajax, en waarom juist deze club kampioen wordt. Waarom ik wil dat juist Ajax kampioen wordt? Daarvoor moeten we een tijdje terug in de tijd. Toen ik nog een jaar of twaalf was, verliepen mijn zaterdagen altijd via een vast patroon: eerst werd de wedstrijd met A.W.C. F1 gespeeld, vervolgens naar de bibliotheek om daar een stapel stripboeken te huren (altijd Lucky Luke en/of Guus Flater) en ten slotte op bezoek bij de opa van mijn moeder.

Mijn overgrootvader woonde in een verzorgingsflat waar hij zijn dagen doorbracht op zijn kamertje, qua grootte vergelijkbaar met de gemiddelde studentenkamer. Hij was een echte sportfanaat en altijd stond de tv aan waarop sport werd gekeken.

Mijn overgrootvader was een erelid van A.W.C. en, nog belangrijker, een grote Ajax-fan. Zijn enthousiasme voor Ajax was aanstekelijk en zo leerde ik voor het eerst van de voetbalclub Ajax en de rijke historie van de club. Als het aan het einde van de middag tijd was om te vertrekken mocht er een zuurtje uit een klein, rond, aluminium bakje worden genomen. Het bakje was aan de buitenkant rood-wit met het embleem van

Ajax, en op de zijkant van het bakje stonden rondom alle prijzen die Ajax ooit had gewonnen. De Europacup 1- en Europacup 2-overwinningen, de landstitels, de Johan Cruijff Schaal.

Ze stonden er allemaal op met het desbetreffende jaartal waarin de overwinning plaatsvond. En toen op een dag het doosje leeg was en ik het mee naar huis mocht nemen, ben ik Ajax gaan volgen.

In de recentere historie is Ajax helaas minder succesvol geweest; de afgelopen tien jaar is Ajax slechts drie keer kampioen geworden. De tegenvallende resultaten van Ajax gingen gepaard met de rijzende ster van PSV, een voetbalclub die velen van jullie een warm hart zullen toedragen. In mindere maten ging dit ook gepaard met de opkomst van de ‘provincieclubs’ FC Twente en AZ. Deze zwakkere periode van Ajax beleefde zijn climax tijdens de Champions Leaguenederlaag tegen Real Madrid. Toen

10 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

besloot clubicoon Johan Cruijff in te grijpen en zich er mee te bemoeien.

Enfin, dat verhaal is iedereen wel bekend. Mijn punt is dat deze malaise inmiddels voorbij is: de pluche-plakkers van de raad van commissarissen zijn afgetreden en met Frank de Boer hebben we sinds een jaar een kei van een trainer. Daardoor is de rust wedergekeerd in de ArenA. En dat is belangrijk omdat al dat bestuurlijke gejammer een slechte uitwerking had op het spel van Ajax. Het gaat weer om ‘het spelletje’.

De huidige stand van de eredivisie, op moment van schrijven, leert ons dat in theorie alles nog mogelijk is: 1. AZ 2. FC Twente 3. PSV 4. Ajax 5. SC Heerenveen 6. Feyenoord

49 punten 48 punten 48 punten 46 punten 45 punten 44 punten

+26 +36 +24 +30 +22 +17

Huidige stand van zaken in de Eredivisie met de eerste zes ploegen, hun aantal behaalde punten en het doelsaldo.

Het verschil tussen de nummer een en de nummer zes is slechts vijf punten, die vijf punten is precies het aantal punten dat Ajax vorig jaar rond deze tijd op de koploper achterliep en uiteindelijk toch kampioen werd.

Op dit moment staat Ajax echter slechts 3 puntjes achter. En gegeven dat Ajax de kansen in eigen hand heeft - ze spelen namelijk nog tegen

Even Schoppen de clubs boven zich - moet Ajax een achterstand van drie punten nog wel goed kunnen maken. Het leuke aan de ontknoping van dit seizoen zal zijn dat de top zes nog allemaal tegen elkaar zal spelen (met uitzondering van Ajax- Feyenoord). Iedereen heeft zijn eigen kansen op het kampioenschap dus nog in eigen hand. Toch durf ik uit deze top zes een kleinere voorselectie maken voor de kanshebbers op het kampioenschap van dit jaar. Het draait in de strijd om het kampioenschap tussen AZ, PSV, FC Twente en natuurlijk Ajax. Feyenoord en Heerenveen zullen afhaken omdat beide teams erg afhankelijk zijn van de individuele kwaliteiten van één of twee spelers. Om over een geheel seizoen gezien de beste te worden, heb je een sterk team nodig dat in balans is.

Van de vier overgebleven titelkandidaten heeft Ajax de beste kans om te winnen, en wel om de volgende redenen. Ten eerste speelt Ajax dit jaar minder wedstrijden dan de andere kanshebbers. Ajax speelt niet meer mee om de Europa Cup, terwijl de overige drie teams nog wel meespelen om deze Europese prijs.

Zij spelen dus naast de wedstrijden in de Eredivisie nog een aantal extra wedstrijden doordeweeks. Dat

“Van de vier overgebleven titelkandidaten heeft Ajax de beste kans om te winnen.” kost veel extra kracht van de spelers, kracht die de spelers van Ajax kunnen sparen voor de duels in de Eredivisie. Een tweede belangrijke reden waarom Ajax dit jaar kampioen wordt is het feit dat Ajax de meeste van zijn overige wedstrijden thuis speelt.

Naarmate de ontknoping nadert, zullen de supporters zich meer en meer achter hun club scharen. De ‘twaalfde man’ is een grote steun in de rug als thuisspeler in de wedstrijd. Ten slotte, en dat is de belangrijkste reden dat Ajax dit jaar kampioen zal worden, moet het team in balans zijn. Er moet een bepaalde ondergrens zijn waar het team op terug kan vallen en toch een overwinning uit het vuur kan slepen, ook al loopt het totaal niet.

Ook al heeft Ajax een slechte eerste seizoenshelft gedraaid, ze zijn nu in staat de wedstrijden te winnen waar

het net eventjes niet loopt binnen het elftal. Bij een team als PSV mis ik dat, en als het bij PSV niet loopt dan is er ook geen enkele speler die zijn team er doorheen sleept.

Concluderend heb ik er goede hoop in dat Ajax dit jaar het kampioenschap weer binnen zal slepen. Dat het niet erg overtuigend is, mag de pret niet drukken. Na een zwakke periode van Ajax waarin PSV bezig was met een sterke opmars, lijkt Ajax weer op de weg naar boven. En met het huidige elftal dat nog makkelijk een seizoen meekan, is het duidelijk dat Ajax ook volgend jaar weer zal meestrijden voor het kampioenschap. Zelf ben ik inmiddels al geruime tijd gestopt met voetbal, maar ik ben nooit gestopt met voetbal te volgen. De ontknoping van het seizoen was nog nooit zo spannend, en verschillen zo klein.

En alhoewel er nog zes kanshebbers zijn, Ajax zal over tien weken voor de eenendertigste keer landskampioen van Nederland worden!

Door: Stefan van Uden Dit redactielid is verstokt Ajax-fan en wilde graag even zijn mening hierover kwijt.

T-Licht 16.3

11

Bier van het Kwartaal

Een

DRAAK

van een bier Speciaalbier drinken is een kunst die niet je niet zomaar onder de knie hebt. Het kiezen van een lekker bier is iets dat gedegen kennis en kunde vergt. Bovendien zijn er altijd ontwikkelingen in bierland. Logisch dat je soms niet meer weet wat je moet kiezen, maar vrees niet: uw twee favoriete oud-voorraadbeheerders zullen u een handje helpen. Een flink aantal bieren van de Mitra is getest op een fijne woensdagavond. Dit heeft wederom geleid tot een bier van het kwartaal: een bier met karakter, smaak, verfijning en een verhaal. De zeer terechte, maar verrassende, winnaar is de Gulden Draak 9000 Quadruple geworden. Lees meer over de achtergrond van dit bier en verrijk zo uw kennis van nuttige zaken. Gulden Draak 9000 Quadruple is binnenkort in de F.O.R.T. verkrijgbaar. Bovendien heeft onze voorraadbeheerder Wouter beloofd deze keer wél extra veel in te kopen.

12

De Brouwerij Brouwerij Van Steenberge zou bij alle F.O.R.T.-bezoekers enigszins bekend moeten zijn. Inderdaad het is de brouwerij waar één van de meest beruchte bieren van de F.O.R.T. wordt gebrouwen: de Gulden Draak. Een bier dat men niet zo gemakkelijk verslaat en een van de weinige bieren die vereerd is met een vermelding in het edele F.O.R.T.-lied.

De Bruin trouwde met Angelina Petronella Schelfaut, die het brouwen voortzette na zijn dood. Vervolgens werd de brouwerij overgenomen door haar neef, Jozef Schelfaut. Zijn dochter Margriet huwde Paul Van Steenberge, professor in de microbiologie aan de Gentse brouwerijschool, en na de Eerste Wereldoorlog kwam de brouwerij onder zijn leiding.

De geschiedenis van de brouwerij gaat terug tot 1784. Vlaanderen had vele honderden huisbrouwerijen.

Brouwen was veelal een nevenactiviteit van de landbouw, omdat je vroeger beter bier kon drinken dan water.

In Ertvelde werd brouwerij “De Peer” gesticht door Jean Baptiste De Bruin.

Hij was een slimme Vlaming, want hij maakte brouwen een hoofdactiviteit en hij commercialiseerde het bier.

De naam van de brouwerij werd veranderd in ‘Brouwerij Bios’ toen een gelijknamig bier op de markt werd gebracht. Helaas had Paul Van Steenberge ook andere dingen te doen naast bier drinken en bier brouwen. Hij was namelijk ook nog burgemeester van Ertvelde en hij zetelde in de senaat. Zijn zakeninstinct leidde ertoe dat hij wilde toetreden tot een coöperatie van brouwerijen,

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

nadat vele brouwerijen het moeilijk hadden in de Tweede Wereldoorlog.

Zijn vrouw Margriet kon dat echter niet aanvaarden. Zij had de brouwerij geërfd van haar vader en voor haar stond toetreding tot een coöperatie gelijk aan verkoop, iets wat ze per se niet wilde. Gelukkig kunnen vrouwen soms erg standvastig zijn en gelukkig had ook haar zoon, Jozef van Steenberge, passie voor brouwen.

Na het overlijden van zijn vader in 1962, nam Jozef van Steenberge de leiding van de brouwerij over. Hij richtte de brouwerij opnieuw op de productie van kwaliteitsbieren van hoge gisting. Net als zijn vader was Jozef ook druk in de politiek (burgemeester en senator) en het duurde tot zijn 64ste voordat hij zich eindelijk volledig richtte op het bier brou-

Bier van het Kwartaal

wen. In 1978 verwierf de brouwerij het recept van het bier dat de Paters Augustijnen in hun klooster te Gent brouwden. In 1982 werd het bier ‘Augustijn’ op de markt gebracht. Na dit succesbier werden ook de hoge gistingsbieren ‘Piraat’ en ‘Gulden Draak’ op de markt gebracht. Hoewel we er soms anders over denken in de F.O.R.T., zijn ook deze bieren weergaloze successen en behalen ze prijs na prijs. In 1990 ging de leiding van de brouwerij over naar de volgende telg, Paul van Steenberge. Hij voerde de nodige vernieuwingen door, zoals een computergestuurd systeem en een eigen waterzuiveringsinstallatie.

