Story of Cool gaat over mensen die iets creeren wat er nog niet is. Mensen die uitdagingen zien en ze aangaan. Mensen die de hedendaagse visie op veel dingen onder de loep nemen en verbeteren waar kan. Voor alle bovenstaande dingen is creativiteit onmisbaar. Je moet loslaten waar ander vast houden, je moet iets kunnen bedenken dat er nog niet is, Je moet als het ware een leeg vel voor je kunnen zien en het durven te gaan vullen, wetende dat je in dat proces veel fout gaat doen, veel moet gummen of een nieuw vel moet pakken. Voor dat soort creativiteit is ook durf nodig. Maar het fijne is dat creativiteit ook besmettelijk is. Wanneer jij op je lege vel gaat schetsen is er altijd wel iemand die mee wil tekenen of in wil kleuren. Creativiteit betekent namelijk ook loslaten dat je alles alleen moet bedenken. Maar JIJ moet beginnen! Jasper van Impelen
: s w e ervi
Int
en m e o R Nils arts A a Leon hojnack C Anna
Cool to date:
pluk je momen ten oplossing voor mijnen join the pipe
columns: o.a. martijn van osch yoeke nagel herman drummer linde ten broek : r e e m floris koot en shopping cool janne willems ple o e p l oo
c pijn : e r u feat tive c e l l co cool
The Story of Cool is een crossmediaal project wat een baken wil zijn in een wereld die zichzelf steeds minder schijnt te snappen. Door te laten zien hoe het ook kan willen we inspireren, stimuleren en informeren. Steunt u de missie van het blad en wilt u bijdragen dan kan dat in de vorm van een partnerschap, adverteren of samenwerking. Redactie en vormgeving: Jasper van Impelen Website: www.storyofcool.com Meer informatie: 06-51107787 of beptothebone@gmail.com
Voormalig non en lerares Nelsa Curbelo trok zich het lot aan van de hardste jonge criminelen in Ecuador. Ze begon met luisteren en verdiende zo respect van deze straatjongeren. Nu helpt ze deze groep door niet te (ver)oordelen maar juist aandacht te geven aan de positieve elementen in deze groepen, samenwerking, inzet, saamhorigheid en communicatie. Zo geeft ze deze jongeren een kans om uit deze spiraal te komen en zorgt ze voor leningen waardoor ze een kans krijgen en kunnen gaan ondernemen.
Suleiman Bakhit maakt stripver-
halen voor jongeren in het Midden Oosten. Westerse Superhelden passen niet bij de culturele normen, waarden en dagelijkse ervaringen deze jeugd en zijn zo geen positieve rolmodellen. Door passende verhalen te vertellen leert hij de jeugd over het omgaan met tegenslagen en ontbering en het belang van doorzettingsvermogen. Positieve rolmodellen hebben een belangrijke taak het opkomend extremisme tegenstand te bieden en niets minder is zijn missie.
Crist贸bal Col贸n werkte in een
psychiatrisch instituut en snapte niet dat je mensen met problemen in deze maatschappij opsluit. Hij kijkt liever naar wat ze wel kunnen dan naar wat ze niet kunnen. Nu is hij directeur van een zuivelfabriek in Spanje die deze mensen aan het werk zet en zo eigenwaarde en een inkomen biedt.
Ziekenhuizen in Brazili毛 zijn best goed, het gaat mis wanneer ontslagen mensen weer terug moeten naar hun huis in de sloppenwijk, zonder geld voor medicijnen en zonder fatsoenlijke woning. Vera Cordeiro begon, met haar eigen geld en geholpen door enkele vrijwilligers, deze mensen te helpen aan medicijnen en praktische hulp. Dit groeide uit tot een organisatie die al meer dan 20000 mensen die door dit gezondheidsprogramma zijn geholpen en weer een kans hebben.
Muhammad Yunus is inmiddels
een boegbeeld geworden van sociaal ondernemen. Zijn idee van microfinancieren is algemeen geaccepteerd en heeft hem zelfs de Nobelprijs opgeleverd. Maar het begon in 1974 toen hij in Bangladesh, waar een hongersnood heerste, mensen zelf geld begon te geven, om ze te helpen. Betaal maar terg wanneer je kan... Ondenkbaar toen, wereldveranderend nu.
Marlene Sandberg, een advo-
cate uit Zweden, schrok toen ze erachter kwam hoe milieuvervuilend wegwerp luiers waren. Net zwanger van haar tweede kind ging op onderzoek naar alternatieven maar vond er geen. Toen besloot ze het zelf maar te doen en ontwikkelde een luier die volledig afbreekbaar was, gemaakt van maisvezel, tarwe en houtpulp. Haar bedrijf is inmiddels uitgebreid naar billendoekjes en luierzakjes en heeft de branche volledig veranderd.
Uttam Sanjel zag de
ellendige leefomstandigheden van de kinderen in Nepal en besloot er wat aan te doen. Hij combineerde zijn goede opleiding, zijn lef en zijn idealen en begon scholen te bouwen met bamboe. Voor 1 euro per maand krijgen deze kinderen nu les en een kasn op een waardig leven.
Voormalig boer Hermann Albers is een van de eerste pioniers van de windindustrie in Duitsland. Hij zag wind al een van de beslissende mogelijkheden voor de duitse kuststreek om een alternatief te bieden voor de heersende crisis en nam zelf het voortouw. Mede door zijn vastberadenheid is Duitsland nu een van de leidende partijen op duurzame energie en een voorbeeld voor anderen.
Goeiemorgen! Creativiteit staat voor mij gelijk aan bewust loslaten. Loslaten wat je al kent. En dat is veel. Als kind word je namelijk al aangeleerd om overal een label op te plakken. “Dat is een tafel.” “Dat is een boom.” “Dat is een fiets.” Creativiteit is de kunst om daar weer los van te komen. Om los te komen van die labels. Om het onbekende op te zoeken. Om te vertrouwen op wat er komt. Om echt te luisteren. Om echt te zien. Om echt te voelen. Om echt te ruiken. … Hoe meer je los laat hoe creatiever je wordt. Het creëren zelf wordt dan waar het om draait. Niet het resultaat. Grappig genoeg kom je juist door dat loslaten tot de mooiste resultaten. … En dat creëren gebeurt op allerlei niveaus. Op een dag beslissen om alle mensen die je op straat tegenkomt te begroeten is ook creativiteit. Je laat dan je vaste patroon van ‘niet begroeten’ los en kijkt wat er gebeurt. Zelf heb ik dit ook lange tijd gedaan.
martijnvanosch zoekt, maakt & deelt inspirerende verhalen www.inspiratiesessies.nl
Tijdens het lopen van mijn voordeur naar de trein ben ik mensen gaan begroeten. ‘Goeiemorgen!’ Soms kwam er direct een vriendelijk ‘goeiemorgen’ terug. Soms keek de ander snel weg. Maar wat de reactie ook was, ik bleef het gewoon doen. Iedere keer weer: ‘Goeiemorgen!’ En na een tijdje creëerde ik zo mijn eigen groep ‘Goeiemorgen’-zeggers. Vaak begonnen de mensen al te glimlachen als ze me aan zagen komen. Allebei wisten we wat er ging gebeuren. ‘Goeiemorgen!’
clown zonder grenzen Clowns zonder Grenzen is een organisatie die vrijwilligers naar gebieden stuurt waar inwoners hun gemeenschap weer opbouwen na een gewelddadig conflict of een natuurramp. Hun doel is om de kinderen te vermaken. Clowns Zonder Grenzen, met afdelingen in negen landen, probeert de mentale gezondheid te verbeteren van mensen die mogelijk trauma’s hebben opgelopen. Het laat mensen lachen, zodat ze de spanning even kunnen ontladen.
