T-Licht editie 15.3

Introduction Let’s introduce myself: my name is Stefan van Uden, I’m 19 years old and currently a second-year bachelor student at Eindhoven University of Technology and I recently became a member of the T-Licht editors committee. My first article is an interview with Jan Meuldijk, following his appointment as professor. Before the interview I was a bit nervous, but during the interview, I became eager to get to know more. I am curious what the next editions will bring, and I hope to place my own input into the T-Licht.

Stefan is not the only new editor of the T-Licht. The other new member of the T-Licht editors committee is me, Robin Willems, a third year bachelor student Chemical Engineering and Chemistry. After reading ten editions of the T-Licht, I was convinced it was time to do something for our association and in particular the T-Licht editors committee. Luckily, the board offered me the chance to become a T-Licht editor. This introduction is not my first article in the T-Licht and will not be the last, I hope. Furthermore, for this T-Licht, I wrote the Science News together with Eric de Vries. I pretty much hope to provide useful input to this beautiful magazine.

Enjoy the reading of this T-Licht!

Stefan van Uden and Robin Willems

En verder...

Chairman’s BrainSTorm MTD Onderwijsnieuws Even Schoppen Culture Shock Diesevaluatie Van de Donateur Solution puzzle 15.2 Japie on Tour: Düsseldorf PhD Article Recipe Plak ‘em Beet: De Uitslag Internship Puzzle Het Y van de Huismeester Lustrum Japie on Tour: Helsinki Science News Saving the oceans Interview: prof. J. Meuldijk Wist je dat?

2 5 6 8 11 12 14 17 18 20 23 24 26 29 31 32 34 36 38 41 44

Chairman’s BrainSTorm Read about the story of the Squared Pearl on it’s quest to neverending glory!

2

Plak ‘em Beet Het beeld dat de redactieleden hebben bij Japie-leden blijkt toch af te wijken van de werkelijkheid...

24

Japie on Tour: Helsinki Lees hoe de vijfdaagsegangers zijn ondergesneeuwd in Helsinki!

34

Het T-Licht

Chairman’s BrainSTorm

And there they went: six pirates for a quest that will take almost a year to fulfill. On a ship called the Squared Pearl they sailed around the world with great adventures lying in front of them. The crew is already a half year on board and they are used to all the squeaking and cracking of the ship.

Since they haven’t been on mainland for such a long time, this vessel is like home for them. The following story tells what they experienced so far.

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

By: Martijn van Zanten

2

During the quest there was luckily enough time to party. The Squared Pearl was alThe Squared Pearl and her crew were very ready sailing the seven seas for 53 years active in the year 2010 as we can believe and of course this great achievement from the headlines. During this year, 53 should be celebrated. During a full weeks ships were hijacked which broke every program of activities and parties the pirecord so far. Officially it is of course not rates and lots of fellow mates feast on the known who were responsible for all these many pleasures that life is rich. First of hijacks, but we know better (believing the all they ate their belly full of cake (with not randomly chosen number). On their a cake of one squared meter this is feaquest through the oceans the pirates batsible) to open the celebrations. Of course tled many times and won of course all of some cake could not please all the mates them. There was one ship which was so enough and therefore an appropriate pub cocky to challenge the was searched to grab Squared Pearl twice. some beers. To dis“Yes people, give the mates guise all the drunken The brave ship was called the Old Goat masks were disfrom the squared pearl a game faces and after her first captributed in all kind of and the fight breaks loose” fun shapes and colors. tain had lost and was thrown overboard, the During this evening second captain did anseveral matches were other attempt which was without success; held to help to get the alcohol levels also a wet suit for him! During the hijacks even higher. Result was of course rumors of the 53 ships there were also some throughout town while to mates tried to treasures that were taken. Surprisingly get back onboard and some minor ‘accithere was one ship, which was called the dents’ during the night (the bladder is a Land Yacht (strange name I know, I did stubborn organ some have experienced). not invented it), which was very popular The crew of the Squared Pearl was already among the crew. Between all the crappy woken for the sunrise was finished and metal two crew members found some was preparing itself for the great assemgold and took it home. It will be just a bly on that day. During this meeting some matter of time till every crew member will important discussions were held about the find his treasure full of gold. activities going on onboard. Unfortunately there were too many cracks and holes in the ship to heat it to room temperature.

comed sweet on the Squared Pearl. After this soft treatment it was again time for some matches. This time the sport was ping pong and after some instructions everybody was ready to play some sets.

After the alcohol was evaporated it was time for the last evening activity of this mad week; the pub crawl. In the pub crawl (perfectly describing the activity) lots of pubs were visited and tested for the locally served beers. This pub crawl was a great feast for all and with great pleasure the crew went back home with sweet memories about this week. The downside of all the parties and hijacks is that all the crewmembers were totally wornout after a while.

Luckily the Squared Pearl entered some calm water where the crew was able to prepare itself for the coming storm, so watch out the next months, because the Squared Pearl is heading for turbulent waters!

This was a small insight in the lives of six pirates and more stories will be told since their journey has not ended by far. And luckily this is not the end! Being on this quest has learned them many things and even more are lying ahead. One of these is, that the journey is more important than the destination if, and only if, this destination represents a goal that is challenging.

With this mentality in mind they sail on and while knowing that the journey will be rough and uncertain, as the fierce battle with wind and water. Come on with the STorm!

Chairman’s BrainSTorm

This caused some grumpy mates, but this was solved by giving some free cold beers which warmed them up (I know this sounds paradoxical, but it seems to work).

After this more serious event it was again time to seize the pub for a bite and a drink.

The evening was further filled with a pub quiz, testing the knowledge of the mates.

If someone should predict that the rum and scurvy had damaged the memory of the sailors, he should be terrible wrong.

The match was fierce, the answers were yelled and the game hosts were lynched if they showed some uncertainty in their answers; yes people, give the mates from the Squared Pearl a game and the fight breaks loose. Even though the match was fierce, nobody was injured and at the end of the evening some mates went back onboard entitled winners. The next day was quieter and while some were dealing with their hangover a few mates were putting much effort in arranging dominoes on the solid ground of the mainland. In the evening, when all hangovers where gone, new hangovers were created in again the same pub as the previous days. It was like a fortress occupied by a praesidium and in this setting a real pirate worthy cantus was held. The beers and songs made the mates happy and with a more than happy mood all the mates left the pub to crawl back to their beds. For the real diehards, the evening was still young and they managed to drag their wooden legs to another party in the same harbor. Because in the following the morning the first light beams could be perceived a little bit more painful to the eyes as usual, mates were wel-

3

adv Sabic

MTD

Dit jaar was het weer eens tijd voor de Management Trainingsdag. Deze keer was het een samenwerking tussen Simon Stevin, Japie en Van der Waals. Voor de Management Trainingsdag waren vijf bedrijven uitgenodigd om hun impressie te geven wat management zoal kan betekenen voor technische studenten. Na verschillende maanden voorbereiden met verschillende spannende momenten, was dit het resultaat.

door: Jeroen Dergent

Van al deze interessante presentaties krijgt een mens nu toch wel honger en dus was het hoog tijd om te gaan lunchen. Een overheerlijk buffet stond gereed en iedereen vond wel iets naar zijn zin. Ondertussen was er de kans om bepaalde bedrijven nog wat beter te leren kennen. Terug opgeladen was het

tijd om te beginnen aan het middagprogramma.

Voor de workshops werd de groep in twee gesplitst, een deel ging naar Accenture.

Zij kregen een case over ‘Social Styles’ met de vragen waarom bepaalde persoonlijkheden wel goed overweg kunnen met elkaar, terwijl andere juist botsen. Het andere deel zat bij het Brabant Centre of Entrepreneurship met de case over ThreeFive Photonics.

Wat zorgde ervoor dat een technologisch veelbelovend product toch uitgedraaid is op een sisser? De workshops waren verschillend van elkaar, maar dat maakte deze niet minder interessant. Tot slot werd de dag afgesloten met een gezellige borrel in de Zwarte Doos, waarmee deze editie van de Management Trainingsdag tot een goed einde werd gebracht.

MTD

Op 14 december 2010 om 8 uur ’s morgens, toen de universiteit ontwaakte, werd de laatste hand gelegd om te beginnen aan de Management Trainingsdag.

Het programma was in orde, de verschillende sprekers waren ter plaatse en de koffie stond klaar. Ondertussen stroomden de studenten toe. Zij kregen een zak met leuke goodies en konden nog even genieten van een kop koffie. Dan kon er gestart worden met het programma. Als eerste spreker was er Heineken, gevolgd door ExxonMobil. Na een korte pauze om wat bij te komen, was het de beurt aan de sprekers van Boston Consulting Group. De presentaties waren verhelderend en er was veel interactie met de studenten.

5

Het T-Licht

Suske & Wiske en de luie langstudeerder De heer Zijlstra zou de strip met deze titel maar al te graag inkleuren. Voordat het duimzuigen begint, legt hij Schanulleke naast zich neer om zich als de uitermate schattige Wiske te kunnen voordoen.

“Ikke lange studie gedaan. Nu ook veel luie student. Land nu geld nodig. Boete luie student geeft goede begroting land.”

Ik heb zelf niet veel van de stripverhalen gelezen, maar één ding weet ik wel. Zelfs Lambik heeft meer haren op zijn hoofd dan dat er logica zit in de bezuinigingen die het zittend kabinet door wil voeren.

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Nicky Oppers

6

Nu is Wiske niet het enige personage dat hier invulling aan heeft gegeven. De maatregelen komen uiteraard van de gehele coalitie. Jammer genoeg acteert zij als Jerommeke onder het mom van kracht is macht. En redenerend nadenken zit er helaas niet in bij Jerommeke. Bij het maken van de begroting slaat ze dan ook blindelings om zich heen en haalt daarmee belangrijke pilaren neer, waaronder die van het onderwijs.

Zijlstra wil de strip laten eindigen met de langstudeerder en de onderwijsinstellingen die het onderspit moeten delven.

Per september 2011 krijgt de onderwijsinstelling een boete van € 3.000,- per langstudeerder, welke op de langstudeerder zelf verhaald kan worden middels een verhoging van het collegegeld. Daarnaast zal deze student ook de OV-jaarkaart ontzegd worden per januari 2012. Los van deze maatregel zal ook de studiefinanciering voor de masterfase verdwijnen per 2012/2013. De onderwijs-instellingen worden middels een generieke boete (190 miljoen euro per jaar) gekort op het instellingsbudget.

Via petities, acties en brieven van onder andere studenten, universiteiten, stichtingen en de bedrijfswereld wil men duidelijk maken dat de Nederlandse kennisecono-

mie op het spel staat. Een van de grootste acties om het kabinet kenbaar te maken dat hun plannen ondoordacht zijn, was het landelijk protest op het Malieveld in Den Haag op 21 januari, waarbij studenten en hoogleraren kwantitatief van zich lieten horen. Kwalitatief had deze dag weinig inhoud: vertegenwoordigers van de coalitie werden uitgejoeld en vertegenwoordigers van de oppositie, die overigens met hun hoofd meer bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten waren, werden toegejuicht.

Kwalitatief moet er nog het een en ander gebeuren voordat het kabinet erachter zal komen dat ze bezig is een grote fout te begaan. De werkgroep van studenten uit Eindhoven, die zich bezighoudt met hetgeen de regering met het onderwijs van plan is, heeft hiertoe een debat georganiseerd met Tweede Kamerleden, waarbij de studenten de mogelijkheid geboden werd om hun zorg te uiten. Dit vond plaats op 11 februari. Voorafgaand aan het debat kregen de genodigden een rondleiding langs onder andere de robothondjes en de Chemiewinkel om in levende lijve te kunnen zien welke meerwaarde de TU/e heeft en wat de bijdrage van de studenten daarbij is. Aan het eind van het debat is aan de genodigden een brief met een document ter bijlage overhandigd, waarin de knelpunten van de maatregelen uiteengezet staan.