In 1998 kwam Jef Versele, neef van Paul, ook handje meehelpen en door die impuls steeg de export van hoge gistingsbieren sterk, met name naar de VS, Nederland en Italië. In 2009 werd ‘Augustijn Donker’ geïntroduceerd. In oktober 2011 werd een nieuw pareltje geboren in bierland, toen de ‘Gulden Draak 9000 Quadruple’ werd geïntroduceerd. Het getal 9000 is uiteraard een verwijzing naar de stad Gent.

Bier van het Kwartaal Gulden Draak is vernoemd naar het vergulde beeld op de top van het Gentse Belfort. Volgens de legende (en dat is natuurlijk waargebeurd) sierde de vergulde draak de voorsteven van het schip waarmee de Noorse koning Sigrid Magnusson in 1111 op kruistocht voer. Hij schonk het beeld aan de keizer van Constantinopel (nu:

Istanbul) om het op de koepel van de Ava Sophia te plaatsen. Een kleine eeuw later liet de Vlaamse graaf Boudewijn IX het pronkstuk overbrengen naar België waar de Noorse draak uiteindelijk in handen viel van de Bruggelingen. Na de slag op Beverhoutsveld in 1382 haalden de Gentenaars de draak als oorlogsbuit binnen en plaatsten die op het Belfort van Gent. Een Belfort was een grote imposante (wacht)toren, die eveneens voorzien was van de stadsklok. Omdat het de veiligste plaats in de stad was, werden er doorgaans belangrijke zaken, zoals de gemeentelijke charters, bewaard. De draak moest deze beschermen en stond tevens symbool voor de vrijheid en macht van de stad. Een dergelijk imposant symbool, verdient een minstens even indrukwekkend bier.

Gulden Draak 9000 Quadruple is een bier dat werd gebrouwen ter ere van het 25-jarige jubileum van de Gulden Draak. Het bier wordt gepresenteerd in een zwart flesje in plaats het alom bekende witte flesje. Een jaar eerder werd de Gulden Draak al in een limited edition uitgebracht in grote zwarte 3 liter flessen en na dit succes kon de nieuwe telg natuurlijk niet in een andere soort fles gepresenteerd worden. Eerlijk is eerlijk, het zwarte flesje oogt veel stijlvoller dan de witte variant.

en nagisting op de fles. Deze nagisting zorgt ervoor dat smaak zich nog ontwikkelt gedurende de tijd en het hierbij gevormde koolzuur zorgt voor een stevige schuimkraag.

Dit gist blijft in de fles zitten en als u de fles volledig leegschenkt krijgt u een troebel biertje. Laat u echter het laatste beetje in de fles, blijft uw bier mooi helder. De bijzondere smaak van het bier wordt gecreëerd door de toevoeging van drie verschillende soorten mout, waarbij wel vier keer zoveel mout wordt gebruikt als bij pils. In tegenstelling tot de Gulden Draak, is de Gulden Draak 9000 Quadruple niet overdreven zoet van smaak. De brouwers zijn er uitstekend in geslaagd een volle complexe smaak te verkrijgen die aangenaam is, maar toch doet denken aan de Gulden Draak. Hierdoor is het simpelweg de perfecte keuze!

Het nieuwste juweeltje van brouwerij Van Steenberge laat zich niet gemakkelijk in woorden omschrijven.

Hoewel uw favoriete oud-voorraadbeheerders overtuigd zijn van de excellentie van dit bier, zit er voor u, beste bierliefhebber, maar één ding op. U zult moeten wachten tot donderdagmiddag 4 uur en dan moet u zich naar de F.O.R.T. spoeden om een overheerlijke Gulden Draak 9000 Quadruple te proeven. Hopelijk is er deze keer genoeg zodat iedereen er de gehele borrel van kan genieten!

Door: Sven van Belzen en Frank van Wijk Elk kwartiel kiezen deze oud-voorraadbeheerders een lekker nieuw biertje uit, dat direct in de F.O.R.T. geproefd kan worden.

Gulden Draak 9000 Quadruple is een amberkleurig quadrupel bier met een alcoholpercentage van 10,5%

T-Licht 16.3

13

Culture Shock

Coping with differences After doing my bachelors in Mumbai, India, I decided to do my masters in The Netherlands, known for its innovations in design and problem solving techniques. Getting an admit at TU/e was one of the most ecstatic moments for me. Preparations started and I flew to Eindhoven to fulfill my goals. It’s been six months here, which is sufficient time to get accustomed to the culture. I will share some of my experiences during my stay so far.

T

he first impression I had when I entered Eindhoven was like I was in a clean modern village.

I could see no people around which was quite abnormal for me, as I come from a very crowded city. However, I got familiar to it within no time. But, the thing that I found most difficult to adapt to, was food and drinks. Primary reason for that is, I am strictly a vegetarian and I don’t drink beer or alcohol. It’s a tradition that is followed by our family and ancestors. Also, we look at it as a religious belief as well as a hygienic practice.

feel that now I am recovering from the so called “culture shock”. Another surprising experience that I had was, once when I was going back to my house, my bike’s chain came out of the teeth and I was not able to fix it for half an hour. A stranger passing by, came to me and said that he could fix it for me. He took me to his home, fixed my bike’s chain and offered me a beer. I was absolutely shocked and had no words for thanking him. I had never seen something like this before. I found that people here are very friendly, cheerful and always willing to help.

All in all there have been a lot of differences here compared to the place from where I come, and some of them are completely contrasting e.g. weather, transport system, education system and facilities, culture and other day to day activities. It was difficult to get along at times but nonetheless I have started liking it here.

By: Yash Valia As a first year foreign master student from India, he encountered various problems during the first month of his stay in the Netherlands.

Problems rose, especially when I go to restaurant with friends or to friends place for a meal. Moreover, drinking was another issue. I found that people here use any reason to have a glass of beer or rather, glasses of beer. Since I don’t feel comfortable with people drinking around me, I often avoid parties or get-togethers, which made my interaction with people less. And therefore, it was difficult to get along with people. Even though I was prepared for facing these problems on beforehand, it was a different feeling experiencing it. Often, I felt homesick due to less interaction.

However, I found that people here respect each other’s views and opinions, which encouraged me to be a bit more flexible on my part and have a better interaction. And therefore, I

T-Licht 16.3

15

PhD-article

Plastic waste?

A new life!

Today, plastic waste is a serious societal problem. The market of plastics is increasing exponentially to an annual production of 265 million tonnes in 2010. About 25 million tonnes, 39% of the European plastics demand, is destined for packaging purposes. After a short lifetime, during which these plastics serve mainly for protection, they are disposed of, either as landfill, burned for energy recovery, or reused in new products.

I

n the past, landfill was common but will probably soon be prohibited by law. Mechanical recycling is considered as the preferred treatment option for both post-industrial and post-consumer plastic waste.

Examples of post-industrial plastic waste are cutting waste and off spec products; post-consumer plastic waste simply is all the plastic goods that people throw away in their bins, mainly consisting of packaging material. Post-industrial waste mainly consists out of one polymer type, its quality is comparable to virgin material and is therefore often reprocessed in-house. The post consumer plastic stream is a mixture of different plas-

tics, dominated by (L)LDPE, HDPE, PP, PET, and PS. Since these polymers are incompatible, they don’t mix and the resulting properties are therefore poor. The result is that this material is used in thick-walled, low-end applications, such as in poles, park benches or other street furniture. If they could be separated into monofractions, e.g. 100% PP, their properties would improve significantly and then these plastics could be used in more demanding applications.

In 2008, the Top Institute for Food and Nutrition (TIFN, based in Wageningen) started a project on plastic recycling, where focus is put at the collection schemes of recycled post consumer plastic in the Netherlands.

Two systems exist, namely collection via source separation (better known as the Plastic Heroes campaign) where plastics are separated from other household waste, and commingled kerbside collection for which all household waste is disposed in containers. In this last system, the plastics are separated from organic residues, paper, and metals. The TIFN project is divided in three parts: lo-

16 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

gistics, separation technology and reprocessing technology. The logistics part is collecting all the numbers of waste production, transportation, and separation facilities in our country and puts it all into a model with which different (future) scenarios can be simulated. In this way, it can be determined of source separated plastics should be collected using trucks or that consumers should bring their plastic waste to a central collection point in the neighborhood, as with glass. The second part of the project investigates the process parameters and separation steps performed in current separation facilities and tries to come to a set-up for optimal separation efficiency which can deal with material from both separation systems. A lab scale plastic separation facility is built, where the researchers scan plastic waste samples taken from various places in the Netherlands. As can be seen in the picture on the next page, a camera on top of a conveyor belt identifies the type of plastic using near-infrared (NIR) technology. After the product is scanned, it is transported on the belt. The NIR scanner is in contact with the computer and

PhD-article

‘tells’ the pressurized air guns when and where to shoot the product, so that it will be collected in the right container. The separated plastics are chopped, washed and dried, before they come to Eindhoven .

This is the point where I come in. The researchers in Wageningen obviously want to know how well their separation facility is operating and what the quality of the sorted fractions is. In my research, I investigate the quality of polyolefinic waste fractions (PE and PP) using various analytical techniques. Although it sounds rather straightforward, it soon becomes a very complex issue. A broad variety of different grades of plastics exists, all with their own specific additive package. Furthermore, the composition of the plastic waste stream varies from town to town, from north to south and in time. Then, there is the effect of polymer degradation, which is influenced by the presence of additives, catalysts residues, oxygen, UV radiation, and heat. Especially the degradation, shortening of polymer chains, greatly determines the quality. During my PhD, I want to understand how plastic waste behaves as it does and how this behavior can be influenced. Since many factors are influencing this behavior, I do not only screen waste material, but I simulate recycled material using polymer blends as well.

If one is able to increase separation efficiency and, hence, plastic quality, other more advanced processing techniques can be used which

broadens the final application area of recycled plastics. Starting from simulated blends, the possibilities of these processing techniques are investigated. Later on, the transition will be made to real, well-separated recycled material. If all succeeds, recycled plastic will then no longer be solely used in street furniture, but for example in multi-layered systems with high barrier properties and high tensile strength. Going from a plastic bag to a new, fully recycled plastic bag out of post consumer waste, is not that easy!

Why did I choose for a PhD study?

Most of the students will discover their interest in research during their graduation project. Being responsible for your own research is exiting, and allows you to bundle the knowledge you gained during your study into ac-

tions. Of course it remains research, so you’ll never know if your hypotheses are true unless you try it. What I like in specific about my project, is that it is a worldwide, societal issue and that I am contributing solving it.

In the end, that is what is making it worthwhile.

If you want to know more about my project, or about doing a PhD, please feel free to contact me. Then I can tell you all about it!

By: Benny Luijsterburg A PhD student at the group of SKT, focusing his research at the recycling of waste plastics.

STO 0.44/ Tel 4930 b.j.luijsterburg@tue.nl

T-Licht 16.3

17

Recipe

Swedish kanelbullar

A

s many of you probably already know, I spent an ERASMUS-semester in Göteborg which is situated on the West coast of Sweden. One of the Swedish things that were totally new for me was “fika” (pronounced as: fee-ka). It roughly means something like “having a coffee/tea break” and mostly it is accompanied with something sweet. By having a fika a Swede normally means to have a coffee break, either with colleagues or just with friends, family or even a date.

