Painkiller editie 2

Jaargang 1, Editie 2

04

16

26

BEROEPEN UITERLIJK

SPORT

Tatoeëren, je kunt niet vroeg genoeg beginnen

De prijs van een sixpack

Je lichaam als prototype

PAINKILLER | VOORWOORD

COLOFON PAINKILLER Magazine Editie 2, 1 juni 2016 Hoofdredacteur Bas Versloot Tekst Jaleesa Panhuis, Gino Wachter, Jurr van Hout Beeld Lynn Eeftink, Isis Gruijters Vormgeving Tom van Dongen Digitaal Sander van de Bunt In opdracht van Hogeschool Utrecht, Project Magazine Gepubliceerd door Redactie Bladgoud Drukkerij Dartli, Amersfoort Met dank aan Antoine Hegeman, Dick Swart, Pauline Fuhri Snethlage, Leanne Wijnsma, Tom van Oudenaarden, Timmothy Hoogen, Mick van Huet, Ik word militair, Amsterdam Tattoo Convension CopyrightŠ Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd en/of openbaar gemaakt door middel van fotokopie, druk, film of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Bladgoud behoudt zich recht voor ingezonden materiaal, zonder kennisgeving vooraf, niet of in gewijzigde vorm te publiceren.

Cover fotografie Lynn Eeftink

Pijn, bij uitstek een woord dat een onaangenaam gevoel bij ieder oproept. Niemand wilt pijn hebben en het gros van de mensen kijkt snel weg wanneer hij een ander zich flink pijn ziet doen. Toch zijn er mensen die bijna dagelijks te maken krijgen met pijn en daar zelfs zelf voor kiezen. Waarom zou iemand bewust zichzelf pijn willen doen?

Bij PAINKILLER staat deze pijn centraal. Het magazine gaat over de fysieke pijn die mensen ondergaan maar waar zij wel bewust voor gekozen hebben is. Gaat het hen puur om de kick? Of zijn er andere redenen waarom zij ervoor kiezen zichzelf keer op keer pijn te (laten) doen.

Bij deze tweede editie van PAINKILLER staat uiterlijk centraal.

Mensen gaat tegenwoordig ver, heel ver om hun lichaam in hun ogen te perfectioneren. Onze redactie heeft een bezoek gebracht aan het ATC, Amsterdam Tattoo Convention en spraken we met de mensen die tattoos hadden op plekken die je nooit zou kunnen verzinnen.

Een getatoeĂŤerde huid wordt hedendaags steeds meer geaccepteerd. Mede hierdoor zie je dat er mensen zijn die nog extremere dingen doen. Neem bijvoorbeeld suspension.

Suspension is het ophangen van jezelf aan grote vleeshaken.

Hoe kan het dat mensen dit voor hun plezier doen? Wij vragen het aan Tom die naast zijn suspension-perikelen ook nog andere extreme dingen met zijn lichaam doet.

Naast dat PAINKILLER jou verpletterd met een papieren magazine heeft PAINKILLER ook zijn eigen digitale platform 'Over the Edge'. Via onze app kun je jouw eigen verhalen met onze online community delen, wordt je op de hoogte gehouden van aankomende events en maak je kans om met jouw artikel (indien gewenst) in een van onze volgende edities te verschijnen.

Laat je verrassen door een wereld die voor jou wellicht nog onbekend is.

Bas Versloot - Hoofdredacteur

PAINKILLER | INHOUDSOPGAVE

10 VERHALENDE GEZICHTEN

16 VAN VLEES-

BEREIDING TOT VLEESBEWERKING

04

WAT WIL JE WORDEN ALS JE LATER GROOT BENT? BEROEPEN

06

VAN OPVALLEND NAAR OPGAAN IN DE MASSA UITERLIJK

10

VERHALENDE GEZICHTEN UITERLIJK

14

VENUS IM PELZ MASOCHISME

16

VAN VLEESBEREIDING TOT VLEESBEWERKING BEROEPEN

20

EEN HEBZUCHT DIE VERANDERDE IN EEN VERSLAVING CULTUUR

22

OVER THE EDGE INZENDING

24

THE PAINKILLER COLUMN

26

JE LICHAAM ALS STATUSSYMBOOL SPORT

WAT WIL JE WORDEN ALS JE LATER GROOT BENT? HET VERHAAL VAN TIMOTHY DIE OP 15-JARIGE LEEFTIJD DE KEUZE MAAKTE OM TATOEËERDER TE WORDEN.

Fotografie: Lynn Eeftink

Stel je voor, je bent 10 jaar, niemand neemt je serieus, je raakt in een depressie en vervolgens gaan ook je ouders scheiden. Je enige uitlaatklep is tekenen. Dit was voor een lange tijd de wereld van Timothy Hoogen. Timothy is nu 17 en probeert nu van die uitlaatklep zijn carrière als tattoo-artist op te zetten.

04

HET TATOEËREN HEEFT BIJ MIJ JUIST PIJN WEGGENOMEN.

PAINKILLER | BEROEPEN

"Ik ging met mijn vader op vakantie naar Frankrijk en kreeg last van benauwdheid en veel hoesten. Eenmaal in het ziekenhuis zeiden alle doctoren: "It's good, it's good", maar het was helemaal niet "good". Later in Nederland bleek dat ik een heftige vorm van astma en kinkhoest had. Deze vakantie was het startpunt van een moeilijke periode. Op vakantie heb ik de ziekte Hypochondrie in mijn hoofd ontwikkeld. Bij Hypochondrie heb je een tekortkoming aan Serotonine, wat het geluksgevoel maakt. Ik had hierdoor de angst om dood te gaan.