Maar waarom zijn de voorgestelde maatregelen eigenlijk zo kwalijk? Het lijkt immers best redelijk om de student de ruimte te bieden van één jaar uitloop in de bachelor- en de masterfase zonder dat er negatieve consequenties aan vast zitten. Toch slaat het kabinet op verscheidene plekken de plank mis. Zo zijn de voorstellen onethisch te noemen, zitten er onevenredigheden en sluiproutes in en wordt er totaal geen rekening gehouden met bepaalde groepen studenten.

Onevenredigheden: - Er zit verschil in de opbouw in studies en de afschaffing van studiefinanciering in de masterfase is daardoor niet consequent.

Een HBO-student zal namelijk één jaar meer studiefinanciering krijgen dan een universitair student (bacheloropleiding van drie t.o.v. vier jaar).

- Ook is er een relatief verschil tussen de alfa- en bèta-opleidingen daar de student respectievelijk 75% en 60% van de opleiding studiefinanciering krijgt (meeste alfaopleidingen duren vier jaar en bètaopleidingen vijf jaar).

- Wanneer een student één maand te lang studeert, dan krijgt de universiteit gewoon € 3.000,- boete. Dit terwijl de student dat

Een voorbeeld van een sluiproute is de ‘spook-hbo-route’. Als een universitair student een neveninschrijving neemt bij een HBO-instelling, dan krijgt hij één jaar extra studiefinanciering.

Naast deze ondoordachtheden zullen de maatregelen drastische gevolgen hebben.

De onderwijsinstellingen zullen een zware klap te verwerken krijgen en moeten korten op onderwijs en onderzoek.

Niet alleen de langstudeerder, maar iedere student zal getroffen worden door deze kwaliteitsvermindering. Daarnaast is vermagering op bèta-gebied niet ondenkbaar. Leerlingen zullen voor ‘veilig’ kiezen en dus minder snel beginnen aan een tot zwaar bestempelde bèta-opleiding. Ook zullen de studenten gerichter gaan studeren. Bestuursfuncties en andere nevenactiviteiten, welke leiden tot zelfontplooiing, zullen niet snel meer worden aangegaan en ook niet verplichte stages zullen tot het verleden behoren.

Onderwijsnieuws

Onethisch: - De langstudeerdersmaatregel treft ook de huidige student.

Hij/zij heeft deze wijziging namelijk nooit mee kunnen nemen in beslissingen die voorheen gemaakt zijn en het studieverloop hebben beïnvloed.

- Er wordt geen rekening gehouden met studenten die niet met 100% inzet kunnen studeren. Chronisch zieken zijn hier een voorbeeld van en ook onvoorziene gebeurtenissen als sterfte van naasten en langdurige ziekte doet het kabinet niets.

jaar 11/12 van zijn collegegeld gerestitueerd krijgt. Inhoudende dat de universiteit 11/12 van de € 3.000,- betaald en dus beter uit is met een student die één jaar te lang studeert dan met een student die één maand te lang studeert.

Wiske en Jerom snakken daarom naar een nieuwe uitvinding van Professor Barabas, die in het verhaal nog niet is voorgekomen. De teletijdmachine is al ontdekt, maar deze kan helaas geen begrotingsgaten doen verdwijnen. Degene die de verstrooide schoenen van Professor Barabas aantrekt en zo briljant is om een alternatieve geldbron te vinden, zal voor altijd de stripboeken ingaan. Gekoppeld aan een einde, waarbij Nederland wel in de top 5 van kenniseconomieën zal staan.

7

Het T-Licht

Even Schoppen Het eerste kabinet van Rutte, het staat vooral in het teken van bezuinigingen. Zoals jullie ongetwijfeld weten, wordt er ook bezuinigd op het hoger onderwijs. Op moment van schrijven, lijken er geen veranderingen te komen in het plan zoals dat nu op tafel ligt, we moeten er maar mee leven. Maar is deze maatregel dan echt zo desastreus? Of zitten we gewoon lekker ouderwets te zeuren? Hebben we het dan zo slecht getroffen?

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Door: Ivan

8

wonenden € 573. Is dat veel voor een academische opleiding? Als uitwonende houd je nog zelfs geld over (alle zaken als kamerhuur en levenskosten buiten beschouwing gelaten). En dan hebben we nog niet eens gekeken naar de aanvullende beurs.

Laat ik eerst beginnen met te zeggen dat ook ik tegen deze maatregel ben. Deze maatregel is niet goed uitgedacht en wordt mijns inziens te snel ingevoerd. Met de hedendaagse focus op de korte termijn cijfers moeten we de komende paar jaar Laten we eens kijken naar onze grote compenseren voor de gaten op de begrovrienden in Amerika. Daar is de financieting. Het is al een hele ring een stuk ingegrote stap om een “Wij in Nederland hoeven niet eens wikkelder dan in Nestudie te beginnen derland. Daar wordt aan een technische de moeite te doen om een geldbron het collegegeldtarief universiteit en met te vinden, we krijgen het gewoon” ook niet bepaald deze maatregel zie ik door de overheid. De het wel gebeuren dat collegegelden verde inschrijvingen zullen halveren. Dit zijn schillen dan sterk tussen de verschillende waarschijnlijk ook de dingen die jullie niet onderwijsinstellingen. Bij de top universinieuw in de oren klinken. Als student ben teiten moet dan ook wel gerekend worden je vanzelfsprekend ook tegen deze maatop een paar tientallen duizenden dollars. regel omdat het jou mogelijk benadeeld in Alleen het collegegeld ligt vaak al boven de toekomst. Maar misschien denken we de $ 10.000 en omdat de meeste studenwel te makkelijk over onze studie? ten daar ook op de campus moeten wonen wordt dit allemaal nog een stuk duurder.

Laten we ons eerst richten op Nederland.

Wat krijgen ze dan eigenlijk van de overHet collegegeldtarief voor volgend colleheid? gejaar is € 1.713. De studiefinanciering is nog niet bepaald voor 2012, maar het zal Er is een algemene gift waar elke Amewaarschijnlijk niet veel verschillen van dit rikaan gebruik van kan maken. Deze gift jaar. Dat betekent dat de basisbeurs voor is alleen voor bachelor studenten en gaat thuiswonenden rond de € 95 ligt en voor tot een bedrag van $ 5.550. Deze gift is uitwondenden rond de € 266. Als we dan dan ook afhankelijk van de inkomsten van even kijken hoeveel geld je daadwerkelijk de ouders. Het kan dus zo zijn dat je niks kwijt bent om onderwijs te mogen volgen krijgt als je ouders te veel verdienen. In aan een universiteit dan is dat voor thuistegenstelling tot Nederland zijn er heel

veel beurzen beschikbaar. Om een beurs te krijgen, moet je bewijzen dat je de beurs verdient. Dan wel door uitstekende cijfers of door andere competenties. Maar als je daar gaat studeren met een Nederlandse mentaliteit zou je bakken met geld moeten betalen en zullen de meesten het nog geen jaar volhouden door de hoge kosten. Hier wordt dus wel iets van je gevraagd als je gaat studeren, iets wat in Nederland nog niet aan de orde was.

In principe kunnen studenten in Nederland de studie betalen zonder te hoeven lenen. Met de aanvullende beurs is het mogelijk om goed te leven en te studeren tegelijk. Als we nu eens gaan kijken hoe het eraan toegaat bij onze buren over de zee, zien we dat in Engeland de studenten het collegegeld niet eens kunnen betalen met de volledige beurs. Zij zijn dus genoodzaakt te lenen, dan wel van de ouders of de overheid. In Nederland kan de studiefinanciering van een uitwonende met aanvullende beurs oplopen tot € 500 per maand. Dat betekent dus € 6.000 per jaar. Dan heb je dus nog zo een € 4.300 over om van te leven. Dat lijkt mij ruim voldoende.

In Engeland is het dus zo dat je maximaal ₤ 3.000 beurs krijgt, dit betekent dat je

Nu zijn Engeland en Amerika maar een klein deel van onze wereld, maar het zijn wel de twee landen met de meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Studeren is daar ook niet voor iedereen weggelegd, maar degenen die willen studeren zullen altijd een geldbron vinden. Wij in Nederland hoeven niet eens de moeite te doen om een geldbron te vinden, we krijgen het gewoon. Dus onze mentaliteit moet veranderen. Wordt dat met deze maatregel bereikt? Zeker niet. Maar ze zetten wel een goede stap in de richting. Dit voorstel van het kabinet-Rutte is vooralsnog niet goed uitgedacht en laat geen ruimte voor extracurriculaire activiteiten of buitenlandse ervaringen. Als er uitzonderingen worden gemaakt zou deze maatregel nog wel eens kunnen werken. En mocht dit alles je dan nog niet aanstaan, dan kan je nog altijd naar Finland verhuizen, Fins staatsburger worden en lekker gratis studeren. Zo kan het ook!

Even Schoppen

Is het dan niet terecht dat de overheid een soort van een prestatie van ons vraagt?

Universiteiten zijn vooralsnog instellingen die heel veel geld krijgen van de overheid. Dit geld moet gebruikt worden voor onderwijs. Het lijkt me logisch dat als ik ergens voor betaal, ik daar iets voor terug krijg. Het is ook gewoon een feit dat veel studenten er gewoon een potje van maken, zoals onze eigen minister van Economische Zaken die maar liefst elf jaar nodig had om zijn doctorandustitel te behalen in geschiedenis. Dus ja, de overheid mag eisen stellen aan je studievoortgang.

ouders onder de minimale inkomensgrens zitten. En dan is het collegegeld daar op dit moment ₤ 3.290 (ook daar zijn ze op dit moment bezig met het doorvoeren van bezuinigingen op het hoger onderwijs, een maatregel is dat het maximale collegegeld wordt verhoogd naar ₤ 9.000).

De situatie van een student, uitwonend, maximale beurs in Nederland en Engeland is dus zeer verschillend. In Nederland houd je veel geld over, in Engeland moet je nog bijleggen, en als je ouders al onder de inkomensgrens zitten dan moet je maar lenen. Dus volgens mij hebben de studenten in Engeland het toch een stuk zwaarder, zeker als de universiteiten daadwerkelijk ₤ 9.000 collegegeld zullen eisen (universiteiten mogen zelf het collegegeld bepalen, tot een maximum van ₤ 9.000).

9

advertentie M2i

Culture Shock Every person is an artist with his own palette. We may choose to have only few or lots of various tones, we can also mix some to introduce new shades, but all in all we use them to color every day, every person and every single moment that we encounter in our lives. Uzbek, Kazakh, Turkish, Russian, American or Dutch are all different, yet people of one spectrum.

Here is the shocking and my very first moment in Netherlands that I painted BLACK.

“Run Forrest, Run!” I kept repeating to myself on my way to housing agency to pick up the keys of the place where I was going to live, but that I’d never had a chance to see nor choose. I ran for about 8 minutes knowing that I had only 5.

“Step forward, now back! Stupid sensor, com’on doors, open!”

“Hey, nice lady over there, can’t you see me waving?!”

“No?! No?! How come? It’s only 4 past 5!

You’ve got to be kidding me!”

Running in through the rear door of the building, I saw a quite pretty and completely uninterested in my story secretary. Then, there was the same lady I saw through the front window, I waved her again. Looking very much annoyed she came and said, “I’m afraid that you will have to come back tomorrow. I cannot help you today because my working day is over.”

“WTF!?” the blood was rushing to the very top of my brain when I started to realize how unfriendly and unhelpful the person standing right in front of me was. I spent all day on the plane waiting for the moment when I would be in my new room, in the new city, and in the new country embracing the fact that I was somewhere I longed to be for the last six months.

However, at that moment all that expectation was ruined, disappointment and sense of helplessness filled me from top to bottom. I bet what I felt was quite well expressed on my face; cause some other agent stopped by and asked what was going on. There they were! Big blue eyes with a little twinkle within, providing me with a hope and comfort all over again.