De organisatie is opgericht door de Spanjaard Tortell Poltrona in 1993. De eerste voorstelling – in een vluchtelingenkamp in het voormalige Joegoslavië – trok maar liefst zevenhonderd kinderen. Al snel maakten andere clowns dergelijke reizen. Hoewel de voorstellingen zijn gericht op kinderen komen de volwassenen ook vaak kijken. Humor opent onze menselijkheid als die te lang onderdrukt is geweest.
videovolunteers.org
Video Volunteers is een wereldwijd netwerk van geëngageerde media. Het doel: mensen die arm en weinig ontwikkeld zijn, of in stamverband leven – de miljarden mensen, dus, die geen toegang hebben tot de media – de kans bieden hun verhalen op video vast te leggen. Draai die lens om en je werpt Door de lens eens om te draaien geef je een blik op een wereld hier ver vandaan, bezien vanuit degenen die daar wonen: stammen in Burkina Faso, indianen in de Verenigde Staten of boeren in Peru. Je stuit op een andere manier van vertellen, gestuurd door andere verhaallijnen die een andere cultuur weerspiegelen. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden, dus Video Volunteers stimuleert kennis en dus verbondenheid met een andere wereld.
jointhepipe.org Join the Pipe wil schoon drinkwater beschikbaar maken voor zoveel mogelijk mensen. Daarom bouwt de organisatie met de opbrengst van de verkoop van waterflesjes de langste waterleiding ter wereld. De consument kan bepalen of deze zijn bijdrage wil steken in waterleidingen in landen als Oeganda, IndonesiĂŤ of een ander land.
barbers on the run
Volgens het Rode Kruis hebben nog steeds meer dan ĂŠĂŠn miljard mensen geen toegang tot schoon drinkwater. Join the Pipe voorziet meer mensen van schoon water door de aanleg van waterleidingen in de gebieden die dit het hardst nodig hebben. Het geld hiervoor komt van de verkoop van lege waterflesjes die gegoten zijn in de vorm van een pijpleiding. Deze flesjes kunnen bijgevuld worden bij speciale waterkoelers, genaamd TENQs, waarvan Join the Pipe er steeds meer hoopt te verspreiden wereldwijd.
Een gratis knipbeurt verstrekken aan Amsterdammers met een achterstandspositie met behulp van een bus ingericht als kapsalon. De bus rijdt langs verschillende opvang/zorgcentra in Amsterdam. Barbers on the Run ondersteunt deze mensen met een goed kapsel dat bij hun persoonlijke identiteit past. Met een verzorg uiterlijk wordt je meteen anders geaccepteerd in de samenleving en het brengt een glimlach op het gezicht van mensen die al lang geen reden meer hebben gehad om te lachen.
geredgereedschap.nl
plukjemomenten.nl
Gered Gereedschap zorgt dat mensen in ontwikkelingslanden een zelfstandig bestaan kunnen opbouwen.
Het gaat om de kleine momenten. Wanneer je daar van kan genieten zal elke slecte dag miracueus weer een stuk leuker worden. Want iedereen heeft elke dag wel een keer dat er uit het niets een glimlach op je gezicht komt. Een leuk onverwacht moment, voorgelaten worden in de rij van de supermarkt, een tekst op de muur die je raakt, een heerlijk ijsje. Veelal lopen we dit soort momenten snel voorbij, want we zijn druk met gelukkig worden en vergeten dat werkelijk geluk nou net in deze momenten zit.
Dit wordt gedaan vanuit een praktische instelling; Gered Gereedschap geeft geen geld maar doneert gereedschap waarmee iemand zelf een vak kan leren en geld kan verdienen. De missie van Gered Gereedschap is om met concrete oplossingen duurzame veranderingen teweeg te brengen. In Afrika, AziĂŤ en Latijns-Amerika ondersteunen wij jongeren en startende ondernemers met gereedschap voor praktijkonderwijs en productiewerk. In Nederland stelt Gered Gereedschap mensen in staat om actief bij te dragen aan een duurzame wereld door gereedschap in te leveren en te recyclen of door mee te werken als vrijwilliger.
Janne Willems verzamelt deze momenten op haar site. Maar daar moet je wel wat voor doen. Niet eenvoudig een foto of wat tekst opsturen, nee, ze vraagt je het moment te tekenen. Hierdoor doorleeft je het weer, waardoor je waarschijnlijk weer moet glimlachen, en door de aandacht die je het geeft leer je ook meer van deze momenten te genieten. Bovendien geef je anderen ook de gelegenheid dit te doen.
dewereldredden.nl
Natuurlijke hulpbronnen raken op, het klimaat verandert, de kloof tussen rijk en arm groeit, dieren worden beestachtig behandeld, en daar dragen wij allemaal aan bij door ons gedrag. Als we zo doorgaan, raken we uiteindelijk in grote problemen. Dan stort de economie in, is er te weinig te eten en drinken, slaan we elkaar de kop in en blijft slechts een klein deel van de mensheid over in treurige omstandigheden. Dus... Daarom is het tijd om de wereld te redden! Daarbij kunnen we niet wachten tot politici of bazen van multinationals in actie komen. Zij hebben lang niet zo veel macht als vaak wordt gedacht. De echte macht... ligt bij ons allemaal. Elk individu heeft een klein stukje wereldmacht gekregen. Het doel van DeWereldRedden.nl is om het gebruik van deze macht aan te moedigen.
aresa biodetection Elke dag vallen er slachtoffer door achtergebleven landmijnen. Grote stukken land zijn niet meer beschikbaar als landbouwgrond, speeltuin of bouwgrond doordat men het nodig vond deze grond vol te stoppen met landmijnen. Niet meer detecteerbaar door metaaldetectoren moet elk stuk land stap voor stap worden ontgonnen door veelal vrijwilligers. Een langzame en kostbare grap.
Een deens bedrijf, Aresa, heeft een prachtige oplossing, door middel van nanotechnologie heeft ze een plante kunnen kweken dat verkleurd wanneer de wortel in aanraking komt met een landmijn. Het groene plantje wordt dan eenvoudig rood. Hele velden kunnen zo eenvoudig worden geruimd door eenvoudigweg de rode stukken af te graven. Mijn grote vraag is waarom dit soort nieuws niet gewoon wereldkundig wordt gemaakt en we ervoor kiezen om ons voornamelijk op de rampverhalen rond lanmijnen te storten.
