PB- PP B-
BELGIE(N) - BELGIQUE
HIER ONS BLOED WANNEER ONS RECHT
ERKENNINGSNUMMER P 309548
DRIEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT VAN DE VZW IJZERWAKE — NR. 66 — OKTOBER NOVEMBER DECEMBER 2019 — AFGIFTEKANTOOR ANTWERPEN X
Energetische omwenteling voor een onafhankelijk Vlaanderen Een omwenteling op het vlak van energie kan de Vlaamse onafhankelijkheid bewerkstelligen waar de politiek in gebreke blijft. Pleiten voor een Vlaamse grondwet, die wordt afgekondigd in een onafhankelijk Vlaams Parlement, blijft ijdele hoop zolang de politiek niet meewil. Vlaanderen kan echter zelf zorgen voor onafhankelijkheid indien wij het over een andere energetische boeg gooien. En dan heb ik het niet over het achterna hollen van de Energiewende van Merkel in Duitsland maar over de vlucht vooruit met nieuwe kerncentrales, waar ons oud nucleair afval kan omgezet worden in CO2-vrije elektriciteit. De kiemen van het streven naar een onafhankelijk Vlaanderen werden gezaaid in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog. Echter, meer dan een eeuw later, wordt onafhankelijkheid niet langer meer bevochten met de wapens aan één of ander front; maar die kan ook langs economische weg bereikt worden. Alle grote revoluties uit het verleden (zoals bv. de Amerikaanse van 1776 en de Franse van 1789, om er maar twee te noemen) werden gevoerd tegen fel gehate belastingen die de bevolking in armoede stortten. Bovendien hebben de Bourgondiërs in de vroege middeleeuwen al bewezen dat ze met het verwerven van economische macht hun onafhankelijkheid en vrijheid ten aanzien van de Franse koning hebben veroverd en dat zij welvaart gebracht hebben in onze streken. En de geschiedenis herhaalt zich. Momenteel gaat het niet over verguisde belastingen, maar over groene energie. De groene energie zal ganse bevolkingen in armoede storten. Het gerenommeerde internationale onderzoeksbureau McKinsey waarschuwde Merkel voor de gevolgen van haar energiepolitiek. De Energiewende voor de economie en de energievoorziening is dramatisch, zo stellen zij. Uit de studie kan afgeleid worden dat een bescheiden stijging van een paar euro’s per megawattuur de concurrentiepositie van de energie-intensieve industrie in Duitsland kan aantasten; terwijl gevreesd wordt voor een verveelvoudiging van de elektriciteitsprijs op basis van groene energie. Niet onbelangrijk als je weet dat BASF in Ludwigshafen meer stroom verbruikt dan heel Denemarken. Daarnaast vormt de onstandvastige wiebelstroom van de zonnepanelen en windmolens een groot veiligheidsrisico in de industrie.
Ver.uitg.: Wim de Wit, Oudeheerweg – Ruiter 114, 9250 Waasmunster
SECRETARIAAT / MAATSCHAPPELIJKE ZETEL
Volkstraat 30 2000 Antwerpen secretariaat@ijzerwake.org Tel.: 03 238 27 49 Meer informatie over de IJzerwake is te vinden op www.ijzerwake.org Bent u nog geen lid van IJzerwake vzw? Betaal dan nu (min. € 5) en u bent lid voor heel 2019. Iban: BE33 7330 1128 2746 Bic: KREDBEBB Postbode: onbestelbare nummers graag terug naar Secretariaat IJzerwake Volkstraat 30, 2000 Antwerpen
Laat ons daarbij niet uit het oog verliezen dat Antwerpen, na Houston (USA), de grootste chemiecluster van de wereld is. Zonder elektriciteit vallen zou een ware economische en maatschappelijke ramp zijn. Bovendien betalen de mensen via de elektriciteitsfactuur meer belastingen dan energie die ze verbruiken. De bevolking zal zich niet eindeloos laten uitpersen. Laat nu net Vlaanderen de kennis en de politici in huis hebben om een broodnoodzakelijke ommezwaai te maken. In Mol is het Studiecentrum voor Kernenergie (afgekort SCK) gehuisvest. Ooit was België met de vestiging van Euratom het kenniscentrum van de kernenergie in Europa. De ingenieurs van het SCK werken nu aan de MYRRHA, een nieuwe multifunctionele installatie waarmee vooruitstrevend onderzoek naar alle aspecten van kernenergie kan uitgevoerd worden. Zodat standvastig goedkope elektriciteit kan geleverd worden. Met een onuitputtelijke energiebron kan quasi onbeperkt welvaart gecreëerd worden. Hoe welvarender een volk hoe groter het streven naar zelfstandigheid. Zeker als dat volk zich van de status van energieslaaf heeft kunnen bevrijden. Hetgeen finaal kan omgezet worden in zuivere onafhankelijkheid van de natiestaat Vlaanderen. De ontbrekende schakel in dit verhaal is een vergunning om in Vlaanderen een nieuwe kerncentrale te bouwen. Maar, ook hier heeft de N-VA de hand aan de stuurknuppel. Zuhal Demir is immers minister van energie. Kan de N-VA op energetisch vlak de Vlaamse onafhankelijkheid bewerkstelligen? Wat politiek niet lukt?