Ik mocht bij hem beginnen als leerling en ben een half jaar bij hem in de leer gegaan. Vijf dagen per week van 10 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds. Helaas moest ik hier mee stoppen, omdat het te zwaar voor me was. Nu ben ik vooral thuis en teken veel, maar heb het plan om verder te leren en misschien zelfs mijn eigen tattooshop op te zetten.

Tot die tijd blijft het toch echt nog tekenen en oefenen in mijn eigengemaakte tattoohoek op mijn kamer. Tattoos doen bij veel mensen pijn, maar hebben bij mij juist pijn weggenomen."

Op dit moment was ik al veel bezig met tekenen. Het tekenen was mijn uitlaatklep en diende als middel om mijn pijn en angst heel eventjes weg te nemen. De tekeningen die ik in die tijd heb gemaakt heb ik dan ook nooit aan iemand laten zien, omdat dit de meest duisteren zijn. Pas toen ik 14 was namen mensen mij serieus, maar dit was nog geen oplossing voor het probleem.

Wil je meer werk zien van Timothy of wil je een afspraak maken om door hem getatoeĂŤerd te worden? Stuur ons een bericht op de PAINKILLER app!

VAN MIJNE 10E TOT MIJN 16 , ANGST OM DOOD TE GAAN.

Op de dag dat ik mijn eerste tattoo liet zetten ontmoette ik Max, mijn tatoeĂŤerder, die mij weer in contact bracht met Xander. Xander was mijn nieuwe begin en inspiratiebron.

Fotografie: Lynn Eeftink

Op school begon het ook al af te takelen. Ik voelde me niet meer fijn in klaslokalen en dacht dat de muren op me af kwamen. Ook had ik het idee dat er dingen van mij verwacht werden die ik niet waar kon maken op dat moment. Om er een schepje boven op te gooien gingen mijn ouders ook nog scheiden. Inmiddels zat ik al in een zware depressie. Zo rond mijn 15de heb ik besloten om te stoppen met school en vanaf daar is het alleen maar bergopwaarts gegaan. Ik heb toen mijn eerste tattoo laten zetten. Het was een beschermengel die stond voor de afsluiting van die zware periode. Ik had de tattoo zelf getekend, dat maakte het nog specialer. Na die eerste volgden er nog veel meer, vooral veel die ik bij mezelf heb gezet. Mijn tattoo-inspiratie komt van Johnny Depp zijn tattoos, veel OldSkool, dikke lijnen en felle kleuren. Mijn lichaam zit nu dus al aardig vol en ik merk steeds meer dat mensen om me heen het niet accepteren. Altijd als ik naar mijn opa en oma ga doe ik toch automatisch lange mouwen aan.

05

VAN OPVALLEND NAAR OPGAAN IN DE MASSA Hoewel in het dagelijks leven tatoeages bij het grootste gedeelte van de westerse bevolking inmiddels geaccepteerd zijn, val je nog steeds op wanneer je van top tot teen beschilderd bent met allerlei verschillende composities. Echter is er één plek waar je juist opvalt wanneer je niet onder de plakplaatjes zit...

Jaarlijks worden eind mei drie dagen lang alle mensen met enige interesse voor plakplaatjes en piercings opgetrommeld in de RAI in Amsterdam. Wanneer je geen tatoeages hebt zal je je hier wellicht bekeken voelen, terwijl je toch het gevoel zult hebben dat je de enige bent die er juist "normaal" uitziet.

LIEVER DAN ZE ERUIT ZIEN 27, 28 en 29 mei wordt de RAI omgedoopt tot het Mekka van de tatoeages en piercings, tijdens de Amsterdan Tattoo Convention. Vanuit alle uithoeken van de wereld komen er artiesten bijeen, met hun vijftien stoeptegels dikke portfolio, om deze aan mensen te laten zien en om mensen hiermee over te halen om bij hun een tatoeage of een piercing te laten zetten.

Fotografie: Lynn Eeftink

De ingekleurde mannen en vrouwen, die overigens vaak ook voor de helft metaal zijn, transformeren plotseling van veroordeelde randcriminelen naar starende puppy's wanneer je langs hun stand loopt. Met smekende ogen in de hoop dat je door hun portfolio gaat bladeren, om vervolgens een seconde in mineur de volgende passerende vent poeslief aan te kijken, zijn ze opeens een stuk minder stoer.

Toch is het werk van de meeste artiesten op de beurs behoorlijk indrukwekkend te noemen en het is overduidelijk dat de bezoekers het hier mee eens zijn. Bijna bij elk standjes wordt er wel iemand getatoeëerd, wat overigens gepaard gaat met het betalen van een behoorlijk hoog prijskaartje.

Desalniettemin zijn er op de beurs nimmer tevreden mensen te zien.

06

PAINKILLER | UITERLIJK

ENKEL NEDERLANDS PRATEN ZIT ER NIET BIJ De diversiteit op de beurs is dan wel weer best wel hoog, zowel in de verschillende tekenstijlen van de artiesten als in de nationaliteiten van de tatoeĂŤerders. Van dikke Amerikanen gekleed in enkel een ontbloot bovenlichaam, tot Engelsen die zo uit MTV's Geordie Shore komen wandelen, Mexicanen die verdwijnen onder al hun tatoeages in het gezicht, en natuurlijk de oer-Hollandse Amsterdamse Nederlander. Ze waren er allemaal te vinden, allemaal met een eigen stijl. De beurs is een uitstekende manier om kennis te maken met artiesten en stijlen die je normaal niet zult vinden bij de tattooshop om de hoek en een tattoo te laten zetten in de stijl waar je al jaren naar opzoek bent.