Creatief met God God is knap. Ze creëerde van alles en nog wat uit helemaal niks. Wij, mensen, kunnen dat nooit overtreffen. Maar we doen ons best. We lijken het meest op God in ons verlangen om zelf ook te creëren. We gebruiken daarbij de basismaterialen die er nu eenmaal al zijn: aarde, lucht, water, vuur en onze eigen sprankelende geest die daar nieuwe verbindingen van maakt. We klutsen, husselen, plakken, scheiden en vormen tot er iets is wat er eerder nog niet was. Een maaltijd. Een boek. Een huis, computer, struikje in de vorm van een eekhoorntje. Een gedachte. Een liefdesverklaring. Een kind. We creëren omdat het ons mens maakt in onze ultieme kracht: iets toevoegen aan de wereld waarin we leven, iets bijdragen aan wat ons omgeeft, een geurvlag zetten op de aarde. We zijn hier nou toch. Over creativiteit wordt vaak een beetje lelijk gedaan. Alsof het maar een onnozel tijdverdrijf is om iets te creëren. Iets wat je doet met kurk of bonken klei en pastelverf. Maar de essentie van creativiteit is het goddelijke in onszelf: we zijn in staat om te creëren, net als God. Elke handeling die we verrichten brengt iets teweeg. Zelfs het nalaten van een handeling heeft consequenties. Sterker nog: elke gedachte rimpelt de vijver van het bewustzijn waar we deel van uitmaken. Probeer bijvoorbeeld eens uit wat je creëert met de gedachte: ‘Ik heb ook altijd mazzel’. En gelukkig heeft God zelf minder problemen dan wij om te kiezen wat Ze nou eigenlijk graag wil creëren. Goddank.
Yoeke Nagel www.yoeke.com @tekstenmagie
Pijn Creativiteit is leuk, creativiteit is terug naar je jeugd, creativiteit kan je leren. Duizend en een goeroes met zijn of haar boek laten je graag weten hoe met creativiteit in je leven alles weer goed komt en dat vanuit creativiteit de oplossingen kunnen worden bedacht voor alle uitdagingen waar we momenteel naar staan te kijken. Maar is dat eigenlijk wel zo? Ik geloof dat we een ding hierin graag wilen vergeten. Misschien wel het grootste taboe
van deze tijd. Ware creatie begint uit pijn. In een tijd waarin we voornamelijk op zoek zijn naar geluk is pijn iets wat we graag willen vergeten. Maar ligt het geluk niet juist in het accepteren van die pijn in onze ziel? Het liefst vertalen we pijn naar negativiteit en gaan dan creatief een oplossing bedenken voor dat negatieve aspect in ons bestaan. Zo houden we pijn op een veilige afstand maar lossen meteen ook niets werkelijk op.
Neem kunst als de meest pure vorm van creatie. Kunst, in welke vorm dan ook begint op een leeg vel en eindigt in iets dat er daarvoor niet was. Een van de grondleggers van de flamenco muziek zegt dit over de creatie van zijn muziek: De smeltoven is de plek waar het ijzer verhit wordt om er iets van te smeden. Het aambeeld wordt gebruikt om er dan metalen voorwerpen op te smeden. Flamenco onstaat op het aambeeld, het berust op pijn, vedriet en social uitsluiting. Op gevoel. Daarom is die muziek zo subliem en krachtig. Maar als het slechts op routine is gebaseerd doet het geen pijn, want dan is de kern verloren, de substantie, de pit, de diepgang, de geur, de smaak. Dan is alles weg. Wat dit zegt is dat hij bij de creatie van zijn muziek de pijn moet doorleven, moet voelen, om iets te creeren wat raakt, wat blijft. En die pijn hebben wij ook, collectief, kijk naar de wereld om je heen. Ook hier is pijn, verdriet en sociale uitsluiting. Maar wij kiezen er al snel voor om dit om te zetten naar negativiteit. Om het om te zetten naar schuld, oorzaak en gevolg. Maar weinig mensen durven deze pijn werkelijk te doorleven. Maar diegenen die dit wel doen zijn de creators van de toekomst. Zij komen met oplossingen die raken, die blijven. Zij creeren vreugde uit deze pijn.
En precies die creativiteit is nodig om van deze wereld in verwarring een wereld in eenheid te creeren. Maar dan moet je wel eerst die pijn in, en dat is een traject waar de meesten van ons liever ver weg van blijven. Die creeren liever vanuit negativiteit of frustratie en denken dat dit hetzelfde is, maar beseffen niet dat ze geen kunst maken, maar slechts een slechte kopie. Creativiteit van nu is vastgelegd in regels, stappenplannen en routine. Routine die het ware contact met de creatie verliest. Routine waardoor de kern wordt verloren, de substantie, de pit, de diepgang, de geur, de smaak. En toch vinden we het raar dat de afgelopen jaren creativiteit zo weinig heeft opgeleverd dat werkelijke oplossingen heeft geboden. In de routine blijven we ons vasthouden aan de context waarin het probleem is ontstaan en zijn we niet met een blanco vel bezig maar met een stuk papier waar al decennia lang op wordt getekend. Zonder dat we bereid zijn om nu echt eens onze pijn te zien, te voelen en te doorleven blijft creativiteit een doekje voor het bloeden en kunnen we nog lang wachten tot we werkelijk een transitie kunnen maken naar een samenleving die gebaseerd is op eenheid, gelijkheid, rechtvaardigheid en geluk. Soms moet je ziel gepijnigd worden, het hoeft niet allemaal vreugde te zijn. Pijn maakt sterk en verbindt.
Wanneer je Nils Roemen tegenkomt is de kans groot dat je blijer en met meer energie afscheid neemt dan toen je hem tegenkwam. Zijn positiviteit en ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit heeft ervoor gezorgd dat hij betrokken is geweest bij enkele boeiende projecten. Tijd voor een mooie ontmoeting. Wie ben je en waar sta je voor in het leven? Ik ben echt Nils, daar ben ik inmiddels wel redelijk uit. Waar ik voor sta verandert wel regelmatig. Op dit moment sta ik voor; verbinding, voor waardevol, voor waardevoller maken. Ik vind het ook fijn om te vertellen waar ik woest van word, en dat is verspilling. Ik dacht een tijdlang dat het ging over dingen; aan de ene kant een computer weggooien en aan de andere kant een subsidie aanvragen om een computer te kunnen kopen bijvoorbeeld vind ik echt bizar. Maar ik merk dat ik ook bijzonder getriggerd kan raken van mensen die zichzelf verspillen. Mensen die al jaren roepen: ‘ik zou eigenlijk...’ en ‘wat was ik toch graag...’, en dat niet doen, terwijl je aan alles voelt dat hij of zij het ook echt kan doen. Ik ken zo een jongen die heeft de ambitie om trainer te worden. Deze gozer heeft het potentieel, hij heeft een theater achtergrond, hij heeft hele zalen met mensen in vervoering weten te brengen, dat heeft hij allang laten zien. Maar als het er dan echt op aankomt, dan maakt hij zichzelf eindeloos klein.