In the next 5 minutes I got my keys and was happily almost hopping back to my new place.

Van Culture de Voorzitter Shock

by: Svetlana Borukhova

I must admit, that was a shock with a happy ending. The second shock was a request to pay taxes for the stuff already owned by me for several previous years when the letter was sent to me by mail.

The amount equal to my monthly food expenses was requested.

They say that you adapt to anything with time, and now I know it’s true. I’m fine with all the strict regulations, and I’m no longer astonished at the astronomical prices. Every morning I set up a schedule for the next day, update my daily calendar, prepare my sandwich, and grab my bike to cycle on the beautiful bike routes of Eindhoven. Everything and everyone I see around is bright, colorful and thrilling just as it was everywhere I lived before.

11

Het T-Licht

Diesevaluatie

53 jaar en een beetje. Zolang bestaat onze prachtige vereniging al. Zoals de voorzitter van de vereniging eerder berichtte in deze editie van het T-Licht, werd dit gevierd met allerlei amusante en (heel af en toe) leerzame evenementen. Hoe beleeft het bestuur zo’n week nou eigenlijk? Behalve met de activiteiten zelf, is het ook nog bezig met het voorbereiden ervan en de dagelijkse rompslomp. Een kijkje in het leven van een bestuurslid in diestijd…

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Yoran

12

horende rotzooi opruimen en als je dan op de TU/e arriveert, hangen Martijn en Nicky in het Gaslab al in de steigers… A.L.V., Het weekend ervoor gezellig Sinterklaas oh ja. Nummertje 200, dus moet er iets gevierd, maar die feestvreugde ebt heel speciaals gedaan worden. Wat geklausnel weg als om half 5 ’s ochtends de ter en geïmproviseer later staat er een wekker aanspringt en je je warme nest uit prachtige ruimte klaar, met zelfs speciale moet. Hup, kleren aan, wat ontbijten en plaatsen voor de FinanCie en de Raad van snel naar het openbaar vervoer om fris, Advies. Alleen die verwarming, die is wat fruitig en zo op tijd als met medewerking inefficiënt…en maar poken en maar povan de NS mogelijk bij de Helix staan. ken, maar warm wordt het niet. Gelukkig Die moet namelijk nog versierd worden. kleedt een bestuurslid zich bij zulke geTussen het opblazen van ballonnen en legenheden in driedelig maatpak, dus ik het warm maken van erwtensoep trek ik heb het niet koud voor het eerst de diesblouse “Resultaat: een hele hoop groene ge- tijdens de A.L.V. Vermoeiend is het aan. Chef Theeblaadje prijkt op zichten, wat mysterieuze vuilnisbakken echter wel, maar er door onze lieve de mijne, een op vloer 9 en pas om 4 uur in bed” is Marly een fijn bufsubtiele referenfet geregeld voor tie naar dit blad. na de A.L.V. en de F.O.R.T.-cie levert wat De rest van de dag staat in het teken van vloeibare versnaperingen voor erbij. Een vergaderen, taart snijden (en opeten) en klein momentje om op krachten te kohet chemiecafé voorbereiden. Getooid men, krachten die hard nodig blijken te met een mooi Venetiaans ogend masker zijn tijdens de ACTcIE-activiteit die later huppel ik vervolgens de hele avond door, volgt. Geheel indachtig met de diesweek waarin je de gasten op het chemiecafé is dit een Japie-quiz, waarbij met het mes verwelkomt met een glaasje bubbels, bier op tafel gespeeld wordt. Uiteraard ontevoordrinkt, veel met mensen praat, zelf recht wordt mijn superteam een glansrijestafettes wint en uiteindelijk licht aangeke zege ontzegd en uiteindelijk dien ik me schoten maar voldaan naar huis vertrekt te verzoenen met het feit dat wij eervol – of wat daarvoor door moet gaan. laatste worden. Lest best, zullen we maar zeggen…

Dinsdagochtend wéér vroeg uit de veren, de slaapgast het huis uit schoppen, bijbe’s Avonds is er nog een feestje van In-

Veel tijd om te genieten is er echter niet, want er moet snel voor verschillende bestuursgenootjes gekookt worden. En veel.

De diescantus staat namelijk op het programma en daar moet je nu eenmaal een stevige bodem voor hebben. Een simpel pastagerechtje volstaat voor de praktische toepassingen van een maaltijd. Na deze in bliksemtempo weggewerkt te hebben, zijn we net op tijd in de F.O.R.T. Het fijne zingen maakt me zo euforisch dat ik na afloop besluit om het bouwkunde-lustrumfeest in Vertigo te vereren met een bezoekje. Gelukkig zijn er nog veel meer Japies met hetzelfde plan en zo zetten we heel het gebouw op stelten. Resultaat: een hele hoop groene gezichten, wat mysterieuze vuilnisbakken op vloer 9 en pas

om 4 uur weer in bed.

De dag erna is het servicedag voor mij, wat vroeg opstaan en doelloos voor me uitstaren betekent. Gelukkig heb ik geen lange dienst, want ’s middags staat het door mij – op initiatief van leden - georganiseerde tafeltennistoernooi op het programma. Een korte clinic gaat vooraf aan een spannend toernooi. Ik win mijn poule redelijk eenvoudig, maar stuit in de kwartfinale op een sterk spelende Huismeester, die mij in twee sets uit het toernooi stoot. Balen, geen F.O.R.T.-kaart dus voor mij.

De daaropvolgende donderdagborrel vormt een mooie opmaat voor de grande finale van de diesweek, de kroegentocht. Twee gratis fusten brengen iedereen in een prima stemming en ik krijg zin om er een fantastische laatste avond van te maken. Gedurende de avond verandert mijn blijde stemming echter in knetterende koppijn; eist de overvolle diesweek dan eindelijk zijn tol?

Wie weet, maar ik blijf op wilskracht tot het bittere einde. Zodra Martijn een luide en langgerekte ‘A!’ inzet, geef ik nog één keer alles. Als het volume dan weer tot een normaal niveau zakt, komt langzaam het besef dat een van de beste weken uit het bestuursjaar ten einde is. Gelukkig zit er nog letterlijk een laatste klapper in het vat: ongeveer honderd meter voor mijn huis is de weg veranderd in een ijsbaan en glij ik samen met Addie fraai onderuit.

We lachen erom en gaan slapen. Morgen voorlichting geven… als dat maar goed gaat…

Diesevaluatie

dustria, maar omdat de week nog zwaar genoeg wordt, besluit ik om relatief vroeg mijn nest op te zoeken. Verstandig, want de ochtend erna hang ik op tijd weer in dezelfde steigers die ik op dinsdagmorgen ook al bezette. Deze keer moet het Gaslab juist weer ontdaan worden van alle versieringen en klaargemaakt worden voor de middagactiveit die eveneens in het Gaslab is – dominoën.

De opkomst is, vermoedelijk vanwege het feit dat het midden op de dag is, wat miniem, maar degenen die wel aanwezig zijn, leven zich helemaal uit op prachtige bouwwerken. Het is niet eens koud deze keer, want we trekken lering uit de dag van gisteren en plaatsen pontificaal een warmtelamp middenin het Gaslab. Huismeester Michael vervult een sleutelrol en wijst het project van mijn team – een blauwe smurf die hoegenaamd Marly voor moet stellen – als winnend project aan. Victorie!

13

Het T-Licht

ROFLOL

Voor de niet ingewijden, “ROFLOL”, staat voor “rolling on the floor, laughing out loudly”. Dit was mijn eerste reactie, toen mij gevraagd werd om een stukje te schrijven voor het T-Licht. Niet dat ik dit letterlijk deed, dat zou raar zijn natuurlijk, ik dacht het alleen. De grote W die nu in de lucht hangt, is natuurlijk: Waarom?

Waarom deze opmerkelijke reactie? Nou kinders, pak een stoel, leun achterover, en aanschouw.

14

Laat ik beginnen met een korte introductie. Mijn naam is Freek, 26 jaar oud en tot april vorig jaar fossiel binnen de vereniging. In april was mijn feitelijke “student zijn” voorbij en maar goed ook, schijnbaar kost dat tegenwoordig 3000 geld boete. Een retard maatregel waar ik verder niks over ga zeggen. Anyways, wat ik dus duidelijk wil maken is dat ik dus nog niet zo lang werk en derhalve niet zoveel te vertellen heb qua donateur zijn. Mijn inziens zijn er genoeg betere kandidaten, daarbij komt dat ik totaal incapabel ben om ook maar een serieuze zin op papier te zetten. Maar goed, aangezien ik geen party poeper ben zoals de meeste donateurs klaarblijkelijk, zei ik uiteraard gewoon toe.

Dit bracht mij op het volgende probleem: een onderwerp. Gelukkig is er voor dit soort problemen een hoofdredacteur, welke ik dan ook grif met mijn probleem opzadelde met het volgende resultaat: “Tja...waar je maar over wil, eigenlijk. Over hoe vet je het vindt om kersvers donateur te zijn, de zin en onzin van het leven, wat voor emotionele band

mensen opbouwen met hun intro-kiddo’s of wellicht een epistel over waarom oudgedienden in de rij zouden moeten staan om deze rubriek te schrijven, om maar een paar voorbeelden te noemen.” Kortom: doe waar je zin in hebt. Jaja, het is er duidelijk kritischer op geworden tijdens mijn afwezigheid; “ROFLOL2”.

Maar, omdat ik dan toch de vrije keus heb, zal ik meteen het niveau van dit blad eens goed opkrikken door uit te wijden over bijzonder interessante materie. Zoals velen weten, is mijn grootste passie conceptuele kunst. Normaliter heb je er weinig last van, maar onlangs is een bepaald werk in het nieuws gekomen; de pindakaasvloer van Wim T. Schippers, beter bekend als Ernie. Dit werk, wat te zien is in Boijmans Van Beuningen, is afgebeeld in figuur 1.

Objectief beschouwd, bestaat het werk uit een soort van vierkant. (Hét formaat dat dit blad óók zou moeten zijn, shameless commercial placement!). Dit vierkant wordt gevormd door een soort van opstaande rand van houten latjes. Binnen

Japie on Tour

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Freek Hermans

Van de Donateur

deze latjes is een min of meer homogene een pindakaasvloer voor. Niks geen hooglaag pindakaas aangebracht, zodat het dravende ideeën, diepgravende analyses geheel het uiterlijk krijgt van een soortedanwel complexe parallellen, hyperbolen, ment vloertegel. Naar verluidt wordt dayou name it, you name it. Neen; het hele gelijks de laag pindakaas bijgewerkt door “ding” geeft door “te zijn” blijk van totale een stukadoor. Dit is nodig, omdat pindaonzinnigheid. kaas niet bepaald geschikt is om als vloer te dienen, hetgeen ik technologen naEn met deze constatering kom ik aan tuurlijk niet hoef uit te leggen. Overigens het eind van mijn relaas. Want juist in maakt het merk pindadeze laatste conclusie kaas niet uit, de pindaschuilt een interessant “Bij een schaal fruit is het kaasvloer kan met elk verband. Naast de soort pindakaas worpindakaasvloer, geeft bijvoorbeeld evident dat het een den uitgevoerd. Naast ook dit stukje blijk schaal fruit voorstelt” de spectaculaire visuvan totale zinloosheid. ele beleving die van En zo hebben we toch de pindakaasvloer uitnog een interessante gaat, verspreidt deze ook nog eens een overeenkomst weten te bewerkstelligen. kolderieke walm.

Chapeau! Er is alleen één groot verschil.

