GÖZLERİNİN ESARETİ ÖZEL BÖLÜM
Rafael omzunun dürtülmesiyle aniden gözlerini araladı ve tepesinde ölüm meleği gibi duran Keira'ya bir an neler oluyor der gibi baktı.
Elleri belinde burnundan soluyan genç kadın "Daha ben gözlerimi kapatır kapatmaz yatağımdan başka bir yatağa kaçmana inanamıyorum." diye tısladı fısıldayarak.
Genç adam elini dudaklarına götürüp sessiz olması için uyarırken, başını çevirip yanında uyuyan meleğe baktı. Keira eğilip onun elinden çekerek yataktan kalkmasını sağladı. Onun peşinden gelmesini sağlarken elini sıkıca tuttu. Odadan çıkıp kapıyı sessizce çeken Rafael "Kıskanıyorsun." derken serseri bir sırıtış dudaklarının yukarıya kıvrılarak daha da yakışıklı görünmesine neden oldu.
"Kıskanmıyorum, sadece yatağımı terk etmek için fırsat kollamana kızıyorum." Erkeksi ve boğuk bir sesle kıkırdayan kocasına öfkeyle baktı. "Sen bana aitsin, başka bir dişi sonradan gelip elimden alamaz."
"Ama ona âşık olmamak imkânsız."
"Demek benim aşkım artık önemsiz."
Kayran karısının hala ince olan belinden tutup kendine çekti. Güçlü parmaklarının baskısı kadınsı bedenini erkeksi bedenine yapıştırdı. "Senin aşkın küçük esir, hayatımdaki en önemli şey. O olmadan yaşayamayacağımı biliyorsun" Sonra sözlerinin önemini dudaklarını dudaklarına mühürleyerek gösterdi. Öpüşünü derinleştirirken yan odadan gelen "Baba!" çığlığı üzerine yüzünü buruşturup geri çekildi. Alnını genç kadının alnına dayadı.
"Onu şımartmaktan vazgeç. Odasında uyuması gerektiğini öğrenmeli."
Keira'nın eleştiren sözlerine kaşlarını çatıp itiraz etti. "Onu şımartmıyorum." Fakat onun alaycı bir tavırla kaşlarını kaldırması üzerine "Tamam birazcık şımartıyor olabilirim." diyerek kabullendi.
"Birazcık mı?"
"Evet birazcık."
"Sevgilim, seni parmağının başında oynatıyor." Yeniden gelen çığlıkla kendisinden uzaklaşıp kapıya yürüyen kocasının arkasından gözlerini devirerek baktı ve peşinden gitti.
Kızının odasına girdiğinde onun sakinleştirici bir sesle konuşmasını dinlerken birbirlerine benzeyen siyah saçların kaynaşmasına sevgiyle baktı. Sonra duruma müdahale etmesi gerektiğini hatırlayarak odaya girdi.
"Sen küçük hanım, ellerinin yakışıklımın üzerinden çek!" Genç kadından gelen tatlı sert sese dönen yeşil gözler kocaman olmuştu ve içinde asi pırıltılar oynaşıyordu. Küçük kollar genç adamın boynuna dolandı ve "O benim!" diye cırladı.
"Hayır onu senden önce ben buldum ve bana ait!"
Şımarıkça bükülen pembe dudaklarıyla babasının yüzüne baktı. "Onu sana vermem!"
Rafael keyifle sırıtarak "Hanımlar lütfen biraz sakin olun." diyerek müdahale etmeye çalıştı fakat Keira elini kaldırıp onu durdurdu.
"Hayır sen karışma, bu küçük hanımın bana ait olanı almasına izin vermeyeceğim! Büyüyünce kendisine bir yakışıklı bulabilir. O zamana kadar sadece senden birazcık faydalanabilir."
Sonra kızına doğru yürürken "Lordum odayı terk edin, aramızda bu konuyu halletmemiz gerekiyor!" diyerek genç adamın tepesine dikildi ve yataktan kalkmasını bekledi. Rafael dudakları titreyen ve gözleri dolan kızına bakıp itiraz etmek istedi fakat genç kadının "Kesinlikle olmaz, bir kavganın ortasında kalmak isteyeceğini hiç sanmıyorum!" dedi. Bu sözler üzerine başını yana yatıran Rafael, "Kadın kavgalarına bayılırım, özellikle iki hanımefendi benim için kavga edecekse bu daha muhteşem olur. Şuradan sessizce izleyemez miyim ?" derken yüzü çapkınca parlamıştı.