Neemt 600 redenen mee waarom hij het niet zou kunnen terwijl ik denk: “Je kan het wel!� Gisteren had ik daar met iemand over en dat vind ik eigenlijk ook verspilling. Dus waar sta ik voor: als je datgene dat we volgens mij onbenut laten, of aan het verspillen zijn, koppelt aan die vraagstukken of bergen die we nog moeten verzetten, kunnen we die bergen volgens mij appeltje, eitje verzetten. Dat is gewoon niet zo moeilijk. Daar houd ik me dan ook maar mee bezig in 600 verschillende projecten tegelijk. Een gezonde vorm van ADHD en een goede nachtrust maakt dat ik dat volhoud. Je was managing partner van een bedrijf wat het goed deed, wat was de vonk iets anders te gaan doen? Meerdere. Eentje is gevoelsmatig. Een vriend van mij die mij om de zoveel tijd doorzaagt of het allemaal nog wel goed gaat zei over mij en mij partner: jullie zijn als twee geitjes die al een tijdlang alletwee de andere kant oplopen maar jullie zijn vergeten het touwtje door te knabbelen. Daarmee beschreef hij dingen die ik al een hele tijd voelde; hoe kan het dat gesprekken tegenwoordig aanvoelen als schuurpapier. Terwijl het eerst van een leien dakje ging. En hoe kan het dat als ik een Durf te Vragen begeleid of een lezing geef en daar gewoon in mijn spijkerbroek sta, dat ik van deze dingen veel meer
energie krijg. Dat was een soort gevoel, ik merkte dat andere projectenWat alszijn een liepen. En, de kanon vijf belangrijkste eigenschappen om dit te kunnen doen? dit is echt gebeurd, dat we met een aantal grote bedrijven wel bij elkaar op bezoek gingen om van Dat is niet echt in eigenschappen te definieren. elkaar te leren en ik zag dat we gewoon een soort Als iedereen echt zou doen waar ie voor formele toneelstukjes gemaakt aan het doen waren. Toenwaar hij is, zijn hart volgt, gaat doen besefte ik dat het eigenlijk vanDan mijn tijdik dat was. heel ergzonde blij van wordt. denk alle Ik kan wel een leuke factuur sturen, maarVolgens ik stamij mijn wereldproblemen opgelost. is dat gaan doen wat je echt wil doen. tijd hier te verdoen. Ikhet gavooral, veelteliever andere De zijn, potentie die er inom je zit verder er uithalen, ontwikmensen, die al op pad helpen kelen en daar iets mee gaan doen, dat is komen of met hen reizen om die berg te verzetten. volgens mij het belangrijkste. Dat klinkt heel vaag, wat erin zit eruit halen. Je ontdekte je eigen verspilling? Maar in drie cirkels kan je dat heel makkelijk opdelen.
Ja. Absoluut. Soms zegt men dat je moet blij zijn MaakMaar drie cirkels met elk stapje dat je zet. ja van als :je weet dat je in dezelfde tijd met meer mensen een marathon 1.Wat is je talent. Wat kan je ongelooflijk goed. kan rennen en dat je 2.Passie. daar veel blijerjevan wordt, ja Waar wordt ontzettend blij van. dan ga je toch echt die marathon rennen. Waar kan je 3.Waarde voor de samenleving. waarde mee creĂŤren.
Er zijn daarna veel dingen in beweging gezet. Hoe Zet die cirkels over elkaar heen en probeert het hou je die vonk brandend?
middelpunt te zoeken. Dat is echt niet een stap die je van dag 1 op dag 2 zet. Als je daar in Ik weet het niet zeker,ieder maar ikaldenk aanbent, hetdaarvoor engels geval van bewust woord bouncing. Hetopenstaat komt teruggestuiterd. Ik kandie op en goed kijkt naar de dingen het niet in mijn eentjejeinpad stand ik merk dat komen,houden, en dingen gewoon probeert. Dan denk ik dat dateen een hele goede eerste stap ik omringd en verbonden ben met netwerk van is jezelf gelukkig te maken en misschien ook mensen die ook zoveel energie geven. Dus het is de wereld gelukkig te maken.
niet alleen maar mijn energie die naar buiten knalt. Als ik met jou hier zo zit te praten en je vertelt me over het magazine dat je maakt hebt en wat je allemaal hebt neergezet dan genereer je minstens zoveel energie als ik. Waar het zou kunnen lijken dat ik een verhaal zit te vertellen dat energie aan jou geeft zit ik ondertussen in te tappen op de energie die ik van jou krijg. Is er een specifiek trucje voor te leren dat dit lukt? Bij scheppende mensen zie ik een aantal dingen. Zij genieten minstens zoveel van de reis, als dat ze bezig zijn met het realiseren van het doel. Jij beschrijft net een aantal reizen die je hebt gemaakt waarbij je zegt de reis was vaker waardevoller dan het einddoel. De reis kunnen laten prevaleren boven het realiseren van het doel, dat is van groot belang. Daarnaast denk ik dat ze zich realiseren dat ze het zelf niet weten. Want dat betekent anderen te gaan uitnodigen in datgene dat zijzelf kunnen. Ze moeten de regie durven loslaten maar het overzicht kunnen houden. En ik denk dat een hele belangrijke is, je te kunnen realiseren dat iedereen gaat lichtgeven van het fenomeen om anderen te kunnen helpen. Ik denk dat dat een mondiaal iets is. Ik ben nogal eens in het buitenland geweest, mensen vinden het gewoon gaaf om iemand te helpen.
Daar hebben ze eigenlijk altijd wel energie voor. Maar omdat we colletief lijken te hebben afgeleerd om hulp te vragen, hoe kan je nou hulp geven als niemand erom vraagt. We vinden onszelf het niet waard of we weten toch nog niet precies wat we willen. Straks help je mij en dan doe ik er niks mee, dan heb ik jou teleurgesteld, al die gedachten ontstaan er. Maar als je wel mensen duidelijk uitnodigt om te zeggen wat ze willen dan creer je een proces: die mensen die toch al willen helpen zich kunnen richten en daar worden ze blij van. Ik denk dat die 3 principes maken, daar waar het zich centreert, of dat nou de waarmakerij is, 7 days of inspiration, het Us event of ergens anders whatever, daar wordt een uitnodiging neergelegd jouw meebouw energie te richten. Daar ontstaan gewoon elke dag wonderen. Dat is gewoon te cool. Wat is jouw boodschap/ quote aan de wereld? Als je durft te blijven staan op een plek waar je hart salto’s van maakt en dat zichtbaar maakt dan weet ik zeker dat je wordt aangehaakt. dat is gewoon zo. En als je het niet gelooft mag je koffie komen drinken.
Leon Aarts is de oprichter van Extraordinary Ones. Een initaitief waarmee hij samenwerkt met The Hunger Projects om honger de wereld uit te helpen. Zijn oproep: Ga lekker en vaak uit eten, maar betaal dan 20 cent meer. Voor die 20 cent heeft iemand anders op de wereld ook eten. Jij eten, zij eten, dat is het aanbod, zodat niemand meer met honger naar bed hoeft. Steeds meer restaurants sluiten zich bij dit initiatief aan waardoor de drempel om iemand echt te helpen steeds kleiner wordt.