Wim De Wit — Vo or z i t t e r I Jz e r wa k e v z w
ZELFBESTUUR — NOOIT MEER OORLOG — GODSVREDE
Nieuws van het secretariaat Dank Ook al is het jaar ondertussen al ver gevorderd, toch willen we iedereen danken die zijn of haar steentje heeft bijgedragen tot het succes van de 18de IJzerwake. Samen zorgden we voor een geslaagde editie met een grotere opkomst, een strijdbaar programma en degelijke randactiviteiten. Het mooie, soms zelfs iets te warme, weer heeft zeker ook bijgedragen tot het succes.
Oproep tot steun Een aantal lezers heeft ondertussen reeds zijn lid- of steungeld voor 2020 betaald. We hopen dat wie dat nog niet deed dat nu snel zal doen. Lid worden of blijven van IJzerwake kan door een storting van minimum 5 euro en steun blijft welkom. Gelieve duidelijk te vermelden of het om lidgeld of steungeld gaat. Ons rekeningnummer is nog altijd BE33 7330 1128 2746.
OPROEP VRIENDEN VAN DE IJZERWAKE Een aantal lezers steunt IJzerwake al langer op geregelde basis, door middel van een maandelijkse storting voor de ‘Vrienden van de IJzerwake’. Deze bijdragen – klein of groot – zijn voor ons zeer belangrijk om de toekomst van de IJzerwake veilig te stellen. Daarom herhalen we met nadruk onze oproep om u aan te sluiten bij de ‘Vrienden van de IJzerwake’. U geeft daarvoor een opdracht aan uw bank voor een maandelijkse overschrijving op rekening BE33 7330 1128 2746 van IJzerwake of brengt dit in orde via internetbankieren. Zeker vermelden ‘Vrienden van de IJzerwake’.
De 19de IJzerwake vindt plaats op zondag 30 augustus 2020 onder het motto: Vlaanderen eerst; Vlaamse centen in Vlaamse handen
Colofon Ondernemingsnummer: 0479.914.725 Maatschappelijke zetel: Volkstraat 30, 2000 Antwerpen Secretariaat: Lieve van Onckelen Volkstraat 30 2000 Antwerpen Tel. + fax: 03 238 27 49 secretariaat@ijzerwake.org
Persverantwoordelijke: pers@ijzerwake.org (Wouter Opdenacker) Redactie tijdschrift: redactie@ijzerwake.org Aanmelding e-postrondzendlijst: internet@ijzerwake.org Technische coördinatie manifestatie: logistiek@ijzerwake.org 0475 295 765 (Luc Vermeulen)
Ledenadministratie + adreswijzigingen: adressen@ijzerwake.org
Verantwoordelijke bussennetwerk: bussen@ijzerwake.org
Regieverantwoordelijke: regie@ijzerwake.org (Jan Boons)
Aanmelding (nieuwe) medewerkers: secretariaat@ijzerwake.org Tel. 03 238 27 49 (Lieve van Onckelen)
Financies: financies@ijzerwake.org (Pascal Declercq)
Algemene Vergadering: Jan Boons – Frans Crols – Robin de Wilde – Wim de Wit (voorzitter) – Jos Drykoningen – Wouter Opdenacker – Karl Peeters – Femke Pieters – Hugo Pieters – Hilde Roosens – Egwin Six – Nancy Six – Stef Storme – prof. Matthias Storme – Lieve van Onckelen (secretaresse/ beheerder) – Bart Vanpachtenbeke – Johan Vanslambrouck (beheerder) – Joeri van Olmen – Luc Vermeulen (beheerder) – Rob Verreycken – Jos Wouters – Jean-Marie d’Hollander – Wim Verreycken
