“Hoop en perspectief bieden, daar doe ik het voor” Anoiksis Zuid-Limburg steunt al vijftien jaar mensen met schizofrenie of psychose Lotgenotencontact, voorlichting en belangenbehartiging voor mensen met een chronische psychose of schizofrenie. Dat is wat de landelijke vereniging Anoiksis al sinds 1993 doet. De Zuid-Limburgse regio-afdeling van Anoiksis werd drie jaar later opgericht en viert daarmee dit jaar haar vijftienjarig jubileum. “Mensen hoop en perspectief bieden, daar doe ik het vooral voor”, aldus regiocoördinator Nathalie Kok, die Anoiksis Zuid-Limburg in 1996 oprichtte.
van zowel het toenmalige Riagg als Welterhof. Na de fusie tussen Welterhof, Riagg en RIBW tot Mondriaan, werd in 2008 de samenwerking tussen Mondriaan en Anoiksis zelfs officieel vastgelegd, zodat we nu op verschillende manieren gefaciliteerd worden bij onder meer de lotgenotenbijeenkomsten. Dat is erg fijn, want er komt heel wat bij kijken: affiches, sprekers, ruimte regelen, noem maar op. Ook worden we ondersteund door een sociaal psychiatrische verpleegkundige van Mondriaan.”
Nathalie, zelf sinds haar puberteit lijdend aan schizofrenie, zetelde in 1996 in de cliëntenraad van Welterhof, de ggz-instelling die enkele jaren later opging in het huidige Mondriaan. Van daaruit zat ze in de toenmalige werkgroep schizofrenie, bedoeld om de zorg voor mensen met schizofrenie te verbeteren. “In die werkgroep werd me gevraagd of ik geen interesse had om de Zuid-Limburgse regioafdeling van Anoiksis op te starten”, vertelt Nathalie. “Lang moest ik daar niet over nadenken, al was het in het begin wel zwaar. Gelukkig kreeg ik veel steun van mensen
Veilig
Na vijftien jaar is Nathalie door de wol geverfd. Voor de bijeenkomsten heeft ze zelf een vast concept bedacht: ‘rondje positief’, ‘spreker aan het woord’ en ‘hoe ga je naar huis’. Met tussendoor veel ruimte voor ontmoeting met een kopje koffie en een stukje vlaai. “Die structuur is vooral bedoeld om houvast te bieden”, vertelt ze. “Zeker mensen die het door hun beperking vaak al moeilijk genoeg vinden om ‘naar buiten’ te stappen, willen graag weten wat ze kunnen verwachten. En de bijeenkomsten zijn laagdrempelig. Het
“De Anoiksis bijeenkomsten zijn laagdrempelig. Niets moet”
8
Nathalie Kok
is een veilige omgeving. Sommige mensen willen graag hun verhaal kwijt, anderen luisteren liever. En na afloop is er vrijblijvend alle ruimte om na te praten of gewoon gezellig nog even te blijven hangen. Niets moet.”
Erbij horen
Waar de bijeenkomsten zoal over gaan? “Dat is heel verschillend”, aldus Nathalie, “maar uiteraard is er altijd een verband met (het leven met) schizofrenie. Het gaat over ziekteinzicht, medicatie, sympotomen, enzovoort. De laatste bijeenkomst ging over ‘erbij horen’. Als spreker hadden we Pastor Debets van het Orbis MC, die op een prettige manier mensen bewust maakte van het belang om sociaal actief te blijven. Steeds meer wordt namelijk duidelijk dat het bij de behandeling van schizofrenie niet alleen gaat om stabilisatie van symptomen en het voorkomen van terugval. Ook (het weer oppakken van) sociale rollen als werk, relaties, inkomen en geschikte huisvesting zijn van groot belang voor mensen met een psychische beperking. Gelukkig beseft ook de hulpverlening dat steeds meer,