Recensie - Leven na de genade klap

Tim Keller De naam van Tim Keller doemt hier op als inspirator en ontdekken daarmee een verwijzing naar een vorige recensie die op indekerk verscheen (De Vrijgevige God).

“Religiositeit is jezelf acceptabel maken bij God, en geloven dat God je accepteert om de dingen die je doet” (p. 27). Vanuit deze definitie van religiositeit bouwt de Rover verder aan het versterken van ons denken over wat de beste identiteitsbron is: is het een ruilhandel met als belangrijkste kenmerk, ‘voor wat hoort wat’ of is God de beste bron voor onze identiteit?

Weeënremmers Sterk is de focus op de bergrede waaruit de Rover op een positieve manier de identiteitskenmerken van de gelovige distilleert. De weeënremmers, confronterend als ze zijn, benoemen dan weer datgene wat ons weghoudt van een leven van en in vrijheid: een te druk leven, schijnzekerheden, een genadearm godsbeeld, beschadigde relaties, genade zonder relatie en/of zonder hartsverandering en tenslotte, schuld, schaamte en angst.

Confronterend zonder veroordelend te zijn, leest het boekje als een mix van algemene principes over ons leven met of zonder God — de vaagheid weggenomen door de openhartige blik in het leven van de auteur. Een aanrader.

Arie De Rover, Leven na de Genadeklap (Amsterdam: Buijten & Schipperheijn, 2012, 2e druk 2013).