Drinking coffee is an important part of the Swedish culture and it always includes something to eat, such as cakes, cookies or even candies. Therefore it is quite normal to order a coffee in a café – mostly just regular coffee – which always includes one or more refills. A typical, Swedish, sweet cake is the cinnamon roll (in Swedish: kanelbullar). Trust me or not, but the 4th of October every year is a special day in Sweden. This day is called “kanelbullens dag” (day of the cinnamon roll) and probably you can already guess, then you’ll see them everywhere! When I had fika on that day, we even got them for free in the university library!

Since it is pretty easy to make kanelbullar, I made them quite often with my friends during our stay in Göteborg. The more we baked, the better they looked, but even when they don’t look pretty… I’m sure they taste well!

For the dough - 150 g butter or margarine - 500 ml milk (1.5% fat) - 50 g yeast - 100 g sugar - ½ TS salt - 2 TS cardamom - 850 g flour (+ extra to roll the dough) For the filling - 250 g butter (which is on room temperature) - 250 g sugar - 4 ES cinnamon - 1 big egg to spread over the rolls before placing them in the oven - optional : pearl sugar or chopped almonds for the finishing touch 1. Melt the butter/margarine in a pot and then add the milk to it – warm it up to 35 – 40 °C; 2. Remove the pot from the stove and crumble the yeast while stirring until it has dissolved completely; 3. Take a small bowl in which you mix the salt, cardamom and the sugar – add this to a big bowl with the flour afterwards and mix it well; 4. Gradually add the yeast-milk mixture while stirring and continue this for at least five more minutes to form a smooth dough; 5. Place the dough, covered, in a warm place to rise for 30 minutes; 6. In between waiting the filling for the rolls can be made by mixing the sugar, butter and cinnamon; 7. Knead the dough after it has risen and roll it (on a lightly floured working surface) so that it becomes approximately 0.5 cm thick and gets the form of a rectangle.

8. Spread the filling evenly over the dough using a spoon, while leaving a 2 cm wide upper edge; 9. Roll up starting from the bottom, moisten the upper edge with a little water and gently press it to ‘close’ the roll; 10. Cut the roll into slices of 2 cm thick and place them on a baking sheet; 11. Whisk the raw egg and spread it lightly over the kanelbullar; 12. Optional: sprinkle with pearl sugar or chopped almonds; 13. Last but not least: place the rolls 5 – 8 minutes in the middle of the oven (heating from top and bottom) which is warmed up to 250 °C. After taking the rolls out of the oven you can directly eat them. Another option is to put them in the fridge to eat them within the following days when drinking your coffee.

Smaklig måltid!

By: Eveline Hermans This new T-Licht editor spent the last half year in Sweden and learned a lot, including making these (hopefully) delicious cinnamon rolls.

18

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Prijspuzzel

Prijspuzzel: cryptogram Na de vorige prijspuzzel, die gewonnen werd door Jeroen van den Reijen, deze keer een cryptofilippine. Vul de antwoorden op de vragen in, koppel de letters aan de bijbehorende nummers en vind een citaat van Oscar Wilde.

Onder de Japieleden die vóór 30 april het juiste citaat naar tlicht.st@tue.nl sturen, wordt een Nintendo Wii met Mario Kart incl. racestuur verloot!

1. Element van de wereld (5) 2. Lekker stoffelijk overschot van een man (7) 3. Een periode om te onthouden (9) 4. Sport om naar te kijken (17) 5. Verzoeken om een onderkomen in de politiek (11) 6. Een tik op de billen en rennen maar! (2,3,5)

7. Plien en Bianca, of Acda en De Munnik (17) 8. Toespreken (8) 9. Intimussen (9,8) 10. Populair verblijf (6) 11. Is die mannequin niet getrouwd?

(17) 12. Zonder emoties niet op bezoek geweest (11)

13. Klappen tegen het hoofd (9) 14. Kinderlokker die voor verkoeling zorgt (7) 15. Bijna spoed (5) 16. Schreef Bizet over Engelse chauffeurs? (6) 17. Scherpe groente (8) 18. Sla de nagel precies op zijn kop!

(10)

T-Licht 16.3 19

Borrellezing: Dow

Borrellezing Terneuzen Op 14 december zijn Annelies Hermans en Jaap den Doelder van Dow Terneuzen naar Eindhoven gekomen om een borrellezing te houden. Op de locatie van Terneuzen werken ongeveer 1.700 man en staan ongeveer achttien fabrieken. De locatie is al een halve eeuw in gebruik en Dow Terneuzen is de grootste werkgever van Zeeuws-Vlaanderen! Interessant genoeg om een borrellezing van bij te wonen.

D

ow Chemical in Terneuzen is de op een na grootste productielocatie binnen Dow wereldwijd en is een grote speler op het gebied van basischemicaliën.

Om deze basischemicaliën te produceren hebben ze drie grote krakers staan op de locatie. Naast het verkopen van deze basischemicaliën heeft Dow Terneuzen ook zelf fabrieken en maken ze ruim 800 verschillende chemicaliën en polymeren.

De lezing werd begonnen door Annelies Hermans, afgestudeerd aan de faculteit ST in Eindhoven en voor de meesten nog een bekende. Na haar stage te hebben afgerond bij Dow is zij daar gaan werken als improvement engineer.

Zij heeft verteld hoe een week er voor haar uit ziet.

Als improvement engineer ben je vooral de link tussen engineering en productie.

Je kijkt naar optimalisaties zonder dat de productie daar uiteraard onder lijdt. Zo heb je dus je eigen project waar je een goede tijd aan werkt en kijkt of dit haalbaar en wenselijk is.

den Doelder zijn verhaal verteld.

Hij is afgestudeerd aan de faculteit Technische Natuurkunde aan de TU/e. Na zijn master heeft hij de PDEng opleiding gevolgd en daarna is hij nog doorgegaan en heeft hij zijn PhD-titel gehaald. In tegenstelling tot Annelies, die vooral bezig is met het optimaliseren van de productie, is Jaap een echte researcher. Het was vooral interessant om te horen wat je als echte onderzoeker voor Dow kunt betekenen. Omdat Dow uiteraard goed is met plastics houdt Jaap zich vooral bezig met het verder ontwikkelen van de plastics. De researchafdeling is relatief klein vergeleken met de echte productieafdeling. Toch kun

je daar goed je ei kwijt als echte onderzoeker.

Na de twee verhalen was er nog een korte vraag-en-antwoordsessie waar vooral de PDEng onder de loep werd genomen. Nadat de meeste vragen beantwoord waren, is de groep naar de F.O.R.T. gegaan om nog even na te praten onder het genot van een drankje. Naast het wederzien van studiegenootjes voor Annelies werd er ook vooral gepraat over de mogelijkheden bij Dow. Het mooie van de avond was dat we twee kanten te zien kregen van deze industrie, zowel de operationele kant en de onderzoekskant van dit bedrijf. Al met al een informatieve lezing en een informele naborrel die goed is bevallen.

Door: Ivan Ottenheijm Dit redactielid was bij deze borrellezing aanwezig en daarom de geschikte persoon om hier verslag van te doen.

Na het verhaal van de procestechnologe heeft Jaap

T-Licht 16.3

21

Het Groot DicT-Licht

DicT-Licht “Op 28 februari jongstleden richtte de Myanmarese junta een slachting onder studenten aan.” Het zou een zin uit het jaarverslag 2012 in het katern ‘buitenlands nieuws’ kunnen zijn, maar dat was het niet.

Het betreft hier een redelijk accurate beschrijving van het DicT-Licht, dat die dag georganiseerd werd door de leden van de T-Lichtredactie. Waar een enkeling dacht dat het een peulenschil zou worden, bleek het uiteindelijk voor iedereen een Mont Blancbeklimming…

T

ot verrassing van de T-Lichtredactie waren maar liefst 29 sadomasochistische Japie-leden bereid om zich te laten geselen door een dictee en dus hadden zij zich verzameld in de grote collegezaal van de Helix. Hier werden zij door voorlezer Ivo Filot getrakteerd op een acht zinnen lange verhandeling over dictatoriale regimes, uiteraard vol met de klassieke instinkers zoals koppeltekens, trema’s, hoofdletters en c/k-discussies.

Na het doorstaan van drie kwartier schrijfkramp mochten de gemaakte meesterwerken ingeleverd worden bij de jury. Deze moest zich vervolgens een slag in de rondte strepen om binnen een enigszins acceptabele tijdsspanne het resultaat te kunnen produceren. Verscheidene rode pennen sneuvelden tijdens deze helse taak; er moest immers behoorlijk veel gecorrigeerd worden. Toch was de sfeer tijdens het juryberaad erg luchtig, aangezien de soms komische blunders die door de deelnemers geproduceerd werden veelvuldig tot hilariteit leidden. Soms was er zelfs verbazing als een lid het gepresteerd had om het woord ‘jakobijnse’ of ‘cesaristische’ correct te spellen. Een selectie van de fraaiste fouten valt te lezen op pagina 23.

Onderwijl moesten de deelnemers ook nog vermaakt worden – die konden immers niet anderhalf uur lang aan hun lot overgelaten worden. Om hierin te voorzien, werden zij in de F.O.R.T. getrakteerd op letterkoekjes en taalspelletjes. Voor deze spelletjes werden de deelnemers in verschillende vakken ingedeeld, zodat duidelijk kon worden welke groep mensen het taalgevoeligst bleek. Het werd al snel duidelijk dat het zittende bestuur en

“Eens te meer leek hiermee bewezen te zijn dat Vlamingen betere spellers zijn.”

F.O.R.T.-cie meer verstand van beleid en bier heeft dan van taal, want zij werden laatste. Ook de vrouwen, de eerstejaars en VKO en het bijeengeraapte zooitje ‘Appendices’ waren niet taalvaardig genoeg om de prijs in de wacht te slepen: deze moesten zij laten aan de oud-bestuursleden van Japie. Zij zullen vast nog veel plezier beleven aan de gewonnen lettervermicelli.

De jury had zich ondertussen van haar taak gekwijt en had een einduitslag voor het DicT-Licht geprodu-

22 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

ceerd. Eerst werd aan de deelnemers getoond hoe ze het wél hadden moeten doen en toen brak het moment aan waarop iedereen gewacht had: wie was de minst slechte speller? Eerst werd echter nog een prijs uitgereikt aan Dirk Vogels, die zich met 78 fouten mocht verheugen op de poedelprijs: een exemplaar van ‘Baby’s eerste woordjes’. Het aantal fouten werd minder, maar nog altijd veel. Uiteindelijk ging de winst met slechts achttien fouten naar de enige aanwezige Belg, Evert Cornelissen.

Eens te meer leek hiermee bewezen te zijn dat Vlamingen betere spellers zijn.

Is er dan helemaal geen hoop meer voor Nederland? Jawel! Na hertelling bleek dat ook Jan Willem Oortwijn op slechts achttien fouten was uitgekomen, waarmee dus een ex aequo bereikt werd. Uiteindelijk werden beiden beloond met een prachtige, gegraveerde vulpen. Zij mogen zich voorlopig de beste spellers van Japie noemen.

Door: Yoran Zonneveld, Sven van Belzen, Dennis Hulsman en Robin Willems Zij organiseerden namens de T-Lichtredactie het allereerste DicT-Licht.