Lees verder

07

DE ZAAL MOET GEREINIGD WORDEN Ook zijn er uitspringende mensen bij wie je zeker moet kijken. Zo is er bijvoorbeeld ook een man op de beurs te vinden, lijkend op een sjamaan, die nog tatoeëert op de traditionele manier. Hierbij heeft hij twee stokken in z'n hand lijkend op drumsticks. Aan de ene stok zit een naald met inkt die hij vervolgens boven je lichaam houdt en met de ander slaat hij erop terwijl hij de stokken beweegt in het patroon dat hij overtrekt. Voordat je getatoeëerd mag worden, moet de ruimte volgens de man eerst gereinigd worden. Dit doet hij door allerlei verschillende kruiden in de lucht te gooien waarmee hij het kwaad naar zijn zeggen verdrijft. Tot dan toe levert het alleen wat niezende toeschouwers op, maar iedereen is onder de indruk en blijft dan ook lang kijken om de artiest in werking te zien.

HOGE DIVERSIETIJD AAN STIJLEN EN BODYMODIFICATIONS Naast de traditionele manier van tatoeëren zijn er dus ook nog verschillende tekenstijlen. De verschillende stijlen variëren van tribals, naar geometrische en zelfs 3D tatoeages. Bij de laatste is er een meisje op de beurs te vinden die haar hele lichaam ingekleurd heeft, inclusief haar ogen. De eerste keer dat ze opkijkt en je recht in je ogen aanstaart ben je hoogstwaarschijnlijk enkele seconden door haar blik gevangen en geshockeerd, vriendelijk lachen en snel doorlopen dus. Achteraf blijkt dat dit meisje ook net zo goed je nichtje van achttien had kunnen zijn: de passie voor tatoeages maakt haar niet minder lief, al lijkt dat van de buitenkant misschien wel zo.

Fotografie: Lynn Eeftink

Verder waren ook behoorlijk wat piercing stands te vinden, deze deden zeker niet onder voor de stands met tatoeages en dit was ook terug te zien in de mensen op de beurs. Van mensen met twee kilo ijzer door hun oren en neuzen hoef je bij deze bijeenkomst niet op te kijken, eveneens als de verschillende soorten bodymodifications die langs komen. De hoeveelheid opgerekte oorlellen waar een pingpong bal doorheen kan zijn op twee handen niet te tellen, maar je ogen uitkijken doe je zeker.

08

EVEN BIJKOMEN IS MOGELIJK Mocht je willen bijkomen van alle vreemde verschijningen die je tegen gaat komen, dan zijn er achter in de RAI allerlei stoeltjes en zitzakken waar je, nadat je bij een van de verschillende eettentjes wat gekocht hebt, kunt relaxen en kan kijken naar hetgeen dat je op het podium wordt voorgeschoteld. Op het podium, zijn namelijk verschillende bandjes te zien die een divers muzikaal aanbod voorschotelen.

Van rock & roll, naar disco en zelfs wat Hawaiiaanse muziek komt voorbij. Echter zijn de zitzakken niet druk bezet, en doet de leadzanger af en toe een wanhopige poging het publiek mee te laten klappen, tevergeefs. Gezellig is het echter wel.

Ook is er rond een uur of 6 een paaldansact, wat resulteert in tientallen mannen die als de brandweer hun telefoon uit hun zak haalde om het optreden te filmen. Met plaatsvervangende schaamte sluiten er steeds meer twijfelende mannen aan met hun telefoon. De bedoelde vurige act komt al snel komisch over.

EEN SCHATTIG EINDE AAN EEN STOERE DAG Hoewel je als gemiddelde, niet onder getatoeĂŤerde burger je er misschien niet zo snel thuis zal voelen op het eerste gezicht, heerst er een gezellige sfeer. De wandelende kunstwerken zijn

absoluut niet te beroerd om op de foto te gaan, daar waar het misschien raar lijkt om iemand erop aan te spreken, ze zijn het gelukkig gewend. De gezellige middag eindigt dan ook met de uitreiking van de klompenwedstrijd. Hierbij krijgt elke artiest een lege houten klomp die zij kunnen beschilderen in hun eigen stijl, waarna de artiest met de mooiste klomp wint.

ALS EEN VIS IN 'T WATER, OF NIET...

De Amsterdam Tattoo Convention is een beleving voor mensen die zich totaal niet bevinden in de hechte wereld van piercings en tattoages. Hoewel je je misschien bij binnenkomst niet meteen op je gemak zult voelen, kijk je je ogen uit, en kom je achter de toch wel fijne karakters die verscholen zitten achter de tattoages. Voor mensen die bekend zijn met de tattoowereld, is de Amsterdam Tattoo Convention een plek waar je je als een vis in het water voelt, op zoek naar meer plakplaatjes.

Ben je nieuwsgierig naar de Amsterdam Tattoo Convention en heb je wel interesse om de wereld in te stappen van getatoeĂŤerde en gepiercete hoofden?

Ga dan voor meer informatie over de amsterdam tattoo convention naar ons digitale platform!

09

VERHALENDE GEZICHTEN De PAINKILLER redactie is aanwezig geweest bij de Amsterdam Tattoo Convention en hebben daar veel bijzondere verhalen gehoord. We willen jullie dit niet onthouden en hebben de drie meest spraakmakende op een rijtje gezet.