Verkoopsmateriaal Programmabrochures 2003 tot 2018 Video IJzerwake 2004 tot 2006 Dvd IJzerwake 2004 tot 2008 Foto CD IJzerwake 2007 Foto CD IJzerwake 2008 Verslagboek 2003 tot 2008 Verslagboek 2009 tot 2011 met foto-CD Verslagboek 2012 tot 2017 met foto-CD Nieuw: verslagboek 2018 met foto-CD Frontbrieven Vlaamse Leeuw raamvlag (1,50 op 1,15 m) Vlaamse Leeuw mastvlag (1,50 op 1,15 m) Vlaamse Leeuw mastvlag (2 op 1,50 m) Vlaamse Leeuw actievlag (zonder stok!) Vlaamse Leeuw fietswimpel Vlaamse Leeuw kampeervlag (40 x 30 cm) Vlaamse Leeuw tafelvlaggetje op houten voet Vlaamse Leeuw zwaaivlaggetje Oranje-blanje-bleuvlag (mastvlag) Oranje-blanje-bleuvlag (raamvlag)
€ 2,00 € 5,00 € 10,50 € 6,50 € 6,50 € 6,00 € 7,00 € 8,00 € 9,00 € 8,50 € 9,00 € 9,00 € 17,50 € 6,50 € 2,00 € 4,00 € 6,50 € 1,50 € 11,50 € 11,50
Kalender 2015 – 2018 Nieuw: pakket met 5 kalenders Speldje met Vlaamse leeuw Speldje met leeuw en N Vlaamse leeuw zelfklever Speldje IJzerwake Sjaaltjes met Vlaanderen (meertalig) T-shirt (alle maten) Polo (alle maten) Geldbeugel met leeuw Klevers VL (per stuk) Klevers VL vanaf 10 stuks
€ 3,00 € 10,00 € 1,50 € 4,00 € 1,50 € 3,00 € 3,00 € 10,00 € 12,00 € 7,00 € 1,25 € 0,75
Deze klevers zijn beschikbaar in de uitvoering: VL zwart op wit, VL Vlaanderen zwart op wit, VL + leeuw, zwart op geel en VL met leeuwenschild zwart wit geel. Aub duidelijk het gewenste model en aantal vermelden. In de prijs zijn verzendingskosten voor binnenland inbegrepen. Voor verzendingen buitenland gelieve contact op te nemen met het secretariaat. Levering gebeurt altijd na voorafgaande betaling. Gelieve duidelijk te vermelden wat gewenst wordt en bij polo/ t-shirt ook de maat op te geven aub. Dank bij voorbaat.
Verslag van de 18de IJzerwake Steeds meer mensen krijgen aandacht voor de Vlaamse identiteit. Zo duiken de Vlaamse leeuwenvlaggen meer en meer op in het straatbeeld en in allerlei evenementen van voetbalwedstrijden tot festivals. Maar het gaat zelfs verder dan enkel met een Vlaamse leeuwenvlag zwaaien. De bewustwording van de Vlaamse identiteit die steeds maar moet wijken wordt erg groot. De resultaten op politiek vlak bevestigen dit. De Fronters aan de IJzer, Filip De Pillecyn en Hendrik Borginon, waren zich al bewust van de kwetsbaarheid van kleine staten en volkeren in de internationale context. Ze formuleerden het zo: “Vindt men de Vlamingen onwrikbaar op ’t beginsel hunner zelfstandigheid met de volheid der rechten en vrijheid eraan gehecht, hun gezichtseinder blijft niet beperkt tot hun eng grond- of taalgebied. Vlaanderen wordt door hen niet uitgedacht als een afgesloten zelfgenoegzaam iets, zonder aanraking met buren, zonder verband met de wijdere volkerengemeenschap.” Tussen leven en dood in de loopgraven was bij De Pillecyn en Borginon de overtuiging gegroeid dat enkel zelfbestuur kon zorgen voor een duurzame toekomst voor Vlaanderen. En dat is de boodschap die deze IJzerwake wil uitdragen: Vlaanderen Vlaams, Europa Europees.
