
6 minute read
NEEL REDACTI NEEL
Het Wachten Is Op Het Nieuwe Beleidsplan
Voor u ligt alweer de laatste editie van dit seizoen. In diverse stukjes wordt gesproken over de komende en gaande man. Al heel vroeg dit jaar las je in de regionale pers en op diverse voetbalsites dat spelers van club gingen wisselen. Ook wij zijn daar niet aan ontkomen. Nu heb ik daar op zich niet zoveel moeite mee, want iedereen is vrij om te gaan en te staan waar hij wil. Maar als iemand van een 2e klasser naar een andere 2e klasser of soms zelfs 3e klasser gaat, zeg dan niet dat je weggaat om je te verbeteren. Ja, financieel! Wat dat is vaak de drijfveer om naar een andere club te gaan. Op zich ook niets mis mee, maar geef dat dan gewoon toe. De Zwervers kan en wil daaraan nu eenmaal niet meedoen. Wil je niet (meer) bij ons spelen? Even goede vrienden, De Zwervers bestaat al -bijna- 88 jaar en gaat gewoon verder op de manier die bij de club past. De voorzitter haakt in zijn rubriek ook hierbij aan, als hij melding maakt van het nieuwe beleidsplan, waarin o.a. ook de clubcultuur een duidelijke rol speelt.
Advertisement
In zijn rubriek meldt Karel ook: ”Met elkaar, voor elkaar”. Even dacht ik aan een verkiezingsprogramma, passend bij Karel (CDA), het bleek echter de titel van ons nieuwe beleidsplan te zijn. Ik was blijkbaar vooruitziend, kijkend naar de kop boven mijn vorige redactionele voorwoord: ”Laat het bestuur merken dat u achter hen staat!” Toon betrokkenheid als het bestuur haar beleidsplan presenteert; maak gebruik van uw recht erop te reageren en inspraak te hebben; help het bestuur en de club bij de realisatie ervan.
Onze jeugdvoorzitter meldt dat hij een tevreden mens is. Ik denk terecht, want de jeugdafdeling heeft goed gefunctioneerd afgelopen seizoen. Diverse kampioenen, een goede organisatie, weinig tot geen vervelende zaken etc. Trots meldt Fred ook dat enkele B-spelers afgelopen seizoen het 2e hebben ondersteund. Ik denk dat we blij mogen zijn dat er komend seizoen weer A-teams zijn, dat bevordert de doorstroom naar de senioren.
Het 2e team gebruikte, aldus de trainer(t), maar liefst 45 spelers, inclusief hemzelf. Voor de eenheid in het team niet goed natuurlijk, daarom is de prestatie die ze geleverd hebben des te mooier. Tegenstander SHO was in de nacompetitie net iets te sterk om verder te kunnen gaan.
Met uitzondering van het 1e team (mannen en vrouwen!) presteerden de seniorenteams redelijk tot goed. Ik heb er een kort overzicht aan gewaagd, hetwelk u in deze editie aantreft.
De SV organiseerde weer de verkiezing van de speler van het jaar en dat werd deze keer Alex Bekker. Jammer is dat ik net op het moment dat ik dit schrijf, te horen krijg dat Alex er mee gaat stoppen. Ik hoop dat deze prijs voor hem een stimulans mag zijn op zijn besluit terug te komen. De SV gaat het seizoen afsluiten met en puzzelrit, gevolgd door en barbecue. Voor die barbecue zijn ook de leden van de Club van Vijftig (ivm. het ontbreken van een sponsoravond) en de medewerkers uitgenodigd. Er wordt gehoopt op een goede opkomst.
Acht edities mocht ik weer voor u verzorgen. Ik bedank de diverse redacteuren voor hun inbreng. Ik kan het niet genoeg zeggen: ”Dankzij jullie hebben wij een prachtig gevarieerd clubblad. Daar kunnen we met z’n allen trots op zijn”. Gelukkig blijven, op Ellis en Jarno na (dank voor jullie bijdragen!), alle redacteuren ook komend seizoen hun bijdrage leveren. Nieuwe redacteur wordt Sander van Schijndel, welkom! Dank ook aan ‘de vouwploeg’, de bezorgers en de adverteerders van ons blad, ook op jullie wordt komend seizoen weer gerekend. Een apart dankwoordje voor Jan Fluijt, de man die het blad ‘in elkaar zet’. Ik ben blij dat Jan voor volgend seizoen ook weer heeft toegezegd zijn werk voort te zetten. Onzeker is nog hoeveel edities dat zullen worden, hier liggen voornamelijk financiële redenen aan ten grondslag.
Rest mij u allen een prettige vakantie te wensen. Voor hen die op reis gaan: Goede reis en veilige thuiskomst. Voor hen die thuis blijven: Wellicht is er nog iets te doen voor u op De Groote Stee. Al was het maar ’s zaterdags een biertje drinken. Ik heb begrepen dat de kantine vanaf 12.00 uur geopend is. Tot ziens!