Het Groot DicT-Licht

Dictatoriale regiems Een pornocratie is een landsbestuur waarin amoreuze relaties en eerzuchtige maitressen een doorslaggevende rol spelen; un example was het franse regime, het directoir, na de val van het Jacobijnse schrikbewind van Robbes Pierre Robes-Pier robbespier.

Echter, ter preventie van resentiment jegens het oratorische etablisement als ook omwille uw taak niet zo peniebel te maken als een Mont-Blanc-beklimming, zal deze excercitie een iets behappelijker onderwerp te werde brengen, zijnde het 20e eeuwse dictatorschap.

Onder een dictatuur verstaat men een moderne nazistaat die geen functionerend democratisch systeem kent, waarbij men nazis als Naziduitsland en de Sovjet unie ten tijde van de Tweede Wereldoorlog of de latere heerschappijen van Troe Gielio Trugillioe Troegieljo Trugiljo in de Dominicaanse Republiek of Ayendé Aijendé Aij-jende Allendé in Chilli, die zich kenmerkten door exorbitant en zelfverheerlijking, als voorbeeld noemt.

Zodra een dictator met veel élàn en bravoer de kop op steekt, ontstaat niet onmiddelijk trammalant; in het begin zijn onderdanen vaak nog welwillend tegenover hun nieuwe Maecenas, maar na verloop van jaren brusqueert hij met zijn vaak boede Butades nietsvermoedende stervelingen, want het is onlogenbaar dat takt niet de sterkste kant is van een alleenheerser.

De reden waarom de despoten het in hun dwingenlandij vaak lang volhouden, is de immense persoonlijkheidscultus die zij linearekta na hun _ al dan niet legitieme _ machtsovername vestigen; dit verschijnsel treedt vooral op in de zogeheten Caesaristische dictaturen.

Een andere reden is de onversmurfbare wijze waarop zij hun politieke antagonisten uit de ArenA elimineren, waarbij zonder enkele vroeging methodes zoals electrokutie, ophanging of simpelweg fusieljade middels een vuurpeleton aangehaald kunnen worden.

Helaas bestaat er geen kant en klare desintegratiemethode voor het omverwerpen van zulke autocratiën, maar hedentendage leert de ervaring ons dat geen enkele totalitaire machtshebber eeuwig zijn sceptor kan zwaaien; alhoewel de Joetsje Joe Tjé Joetje jusje Juche in Noord-Korea en de Mie Jan Mareese Miejanmarese Myan Marese Myanmareese Goenta stug blijven volhouden aan hun elementaire principes.

Zij zijn slechts uitzonderingen die coëxisteren naast de omnipresente roep om vrijheid, maar ook hun levensduur is presuntief niet ongelimiteerd; want zoals Gorbachov zich ooit uitte: “de wereld zal geen dictatuur of dominatie accepteren.”

T-Licht 16.3

23

Spraakwater

Treur over de €uro De FinanCie laat niet vaak van zich horen in dit mooie blaadje, maar in deze editie spreekt zij zich uit over de financiële crisis waarin Europa zich momenteel bevindt. De ontwikkelingen gaan snel en wellicht zijn bij het verschijnen van dit artikel enkele zaken alweer verouderd, maar dat is nu eenmaal de wereld van het grote geld.

Hopelijk heeft iedereen na het lezen van dit stukje de zaken weer goed genoeg op een rijtje om het koffietafelgesprek met frisse moed tegemoet te gaan.

A

llereerst een korte schets van de gang van zaken. Aangezien het een eurocrisis betreft, zullen we beginnen in 2002 toen de euro werd ingevoerd. Hoewel de markten al in 1999 op eurobasis konden opereren, werd de chartale invoering van de euro pas op 1 januari 2002 een feit en konden mensen de echte munten en briefjes in portemonnees vinden.

De transactiekosten tussen verschillende valuta voor eurolanden vervielen en economische integratie werd meer en meer een feit. Waarom dan toch al die kritiek? De voornaamste punten die onze PVV-stemmers aandragen zijn: een verlies van nationale eenheid en vooral ook (vermeende) prijsstijging door de invoering.

Hoe is de crisis dan precies ontstaan?

Dit is een ingewikkeld verhaal met heel veel factoren, wat door sommigen ook wel vergeleken met het weer.

Hoewel een ogenschijnlijk simpel proces van een H2O-cyclus en kernfusie in de zon, kunnen kleine factoren veel invloed hebben en het weerbeeld voor dagen domineren. Evenmin als het KNMI het wereldweer op lange termijn kan voorspellen, kunnen economen in de toekomst van de wereldmarkten kijken. Er is echter een aantal gangbare theorieën die in

omloop zijn. Om er iets meer over te kunnen zeggen, eerst wat economie voor Dummies. Wat is eigenlijk een crisis? Bij gebrek aan Van Dale, zegt Wikipedia: een noodsituatie waarin het systeem ernstig verstoord raakt.

Om de vergelijking maar gelijk naar de praktijk te brengen: een relatiecrisis is een duidelijk voorbeeld van een verstoring van de normale gang van zaken. Het kalme vaarwater is vervangen door een turbulente stroming van vliegende borden, grove bewoordingen en doodse, snijdbare

“Griekenland is de bijstandsmoeder met de Ferrari, plasma-tv en indoorsauna geworden” stiltes. In meer financiële bewoordingen: de waarde van financiële instellingen daalt met een grote d€/dt.

Waardoor wordt een dergelijke crisis dan gewoonlijk veroorzaakt? Er zijn grofweg drie redenen: 1. De productie is groter dan de consumptie. Denk even terug aan de relatiecrisis. Ik denk dat iedereen dit punt wel snapt.

24 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

2. Het vertrouwen in economische capaciteiten daalt. De beurs kan gelukkig niet vreemdgaan, maar van een vriendin die al je geld als sneeuw voor de zon doet verdwijnen, wordt ook niemand gelukkig.

3. Men vreest voor een recessie. Even tussendoor, een recessie is gedefinieerd als 2 kwartalen negatieve groei van het BNP. In relatietermen wordt hier natuurlijk de periode voor carnaval bedoeld.

Wat voorbeelden uit de geschiedenis van echt crises zijn de bekende oliecrisis, de internetbubbel of mijn persoonlijke favoriet, de Tequilacrisis. In december 1994 werd de Mexicaanse peso gedevalueerd. Een onverwachte beslissing van de minister-president die een golf van paniek op de beurzen veroorzaakte. In een week tijd was de peso 70% minder waard. Aangezien bijna ieder bedrijf inkomsten in peso’s had en schulden in dollars, klapte de hele economie van Mexico in elkaar en moest het IMF bijspringen met een noodlening. De crisis heet in Mexico ook wel de ‘Error de diciembre’.

Maar genoeg geneuzel, waarom is die dikke minister van Griekenland

Spraakwater nu altijd op de TV en weet iedereen op straat waar de afkortingen IMF, BNP, DNB en AEX voor staan? Door de kredietcrisis hebben veel overheden hun staatsschuld op zien lopen.

Immers, de kredietcrisis werd veroorzaakt door de stagnering van de Amerikaanse huizenmarkt, waardoor ondoorzichtig verpakte hypotheekobligaties met miljarden per dag minder waard werden. Ineens bleken de banken dus een stuk armer dan aanvankelijk werd gedacht. Om instorting van het volledige systeem te voorkomen, grepen overheden overal ter wereld in en hielden banken overeind met overheidssteun (zo ook onze eigen Wouter).

Dat kost natuurlijk geld, en met een negatieve economische groei kun je als overheid ook niet op hoge inkomsten rekenen. Een grafiek die eruit ziet als een op zijn kant gevallen L is het gevolg. Waarom is dat nu vervelend? Op het moment dat je schulden te hoog worden, kan je in een ‘debt trap’ terecht komen. Een hoge schuld betekent meer risico en dus betaal je meer rente. Meer rente die je niet kunt aflossen betekent meer schuld en voor je het weet is de neerwaartse spiraal werkelijkheid geworden. Momenteel is Griekenland dus een land met belachelijk veel leningen en is daarmee de bijstandsmoeder met de Ferrari, plasma-TV en

indoorsauna geworden. Reddingsoperaties bestaan uit het goedkoop lenen van geld en het kwijtschelden van openstaande schulden. Om het vertrouwen in de markt te herstellen, wordt dit groots aangepakt en EU ministers poseerden een jaar geleden nog met een reddingsplan van 500 miljard euro. Inmiddels glijdt Griekenland nog steeds naar de rand van de afgrond, ondanks de eerder toegezegde 130 miljard steun en lijken andere knoflooklanden ook suïcidale neigingen te hebben. Griekenland beweert de broekriem aan te halen, maar hoe je het ook wendt of keert, van maat XXXL naar XXL is natuurlijk nog steeds overgewicht. Het probleem is alleen dat we met z’n allen in hetzelfde vliegtuig zitten en we niet zomaar iemand eruit mogen gooien.

Hoe gaan we dat oplossen?

Optie 1: Breek het vliegtuig in twee De noordelijke en de zuidelijke helft van het vliegtuig krijgen ieder een motor en vliegen afzonderlijk verder.

Aangezien de knoflookcabine, zoals het we het maar even noemen, waarschijnlijk binnen 2 minuten door de kerosine heen is, is een confrontatie met het aardoppervlak van onze planeet niet uit te sluiten. De rest kan dan nog lekker een tijdje doorvliegen voor de straaljagers van het Oostelijk halfrond ons inhalen. Natuurlijk is een nieuwe munteenheid nodig voor die

rijke noordelingen. De mal voor de Neuro (spreek uit: Nôj-roo) ligt dan ook al in de Duitse geldpersen klaar voor intensief gebruik.

Optie 2: Sonja Bakker Xtreme Misschien is het toch wat lomp om een vliegend vliegtuig tijdens de vlucht doormidden te breken en is het toch verstandig om wat overtollig gewicht te dumpen. Snijden dus, op de manier zoals voorgedaan in Saw I, II, III, IV, V, VI en VII, met in de hoofdrollen Berlusconi, Sarkozy, Silva, Zapatero en Papandreou. Het kan wat smerig worden, maar aan het einde van de strijd beschikt het vliegtuig over meer bloedgeld dan Nigeria, Somalië en Congo bij elkaar en kunnen de investeerders eindelijk worden afbetaald.

Optie 3: Oogkleppen Wat maakt iedereen zich toch druk over die hele crisis. Waarom gaan we niet gewoon gezellig door met waar we goed in waren: klagen over het weer, meeleven met de prins, klagen over de CO2 uitstoot, meeleven met Mauro en nogmaals klagen, ditmaal over de bonus van het ziekenhuismanagers. Die crisis lost zichzelf wel op, en zo niet, dan krijgen we het slechter. Dan moeten we ons vakantiehuis in Frankrijk inleveren en kunnen we nog maar twee keer per jaar op wintersport.

Natuurlijk zijn de genoemde oplossingen slechts gedachtespinsels en zijn er veel meer wegen die naar (financieel herstel van) Rome leiden. Hoe de problematiek zich uiteindelijk zal oplossen is niet te voorspellen, maar voorlopig is er voor ons burgers niet veel meer te doen dan afwachten.