VLAANDEREN VLAAMS, EUROPA EUROPEES! Maanden voorafgaand aan de IJzerwake wordt het uitbrengen van deze boodschap voorbereid door het IJzerwakecomité. Dagen voor de wake wordt het terrein klaar gemaakt. Dit is een taak die voornamelijk door de Voorpostmilitanten gedragen wordt. Maar ook tal van andere vrijwilligers en groepen zijn reeds op het terrein terug te vinden zoals het VNJ, het Vlaamse Kruis, de nachtwakers, Schild en Vrienden... Alle steken ze de handen uit de mouwen en helpen ze waar nodig om een prachtige IJzerwake te kunnen brengen. Het hoogtepunt van de voorbereidingen is echter toch de kameraadschapsavond met cantus van Voorpost, de avond net voor de wake. Het kondigt de start aan van de IJzerwake, een gevoel “we zijn er klaar voor”. Niets neemt weg dat er in de vroege ochtend, voor de talloze deelnemers aan de IJzerwake aankomen, nog heel wat dient te gebeuren: stoelen afdrogen, verkoop- en informatiestanden opbouwen, geluid testen… Maar zoals eerder gezegd: vele handen maken licht werk. Bij de start van de IJzerwake werden eerst twee mensen gehuldigd: eerwaarde Heer Cyriel Moeyaert, hij celebreerde met liefde en overtuiging vele jaren de eucharistieviering, en Anton Aldi, hij schreef de rijmende bindteksten en themateksten voor de IJzerwake. Beiden hebben zich al sinds 2003 ingezet maar gaan nu periode van rust tegemoet. Na deze huldiging vatte de eucharistieviering aan. Hierin herdachten we de vele soldaten en Vlamingen die hun leven gegeven hebben voor de Vlaamse strijd. Zoals de Eerwaarde
Heer gesproken heeft: “We vragen kracht aan God om door te zetten in de strijd en te blijven geloven. God wij bidden U, moge het offer van de frontsoldaten en overleden Vlamingen niet tevergeefs zijn geweest. Als we ons door hen laten bezielen blijft dit alles zijn volle betekenis behouden.” Dat is zeker een feit. Aan de opkomst op de IJzerwake te zien, kan ik zeker bevestigen dat wij de geest van de Vlaamse Frontsoldaten en de strijd van de overleden Vlamingen nog steeds meedragen en blijven voeren. Hun sterven is niet voor niets geweest. En daarom brengen we ook graag hulde aan hen. Want “Wie zijn doden eert bewaart zijn toekomst.” Terwijl de bloemenkransen zich een weg baanden naar het heldenhuldezerkje, vooraan aan het podium, werden de vele Vlamingen geëerd die gestorven zijn in de strijd voor de Vlaamse identiteit waaronder August Borms, Paul Doevenspeck, Lode van Dessel en Herwig Praet. Nadien kregen we een inzicht in de meerwaarde en tegenkanting van de Europese cultuur en het Europa zijn. Wat doet Europa met zijn eigen volkeren nu? Hoe behouden andere volkeren hun eigenheid? “Vlaanderen, kijk op naar de dappere broedervolkeren, durf waar je vreest, doe waar je treuzelt, neem waar je om bedelt. Maak een Europa van volkeren.”, een stevige oproep die we niet kunnen voorbij laten gaan. Het veranderend sociaal en politiek klimaat bevestigde Bart Vanpachtenbeke, voorzitter van Voorpost, in zijn toespraak: “De uitdagingen zijn groot, maar de Vlaming is wakker, en overal in Europa staan er bewegingen op die resoluut gaan voor het bewaren en het versterken van de eigen identiteit.” Wim de Wit, voorzitter van de IJzerwake, haalde met feiten en voorbeelden aan waarom een onafhankelijk Vlaanderen nodig is en waarom een samenwerking met België niet meer kan. Hij riep op om de slogan “Vlaanderen Vlaams, Europa Europees” niet louter als slogan te gebruiken maar om te zetten in daden. Het is een wil die steeds langer groeit maar die in deze IJzerwake onderstreept en aangehaald werd. Dat er hoop is voor en in de toekomstige generatie bewijst de opkomst van de VNJ-muziekkapel, de vele vlaggen van allerlei organisaties die zich in het verleden en het heden inzetten voor de Vlaamse identiteit en de grote massa deelnemers die aan het einde van de wake de Eed van trouw aflegden. De wake was nu officieel gedaan, toch keerden de mensen niet meteen naar huis. Die vrienden van weleer terugzien is een vreugde op zich. De kans om bij te praten met pot en pint, te dansen, te mijmeren over de IJzerwake deed men tijdens IJzerfolk, een muzikaal gebeuren aansluitend gedeelte op de wake. Toen de voorraad drank uitgeput raakte, was het een teken om af te ronden en huiswaarts te trekken. Maar de IJzerwake dragen we mee. Zelfs nu weet ik dat er al plannen gemaakt worden voor de volgende editie… — G oe de l e K a m e r s
