>
E. Benetako aldaketak sortzeko antolamendu-prozesuek duten garrantzia. Antolakundeak gizarte-eraikuntzak dira, gizartearentzat eginak. Hala ere, beren funtzionamenduak sortzen dituen barne-dinamikak helburu hori eragotz dezakete. Antolakunde asko, erabaki-hartzeetan nagusi den estamenduren baten interesen menpe daudenez, hezkuntza-helburu lausotuak dituztenez edo errepikapenean oinarritutako funtzionamendua dutenez, antolatzeko modu burokratikoen ondorioz, anakroniko bihurtzen dira, eta are inboluzionistak ere, gertatzen ari den edo lortu nahi den kultura- edo gizarte-aldaketari dagokionez (GairĂn, 2005:129). Egoera hori kontuan hartuta, ezinbestekoa da antolakundeen izaerari eta funtzionamenduari erreparatzea; izan ere, gerta liteke onuragarriak diren printzipioak ez gauzatzea, antolamendu-prozesuak desegokiak direlako, eta batzuetan, helburuaren aurkakoak direlako. Ikuspuntu horretatik, behin eta berriro diogu antolakundeak hobetuta gizartea hobe daitekeela eta horrela hobetu behar dela, eredu agortu eta eraginkortasunik gabeak gaindituta, “ikasitakoa baztertu eta ezagutza berria eraiki“ alegia, oinarriak, egiturak eta ekintzak berriro aztertzetik abiatuta. F. Kudeaketa-prozesu egokiak erabiltzea. Gaurko ezagutza gizartean ikusten diren aldaketa sozial, kultural eta ekonomikoek paradigma-aldaketa eskatzen dute kudeaketa-prozesuetan. Lehen, araua zintzo betetzean eta araua bete tzen dela kontrolatzean oinarritzen ziren jarduerak, eta orain, berriz, egoera berriei edota beste ikuspegi batzuetatik interpretatu behar diren lehengo egoerei erantzun sortzaileak emateko gaitasuna ere hartzen da kontuan. Aldaketa eta etengabeko egokitzapena faktore estrategikoak dira, antolakundeak bereizteko balio baitezakete. Zerbitzu baten erabiltzailea asebetetzeko, emaitzak eta kalitatea lortzeko gaitasuna eta ardura lehenesten da arauak betetzearen erantzukizunaren aurretik, arauak instrumentaltzat jotzen baitira. Hori horrela, ikuspegi instrumentaletik haratago, erakundeak barne-aldaketaren sustatzailetzat eta gizarte-eraldaketaren bultzatzailetzat jotzen dituen esparruan kokatzen gara. Interes ugari eta barne- eta kanpo-erantzunak bateratzen diren bidegurutzea direnez, sintesi-egitura gisa jokatzen dute, izaera- eta eduki-mota askotako asmoen sintesi praktikotzat har daitekeen curriculuma garatzen duten neurrian. Halaber, aurrerapen-egituratzat jo daitezke, aldaketa sustatzeko eta beren gizarte-konpromisoa betetzeko jokatzen badute. Horretarako, printzipioak lehenetsi behar dira, kezka tekniko hutsak gaindituta, eta kontuan hartu behar da ikastetxeak kudeaketa-testuinguruak eta errealizazio pertsonalerako guneak nahiz gizarte-eraldaketan laguntzeko egiturak direla.
1. ANTOLAKUNDEAREN HAINBAT ROL
Antolakundeen egoera askotarikoa izan ohi da, nahiz eta testuinguru soziokultural berean egon. Kideen erlazionatzeko moduak, zuzendaritzaren jokaera bereziak, antolamendu-prozesua aplikatzeko moduak, erakundearen historiak berak eta hobekuntzarako dituen kezkek, desberdintasunak taxutzen dituzte, eta erakunde bakoitzari eta antolamendu-prozesu bakoitzari berezko nortasuna ematen diote.
50
oharrak