Volgende kopijdatum: waarschijnlijk 1 september. Graag via e-mail naar: j.laffeber@wanadoo.nl
Het afgelopen seizoen heeft van alles geboden, zowel op amateurniveau als op het professionele vlak. Dat de wind niet gunstig staat in Rotterdam Zuid is duidelijk, maar na regen is er zonneschijn al blijkt deze zon ver achter de horizon verdwenen te zijn. Wat fijn is het om te lezen dat ons C 1 elftal kampioen is geworden en dat ons derde elftal nog volop meedoet voor een promotieplaats. Op het internationale vlak schittert AC Milan met als uitblinker Clarence Seedorf als nooit tevoren en de roep om hem weer in ere te herstellen voor het Nederlands elftal wordt steeds heviger. Toch was het nog maar een jaar geleden dat Seedorf door zowat heel Nederland werd bestempeld als een middelmatige voetballer die zeker niet geschikt is voor ons nationale team. En wat te denken van onze broertjes Koeman? Ronald die met zijn PSV 11 punten voorsprong verspeelde en rijp was voor ontslag, kreeg toch nog tot zijn eigen en heel Nederlands stomme verbazing de kampioensschaal in zijn schoot geworpen. En zie onze Ronald mocht blijven. Wat zou er gebeurd zijn als PSV geen kampioen was geworden? Overigens had ondertussen zijn broer Erwin de moedeloze strijd al lang opgegeven en diende zijn ontslag in bij Feijenoord, de eens zo trotse club van Rotterdam-Zuid.
Eigenlijk is het een tendens dat bij succes de trainer wordt bejubeld en aanbeden samen met zijn manschappen, maar bij matige resultaten net zo makkelijk verwezen wordt naar het schavot. Helaas maar waar, kom ik uit bij ons eerste team. Zij die laatste geëindigd zijn met als gevolg rechtstreekse degradatie. Nu is het vrij eenvoudig om dit team nu aan de hoogste boom te nagelen maar dat doe ik niet. Degradatie kan ontstaan door gebrek aan kwaliteit, door een slechte instelling, door een niet goede klik met de hoofdtrainer of gewoon door pech, alhoewel ik dat laatste betwijfel. Een aantal wedstrijden heb ik met plezier gekeken naar ons eerste elftal. Zo zag ik ons vlaggenschip in het begin van het seizoen winnen van Die Haghe met 2-1. Ook zag ik ze gelijk spelen tegen Smitshoek met 2-2 na een sprankelende wedstrijd, maar daarna ging het fout, goed fout. Dat voetballen een psychologisch spelletje is weten we allang, maar na de wat mindere resultaten moet er toch weer ruimte zijn voor winstpartijtjes en die kwamen er niet. Ondertussen is de hoofdtrainer ontslagen, kortom IJVV De Zwervers gaat steeds meer op Feijenoord lijken. Eigenlijk had ik al een voorgevoel na de 8-0 nederlaag tegen NSVV. Waar ligt de
door Luuc Wilschut
oorzaak van deze degradatie? Ik denk dat het een complex van factoren is. Natuurlijk misten we bepaalde kwaliteiten maar ook zeker de instelling. Dan kom ik toch weer tot iets wat er bij de meeste voetballers op hoger niveau niet meer blijkt te zijn, de echte Zwervers daargelaten, namelijk dat echte clubgevoel.
Jammer vond ik het dat AZ geen kampioen werd. Zij speelden als enige soms sprankelend voetbal en zie, tegen Excelsior gaat het verkeerd. Nog zie ik een Koevermans kapot, echt kapot, weglopen. Hij die door Feijenoord niet goed werd bevonden, gaf blijk iemand te zijn van een uitstervend ras, namelijk ziek te zijn van het net niet behaalde kampioenschap. Deze spits is voor mij een voorbeeld van tomeloze inzet en clubliefde. Dat PSV, de verwende miljonairs uit Eindhoven, toch nog kampioen werd deed des te meer pijn en zeker ook dat het onze Don Leo niet lukte Feijenoord naar een Uefaplek te loodsen. Ach, Beenhakker kan je het niet kwalijk nemen maar wel de voetballers, de notabene duurbetaalde profs, die er binnen en buiten het veld een puinhoop van maakten. De roep naar een keiharde aanpak, aldus Pierre van Hooijdonk, is bittere noodzakelijk dus Co Adriaanse wordt genoemd in Zuid.
De bekende uittocht in het zogenaamde amateurvoetbal is begonnen. In welk shirt speel ik volgend jaar? Shirt, dat maakt toch niet uit? Ach volgend jaar weer nieuwe kansen hoor ik ze roepen en meer geld. Maar ergens zijn er toch nog die echte Zwervers die ziek zijn van de degradatie, met de 8-0 tegen NSVV als dieptepunt. Volgend jaar meedraaien in de top van de derde klas wordt als uitgangspunt genomen. Maar ook in deze klasse heb je instelling en kwaliteit nodig, maar bovenal het echte clubgevoel. Zo zag ik onze eigen Dirk Kuyt, notabene ook al op de reservebank gezet bij het Nederlands elftal, schitteren tegen Chelsea. Zwoegend en sleurend over het veld om maar één doel te bereiken, namelijk winnen. Alles zat er in dit seizoen, nationaal en internationaal. Dramatiek en succes wisselden elkaar af. Verklaarbare en onverklaarbare elementen die het voetbal zo leuk maakten. En zie wat mijn zoon als achtergrond op mijn bureaublad van mijn computer heeft gemaakt, namelijk het logo van de IJVV De Zwervers, in de kleuren blauw en rood met een beetje wit. Hij begrijpt waarschijnlijk dat deze manier van degraderen bij mij erg diep zit en ik weet zeker de echte Zwervers ook.