Een mooie jaarlijkse traditie: de bloemenronde na de IJzerwake Tradities moeten we in ere houden en dus tekenden mama en ik de dag na de IJzerwake present voor onze jaarlijkse “kerkhoftoer” met de talrijke kransen en bloemstukken. Of toch met wat er nog van overbleef. Door de hoge temperatuur waren heel wat bloemen al verwelkt nog voor we ze een tweede bestemming konden geven bij een zerkje. Met de hoop dat niemand zou zien dat we die verwelkte bloemen toch gingen neerleggen, baanden we ons als dieven in de nacht een weg door het kerkhof. Eigenlijk vond ik het een beetje beschamend maar het zou zonde zijn om de met liefde geschonken kransen en bloemstukken weg te gooien. In tegenstelling tot de voorbije jaren oogden de bloemstukjes dus minder mooi maar beter iets dan niets. En ik verklaar me nader: in Oostvleteren moesten we vaststellen dat bij het graf van Jeroom Leuridan de restanten nog lagen van het bloemstuk met lint van vorig jaar. Was er dan warempel niemand bij het graf geweest in de tussentijd? In Alveringem kreeg ons gemoed dan weer een oppeppertje. Onderweg van de wagen naar het praalgraf van Verschaeve werd ik aangesproken door een tandeloze bejaarde dame met een afgebleekte gebloemde schort aan. Ze dacht al dat we dit jaar geen bloemen gingen neerleggen bij “menere paster” omdat we daar andere jaren vroeger op dat uur al waren geweest. Ik zei dat we de toer een beetje aangepast hadden en dat de hitte van de dag ermee te maken had. Je moet weten dat ik de kleine frigobox voor in de minibus vergeten was op de keukentafel en dat we dus genoodzaakt waren om af en toe te stoppen om iets te drinken. Ze vroeg of we “dust” hadden en stelde voor dat we met haar mee zou gaan om iets te drinken. Heb haar vriendelijk bedankt want de plicht riep en ik wou de resterende bloemen niet langer dan nodig in de wagen laten liggen. Met een “salut en toet noste joare als ’t God belieft” namen we hartelijk afscheid van elkaar. Toen we op de militaire begraafplaats in Oeren de bloemen gingen neerleggen hoorde ik een dame tegen haar man zeggen::” Tiens… ze leggen er niet overal. Alleen maar bij die speciale zerken. Allez… een dode is toch een dode”. Desondanks de warmte was ik toch van plan om het haar eventjes uit te leggen maar ik hoorde haar man iets zeggen van “de flaminganten en de IJzerbedevaart”. Met een knipoog zei ik gewoon tijdens het voorbijgaan dat we namens IJzerwake die kransen neerlegden en stapte verder. Mama was ondertussen al naar de wagen gestapt want die vreesde dat ik daar een uitgebreide uitleg ging geven. Niet dus… veel te warm… In Beveren aan de IJzer kreeg ik dan weer het gezelschap van een waterjuffertje die me schaamteloos stond af te loeren toen ik de beplanting aan het bijsnoeien was. Ik weet het… het is niet gebruikelijk dat daar bezoekers toekomen met een snoeischaar. Na afloop van de bloemenronde moest de wagen nog proper gemaakt worden. Gemakshalve nam ik de stofzuiger erbij want ik had echt geen zin om met “ het zwientje en ’t blek” (lees: handborstel en vuilblik) alles bijeen te vegen. Desondanks de airco in de wagen de ganse tijd had aangelegen, was het veel te warm. Het ene jaar is het veel te nat, het andere jaar veel te warm. Toch kan dit ons niet tegenhouden want zoals ik in het begin schreef: tradities moeten we in ere houden. — N a nc y S i x
PS In de loop van het najaar bezoeken we alle zerkjes opnieuw en zorgen we ervoor dat ze proper gemaakt worden en dat de eventuele beplantingen errond gesnoeid worden. We overwegen ook om een beplanting aan te brengen daar waar er nu niets staat. N.B. Dat laatste is ondertussen gebeurd en nieuwe plantjes zijn gepland bij verschillende zerkjes. Met dank aan Nancy en haar helpers.