De heer Wim T. Schippers mag een half Omwille van het feit dat men een pindamiljoen toucheren voor zijn werk, terwijl kaasvloer in tegenstelling tot een schaal ik, pauper, moet betalen om mijn gedachfruit op een doek minder vaak aantreft in tekronkels hier neer te plempen. Verschil de wereld der edele kunsten, kan ik me moet er zijn helaas. Voor wie overigens voorstellen dat dit werk enige duiding verde onbedwingbare behoefte voelt om hier eist. Immers, zoals wij allen geleerd hebwat aan te doen, mijn rekeningnummer is ben bij CKV, kunst stelt altijd wat voor. Bij bekend bij het bestuur. Bedankt voor de een schaal fruit is het bijvoorbeeld evident aandacht en tot de volgende keer maar dat dit een schaal fruit voorstelt. Helaas weer ;). heb ik wat dit betreft een misschien wat teleurstellende mededeling. Deze pindakaasvloer stelt namelijk daadwerkelijk

Figuur 1: Pindakaasvloer – Wim T. Schippers - 1962

15

advertentie VSI/e

Solution Puzzle T-Licht 15.2

The editors were pleased to receive many solutions to the puzzle that was offered in T-Licht 15.2. Apparently, many Japie members were eager to win the digital camera, as we received no less than 20 correct entries. After an excruciating drawing of lots, it was revealed that Bas van Genabeek was the winner of the digital camera that was sponsored by ExxonMobil. Congratulations! For those amongst you who are still curious for the correct answer: you can find it below. If you want to win another fabulous prize, go and take a look at page 29 for the new T-Licht puzzle!

Solution Puzzle 15.2 17

Het T-Licht

Japie on Tour: Düsseldorf

Wat hebben chocolade, halve liters bier, paaldanseressen, bratwurst en extrud������� ers met elkaar gemeen? Als je mee bent geweest op de 3-daagse dan weet je dat je dit allemaal tegen kunt komen in Düsseldorf. In 3 dagen tijd zijn onder andere de grootste polymerenbeurs van Europa, de universiteit van Bochum en blusmiddelenfabrikant Caldic bezocht. Hoe dit is verlopen kun je lezen in dit reisverslag.

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Lennart

18

Op woensdag 3 november was het eindelijk zover en kon de 3-daagse naar Düsseldorf beginnen, met als startpunt het station in Eindhoven. De bedoeling was om via Utrecht met de ICE naar Düsseldorf te gaan, alwaar we rond een uur of 2 ’s middags zouden aankomen. Helaas had de ICE een uur vertraging, waardoor we pas rond 3 uur in Düsseldorf waren.

Ter compensatie kregen we in de ICE gratis chocolade aangeboden, wat ook nog enigszins gerelateerd was aan het feit dat de ICE 10 jaar bestond.

genwoordigd zoals BASF, DOW, Sabic en Bayer. Helaas was de woensdag de laatste dag van de beurs en werden veel stands al afgebroken op het moment dat wij langs kwamen. Toch was het heel interessant om zo’n grote beurs eens meegemaakt te hebben en om alle apparaten die tijdens colleges materiaalkunde aan bod komen eens in het echt gezien te hebben.

Na de beurs was het tijd om de hongerige magen te vullen met een stevige Duitse maaltijd. De bratwursten en schnitzels werden weggespoeld met halve liters Düsseldorf Alt, de lokale specialiteit. Na het eten zijn we naar de Altstadt gegaan, de Eenmaal in Düsseldorf aangekomen zijn oude binnenstad van Düsseldorf, om nog we direct naar het wat verder te genieten hostel gegaan om onze van het Duitse bier (en “Een typisch ST-gerelateerd cocktails: Bacardi cola spullen te droppen en richting de K-Messe te probleem: de groep bestond uit wordt er per liter gegaan, de grootste polyserveerd). merenbeurs in Europa. te veel mannen en te weinig Deze beurs vond plaats De volgende dag zijn vrouwen” in een enorm complex we na het ontbijt in dat was onderverdeeld het hostel weer richin een gedeelte voor machines voor de ting het station gegaan om met de trein productie van polymeren en een gedeelte naar Bochum te reizen. In de trein kon ievoor de polymeren zelf. Het machinedeel dereen nog wat bijslapen, zodat we allen was het grootst (verdeeld over een stuk fris aankwamen bij de Ruhr-Universität of 10 hallen...), omdat alle machines hier Bochum. Hier werden we verwacht bij de ook daadwerkelijk stonden uitgestald. Er procestechnologie groep, die daar onderwaren zelfs complete miniplants die opedeel uitmaakt van werktuigbouwkunde. rationeel waren! In het polymerendeel Na een algemene introductie van de uniwaren alle bekende fabrikanten verteversiteit (met meer dan 30.000 studenten

toch behoorlijk wat groter dan de TU/e) werden we getrakteerd op een lezing over thermodynamica en fasenleer. Ondanks het feit dat dit doorgaans nogal taaie stof is, wist de professor een hele leuke presentatie te geven aan de hand van een smakelijk voorbeeld: het maken van de kleinste pralines ter wereld. Na een lunch in de mensa werden we rondgeleid over de campus (die voornamelijk was opgebouwd uit beton) en door de gloednieuwe laboratoria van de vakgroep. Na de rondleiding, met enkele leuke demonstraties zoals het maken van droogijs, gingen we weer met de trein terug naar Düsseldorf.

Op vrijdag stond er een bezoek aan Caldic op het programma, een bedrijf dat gespecialiseerd is in het maken van blusmiddelen. Het bedrijfsterrein lag midden in een woonwijk, wat vrij opmerkelijk was. Gezien de lange nacht waren de meeste mensen nog niet echt wakker bij aankomst, maar hier hadden de mensen bij Caldic gelukkig rekening mee gehouden. De introductie was kort met een leuke demonstratie van bluspoeder (dit poeder is heel hydrofoob en bleef zelfs droog nadat het in een glas water werd gedaan). Hierna begon direct een uitgebreide rondleiding over het bedrijfsterrein, waarbij we voornamelijk maalmachines (voor de productie van bluspoeders) en mengers (voor de productie van vloeistoffen voor blusschuim) te zien kregen. Na de rondleiding werden we nog getrakteerd op een stevige lunch, waarbij ook de directeur (zelf ook chemicus) aanschoof. Na dit geslaagde bedrijfsbezoek werden de spullen opgehaald bij het hostel en vertrokken we weer richting Eindhoven. Helaas hadden we ook op de terugreis weer met vertraging te maken, maar na een korte bierstop konden we gelukkig zonder problemen terug naar Eindhoven.

Japie on Tour

Eenmaal terug in Düsseldorf had iedereen een paar uur voor zichzelf, wat door de meesten werd aangegrepen om de binnenstad te verkennen. Zo zijn we onder andere over de Königsallee gelopen, oftewel de P.C. Hooftstraat van Düsseldorf. ’s Avonds stond er een heuse stadswandeling op het programma, die begon in het centrum en via de Rijn en de haven uitkwam bij de Rheinturm, een 240 meter hoge toren met de grootste digitale klok ter wereld (die overigens onleesbaar was voor de leek).

De toren bood een prachtig uitzicht over de stad, zeker ’s avonds met alle verlichting, hoewel het wel behoorlijk waaide op die hoogte. Bovenin de toren was ook een heus restaurant met bar aanwezig, waar we nog een biertje genoten hebben. Na de Rheinturm zijn we via de Mediahafen (vol met moderne, blikken gebouwen) richting een cocktailbar gelopen die in de reisgidsen goed aangeschreven stond. Nadat we de bar al 3 keer voorbij waren gelopen kwamen we er echter achter dat die lege kroeg toch echt de vermeende populaire cocktailbar was en zijn we maar naar de naastgelegen tent toegegaan. Bij deze club kwamen we ech-

ter niet binnen vanwege een typisch STgerelateerd probleem: de groep bestond uit teveel mannen en te weinig vrouwen.

Daarop besloten we om met zijn allen de taxi terug te pakken naar de Altstadt en daar een leuke kroeg op te zoeken. Na een flinke nacht stappen met de nodige cocktails en halve liters bier wist iedereen de weg nog terug te vinden naar het hostel, hoewel voor één persoon de weg naar zijn eigen bed toch net te ver was.

19

Het T-Licht

Phase Change Materials

Phase change materials (PCM) are widely used to save energy and to cool buildings.

PCM is the collective term for substances with a high heat of fusion and crystallization, meaning that thermal energy is stored and released during the phase change.

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

by: Judith van Wijk

20

PCM can be used to cool buildings by the incorporation of encapsulated phase change material used in its construction materials, such as plasterboard, concrete or insulation foam. The temperature inside buildings naturally fluctuates, due to influences from outside (e.g. sun) or due to intensive use during the day. Either air-conditioning or heating is required to keep the indoor temperature constant at a comfortable level. These fluctuations can also be leveled off by PCMs. The PCM then acts as a heat buffer. An excess of thermal energy is stored by melting the PCM and vice versa the building can be heated by crystallization. This reduces the need for air-conditioning and heating and results in both energy and cost savings.

A new application of encapsulated phase change material is to disperse the capsules in a fluid for heat transport, also called ‘PCM slurry’. A PCM slurry as a

Table 1: Materials that can be used as PCM

heat transport medium will have a better capacity than a single phase fluid (like water). A single phase fluid can be used to store and transport thermal energy by generating a temperature difference and by using the specific heat of that fluid. The advantage of encapsulated PCM dispersed in a fluid is that the same amount of energy can be stored not only by a temperature difference, but also as a result of the phase change. Use of PCMs has several advantages for heat transportation. Less energy will be lost to the environment during transport, because of the lower temperature difference with the environment.

Also the temperature of the heat source for the PCM slurry compared to temperature necessary for the heat source of a single phase fluid can be lower to store the same quantity of heat. Or less PCM slurry is needed to transport the same amount of energy, compared to a single phase fluid.

Before phase change material can be dis-

persed in a fluid it needs to be encapsulated, otherwise it can dissolve in the continuous phase or react with its environment.

These capsules need certain characteristics. For example they need to withstand temperature fluctuations and mechanical stresses caused by for instance pumps.

Another important issue is limiting the diffusion of the continuous fluid inside the capsule or diffusion of phase change material outside the capsule.

PhD

Considering the capsules characteristics against mechanical stresses it was decided that they need to be small, in the micron range (10-6 m), because it’s not easy to put a lot of force on something very small. They also need to be small so they can easily be dispersed in a fluid. To limit the diffusion and to withstand thermal stresses silica might be good material to be used as shell/ capsule material.

Silica has a very high melting point so thermal influences will not play any role in for example deforming the capsule when heated.

After a stable Pickering emulsion has been produced the next step is to synthesize a capsule, by means of a surface reaction.

The idea of a surface reaction is that the reaction only takes place on the oil/water interface, so a shell will be formed around the droplet. To do this kind of reaction the reaction conditions need to be carefully considered. For example if the reaction to produce silica needs a catalyst, the catalyst could be immobilized on the particles surfaces that stabilize the emulsion. In this way a reaction can only take place on the interface. Another option is the immobilization of functional groups on the particles surfaces. Functional groups are groups that participate in the reaction, so the reaction prefers to take place on the interface (see figure 1).

The encapsulation of PCM is a multi step process. The starting point is an Figure 1 Left picture; Pickering emulsion: water droplets surrounded by emulsion stabilized solid pMMA particles in heptane, picture taken with a light microscope. by solid particles, Right picture; Silica capsules, a surface reaction with functionalized paralso called a Picker- ticles used for the Pickering emulsion resulted in silica capsules, picture ing emulsion (figure taken with scanning electron microscopy (SEM) 1). The dispersed phase is PCM and the In summary, this PhD project deals with the encapsulation of phase change matecontinuous phase is an oily phase. The particles used to make a Pickering emulrial in capsules with the right charactersion need to be synthesized in such a way istics. The encapsulated PCM will be disthat they will prefer a water/oil interface, persed in a fluid and this PCM slurry can be used for heat storage and transport. energy wise, above only being in the oil or water phase. This can be done by tunAfter the development of the PCM slurry ing a particles hydrophilic/hydrophobic its capacity will be determined by both character. Particles which have a contact theoretical modeling and experiments. angle with water between 90° and 180° are able to make an oil in water Pickering emulsion.