Wat heeft jouw geinspireerd voor Extraordinary Ones ? Een reis die ik heb gemaakt met the Hunger Project naar India. Wij waren daar vijf dagen in echt in de allerarmste gebieden van India en daar voel je je als rijke Westerling eigenlijk een beetje beschaamd. Wij zaten in ons luxe hotel en kwamen vervolgens in dorpjes terecht, in het regenseizoen. Alles spoelt dan gewoon weg. De mensen daar zijn zo bijzonder, ook al hebben ze nog maar een beetje eten dan willen zo dat nog met je delen. Als je daar met je kinderen van 5 en 7 staat gaat dat je door merg en been. Toen stond ik daar en dacht ik: Nou wat ga ik nou doen. Wat is jouw vonk geweest om dat uiteindelijk ook te doen? Voor wat ik wilde doen had ik drie regels: het moest schaalbaar zijn, iedereen moest mee kunnen doen, het moest een grote impact hebben. Daar heb ik toen een jaar aan gewerkt. Onderzoek gedaan, wat werkt en wat werkt niet. Verschillende projecten gedaan, experimenteren. Toen zag ik eens een filmpje, ik woonde toen in Londen. Op dat filmpje zei men dat er per jaar in Londen meer dan een miljard maaltijden geserveerd worden. Dat is 3 miljoen per dag! In alle restaurants in Londen samen. Ik wist dat het 20 cent kost om een kind te voeden en toen viel het kwartje. Wauw, als we allemaal nou eens 20 cent meer betalen, dat maakt voor ons in het westen geen verschil. Dat was een lightbolt moment. Op dit moment hebben we in Nederland ook een verbruik van meer 3 miljoen maaltijden per dag van alle restaurants samen, dat is van frituur tot sterrenrestaurant tot bedrijfsestaurant. Als iedereen een extra 20 cent zou betalen haal je zo meer dan 600.000 euro op, dat zijn veel maaltijden. Daar gaat het op zich niet om maar er helpen dan 3 miljoen mensen honger te bestrijden in Nederland alleen.
Wat bedoel je ermee dat het niet om dat geld gaat? Natuurlijk, met dat geld kunnen we direct mensen voeden, maar die change of mind is minstens zo belangrijk. Onze gedachten moeten veranderen, we moeten weten dat we in een wereld leven waar genoeg is. Elke dag sterven 13000 kinderen aan de gevolgen van de honger, elke dag! Wij hebben genoeg eten om iedere dag om de wereld 1,5 keer te voeden. Dat is meer dan genoeg, we moeten er alleen anders mee om gaan. Ik vind het mooiste aan Extraordinary Ones dat je weet dat je iemand anders laat mee eten. Als we weer openstaan voor elkaar, dat we weer samen zijn, dat we het samen proberen op te lossen, daar gaat het eigenlijk om. Niet per se om die 20 cent. Maar dat we anders gaan nadenken. De twee grote problemen, het klimaat en de armoede zijn eigenlijk 1 groot probleem. Als wij alleen maar bezig zouden zijn met het klimaat en de derde wereld landen laten liggen voor wat het is, dan lossen we het klimaat nooit op. Geven en ontvangen is hetzelfde. Je handen staan in precies dezelfde bodylijn, het is dezelfde lichaamstaal van uitgestoken armen. Maar hier in het westen willen we voornamleijk vasthouden, we denken dat we in een wereld leven waar niet genoeg is. Onze economie vertelt ons dat ook, er zijn niet genoeg huizen, er is niet genoeg goud, daarom gaan de prijzen ook omhoog. Wat er gebeurt als je vasthoudt, dan doe je zo je armen gekruist voor je borst, we hebben allemaal garages vol met spullen waar we nooit iets mee doen. Het enige is dat als je je wilt openstellen naar anderen dan moet je loslaten, je armen wijd doen. Als je dat doet dan valt het. Nemen en ontvangen zijn twee verschillende dingen. Als je vasthoudt betekent dat het stil staat.
Als je deze lichaamshouding, twee open armen, hebt, dan vloeit alles. Daar geloof ik in. Wat hoop/ verwacht je over een jaar of vijf in de wereld te zien? Ik ben heel hoopvol, ik denk dat we heel veel moeten doen, maar ik zie een steeds grotere beweging van mensen die gaan doen waarom ze hier zijn. Die ontdekken wat hun doel in het leven is. Je hebt maar een heel klein percentage nodig om een grote omslag te bereiken. Over een jaar of vijf hoop ik dat we verder zijn met het oplossen van honger en armoede in de wereld maar ook dat men hier in het Westen meer vanuit hun hart gaan leven want ik denk dat dat een heel groot probleem is in onze wereld. Ik geloof echt dat we in ons leven armoede kunnen oplossen en ook zien dat we de aarde weer aan het restaureren zijn. Ik geloof dat dit hetzelde probleem is. En nu ik dat zo zeg moet ik denken aan De Alchemist van Paulo Coehlo, daarin zegt hij: �We weten allemaal wat ons hogere doel is in het leven, als kind weet je dat�. Maar door omstandigheden vergeet je het of zegt men dat kun je niet doen, je bent te klein of te lang je draagt een bril of bent niet slim genoeg. Als we ouder worden komt dat moment weer terug en realiseren we het ons weer. Bij mij was dat, toen ik een keer iets niet wilde eten en mijn moeder zei: je moet die groente op eten, want er sterven kinderen aan de andere kant van de wereld. In de 70-er jaren kon je je niet voorstellen dat je ooit naar Afrika zou gaan. Die beelden waren op tv en toen dacht ik: nu wil ik gewoon die groente niet eten maar ooit zal ik iets doen, aan de honger in de wereld. Als dat voordoet als je ouder bent dan moet je dat gewoon grijpen. We zijn hier allemaal met een reden, we zijn hier niet om maar onze baan maar wat te doen of ons werk.
Heb je tips voor mensen die nu denken: ‘Ik wil ook wat doen?’ *Ten eerste gaat het gewoon om doen. Als jouw intuitie zegt je dit moet je doen, dat dit de reden is waarom je hier bent, dan kan niets je stoppen. Als je nog niet zo zeker bent, ga in je hart en kijk naar binnen, en kijk wat jouw vonk is, jouw vuur dat daar brandt. Ik geloof heilig dat we nooit dromen krijgen die we niet kunnen verwezelijken. *Vertrouwen in jezelf je je omgeving. Net als dat je missie al in je zit, zit alles wat je nodig hebt om het te realiseren ook al om je heen, in je netwerk, in de mensen om je heen. Dat is ook een les die ik de afgelopen paar weken heb geleerd. Het is ongelooflijk wat je al om je hebt en als je dat begint te gebruiken ben je niet te stoppen. Je zult zeker je uitdagingen onderweg tegenkomen, dat zal nooit stoppen, maar het gaat erom hoe je er mee omgaat.
Met het hart kun je zien wat niet zichtbaar is voor het oog. Daar geloof ik heilig in. *Loslaten van je harde planning en openstaan voor wat er op je pad komt. Je weet waar je heen wilt, ga gewoon lopen. Dingen komen niet voor niets op je pad, dus bekijk goed wat je tegenkomt en gebruikt het als het kan en past. *Zorg dat je 100% jezelf bent. Veel van ons maken constant concessies aan zichzelf, aan familie of vrienden of kennissen. Maar ik denk dat het beste is, als je 100% jezelf bent want anders gaat zich dat op een gegeven moment wreken. Daar weten we allemaal de voorbeelden in je eigen leven van.
