Işıklı yıllarımı anımsadığımda, yerinde duramayan bir öğrenci olduğumu rahatlıkla söyleyebilirim. Okuldaki derslerin pek çoğu sıkıcı gelirdi bana... Özellikle sayısal derslerde oturup dinlemek yerine, kalkıp konuyu anlatmak daha eğlenceliydi benim için. Analitik geometri ve matematik dersleri hâlâ dün gibi aklımda. Sınıfta 9 erkek, 8 kız öğrenci vardı. Dersi bir an önce bitirip bahçeye maç yapmaya inebilmek için aramızda anlaşırdık. Öğle arasında, o gün derste işlenecek soruları çözerdim, dersin ilk 5-6 dakikasında küçük bir sınav ile hocayı, konuyu herkesin eksiksiz anladığına ikna ederdik. Sonra beşerlikten takımları kurardık. Lisede vakit geçirmekten en çok hoşlandığım yerlerden biri laboratuvardı. Okuldan sonra ya da gün içerisinde ders aralarında, Levent İnceli Hoca ve arkadaşım Burak (Çelik) ile birlikte laboratuvarda organik güneş pili sentezlemek, UV ışınların sentezlediğimiz maddeler üzerindeki etkisini incelemek çok eğlenceliydi. Bana bu heyecanı ve ilgiyi kazandıran başta kimya hocam Şemsa Uygun ve Aynur Karakaya, Küpra Yıldırım, Tülay Olcay, Ganime Parim, Osman Kaytazoğlu, İbrahim Çiçek hocalarım olmak üzere; hayat görüşleriyle beni etkileyen diğer hocalarımı hiçbir zaman unutmayacağım. Lise yıllarımı hatırladığımda, aklıma matematik olimpiyatları ve proje yarışmaları için gittiğimiz Antalya ve Ankara gibi Türkiye’nin çeşitli şehirleri ve tabii ki ABD’deki uluslararası yarışma geliyor. Özellikle TÜBİTAK ve Intel ISEF [International Science and Engineering Fair/ Uluslararası Bilim ve Mühendislik Fuarı] gibi yarışmalar benim için eşsiz birer deneyimdi.
Uzun bir zaman boyunca üzerinde çalıştığım bir projeyi, 50 farklı ülkeden katılımcının bulunduğu ve kendi ülkelerinde ödül almış 1212 projenin katıldığı bir ortamda sergileyebilmek ve bu emeğin karşılığını görebilmek muhteşem bir duyguydu. Sayısal bölüm öğrencisi olarak uzun bir süre çeşitli meslekler arasında gidip geldim. Kimyaya olan ilgim ve ABD’de saygıdeğer üniversitelerin kimya bölümlerinden almış olduğum kabuller nedeniyle kimya mühendisliği seçmeyi düşünüyordum. Şu an okuduğum bölüm olan tıp ise, lisedeki son yılımın son döneminde hedeflerim arasına girdi. Bugün geriye baktığımda, seçmeyi düşündüğüm bölümler içerisinden en ilginç geleni siyasal bilgiler... Bunda şüphesiz Can (Özyürek) ve Berkay (Tekin) ile ders aralarında yaptığımız memleketi kurtarmaya yönelik tartışmaların etkisi vardı. Feyziye Mektepleri Vakfının çağdaş ve Atatürkçü eğitim anlayışı ile yaymış olduğu ışığın, daha nice 125 yıllara ulaşacağına adım gibi eminim. Bu ışığın bir parçası olmaktan büyük bir onur duyuyorum. 125. yılımız kutlu olsun!
GÜNEŞ PARLAKGÜL
Üniversite Öğrencisi 1989 yılında İstanbul’da doğdu. 1994’te Işık Anaokulunda okuduktan sonra; 2003’te Nişantaşı Işık İlköğretim Okulunu ikincilikle, 2007’de Nişantaşı Işık Lisesinden birincilikle mezun oldu. Halen İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi’nde 3. sınıf tıp öğrencisi olarak eğitimimi sürdürüyor. Son üç yıldır immünoloji alanında çeşitli araştırma projeleri üzerinde çalışmaları devam ediyor. Aynı zamanda International Federation of Medical Students Association’ın Türkiye kolu olan, Türk Tıp Öğrencileri Uluslararası Birliğinde, İstanbul Tıp Fakültesinin staj değişim sorumlusu olarak çalışıyor. Lise 2’de katıldığı TÜBİTAK Liseler arası Proje Yarışması’nda kimya dalında Türkiye üçüncülüğünü ve yine aynı projeyle Lise 3’te Türkiye’yi temsilen TÜBİTAK tarafından gönderildiği, ABD’de düzenlenen Intel Uluslararası Bilim ve Mühendislik Fuarı’nda, Işıklı arkadaşı Burak Çelik ile birlikte dünya birinciliğini kazandı. Bu başarının ardından bir asteroide adları verildi ve ABD’de çeşitli üniversitelerden kabul aldı. Mesleki ilgi alanlarının dışında İstanbul Üniversitesi Dağcılık ve Doğa Sporları Kulübünün lisanslı sporcusu olarak kaya tırmanışı ve alpinizm yapmaktan keyif alıyor.
IŞIKLI PORTRELER
|| 104