21

advertentie Wervingsdagen

Rhubarb Crumbly Cake (Rabarber Kruimelvlaai)

I was asked to write a recipe for this TLicht and I thought: I am from the province of Limburg and the best known ‘export product’ from Limburg is the ‘vlaai’. This is usually a round cake with a filling of some sort of jam. At our home we always make a rhubarb ‘kruimelvlaai’ which is a cake with a crumbly topping with rhubarb in it always tastes great!!

by: Dennis

Dough for the bottom and the edge - 150 grams of flower - 1.5 grams of baking powder - 65 grams of sugar - 1 sack of vanilla sugar - 1 knife’s edge salt - 2 tablespoons of water - 75 grams cold butter Sieve the flower in a bowl. Keep a little bit of flower separate. Add the baking powder, sugar, vanilla sugar, salt and water and mix it. Now cut the cold butter in pieces and add this to the mixture. Scatter the remaining flower on top of this. Knead this to a smooth ball of dough; if it sticks too much, you can leave it to rest for a while at a cool place. Use 2/3 of the dough for rolling the bottom of the (not buttered) spring form with a rolling pin. Of the remaining dough roll 2-3 cm wide bands for the side.

For the inside of the ‘vlaai’ - Vanille pudding (in Dutch vanille vla) - Rhubarb mash made of about 350 grams of rhubarb. Cut the rhubarb in pieces, wash it and boil it until it is a mash, ad about 1 tablespoon of sugar for each 100 grams of mash. You can also buy this mash at your local supermarket.

Recipe

What do you need?

- A spring form pan with a diameter of 26 cm.

- Pre-heat you oven to 150 ºC and then bake your ‘vlaai’ at 200 ºC (hot air oven) or 225 ºC (electrical oven) for about 30 minutes.

Now first add the vanilla pudding in a small layer on top of the dough you just put in your spring form pan. Then do the same with the rhubarb mash.

For the topping you need - 150 grams of flower - 125 grams of sugar - 1 sack of vanilla sugar - 125 grams cold butter Firstly sieve the flower in a bowl, then add the rest of the ingredients and make this to a crumbly mass with your hands. Divide this over the rhubarb mash. Your ‘Rhubarb crumble cake’ (rabarber kruimelvlaai) is now ready and can be put in the pre-heated oven for 30 minutes. When you’ve waited long enough, let it cool down a bit and enjoy!

23

Het T-Licht

Plak ‘em Beet - De Uitslag

In het vorige T-Licht heeft de T-Licht redactie in het teken van het lustrum de rubriek Plak ‘em Beet eenmalig terug te laten keren. De redactie had veel vertrouwen dat alle ‘patriottistische’ Japie-leden natuurlijk direct een camera en een Japie-sticker zouden pakken en zo veel originele foto’s instuurden dat de mailbox van het T-Licht vol zou raken. Helaas liep het toch wat anders…

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Yoran en Dennis

24

Een week voor de deadline: “Heey Yoran, heb je al leuke inzendingen voor Plak ‘em Beet? In de kerstvakantie moeten de leden toch genoeg tijd hebben gehad om iets te kunnen photoshoppen of ergens een Japie-sticker in de sneeuw te plakken?” “Helaas niet... Er is maar één foto tot nu toe binnen gekomen, maar hij is wel hilarisch!!”

De deadline naderde snel en er was nog maar 1 foto binnen? Gezien de normale stickerzucht van Japie-leden waren wij verbaasd dat dit Japie-sticker-gevoel zich toch niet had uitgebreid tot de weledele bladzijden van ons eigen T-Licht. Zelf hadden we ook een heel ander beeld bij het plakken van de Japie-sticker. Een voorbeeld: Het is 1944, D-Day. Op het strand van Normandië staat tussen de Amerikanen in de landingsvoertuigen een Japie-lid. Alle Amerikanen zijn zwaar bewapend met een Thompson, een M1 of een Bazooka.

Maar dat heeft het Japie-lid niet nodig!

Naast de Amerikanen stormt hij Omaha Beach op, gevoed door zijn drang om het Japie-zijn naar het ultieme hoogtepunt te brengen en belegert de Duitse stellingen.

Gewapend met Japie-stickers stickert hij elk hakenkruis af, want als ultieme Japie

duld je logo’s van andere partijen niet!

Gemotiveerd door de Japie-stickers en gevoed door de moed en heldendom van het Japie-lid nemen de Amerikanen het strand binnen 2 uur in!

Helaas bleek dit beeld niet erg op de werkelijkheid te lijken. Japie-leden zitten veel liever in de F.O.R.T. met een lekker speciaalbiertje in de hand en als je genoeg van die biertjes op hebt, dan komt het er niet van om ook nog eens een Japie-sticker te plakken. Daarom zijn de meeste inzendingen ook van het bestuur, aangezien het uitdragen van de Japie-identiteit tot hun takenpakket hoort.

Bij de winnende foto is heel gepast een wist je datje ingezonden (zie kader) waarbij toch wel duidelijk wordt dat de mentaliteit die wij net beschreven van een echt Japielid nog niet helemaal is uitgestorven: zelfs met een broodtrommel gaan Japie-leden nog op de ‘vuist’ voor een heldhaftige foto met een Japie-sticker erop!

Door dat heldhaftige optreden van Steven en Max hebben zij dus de prijs gewonnen!

Omdat de redactie deze twee dappere mannen niet voor zichzelf wil houden en hun stickerdrang als voorbeeld wil stellen, mogen zij een F.O.R.T.-kaart af komen halen op de Japie-kamer. Sticker vooral verder, mannen!

Plak ‘em Beet

“Wist je dat Max S. Steven R. met een broodtrommel het ziekenhuis heeft ingeslagen? ”

25

Het T-Licht

Singapore When I was on the Japie Studytour in Indonesia in July and August of 2010, I got the conformation that I could return to South East Asia little over two months after going back to the Netherlands. And now it’s 2011 and I’ve only got about three weeks left of my stay here in Singapore. I haven’t decided yet if the time inbetween passed by fast or slowly - or both - but at least it was pretty turbulent. However, to not get too personal for the T-light and to save some space, I’ll tell you about what I was actually doing here; my internship

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

By: Jesper van Berkel

26

very visionary and inspiring. I met a German guy who started his PhD project in I got the opportunity to work here for the december, who will actually go into all Singaporean Agency of Science, Technol- areas of Singapore (swamps, mangrove, ogy And Research - A*STAR – who holds jungle,wetlands) to find strains of microinstitutes and daughter organizations in organisms that produce Lactic Acid from all disciplines thereof. I was lucky enough woody material. Even though this sounds that I could combine part of my master pragmatic and simple I can assure you thesis work on bioplastics with an A*STAR that it isn’t, but it’s one example of how project called Value Added Chemicals different disciplines are combined for a from Lignocellulose. This project aims to common goal. There is however a slight get useful chemicals from woody plant difference between the way that I was inmaterials or orspired by this and the way ganic waste, and most of the Singapor“Their aim was to use these that developping routes ean people in the project for further down- copolymers as thermoplastic seemed to be, but that’s stream processing another story. elastomers” of these chemicals towards useful apOfficially I’m attached at plications. Since it covers the areas of ICES in the newly formed group called biology, chemistry, materials science and ‘polymers’, who mainly focus on polymer product development engineering, R&D chemistry. I also got an attachment at is carried out at three institutes. These IMRE, and since my project doesn’t actuare the Institute for Chemical Engineer- ally involve chemistry at all I got to spend ing (ICES), Institute for Material Research a lot of my time there. But the link to ICES and Engineering (IMRE) and Singapore was that they are working on synthesizInstitute of Manufacturing Technology ing all kinds of graft and block copolymers (SIMTech) and some finance & policy for based on the polymer Poly(Lactic Acid). the things that are being developed are Their aim was to use these copolymers as even researched at corporate level. thermoplastic elastomers, which is basically a rubber, but you can mold it into a I know about this because I got to join a part (if you don’t remember your materiproject meeting here when I just start- als course, rubber is a thermoset so you ed, with the 100 people that work in it. can’t mold it after crosslinking). Since my I think the thought behind the project is topic was rubber/elastomer toughening

of PLA, I proposed to see if their copolymers could be useful as compatibilizers in PLA-rubber/elastomer systems, which is a typical strategy to improve polymer toughness.

About working & living in Singapore. Both getting started with the project at two institutes and getting settled as a resident were somewhat challenging, especially bureaucratically. Registrations, checkups, trainings, passes, accessibility, finding the right equipment and the right people all took quite some time, but in

Singapore itself is a very modern city in facilities and infrastructure and it didn’t require a lot of adaptation, except for the tropical climate versus heavy air-conditioning. But it’s still a pretty big culture clash, you can find all the nationalities, races, religions, clothing, customs and types of food you can imagine (the main stream being Chinese, Malay and Indian).

Therefore the city also has a lot to offer, when you go out you can enjoy a lot of cultural variety. But when working together it also gave some communication difficulties, since people treat each other differently dependent where they’re from.

Although it’s still nice that the majority is Chinese so I didn’t have to switch all the time.

Despite the diversity Singapore could be a bit confining sometimes, so I was happy (and lucky) that I got quite some days off so that I could escape the city to other parts of South East Asia. Now I’m nearing the end of my stay, and again I’m facing some closing bureaucracy, for example the clearance form of IMRE, which requires getting signatures from 7 different people throughout the institute before I´m allowed to leave. But I got used to it, being impatient doesn’t make things go faster. I hope to see you at my internship presentation!

Internship Report

My work is essentially blending polymers together, molding them in some kind of form, breaking them again and see how it breaks. But things that sound simple are usually not. Blending has to be done under controlled conditions, so that it might be translated for use in industrial extruders. And the way of sample preparation and sample breaking is also kind of tricky because this heavily affects the results and has to be done according to ‘standards’, which are not that ‘standard’ at all; everybody seems to be using different standards in different ways. The most fun part is actually seeing how it breaks, which I do by using SEM, because it gives a more absolute picture of what is going on in your samples. Currently I already generated some useful (and some useless) results for the toughening project, however I have yet to prove that the copolymers can indeed be used as compatibilizers. For that I need to visit the third institute, SIMTech, to do impact testing.

If all else fails, at least the methodology that I applied can be useful – since the group is more based in chemistry than polymer technology - and also I noticed I could already be helpful in the thermoplastic elastomer project as well.

the institute I had a lot of help from my supervisor who has a high position in the corporate ladder. I noticed that if you’re labeled ‘student’, your freedom is pretty limited. Once I was through that, I faced some long working days as well, mainly because of the location of ICES which required 2,5 hours of travel each day if you were lucky with traffic, resulting in leaving the house at 7 am and returning 7 pm.

27

28

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’ Het T-Licht

ADVERTENTIE DOW

Puzzle!

If you didn’t win the previous puzzle (and even if you did), you can have another go at a great price. This time we have a twin puzzle. You have to work out the descriptions and fill in the words. To make it even harder, it is also your task to decide which description goes for which part of the twin.

Good luck! Send your solution before April 18th 2011 to tlicht.st@tue.nl and

have a chance at winning the PRICE!

Horizontal:

Vertical:

2. Men fixing drains / Member of a continent 3. Mythical creature / Person who annoys you 4. Small portion of food / Result of a game 5. Member of a continent / Sort of switch 6. Not a happy garden / Judge’s helpers 11. Musical instrument / Group of players 13. Gas mixture / Soaked with water 15. Body part / Part of a story

To obtain the solution you have to make a word from the green boxes

Puzzle

1. Sport / Card game 7. Body part (plural) / Happy sound 8. Air pollution / With considerable duration 9. Sort of Neopet / Important men 10. Fruits / Not adults yet 12. White, cold stuff / A continent 14. Unit of length / Building 16. Neodymium / Mythical city 17. Activity / Sound

29

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

Internship report

30

Het T-Licht

advertentie Akzo

Het Glazen Huis

Het is best een leuk idee van radiozender 3FM. Bouw een huis van glas, zet er drie dj’s in, nodig af en toe wat uitgerangeerde artiesten uit en zorg dat er zo veel mogelijk geld in de brievenbus wordt gestopt.