Mijn hoofd is getatoeëerd door een monnik uit een Maori volk uit Nieuw-Zeeland. Voordat je bij de Maori getatoeëerd mag worden, moet je door ze worden uitgenodigd. Ze gaan met je praten over je leven en dingen die jij belangrijk vindt. Vanuit dat gesprek maken ze een ontwerp. Elk ontwerp heeft zijn eigen verhaal en betekenis. Ik ben een paar keer terug geweest naar Nieuw-Zeeland en heb zo een groot gedeelte van mijn lichaam door hen laten tatoeëren. Mijn broer en ik runnen een tattooshop in Nederland en hebben de monniken ook uitgenodigd om een keer te komen tatoeëren in Nederland.

Dit hebben ze ook gedaan en aan het eind van het bezoek heb ik ook bij hen een tattoo mogen zetten.

Fotografie: Lynn Eeftink

HENK VAN VLIET

10

PAINKILLER | UITERLIJK

Sinds mijn twaalfde ben ik al bezig met tatoeëren.

In het begin doopte ik naalden in inkt en prikte deze vervolgens in mijn huid. Op mijn vijftiende liet ik mijn eerste tattoo zetten door iemand anders en met een machine. Toen ik getatoeëerd werd vroeg de tattoo-artist waar ik mijn andere tattoos had laten zetten. Hij was onder de indruk van mijn werk en ik mocht bij hem in de leer. Al snel kwam ik erachter dat ik tatoeëren met een machine verschrikkelijk vond en vandaar dat ik nu nog steeds met losse naalden. Ik heb zelf litteken kunst op mijn gezicht, vijf gouden tanden, mijn tong gesplitst en sinds een jaar allebei mijn oogballen blauw laten tatoeëren.

Dit deed verschrikkelijk veel pijn, maar het resultaat vind ik prachtig.

GRACE NEUTRAL

Het begon allemaal met een tepel piercing. Daarna volgen er al snel meer, maar alleen op de plekken waar mijn moeder ze niet kon zien. Na heel lang zeuren mocht ik toch van mijn moeder een piercing in mijn oor. Op dit moment wist mijn moeder nog steeds niet dat ik al ongeveer 5 piercings had. De dag na mijn moeders toestemming heb ik de piercing in mijn oor laten zetten. Voor een lange tijd is het bij deze piercing gebleven. Het keerpunt kwam toen ik 18 was en uit huis ging, toen ging het mis. Ik had zelf geld en mocht bepalen wat ik daarmee ging doen. Dat werd dus piercings zetten. Op een gegeven moment ben je niet meer bang voor de pijn. De angst vaagt weg, je wil steeds meer en meer en dan kom je eruit te zien als ik.

MICHAEL LITOVKIN

11

VENUS IM PELZ Onder pseudoniemen publiceerde hij zijn werk. Boeken waar hij zelf onder een alias de hoofdrol speelde als een slaaf in zijn wildste erotische dromen. Leopold von Sacher-Masoch is de eerste die het verlangen naar pijn en vernedering uitte naar de buitenwereld. Wij kennen het nu als ‘SM’.

Masochisme is het beleven van genoegen aan het ondergaan van pijn. Een groot deel van het masochisme bestaat in de erotische context, dit wordt ook wel sadomasochisme genoemd, 'SM'. Het is een combinatie van masochisme en sadisme, het plezier in het aandoen van pijn.

Tijdens de zoektocht naar het uit den boze begrip 'masochisme', kwamen na een tijdje de wortels van dit fenomeen boven drijven.

Zoals Mr. Grey (in 50 Shades of Grey) zijn genot haalt uit erotische machtsspelletjes, deed schrijver Leopold von Sacher-Masoch dat 150 jaar geleden ook.

Het masochisme is geboren met deze Oostenrijkse schrijver. Leopold publiceerde onder de pseudoniemen Charlotte Arand en Zoe von Rodenbach verschillende werken. Hij gebruikte aliassen voor zichzelf en zijn minnaressen om de hoofdpersonen te bekleden. Geheimzinnig als hij met de namen te werk ging, wond hij er geen doekjes om als we spreken over de inhoud. In zijn teksten manipuleerde hij de realiteit om zijn erotische dromen, zeg maar gerust het genot van pijn en onderwerping, waar te maken. In zijn bekendste werk Venus im Pelz (Venus in bont), gepubliceerd in 1870, beschrijft hij uitgebreid hoe zijn alias, Severin von Kusiemski, vraagt aan zijn minnares of hij haar slaaf mag zijn en moedigt haar aan om hem te vernederen en te behandelen als een stuk vuil. Leopold laat zien hoe hij kan genieten van de pijn als hij geslagen wordt met een zweep en gekleineerd wordt.

Het algemeen verlangen naar pijn en vernedering vond hier zijn grondslag, maar als je naar de hedendaagse masochist kijkt, is Leopold relatief nog een welpje onder de leeuwen.

Wil je een diepere duik nemen in de wereld van het verlangen naar pijn? Bekijk dan nu de trailer van de verfilmde Sacher-Masoch’s Venus im Pelz (2013) op Over the Edge en laat je inspireren. Misschien roept dit wel je lang verborgen verlangens naar deze erotische dromen op...

14

PAINKILLER | MASOCHISME

HIJ HAALT ZIJN GENOT UIT EROTISCHE MACHTSSPELLETJES.

Fotografie: Isis Gruijters

15

VAN VLEESBEREIDING TOT VLEESBEWERKING Maak kennis met Tom van Oudenaarden, een voorloper op het gebied van body modification en nieuwe technologie. Naast het zetten van piercings, tattoos en RFID NFC chips doet hij ook nog aan brandmerken, scarification, dit is door middel van het maken van wonden in een bepaalde vorm littekens creĂŤren en suspension, jezelf met je huid ophangen aan haken. PAINKILLER sprak met Tom over een aantal onderwerpen waar hij zich nu mee bezig houdt en vooral waarom.

