COLUMN
Werkgever, durf te partneren “Ik kan het allemaal niet meer overzien”, vertelde een eindverantwoordelijk manager van een klant (schoonmaakbedrijf) van ons. “Al die regels waar ik aan moet voldoen rondom mijn zieke medewerker. Het lijkt wel of mijn verantwoordelijkheden nog verder gaan dan de verantwoordelijkheden binnen mijn gezin,” vertelde hij fors gefrustreerd.
Al pratend met deze manager, viel me op dat alle Wet en Regelgeving rondom een zieke werknemer hem doet verkrampen. Oprecht heb ik het met hem te doen. De angst om sancties te krijgen vanuit het UWV en verzekeringstechnisch vanuit de loonschadeverzekering niet (alles) uitgekeerd te krijgen, geeft hem zichtbaar stress. Vanzelfsprekend is het dossier bij ons goed bekend en inderdaad is het een draak van een dossier. De werknemer heeft een aantoonbaar chronische fysieke klacht. Daarnaast drie kinderen thuis waarvan een met een mentale beperking. Zijn vrouw is juriste en werkt fulltime bij het ministerie van Justitie. Zowel de werkgever als mijn collega’s zijn het er over eens dat de werknemer een belang heeft bij ziekte. Dit noemen we ziektewinst. Alle mazen in het net worden door de medewerker aangegrepen om als mantelzorger thuis te kunnen zijn. Althans, volgens de emotioneel gefrustreerde manager. En om eerlijk te zijn, geef ik kijkend in het dossier de manager in dit geval volledig gelijk! Dit is een casus waarin je als werkgever uit je normatieve patroon moet stappen. Alleen met het volgen van weten regelgeving ga je er in deze casus niet uitkomen! De werknemer en werkgever hebben beiden binnen de Arbeid omstandigheden Wet (Arbowet) één belangrijk uitgangspunt en wederzijdse plicht. Beiden moeten er alles aan doen om duurzaam aan het werk te blijven en bij ziekte er alles aan doen om duurzaam aan het werk te komen!
Tekst Roel Leeuwenburgh | Fotografie John Brussel
Roel Leeuwenburgh is directeur van Care for Companies
Mijn voorstel om een informeel gesprek te voeren met de werknemer als mens tot mens word afgewezen. “Heeft geen zin met deze man”, is het antwoord. Een driegesprek tussen bedrijfsarts, manager en werknemer om de kern van het probleem te benoemen en piketpaaltjes te slaan voor de toekomst, word eveneens afgewezen op basis van kosten en tijdsgebrek. Een formeel mediation-traject wordt ook als niet zinvol gevonden door de manager. Teleurgesteld en nu ook ik ietwat gefrustreerd, zak ik terug in mijn stoel. Graag had ik een rol willen spelen in dit stroperige dossier waarin wij als Arbodienst naast een onafhankelijke rol ook een bemiddelende en oplossende rol hadden willen hebben. Actief handelen en beide tegenover elkaar staande partijen adviseren en begeleiden. Dit door oprecht de kern van het probleem in oorzaak, rechten en plichten te benoemen en daarmee heldere kaders voor beiden neer te zetten. Durf te handelen werkgever en stel je hierbij open en coöperatief op! Partner met je arbodienst en durf over je eigen schaduw heen te stappen. Samen komen we er dan echt wel daar waar we moeten zijn.
Reageren? roelleeuwenburgh@careforcompanies.nl
Care for Companies | (079) 361 13 18 | (06) 533 193 73 | roelleeuwenburgh@careforcompanies.nl | www.careforcompanies.nl
ZOETERMEER INTO BUSINESS
49