Het enige wat we kunnen doen is het vliegtuig pakken en vertrekken. Iran bijvoorbeeld is met 4% staatsschuld een goede kandidaat! Eén ding staat vast, de hit van Het Goede Doel is nu definitief verouderd. België staat met een slordige 300 miljard (bijna 100% BNP!) inmiddels 10e op de wereldranglijst met hoogste schulden.

Door: Sander Treur Als lid van de FinanCie is hij de uitgelezen persoon om even duidelijk te maken wat deze commissie van de huidige eurocrisis vindt.

T-Licht 16.3 25

Japie on Tour: Istanbul

Istanbul Wie heeft de triatlon uitgevonden? Een Turk, hij ging te voet naar het zwembad en kwam met een fiets terug. Hoe lang blijft een Turks meisje maagd?

Zo lang ze harder kan rennen dan haar broers en haar vader. Hoe kan je zien dat een Turk volwassen is? Hij heeft een even grote snor als zijn moeder. Zo kunnen we nog wel even doorgaan met flauwe grappen over Turken. Gelukkig weten 26 Japieleden inmiddels wel beter. De Turken in Istanbul zijn moderne, niet-overdreven religieuze, gastvrije, vriendelijke mensen, die bovendien ontzettend trots zijn op hun land.

H

et was vroeg opstaan voor de meeste Japies op de eerste dag van februari; de klok gaf een tijd aan die meestal het laatste is wat je je nog herinnert in de kroeg.

Half vier in de ochtend vertrok de bus naar Schiphol. De busreis verliep rustig en voor we het wisten werd er om 5:30u al ingecheckt. Na het inchecken grepen de meeste nog snel de kans om een ontbijtje te scoren om 6:30u. De McDonald’s was hierbij duidelijk favoriet. De vlucht naar Istanbul duurde 3,5 uur waarbij het bij aankomst in Istanbul een uurtje later was. Istanbul lag er anders bij dan we hadden verwacht, namelijk onder een dekentje van 15 cm sneeuw!

Op het vliegveld werden we door een bus van Erdemir, het eerste bedrijf, opgehaald. De honger sloeg al bij velen toe en gelukkig was het

eerste programmapuntje dan ook een lunch. De verwachting van een heerlijk broodje kebab of döner werd al snel overtroffen. Er was een ware driegangenlunch klaargezet waarbij er als hoofdgerecht gekozen kon worden uit rund, kip of vis. De toon was gezet!

Na de voortreffelijke lunch werd er een presentatie gehouden door de Quality Manager over Erdemir. Het staalbedrijf is hoofdzakelijk gevestigd in Turkije en Roemenië. De site in Gebze nabij Istanbul is een logistiek verdeelcentrum waarbij de stalen platen op maat worden gesneden voor de klant en vervolgens worden verscheept. Na de presentatie werd er nog een rondleiding gegeven door de hal waar het staal op maat wordt gemaakt.

Na de rondleiding werden nog de nodige goodies uitgedeeld en vertrokken we met de bus van Erdermir naar het Europese deel van Istanbul, waar het hostel lag. De eigenaar kwam ons persoonlijk ophalen om ons door de kleine straatjes naar het hostel te leiden. Eenmaal aangekomen in het hostel werden de kamers verdeeld en was het “vrij spelen” voor iedereen tot 20:00u. De meeste kozen ervoor om de buurt te verkennen en het plaatselijk bier te proeven. Eenmaal om 20:00u werd er gezamenlijk gegeten in een restaurant niet ver van het hostel. Hierna besloten sommigen de kroegen te verkennen, maar de meesten bleven in het hostel om nog een kaartje te leggen en daarna te bed te gaan om krachten te herwinnen. De volgende dag ging om 6:00u immers alweer de wekker!

De donderdag was weer vroeg opstaan. Dat vonden de hosteleigenaars blijkbaar ook, het ontbijt bestond namelijk uit kant-en-klare broodjes, maar geef ze eens ongelijk om 6:00u in de ochtend. Om 7:00u werden we opgehaald door een bus van Tefken.

Bij Tefken werden we ontvangen door R. Mert Kiliç, afgestudeerd Mechanical Engineer. Samen met de manager van de fabriek, Mr. Mehmet, afgestudeerd Industrial Engineer, gaf hij een korte presentatie over Tefken.

Tefken is een bedrijf gespecialiseerd in de productie van onderdelen voor de chemische industrie. Dit gaat van opslagtanks tot kolommen tot warmtewisselaars. Op de plant zelf werken vooral werktuigbouwkundigen en

T-Licht 16.3 27

Japie on Tour: Istanbul in totaal werkt er honderd man. De nabijheid van de Dericehaven is voor Tefken een groot voordeel om in Izmit nabij Istanbul gevestigd te zijn.

Daar komen namelijk de grondstoffen binnen en kunnen de onderdelen verscheept worden.

gegeten voor een redelijke prijs!

goedgevulde lunch was het tijd om de faculteit Chemical and MetallurDe volgende dag stond de technigical Engineering te ontdekken. Hier sche universiteit van Istanbul op het werden we opgevangen door één van de profesoren en werden de verprogramma. Om 8:00u ging de wekker en na een goed ontbijt begon de schillende klaslokalen en laboratoria getoond. Ook hieruit bleek weer wandeling naar het Taksim plein. Dit plein wordt ook wel het hart van modat de Turken een trots volk zijn, die Na deze presentatie werd er een graag hun faciliteiten zo veel mogedern Istanbul genoemd door de vele lunch genuttigd in de bedrijfskanwinkels en uitgaansgelegenheden in lijk laten zien. De man-vrouwverhoutine, bestaande uit kebab, rijst, soep het gebied om het plein. De Japies ding bij Chemical Engineering bleek en baklava. Na deze lunch was het waren daar alleen om een hele anin Istanbul al snel toch anders te zijn tijd voor het volgende bedrijf dat dere reden: hiervandaan gaat de medan in Eindhoven. Na navraag bleek niet veel verder zat: Kordsa.

90% van de studenten vrouw te Kordsa is een onderdeel van de “Istanbul lag er anders bij dan we zijn… Na de nodige verrassinSabanci Group. Kordsa produ- hadden verwacht, namelijk onder gen over de gastvrijheid en de ceert hoogwaardige nylonveveiligheid in de laboratoria, was zels. Op de plant in Izmit wordt een dekentje van 15 cm sneeuw!” het weer tijd voor de Japies om nylon geproduceerd voor autote gaan, er stond namelijk een banden: Tire Cord fibers. Deze nylon tro. De universiteit in Istanbul heeft reis naar Azië op het programma… zorgt voor stabiliteit van de banden. verschillende locaties. De locatie van met de boot!

De productie van nylon is 5,6 kilomeITU lag een stuk naar het noorden, ter per minuut per rol, waarbij er 48 zo’n vijftien minuten met de metro.

De twee studenten van de universirollen tegelijk in gebruik zijn!

Eenmaal aangekomen op de locatie teit besloten ons te vergezellen en Na de presentatie over het bedrijf en helpen. Of dat was omdat een vrouw werden we ontvangen door twee stuvoorop liep om alles te regelen, of de plant door onder andere Vural Tadenten, leden van het bestuur van de schemir volgde een zeer uitgebreide vanwege de gastvrije cultuur, daar “studentenclub” daar. Deze hebben zijn we nog niet uit. Achteraf bleek tour door de plant waarbij onder anons een korte rondleiding gegeven het in ieder geval geen slecht idee: de dere het weven, de polymerisatie en over de campus en langs de verschilboten over de Bosporus bleken niet het twisten naar voren kwamen. lende faculteiten en gebouwen waarvolgens een logisch schema te varen. onder de bibliotheek. Ook hier stond Uiteindelijk zaten we toch op de goeOm 18:00u was het tijd weer richting Scott Fogler in de rekken! de boot en kon er goed uitgewaaid het hostel te gaan en te eten. Velen worden tijdens de tocht van Europa kwamen bij het zoeken van een resNa de rondleiding kon er opgenaar Azië en weer terug. taurant erachter dat sommige Turken warmd worden in de mensa, waar niet schuwen om te onderhandelen we een warme maaltijd kregen met toeristen over de prijs (lees: af(eten kost daar blijkbaar één euro Na deze tocht begon de honger toe te slaan. Aangezien de studenten zetten) maar al met al werd er goed voor een complete maaltijd). Na de

28 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Japie on Tour: Istanbul nog bij ons waren besloten we die kans aan te grijpen om eens écht Turks te eten. Het restaurant waar we uiteindelijk belandden, hadden we sowieso niet kunnen vinden zonder de hulp van de twee Turkse locals.

Spotgoedkoop hebben we daar heerlijk traditioneel Turks gegeten (de yoghurt als drinken vond niet iedereen een succes) en achteraf werd natuurlijk nog gebruik gemaakt van de waterpijp.

Goed voldaan en sommige een beetje roezig van de waterpijp was het tijd om afscheid te nemen van onze gidsen en terug richting hostel te gaan. Daarna was het plan om met een groot deel van de groep richting de ‘360’ club te gaan. Een mooie club bovenin een woontoren met panoramazicht op de stad. Dit feestje ging echter niet door, door een probleem wat we bij Japie wel vaker horen, te veel mannen, te weinig vrouwen. Gelukkig had een stel van te voren al een shotjesbar ontdekt en hier is de avond dan nog memorabel geworden.

Na deze avond met de redelijke hoeveelheden alcohol was het niet makkelijk om zaterdag weer om 9:00u paraat te staan voor een dagje cultuur snuiven in Istanbul. De Gouden Hoorn moest overgestoken worden voor we bij het historisch centrum kwamen, waar de eerste bezichtiging het Topkapipaleis was. Dit paleis stamt uit de 15de eeuw en was het centrum van de macht tijdens het Ottomaanse rijk. De drie uur die er stond om hier rond te lopen bleek achteraf eigenlijk nog niet genoeg te zijn, zoveel was er te zien. Echter we moesten door! Nu richting de Hagia Sophia, lange tijd de grootste kathedraal van de wereld, voorbeeld voor vele moskeen in de wereld en nu een museum. De immense grote en verschillende islamitische en christelijke afbeeldingen naast elkaar lieten een grote indruk achter.

het Samici-waterreservoir op het programma. Ondertussen was de zon goed doorgebroken waardoor de sneeuw al snel weg was en het een ideaal moment bleek voor een T-shirt foto voor de thuisblijvers. Natuurlijk kon de Grand Bazaar niet achterblij-

ven. Hier konden de nodige souvenirs onder goed afdingen gekocht worden. Na het eten verzamelde de meesten zich weer in het hostel om met een aardige groep te weerwolven.

De zondag was het helaas alweer tijd om te vertrekken, maar eerst stond er nog een leuke traktatie van het bestuur op het programma! Na de inspannende looptochten mochten de Japies tot rust komen in een Turks badhuis. We werden opgehaald bij het hostel door de eigenaar van de “Hamam”. Eenmaal aangekomen werden we na het omkleden de Hamam ingeleid, een soort grote marmere sauna met verschillende wasbakjes.

Om de stress er uit te gooien ontstond er al snel een heus watergevecht tot

men vermoeid was en de ruimte zich langzaam vulde met een serene rust.

Aan deze rust kwam snel een eind, aangezien het toen tijd was voor de scrub en massage. Er is er een aantal onder ons die je kunnen verzekeren dat zo’n massage er hardhandig aan toe kan gaan! Vooral de eigenaar leek er wel plezier in te vinden om mensen te zien spartelen tijdens de drukpunt- en kraakmassage.