16

PAINKILLER | UITERLIJK

IK WERK NU NOG STEEDS MET VLEES, ALLEEN DIT VLEES PRAAT TERUG.

TERUG IN DE TIJD De interesse voor piercen begon al op jonge leeftijd. Tom wilde een tepelpiercing en begon deze bij zichzelf te prikken. Tom's ouders hebben maar besloten om hem op 15-jarige leeftijd mee te nemen naar een shop om zijn tepels goed te laten piercen. Voordat Tom begon met piercen is hij jarenlang kok geweest. Helaas kreeg hij een motorongeluk waardoor hij in de ziektewet terecht kwam. Dit gaf hem tijd om na te denken over zijn toekomst. In de twee jaar thuis na zijn motor ongeluk heeft Tom besloten om in Barcelona een opleiding te gaan volgen tot piercer. "Ik werk nu nog steeds met vlees, alleen dit vlees praat terug." In Barcelona leerde hij veel nieuwe technieken en toen hij terug keerde naar Nederland was hij dan ook een van de eersten die kon werken met dermal anchors. Dit zijn kleine implantaten die je onder je huid bevestigt en waar het sieraad opgeschroeft word.

"We zitten nu op een moment in het leven, dat je zelf kunt beslissen hoe je eruit kunt zien en dat is een hele mooie tijd.

Als je nu je tong wil laten splitsen kan dat, vroeger werd je in een gekkenhuis gestopt!" Ook zorgt de stijgende populariteit van body modification voor meer klandizie. Vaak vinden mensen dingen in oren niet storend, vandaar dat Tom nu elke dag wel oortjes aan het prikken is. "Ik ben vaak blij als ik dan aan het eind van de dag weer kan brandmerken."

RFID/NFC CHIPS

Fotografie: Lynn Eeftink

Tom wilde niet dat hij zijn werk saai ging vinden en besloot op zoek te gaan naar andere technieken. Hij kwam zo terecht bij branding, scarification, implantaten en suspension, door deze nieuwe technieken kon hij een van zijn doelen bereiken; de Nederlandse body modification markt veranderen.

Veel mensen denken bij een stereotype piercer aan iemand die niet zo slim is en vaak geen opleiding heeft gedaan. Tom past zeker niet in dit hokje. Naast het veranderen van de markt op het gebied van body modification houdt Tom zich tegenwoordig ook bezig met het plaatsen van RFID/NFC chips.

RFID/NFC bestaat al heel lang, alleen word nu pas gebruikt voor communicatie tussen apparaten. De chips waar Tom mee werkt zijn ongeveer 12mm lang, 3mm dik, zitten in bio-

Lees verder

17

compatible glass en worden ingebracht onder de huid van je hand. De chips maken gebruik van Near Field Communication en kunnen binnen een bereik van 10cm apparaten activeren.

Nu pas zien mensen er de voordelen van in. "Ik heb nu geen autosleutels meer" Je hebt geen wachtwoorden en sleutels meer nodig, dit word allemaal gedaan via de chip. Zo heeft Tom geen voordeur- en autosleutels meer. Zitten er dan ook gevaren aan deze chips? Er zouden mensen iets anders op je chip kunnen zetten of kunnen aflezen wat erop staat, maar er zijn geen lichamelijke gevaren.

Als je toch benieuwd bent naar het hangen, dan kun je terecht in Arnhem. Daar zit een shop waar je elke laatste zaterdag van de maand kan gaan rond hangen.

VERHAAL VERSPREIDEN

Heb je er wel eens moeite mee om andere mensen pijn te doen?

"Als ik merk dat iets echt verschrikkelijk veel pijn doet vind ik dat echt niet leuk. Ik wil ervoor zorgen dat het zo min mogelijk pijn doet. Dat je er iets leuks voor terug krijgt."

Tom wordt door verschillende partijen uitgenodigd om te praten over zijn innovaties. Hij gaf bijvoorbeeld een presentatie bij TedX Roermond. Zoals bij elke presentatie vroegen mensen zich af wat Tom daar in godsnaam kwam doen. Totdat hij zijn verhaal over de chips verteld. Door deze presentaties krijgt Tom ook flink wat media aandacht. Zo ontmoette hij bij een presentatie in het DeLaMar theater in Amsterdam Peter Diamandis, een van de rijkste mensen ter wereld. Peter Diamandis betaalt commerciële ruimtevaart uit eigen zak. Peter moest na Tom het podium op en zei gelijk: "Ik wil ook zo'n chip!" Zo gezegd, zo gedaan. Bij Peter zijn volgende presentatie later die avond heeft Tom een chip bij hem geïmplanteerd. Normaal zet Tom de chips in zijn eigen zaak Piercing Studio Utrecht, hij is de enige in Nederland die dit doet en is daarom zeer populair. Veel mensen willen bij Tom in de leer, omdat ze weten dat ze leren van een van de besten.

SUSPENSION Naast piercen doet Tom in zijn vrije tijd aan suspension.

Suspension is jezelf met je huid ophangen aan grote haken.

Waarom doe je jezelf die pijn aan? "Getatoeëerd worden heb ik echt een hekel aan. Dat doet ook echt au en is niet leuk, maar het eindresultaat wel. Met piercen precies hetzelfde."

"Suspension, dat is niet voor de pijn, maar de kick om te hangen aan de haken en de shock factor!"

Tom heeft wel eens geprobeerd om een sieraad te maken en in de wonden van de haken te doen om te kijken of de haken daarna weer op dezelfde plek gehangen kunnen worden.

Tom is namelijk ook nog eens goudsmid en maakt zijn eigen sieraden. Helaas werd het sieraad in de rug afgestoten en groeide uit. Tom vindt het jammer dat suspension niet in zijn winkel kan door te weinig ruimte.