Keira kızıl saçlarını asabi bir şekilde eliyle arkaya savurarak kocasına kapıyı gösterdi. "Dışarı Lordum!"
Rafael isteksizce odayı terk ettikten sonra yatağa oturdu ve "Buraya gel bebeğim." diyerek kollarını açtı. Annesinin sevgisinden emin bir şekilde ona yaklaşan Ramira kucağına kıvrıldı. Sevgiyle kızının kokusunu içine çeken Keira ona sıkıca sarılırken "Yalnızken korkuyor musun?" diye mırıldandı. Ramira başını olumsuz anlamında salladı. "Sen korkuyor musun?"
"Senin kadar küçük bir kızken yalnız kalmaktan ve kimsenin beni sevmemesinden deli gibi korkardım. Sonra babanı buldum. Hala onun kollarıyla beni sarmasını istiyorum. Yanımda olmadığını anladığımda ödüm kopuyor. Çok şanslısın, öylesine güçlü ve sevgi dolu bir baban var ki seni her kötülükten koruyacak, çok sevecek. "
"Peki, ne yapacağız?"
Kızının bu sorusu üzerine gülümsedi. "Sen büyüyeceksin ve kendi yakışıklını bulacaksın. O zamana kadar da benim lordumu rahat bırakacaksın."
Ramira dudaklarını bükerek "Ama o zamana kadar daha çok var." diye sızlandı.
"Rex'in yanında kalmasını ister misin?"
Küçük kızın gözleri sevinçle aydınlandı. "Kalabilir mi?"
"İhtiyaçlarını karşılamaya söz verirsen olabilir."
"Söz veriyorum anneciğim söz... söz..."
Kızının sevinçle sıkıştırdığı kolları arasında huzurla içini çeken genç kadın kahkaha attı. "Pekala, şimdi uyku zamanı."
Uzanan kızının üzerini örttü ve alnından öptü. "Bu arada, anlaşmamızdan babanın haberi olmasın. Bizim onu paylaşamamızdan son derece mutlu. Erkekler kıskanılmaya bayılıyor."
Kıkırdayan ufaklığın siyah buklelerini karıştırdı ve ayağa kalktı. Kapıyı açacakken durdu ve kızına baktı. Tehditkar bir tavırla işaret parmağını ona uzatıp "Bu arada unutmadan söyleyeyim. Senin yakışıklın asla benimki kadar yakışıklı olamaz." dedi ve kurnazca sırıttı. Ramira şımarıkça ona dilini uzatıp kahkaha attı.
Rafael kapıdan giren karısının yüzünde bakışlarını gezdirerek "Tırnaklar işin içine girmemiş bakıyorum. Yüzünde en ufak bir çizik yok." diyerek alay etti.
Keira ona yaklaşarak parmağının ucunda yükseldi ve "Beş yaşındaki bir cadıya pabuç bırakacak değilim. Bana ait olanı dişimle tırnağımla korurum." dedikten sonra genç adamın dudaklarına bir öpücük bıraktı.
Kaşının birini kaldıran Rafael seksi bir tavırla süzdüğü karısına, "Yani artık geceleri çığlıklar atma, çeşitli bahanelerle odasına çağırma yok mu? Karımı baştan çıkarırken bölünmesinden korkmamalıyım öyle mi?" diye inanamaz bir şekilde soludu.
Kocasını yatağa çeken Keira, "Söyledim ya, küçük cadıya gününü gösterdim. Ellerini kocamın üzerinden çekmezse çok fena yapacağımı anladı." diye mırıldandı işveli bir tavırla.
Rafael onu yatağa iterek düşürdü ve üzerine eğilirken " Ben çok şanslı bir adamım ve küçük esir, senin bana geldiğin o lanet geceye hala şükrediyorum." diyerek dudaklarına kapandı.
