var: Ahlâkımı bozacak... Meğer devlete hiç bir hizmet etmeden maaş almak ne tatlı bir şeymiş...» Süleyman Nazif: «İki Dost»
Oğlu Ali Ekrem Bolayır el yazısıyla yazılmış hatıratında Babası Namık Kemal'in Midilli'ye gidişini şöyle anlatıyor: «Sultan Hamid hapishaneye bir adam göndererek (1) her ne kadar mahkeme beraatine karar vermişse de İstanbul'da kalması, aleyhinde yine birçok kıl-ü-kâller çıkarır. Benim hatırım için, ya Girit, ya Midilli adasına gitsin demiş. Babam Midilli'ye gitmeyi tercih etmiş. Padişah Kemal'e Hazi-ne-i hassa'dan beş bin kuruş maaş tahsis ettiği gibi, iki yüz kayme harcerah da vermiş...» Namık Kemal'in Oğlu Ali Ekrem Bolayır, babasının Midilli sürgününde oturduğu evi anlatıyor : «Ev mi?.. Hayır. Koca bir konak!.. Uzun, ucu bucağı görünmez gibi uzun bir sofa ki, İstanbul evleri gibi geniş, dar tahtalarla döşeli... Bu tahtalar da simsiyah... Üzerlerine basıldıkça oynuyorlar. Sofanın iki ucunda, dar, uzun iki sed yahut kerevet. Ortasında ve sağ tarafta hayli geniş bir sed daha. İki tarafında odalar, odalar... Geniş sed döşeliy di, oraya çıkarak oturduk...» (1) Hapishaneye padişahın ricasını götüren, Müşir Ahmet Hain di Paşadır