18

PIJN Tom zit zelf ook helemaal vol met piercings, tattoos en littekens van zijn suspensions. "Het verandert je uiterlijk, niet je karakter". Het is voor Tom ook een goede vordering dat body modification steeds meer geaccepteerd word.

Na jaren ervaring vind Tom niets meer raar, het kan zo gek niet of Tom heeft het wel eens mee gemaakt in zijn shop. Van mensen die hun seks toys aan het lichaam vast willen hebben zitten tot mensen die schreeuwen van de pijn of mannen in pak die altijd weer binnen komen voor een tepel of genitale piercing.

DE TOEKOMST Na het splitsen van zijn tong is Tom zijn bucketlist afgevinkt.

Tom gaat voorlopig nog wel even door met het zoeken van nieuwe manieren om de markt te veranderen, maar zijn er nu dan nog dingen op de markt die je nog hier wilt hebben?

"Nee, anders had ik ze al."

Wil je Tom in actie zien? Volgende week pierced hij een van onze PAINKILLER hoofdredacteuren en dit gaan wij voor jullie filmen! Registreer je nu op Over the Edge en mis het niet!

JE HAAR VERVEN IS OOK BODY MODIFICATION

Fotografie: Jurr van Hout

19

Fotografie: Isis Gruijters

EEN HEBZUCHT DIE VERANDERDE IN EEN VERSLAVING Gokverslaving is een probleem dat alle bevolkingslagen kan raken. De tachtigjarige buurman, je neef, je tante, in principe zou iedereen gokverslaafd kunnen raken. In deze editie spreken wij met Raymond (42), die graag anoniem zijn verhaal wil vertellen over zijn gokverslaving en zijn drugsverslaving. We spreken hem in Café de Pilaren in Alkmaar.

"Het begon allemaal met gokken. Zoals bij de meeste gokverslavingen van mensen om mij heen, kwam dat gewoon voort uit hebzucht en plezier. In het begin gooi je gewoon een paar euro's in de fruitautomaat in het plaatselijke café om de hoek. Je wint eens wat, je verliest eens wat, maar nooit kom je tot het besluit dat het eens een keer afgelopen is. Ik heb het zo’n twee jaar volgehouden om af een toe in een muntje in de automaat te gooien en het daarbij te laten, totdat ik het gokken op het internet leerde kennen, toen ging het mis.

Ik zit sowieso al veel achter de computer, voor m'n werk. Ik werk ook veel thuis namelijk, en daardoor kan ik zelf mijn uren bepalen, wat automatisch ook betekent dat ik m'n vrije uren kan bepalen. Bij het gokken op internet heb je niet te maken met de sluitingstijd van een café die je in de weg staat, hierdoor had ik vrije baan om zo lang te gokken als ik wilde, voor zover ik het geld had natuurlijk."

20

DOORGAAN, DOORGAAN, DOORGAAN "Toen ik voor het eerst een flinke smak geld won begon de verslaving flink toe te nemen. Ik had opeens meer geld gewonnen met een potje poker dan een dat ik verdien in een week als accountant. Voor dat ik het wist besteedde ik geen aandacht meer aan het werk dat gedaan moest worden en zat ik middagen, avonden zelfs nachten lang te gokken. De pieken werden hoger, maar de dalen ook. Soms won ik wel duizend euro op een avond, maar verloor ik de volgende dag nog het dubbele. Toch bleef ik doorgaan."

PAINKILLER | CULTUUR

VAN GOKKEN NAAR DRUGS

DE ENGELTJES OP MIJN SCHOUDER

"Inmiddels een half jaar later, werd ik ontslagen, hoewel ik niet het gevoel had dat het me raakte. Ook de banden met m'n vrienden werden steeds minder, ik kwam immers niet veel meer buiten en in het café. De uren slaap die ik elke nacht pakte werden steeds korter, ik bleef langer door gokken, maar ik trok het niet. Ik moest echter doorgaan en ging opzoek naar iets waardoor ik langer door kon blijven gokken. Ik kende nog wel een adresje van een maat waar ik wat speed kon krijgen. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik het zou gebruiken en ik wist wat de effecten waren. Ik zou er scherper van worden, meer energie krijgen en langer op kunnen blijven en dit is wat ik zocht. Al snel kocht ik voor het eerst een gram speed, die in twee avonden al op was. Ik kon lang doorgaan, maar m’n gezondheid ging achteruit. Ik sliep bijna niet meer en voelde dat m’n eetlust af begon te nemen. Wanneer ik wakker werd, nam ik nog wel ontbijt, ook vlak voor het slapen at ik nog iets kleins, maar daar tussendoor at ik vrijwel niks. Binnen enkele weken begon ik te lijden aan gewichtsverlies, en merkte ik ook dat ik na elke verliespartij tijdens het gokken in een flinke dip belandde."

"Nadat mijn zussen, die ik al een tijd niet meer gezien had, mij tegen het lijf liepen in de supermarkt besefte ik pas hoe slecht het met mij ging toen Sacha spontaan begon te huilen. Vanaf toen besloot ik dat ik er mee ging stoppen en heb me aangemeld bij Jellinek. Het traject heeft uiteindelijk zo’n zeven weken geduurd. Inmiddels ben ik al een veertien maanden clean, sport ik veel en spreek ik het grootste deel van mijn vrienden weer. Het heeft me uiteindelijk een hoop gekost en ik raad iedereen gokken en drugs dan ook sterk af. Wel spoor ik iedereen aan om te blijven vechten voor een betere toekomst, want er is altijd licht aan het einde van de tunnel."