De opbrengst bedroeg afgelopen december ruim zeven miljoen euro, wat een ongekend succes is. Maar eerlijk is eerlijk, het concept is natuurlijk wel gejat.

Ik doel op onze receptie, het enige glazen huis in Eindhoven dat er het hele jaar staat. Ook bij onze receptionistes stromen de verzoekjes op grote schaal binnen. Sleutels uitgeven, pleisters plakken, pakketten laten versturen, fietsbanden oppompen, noem maar op. Er is alleen één groot verschil: bij onze receptie wordt geen geld naar binnen gebracht.

erop toe te zien dat de medewerkers op tijd beginnen. Notoire telaatkomers zullen door mij dan ook worden beboet in de vorm van een bedrag dat in de brievenbus moet worden gedeponeerd. Als er geen verbetering optreedt, is het niet ondenkbaar dat de persoon in kwestie zélf door onze directeur bedrijfsvoering in de brievenbus wordt gestopt. Iedereen is dus gewaarschuwd.

Daar komt nu verandering in. Er wordt op Vanaf de receptie heb ik de laatste maankorte termijn namelijk een brievenbus geden ook regelmatig kunnen genieten van plaatst. Verzoekjes indienen kan dan nog enkele prachtige natuurwonderen. Zo was steeds, maar het kost voortaan wel geld. het TU/e-terrein op de dag voor Kerst verTijdens de Serious Request-actie van 3FM anderd in een fenomenaal bleek wel dat TU/e’ers gulle gevers zijn, dus ik “Ik had wél de indruk dat winterwonderland. Ik had wél de indruk dat deze vertrouw op een groot deze sneeuwbuien erg sneeuwbuien erg plaatsucces. Vanzelfsprekend selijk waren. Mijn nieuwe wordt het geld goed beplaatselijk waren” Citroën bleef namelijk steed. Zo is de koffiemasneeuwvrij, maar dat kon chine op mijn kamer aan niet worden gezegd van de hiernaast gevervanging toe en ben ik nog steeds op parkeerde kampwagen van collega Rudy. zoek naar winterbanden, als het kan nog Gelukkig voor hem was ik aanwezig om vóór de zomer. voor vijfentwintig euro zijn auto sneeuwvrij te maken, waardoor hij op tijd thuis De ST’ers die vroeg aan hun werkdag kon zijn om Tweede Kerstdag te vieren. beginnen, zullen vast weleens hebben gezien dat ik, ’s morgens tot een uurtje of negen, onze charmante receptionistes regelmatig ondersteuning geef en van advies voorzie. Maar het is ook mijn taak om

Het Y van de Huismeester

door: Michael Scheepers

31

Het T-Licht

My Sweet 15!

Zoals jullie allen inmiddels wel weten viert het T-Licht dit jaar haar 15e verjaardag.

Als redactie zijn we trots op het 15-jarige bestaan van dit prachtige verenigingsblad en roept dit bij ons mooie herinneringen op. Het is echter ook interessant om te horen welke herinneringen deze 15 jaar bij onze lezers oproepen. Daarom hebben wij een kort lezersonderzoek gedaan om erachter te komen hoe onze lezers dit 3e lustrum ervaren, met als centrale vraag: “Wat vind jij van 15 jaar?”

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Sven & Lennart

32

In de vorige edities van het T-Licht is reeds aandacht besteed aan het 3e lustrum van het T-Licht. Zo heeft de oprichter van het T-Licht in de eerste editie van dit studiejaar een stukje geschreven en heeft in de vorige editie een collage gestaan van covers van oude T-Lichten.

Wij hadden daarom verwacht dat onze trouwe lezers bij de vraag “Wat vind jij van 15 jaar?” direct aan onze verjaardag zouden denken, maar dit viel toch vies tegen. Zoals in het cirkeldiagram op de volgende pagina te zien valt, zijn sommige van onze lezers blijven hangen in hun jeugd. De meesten lezers maken het veel bonter en zijn vooral bezig met 15-jarige sletjes.

Een andere conclusie die we kunnen trekken uit dit onderzoek is dat het eigenlijk helemaal niet zo’n feest is om 15 jaar te zijn. Volgens onze lezers is dat precies de leeftijd waarop je helemaal niets mag. Gelukkig wordt daarbij wel gezegd dat iemand met de leeftijd van 15 jaar, alle verboden dingen toch wel doet. Jammer is natuurlijk de link met 15-jarige breezersletjes. We hopen dat het T-Licht zich ondanks haar leeftijd niet aan dergelijk gedrag schuldig zal maken.

Uiteraard wil de redactie benadrukken dat dit onderzoek uitermate wetenschappelijk verantwoord is uitgevoerd.

Terwijl nietsvermoedende Japieleden zich in de F.O.R.T. bevonden onder invloed van alcohol, werden zij ondervraagd door twee professionele onderzoekers. Het is bovendien algemeen bekend dat eenieder die voldoende alcohol heeft genuttigd, altijd de waarheid spreekt.

Rest ons niets dan de leukste reacties met jullie te delen. Om enkele deelnemers aan het onderzoek tegen zichzelf te beschermen, zijn de reacties anoniem. De namen van de ondervraagden zijn bekend bij de redactie.

“Wat? 15 jaar celstraf?”

“15 jaar T-Licht, ja dat vind ik mooi.

Mooi dat een vereniging zoiets moois kan neerzetten. Een mooi blaadje, altijd vol met informatie, vol met leuke artikelen en leerzame artikelen. Ik ben heel blij dat ik in het 15e jaar hoofdredacteur mag zijn van dit mooie blad.”

“15 jaar is toch wel net te jong eigenlijk. Ik vind dat niet kunnen. Nee dat is onder mijn limiet. Sorry.”

“Eigenlijk wel aan de jonge kant, moet ik zeggen. Ook al ben ik zelf ook een van de jongste van ons jaar. Maar ik vind 15 toch wel te jong, om bepaalde dingen mee te doen.”

“Ik heb heel weinig ervaring met 15-jarigen, ik geloof je daarvoor bij mensen zoals ene T. moet zijn.”

“15 jaar geleden, 1996, kwam ik net naar Nederland. Vanuit Libië, want daar heb ik gewoond.”

“Als je 15 jaar bent, ben je erg jong en kut en ben je vooral vervelend. En heb je vooral 15-jarige breezersletjes.

Die dan in de discotheek rondlopen met rokjes waar hun flamoes uitsteekt.”

“Als ik denk aan de afgelopen 15 jaar, dan denk ik dat ik hier nog best een korte tijd rondloop van die 15 jaar.

Want ik zit nou in m’n 3e jaar. Ik drink nog niet eens 15 jaar alcohol. Das lang, maar ja, tijd is relatief. Als ik over 15 jaar terugdenk, dan kan ik terugkijken op een leuke tijd. Dan denk ik: ik kon toen in de F.O.R.T. een biertje drinken.

En over 15 jaar kunnen ze dat niet meer betalen, dan kunnen ze de bierprijs niet op 50 cent houden.”

“15 jaar is een hele mooie leeftijd, net voordat je alcohol mag drinken. Dan zit je in de derde, het jaar dat net niks mag.”

“15 jaar? Dat is toch veel te jong voor jou? Als jij een meisje van 15 hebt?

Ja, voor mezelf ook.”

“Ik vind het een rare vraag.

Wel een mooi getal, lekker rond. 15 jaar op seksueel gebied vind ik niet kunnen. 15 jaar stemrecht vind ik discutabel. Ze hebben een bijbaantje, dus betalen belasting dus zouden ook wel iets te zeggen mogen hebben. 15 jaar vond ik wel een leuke leeftijd. Ik zat op school, mocht dansen en had een vriendje.”

Lustrum Artikel

“15 jaar is eigenlijk te jong, maar 15 jaar studeren vind ik dan wel weer goed.

Derhalve vind ik de stelling niet goed.

Dus 15 jaar studeren: goed.

15 jarige meisjes: niet goed.”

“Dat doet mij aan zulke nare dingen denken. Dan ben je weer op zo’n feestje geweest en denk je wat heeft ene S. nou weer gedaan. Dan zie je hem in de hoek met een of andere vleeskathedraal en daar weet ie dan de volgende ochtend niks meer van.”

“Te jong voor studenten en te oud voor mensen op de basisschool.”

“Toen gingen mijn ballen bijna uitzakken.”

“Dat vind ik wel een mooie leeftijd. Aardige tijd om te studeren. Je kunt ook 15 jaar op dezelfde plaats wonen of niet.

Doe mij maar gewoon 15 jaar op m’n rug liggen en niks doen.”

33

Het T-Licht

Japie on Tour: Helsinki

Half 5 ’s ochtends, een tijdstip dat de meeste mensen alleen maar kennen als een goed tijdstip om thuis te komen na een avondje stappen, maar 26 januari ook de tijd dat alle deelnemers aan de vijfdaagse excursie naar Helsinki zich moesten melden op de Japiekamer. Gewapend met mutsen, thermokleding en een volgepakte koffer stapte iedereen vrolijk maar moe in de bus.

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

door: Nicky en Yoran

34

is in alle mogelijke varianten van verf. Het bedrijf doet voornamelijk zaken in Europa Enkele uren later landde ons vliegtuig al en heeft twee locaties in Finland. Op de in Helsinki. Het eerste wat opviel was de site in Rajamäki maken en testen ze hun enorme hoeveelheid sneeuw die overal poederverven en zit het distributiecenlag, het tweede de vrieskou die nou eentrum. Na wat bedrijfspresentaties mochmaal bij sneeuw hoort. Welkom in Finland! ten we de site door. Eerst kregen we te Gelukkig werden we opgewacht door de zien hoe ze poederverf maken, testen en vriendelijke chauffeur van onze warme gebruiken, hierna werden we mee genobus, die ons naar het eerste bedrijf zou men naar het distributiecentrum. Het cenbrengen, Borealis. Deze gigant in de protrum is redelijk oud en daarom wordt er ductie van polyolefinen, in het bijzonder nog veel gebruik gemaakt van mankracht. polypropeen en polyetheen, was zo aardig Eigenlijk bestaat het uit een heleboel stelom ons een rondleiding lages die naast elkaar te geven over hun onzijn gebouwd en enkele “De wandeltemperatuur van derzoekslabs en besloot tientallen verdiepingen o met een site tour, die in -8 C werd door iedereen als hoog zijn. Mannen/vrouhet donker en bij een wen in een soort cabines erg plezierig ervaren” fijne -15 °C werd gekunnen tussen deze stelhouden. Een unieke erlages door om de juiste varing voor iedereen. blikken verf van de stellages af te halen.

Na het bedrijfsbezoek werden we door de bus afgezet bij de barakken naast de campus van Aalto University, ons knusse verblijf voor de komende dagen. De volgende ochtend maakte een vroege wekker alweer een einde aan onze dromen.

Na een lange busrit door de omgeving van Helsinki en een wandeltocht in een lekker fris temperatuurtje van -20 °C kwamen we aan in Rajamäki, bij het tweede bedrijf van deze vijfdaagse: Teknos.

Teknos is een bedrijf dat gespecialiseerd

Na dit bedrijfsbezoek werd de terugtocht naar Helsinki ondernomen. De wandeltemperatuur van -8 °C werd door iedereen als erg plezierig ervaren. Hierna stond de bezichtiging van een kerk op het programma, maar wegens de verbouwing van de kerk werd dit vervangen door het drinken van een biertje. De rest van de dag was er gelegenheid om de stad op eigen initiatief te verkennen.