Na dit heerlijk ontspannen in het badhuis waaierden de Japies uit over Istanbul om de laatste souvenirs nog in te slaan of de laatste bezienswaardigheden te bekijken. Om 17:00u werd er weer verzameld bij het hostel waar de bus, geregeld door het hostel, ons zou komen ophalen om richting vliegveld te gaan. Het bestuur heeft het de gehele reis door goed plannen relatief rustig gehad maar hier werd het toch even billenknijpen! De bus bleek verderop te wachten waardoor er om 18:00u nog steeds geen bus leek te zijn. Maar vijf minuten later kwam die gelukkig aanrijden en met de nodige verkeersopstoppingen onderweg, vlogen de Japies na vijf goede dagen om 20:45u terug naar het ijzige Nederland.

Door: Sven van Belzen en Eric de Vries Deze leden van de redactie gingen mee op de vijfdaagse naar Istanbul.

Hierna was de gezamenlijke tour over en besloten de meesten te gaan eten.

Na een goed broodje kebab stonden onder andere de blauwe moskee en

T-Licht 16.3 29

Internship

Capturing CO2/SO2 Down Under After spending five and a half years of my studies at the TU/e I wanted to broaden my horizon and do my industrial internship abroad. Luckily, I got the opportunity to do my internship with CSIRO in Melbourne Australia. I had only been in Australia for three weeks, when the editors of the T-Licht ask me to write about my experiences of Melbourne. So, although I haven’t spent that much time in Australia yet, I am happy to tell you in this article about my experiences so far.

D

uring my entire study I had the plan of doing a part of my study abroad. So when I had to search for an internship one of the most important criteria was that it was outside the small piece on earth that is called the Netherlands.

The additional wish for my perfect internship was a challenging project in large and professional organisation in a country where English is widely spoken.

Of course, I wanted a place where the weather is better than the depressive weather in the Netherlands during the winter. After evaluating all these wishes only one country could be selected: the Commonwealth of Australia. But selecting the country was only the beginning and I had to start searching for possible companies where I could do my internship. But with the help of Kirill Lomonov and prof. de Haan I found an internship in Australia, at the Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization (CSIRO).

The Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO) is Australia’s national research agency (a little bit the same as the Dutch TNO) and is one of the largest and diverse research agencies of the world. Important characteristics of CSIRO are: • 6500+ employees • 55 locations • Ranked in top 1% in 14 research fields • 150+ spin-offs based on IP & expertise of CSIRO • 170+ active licenses of CSIRO innovation • An annual budget of more than $1.5 billion

30 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

The primary functions of CSIRO are: • To carry out scientific research for the purpose of assisting Australian industry, furthering the interests of the Australian community, contributing to the achievement of national objectives or the performance of national and international responsibilities; • To encourage or facilitate the application or utilisation of the results of scientific research.

I am carrying out my internship in the Energy Technology division, as part of a project in their carbon capture and storage program. Carbon capture and storage is an important topic in Australia because it has one of the largest carbon emissions per capita. One of the biggest sources of the CO2 emission are the coal fired power plants.

Therefore, the project is focused on capturing the CO2 from the flue gas of brown coal-fired power plants.

The title of the project where I am working on is ‘Combined Low-cost

Internship Pre-treatment of Flue Gas and Capture of CO2 from Brown Coal-Fired Power Stations Using a Novel Integrated Process Concept’. The goal of this project is to reduce the capital cost of carbon capture by integrating the SO2 and CO2 removal in a single absorption column. The current CO2 capture processes require a flue gas desulphurization (FGD) step before the CO2 can be captured. This increase the capital cost the carbon capture process significantly especially in Australia where no FGD units are installed at the power plants in contrast with Europe and the USA. Therefore, a new process is developed in which an FGD unit is not necessary. This process is first tested at an existing carbon capture pilot plant. The pilot plant needs to be modified before the new process can be tested. My part of the project is the design of the separation of the solvent and the SO2 in this new process, in order to regenerate the solvent so that it can be used again in the absorption column.

The work atmosphere at CSIRO is really relaxed and friendly. Most Fridays I am going with some colleges to a pub nearby and have some pints of beer, unfortunately the beers are around 500% more expensive than the beer in the FORT. I am also invited by some colleges to watch a footy (Aussie Rules football) game, which is a big sport here, but I have to wait until the season start in March.

Let me now talk about the experiences besides the internship. My adventure started on the 15th of January when I departed from Schiphol to arrive in Kuala Lumpur twelve hours later. I had to have a transit in Kuala Lumpur and because I didn’t visit Kuala Lumpur before I took the opportunity to stay for four days. After four days of relaxing in this beautiful Asian city, my journey continued with an eight hours flight to Melbourne.

At the airport I was picked up by my landlord, which saved me a lot of time finding my way with public transport.

After an hour driving from the airport I arrived at a place which I will call home for the coming three months.

Luckily, I had four days to acclimate before my internship started. In this time I had the chance to arrange stuff

like opening a bank account, buying a sim card, etc. The first things you notice when you arrive in Melbourne is that it is really big and the distances are far. So since I have no car I am depending on public transport. But the public transport is quite ok here,

“Public transport is quite ok, but people here are also complaining about delays and a kind of OVchip card” although here people are also complaining about delays and the ‘myki card’, that is a kind of OV-chip card they introduced last year, but still not working correct (was sounding familiar to me).

Besides public transport I could also lend a bike from my supervisor. There are beautiful bike lines and trails in the surrounding, that I am now discovering in the weekend. Although you should be really careful driving on the normal street since the people are not really used to cyclists like in the Netherlands.

Since I have been here only for three weeks I did not see so much of the country yet and stayed mostly in the Melbourne region. However, I had a nice authentic Australian experience on the 26th of January when it was Australia day. The son and daughter

of my landlord invited me for a typical Australian day barbecue/pool party what was a really nice experience. It was especially strange because in the Netherlands it was far below 0oC. Furthermore I went to the Australian Open and the Victoria Market.

The Queen Victoria Market is a major landmark in Melbourne and at around seven hectares is the largest open-air market in the Southern Hemisphere.

It is a nice place to buy your fresh fruit, vegetables and meat there. At the Australian Open we bought a ground ticket so we could watch the games at the smaller courts, unfortunately we were not able to see the big matches because the price was above my budget. But still it was nice to feel the atmosphere of such a big sport event.

So as you may notice I really enjoyed me stay on the other side of the world until so far and luckily, I will have some time after my internship to discover a bit more of Australia besides Melbourne. But as we say in the Netherlands, ‘everything has an end’ and I will return back on the 16th of May. Until that time seeya and no worries…….

By: Remco van Bennekom From January until May, he is spending his internship in Australia and was willing to tell us about his experiences.

T-Licht 16.3

31

Japie on Tour: BP

Japie on Tour Dinsdag 17 januari zijn we met Japie op excursie naar de BP Raffinaderij in Rotterdam geweest. Omdat er afgelopen jaar twee prominente oud-Japieleden, Luuk Fluitsma en Ilse Hendriks, bij BP zijn gaan werken, waren zij ook onze gastheer en -vrouw voor die dag. Aangezien de hele dag goed volgepland was, werden we om half acht al door een bus opgehaald op het TU/e terrein.

H

et was een flink eind rijden, maar uiteindelijk kwamen we aan het einde van Europoort aan bij de op één na grootste olieraffinaderij in Europa. We werden ontvangen in het nieuwe kantoorgebouw van BP, vlakbij hun raffinaderij.

Het gebouw was iets meer dan een half jaar oud en was zo gebouwd dat, mocht er iets gebeuren op de raffinaderij zelf, de mensen in het gebouw veilig zijn. Het gebouw was ook voorzien van alle gemakken, zoals een fitnessruimte en een huisarts.

Nadat onze identiteitsbewijzen waren gecontroleerd werden we door Ilse en Luuk naar het auditorium begeleid, waar we eerst een filmpje over de veiligheid te zien kregen. Daarna legden ze uit, met hulp van hun binnengelopen Team Leider – naam -, hoe de raffinaderij werkt en waar alles op de site staat.

hoog is, meer diesel maken). Aan het einde van de tour werd ook de foto gemaakt die je hieronder kunt zien.

Het was inmiddels al lunchtijd en de lunch stond klaar in het auditorium.

Luuk en Ilse hadden ook andere mensen uit hun team gevraagd om met ons te komen praten tijdens de lunch en aan iedere tafel zat dan ook iemand die zijn ervaringen bij BP kon doorgeven aan de studenten.

Na de lunch ging de dag verder met een praatje wat nou precies een optimisation engineer bij BP op een dag doet. Dit was heel interessant omdat dit meestal een van de eerste functies is die je krijgt als je bij BP begint als pas afgestudeerde. De case die erna werd gegeven gaf ook een idee wat je als optimisation engineer bij BP kan verwachten op een willekeurige werkdag. Ook kregen we een presentatie van Shirby Heij, recruitment coordinator bij BP.

De case ging over een probleem bij de waterzuivering die, wanneer je ’s ochtends op je werk aankomt, is stil gelegd. Iedereen kreeg heel veel informatie en daar moesten we het probleem uit zien te halen en proberen dit zo snel mogelijk op te lossen.

Ondertussen konden we vragen stellen aan Ilse en Luuk, die zich voordeden als operators. Aan het einde van de case kwamen we allemaal wel aan de goede oplossing, maar omdat de berichtgeving niet altijd even consistent was, was het niet zo gemakkelijk als het van tevoren leek.

Na een korte frisborrel was het al weer tijd om terug te gaan naar Eindhoven. Iedereen had een goed beeld gekregen wat je als afgestudeerde bij BP kon gaan doen.

Door: Dennis Hulsman Als redactielid is hij meegeweest op deze excursie.

Zodra dit was afgelopen werden we weer naar de bus geleid en kregen we een tour van de BP site. Nu kregen we alles wat net was verteld ook in het echt te zien. Ongeveer halverwege de tour mochten we ook een controlekamer van een deel van de plant binnen en hebben we met de operators kunnen praten. Ilse en Luuk gaven aan dat ze elke morgen met de operators van hun deel van de plant (elke optimisation engineer krijgt een deel van de plant onder zijn hoede) bespreken wat er is gebeurd en wat de strategie van die dag wordt (bijvoorbeeld als de dieselprijs

T-Licht 16.3

33

Van het Erelid

Howdy!