NADAT MIJN ZUSSEN MIJ TEGEN HET LIJF LIEPEN, BESEFTE IK PAS HOE SLECHT HET MET MIJ GING.

21

OVER THE EDGE PAINKILLER | INZENDING

Wekelijks speuren wij door de teksten die worden geplaatst op ons social media platform; Over The Edge. Deze week hebben wij gekozen voor een column geschreven door Mick van Huet. Mick wilt van kinds af aan zich al bewijzen bij het korps mariniers. zijn weg naar het behalen van zijn doel beschrijft hij in zijn eigen blog en op zijn facebookpagina: Ik word militair. Mocht zijn column jou aanspreken?

Kijk eens op zijn facebookpagina voor meer van dit soort artikelen.

Fotografie: Ikwordmilitair1

'Pijn is een emotie, en emoties kun je uitschakelen'. Deze veelgehoorde kreet binnen Defensie lijkt gebaseerd op puur testosteron. Stoere-jongensgedrag, waarbij niemand de zwakste wil zijn. Toen ik vorig jaar de Marinier Algemeen Selectie Test deed, begonnen er 127 personen aan de keuring. Deze driedaagse test was de eerste stap naar een carrière als militair bij het Korps Mariniers. Er waren jongens groter en er waren jongens sterker. Veel sterker. Onzekerheid lag op de loer en ik besloot om maar gewoon het beste van mezelf te laten zien, want ik was er immers toch al.

Veel van die grote jongens mochten echter na een uurtje rennen, opdrukken en optrekken al naar huis, omdat ze de eisen niet wisten te halen. Was het zwaar voor ze? Misschien wel. Deed het ze pijn? Misschien ook wel. Wat ik wel wist, was dat de drie dagen mij pijn deden. Ik moest steeds weer dieper gaan en bewegen werd iedere dag moeizamer.

Mijn spieren begonnen te verkrampen, pezen en gewrichten werden pijnlijk en door de weinige uren slaap en vermoeidheid begon de kritiek van de instructeurs steeds meer indeuk te maken. Ik begon in de gaten te krijgen dat het bij deze dagen niet ging om de jongens die het fitst waren, maar om de jongens die het liefst de eindstreep wilde halen. Om de jongens die de pijn weg konden cijferen voor een hoger einddoel. Want wat is pijn als je iets ontzettend graag wilt? Wat is pijn als het je oplevert, waar je keihard voor gewerkt hebt? Voor sommigen is 07:00 opstaan pijnlijk, voor anderen is een avondje sporten pijnlijk. Maar hoeveel pijn doet het nou echt, als het je dichterbij je droom brengt? Ik ben er al een tijdje achter dat doelen behalen altijd pijn gaat doen, of dat nou afvallen, ondernemen of iets simpels als huiswerk maken is. Uiteindelijk hebben 27 personen de eindstreep van de selectietesten gehaald. Pijn uitschakelen, dat gaat je nooit lukken. Maar de pijn relativeren, dat helpt je al een heleboel. /Ikwordmilitair1

22

THE PAINKILLER Op de PAINKILLER-app zijn verschillende challenges te vinden.

De echte PAINKILLER onderscheid zich met deze challenges van de brookies. Daarom dagen wij bij iedere editie onze hoofdredacteur uit om een van de challenges uit te voeren.

Een van de challenges van vorige editie was het meedoen aan de fitheidstest voor het Korps Mariniers. Deze fitheidstest, om nieuwe mariniers te werven, wordt een aantal keren per maand georganiseerd op een terrein van defensie in Amsterdam. Op 26 mei jl. stond deze test voor mij op de planning.

De mannen van het Korps Mariniers zijn in mijn ogen flinke kerels. Zou ik in staat zijn deze test te halen? Een goede basis heb ik in ieder geval; de opleiding CIOS afgerond en al jaren op goed amateurniveau aan het voetballen.Aan de conditie zal het dus niet liggen, toch?

Om te weten wat me te wachten stond heb ik eerst bekeken waaruit de test bestaat; 30 push-ups, 30 sit-ups, 4 pull-ups en 2700 meter hardlopen binnen 12 minuten.

Toen ik dit las was ik toch aardig verbaasd. Het enige waar ik wellicht moeite mee kon krijgen waren de sit-ups, de rest is een makkie. En dan nog de gedachten dat er drie beulen van het Korps Mariniers op mijn lippen mee kijken, zou mij al meteen meer kracht geven.

Was dit nou het enige wat je moet kunnen om toegelaten te worden bij het Korps Mariniers? Al snel las ik dat je bij het behalen van deze fitheidstest een toelatingsbewijs krijgt voor de MAST-opleiding binnen defensie. MAST staat voor Mariniers Selectie Test. Dit is pas de echte toelatingstest voor het Korps Mariniers.

26 mei kwam steeds dichterbij en ik besloot om te kijken of ik de challenge kon halen zonder daarvoor te trainen. Om op ons digitale platform en voor dit artikel goed verslag te kunnen doen, heeft de redactie contact opgenomen met defensie. Dit om toestemming te krijgen om tijdens de test mij te volgen en filmen. Doordat de Mariniers anoniem moeten en willen blijven, was dit helaas niet mogelijk. Voor mij toch wel een beetje een opluchting. Ik had hier en daar al laten weten dat ik mee zou doen aan de test en ook al flink zitten bluffen dat ik dit makkelijk zou gaan redden. Voor mij was de fitheidstest dan ook meteen van de baan. De gegevens van de fitheidstest zijn echter bekend en dus werd ik overgehaald door de redactie om de challenge elders uit te voeren.