De volgende dag werd een echte studentendag. Na ontvangst door de studiever-

Na de hele dag binnen te hebben gezeten werd het tijd voor wat ontspanning in de buitenlucht. Gelukkig hebben de Finnen daar een fantastisch spel voor verzonnen, met de voor Nederlanders eenvoudig uit te spreken naam ‘kyykkä’. Op een rechthoekig veld worden twee rijen van stapeltjes blokjes (dit zijn de kyykkä) neer gezet. Ieder team heeft als doel om al hun blokjes uit het veld te krijgen. Om dit te bereiken gooien ze met een kruising tussen knuppels en deegrollers naar de blokjes. Zoals je al zult begrijpen vlogen de knuppels regelmatig rond buiten het veld in de buurt van de omstanders en werden de onoplettende werpers als dank hiervoor in de sneeuw gegooid. Om de dag af te sluiten

stond nog een typisch Finse activiteit op het programma: een feestje met sauna.

Uiteraard mocht ook hierbij een optreden van de Can-Can niet ontbreken.

De zaterdag was voor iedereen naar eigen invulling en verschillende groepjes togen de stad door op zoek naar leuke dingen.

Onder andere de dierentuin werd bezocht door een aantal deelnemers, maar er waren ook genoeg mensen die gewoon wat door de stad wilden slenteren. Zestien deelnemers verschenen rond half 5 bij de Helsingin Jäähalli om een professionele ijshockeywedstrijd bij te wonen, de derby tussen HIFK en Jokerit. Het bestuur had plaatsen op de tweede rij, schuin achter het doel geregeld, waardoor de aanwezigen een prachtig zicht had op alle ijshockeyers die veelvuldig hardhandig de boarding in werden gewerkt.

Japie on Tour

eniging Kemistikilta werd ons wat verteld over de universiteit. Aalto University bestaat pas sinds 2010 en is een samentrekking van drie verschillende universiteiten rond Helsinki. Ze hebben veel verschillende studies en onderzoeksgroepen en ze houden zich met name bezig met het modelleren van allerhande zaken.

Er zijn namelijk wel genoeg reactoren beschikbaar voor onderzoek op kleine schaal, maar voor opschaling is de computer onmisbaar. Een paar van deze reactoren kregen we ook ’s middags te zien tijdens een labtour. Ook werden we getrakteerd op een presentatie van de studievereniging.

Hierbij viel vooral op dat de Finnen een leuke variant op onze eerstejaarscommissie hebben: de Can-Can. Deze commissie bestaat uit een twintigtal vrouwelijke eerstejaars, die voor het spotgoedkope tarief van vijf flessen wodka een dansoptreden komen verzorgen. Tijdens de omkleedmomenten nemen een aantal mannelijke eerstejaars het intermezzo voor zijn rekening.

Om de vijfdaagse af te sluiten werd de laatste dag Suomenlinna, een eilandengroep net voor Helsinki, bezocht. Vanwege de strategische ligging werden deze eilanden vroeger gebruikt als fort. Tegenwoordig is het echter een toeristische trekpleister, hoewel er nog steeds een militaire academie staat en van de 1.000 inwoners van de eilanden er 300 militair zijn. Om deze eilanden te bereiken, moesten we echter eerst een stukje door het ijs varen. Iedereen kon vervolgens op eigen houtje rondwandelen over de eilanden om de overblijfselen van het fort en de laatste onderzeeër van Finland te zien.

Hierna moesten we Helsinki weer gedag zeggen en waren we rond 23:00 uur weer in Eindhoven, waar onze lange, maar wel erg leuke, excursie eindigde.

35

Het T-Licht

Science News

This is the fourth edition of Science News.

This section will be completely filled with news about chemistry. We try to get interesting or somewhat provocating news to keep you up to date on what is happening in the giant world of chemistry, so get comfortable and enjoy!

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

by: Robin & Eric

36

Polystyrene is not that large…

Swiss scientists made it: PG5, the largest stable synthetic molecule ever made. The diameter of PG5 is about 10 nm and its mass is equal to 200 million hydrogen atoms. Compared to the largest stable synthetic molecule until recent, polystyrene, at 40 million hydrogen masses, this is a giant. Normally, molecules this large aren’t stable enough. Due to a combination of polymerization reactions and reactions from other areas of organic chemistry, it was possible to create the backbone and simultaneously attach groups of atoms to the backbone in a radial fashion. In total, the whole synthesis required 170,000 bond formations.

Dieter Schlüter, professor at ETH Zürich, says that molecules like PG5 could find applications in drug delivery systems.

They could either dock to their surface via the different branches, or nestle in the spaces produced by the molecule folding in on itself. According to Schlüter, almost everything can be stored inside PG5. So, a great challenge to beat this record!

Source: Angew. Chem. Int. Ed. 2011, 50, 737 – 740 and http://www.newscientist.com/article/dn19931treelike-giant-is-largest-molecule-ever-made.html

Chemical connection between music and emotion Scientists at McGill University (Montreal, Canada) have established the direct link between the elation stimulated by music and the neurotransmitter dopamine. Dopamine is the same substance that puts the joy in sex and the thrill in certain illegal drugs. Dopamine is synthesized in the brain out of amino acids and transmits signals from one neuron to another through the circuits of the brain. The test persons had to listen to their favorite music while their dopamine level was measured with a PET-scan. According to

the McGill research, during the anticipation phase dopamine pours into the dorsal striatum when the climax occurs, triggering a reaction in the ventral striatum that results in a release of pure emotion, an idea suggested in the 1950s by Meyer. In this study only orchestral music was used to avoid having emotions linked to words affect the results. The next study will be on vocal music, perhaps to see whether Lady Gaga or Frank Sinatra can turn on the dopamine… Maybe this will also explain why the power of music crosses human cultures.

Source: http://www.physorg.com/news/2011-01-reveals-biochemical-music-emotion.html

Source: Sciencenews January 29th, 2011; Vol.179 #3 (p. 16)

From Shit to Plastic?

We all hate it because of the smell and just want to get rid of it, organic waste.

John Bissell thought otherwise. In his opinion organic waste is a goldmine! At the factory in Minnesota the company Micromidas creates bio-degradable plastics out of organic waste. They use genetic modified bacteria’s which convert the carbon in the organic waste into Polyhydroxyalkanoates or PHA, a bio-degradable plastic. Normally this kind of polymer is produced out of sugars or lipids. The bacteria store the plastic in their body, which later on can be harvested. This could be the solution of two big waste-problems: too much difficult degradable plastic and polluted water because of organic waste.

The plastics can have different properties.

Elasticity, hardness etc can all be modified to the customers’ needs. At the moment Micromidas is producing several kilos of polymer per day out of 5000 liters of water. Bissell is looking for partners to develop applications of the plastic.

Science News

Building big molecules!

Tossing mortar and bricks together doesn’t make a nice building, nevertheless that’s the way chemists often make molecules the size of proteins. Researchers have found a new way to make this kind of molecule. By using one molecule as a template, chemists can ensemble small biologically important molecules into larger ringed structures with precision and no mess, a team reports in the January edition of Nature. This method of manufacturing large molecules can become a generally used way of building big molecular structures. Adding even more templates would create even bigger molecules. A nice feature of the big ring-like molecules is that they are build of compounds of the same class as the pigment chlorophyll. This way researches can try to learn more about these electrical properties and the way photosynthesis works. In fact the chemists use a technique stole from Mother Nature. Nature uses templates all the time, for example the synthesis of a DNA-string. The old DNA-string is a template for the new one. The scientist of University of Oxford in England began with a solution containing their template, star like rings that had six spots available for bonding. Then they added strands of four linked porphyrins, round pigments of the same class as the molecules that make blood red and grass green. These molecules wound around the

templates through bonding. Because of the unevenly matching between the template bonding sites, six, and the length of the poryphyrins chains, four, the chains wound around 2 templates, generating a eight-like figure. When removing the templates a large perfect 12-porphyrin rings remains. According to the scientists, the greatest organic molecular rings ever synthesized.

Source: http://cleantechnica.com/2009/08/24/micromidas-sees-goldmine-in-converting-wastewater-tobioplastic/

37

Het T-Licht

Saving the Oceans - Evert in Tobago

Saturday, 2011, January 15th, 6 am. I’m waking up with an outside-temperature of 26°C, the sound of breaking waves on the beach and the view of an orange-tree, through the window. I just dreamt about working on my computer, solving a multiphase reactors-assignment at Praxis, back in snowy Eindhoven. Where the hell am I?

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

By: Evert

38

Tobago is the tropical island where, according to the story, Robinson Crusoë survived after his ship got lost on the reefs and where Ian Fleming wrote his books about a well-known British secret service agent.

Above sea-level, it has lush rainforest, all tropical fruits you can imagine just hanging on trees, waiting to be collected.

Below sea-level, it offers stunning coral reefs, turtles, sharks, mantay rays and the biggest brain corals in the world! A paradise on earth, valued by many foreigners, but less by the locals. They rely on the treasures of nature to survive here.

than those in West Europe. In a warm climate, an easy T-shirt, flipflops and swimming pants are all you need. If you want to eat, you go fishing in the sea, sell part of your catch in the fish-market and eat the rest yourself. Basically, fishing and nature-based tourism are the main sorts of income for the local people in town. Entertainment is gathering with the other people from town at the central square of town, drinking beers or self-made rums and smoking self-grown weeds. Locals refer to this as ’liming’, it is by far the most popular entertainment in this country.

Trinidad and Tobago is one of the members of the OPEC and one of the biggest LNG-exporters in the world. The money Together we aspire, together we achieve. that the state earns by oil-and-gas-opeWhat would you do if you don’t have to rations comes back to the people by free spend much money on housing, clothing, healthcare and very cheap education. food and drinks (incl. alcoholic) or enThat makes that yountertainment?

Would you go working in an “What is important to Caribbean ger people are better educated, giving them office for 37 hours a week? I’m still dou- people is enjoyment of life, with- better chances at the bting, but the people out worrying about the future” labour-market. Still, there is a very cultural in the town where I’m thing…. staying (CharlottevilIn Europe, we feel the need to work to le, about 400 residents, in the very east make us a living, to be able to survive. of Tobago) have found their answer for We work to save money ourselves to be sure! With a warm climate and trees all sure we and our family will be unharmed around, a house is very cheap if you build in case any event will happen. Also, we it yourself, helped by friends and relatives, pay giant amounts of money to provide in forming ties that are way much stronger a system of social security. Here, people

Diving as a means of gathering scientific data.

Tobago’s coral reefs and fishstocks are suffering. In fact, the local fishermen have a hard time to make a catch.

I saw a group of about 15 fishermen at work with a 100-meter net.

All they caught were 4 small mackerels…. Due to climate change, bad land management, overfishing, polluted run-off and increased amounts of suspended sand and silt in the water, the fish-stocks and coral reefs are declining. Only the latter is a non-human impact-factor. What you want is action by the Tobago government to lower the human impacts. Convincing politicians is not easy, especially if there’s money or action involved. To convince them, hard scientific data are necessary.

That is where CoralCay comes in.

CoralCay Conservation is the British NGO that I applied with to do volunteering work.

Basically it provides a diving experience to all volunteers that apply, including training up to PADI Divemaster. Also, you have to pass scientific training for species identification. For me, being a novice-diver,

that meant three whole weeks of training, both scuba and scientific. I’m an Advanced Open Waterdiver now; today I start the next PADI-training, while still enjoying the two dives per day that we get here. In these dives, we combine the joy of being in one of the most beautiful sceneries this planet has to offer with counting fishes, corals, their diseases, invertebrates and algae. Before and after diving, there are logging and (de-)briefing sessions, preparations and washing of equipment and boat and off course the daily chores of dishes, cooking and laundry. Next to all these things, there is about 3 hours time per day for other things like ’liming’ with locals, writing in my diary, scuba-training, walks along the beach in our beautiful bay and other things.