SAMENWERKEN… HET KAN! Op donderdag 31 oktober trokken bestuursleden van Vlaams Belang Ieper, V.O.S Ieper en IJzerwake er samen op uit. Niet om mee te doen met één of andere gecommercialiseerde Halloween-activiteit maar om de Heldenzerkjes in de Westhoek op te frissen. Waar het kon (en mag) werd bovendien een winterheideplantje gepland. Aan het gemeentebestuur van Zonnebeke werd gevraagd of het nodige kan gedaan worden om één van de beschadigde werkjes te restaureren. Met deze gezamenlijke actie van de 3 bovenvermelde organisaties heeft men willen aantonen dat samenwerken wel degelijk kan. Verenigde krachten zijn trouwens sterke krachten. De intentie is om de onderhoudsbeurt in het voorjaar te hernemen.
Provinciale contacten Provincie Antwerpen: Jos Wouters, Acacialaan 21 Boom, 03 334 63 55, antwerpen@ijzerwake.org Lieve van Onckelen, Volkstraat 30 Antwerpen, 03 238 27 49 Provincie Limburg: Walter Winkeler, Heilig Hartplein 25/5 Hasselt, 011 72 03 30, limburg@ijzerwake.org Jos Drykoningen, Groenstraat 31 Bree, 0479 640 792, jos.drykoningen@hotmail.com Provincie Oost-Vlaanderen: Wim de Wit, Oudeheerweg-Ruiter 114 Waasmunster, 0478 278 012, wim.dewit@skynet.be Provincie Vlaams Brabant: Eddy Longeval, A. Quintusstraat 22 Sint-Pieters-Leeuw, 0494 173 919, vlaams-brabant@ijzerwake.org Provincie West-Vlaanderen: Luk Vanhaverbeke, Katelijnestraat 66 Brugge, 0475 644 939, luk.vanhaverbeke@telenet.be
Op deze adressen kan u folders en affiches bestellen
Godsvrede, beladen in de Vlaamse ontvoogding Na de bloedige Eerste Wereldoorlog kwamen de oudstrijders geschokt uit de oorlog. De Fronters wilden dat de gemaakte fouten van broedertwist en onzinnig geweld niet zouden herhaald worden. Ze streefden daarnaar met de drie Fronterseisen voor een nieuw Vlaanderen: Zelfbestuur, Nooit meer oorlog en Godsvrede. Gedurende de honderd jaren Vlaamse Beweging, sinds het einde van W.O.I, is deze wens steeds moeilijk te vervullen geweest. Godsvrede beduidt in de nieuwe betekenis (niet deze van de Middeleeuwen) dat onderscheiden groepen Vlaamsgezinden toch een vergelijk zouden vinden. Dit heeft betrekking op het verschil van wijsgerige overtuiging; bvb. gelovig of niet-gelovig; maar ook aanhanger van een verschillend politiek concept. Het is logisch dat “godsvrede” niet als “passe-partout” moet dienen, om alle onderscheid onder de mat te vegen. Met passepartout dan bedoeld een sleutel die denkbeeldig op elke deur past! Nochtans zijn er zeer scherpe conflicten uitgebroken, gedurende de Vlaamse strijd, die de slagkracht maar ook het welbevinden van de bewuste Vlaming aantastten. Hierbij kunnen we als voorbeelden geven: de strijd rond de nieuwe marsrichting van het Verdinaso, de tegenstelling Verdinaso – V.N.V., het conflict tussen eerder Belgisch en Groot-Nederlands-gezinden, de gevolgen van het Egmontpakt en de Lambermont-akkoorden. In herhaling van de tweestrijd voor W.O.II zijn we nu geruime tijd weer beland in een onverzoenlijke fractiestrijd, die zich