Wat is je droom? Mijn droom is dat niemand meer met honger naar bed hoeft en dat gaat niet alleen over eten. We kunnen allemaal onze verlangens vervullen en ik geloof dat wanneer we dat doen, iedereen het leven kan leiden dat hij wil. Dat zou toch fantastisch zijn. Dan zijn er genoeg buschauffeurs, genoeg accountants, dan hoeft niemand in armoede of honger te leven. Dan kunnen het klimaat en andere problemen oplossen. Dat is mijn droom. Dat we allemaal naar binnen gaan en ons openstellen voor elkaar. Dan lossen we werkelijk alles op, dan gaat dat vanzelf. Wie vind jij cool en waarom? Een mooi verhaal gaat over George Munoz, een man in New York. Hij is vanuit Mexico naar New York gegaan. Hij had er niks, kreeg niets van de staat was heel arm. Maar door hard te werken is hij buschauffeur geworden. Wat ik cool vind is dat hij zijn leven als vluchteling in honger en armoede niet vergeten is. Van zijn kleine salaris als buschauffeur is hij voor zijn landgenoten die nog steeds niets hadden en heel arm waren, maaltijden gaan maken. ’s Avonds thuis maakt hij die maaltijden en brengt ze met zijn auto bij de mensen thuis. Dat doet hij nu al jaren iedere avond. Hij voedt zo met zijn familie, honderden mensen. Dat vind ik echt heel cool, iemand die niet vergeten waar hij vandaan kwam en z’n hart nagaat. Wat is je boodschap aan de wereld? Leef vanuit je hart. Als wij vanuit ons hart ons met elkaar verbinden dan voel je mensen. Met het hart kun je zien wat niet zichtbaar is voor het oog.
Creativiteit; Openstaan voor onbegrensde mogelijkheden
Hoe kan je creatief zijn? Als ik aan een groep van 100 per handen de lucht in… Hoe komt dat? Belangrijkste reden is
Om creatief te zijn, moet je goed bij jezelf zijn. Veel mense het lastig goed bij jezelf te blijven. Misschien werkt onze v maar gewoon, dan doe je gek genoeg’ hebben we allem len?’ Hou op zeg. Bescheidenheid siert niet. Een vraag is n
Creativiteit gaat om binding tussen wie je bent en hoe jij v probleem kan oplossen. Oh bedoel je dan ‘out-of-the-box om openstaan voor de combinatie van in- en out-of-the-b lijkheden. In-the-box denken heeft vooral te maken met s omdat mensen geen start maken.
Zodat je heel gecontroleerd met chaos om kan gaan heb staat vanuit het Hart, door er met 100% Aandacht mee be een Start te maken.
Herman Dummer www.siliogogo.nl
n
rsonen vraag wie zichzelf creatief vindt dan gaan er 2 of 3 s dat de meeste mensen niet van chaos houden.
en zijn de hele dag bezig met zaken die ‘moeten’. Dan is volksaard ook wel tegen om jezelf creatief te vinden; ‘doe maal weleens gehoord. Of ‘mag ik een stomme vraag stelnooit dom en nieuwsgierig zijn is een mooi goed.
vindt dat je in een situatie kan handelen, of zo je wilt een x denken wordt mij dan gevraagd. Ja en nee; het gaat box denken. Het is openstaan voor ongebrensde mogestarten; veel goede ideeen en mogelijkheden stranden
b ik CHAOS© ontwikkeld. Het staat voor; Creativiteit ontezig te zijn, Onbevooroordeeld te zijn en vooral ook door
Creativiteit en de kracht van binnen blijven. December was een gekke maand. Veel sneeuw, niet veel werk en op de een of andere manier was ik niet naar buiten te krijgen. Als strand en zee aanbidder was dit een gekke gewaarwording: niet buiten maar binnen zijn. Maar het was nodig. Deze tijd van naar binnen gaan en letterlijk binnen zijn heeft gezorgd voor een ware explosie aan ideeĂŤn in de afgelopen dagen en ik zie ineens dat het huis waar ik al jarenlang langs rijd een paar ronde ramen heeft. Dus ga af en toe naar binnen en zorg dat je niet teveel impulsen van buiten krijgt. Dat is goed voor je creativiteit. Daarna mag je weer buiten spelen en op de trampoline springen. Linde ten Broek www.versidee.nu
Creativiteit is leuk, kan zelfs verslavend zijn. Je kunt in zo’n fase van inspiratie het een na het andere idÊe hebben, amper tijd genoeg om op te schrijven laat staan uitwerken. Andrenaline jaagt door je lichaam. Alles lukt. Die nieuwe soufflÊ creatie smaakt hemels en ziet er uit als een Frans schilderij. Durven dromen in onbegaande paden. Zonder angst, boldy go where no man has gone before. Schilderen in je eigen unieke stijl, een uitvinding doen, mode ontwerpen, een roman schrijven. Een van de voorwaarden voor creativiteit is te ontsnappen uit je vaste denkpatroon. Eerst even ontspannen, je hoofd leegmaken. Je lichaam laten ontspannen is een biochemisch process, volgens wetenschappers. Als je je daar bewust van bent kunt je er dus controle over uitoefenen. Ga bij jezelf na waar je het beste op reageert en ga doen, of stop juist met doen, wees stil. Laten we aannemen dat we ons hebben kunnen ontspannen. Hoe kom je dan uit je vaste denkpatroon? Hoe kwam je erin? Als kind al werd je conditioneerd om in vaste patronen te denken. Voor ouders en leerkrachten is het tenslotte gemakkelijker om je dan onder de duim te houden. Vervolgens kost het later de grootste moeite om juist die belangrijke competentie, ons creatieve denkvermogen, weer enigszins te herstellen. Hoe eigenwijzer, des te minder gehinderd door die geconditioneerde remmingen, des te creatiever worden we. Het kan ook anders natuurlijk. We kunnen ook die creativeit die je als kind hebt zien te behouden en begeleiden.
Sharon de Meneges www.delachstudio.nl
(advertentie)
Geloof me, je bent echt zo creatief als je wilt zijn, soms moet je het alleen weer even terugvinden. Hoe kan je dat nou het beste doen?
Doodling
Infominderen
Je kan jezelf heel erg bezig houden met het bedenken, uitwerken en realiseren van alles dat je wilt creeren. Maar af en toe loopt dat proces in je hoofd gewoon even vast. Wat helpt is tijdens het creatieproces ook gewoon lekker blijft doodelen, oftwel willekeurig een beetje blijft tekenen, wat je ook vaak bij het bellen doet. Doordat je zo een ander deel van de hoofd aan het werk zet, tekenen heeft een andere plek dat praten, maak je ruimte voor nieuwe ingevingen.