G

eachte lezer wekt op De aanhef wekt wellicht wat verwon- Domestic Appliances & Personal zijn minst de indruk dering. Vele van dit soort stukjes be- Care in Drachten. Tip van de dag: dat ik u allen hoog acht ga NOOIT in Drachten wonen; ginnen met “geachte lezer” of “geïn- het is niet toevallig dat Drachten en/of respecteer. Dit zal bij de meerderheid van u ook wel zo teresseerde lezer” of iets dergelijks. en Dramatisch met dezelfde letzijn, maar ik kan niet uitsluiten Helaas kan ik niet met een dergelijke ters beginnen! dat dit stukje ook door PVV- aanhef beginnen en ik zal u uitleggen sympathisanten gelezen wordt Het eerste contract werd verwaarom. (tot hier dan) en die staan over lengd met nog een jaar maar, het algemeen niet al te hoog in mijn aan het eind van dat jaar moest er geaan de TU. Gedurende mijn studie achting. Geïnteresseerde lezer zal ook reorganiseerd worden en mocht deze heb ik heel wat activiteiten gedaan lang niet altijd opgaan: een aantal jongen gewoon in bed blijven liggen (o.a. de eerder gerefereerde F.O.R.T.) van de lezers zal dit stukje doorploe‘s ochtends (elk nadeel heb zijn voorwaardoor er op een gegeven mogen uit pure verveling. Dat laat nog deel). Zoals jullie lezen een echt vliement een bestuur langs kwam dat honderden mogelijkheden tot aangende start van mijn zogenaamde het behaagde mij voor te dragen hef open; howdy is er daar een van. carrière. Een periode van bijna een als erelid, waarvoor dank (hoewel ze jaar van solliciteren en communiceeigenlijk gewoon vonden dat het al Ik zal u niet verder vermoeien met ren met mensen van het UWV, die je weer veel te lang geleden was dat er een uiteenzetting waarom de anniet kunnen helpen want daarvoor een nieuw erelid was bijgekomen en dere opties zijn afgevallen. Voor ik ben je te hoog opgeleid (wat ze ook ze zo snel niemand anders konden met mijn uiteindelijke verhaal begin ruiterlijk toegeven), volgde. bedenken). U zult met groeiende vermoet mij nog iets van het hart. Het feit dat ik gevraagd Op een gegeven moment werd dit stukje te schrijven, ben ik met een klein opgetuigt van weinig historisch stapje van een vriend bij besef bij de redactie van dit Versatec (Woerden) terecht blad. Een korte duik in de gekomen. Versatec is een archieven had eenvoudig klein consultancybedrijfje een paar stukjes in F.O.R.T.dat advies en documentatie lustrumboeken aan het licht op het gebied van veiligkunnen brengen en dat zou heid en operaties verzorgd genoeg moeten zijn geweest voor met name de olie- en om mij niet te vragen dit te gasindustrie. Daar ben ik schrijven. Het proces voor dus in aanraking gekomen de selectie van het Erelid/de met de olie- en gaswinningdonateur om een stukje te industrie waar ik tot nog schrijven is dan ook bedroetoe in ben blijven hangen. vend: er wordt totaal niet Bij Versatec heb ik ook mijn gekeken naar wie het meest interesstiel “technical safety engineering” bazing vernemen dat de voordracht sante stukje zou kunnen produceren ontwikkeld. Technical safety behelst ook daadwerkelijk door de A.L.V. (dat begrijpen jullie inmiddels). Het dat je naar de veiligheid van een werd goedgekeurd. simpele feit dat ik een adreswijziging plant kijkt vanuit een engineering doorstuurde was voldoende om gepoint of view (dus niet vanuit organiNa mijn studie wilde het niet zo luknomineerd te worden. De vraag die satie/cultuur etc). Er is veel te winnen ken met het vinden van een baan (er daarbij gesteld wordt, is om je carrièin de veiligheid tijdens het ontwerp zijn wat nadelen aan heel lang rondre te beschrijven. Er wordt voetstoots van een plant: waar en hoe plaats je lopen op de TU). Uiteindelijk ben ik van uit gegaan dat je ook daadwerkede process equipment, welke beveibij Philips binnengekomen op een lijk een carrière hebt. ligingen worden er geïnstalleerd, hoe jaarproject in de developmentafdescheid ik de mensen van de gevaren, ling (CFT Eindhoven, toen nog geDe taak dan maar: mijn naam is Mark etc., etc. Het mooie is dat je er eigenvestigd in “complex S”). Dat gaf me Peeters en ik ben in 1998 afgestulijk niet zo heel veel meer voor nodig het opstapje naar een contract bij deerd. Dit was na heel wat jaartjes hebt dan je boerenverstand. de development afdeling van Philips

34 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Van het Erelid gerund vanuit ons kantoor in Windsor dus ben ik een maand geleden verkast naar Londen: Geen straf kan ik melden. Klein nadeel is dat je een adreswijziging doorstuurt, wat het gevaar oplevert dat je een stukje moet schrijven.

We staan op het punt een beslissing te nemen over de technologie die we willen toepassen. Daarna is het bedelen om de volgende zak geld van de board zodat we door kunnen met de Front End Engineering Design (FEED).

Tijdens deze fase is er grote winst te behalen met betrekking tot plant safety, dus dat wordt interessant. Vervolgens moet het echte geld op tafel komen om de rest van de engineering te doen en de plant ook te bouwen. Er is natuurlijk altijd de kans dat ze in de board vinden dat er onvoldoende winst te behalen valt en dat het geld dus uitblijft en het project stopt, maar als alles goed gaat lig ik over een jaar of twee op Tobago aan het strand. Klinkt niet gek, toch?

Na bijna 6 jaar bij Versatec, waarin ik voor klanten naar verschillende platforms op het Nederlandse plat ben gevlogen, maar ook een paar korte trips naar Korea, Japan, Singapore en de VS heb gemaakt werd, ik door een klant (Venture) gevraagd of ik niet bij hen wilde komen werken. Ze boden me een pakket waarop het moeilijk nee zeggen was dus heb ik de overstap gemaakt (olie- en gaswinning betaalt lang niet slecht).

Ik starte op het kantoor in Hoofddorp als de technical safety engineer. Al snel zat ik voltijds op het F3-FA project (als je meer over dit project wilt weten moet je maar even googlen).

Toen ik een half jaar bij Venture zat was er een vijandige overname door Centrica. Veel mensen hebben slechte ervaringen met overnames, maar ik kan er niet echt over klagen: extra bonus, extra uitkering op de in aandelen omgezette bonus, retentiebonus (financieel niet onprettig, hoewel het zich helaas nog steeds niet verhoudt tot de bonussen in het bankwezen).

Toen F3-FA net offshore geĂŻnstalleerd was, werd ik gevraagd of ik niet wilde verkassen naar de centrale projecten groep in Aberdeen. Nieuwe uitdaging, dus gaan daarvoor.

Door de al zeer uitgebreide infrastructuur op de Noordzee behelzen de meeste projecten niet heel veel meer dan een subsea completion met een tie-back naar een bestaand platform (alweer een paar dingen die je kunt googlen). Wat betreft technical safety is er vaak niet al te veel eer aan te behalen, maar in Aberdeen was de functie breder en behelsde ook de communicatie met de autoriteiten en meer algemene HSE activiteiten en discussies met de leveranciers. Als je twaalf projecten tegelijk onder je hoeden hebt, heb je daar je handen aan vol!

De vraag aan het eind van een dergelijk stukje is dan: kunnen de huidige studenten hier iets van leren met betrekking tot hun carrière? Het antwoord is natuurlijk: nee. Maar mensen die zich al vaker door een van deze stukjes hebben geworsteld hadden niet anders verwacht. Uit dit verhaal valt slechts een klein pluspuntje te destilleren voor de langstudeerders: er is blijkbaar na vele studiejaren toch nog de kans op een baan die je een dik belegde boterham oplevert (hoewel het voor Bruin wel een beetje te laat zal zijn).

Door: Mark Peeters Erelid en voorzitter van de F.O.R.T.-commissie in het jaar 1992 - 1993.

Na anderhalf jaar heb ik Aberdeen verruild voor de tech safety positie op het Centrica Trinidad en Tobago project. Dit behelst de ontwikkeling van een groot gasveld voor de kust van Tobago. Het project wordt

T-Licht 16.3 35

Science News

Science News Time for a new edition of Science News! This section is completely filled with news about science innovations. We try to get intesting or somewhat provocative news to keep you up to date on what is happening in the giant world of science, so get comfortable and enjoy the new lay out!

Particles faster than light?

Albert Einstein, developer of his special theory of relativity, stated in 1905 that no information signal or material object can travel faster than light in a vacuum. Until September 2011, there was no one who contradicted this.

The OPERA (Oscillation Project with Emulsion-Tracking Apparatus) co l l a b o rat i o n in Italy claimed to have detected neutrinos travelling at faster than the speed of light last September.

The collaboration submitted its results to a journal, but some members continued to insist that further checks were needed before the result can be considered sound. Now, OPERA has identified two possible sources of error in its experiment. If true, its result would have violated Einstein’s special theory of relativity, a cornerstone of modern physics.

OPERA measured the properties of neutrinos that are sent through the Earth from the CERN particle physics laboratory in Geneva, Switzerland, and arrive in its detector located under the Gran Sasso mountain in central Italy. In September 2011, the collaboration reported in a paper that

it had measured neutrinos arriving some 60 nanoseconds earlier than they would have if travelling at light speed. Many physicists were skeptical but the measurement seemed to have been done carefully and reached a statistically significant level.

36 T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Directly after publication of the results there was a lot of criticism. One after another scientist came up with arguments why this discovery was impossible to be true. Some scientists even tried to prove that this theory was impossible using other theories of Einstein. Meanwhile, other scientists tried to repeat their experiments and so they again got the same results in November 2011; the particles traveled 60 nanoseconds faster than light.

Last February, it all started again with an anonymous source who declared to Science Insider that mistakes were made. Two possible problems have now been found with its set-up. As many physicists had speculated it might be the case that the Global Positioning System (GPS) signals to synchronize atomic clocks at each end of its neutrino beam may have not worked

Science News correctly. First, the passage of time on the clocks between the arrival of the synchronizing signal has to be interpolated, and OPERA now says that this may not have been done correctly. Second, there was a possible faulty connection between the GPS signal and the OPERA master clock.

“For the moment the collaboration decided not to make a quantitative statement, because we have to recheck and discuss the findings more thoroughly”, says Caren Hagner, a member of OPERA at the University of Hamburg in Germany.

To be continued! arXiv:1109.4897v2 [Measurement of the neutrino velocity with the OPERA detector in the CNGS beam]

The name-pronunciation effect Names are rich sources of information. By just reading or hearing a name once you can mostly signal the gender, ethnicity or even class. In a more fundamental way, names also differ: some names are simply easier to pronounce than others. Five studies have been done on the name-pronunciation effect and they conclude that names which are easy to pronounce (as well as their bearers) are judged more positively than names which are difficult to pronounce.

The effect is obtained across various samples (participants identified as being of Asian and Australian ethnicity), names from different ethnicities and different analysis strategies (impoverished name ratings to more contextualized political judgments and even status in the workplace).

Concluded can be that the name-pronunciation effect is independent of the name length, unusualness, name typicality and name foreignness. The easiness to pronounce surnames seemed to be dependent on how

much people like those names. Also a simulation of elections has been made in which the names should represent political figures. Participants ‘voted’ only by names; it was striking

to see how often they choose for the name which was easier to pronounce.

The experiments also showed that the easier-to-pronounce-names were assigned a promotion faster.

In the last study the relationship between pronunciation fluency and evaluation in a naturalistic environment has been examined. For this experiment a list has been made of 500 lawyers’ first and last names using law firm websites to end up with a list of fifty names from each of ten firms that varied in size (the names varied in length and started with each letter of the alphabet). Names and data were collected: lawyer’s graduation year, law school ranking, the average associate’s salary at the firm and - the critical dependent measure - the lawyer’s position in the firm hierarchy. After that, graduate students from large university in the U.S. rated those names on fluency and foreignness, and they found out that lawyers with more pronounceable names occupied superior positions in their company hierarchies regardless of the origin of the name.

