PRZESZŁE,
NIEDOKONANE
126
-
Szalejmy duchem w zachwycie - niech innych duchy szaleją z zachwytu - nie wstydźmy się Dawidowych skoków - ani łez cichych z radości - nie obawiajmy się zagłuszu piszczał, bębnów i trąb - i krzyczmy Bożosławę - aż „Bóg się uśmiechnie na tronie szafirów". 1. CIEBIE BOGA Chwalimy CIEBIE PANA Wyznajemy 2. CIEBIE Wiecznego OJCA cała ziemia uwielbia 3. TOBIE wszystkie Anioły TOBIE Nieba i rozwszechne Potęgi 4. TOBIE Cherubiny i Serafiny bezustannym głosem wykrzykują 5. ŚWIĘTY-ŚWIĘTY-ŚWIĘTY PAN BÓG Zastępów 6. Pełne są nieba i ziemia Wszechwładzy Twojej Sławy 7. CIEBIE wsławiony wtór Apostołów 8. CIEBIE chwalebny wieszczów poczet 9. CIEBIE chwalą Męczenników ochotnicze szeregi 10. CIEBIE po świecie ziemie wyznaje Świętospoła 11. OJCA bezmiernej Wszechwładzy 12. Uwielbianego Twego SYNA prawdziwego i jedynego 13. oraz Świętego Pocieszycielskiego DUCHA 14. TYŚ KRÓL SŁAWY CHRYSTE 15. TYŚ OJCA Wiekuistym Jest SYNEM. 16. TYŚ dla Zbawienia - zostając Człowiekiem nie wzgardził Łonem Dziewicy. 17. TYŚ skruszonym żądłem śmierci otworzył wierzącym królestwo niebios 18. TY po Prawicy BOGA siedzisz w Sławie OJCA 19. że SĘDZIA przyjdziesz - wierzymy 20. CIEBIE więc prosimy, poratuj sługi swoje, któreś przecenną ·K.RWIĄ odkupił 21. uczyń - by nas zaliczono z Twoimi Świętemi do wieczystej Sławy. Słowo po słowie - musimy sposobem Limana - wziąć pod rozwagę - ustalić ich wagę, znaczenie, wpuścić w siebie: w pamięć, w umysł, w sumienie, w wiarę i z jakimś sprawoznawczym przewodnikiem dotrzeć do krajów i czasu świętych: Ambrożego
i Augustyna.
Dojrzeć ich wyrazy oczu - poruszenia w szatach - dosłyszeć ich tchnienie i głos -
- i poznać drogę ich świętości i wymodlić sobie Chwilę Osobliwą ich Rozpieśni. JULIUSZ OSTERWA
~
127
PRZESZŁE,
NIEDOKONANE
A gdy Polska Chwila wezwie Zygmuntem, dzwonami, dzwonkami na TE DEUM to już nasi odbiorcy będą w świątyniach duchem bardziej skupieni - w podzięce czynniejsi - w sławieniu odważniejsi Ach loty - loty - do nieśmiertelnych złotych wrót Ikarowy lot? Ikarowy los? Nie. Nie. Nie należy pragnąć, abywielomilionowej cieści byli jak rodzynki w cieście. Starajmy się raczej być kroplą szeroko rozlanych wód i mieć te same właściwości przetworzne,jakie są w całym jeziorze - starajmy się być kroplą tej samej krwi, która opływa całą członnię narodu. Jeno krew żeby była czysta ... skoro ma płynąć z naszego serca - skoro ją mają pić ... Jeno powietrze żeby było czyste - skoro nim karmić mamy krew. Czy też marzenie? Zapewne przywodząc na pamięć zmorne wspomnienia z przedwojennych lat- możemy popaść w zwątpienie - nawet wojenną rzeczywistość obcierając z bliska, możemy popaść w odrętwienie - nawet najbliższej przyszłości nie słu chając, a słysząc o czarnowidzeniach i wróżbowiedniach, można popaść w zniechę cenie - lecz jeśli się wierzy - w to, co nam Świetospoła podaje do wierzenia - jeśli się wierzy Błogowieści - i Duchowi, qui locutus est per prophetas - to wystarczy iskierka nadziei, aby jasno patrzeć i jasnowidzieć . {Bardzo wiele z tego, co było nam przed wojną zmorą, przepadło - nie należy tego przywoływać nawet myślą. - Poza tym ucichło życie - jak człowiek znużony, który zasnął i odpoczywa - by począć od nowa. Życie polskie oddycha - pełną nawet piersią - jeno mu zabroniono uśmiechać się i ruszać, i czynić swoją wolę. Sen skrzepi mu mięśnie i odświeży umysł. Długo śpi niespokojnie śpi - ale nabiera mocy. Zamknięto szkoły, wyższe uczelnie, „teatry", dzienniki - tego, że tam od czasu do czasu zgrzypi buda Tespisa ciągniona przez krowy, cielęta, muły i osły, nie bierze się pod uwagę - że tam tu i ówdzie pozwolono zaprawiać niewolników do roboty w ojczystej mowie - i że w ojczystej mowie wolno bałamucić - to nie są rzeczy groźne.} Gdy się człowiek zbudzi - a zbudzi go cisza pokoju - gdy zaczerpnie poburznego powietrza - przeżegna się - spojrzy dokoła - i uśmiechnie się do rannych zórz zobaczy - że hen, na granicach rzężą powalone olbrzymy- czarnej, brudnej, cuchnąśmy w
LIST DO STEFANA JARACZA