Wanneer je met iets bezig bent is het moeilijk om het los te laten. De hele dag zit het in je systeem en je blijft vaak nieuwe onderdelen zoeken voor je creatieproces. Steeds meer en nieuwe informatie probeer je mee te nemen in je proces. Zeker wanneer je vast zit, probeer je deze bobbel vaak weg te “dwingen� door er actief een oplossing voor te zoeken. Stop daar eens mee en ga eens flink infominderen. Lekker door het raam staren, een nachtje erover slapen of even iets volledig anders doen. De kwartjes vallen dan vaak vanzelf.
Out of place
Sparren
Inspiratie zoek je al gauw in de context van waar je bezig bent. Gaat het over business, dan lees je business boeken. Gaat het over internet, dan bekijk je internet websites. Lijkt heel logisch, want daar ben je toch mee bezig. Laat dat nou net niet het geval te zijn. De meest waardevolle inspiratie is te vinden op plekken waar je het absoluut niet verwacht. Bij de slager, in een blad over paarden, op de website waar je ouders naar kijken. Juist deze out of place plekken weten de juiste verbinding te leggen tussen je vraag en je antwoord, je idee en je creatie.
Je werkt aan jouw droom, jouw plan, een idee ontsproten uit jouw ziel. Dan is het niet anders dan logisch dat jij daar het beste iets van kan maken. In principe wel, want jij hebt inzicht in het hele proces. Maar daar zit meteen het gevaar, dat je er bijna niet meer omheen kan kijken. Dan is een sparringspartner heerlijk. Het gaat dan niet meteen om samen brainstormen, maar simpelweg om het hebben van een klankbord. Een klankbord helpt je vaak zelf even voorbij aan je blokkade te kijken, maar levert vaak ook onverwachte nieuwe inzichten op.
Conclusie Wat je ook creert, neem de tijd en de ruimte. Maar het belangrijkste blijft toch wel: Volg je ....
handpresso.nl
wayba
Espresso zet je met de hand!
Meubel
patchwatches.it
Biologisch horloges.
innersuperheroshop.com
asics.com
ls van 99& gerecyled karton.
h afbreekbare
Sta op als de superheld die je bent en maak het verschil!!
goodcarcompany.nl
justnuts.nl
Als je toch moet rijden, doe het dan electrisch!
Een echt du doortje.
efergy.com
Hoeveel water verbru eigenlijk met douche
uurzaam tussen-
uik je en?
npowerpeg.com
Een betere manier om je gadgets op te laden.
jointhepipe.org
Schoon drinkwater voor iedereen
Floris Koot wayofthefool.blogspot.com
Spelen? Jaaa! Iedereen die speelt is creatief. Spelen is pure creativiteit. Het is de meest natuurlijke vorm van leren en vernieuwing. Het is activerend, intens, intuïtief en vooral ook leuk. Spelen is een gezamenlijke reis van de deelnemers waarin ze op bijna magische wijze de werkelijkheid veranderen. Ze maken ruimte maken voor verwondering, onderzoek onderzoeken nieuwe mogelijkheden of (levens)strategieën binnen gecomprimeerde of alternatieve werkelijkheden. Als kind denken we daar niet over na. Voor volwassenen is spelen soms heel spannend. Het betekent je overgeven aan impulsen en dus controle loslaten. In spel wordt zichtbaar dat wij onze eigen werkelijkheid creëren. De verantwoordelijkheid en consequenties van je handelen komen bij jezelf te liggen. En juist door die overgave aan het nieuwe dat zich vormen wil, verras je jezelf en anderen met nieuwe mogelijkheden en aanpakken. Spel heeft als vangnet, dat je het daarin prettig voor jezelf maken kan en dat het een laboratorium is. Je kan en mag experimenteren met andere kanten van jezelf . En vooral ook, spelen doe je samen. Wie plezier heeft in spelen en leuk is om mee te spelen, is vrijer van geest en vrijer in ruimte naar anderen. In feite ben je vrij in alles waar je mee kan spelen. Doe mee en ontdek hoe, al spelend, je wezenlijk verschil kan maken!
“Als iedereen 1% van zijn of haar tijd, kennis en inkomen inzet, kunnen we armoede structureel oplossen”. Met deze gedachte is de 1%CLUB opgericht. De 1%CLUB is een online marktplaats voor ontwikkelingsprojecten waar je 1% direct kunt inzetten voor een project van je eigen keuze. Wie ben je en waar sta je voor? Ik ben Anna Chojnacka en ben samen met Bart Lacroix oprichter van de 1%CLUB. Wat ik het belangrijkste vind in het leven is dat je er het maximale uit haalt. Voor jezelf maar ook voor de mensen om je heen. Als je echt datgene doet dat heel dichtbij je staat, dat is op zoveel niveau’s zoveel beter. Dat je een leuker mens wordt, ook voor je directe omgeving. Dat je niet alleen maar loopt te klagen en te zeuren zoals je vaak ziet bij mensen die een baan doen die niet bij ze past. Mensen zijn meestal heel erg bezig in het dagelijks leven de dagelijkse problemen ad hoc op te lossen. Maar als je bezig bent met iets wat je heel goed ligt dan heb je dat stukje al geregeld en heb je meer ruimte over om je voor andere mensen in te zetten. Wat was jouw vonk om te gaan doen wat je nu doet? Ik wist al heel lang dat ik deze kant op wilde. Ik heb stage gelopen bij onder andere de VN en tijdens mijn studie bij verschillende organisatie geweest die met ontwikkelingssamenwerking bezig zijn. Het viel me echt op dat daar mensen werken die heel bevlogen zijn en heel capabel. Maar die mensen waren ook best wel gefrustreerd. Bureaucratie is heel erg groot je moet veel rapporteren, terwijl dat eigenlijk nog steeds niet laat zien waar je mee bezig bent, omdat de goeie vragen nog steeds niet worden gesteld. Er is best veel verspilling in de keten, het is niet efficient en niet flexibel. Het viel mij toen op dat heel veel van die mensen naast hun werk veelal hun eigen project hadden.
Wanneer viel bij jou het kwartje om te gaan doen? Voordat ik de kans kreeg om daar binnen te kijken had ik altijd het gevoel, ik wil daar werken. Maar toen ik dat eenmaal gezien had dacht ik, ik word daar gek. Dit is het niet, er moet iets anders komen. Heel erg gezocht naar wat voor mij wel zou werken en dat vond ik maar niet. Toen dacht ik nou wat als ik die behoefte en die vraag zichtbaar maak en dan de match daartussen maken? Het oorspronkelijke idee was echt een marktplaats. Eigenlijk zodra dat idee een beetje was ontstaan kwam ik vrij snel Bart tegen. En Bart zat op dat moment in Tanzania, voor zijn derde jaar. Toen hij vertrok had hij een weblog. Hij ging naar Tanzania om daar midden en klein bedrijven te ondersteunen bij groei, strategie, management etc. Het waren allemaal sociale ondernemingen. Door de drie jaar heen heeft hij zoveel mensen bereikt, hij kreeg geld en op het einde had hij iedere maand een andere vrijwilliger die hem hielp. Hij dacht dit moeten we op grote schaal doen. Mensen weten niet wat voor gave dingen daar allemaal gebeuren in ‘t veld. Dus hij kwam eigenlijk terug met het zelfde idee. Dat was heel leuk want ik had hier het netwerk en Bart had praktijkkennis en hij wist hoe je een website moest bouwen, dat was wel handig want dat wist ik niet.