Source: Laham, S.M., P. Koval, and A.L. Alter, The name-pronunciation effect: Why people like Mr. Smith more than Mr. Colquhoun. Journal of Experimental Social Psychology, (0).

HFCs strengthen the greenhouse effect While hydrochlorofluorocarbons (HFCs) do have a neutral effect concerning the ozone layer in contrast to chlorofluorocarbons (CFCs), HFCs are actually strengthening the greenhouse effect.

The Montreal-protocol (made in 1987) has the goal to protect the ozone layer against harmful propellant gases such as CFCs. Even though this protocol is not meant to protect the earth for global warming, an extension of the protocol could take away an additional burden for the climate system.

just temporarily. The harmful propellant gases are replaced by a new category hydrochlorofluorocarbons, but although these gases do not cause depletion of ozone, they do trap a lot of heat during their stay in the atmosphere.

When producing and emitting the

same amount of HFCs until 2050, this will cause a global warming which is as big as the combined CO2 emission of all houses and offices on Earth, reports RIVM (national institute for Public health and environment) following a new study. By preventing the emission of these HFCs using an extension of the Montreal-protocol, this could result in a saving of the global warming effect caused by 100 billion tonnes of CO2.

Until this extension is included in the Montreal-protocol, one should keep in mind that different HFCs do not stay active in the atmosphere for the same time period. Some are only active for a few weeks, while others can be active up to 15 years.

Source: Velders, G.J.M., et al., Preserving Montreal Protocol Climate Benefits by Limiting HFCs. Science, 2012. 335(6071): p. 922-923.

By: Eveline Hermans Each edition of this article is written by a different member of the editorial board.

Emissions of ozone depleting gasses are strongly reduced, thanks to the ozone protocol. Thereby further global warming of the Earth has been avoided, since CFCs are very powerful greenhouse gases, but we have to keep in mind that this could be

T-Licht 16.3 37

Het Y van de Huismeester

Parkeerproblematiek

I

Dat er door een ingenieus n oktober 2013 moet De TU/e-website komt superlatieven te kort ongeveer een kwart om het nieuwe project, De Groene Loper, aan en voorbestemd te slagen project als De Groene Lovan de 2.153 huidige parkeerplaatsen verdwe- te prijzen. De bedoeling is om een fraai gebied per een aantal parkeernen zijn. Dat we op een te creëren voor fietsers en voetgangers. Helaas plaatsen moet verdwijnen parkeerramp afkoersen, wordt één doelgroep jammerlijk over het hoofd snap ik, maar er zijn betere ideeën om het autogemag dus duidelijk zijn. En gezien: de automobilisten. bruik in te dammen. Mijn dat terwijl we nu al niet hier te kunnen werken. Voor mensen voorstel: zorg dat de F.O.R.T. en de ruim in onze parkeerplaatsen zitten. die in Eindhoven of een andere grote andere TU/e-borrelruimtes elke dag Omdat ik als huismeester een belangstad wonen is dat geen probleem. open zijn! Als mensen elke dag bier rijke functie bekleed, kies ik er voor Zij hebben immers alternatieven gekunnen drinken na het werk, wordt er om dagelijks op tijd op mijn werk te noeg. vanzelf voor andere vervoermethozijn. ’s Morgens vroeg rond zeven uur den gekozen. En degenen die toch kan ik mijn bolide nog parkeren waar Nu woon ik in Steensel. Daar hebben na een uitgebreid F.O.R.T.-bezoek ik maar wil. we een bakker, een slager en iemand toch in de auto stappen, raken vanmet een EHBO-diploma, maar van zelf hun rijbewijs wel kwijt. Daarmee Mijn collega’s die moeilijker uit hun bussen of treinen hebben ze daar is al een groot deel van het probleem bed kunnen komen, hebben wél een dus nog nooit gehoord. Gelukkig opgelost. probleem. Na half negen ‘s morgens ben ik nogal afgetraind en verkeer ik is de kans op het ontdekken van een in een goede conditie, waardoor ik paar vrije, met bakstenen bestrate Mocht het TU/e mijn advies wederom vierkante meters nog kleiner dan de in de wind slaan, dan kan ik niets ande afstand zonder problemen op de kans dat je op een donderdag bij de ders doen dan de slagbomen van de fiets kan afleggen. Bovendien zou het F.O.R.T. binnen tien minuten door de nog te bouwen parkeergarage sabovoor iemand met mijn salaris geen Tappers geholpen wordt. teren. De zaag hiervoor ligt al op mijn probleem zijn om een klein bedrag kantoor. Over mijn gezag wordt nog neer te tellen, maar ik maak me voorDie problemen dreigen dus nog groweleens lacherig gedaan, maar met al zorgen of mijn minder bedeelde mijn gezaag valt niet te spotten. collega’s. Ik wil geen namen noemen, ter te worden. Om dat te voorkomen wil de TU/e het minder aantrekkelijk maar een Huub van der Palen woont maken om met de vierwieler naar het Door: Michael Scheepers ook in een gehucht en kan onmogewerk te komen. Zo moeten automoDe Huismeester en vaste columnist van lijk met de fiets komen. bilisten straks flink gaan betalen om het T-Licht.

T-Licht 16.3 39

Wist je dat?

Wist je dat... ,

1

W

*

+

,

-

.

/

0

1

2

W

* * W

5

X

Y

Z

[

\

] a

5

]

8

3 b

c

e

d

7

*

4

5

6 /

0

$

1

h , *

%

i

?

>

W

^

_

`

_

_ c

f

Y

!

i

j

k

l

/

:

;

<

=

/

@

1

9

Y

c

g

#

5 n ! h

"

m

n

n

n

o

p

q

r

t

t

u

s

? $ 1

,

(

A

1

)

"

" p

t u

&

v

w

x

y

z

q

|

}

w

{

w

'

t t

t

Â&#x20AC;

Â

Â

t

p

} w

u

v

n p v u

v

Â&#x201A;

Â&#x201E;

Â&#x192;

v ~

~

D

D

E

I

O

B

H

D

B

C

D

E

K

F

L

M

G

N

S

P

R

H

B

B

B

D

J

J

H

O Âź

L

N

Q M

R

¡

G

½

ž

H

D G

E

V

H

M

N

G

N

U

H ½

ž

I

T

G

R

Ă&#x201E;

E

¡

¸

š

Âş

Ă&#x2020;

Âť

¡

¡

š

Ă&#x192; Ă&#x192;

Âż

G

Ă&#x20AC;

Ă

½

Â&#x2026;

Ă&#x201E; Âş Â&#x160;

Ă&#x201A;

Âş

š

Â&#x2021;

Â&#x160;

Â&#x2039;

Ă&#x160;

Â? Ă&#x192;

Ă&#x2026;

Â&#x152;

Ă Âť Â&#x2026;

Â&#x2020;

Â&#x2021;

Â&#x2C6;

½

Â&#x2030;

Â&#x2026; Â&#x2026;

Ă&#x192;

Ă&#x2C6;

Â&#x2026;

Ă

Ă&#x201E; Ă&#x201A;

ž

ž

Ă&#x192;

Â&#x2021;

Â&#x160;

Â?

Â&#x2018;

Â&#x2019;

Â&#x201C;

Â&#x201D;

Â&#x2022;

Ă&#x201A;

Â&#x2013; Ă&#x2030;

Â&#x2030;

Â&#x17D;

� ž

Ă&#x2030;

Â&#x2039;

Â&#x160;

Ă&#x201A;

Â&#x2039; Â&#x2021;

Â&#x152;

Â&#x2122;

Â&#x2021; Â&#x2014;

Âť

Â?

Â&#x2014;

Â&#x2DC;

Â&#x17D; Â&#x152;

Â&#x160;

Ă&#x2026;

Â&#x2C6;

Ă&#x2021;

Â&#x203A; Â?

Â&#x2019;

Â&#x160;

Â?

Â&#x2021;

Â&#x161;

Â&#x152;

Â&#x160;

Â&#x2021; Â&#x2DC;

Â&#x2021;

Â&#x160;

Â&#x2021; Â&#x153;

Â&#x160;

Â&#x2039;

Â&#x152;

Â? Ă&#x2039; Â&#x2014;

Ă&#x2039; Ă&#x2039;

Ă&#x152;

Ă?

Ă&#x17D;

Â&#x152; Â&#x17D;

Ă&#x17D;

Ă?

Ă?

Ă&#x2018;

Â&#x152;

Â? Ă&#x201D; Â&#x2021;

ÂĄ

Ă&#x2022;

¢ ¢

¢

ÂŁ

¤

ÂĽ

ÂĽ

ÂŚ

§ §

Â&#x2C6;

¨

Â? Ă? Ă&#x17D; Š

Â&#x2021;

Â&#x2C6;

ÂŞ

Ă&#x2039;

Ă&#x2019;

Ă&#x201C;

Â&#x; Â&#x2019;

Ă&#x2022;

 ª

ÂŤ

ÂŹ Ă?

Â&#x2030;

Â&#x17E;

ÂŤ

Ă&#x2013;

­ �

­

Ă&#x2014;

Ă?

¨

§

Ă&#x17D;

Ă&#x201D;

Ă? Ă&#x2DC;

Ă&#x17D;

Ă&#x201D;

¨ Ă? Ă&#x201D; ÂŞ

ÂŽ

ÂŻ

¢ 

ÂŞ

° �

ÂŻ ÂŞ

Ă?

ÂŻ

Ă?

ÂŤ

ÂŞ

Ă&#x161;

Ă&#x2122;

ÂŞ ÂŞ

ÂŤ

Ă?

Ă&#x17D;

Ă&#x203A;

Ă?

Ă&#x161;

Ă&#x153;

Ă?

Ă&#x161;

Ă?

­ � ­

­

¨

Âą

²

Âľ

Âś

Âł

¨

´

Kopij voor de volgende uitgave inleveren voor 30 april Colofon Jaargang 16, nummer 3 April 2012 Oplage: 500 Hoofdredacteur: Yoran Zonneveld Redactie: Sven van Belzen, Svetlana Borukhova, Eveline Hermans, Dennis Hulsman, Ivan Ottenheijm, Stefan van Uden, Eric de Vries, Frank van Wijk en Robin Willems.

Drukker: Drukkerij SVS B.V. info@drukwerken.nl Het T-Licht is het verenigingsblad van T.S.V. â&#x20AC;&#x2DC;Jan Pieter Minckelersâ&#x20AC;&#x2122;, studievereniging van de faculteit Scheikundige Technologie aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Het T-licht verschijnt 4 keer per jaar.

Redactieadres: T.S.V. â&#x20AC;&#x2DC;Jan Pieter Minckelersâ&#x20AC;&#x2122; t.a.v. Het T-Licht Helix STW 0.25 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: 040-2473756 tlicht.st@tue.nl www.tsvjapie.nl De redactie behoudt zich te allen tijde het recht voor om wijzigingen aan te brengen in aangeleverde kopij of om kopij te weigeren.

Adverteerdersindex: ASML Binnenkant kaft voor ICMS Blz. 6 Teijin Aramid Blz. 14 Dow Blz. 20 VSI/e Blz. 26 T-Licht Blz. 32 Shell Blz. 38 Air Products Binnenkant kaft achter Technip Buitenkant kaft achter