the VidaRica Storybook
Het Amazone-regenwoud. Het is vroeg in de ochtend, de vogels en brulapen beginnen aan hun kakofonie van geluiden. Het dorp ontwaakt; de boeren vertrekken naar hun land, jagers gaan het bos in, vissers varen uit over de weidse rivier.
Een groot deel van ’s werelds biodiversiteit komt voor in de Amazone. Door menselijk toedoen -door bomenkap, platbranden van het woud voor landbouw- neemt het areaal van de Amazone echter steeds verder af, en daarmee de rijke biodiversiteit van de Amazone.
Er is een alternatief voor de bomenkap in de Amazone. De lokale mensen in het regenwoud maken namelijk al decennia een prachtig, authentiek product van latex: Amazoneleer! De rubberboom komt hier van nature voor. De latex die hieruit komt is de grondstof voor rubber. Latex is een hernieuwbare bron die duurzaam kan worden getapt, zonder schade te geven aan de boom. De ruwe grondstof levert echter maar weinig op, men kan er niet van leven.
‘s Ochtend vroeg gaan de mannen uit het dorp het bos in om te oogsten. Op dit tijdstip is het nog niet te warm om aan het werk te zijn. Via kleine, uitgesleten paadjes gaan zij op pad. Het bos waarin ze werken is een reservaat waaruit zij mogen oogsten; er wordt geen boom voor omgehakt om ruimte te maken of stukken platgebrand om landbouwgrond te creĂŤren.
Van deze wilde rubberbomen uit het Amazonewoud tappen Braziliaanse seringueiros (rubbertappers) de latex. Ze maken inkervingen in de boombast zodat het sap eruit sijpelt. Dit is een authentiek beroep welke zij al jaren beoefenen.
Het sap wordt verzameld in bakjes onder aan de stam. De rubbertappers verzamelen de nog vloeibare latex om mee te nemen naar hun kamp. Met de latex maken ze het Amazoneleer en creĂŤren ze meer inkomsten voor de lokale gemeenschappen. Het Amazoneleer levert de bewoners tot wel acht keer meer op als de ruwe grondstof!
De verzamelde latex wordt uit de bakjes gehaald en verzameld in deze grote bak. Dat moet snel gebeuren want in de warmte van de Amazone droogt het snel. De latex wordt door meerdere gemeenschappen (verenigd in coรถperaties) verzameld.
Hierna worden deze houten ramen bespannen met katoen of jute. Dit doek -de rug van het eindproduct- wordt ingesmeerd met de nog vloeibare latex. Dit doen ze in meerdere lagen om een consistent geheel te krijgen. Vervolgens....
... worden de vellen gedroogd. Om een wat donkerder kleur te maken drogen ze de vellen boven vuur; om een wat lichtere kleur te krijgen worden de vellen in een oven gedroogd.
En als het klaar is ziet het er zo uit! Hier zie je drie vellen. In één zo’n vel komen wel 34 gezinnen en 700km2 regenwoud samen! Het materiaal is duurzaam, volledig plantaardig, waterbestandig en ziet eruit als leer. Het bedrijf VidaRica maakt hier vervolgens een tassenlijn mee onder de naam Lágrimas.
vanwege drie redenen, en De tassen van Lágrimas onderscheiden zich positief van andere merken ent bepaalt. het is de combinatie ervan in één product die de waarde voor de consum cten • Het design: Lágrimas maakt aantrekkelijke en onderscheidende produ tot de verbeelding • Het bijzondere materiaal: Amazoneleer is exotisch, nieuw en spreekt tappers daarin • Het verhaal over het behoud van de Amazone en de positie van de rubber
Het label Lรกgrim as wordt opgeze t binnen het bedrijf VidaRica. In de visie van Vida Rica bezit het Amazoneregenw oud een wezenlij ke economische waa rde. VidaRica leve rt www.vidarica.nl waardevolle producten en diensten aan consumenten en genereert daarm ee een goede levens standaard voor lo kale producenten. He t behoud van he t regenwoud levert voor haar gebrui kers en bewoners op deze manier mee r op dan ontbossing.