vooral afspeelt tussen twee partijen. De IJzerwake heeft heel consequent de drie hoofdopdrachten van de Fronters overgenomen; nadat de IJzerbedevaartleiding die vertaalt had in “Vrijheid, Vrede en Verdraagzaamheid”. Deze nieuwe termen lijken een beetje meer op de idealen van de Franse Revolutie; en de traditie van de Fronters ging toch vooral ook over “zelfbestuur”. Dat ook voor V.O.S. het begrip “godsvrede” niet zo doctrinair gevolgd wordt mag blijken in het editoriaal van het augustusblad, waar men de verkiezingsresultaten als volgt beschrijft: “En wat als er nu op korte tijd ineens een paar dikke strontvliegen rond u komen hangen.” En verder: “ ja, voor een Straat zonder Haat, Ja, voor een Parlement zonder Haat”. We mogen, als IJzerwakecomité toch vragen dat in de eerste plaats V.O.S. actief meewerkt aan het bereiken van godsvrede. Voor de duidelijkheid: dit houdt voor geen enkel zijde in, dat men elkaars strijdpunten overneemt; wel dat er begrip is voor verschillende tactieken. Het is een eindeloos deficit in de Vlaamse strijd, dat groepen zo fervent tegenover elkaar staan. Dit gaat praktisch steeds in één en dezelfde richting. De radicale, consequente groepen, zoals Voorpost en V.N.J. staan steeds bereid om met anderen mee te trekken. Omgekeerd is het begrip veelal nihil. Het feit dat, met de meest lasterlijke uitspraken, een groot deel van de Vlaamse (gematigde) beweging, wegblijft uit de IJzerwake is ook zo’n voorbeeld. Speciaal op aanbeveling van nochtans radicaal-strijdbare leden van het Bestuur werd met veel goodwill uitgenodigd voor de laatste Wake. Dit heeft hoegenaamd geen effect gehad. Met een explosieve inspanning heeft de Vlaamse Beweging een groot stuk van de weg naar onafhankelijkheid afgelegd. De grootste hinder voor het bereiken van ons einddoel is de nukkige weigering van een groot deel van weldenkendVlaams-Bewegers om de geschillen opzij te leggen en front te vormen. Wat meer is: als rebels en partij-ongebonden Vlaams militant veroordeel ik de kadaverdiscipline die mensen van onderscheiden partijen tegen elkaar opzet. Indien we werkelijk onze onafhankelijkheid willen veroveren, dan zullen we daar vervolgens moeten samenwerken; in de eerste plaats met de militanten die gewerkt hebben in de hitte van de dag en de oneindigheid van het parcours!! Daarom is het omgekeerde van “godsvrede” wellicht ook wel “uitsluiting”; waarmee we dan niet bedoelen dat Vlaanderen van heel de wereld is. De IJzerwake heeft een opdracht die de lengte van die ene plechtigheid en dag overstijgt. Zoals in de bewogen dagen toen de IJzerbedevaart tienduizenden bezoekers had, omdat Prof. Daels, Clemens de Landtsheer, Filip de Pillecyn en vele anderen er een morele opdracht en gewicht aan gaven. Daarom kan en moet de IJzerwake oproepen tot “godsvrede” en ernaar streven dat er hoogstaande manifestaties blijven bestaan die de waan van de dag overstijgen. Misschien juist als antwoord op de vulgaire alledaagsheid van onze media en onze spraakmakers, spreken wij in de geest van Solzjenitsyn de jeugd aan, met eeuwige woorden. — J o s Wou t e r s , B o o m
Godsvrede begint tussen twee mensen!