Dat werd de 1% club, een marktplaats voor ideeĂŤn die werken. Het is een manier om zelf een project te kiezen voor een ontwikkelingsland, zodat je precies kunt zien wie er achter zit, je kunt precies zien waar je geld heen gaat. En je kunt er achter komen of je iets anders kunt bijdragen dan alleen maar geld. Elke week staat er bij wat ze nog meer nodig hebben aan expertise, kennis of tijd.
Hoe zit het met je drive om dit te doen, is het moeilijk om die vast te houden? Het allerleukste is dat als je bezig bent met wat wel dicht bij je staat, je alleen maar mensen om je heen hebt die ook zo bezig zijn. Het wordt alleen maar leuker. Iedereen die hier werkt is hier binnen gekomen als vrijwilliger. Allemaal mensen die het zo leuk vonden om hier te werken en eerst maandenlang gewoon hebben gewerkt die nooit hebben geweten hebben dat je je baan hiervan kunt hebben. Het is een hele andere manier van werken iedereen wil hier gewoon zitten, dat is wel heel gaaf. Daarnaast hebben we heel veel vrijwilligers heel veel stagiaires. Je deelt gewoon een waarde, het werkt een stuk anders dan werken in een bedrijf waar het alleen maar om winst draait. Geld is ook belangrijk dat je een gezonde stichting hebt. Maar werkt wel erg prettig dat je allemaal hetzelfde doel voor ogen hebt.
“Je weet eigenlijk stiekem al wat je wilt gaan doen, ga dat nou gewoon eens doen!” Ik hoorde pas van iemand dat als hij plannen maakt en met mensen afspreekt en aan het einde van het gesprek kijkt ie of hij meer energie heeft gekregen en als het niet zo is dan doet ie het niet. Ook al ziet het er op papier heel goed uit, maar als dat gedeelte niet klopt dan moet je kappen. Dat is iets waar ik mezelf wel heel erg in herken. Dat je al heel snel aanvoelt of iets gaat werken of niet. Het heeft ook iets te maken hoe je naar dingen kijkt. Niet zo van ‘Oh dat moeten we doen want dit hebben we drie jaar geleden gebudgetteerd. Maar dit moet gedaan worden dit ga ik doen.’ Dat is een hele andere benadering.
Wie vind jij cool en waarom? Een van de sprekers van ons Event, Marlon Parker, vond ik heel erg cool. Hij is een jongen uit de sloppenwijken in Zuid-Afrika. Hij was heel goed op school en iemand had hem aangeraden informatica te studeren in Kaapstad. Letterlijk 12 km lopen heen en 12 km lopen terug. Die jongen deed dat. De eerste 2 jaar had hij nog nooit een pc aangeraakt, terwijl hij informaticastudent was. Hij was heel bekend met statistiek en gaf bijles aan anderen. En zo begon hij een beetje op te vallen en kreeg hij wat meer privileges. Hij mocht eindelijk wat meer tijd op de computer doorbrengen en omdat hij zo goed was kreeg hij steeds wat meer tijd. Uiteindelijk was hij de jongste leraar op die school en heeft hij hele gave dingen opgezet in zijn buurt en gemeenschap. Ex-gangsters aan de studie geholpen en projecten met ze opgezet. Een van de dingen die hij gedaan heeft was een ICT bedrijf opgezet, dat draait best wel goed. Maar zijn headquarter blijft in die sloppenwijk. Afgelopen week was hij in 6 landen geweest maar hij blijft terugkomen, hij woont daar, zijn huis is daar. Hij gaat daar nooit meer weg. Hij kan ook heel leuk vertellen, bijvoorbeeld over zijn helpdesk die hij de beste helpdesk noemt die je kunt hebben. Deze helpdesk wordt bemand door ex-gangsters, dus niemand durft te bellen. Dat soort grappen heeft ie allemaal. Dat vind ik echt cool. Je neemt je hele omgeving mee in je eigen ontwikkeling. Het is niet alleen zelf vanuit een sloppenwijk naar Harvard gaan, want dat komt wel eens voor. Hij heeft ook nog eens de hele wijk of community meegenomen. Dat vind ik echt mooi.
Wat is je droom? Wat de 1%CLUB betreft dat als je over een paar jaar ergens loopt en met behulp van een code op je telefoon kan kijken en ter plekke toegang hebt tot ons platform kunnen. Zo kan je dan aangeven wat je nodig hebt of wat je aan kan bieden. Zeg maar dat de ene Keniaanse bakker via ons platform een ander in Kenia kan helpen een bakkerij op te zetten. Dat lijkt me wel echt geweldig. Mensen hebben samen heel veel kennis en middelen het lijkt me wel leuk een plek te hebben waar dat allemaal uitgewisseld kan worden.
Kijk wat jij kan bijdragen op www.1procentclub.nl.
De trein begint te rijden: mijn startsein om op te staan. Ik stap op een jong stelletje af dat lekker zit te kletsen: “Zouden julle voor mijn website misschien een mooi moment van de afgelopen week willen tekenen?” vraag ik. “Ja, leuk!” En het meisje is al druk kleuren aan het uitzoeken. De jongen antwoordt dat hij niet kan tekenen. Het is een opmerking die ik vaker hoor, maar ik blijf het een raar antwoord vinden. Ik vroeg immers niet of hij kon tekenen, ik vroeg of hij wilde tekenen. Betekent dit dat als je iets creatiefs wilt doen, dat je het ook moet kunnen? In dat geval zou ik nooit meer onder de douche mogen zingen. Of je iets kan impliceert een meetlat waar je overheen zou moeten springen. Maar er is geen test die zegt wanneer je kan tekenen. Dat je slaagt voor het tekendiploma wanneer je met je ogen dicht -zonder de pen van het papier te halen je eigen verjaardagsfeestje in 3-d kan tekenen. Het kenmerk van creativiteit is nu juist dat er geen beginniveau nodig is en dat je dit resultaatgerichte denken overboord gooit en gewoon begint. Dat er een wit papier is. Je nog niets hoeft te kunnen en die lijnen toch op je blad verschijnen. Dat je er iets van wilt maken. Zoals het kaartje waarop die jongen getekend heeft dat hij wii-t met zijn vrienden met een biertje in zijn hand.
Janne Willems www.plukjemomenten.nl
Volgende maand: Moed
ONEforONE.nl ONEforONE is een nieuwe consumentenbeweging voor rechtstreekse hulp in ontwikkelingslanden. Idee: als je hier een product koopt, help je iemand daar aan hetzelfde soort product. Daar kan je een enorm verschil mee maken. Neem bijvoorbeeld hun waterfles. Koop je die, dan zorg je ervoor dat iemand een-leven-lang-schoondrinkwater krijgt. Daarmee bespaar je niet alleen het milieu door een duurzame waterfles te kopen, je draagt ook bij aan een betere wereld. Een dubbel goede deal. Met ONEforONE help je rechtstreeks, waar jouw hulp het hardst nodig is. Sluit je aan bij ONEforONE. Hoe meer consumenten meedoen des te meer mensen ze kunnen helpen.