I really love the diving here. Sometimes it rains here, on other times you fear that you will get a sunstroke, due to fierce sunshine and mosquitos are always biting. My legs are completely pierced. Also, CoralCay is not a well-funded organisation so there is no money for a daily meat dish.

But it is definitely worth doing what we do here because it is fun and it matters. Diving is awesome and we do it for a higher income of the local people. By saving the oceans, we guarantee a sustainable future for East-Tobago.

If you want to know more about my expedition, you can always read my - mostly English - blog-posts at evertc.waarbenjij. nu or you can check CoralCay Tobago’s Facebook-site.

Saving the Oceans

care less about surviving. What is important to Caribbean people is enjoyment of life, without worrying about the future.

Drinking beers, a good cocktail and enjoying the sun and sea. You can easily see that here in town when you happen to walk by the central square during ‘officehours’. There are as much people ‘liming’ as there are people ‘liming’ at Saturdayevening. It are also these relatives that the local people turn to, in case they need help for anything. ‘Together we achieve, together we aspire’ is the national phrase of Trinidad and Tobago. Frankly speaking, I don’t think people achieve or aspire much in this country, because they are too drunk, high and/or lazy.

39

40

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’ Het T-Licht

ADVERTENTIE Enrichment technology

Interview met Jan Meuldijk Voor Jan Meuldijk is vorig jaar, dat klinkt verder terug dan dat het is, nogal wat veranderd. Naast het winnen van de prijs voor de beste bachelordocent 2010 aan de TU/e is hij in september namelijk benoemd tot professor in het vakgebied Polymer Reaction Engineering. Reden om, voor diegenen die prof. Meuldijk niet kennen, eens nader kennis te maken. Wellicht een wederzijdse kennismaking, want voorafgaande aan het interview moet nog wel even duidelijk worden gemaakt wat het T-Licht precies inhoudt.

door: Stefan

trots op deze eervolle benoeming door de universiteit.

Ik heb mijn MSc diploma gehaald aan de Universiteit van Utrecht, in de Fysische Chemie. Daarbij heb ik een minor in de Organische Chemie gedaan, omdat ik dit altijd erg interessant vond. Daarna ben ik gepromoveerd aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, in het gebied van de Anorganische en Theoretische Chemie. In 1985 ben ik aan de TU/e bij de Faculteit Scheikundige Technologie komen werken. In 2008 is door de commissie Talent aan de docenten van de Faculteit ST gevraagd wat hun ambities waren. Naar aanleiding van het gesprek met de commissie Talent is het voornemen uitgesproken dat ik wetenschappelijk directeur van de PostMSc opleiding Process en Product Design zou worden (als opvolger van prof.

Kerkhof) in combinatie met de bezetting van een leerstoel Polymer Reaction Engineering. Met mijn benoeming als hoogleraar ga ik in nauwe samenwerking met andere groepen binnen ST en daarbuiten alsmede met de industrie vormgeven aan het vakgebied Polymer Reaction Engineering (PRE). Ik ben erg

Nu u professor bent, wat verandert er voor u?

Door de benoeming krijg ik nieuwe verantwoordelijkheden. Met het oog daarop geef ik dit jaar het college Fysische Transport Verschijnselen A niet meer. Dit wordt overgenomen door mijn nieuwe collega’s uit Twente. Daarnaast ben ik bezig invulling te geven aan het vak Polymer Reaction Engineering (PRE), een nieuw vak dat wellicht verplicht wordt voor alle masterstudenten in onze faculteit. Het vak PRE zal belangrijke aspecten uit de chemie, procestechnologie en materiaalkundige integreren. Integratie van deze disciplines is één van de leerdoelen van het opleidingsonderdeel PRE.

Interview

De benoeming tot professor Polymer Reaction Engineering, hoe is dat zo gekomen?

Wat zijn de speerpunten van het nieuwe werkveld?

De nadruk zal liggen op de koppeling van de procestechnologie en de chemie. Dan kun je bijvoorbeeld denken aan de chemische processen die aan

41

Het T-Licht T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’ 42

polymeren materialen ten grondslag liggen. Het vertalen van een chemisch idee naar een goed proces voor de productie van complexe materialen vormt steeds de basis van het werk. De speerpunten van het onderzoek binnen het werkveld zijn procesontwikkeling voor onder andere emulsiepolymerisatie en polycondensatie. Verder heeft verwijdering van restmonomeer uit polymere materialen een belangrijke plaats in het werk. Bestaande technieken voor restmonomeerverwijdering zijn erg tijd- en/ of energie-intensief. Een veelbelovende nieuwe technologie is bijvoorbeeld monomeerextractie met behulp van superkritisch CO2.

nog even moeten kijken of een aanvrager in aanmerking komt voor ons programma.

Naast uw baan hier in Eindhoven, doceert u ook aan de Universiteit Hasselt. Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen het onderwijs in Nederland en België?

Het onderwijs in België is veel meer theoretisch van aard dan in Nederland.

In België wordt zeer veel aandacht besteed aan de theoretische aspecten van de leerstof. Dat zie je bijvoorbeeld ook terug in de tentamens in België, die bestaan voor het overgrote deel uit vragen over de theorie. In Nederland staat Naast het feit dat u professor bent, het onderwijs veel meer in het teken bent u ook nog ‘Scientific Director’ van het oplossen van problemen. Ik van het post-master programma vind het belangrijk dat het onderwijs Process and Product Design (PPD). voldoende theoretische basis biedt om praktijkproblemen gedegen te kunnen Dat klopt, “Process and Product Design” aanpakken. Een pluspunt van de vorm is een programma waarvoor onder an- van onderwijs in België is het feit dat dere MSc afgestudeerden Scheikun- daar veel aandacht besteed wordt aan dige Technologie of de wiskundige Werktuigbouwkun- “Ik moet vanavond via Skype nog even basis en aan de in aanmerking theoretische afkunnen komen. Het kijken of een aanvrager in aanmerking leidingen. Het programma beslaat is belangrijk om komt voor ons programma” twee jaar. Het eerde theoretisch ste jaar bestaat voornamelijk uit cur- natuurwetenschappelijke achtergrond sussen. Daarin wordt dieper ingegaan goed te kennen, waardoor je principiële op voor proces- en productontwerp de fouten in onderzoek en ontwerp kunt relevante materie. Waar nodig worden vermijden. Door het doceren in deze kennis en vaardigheden verbreed. Ook twee verschillende onderwijsfilosofieën wordt in het eerste jaar veel gewerkt kan ik het beste van beide nemen en aan relatief korte ontwerpopdrachten. zo de gulden middenweg vinden. Met In het tweede jaar krijgen de studenten daarin zowel aandacht voor de afleidineen ontwerpopdracht, die wordt uitge- gen van de theorie, als voor het toevoerd in de industrie. Door het PPD pro- passen ervan in praktijk gerichte voorgramma zullen de afgestudeerden veel beelden. beter toegerust zijn voor een werkkring in de industrie dan mensen met alleen Uw vakgebied is erg praktijkgeeen MSc diploma. Om aan dit program- richt, toch bent u nooit in de induma mee te doen moet je wel aan een strie gaan werken. Waarom is dat? aantal strenge eisen voldoen, elk jaar worden er ongeveer 20 studenten toe- Dat klopt, ik ben inderdaad altijd in gelaten. Zo zal ik vanavond via Skype het onderwijs gebleven. De voornaam-

ste reden is dat ik het ontzettend leuk vind om onderwijs aan de studenten te geven. Dit geeft veel voldoening.

Dat komt denk ik ook doordat ik zelf een zeer goede docent had die mij bij mijn afstudeerproject heeft begeleid.

Hij heeft mij echt enthousiast gemaakt voor het onderwijs.

Als u zou moeten kiezen; onderzoek of onderwijs?

Tenslotte, ik heb gehoord dat u een Feyenoord-fan bent. Denkt u dat het dit jaar weer goed komt met Feyenoord?

Ja dat komt wel weer goed, al maak ik mij daar niet zo heel druk (meer) om.

Het komt altijd weer goed met Feyenoord, al kan dat wel een tijdje gaan duren.

Nogmaals gefeliciteerd met uw benoeming als professor en de prijs voor beste bachelor docent, en bedankt voor uw tijd. Ik zal ervoor zorgen dat het volgende T-Licht ook uw kant op komt.

Graag gedaan, nu moet ik me haasten anders is de melk op. Ik haal elke dag een pakje melk bij de kantine beneden.

Daarbij is een kroketje ook lekker, maar dat is dan weer iets minder gezond.

Interview

Dat is een lastig te beantwoorden vraag.

Ik denk niet dat onderzoek en onderwijs zo maar los van elkaar te zien zijn, omdat zij met elkaar samenhangen. Het doen van onderzoek verbetert zeker de kwaliteit van het onderwijs. De vakken die ik doceer(de) zijn erg theoretisch van aard (o.a. Fysische Transport Verschijnselen en Thermodynamica en Fasenleer). Maar het doen van onderzoek, waarbij deze en andere theorie aan de basis ligt, levert goede voorbeelden en ook meer inzicht op. De voorbeelden zijn vervolgens weer te gebruiken in het onderwijs. Zelf heb ik een grote

passie voor het onderwijs in de technische natuurwetenschappen. Verder geeft het begeleiden van promovendi en studenten heel veel voldoening.

43

Het T-Licht

Wist je dat...?

... volgens Peter A. een tosti smaakt naar een Frans hurktoilet? ... volgens Steven R. Limburgers ook uit Brabant kunnen komen? ... Nicky M. 1 op 1 met Nicky O. gaat, maar Nicky O. zijn ballen kwijt is? ... Max S. aseksueel is geworden van Patricia T.? ... Laura N. weet waar Ivo F. zijn kwakjes laat? ... Thijs van E. de zijne naast die van Sander T. wil leggen? ... op Nicky O.’s zakje staat dat hij altijd 4 minuten moet trekken?

T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’

... Rik M. het nog warmer krijgt wanneer hij gebukt staat? ... Dennis H. het zaad van Harry H. als doping gebruikt? ... Denise S. weet dat Robin V. een grotere cupmaat heeft dan zijzelf? ... Ruud A. Remco F. zeer luidruchtig vond in bed? ... Remco F. hierop antwoordde dat hij daar van Marijne T. nochtans geen klachten over had ontvangen? ... Ruud A. na het lezen van de Playboy spontaan homoseksueel is?

Stukjes voor de volgende uitgave inleveren voor: 18 april

Colofon Jaargang 15, nummer 3 Februari 2011 Het T-Licht is het verenigingsblad van Technologische Studievereniging ‘Jan Pieter Minckelers’, studievereniging van de faculteit Scheikundige Technologie aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Het T-Licht verschijnt 4 keer per jaar.

T-Licht redactie: Nicky Hoek, Sven van Belzen, Yoran Zonneveld, Ivan Ottenheijm, Lennart van Haandel, Dennis Hulsman, Evert Cornelissen, Eric de Vries, Stefan van Uden, Frank van Wijk en Robin Willems.

De redactie behoudt zich te allen tijde het recht voor om wijzigingen aan te brengen in aangeleverde kopij of om kopij te weigeren.

Drukkerij: Drukkerij SVS B.V. info@drukwerken.nl Redactieadres T.S.V. ‘Jan Pieter Minckelers’ t.a.v. Het T-Licht Helix STW 0.25 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: 040-2473756 tlicht.st@tue.nl www.tsvjapie.nl

Adverteerdersindex Shell Binnenkant voor Sabic pag. 4 Advertorial M2i pag. 10 VSI/e pag. 16 Wervingsdagen pag. 22 DOW pag. 28 AkzoNobel pag. 30 Enrichment Techn. pag. 40 Technip Binnenkant achter Teijin Aramid Achterkant