24

PAINKILLER | COLUMN

DE TEST Sportkleding aan en met de beeldredacteur het bos in. Als eerste de 2700 meter binnen 12 minuten. Met een stopwatch in mijn hand kon ik goed bijhouden hoe lang ik aan het lopen was. Uiteindelijk liep ik de 2700 meter in 10 minuten en 52 seconden, eitje dus. Op naar het volgende onderdeel; 30 push-ups. Tijdens de voetbaltrainingen doen we vooraf ook vaak push-ups dus deze 30 gingen ook gemakkelijk. Toen kwamen de sit-ups, de 30 sit-ups waren al een stuk lastiger. Als er niet een van de beeldredacteuren mee was om te filmen was ik waarschijnlijk eerder afgehaakt. Met enige pijn in mijn buik en onderrug wist ik uiteindelijk ook deze test te halen.

Het enige wat mij nu nog te wachten stond waren de vier pull-ups. Uit ervaring weet ik dat het lijkt alsof vier keer niets voorstelt, maar dat dit toch echt best pittig is. Na een paar keer een aanloop te hebben genomen om naar een hoge tak in het bos te springen, merkte ik gelijk tijdens het hangen dat dit toch echt wat zwaarder zou gaan worden dan gedacht. De eerste pull up ging nog wel maar bij de tweede merkte ik dat mijn benen al aardig begonnen te spartelen. Bij de derde was dit nog erger en bij de vierde en laatste pull-up kwam ik nog maar net omhoog. Maar ik heb het gehaald, alle vier de onderdelen. Met enige trots liep ik naar huis.

De fitheidstest voor het Korps Mariniers zonder camera, zou ik ook wel halen. De opleiding tot Marinier die hierna volgt laat ik voor wat het is. Deze officiĂŤle opleiding vereist training, kracht en doorzettingsvermogen. Dit kan naar mijn idee alleen als je echt vastberaden bent om Marinier te worden.

DIT MOET MIJ WEL LUKKEN, TOCH?

Bas Versloot

Fotografie: Isis Gruijters

25

JE LICHAAM ALS STATUSSYMBOOL Bodybuilders worden vaak gezien als hersenloze onaantrekkelijke spierbundels. Maar wie verder kijkt dan het vooroordeel ziet sporters met zelfdiscipline en doorzettingsvermogen.

100 jaar geleden liep hij al rond in het circus. De 'strongman', getypeerd door zijn krulsnor, liet zijn enorme kracht zien aan de bezoekers van de freakshow. Deze krachtpatser is geÍvolueerd tot de hedendaagse bodybuilder, die niet meer in het circus rondloopt, maar op de IFBB – International Federation of Bodybuilding and Fitness, host van onder andere de Mr. Olympia-competities.

Bodybuilding is veel meer dan alleen een majestueus fysiek. Je kunt zo'n lichaam niet onderhouden zonder er constant aan te werken. Het weerspiegelt ongelimiteerde toewijding en discipline. Voor bodybuilden moet je geduld hebben en met passie in jezelf blijven geloven. Een goed gebouwd, gespierd en proportioneel mooi lichaam is een statussymbool. Je kunt het niet erven, je kan het niet stelen en je kunt het niet lenen. Je krijgt het alleen door er keihard aan te werken. Het reflecteert de enorme hoeveelheid inspanning, moeite en doorzettingsvermogen die je hebt geleverd om dat fysiek te bereiken.

Zoals Arnold Schwarzenegger ooit zei: "The mind is the limit. As long as the mind can envision the fact that you can do something, you can do it, as long as you really believe 100 percent." Als je jezelf er echt van kunt overtuigen dat je iets kunt doen, is alles mogelijk.

DE GEEST STIJGT UIT BOVEN ELKE MATERIE. Bodybuilding is een groeiende subcultuur en de mensen die daar deel vanuit maken zijn begripvol naar elkaar en hebben veel liefde voor de gemeenschap. De rest van de wereld ontgaat de aantrekkingskracht van deze subcultuur van lichamelijk excentrieke figuren.

26

PAINKILLER | SPORT

THE MIND IS THE LIMIT In onze samenleving heerst een populaire opinie over bodybuilders, namelijk dat de spierbundels er onaantrekkelijk en onnatuurlijk uitzien. Wat de meesten niet begrijpen is dat de bodybuilders het doen voor zichzelf, om te kijken hoever ze zichzelf kunnen pushen en hun grenzen kunnen verleggen. De bodybuilder traint niet om er alleen maar goed uit te zien. Hij traint om de beste te zijn, omdat dit zijn hobby, obsessie of misschien wel zijn leven is. Het is wat hij doet; sommigen gamen, schilderen of lezen, en sommigen liften gewichten. Als mensen iets niet begrijpen, gaan ze hun eigen conclusies trekken of luisteren naar de dominante opinie. Maar dat wil niet zeggen dat die vooroordelen ook juist zijn. Denk maar eens aan mensen die een Hummer kopen. Bijna iedereen vindt deze auto lomp of asociaal, terwijl de bestuurder daar waarschijnlijk anders over denkt. Hij kan nog vele jaren genieten van zijn Hummer, terwijl de rest van de wereld vastzit in een normale auto.

Misschien kunnen we dus ook wel stellen dat het beoefenen van bodybuilden een verrijking is voor zowel je lichaam als je geest. Enorme zelfdiscipline en doorzettingsvermogen zijn de hoofdingrediĂŤnten van deze manier van leven.

Fotografie: Isis Gruijters

De volgende keer als je een van deze atleten tegenkomt zou je dit in je achterhoofd kunnen houden: de geest stijgt uit boven elke materie.

27

1 Juni 2016

€ 4,99